장음표시 사용
151쪽
iquos suae gratiae ornamento iam sibi fecit ama
biles, aut amorem auertere , aut praeientiani
illam suam,quam superius explicuimus subducere, tanta est amoris quo sibi gratos comple-ci litu tamque inuicta potentia. Iam quod idem amor tenaci cindiuidua recordatione Deum amicis nectat, eas ipse testatues, charitatis suae erga animam gratia decoram, ex synagoga nobis tabulam exhibens; Numquid obliuisci ita potest mulier infantem suum ut non misereatur sit fieri fui ' etsi illa oblitafuerit, ego tamen non obliviscar tui. Vt enim est illius bonitas numeris omnibus absoluta dic sollicitudo paterni pectoris in filios omnes parentum curas sedulitatem superat, quibus,velint, nolint relicti, a Deo suscipimur; sed non una constat si iacogitationis de amico perpetuitate nexus iste amoris nunquam diuellendi, verum intima
ips, stabili, ac firma Dei amantis,in Spiritus sancti praesentia , atque substantia , Utpote a. quam persectissimae persectissimi Dei nobis DE,
cum amicitiae ratio exigit ac facit, quanquam trin.c. s.
non valeat inter homines , qui, imperfecti id stip. sint,reperiri. Quam sit tertio locό consortis in 'ς δ' patiens hic amor, ex eo patet , quod praeter homines gratia donatos ad eum nemo,ac nihil admittitur ii hanc forte ob causam amicos omnes, unius columbae , unius persectae, ac sponsae nomine compellat, quae amoris socium
non agnoscit Ingens plane diuisu amiciti Cant cfides, quae tam singulari Deum nobis obstringit nexu, ac si nihil esset ab eo praeterea in orbe amandum rac verb aliud nihil est, eius
152쪽
i, De inaestimab pretio Diuinae gratiae,
amore dignum pleno sintegro praeter C tes gratia decoratas. Postremo inexpletum diuinae in homines ardorem charitatis , nec infinitate contentum sua, sed post deuoratas tot
annorum aerumna S, d poenarum modos,etiam
sitientem, nec dolorum atrocium aquis torrentibus restinctum in mortuo corpore scrutantem lancea nouam sui pascendi materiam, hunc, inquam, ignem omnia consumentem, cui nihil susscit, qui possit, vel ausit accedere propius rusque adeo tibi, b nimium bone, nimisque liberalis tua beneficia exciderunt nec memor tum, dum orbem conderes,
in nostra commoda occupatae omnipotentia , neque Verbi tui ex prodigio corporati, quo edimatus non poterat; nec annorum illorum triginta trium, quibus totius vitae 'rumnositIimae anores omnes in summa inopia exhausε-sti etiamnum exclamas sitio , nec amori tuo
satis esse Actum expostulas , quid illa tot sursum deorsum per Galil eam , Iudaeam , Samariam sudata, continuataque itinera Quid desideria cruenti calicis in baptismi tam dulci, quam acerbo moria animum depascentia Quid sanctissima illa abique numero opera,
quorum vel minimum , dum saluti nostri redimendae sat erat, amorem tuum explere debuerat Lilla in horto sanguinis adorandi guttarum tot millia, quarum unica talarum , mille mundos pretio, ac pondere vincebat, vincuritur haec tamen sit amoris tui insatiabili, nec Valent ius incendia sedare. At ille, me milenim ignominiosae mortis , de tormentorum immanium
153쪽
immanium immensus oceanus, suit, cilicet aquarum indigus tibique illas parcius mini
strauit serum sint sane, sint earum conceptacula his etiam maiora , tua inexpleta. tua inuicta , inexpugnabili charitate inardescit haec sitis, conferendarum opum ciaestium nunquam satur futura. At enim totum cum rebus creatis iam orbem tenemus totum suis cum opibus filium totum cum illes, ac tecum, pater iniis ricors diuinum Spiritum Tibi quod dones, quid restat praeterea, aut quo illam amoris tui sitim ardentissimam , soleris, nisi horum bonoriim tuique tapius iterata, perpetuata do
