장음표시 사용
111쪽
go De inoima preti Diuinae grati ,
Quis non hic stupeat, patris nimium boni, nimiu duri, charitatem,qui semel tradito in salutem seruorum filio spiritu tuum sibi Mfilio aequalem lingulis infundit, ad singulorum
sanctitatem. Nam quis ego,ut Deus,mei unius causa in terras, in me veniata mortalis naturae indutus cilicium si eam morti eriperet totam caelitum aulam acro metu filius concussit nunc eius spiritum ad consecrandum sibi animae meae Templum,ad me proprie,atque in
medelabiὶnec a me huius infinitatem boni amoris agnoscis Datur sane grandi miraculo in Ecclesiae mensa Christi corpus , sed ad breue tempus cum edentibus futurum; datur corpore Christi haud dubie maint Spiritus S.csi gratia,
nobiscum aeternum mansurus , hoc est ioni is
tas, sinctita, amor ipse patris ac filij, quibus
non possumus vicis vllius partem reponere, nisi quicquid nobis in re quavis optimum suppetet, rependamus in agendo , cogitando, loquendo, consulendo, ubique, quod caput
est, sempervi constanter, nunquam repeten dum aut imminuendum; cuius rationem perpetuitatis,doni omnis ex philosopho proprium, notat Albertus Magnus, tant,esse in Spiritus sancti possessone nrmiorem quant est ipse donum nobilius. Quae igitur illa peccantis barbaries , impietas fuerit, in seipsum , ae Deum ' renunciare illi hospiti, amicitiis,spons iura , laud tantopere vetat Apostolus, contristare habitatorem sui diuinum spiritums quem illa usquam Sacerdotem rabies inees.
sat, ut consectum mox Classii eo ius vel ag-
112쪽
grediatur proterere , vel injicum e Templo abiicere, quis non statim ad rogum proclamet, sacrilegi tanti detestationem hoc tamen scelus quoties oculis obae clatur Z ad haec it piritu vivimus , spiritu, ambulemus radiaministerio ipsius alienum ab eo vasarium longo ecludamus ciniuria est , principem auro, gemaraique alluctum, illotis glinis, qualenti eruitio excipi macrilegium est haud paulo grauius ab diuini spiritus conlpe characministerio9 carnis leges,ide fideria, S commodx non procul amouere, illique lanctorum pir tuum more, modoque non seruire. Quare post sacram per confestiones,animi expiationern ex vero obitam, non de noendi caula me te hominem pulpa rubra constantem lanie , se avnam ex puris mentibus, illibatumque piritum cogita nouis consiliis , legibus, nouis ossiciis, atque institimetis ab carne,&terra alienissimis,nouo hospiti, diuino piritui addidi v. Nec vero hine equitur, perfecto isto am iis holocausto ab colluuione terrena perpur 3
gati, nihil iam restare quo isti hibemur proximum diligamus propterea enim pulchre
aduertit S. Augustinus fudi bis spiritum . .
Christo datum, primum adhuc in terri posito, TAM
deinde in caelo Patri assidente, ut nos Dei ita, 1 .c., α primis amore post hominurri quoque inflammaret, quod utrumque ciui cinna piritus, idem est, tum fructus, tum eadem charitas mandato duplici lancita idque ipsum notauit praeterea Alcvinus, negans alia proximum, alia IDeum, sed una utrumque amari charitate;
113쪽
s, De ina sima, preti nisu, gratia ,
quod alio in loco addit, amoris in proximus rudimento erudiri nos ad amandum Deum;ob id Spiritum sanctum Disse a Christo prius qui dem e terra, poste caelo ad homines missum. Quis o quis te amor increate,& incomprehens pro modo tuae bonitatis sine modo amet ' ' Quis homineri pro modo ac merito sanguinis, quo lotus emptus est ramo te Deus meus prae omnibus, quod quam parum sit seio, sed ulterius nequeo. Tolle oro cor meum, allo te ut par est dilige tolle omnes animae meae vilest magnitudinis tuae profundo merge.
sancti mam Triadem fieri nobis per Gratiam nasentem.
