장음표시 사용
81쪽
so De inaesimab pretis Diuinae gratiae;
Gratiam , iis quos insederit , pro
natura esse. Arias huc usque retulimus Doctorum exa, plicationes , sed nequaquam diuersas,
participantis naturam diuinam gratiae 1 quibus unum addo,de quo conuenit inter omnes, pos sessionem hanc diuinae gratiae, pro natura quadam bonis este, siue, ut aliqui loquuntur, este primigeniairs rationem ac substantiam,qua supra naturam existunt, Vtque est sorma, raiadixque anima, a qua primum habemus ut homines simus, ex qua deinde proprietates stlorescunt , habilitatesque homini debitae, ita gratiam hanc veluti supernaturalem animae nostrae substantiam consequantur necessario supernaturales quaedam faculiates , quarum impulsu, adminiculo edimus opera humanis maiora, dignaque aeternis praemiis in diuina, quae alioqui hominis viribus , nec suscipi a lent nec perfici rei enim sua cuique dat natura, ut in suo gradu existat,agat ordines, habeatque instinctus istectiones illi gradui, ac natutae peculiares,ac commodat homini autem, ut sit culpae,miseriist, anconstantiae obnoxius, nee possit vita insigni laude gloriari,ua , . nisi 'nod ait S. Macarius o naturae alterius coelestis communione attollatincquam idcirco salis desserinenti θmbolo expressit, quae cin-
82쪽
tegritatem, saporem carnibus, iani conismo. 4.ciliant sc mentem diuinitatis sales, ac sancti d. v
Spiritus termento Vacuam, non tore a malitia
veteris istuitate,ac putredine immunem. Quod autem arte membra, animum ad fabricanda illa peragendaque fingunt, quibus sine arte faciendis esset penitus ineptus , eam ob rem S. Basilius cum arte quoque gratiam contulit, tractandis muneribus nos aptantem quibus aeterna vita comparatur, haud pauid sane morotali ab homulo magis alienis , quam O- latus, garritus ab auiculis aeneis , quas tamen egregius ille sanctulque Theosophus ciso a
Boetius udisse traditur artis praesidio volati lib. 1.les 8c canoras. Sed hanc magis ad viuum red Var. I, dit Apostolus Celestem gratia naturam, terrenum hoc nostrum sibi vindicantem . insitione oleastri in bonam,& feracem oliuam sic enim Deo nos gratia inserens , non iam agreste baccas, fiuctusque venenatos sed salubres, planeque diuinos e nobis educit , immortalem vitam nobis parituros 4 sic rotae mobilem, ac vitae spiritu vibrantem rotae implexam, ut per se immobili, currum Dei aequo cum Angelis
passi egisse describit Ezechielo sic pernicitate
aquilae eoruscatis instar fulguris abrepta trium animalium tarditatem. O nostram hoc tanto, tam singulari bono fortunatissimam naturami quae infirma. humi afflicta , terrestris, pro naque in omne facinus, gentilis peccati vitio abortiua,mortuai nullius aut frugis aut spei, insinuante se illius medullis spiritu gratiae, erigitur, laicitur, corroboratur ad omne virin; a tutis
83쪽
tutis ossicium, vitamque non deinceps vilem, aut humanam, sed sublimem, Deoque digitius mam confusione optaseli sum gratia
coalescens e terrena coagmentatur in caelestem,
quam ob caditam callestis natura abri Macario gratia dicta est ab Apostolo gratia praediatus, nouae creatura caelestisque libminis no
At hi sunt colores emortui mulid instatorea Feroci cum extra ψrdinem plantarum equo ai rgat oleaster trunco insitus pingui frugifer, nec si fingamus sole vestitum hominem per coeli spatia decurrere,orbemque illumina. re uniuertum, lici sat liquid is possit r. solis naturam transita tantiimque distet , haec licue inuisa , inauditaque mutatio hea quam efficit gratia , quantum inter ipsam gratiam, dc solem istis nihilominus figuris e coiicretionsta corpore , docemur aliquam dignitatis: m, inquam homine melior natura nos excitat, cui per gratiam copulamur. Eius itatu nobis dignitatis formosissimam speciemi lectus discipulus obiecit, dum induxit ami- stam Sole mulierem, stellis coronatam, ac Lunae insistentem hoc enim sere , adeoque praestantiori modo, animus e terra, tenebris, eaeIo, ac luci sublimis in istuc, Deo ut sieno, quar imbuitur,m vanescente mortis umbra, splendore undique coronatur unis scillaebas. hcitur, gaudet Pimrambit ca testibus , cogitandis, .sedcto ambitu requirendis, solitus lutum, d paleas pro vitta regia ostentare, unis
lue insiliis quasi potissimis se iactare hiimi
84쪽
solitus, atque insta immum cum belluis,& da monibus serpere calcat sublunarium vicissitudinesi fugas; sterilis antea,partubus operum faecundatur, promissa felicitate, & haereditaria iam beatis , habilibus denique munitur.