O beatitatem animae, Dei gratiam possidentis, quam omnium potentis Domini, inseparabilis, indissolubilis, consortis impatiens,&, quod caput est, inexhaustus amor intimo sibi complexu asserit , hoc si tantummodo gratiae, inellet boni , an posset illius iactura cunctis mundi totius diuitiis, voluptatibus pensarit nam dulce quidem est am ri, verit tali amo-
rein tali ab Rege diligi, tantum est , ut supra; fidem sit, posse huic aliquid anteponi eoque
stuporis atque insaniae hominem deuenire. Quod ergo monstrum sit nefandae animae, pretiosum hunc parentis optimi, ac Dei amorem, abdicatione gratiae violantis, agnoscant,&lor
reant perditillimi quique illius amissae, pro-iiecta rei Deum ab homine susceptae gratiae, tenaci aded nihil potest reuocare, ut ab se pri istquodammodo, hoc est ab gloria in vita quam ab hominis amore diseesserit homo rei cui uo
154쪽
ia De inaesimb.pretio Diuina gratia,
libet minimae obtentu, proh scelusi illum prodit nemini Deus vllaenni sui huius amoris partem,praeterquam probis piis imperim homo,
quem Deo amorem debet, rerum caducarum,
quam ago, quam Vano, quam turpi affectu adulterata Expleri Deus amando, mulcendo, beneficiis congerendis nequit homo tam prodigi amici causa , si pedem mouerit, fatiscit. Huc , huc Dei amici, huc fida eius amori pectora, haec simul ingrati animi propudiosa dedecora, si minus aliter possumus , fletu, ac lacrymis deploremus huc tuas, Hieremia, lacrymas, o rores huc tuos sanctissime obia; tuam, Helia magne, tristitiam eroculcatur ab
hominibus Dei amor in in eius profanatione Templum Dei lanctum, populus, atque Altaria proculcantur; stemus ex aduerso indignantes is sacrilegii detestationem oppositis mo-υbus conatibusque sanciamus rependamus
Deo Pamatori fidelissimo amorem nullis impugnationibus cessurum continenti sollicitudine, nos nostra versanti vivacem eius Iae-timque memoriam alienos amores rimagines respuentem, singulari nos beneuolentia complectenti totum pectus, totumque animu, nulla inde parte in affectu, alios decerpta,aeter num beato,& nullius egenti,nos tamen chariatate perpetua, insatiabili, aeternique amanti, quantulum possumus , quantulum uiuimus,
egeni, de miseri amorem reddamus, di bonum iacientes non deficiani futurae messis tam pridem ab illo , tam uberes, di nacnisque primitias metamus 3 nunquam velle
155쪽
Liber II. Caput IX. 12 svno desinit quod potest posse semper plura desiderat.
Slis ne hominis nunquam otiosus, ignata .uus amor, at illum vires plerumque deficiunt, nec valet quod optat amico praestare; sense aliter Dei amor , cui enim aliquid boni desiderat, quod est proprie amare, hoc ipsum desiderando praestat, nec possunt diuinae vo-hantates suo exitu carere assiciuntur homines sermae pulchritudine obiecta,Deus ab se creata illi deformatam , amando non corrigunx, Deus etiam nondum natam , amando oolendo creat, cumque incredibili essectu sibi gratiose prosequatur, necesse est illis sermo- statem inesse mirabilem, gratiae Comitem, paritimque diuinae in illos charitatis Unde B. Augustinii , Naturam humanam in rebus Lim s. creatis excellentissimam au- λβο creatore ab id 'impietate iustificatur, a de sermiforma, formosam ait in formam transferri. Legimus verbati Societatis literis annuis, quemdam ex adulterio perpetrato tantam oris totius deformitatem retulisse , ut refugeretur familiaribus uxore, domoque ab iis arceretur , quod illo prudenter flagitio tribuens, mox ad reme
156쪽
x1. De inae simab.pretio Diuinae gratiae, dium confugit, sed cum euieti religiosi viri pariter horrerent, agnitus demum a Dei famulo dc rite de peccatis auditus, illico euasit in alterum, decenti splendore ac elegantia formosus, rei conscios stupefecit, di ac quidem formae augusta specie nihil aeque Salomon is nimae sancti Epithalamio celebratri Qualis