Ton est dissicilis ex iis quae prori dicta a sunt dicti huiusce assertio In hoc cognos
nius, inquit amoris discipulus d Magister quoniam in Deo manemus. Use in nobis,quoniam de spiritu suo dedit nobis 3 Et Alcvinus, charitate quam nobis hic spiritiis infundi ἀAugustissimam Trinitatem aflirmat in nobis habitare magis vero diserte Augustinus ait Spiritum sanctum cum Patre, filio, in Sanctorum mente taliquam suo in Templo degere, sed elatissime Christus.si qm diligit me sep-Ioan. , mouem meumseruabir, O pater meus diligetram ct ad eum eniemui, inmansionem vad eufaciemus
114쪽
. . . . Lucro I. Capust L. sfaciemus, cum pauid ante dixisset, In isto dia
cognoscetis quι ego sn patre vor in me, ct ego
in vobis. Quo de Origenes ninpretatur cietatem illam dulcissimam, quam B. Ioanne Christianis rignifice gratulatur caua Patrς
Deo, &cum filio eius I Christo, ex cuius praestantia, vehementer alibi nos hortatur ne quo nostro illam scelere abdicemus certi s cietati lucis nuntium remitti , ubicumquς placere tenebrarum opera coeperint. Deniquo cxponens . Augetistinus, quo pacto Deo, niuersa implen , tedes tamen in caelis oratione Dominica assignetur, caelos istos interpreta . tu , in terris probo , in caelo Angelos, in quibus veneranda tria magnificentissimam
Regiam sibique acceptissimam statuit, ieculiari Deus praesentia, gratiae sua coities perpetuus moratur , quae quidem animae dignitas,
dum pauid altius exploratur , desunt verba, sensusque ora tanta quibus illam utcumque aisequatur meus homini presens intraque hominem , nec solum consortio naturas . sed
diuinae tribus in hypostasibus substantiae Dosterum ae pius admirabile diuinivim gratia:
secum in animos hominum abiectorum adorandam Triadem inducentis Nilo mihi ait B Chrysostomus solis ac lunae arbitrium oliri Iosue permissuma longe maioribus dignaturnos Christus promittens seres, ut ipse cum Patre ad nos venturus sit; in nobis mansurus; quis vero Dunde 'Sc'ub venturus ' architectam Templi Dei .exornatricem I Da gratiam s tam scitam , solertem , e
115쪽
3 De ina simab.pretio Diuinae grati ,
cuius mentem illustrat de obtinet ab caelo citius quam ab ipso sit sanctissima Trinitas abfutura. Sed hanc ibi lucem tam iucundam peccantis temeritas fuscat,ac obruit quis serat Herodes impios dueptum praesepi quod illi sua mutuat paupertas in infantem IgsVM extra stabulum iactiiniec Quis peiores Herode sacrilegos euerio detractum solio Regem Deum, pro mancipio tractantes eis silent ad haec re..gis clientes,& famuli 'destoto rertim conditarum satellitio I furore auctorem suum non iciscitur nati taὶδ parcit fulminibus, dc mor
Est tamen haec coerecrabilior peccantistoin meritas quo assibilioris honorificentior Doladuentus ad hominem. Quid enim est hombquia magnificas eum , axu quid apponis ergaeu in cor tuum nor tanquam famulum accedens quod ipsum foret non exigui fauoris, excepturus ab ipso seri titutis liberae ac beataesda ossicia, sed quasi ad amicissimum societatem cum illo exurus nunquam penitus distrahendaria Nam quae homuli viliscum. Patre dc Fili, Spiritu sancto parilitas3 fuerit sane haud p xuus Iosepho,suerit Danieli, Mardochares aliis honos, locus a regibus secundus quam ridiculus ad banc hominis Eum Deo necessitudinem,& societatem compositus' soci' enim eiusmodi esse , pie admodum obseruat Dionysius Carthusianus, ut communione mutua delectentur sermonum, loci, familiaritatis, arcanorum, occupationiS,
studiorum, praesidij, affection iisdem in
