장음표시 사용
311쪽
De adisumin diuinis a s aut summam esse Dei bonitatem ac b neuolentiam censeamus. g. 67. a.)Illa autem, quae vitae insunt, bona, in quolibet animalium genere, ita vid mus esse praeparata, sarta atque tecta; omnem porro mundi rationem, quou que pertingit humana intelligentia, eam esse, eumque omnium naturael gum cum praestantissimis finibus co sensum ut, licet diuinae sapientiae consilia saepius male concipiamus, et in finibus aeque ac in adminiculis dirusternendis subinde sellamur summam
tamen esse, qua rerum niuersitas co
dita sit, vientiam, probabili ratione in dubium vocari nequiti b
Qualem vero quantamque oportet. esse eam scientium ac intelligentiam, qua omnia, quae sunt, quaeue esse eorum loco et contingere potuissent, Deus ita sibi repraesentat,utinfinitam virium comtrariarum multitudinem ad consensuri persectissimum redigere, omnium dein inbus ac necessitatibus prospicere,
omniaque regere et meri possiti
312쪽
stituimus, mundo optimo eiusque auctori perfectissimo conuenientem, em vitimum ipsa etiam mundi contemplatione elucescere dubium censere ne liquam possumus. V. RAIMARUS AN
Ne ultum sane est, magnique m tae menti, et ad intensissimos pietatis N
' que reuerentiae sensus in animis instris excitandos lassiciens, quod his philosophiae de propristatibus naturae diuinae praeceptis continetur. Parumtamen esse, si ad obiectum ipsum mseratur, idemque multis tenebris obst ratum, confiteri oporte Quod ut magis patefiat, sequentia notasse e rei solius Ognitionis nostrae ea est origo eaque omnis ratio, in neut, quam intimam atque absolutam remunnaturam sue omnes, quibus res qua libet ad aliam quamcunque sese habere possit, aut actu habeat, modos, rela tiones
313쪽
breuius dic us, perspiciamus; sed paucis quibusdam, quibus ergam strahi ipsorunt . qua sumus praediti, maturam sese, vel immediate, es. V diantibus atris, exserunt atque m nisestant, modis contineatur. Eiusdem ergo indolis, quae ab his ipsis initiis ducitur, nostram damo cognitionem esse hoc est, respe- avum potius, quam intimae essentiae hostia consistere facile est ad intelli gendum.
3 Accedit vero hoc, quod ma gis etiam, ac aliarum rerum, quarum non nisi analogis h. e. a militudine quadam ducti conceptu nobis insunt, a principiis ognitionis nostrae distent, et vero ob manifestam disserentiam sedulo distinguendi sint, de diuina natura
conceptus; quo itaque parum adaequatos et valde incompletos esse, cum, que reliquis humanae cognitionis pamtibus varias mutationes subire nece se est.
314쪽
veritatis charactere proxime CC dunt, Fumque rationi nostrae legubus maxime consentiunt, de Deo Comceptus muti studio tueri debeamus itenenduit tamen etiam hoc est, ut, dis praeterea esse posse diuinae nat
meo proprisintes, multosque ad res, ilias respectus, quorum nullam hactenus notitiam obtinuimus; neque adeo mirum videri debere, si non omnia. quae de Deo mundoque cogitantibus in mentem Veniunt, in apricum, ducere, et dissicultatibus omnibus e pedis valem
315쪽
pend*ntes noti multum lucis ex ζ,ή. ,- 'spectabimus in iis theologiae nati lis yηxol lus is respectuum , quos Deum igiter et mundum interceder': quietussi. est, ration phocas, modumque iteriusEκplicare Dis .m, inquam .i creationis atque prouidentiae, student. VH-diim tamen est, ad quae eorum, qui operam in his collo :ant, studia contem. diim quibusque rationibus tantur: Et primo quidem diuersos mundi ortigines concipiendi modos proponere oportet; quos in re quippe obscurisisima, ceurate distinguere, haud qu quam facile negotium est. Deum
316쪽
, Deum itaque Miner auctormi agnoscentes
ah Aliqui rerum tamen principia atque semisu, visessim sires et mimis
