De inaestimabili pretio diuinae gratiae Christi nobis sanguine comparatae, cogitationes piae, ac solidae. Ex Eusebij Nierembergij Societatis Iesu tractatu Hispanico Latinè decerptae à L. Ianino ex eadem Societate. Libri quinque

발행: 1656년

분량: 319페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

6 De inaesimab. preti Diovae gratiae, esset forte causa plausibilior disputandi. Quid

enim potuit humano generi honorificentius venire, quam ut alsequeretur Dei genus , consanguineum nactus Deum , videret orbis satorem, Marbitrum, hominem inter homities else, non Angelum. Beati Isi mas quidem illas mentes cogitationis tantae nouitas inopina, incredibili admiratione suspendit Deo, inter adeo nobiles naturas , humanam tantum placuisse dignamque tanto delectu visam , totis sacrae illorum militiae presectum ordinibus, adorationi, Sacramento inpositam, caesique imperio donatam Procul scio, a v

. bis irarissimi spiritus lunuidiae omnis in fomes vapor est at si vos pcopius eius posset odor aliquis perflare , inde profecto expiraret rumpique Prie rdia cogeret u quod vobis Deuvocare Angeluia non detur , cum mihi horni. Lib. I. de nem, cum patrem, fratremque liceat. Absurde inc faciunt,aiebat Iobius pnachus , qui mallent

, I Angeli quam hominosellia jam etsi sunt illi

phoi doloris, morborum4 mortis expertes, cognatum Deum , fratremque Hon habent. Nos

quamuis Huhmosissimos sexcentis doloribus, casinus, mortibus, iactationibus expositos, abunde consolatur , quod Deum tenemus naturae tot mali exercitae socius & consortem,

cuius certc honoris pretio, nun hae modyna tura, sed miseriore suam Angeli celsam,& intactam cupidissime commutent O nefariam eius stultamque superbiam quam tantus ho- nor non satiat, sed inanes ali ac leues sollicitant. Gloriabatur Paulus una Christi cruce,

nobis

92쪽

nobis ad gloriam ipse Christus, videlicet obscurior fuerit, parumque splendebit ' He culi fastu maligna lucis nitedulas ad hunc nobis addendas censebimus Atii hac implemur affatim, destranquilla gaudemus dignitate id nobis praecipvescordi sit, nequa illam cogitatio degener ne quis decolor ausus inficiat, detque nota ignobili propinqui anguinis maiestatem ne dicatur de Christi cognato , Deique germano , quod de hornine vel Angelo

minus aptera de mancipio daemonis aptius iactaretur me ulla nostri parte .verbo factove alterius simus, quam eius qui nostiam in familiam transiens , in suam nos pariter adscivit. Ab i. Revereamur , inquit B. Chrysostomus , caput in Epinostrum, reputemusque quam adorandi capitis, ad Eph. corpus simus. Prorsus aequum est etiam Angelos virtute a nobis superari, quin imo Archangelos, cum Deus hominem indutus, illius pedibus cuncta substrauerit,multaque in eandem sententiam, acri demum , sed iusta concludit querela potest , inquit, tanti capitis corpus proterendum, conculcandumque darivonibus obiici, neque horror nobis eius immanitate sceleris mouerio Nostrae porro huiusce, nobiles spiritus, probe conscii dignitatis, cum fieri homines non possint, hominum amant nomenclationem , virique ac principes apud Danielem appellantur. Quae obseruantia exinde coepta est ab iis haberi , cum promissum Abraham de filio Deo ait audierunt, tunc enim obis primum congrestu faciles, agere cum homini ta L. bus visi sunt, cretiitque ut docet B. Gregorius