aliturque praesidiis , in hac sui exili solitati statione, alias homini nec planc debitis necaavsum apti Agnoscat suos in huius speculi
crystallo vultus, seu Dei amicus, siue nostis cum sacramento doloris in amicitiam Dei, aut subit interius,aut recens admittitur seque iam haudquaquam ut animal cogitet triste,imbecillum , abiectum, sed diuinuin Deoque altius coniunctum, quam si eum stellis, An gelis caelum incoleret , eademque luce radiaret. Inde igitur auertetur,in spernat, quod inferius sentui, ac stultae superbiae blanditur, seque indignum putet, quicquid est natura illa
minus ireuius, cuius sortitus est maiestatem herubescat motus ab diuinis conditionibus auersos, omnique studio caueat,ne viscatis inhaerens vitae prioris affectibus, curis, noua gratiae assiatum dissipet , obtundat impetum, pulchritudinem obscuret cuius enim pudoris, aut impudentiae est hominem Deo conseiasione sacra restitutum , diuinisque in posterum moribus, homine posito obstrictumne serinum quidem , quo tenebatur, deponere, sed vitiorum gaudere affinitatibus, partique oblitum honoris, putentem lumbricum antiqua sanie gestirem quanquam illum magis dedeceant deprauatae naturae vitia, quam porcina indoles
85쪽
14 De inaestimab pretio Diuinae grati
Haec saltem a nobis corrigantur, male prona in Dei offensam,semperque in flectentia, animi nostri mala si tantum iuuat humana retinere raec enim gratiae obstat humana ratio per sese, cum sit gratia omnis, ii iique totiuseficientiae mire capax , Illa , illa lunt naturae adipersa diroque confixa flagitiorum dedecora, habitus contumaces, procliuitates in peiora, quae sacrilego renit aduersus gratiam coniurant, eius elidunt neruos, suasiones stangunt, esticacitatem emasculant,ri potentissimos bonitatis summae in nostram salutem , dc gloriam conatus in nostram proh dolor I extremam perniciem detorquent O si nobis lux illa, veritas adsit, quibus in arcana Dei penetralia
ducimur, ut intelligamas , quot opes gratiae, quantos ad aelum commeatus, quot auxilia,&lura , prauae antliminius affectionis pestilitas cordi nostro adflata perimit hoc profecidi umpi centies malimus , quam ut vel semel proculque aditum praebeat tam infando, &detestabili venenori etsi enim plusquam credi possit, animis nocent perturbationes quocunque ternpore illos occuparint sed gratiae compotes hoc priuatim toxico siderant, ut caelesti prohibiti pabulo , quo erant aeternis meritorum auctibus prosecturi,sensimque
in ossa virtutum carie, miserabiliter exarescant.
86쪽
Hoc decus gratiae tribuit, singularis qua I.
pollet, infinitae natura participatio, ex qua id nacta est ut nec finem , nec modum suae prouectionis ullum ferat, habent rei uasuas metas cuiusque naturae postas, ignis certo calore, ni frigore proceritate certa homo describitur,ri vitas corporibus carentes arctat suus quidam potentiae circulus, extra quem praestare hihil possunt j sola eiusmodi angustias ignorat gratia, sola nullis limitibus clauditur, climque infiniti communione boni constet, sola mensurae expers nullis terminis deinfinitur crescat licet immensum undequ que atque in horas immensis accessionibus ampla, locuples,nunquam sua naturae transiliet lineas , utpoth communis cum infinito
Deo. Quid enim ait Theologiae Angelus, Vel 1.1.q. 1 unde praefigat ullas charitati metas estque de . . gratia, si a charitate reipsa dissert, validior ratio cum otiust suos ad ausam in solidum reserat, essiciendi potestate , ae diuturnitate infinitam Lipsa vel sit infinitae participatio sanctitatis, nee per se ullis obnoxia finibus 3 Demum excipiatur vase natura sua arcto, cmodico, sed prae tota natura diuinum in ordiis
87쪽
De inastimabireti Diuinis gratia,
hem semel vi gratiae transsato, post hoc fi- finitae gratiae capaci, priore gratia, posteriori gradum infinitis adscensionibus parante; unde B. Chrysostomus , carere liniitibus gratiam, semperque vite ius tendere. Et vir doctissimus, potior iit' infinitam vigeri, quam beatum lumen, in cuius splendore sancti Deum vident,cum sireb long excelsior, per se spe- et ita persectior. Iam quaero ad istam gratii tam angustae,iuiuomptehehis maiestatem, quid possit mortalis stoliditas absque rubore, atque insania, infinitis spatiis opponere 'quo pacto non omnia despuat,eradatque ex bonorum albo,quicquid infra deum, detra iam iaceto sed illudi sibi eius illecebris , an m merce legitima patiatur. O nos Andabatas, H desideria nostra ema, infinito labore ahhelantium ad minima, summa spetnentium 'Quoties te muέ-dus , quem deperis , aut poscentem, Volens, turpiter repulit aut hiantem frustratus est, intercessionibus rivalium mutata fide spes