vero, quanta illa sit, non est mortalis exponere; nam si natiua animae pulchritudo sermositatem ingenitam omnium corporum, ac pre- tium transcendit, quid eius ductus a gratia decor , cui absque ulla comparatione venusta animae natiua longius concedit,quam huic natiuae venustati, elegantia naturae cuiusuis corporeae. Eam quidem elle Blosius assirmat animae 1peciem nullo peccati aeuo maculatae, ut, si pollet oculis videri esset admiratione Oaudio dilienatura intuentes. . verti Senensi Catharina cum eamdem patefecisset Deus, lambebat osculis eorum vestigia, qui conciliandis cum Deo hominibus suam operam nauarent,d extra seposita, imposque alterius cogitationi. Ah, vidisse Pater Laiebat Confessario, quaesit anima pulchritudo gratia ornatae, pro-- ' secto vel unius causa , mille mortes libenter, Oppeteres. At si tantum a nobis alienae gratiae meritis debetur, quantum propriae conseruandae, atque muniendae Beatum Ioannem amoris discipulum in gratiae magistrum , Transfigurati Christi, rei urgentis, caelumque repetentis apprime conscium , ea tamen Angeli comparentis admiratio defixit, ut captus pulchritudinis maiestates haud puto illius supernaturalia
157쪽
culus pati radios nequitiisset, adorandum censereti, nisi ab eo vetaretur. Ipse Christus hac tanta sanetarum mentium specie in terras pellectus B. Brigittani docuit, fore, ut si eam cerneret, prae animi gaudio, quasi vas putres ἔ- ueretur, coiicideretque exanimis: Sane oculi non ferunt olem nube opaca reperculsum,etii
praeter nos in ea radios nihil habeat, nihil reflectat, sic non modo diuinos conspectus pati mens hominis non valet,sed ne ipsam quidem illorum imaginem, quam instar lucidi iasinae crystalli expressam reddit anima Deo grata, quam de ipsus non tantum radiis
concipit, verum de ipsa metaeterni solis p sentia, atque substantia nec B. Franciscam a canum hoc latuit, cum ei Angelus diuinitus adstitillet , ad cuius lutein immensum fulgutantem sol ipse fusca nubecula videbatur. Verum coelestibus aitheto spectaculis su a. premarum mentium oculos mirabilius est piit c nt,3.chritudine gratiae tam vehementer capi, ut ad subuectam eius praesidio animam attonitae pro .
clament Uua est Lia, qua ascendit de deserpo deliciis affluens innixasuper dilectum suum' Quibus non semes editis vocibus una gratiae sutili me in gloriam in quam attollitur , soli tudinem peccati ex qua educitur horrore vati foedam, ac deformem graphice describunt, Libri Explicat ver S.Chrysostomus, inducto sym- ΛΕ si bolo miserrimi hominis & toto corpore sauci ad Eph lepra, sanie , senio dilabenti curatione verbsingulari redditi florentissimae iudentuti,ac regno, purpura , sceptroque donati , est tamen haud
158쪽
i 1 8 De in imab. pretio Diuinae gratiὰ
haud paulo grandius Deum ipsum audire ac cernere sermositatis huius admirabundum spectatorem;Quid enim sibi aliud haec volunt. ψam pulchra es amica mea, quam pulchra es JEt quae consequitur pulchritudinis eius pictura diuini Spiritus expressa penicillo a Si pulchrum quod inest corporibus proportione partium continetur in ubest es quaeque praestantior, etsisque partium inter se malox conuenientia, ed necesse est esse pulchriorem:
sane honestum,in virtutis cum ratione consensio, elegantias corporum innumeris partibus antecellec; sed huic virtuti mirum quantum accedit a gratia , animi scilicet totius consensus cum aeternari supra naturam edit1 rationes; cuius obliuioni, incurio tutelae cauens Deus: Ecce, quam pulchra es incinit, amica mea, Ecce quam pulchra es , hac iterata inculcatione aduersioneque ornu qegantis, tam exquisitae, quam parum ab eius possessbribus custoditae , curam eius tuendae magnopere iniungit, cuius etiam iterationis causa esse potest duplex animae pulchritudo, creata una, δί luce gratiae diuina constans , ac proinde columbae, malorum punicorum, regalis gloriae,aliartimque rerum creatarum colore, umbrisque victimque depicta , interior altera increata, ipsaque praesentis sancti Spiritus pulchritudo, humanis ingeniis occulta , Intrinsecus latens ipsamque animam, velut mundo incomparabili totam intime ornans excolens,de qua dixisse scriptura sat fuit. Omnis Horia civi a. in .Quae tanta speciostrumae vitimque
159쪽
, trimqhle gloriae magnitudo , si quemquam pungit languidius iungat illum deformitatis honor, turpitudo animae talia orba iri tae. B. Teresar enixe postulanti monstrata cui lat. vii esset, admiranda illa anima species in globo per si- crystallino sepcem quasi thalamis diuiso ex cra ro- quorum medio Rex Christus illum,inabat sui V radiis reliquos, dum extra globum circum l. quaque dira nocte virulentorum animantium fg tuis omnia horrerent excedente inde post paulum Christes, apparatus illius autore unico ac fonte sphaeram inuasit famus nigror, veluti carbonis, 3 tetri Oaoris pestilens grauitas , foedaeque animantes imago denique hominis ab gratia deiecti Paulus vero Abbasiat. p. inter multos quos cultu gratiae vidit eximie Rosued formosos , notauit quempiati deformiorem . 7. x s. AEthiope, amissum illius pignoris candorem, assultantibus circum daemonibus circuoque inserto nares hi hc inde torquentibus, custodem interea rigetum procul demisso capite moerentem: I. Episcopii , cuius est Li t. apud Rufinum mentio, illorum quibus inerat υμ ngratia, candidiora nive ora, formae liberalissimam suspexit,aliorum nigredinem , cruentos oculos,ri expirantes ex iis flammas magno metu spectauit. Quae umbri ex foeditate rerum ducis, sub sensus cadentium , etsi omines unum in monstrum cori fluahi abominatidam speciem hominis labe mortifera inquina ihaudquaquam satis expres erint, alioqui sph- stantes, si per se videretur conspectu horri
160쪽
gnificauit christus, ob quam illi liguris lentilibus, spiritualia monstrarentur nam si daemoniam, inquit, qualis re ipsa est, contueri deformitatem posses, aut collaberer repente exanimis, aut vitam non sine incredibili dolore re-Fp. Cyr tineres Eusebio certo S. Hieronymi discipulo ad Aug. corporea specie tam tetia apparuit , ut quicquid usquam est pauendum ..triste in hac
vita adum censeret puerilem S.Catharinam Sehensem cacodaemon idem, cum superbiae suae turpitudine raptim visus, tanto impleuit cruciati, metuque dissbluit, ut mallet ad Dque iudicium ultimum viam pruitis histratam nudis pedibus terere, quam illum secundo vel obiter videre. Ac tandem hehat Dionysius Catthusianus quicquid hic cernitur, cogitaturve tormentorum , unius tantum aspectum daemonis aequare Iam vero ambigi non potest
quin eam legis diuitiae animam eadem foeditas, turpitudoque assiciat , partim ex ipso gratiae desecti haud paulo turpiori vitiam si
quis truncis inhoneste naribus , auribu que, exsculptis oculis, mutilus cruribus iaceret; partim ex sceleris macula longh omnino magis execranda, quam si cui piu pro humanis variarum ferarum membra suppeterent Quis ad hanc speciem tam taliam in insaniem sensus Angeli Tutelaris 3 Quae tristitia caeterorum, paulo ante tua, intalis anime Formositate alacrium M gestientium' Quae cloe arcana conscientiae verbera , dc interiores lanienaei necdum tamen de remedio vides , nec sentridulcem , dc facilem auram obuiae, si voles , ac