93쪽

61 De inaesima b pretio Diuinae gratiae,

haec reuerentia post exsolutam promissi fidem, nec passi sunt illos sibi, ut antea, venerabundos procidere, quorum in natura comparatam Deum adorabant lati at sibi,supcrque id fore, si, cum naturae priuilegio non potient , dela tione honoris mutua nobis aequarentur. a. Verum enimuero , cum se membris Deus laumanis infudit, totam homine in uno extulit, ornavitque naturam .cum se nobis in cibum,& poculum domina vocis imperio consecrauit, numquemque nostrum ra prosustusimum sui bonum seorsum sui participem fecit, ditauitque singulos eadem prope dignitate

qua naturam omnem in uno fuerat dignatus;

illi caro nostra factus hic nobis in suam con- , sitis , tantis mirabilius corporatis , quanto posterioris doni argumentum ampliatio est,& complexio prioris. Quid hoc tandem honoris, munificentiae, generositatis Deum pectoris hospitem habere, nostrisque in venis Dei sanguinem micare unde nobis laudes,&grati docilisque animi proposita, gemitus, οὐ- - . iacia Tudores , obsequia, quae tanti muneris in Epist autori reponamus: Suggerit en illa S. Chrylo- ad Eph stomus hi aurem morigeri praebemus. Si es, inquit ille Christi corpus, crucem tolle, nam

ipse hanc tulit, fer sputa, se colaphos, serclauos fuit id corpus ab Gmni labe dploque

alienum, manus in leuamen egentium, ac beneficentiam nunquam non apertae iri , praeterquam decet nihil excidio arreptilius audiuit, siluit me ver,differt ab eo corpore id de quo agimus,cuius in partem, sangUi

nem Diuitia in Corale

94쪽

nem venimus, illique virtuti assidens,in quam non cadit interitus, a Sanctis Angelis adoratur. Et post haec,quidam de pecuniis laborant, alij cupiditatibus se dedunc non vides in nostio corpore amputari superuacanea, desinutilia, nec profuturum excisis , mortuis, putridis, corruptisque membris, quδd semel in corpore hiuerint. Hic pluribus Doctor sanctissimus nomina subducit, quibus duplex illa quam explicuimus cum Deo cognatio nos obstringit ad sanctimoniam agendi,tolerandi patientiam, vitae rationem sanctis quoque Angelis absolutiorem, ne tanquam iniuriosa corpori membra immedicabili vulnere rescindamur. At si tenemur his legibus ob societatem hane eiusdem cum Deo corporis , quid ob societatem eiusdem spiritus,& animae, quant,arctioribus obligamur DCapi fateor, non potest, Deo, nostra causa, emel homini facto , quantum debeamus, quantum eidem quotidie in cibum nobis iniimque comparato serum, cui bono, haec tam magnifica diuini amori monumenta, si post haec forte,periclitor, pe- re gratiae vero possesib tenax strenuus, nec periclitari possum nec periri corporato Deo unus mei similis, sed procul me nectit

proxime animum incolenti , animo inhaerens

me iungit gratiaci cognationem hanc affinis non copalat,non consanguineus ut germanus, sed cuiusque anima de Deus, magnum Deus homo, Deus hominis cibus maius atque haud pant,maius, ad quod utrumque id homini datum est, ut compos diuinae gratiae perpetuus

95쪽

ι De inis sima biretio Diuinae gratia,

petuus fieret. Dic oro , quid sis, aut non sis potius acturus, paliurus , profuturus , tametsi vitam, de sanguinem per mille cruciatus, mortesque lentas profundi oporteat, ne Christus,

homo Deus, Rex,pater, frater,decus, iuclidita S,

bonitas, nobilitas generis nostri , ne mense augustissimae vitalis cibus deficiat, mundo pereata pereunt haec nobis cum perit gratia, eoque flagitiosius quo deteriore ingrati animi scelere obtenta perdimus, quam si nunquam iis potiti esse nuc: Quod ellemus igitur pia stituri, ne nostra gloria,lux,& deliciae Christus

I de mundo tolleretur, hoc enitamur sudemus euincamus, ne gratia summum ac saluberrimum Dei donum a nobis auferatur. Ocat. i. e Hamus cum S. Leone gratias Deo Patri per

.la Nat filium in Spiritu sancto , qu propter multam charitatem suam qua dilexit nos, miserim est nostri, ct cum essemus mortui peccatis, conuiuificauit nos Christo, ut essemin in ipso notia creatura, novumque figmentum deponam veterem hyminem cum actibin suis , ct adepti participationem generationis Christi , carnis renuntiemin operib- meminerimm cuius capitis, corporis membra simin, cuius dignitatis 'egni, quo sanguine consortes effecti, ex quo illa

nobis contra hostis maligni tentamenta magnitudo animi exardescet, ad quam nos horta-Οiat. in turri Gregorius Nazianzenum S tria it per S. Bapt auarilsam oppugnet uno temporis momento obtatu regna omnia tanquam fuc, mercedem . . proponat adorationis quam a te exigit, sperne

