D. Fr. Toleti ... Commentaria vnà cum quaestionib. in octo libr. Aristot. de physica auscultatione. Item, in lib. Arist. de generat. & corrupt

발행: 1598년

분량: 892페이지

출처: archive.org

분류: 철학

271쪽

di firmae: hae veto sunt contra veritatem, ob id statim seluuntur

Atist insequenti. An neque alterius actum.

RAtiones has ultimas soluit,& duas etiam primas, quae alia. Sol obsie, rq fuerunt contra veram determinationem, puta quod unus sit actus actio,& passio isque sit in patiente,& mobili. Respondet igitur non esse in conueniens, unum actum esse duorum, ut doctio si ita licet diceret est aetus docentis,& discentis, quando talis actus non est sic in uno quod ab altero pendeat. Cum vero unus actus est in aliquo simul, etia est ab alio procedens: tunc duorum unus potest esse actus re, sed ratione diuersus. ne si dicat, Motus sic est in mobili, quod non sit decisus, & se--j. paratus a mouente, i. est in mobili, sed a mouente procedens, &dependens, ob id duorum est unus actus det motus, sed via mouente est, habet aliam rationem: ut in pasta, & mobili est, ratio nem aliam, sicut id quod est potentia, limul potest actus esse, sed diuersa ratione At si unus esset ratione, ut vestis,& tunica: tunc non posset unicus esse duorum actus.

Ad uerre igitur, quo motus est actus inter duo,videlicet mobile ut subiectum, mouens ut principium,nec sine utroque potest consistere, ob id unus potest esse duorum ac ob id superius supposuit mouens,& mobile ad aliquid dici. Neque necesse est docentem discere. .

Soluit alia tria ultima argumenta, dicens,quod si unum esset re,& ratione actio & passio, ita ut utriusque esset eadem eo sentialis definitio, tunc argumenta concludetent. At cum ratio diuersa fit,licet unus actus sit,non ob id tales praedicationes fontverae. Haec enim non insunt, nec competunt iiii, quae quolibet

modo sunt idem, sed quae sunt idem re,& ratione. Et ponit exemplum, quomodo actio & passio dicantur eadem re, sicut a Thebis ad Athenas, de ab Athenis ad Thebas eadem via est,sed ratio diuersa est, ut est ab Athenii, & ut est a Thebis, de propter id non dicimus idem esse distare b Athenis,& distare a Thebis: sic idem nec sunt ratione victi'&passo, nec agete &yati,licet unus re sit utriusque motus. i. Omnino vere dicere qst, i Oncludit propter iuersitatem rationis, quae est inter acti nem, dc passione licet motus, cui istae rationes diuei se accidunt, unus sit,iae absolute negandas illas propositiones,actio est pas

272쪽

passio, doctio est disciplina: & dicere oportet actionem non est passionem,cum actio sit motus ab hoc,passio motus in hoc, quae iduo ratione disserunt. Quid igitur motus iit. Texl. xx.

Epilogat dicta, nempe quid sit motus in generali se dixisse, &

. ex tali definitione facile esse singulos motus in specie definire, ut alteratio actus est alterabilis, ut tale est: & augmentatio actus augmentabilis, ut tale est&scin reliquas At quia in definitione motus superioris non erat declaratum de qua potentia esset sermo, de activa an de passiua, cum dictum est motum esse actum entis in potentia. Constat autem,quod v-troque modo illic sumitur potentia, ob id dicit modo, quo. clarius procedet definitio motus sic:motus est actus ais tui, & passiui, ut tale unumquodque est. Simili modo singulas species definire poterimus: alteratio et ais in actus alterantis, & alterabilis, ut talia sunt,e: similem in hliis:& hunc existimo esse verum Arist sensum in hoc textu.

moti Fit per sis aliqua Praedicamento, em in quo Praedicamento. idelicet sit vi muta, F-ens, Pel iuxus ipse quat lat. , O via, sis actis mel aspis, et uid aliud.