uas, eas certe, quae malariae, insint. partibus nulta huc certa ac constantisorma iunctis, semper exstitisse, opunantur; et ommui quidem ita, ut infinitae mentis inunquam non subiecta
suisse erae haec princi i tetrari alii autem ita, ut a Deo primo , ximo plane sentias am. uam ornan dam sibi in mundo condein finheresidiateriam fuisse statuant. et Altini Deo jθ-te mundum eo itum rerum principia ab aeterno exstitisse vel M veri nominis subsan. tias, sentia completa, Ne tanquam nescio quas potioris cuiusdam indolis ideas tradunt quae emanationis dicitur hypothesiε, et illa quidem crassior,haee sustilior. 33 Denique, eum nihil praeter
Deum, mentem purissimam, et co
317쪽
i modo eranti . atq Fr identiae. 73M eae naturae quod simile sit, nihil in
se continentem, existeret; multa asia caussa, neque essiciente, meque ma teriali intercedente, mundum a Deo
conditum fuisse, plurimorum iam opimio est; quod strictiori vocisignificatu creationis, aut creationis e nihil dog mvocant. In qua liberum adhuc quidem est, siue uno actu mundum omni suo ornatu a Deo constitutum; sive vir rerum simpliciores modo procreatas, Iegesque constitutas, quibus earum es-fectus definirentur atque iungerentur ἔ-ques his deinde primordiis reliqua naturae ordine processisse, velis opinari. Has quidem opiniones aut partibus suis nonnunquam misceri, aut etiam non aeque, ac prima specie viderer tur, si penitius rimatus sueris, aliquando diuersas deprehendi; concedimus
vltroque monemuS. D Huc contendere nisbis videntur placita anonymi auctoris recentioris de hoc a gumento libelli System de Irisen, enthattend die Metapis sistam Principiendis Natur. 769. a.
318쪽
r π:ga Vltimae vero harum sententiarum, quae creationem ex nihil defendendam sibi sumit, haec solent opponi; I Ex nihili, nulla vi posse fieri quidquam et Non sumendum esse, etiamsi
repugnantia manifesto in se quidem non contineat, quod experientiae omnique solidae cognitionis undamento plane contrarium est; 3 Sententiam hanc dissicultates in disquisitionibus de animorum libertate, et de mali origine ac permissione, valde augere; porro cum aeterna ab que immutabili Dei essentia non posse conciliari. DQuae non plane nullius, non immen eius nobis esse videntur momenti, quo ad sententiam aliquam eram comstitue.dam, contrariamque reiiciendam opus est.
319쪽
o modo creation. aeq. providentiae a s
Alteri autem opinioni, quae aeter ω- nam suaque vi extra Deum exstitisse materiam, quam ad mundum constituendum formis instrueret summus omnium rerum opifex, probabilius p tet, haec maxime vi io vertuntur; a Quod rem, cuius conceptu adeo nulla existendi necessitas contuneatur, aeternam absque caussa -- fuisse, temere sumat; et Quod materiam sine forma, adeoque sine omnimoda, quam dicunt, determinatione quidquam existere posse, admittat;
st multis modis aliquid statuendo, quod ab ipsius vi non prosectum sit, quod itaque etiam in aliam sormam digendi nullum ipsi ius, ac ne em S a scem
320쪽
scendi quidem certa ratio fuerit atque etiam potentiae ipsius limites ponendo quin alterius cuiusdam Dei, vel potius Deorum infinite multorum cum aete num aliud, praeter Deum summum, atque independens, adeoque etiam im finitum ponat, superstitionem inu ducendo. Haec a permultis docte disputata, neutiquam tames omnia adeo recte se habere, aut firmo undamento stare, eontendi potest. Grauissimas tamen, quibus aeternae materiae fautores implicentur, difficultates monitis hisce contineri, ingenue confitemur. Sicque sententiarum, quae mari-ine distenti rationibus expostis; quid de mediis iudicandum sit, nulla iami nostra opera, facile est ad intelligem