velut mendi eum , ct egentem. Dic signaculo fret s

96쪽

fretis r Ipse quo clite Dei imago sum, haudquaquam toti, ab caeli gloria per superbiam deiectus, Christo indutus sum, Tu me ipse potius adora his mihi crede verbis,victus pudefactusques tenebris condet. Demum hoc unum nobis timori sit, ne qua res a Christo nos diuidacii Caetera, inquit S. Gregorius Nyssenus, pro m-bra ludibriis insomniis ducamin,chm ex aduerso gratie posita nihil praeterea sint.

. . . . ,

Dignitatem quam confert homini struaria esse unctis aliis , adoque matem

nitate Dei excellentiorem.

' Riorem huius argumenti partem c.m clar exhauserit absoluta Christi autoritas, frustra pluribus urgeamus. Ioanne si quidem prae- euriore, Angelo,& plusquam Propheta,quid

eius, aninue per lauaerum veluti quodam patre, atque inter natos mulierum maximo,pronuntiauit tamen esse illum maiorem,qui verminimus ellet in caelorum regno, h,ud quideri illo, exacita militia, triumphante, sed hic etianum decertantes; hoc est infimum in lege ac statu Euangeli gratiae praestantiorem Ioanne diu id esse, quamuis in Synagoga summo antipendis in sapientiae trutina gratiae Golus prae . Mosis ductu inSam lis prouinciari potenti 1lalta, baptiuinti Ioannis id toto legis eteris apparatur

97쪽

ι De inaestimab pretio Diuinae gratiae,

apparatum nec minus clarum est pauxillum gratiae vili mendicabulo concessum , inter solades hospitalium Domorum , in tabum, saniem fluenti, sceptra omnia deprimere , quicquid usquarn a Deo potestatis , honorumisque siue in homines, siue in Angelos est collatum Sola per se,seclusis iis omnibus consistit,

regnatque gratia : haec si absit, tam nocent reliqua,ut ruentemLuciferum etiam impulerint, tantum abest ut sustinuerint.

Dignitas Matris Dei, Reginae Virginum,

plaudente caelo, terrisque concella fortassis aliquem mouerit sed hanc item,& quicquid ex ea, seorsum a gratia, vel proficisci potuit, vel ad eam referri , gratiae cederes, ipsemet filius amantissimus tantae Matris manifestatri Dei quidem Matri debet obsequiosam filius obser

uationem , reuerentiam caelestes spiritus, homines clientelam , venerationem sicultum de mundi coronam, quicquid creatum est; at

enim ipsa, terrarum caelique imperio libenter caruerit,in mal ris Dei ius , honoresque ultro ab se cupide abdicarit, ne gratia Careat mauult filia Dei elle per gratiam, quam Mater Dei per naturam , minime dubia , quamuis aha in iis esse amori erga matrem nihil Luci possit, plus tamen amaturum , si quam possit Aug. nancisci gratia ditiorem. Id enim matrem gret . Q in gia voce, eiusque vitalia ubera praedieanti, resecis a pondens Christus intelligi volui: γ in imo, pass. Iust inquiens, seari qui audiuviserbum Dei, - σ.L36. stodiunt illuc; quo sane responso nihil malil Qtii ademici ut cuius inuictas iussiemlis, capessen*d6lse

98쪽

doque Dei verbo curas is diligeritiam aequavit nemo; sed has esse illius partes praecipuas, hanc beatitatis summam docere voluit , pluris in matre, bc quouis alio quam materna iura

aestimandam, quae nullius essent absque ratiae gemma compendii Sic interpretantur Christum multi ex Patribus, seque ipse tunc satis

explicuit , cum matrem adesse monitus, ex tenta indiscipulos manu ; Hac est mater mea, ct hi sunt, ait, fratres mei, quicunque etenim fe i L. cerit voluntarem patris mei qui in cali est ipse meus frater, ct foro ct mater est. Audiant, audiant, qui Christum eupiditati suae leuissimae aut indignissimae postponunt,4 contemptores oblatie gratia Deum ab se ablegant , ut prodiatores Dei oratiae admittant. Magister optiam res, inquit B. Augustinus, maternum nomen EPI . quod ei quasi priuatum, propriumque nuntiaue