116쪽
hebus libentissime versentum Cuius vero ethilla suauissima vox, nisi hominis vere, nec solo nomine Christianiplinia adhaerere Deo bonum est, adhaesi anima mea post te. Hic perpetua cum Deo miscet precando colloqui , d commercia meditando praebet susurris eius longe dulcissimis attentam aurem, instinctus, deamatus avide colligit, mortis instat putat ab eo diuidi ac si quando contingit,ut praeientem minime sentiat, 4olitae coniuetudinis amic signa non experiatur , consternatus geniit, teleque afflictat, veritus ne qua sua culpare cedendi an iam illi praebuerit. Quid dica in vicissim quot modis hunc Deus alliciat,quam nihil ei lectit mi secretum premat, ςor iuuin coram Deo pariter estundenti plenique delicia Dei eis cum filiis hominum, hic aq- denti omnium hostium,ac terribilium prouocatione , Quis nosseparabit, inquit, a charitate Dei qua in Christo est i multaque alia utrimque in unum Societas ista Dei, hominis coagmentat, quibus idem vir Sanctus recensitis merito exclamat. uanta est rationalis
creatura ista nobilitas habere cum diuina natu ira cousortium, atque cum roprio creatore societatem sortiri ac posside, Sed heus homo ciDa in honore esset non intellexit, comparatus est iu mentis insipientibus spe spiritualia atque carnalia vitia plurimi se damonibus, bestiisque a1 Ioci.wt, ct conformant.
At hi ne nihilo secius plane ingens nobis 3 in cun bit necessitas,obleruationis erga Dei λ- mulos singularis. Nam si tanti fiunt ad sςca
117쪽
stigida sanctarum mentium spolia concursus, ut turba nonnulli opprimantur quo docet honore prosequi vivas Christi domos, spirantia diuinitatis sacraria , puluinaria augustissimae Trinitatis nisi iste cui Libo ambii gere, plurisne threa sit minui Sanctorum referta cineribus quam tribus naturae diuinae personis aeternum viventuriis, huius vero sormam Fenerentiae, ac merus, quis nobis rituum praesectus, vel arbiter designet. Ah te si noris anima Deo placens, qRam caute serues, quam reverearis, accircumspicias magnifice anima sancta Dei hospes, veneratio caelitum , πα-nissimus siponsae hortus , ac mille facibus sua..uiter fulguralis thalamus , Triados summae praetorium, sias ac taelo capacius, diuinarum aula, solium Mara personarum, verbo conriplecta omnia , illarum , beneficio gratiae,
eonsors, socia Iure quidem nos rapis . Franciscae comitatus cum se Angelus praeses spectandum illi exhiberet 8. Quid autem An-
Ehangeli 3 quid thronia quid quod usquam
Estinentium Beatarum, homini unius stiparet latus, δc tegeret, quo illum honore essemus habituri. Haec porro quantula, im,quam nulla sunt cum ipso comitante animam sanctam Deo, ae diuinarum cum ipsa personarum societate comparata illam, id cultam ab Aes gelis animam, si ta topere dedeceat iacinus aliquod, aulae tam nobilis vel minus dimimpraesentia, vel ad dissipandos quaefitum aulicos captandamque aut solitii nem priuatam, aut nebulonum consuetudinen ; quanto magis
118쪽
ii imam Deo plenam, ac Deo circumcinctam' Quis credat autem haec pe fieri vixque aliud crebrius ac vulgatius perpetrari melius ob secro dignitati, quam nos vi gratiae adeptos confidimus moranti nobiseum maiestati reuerentius consulamus , tabulantes dignε Deo, illi per omnia platentes Sc spreta humo eum ipso tini, citaque coelestibus vinantes
ν π Actenus diuinae quam nobis accersit gra-IAtia participatio naturae , alia deincepsi, quorum potissimum ac fun-ὶaec quam aggredimur animae