tuas funditus euertensi nec breui, quam unam apponitesca, explere tot gurgites allatrantium
canum valens Quid illa, quae suspiras bona, praeter luti pauxillum,auare suggerunt Quod, ut plurimum sit,in quicquid potest terra liba
iucundum parere, plus irride certe non tuleris, ouam quod stomachus breuis, breue corpusculum,uit breuissima ceperit nullis diuitiis, utendi spatia mensuramque utentium laxatu ris Conser iis, ac si parum pudet, haec retrimenta satilium bonorum,cum immensa gratiae dignitate,
88쪽
dignitate, vide, quam deceat mille in iis vota consumere , veris gratia bonis nullumaeliquum facere. Qui magistratus fumum captane mensibus paucis difflabilem , tias non ignobilitares e min affectant Z suae mon atria
γγ octurnisi crudissolutationibus occupantes' adoxnvem occursum maior cuius iis personata crocentes , nullu conuiuiis celebres 'mulis comessationibus congreges, sed exulei λ Iibertatis. iaritiae felicitate , idque torum priφωr mus anni volaticum gaudimm. Nos quod securium, virgarάmque petitio sustineti addit Tertullia
nus in periculo ternitatis tolerare dubitamus'
Inique sane rios ipsos rebus diuidimus ' virobique falsi, ministri, nobis rebus; quas ' 'summe spernendas nullo fine ambimus,summe expetendas indignissime spernimus Indignete sunt amplitudine animi nostri caducorum angustiae , hanc his gratiae seruemus icianda mas , aeuo dignitate , crescendi copia infinitae. In hunc licet ampum totis' desideriis es se fundanaues, omnesque votis habenas permitta P ii P ymus, praeteritorum immemores porrectique ad anteriora; animae lucra honde iam quaesito sed de quaerendo metiamur .currebat Apo- .stolus, tu non modb insistis,sed cursum una dc.ςurrendi studium defigis , quasi sempiterni ac summi boni breuis ambitio tibi uniciat. Negat se perfectum Apostolus in post tanta talia virtutis persectissima argumenta , secu 2 iritatis pignora I martyria aerumnarum , prodi ,
giorum miracula, praesta us aliquid per-H fectius
89쪽
ὐ De inaesti mab. pretio Diuinae gratia
tectius meditatur Tibi, quod deest infinitum, quod adest , hactenus tenue, iusillum lacitamen addere non prius desinit prodigus sui Deus, quam te tui profectus taedeat laudisque Deo inde destinata, cur hanc Deo, cur tibi, cur ipsi gratiae iniuriam facis 3 repete animo Ah, rem Lothi, ut hoc exempli sale, quo vetita Psal. 69. in virtutis cursu multata est mora, prudenti hyscondiaris pungaris sapidius, vehementius inciteris Auarum nihil tam delectat corum quae possidet, quam angit vel unum quo carer; illo rum securus, im 3 oblitus, in eo deludat, id inquietissimis studiis N cupiditate importunissima sectatur. Nos quorum inopiae deest immensum pelagus virtutum imperium gratiae nullis finibus circumscriptum, pronum
tamen paratu, nec ita arduum , adest autem
vix eius particula , quo elle tandem animo oportet An saeculi filiis palmam cudentiae cedere. peiores in sorte inaestimabili quam sustipsi in nihilo negotiatores. Humamim dico, ast Apostolus , propter tormitatem carnis vestrae, sicut enim exhibuistis membra vestra seruire in . munditiae, Mimquitati, ad iniquitatem, ita minc exhibete membra vestra seruire ius ilia in sancitificationem,qub nouis scilicet quotidie lucris sanctimonia vestra cumuletur, inae saltem
votis, si minus tacto peragamus . ne nostr una exitium aliquando optais ardentius , quam optemus nunc vitam Ee gratiam , videamur. Lib. 3. ira res inquit S. Issidorus Caeterae quidem 1 p- MI pone omnes affectiones, vigorem lenium lentiunt, at horrcndur, pecuniarum amog finem
90쪽
nescit, satietatem contumelia assicit, laetitiam ignorat, im vero in dies vigens,vet,ut rectius loquar,vigorem suum augens,fortior seipso,& valentior, atque acrior esse contendit,&c. Eia igitur hoc ipso, ut minimum, votorum ardore diuitias gratiae cupiamus, quae ut nullis clauduntur metarum obicibus sic tam inflammato & forti tam inexhausto, & anxio in illas studio nos rapi necetis est, ut reliqua nostra rei euiuscumque studia & curas extinguant sua cuique seruemus sarta tecta iura, irati pretium undora mundanis contemptum odium. Vt enim, inquit Caesarius diffluentem pampinorum luxuriem falce astigas paucis utilibus ad fiuctum seruatis, ita quicquid progerminat animus,in haec irritamenta lensuum,& caduca pronum, cruce Christi, gladio spiritus amputemus , illaesis duntaxat, defensisque gemmis, quae se in virtutem, Tanctimoniam sunt explicaturae.
praeset Diuina participatio natura per gratiam, eiusdem participatie- ne per Incarnationem se Eueharistiam. SI possent ista seorsim committi, nec postre r. ma duo , prius illud pro seopo haberent,