runt, quia terrenum erat , in comparatione cale

stis propinquitatis, abiecit . eamdem celestem propinquitatem indi eipulissuis commemora=rs, quo sibi ursim consortio generis cum ceteris sanctis virgo ancta cohairere ostendit. Et alio loco negat cognationem matris vlli motu

mento virginiimuam, nisi christum mente a viin

selicius, quam carne gestas iet. Quis hic mihi e. i. latera, vocem, quae, orbe'Ira patet,quaque abditur toto, hanc magni Augustini cunctis mortalibus reserat, insculpat vocem , nihil prolaturum fuisse Virgini mareis Dei decus, nisi Dei gratia profuisset. Nam ii non possunt haec non esse vera, profuturam vobism stultilcreditis fama umbram quam legis diuinae splendoci

99쪽

68 De iussima, pretio Diuinae gratiae

splendori obtenditis Z claritatem nominis quod in hominum oculis, quam in libro vi- Uentium mavultis frationes,&qtuestus quibus equitatem bene censetis immolari ' delicia corporum , quibus immortalem animam a. elatis ' quidquam denique ulli bono, voluptatique vobis sit ne gratia peratis fore si mundi sceptium, .caeli corona, imperium Habeatos, matris in filium , ac fili j opes , autoritas, potestas nihil potuerint Dei matri,

absque gratia prodesses proh quantum pecocati, S gratiae discrimen , quam utrimque formidandum ' alienissimus a Deo, d longinquissimis, ut is quodam nepos , regionibus e- . motus, Deo i gratiae iungitur,in eruatur; Deo matris instar, Matre charius contuli , US, peccando damnatur, 3 Duplici nititur excellentia matris Dei praerogativo iure. Vnum est, quod Dei filio puri L simum sanguinem coagmentandae carni ministrauit in qua erat ipse corporandus. Alterum:

quod illum nouem menses sanctissimis tulit, aluitque visceribus. Iam si haec duo cum iis co-- tendant , quibus praediips gratia fruitur , cheatur, plane aliud est eis hominem diuinitatis participem; aliud Deum,materni sangui-- is , Illud hominem sanctum facit, hoc nullam Deo, nullam matri per sese , ex S. A ugusti tu sententia,conseri sanctitatem allud filium Dei fecit, virginei uteri hospitem, hoc Spiritum sancitam quodpbsterit videndum aequalem in omnibus Patri, ratio, habitatorem nostri y facit perpetuum. Vbi is illi, qu hac prodigii capiat

100쪽

capiat,censeat, aestimet, pro merito colat, de diligat ' Nam usque adeb ignorantur, ut vulgbex animo tantus hospes ignominisse exturbetur, quo detur furiolo, vel turpi oblectamento locus Vali' probrum generis humani, olor tui, arrisor Dei, hoc te tam atrox , de contumeliosum nefas toties audere M audendi conluetudine vix iam aduerterea Dicam execrandum, quod ipse abomineris facinus , ut vel nunc tuum ex eo discas morreas. Qui sulcepto Christi augustissimo corpore illiid sponte, ac eius pertaesus revomat Mui Sacro-lanctis Virgini Deo plenae , ad excutienduiri praematur foetum , clam pharmacum misceat; quibus inferis dignum pronunties ZQuem non prae illo Iudam insontem dixeris , dum tu in interea Spiritum sanctum, profanato pullum pectoris augustali , pergis tuo scelere pertequi. Quibus verρ, subfulta stomachus, ad huius insolentiam portenti quique tabescunt cum Rege Propheta inspecta praeuaricantium talnquotidiana perfidia, ne putent se continui, tutos prorsusque liberos, nisi hunc spiritum diuinum saltem humaniter habeant nec enim,

opinor, hospiti legibus , satis olim facturos futile reputent, si qui Christum apud se dies

aliquot diuersantem allocuti non ellenes, non recreallent obsequiis, non ministerio refecissent, ne rei pexistent quidem. Quid ibi vula itaque ingrata haec nostra , sed heu voluntaria rusticitas ξ qua Dei spiritum, mentem nostram irrevocabili dignatum praesentia tractamus, rerum illius fastidio inanitate Omnive . borum

SEARCH

MENU NAVIGATION