nostrae vita,ut enim peccato animam necamus, contingitque mors ista, desisteb- , vii 4rs corpotis anima excedente, ita gratia rivita. quidem, atern
Quid itaque impii mi haec vita, quid deinda anima, quae hane vitam vivit, quod demum vitae genus sit gratia , tria haec breuiter exispendemus. Tantae est vita aestimationis abiectissimum imiis quae vivunt praestantissicia quaeque caeterorum dignitate ac pretio vincat 'quo argument s. Augustiisus, caelo, misi. fonti hicis totius stellisque Oaemibus, vermem, calicem pistulit , vitam Philosophi nonnulli si reuiar. naturam naturae astigium
119쪽
s Dei inmab. pretio Diuinae graσω,
ex putri si tanti vita est; si tanti Leonum Elephantorum , quanti quaeso hominis ad Dei imaginem conditi, at quanti animae solius enim excellentiam vitae corpore attingebant, celebrabant quo Philosophi si quidem negat S. Chrysostomus posse rem ullam toto
orbe cum animae praestantia certare. Negat B. Ambrosim iacturam animae par quidquam habere, etsi mundi totius uniuersitas pellumeat, docet Christus B Brigittam esse naturae longe melioris an isnarn, quam corpuS,Vtpote a suae diuinitatis potentia deritiatam,immortalem, Angelorum amnem, SoIe nobiliorem ac stellis, orbisque totius fabrica Mittamus per se corpore non gere , non esse coneretioni obnoxiam, habere pro exemplariarchetypo Deum, fontem esse vitae multiplicis,quarum ilifini qua plantae vigent supremis excellit, atque pulcherrimis, sed vita carentibus naturae omnis corporibus. Ex quo iam apparet clarius, am pretiosa sit rei tan- tae vita. Verum haud paulo magnificentius ex animae pretio censetur , de quo S. Bernardus. e uagna res anima, quae Christisanguine redempta est; grauis anim casus qua nonuisi Christi cruce potuit'sparari:At quam oculati, prudentisque emptoris, ita indicat S. Augusti-2cd.io nus. Initus ei bona fidei contractim nemo fallii redemptorem tuum temo circumuenit,nemo premit egit hic commercium , Lam pretium soluit, sanguinemfudit, sanguinem , nquam,
fudit nicus Dum Dei pro nobis. O anima erue
120쪽
ienanti vatis Ipse horupa ignarus Seneca, re, ait, hominem Deo metu 3iur,qui praeterniisib, corpore ad animum relpicient sed eximie Salvianus altiliensis Episcopus Dilectissimam esse rini; nam suam homin etiam diaritus uon negauit qui avertere omnino cunstos ab asseetu animarin suarum nititur , ideam tamenearisma esse debere cunctis suas animareo tetur. Quisfuror est viles a vobis animas vestras haberi quis etiat diabolia putat esse reii , cui furor est siles a vobis haberi quas etiam ille obis cara debere esse dicit, qui miles
ficere conatum, a per hoc quicumque animujuas negligunt, etiam infra iudicium diaboli se amant. Post taxatam ergo his pretiis a Deo
amante, daemone odientes, animarum nostrarum dignitatem; quae sit laruae insanos agitant, ut eas malimus sestuca venales prostitueres ac perdere quam alterius aestimationi
credere mone ab se Christus omni eruciatu qui potest homini infligi , animam redimi putauit bene ab se daemon suppliciorum in- crudescentium nouo apud inferos auctu plari eam censet Christianus amens splidus, cuius maxime interest, quasi ad se nihil pertineat, ita minimi illam facit, ut ad eam seruandam fraudare pessimum genium rigidae gutta nolit. Quid autem inconsultissime ac stultissime mortalis profutura tibi deliras voluptatum , diuitiatum ac munii totius lacra evanida animae tuae detrimento parta Quia tem usuris aggeratam 8 Quid exoticos luxus. peregrinasque deliciam Quid inertem , ac de