vita quiae de motu dici possent, ac ipsus speciebus, ad alios s

pertinent Physicorurn libros: hic solum ea quae sid ipsius maturam 8cessentiam pertinent,tractabimus. ' a et Est igitur noli patu, difficultas, ad quod genus motus spectit, quae eius si essentia, quod dubium tractauit D Tho hic in digressione tex x et Alberi tradi. . c., .& Auic. 1. lib sussicientiae, G2. Simpl. in praeseriti. Sunt autem vatiae de hoc senten, larita omnes pene in hoc con- uenaunt,esse fluxuni quendan:: sed tamen varia ratione disseriant, in diuersis sit lieainentis collocant. Dubitandi aureum caesam praebent aliqua Arist. loca inter se,ut videtur, nimii lita e sentientia Nam in praedicamentis motum connumerat ilitei species quantitatis: deinde extra praedicamenta reponit in Post praedicamentis. . Hoc loco videtur dicere esse actionem vel pastionem, actum videlicet activi vel passivi. At in Metaphysicis ait motum esse quantum per accidens. Prima igi fiat opinio est Averrois, hoc libro com . . qui dici cmotum considerari posse dupliciter et uno imodo pro forma ipsas iente se indutii acquisitionem patris post partem, ut est calor imper

273쪽

Text xxiij. aestio j. et Zi

imperfectus, qui in acquisitione est successivus:& ista est,inquit, consideratio vera,& ad locum praesentem pertinet bi res secundum veritatem tractatur, & sic motus non est in Praedicamento alio quam ubi est sua forma: nam forma imperfecta, quae motus est, non dissest essentialiter a forma perfecta, unde fit, quod motus sit analogum ad istas motus species, quae sunt secundum diuersas formas Praedicamentotum, & in hoc conuenit Averroes, cum Simplicio,& cum quibusdam aliis Graecis,& cum Alb. Altero, inquit, modo motos pro via in formam consideratur, ae sic ab Arist in praedicamentis ponitur in praedicamento passi nis:& dicit hoc esse secundum sententiam communem de famosam, sed non ita veram .Haec est horum opinio. Sed contra hoc illud est primo, quod si formaliter loqui volu- Rei ritu mus, forma fluens duo includit, formam, & fluxum : esset igitur hac opimens per accidens ipse, si esset forma fluens. Secundo quia fluxus, ut fluxus, formaluer non est serma,cuius est fluxus : oportet igitur assignare in quo proprie sit praedic mento Ruxus, ut fluxus: atque adeo non effugitur dissicultas, si dicatur secundum antiquo tum communem sententiam esse pac sonem: sed oportet secundum veritatem dicerem quo si praed(

Tertio, quia localis motus non potest dici forma sueni, neq spacium fluens, nec Jocus suens, sed esse solum videtur ipse Ru-.xus perspicitii n. Quarto, quia generatio motus est, & non est sorina impel& era fluens secundum partes, cum init stanti acquiratur. Ad hoc respondet an unus,q. x quod generatio dupliciter si, sola. pro . . in turi uno modo Pro ipsa mutatione substantialis formae, quae in instanti fit,& sic motus non est. Altero modo pro alteratione praeuia gen*rationi mon enun est generatio nisi praecedat altera- , ito se cundum qualitates dispone utes, de sic est motus generatio pro illa alteratione, tunc est ille fluxus in q alitatibus. Ita respondent etiam quidam alij, qui dicunt cum secunda opinione sequenti mo iam non cre qualitatem fluentem, sed esse fluxum,& tendentiam formae imperfectae ad perfectam. i Sed haec solutio mihi uon placet,ipio generatio ipsus substani u tiae motus est dicend3: ut in praesenti de filii tur motus,actus entis in potentia,& actus activi,& passivi:& patet aperte, nam hic diastinguuntur quatuor motus, quorum vn is est generatio, & coi- et iuptio, qui si pro alteratione sumitur, non esset distinctus esse aialiter ab ea.

274쪽

est in genere, late sumpto vocabulo,ut omnem mutationem in- eludit. Praeterea, luia generatio est vera aestio ec vera passio, & gen rare agere est,generari moueri: ergo motus est : nam esse actum activi,& passivi essentialiter motus est: non igitur sententia haec

videtur vera.

Secunda sententia est Gilberti, lib. s. Principiorum, putat motum esse in praedicamento actionis: quia motus est forma procedens,sed haec primo ab ipsis agete procedit: ergo motus ad acti nem potius pertinet. Sed haec opinio satis fuit ab Arist. in textu reprobata, cum motus sit potius actus mobilis, & in ipso mobili,

non in mouente.

Alij tertio ad passionem referunt , cum motus in patiente subiectetur. AHeli. Sed nec haec sententia est vera, quia motus tam est actus acti- ui, quam passini : non ergo magis ad hoc genus, scilicet passionis, quam ad illud genus actionis referri ab his debuit Secudo,Deinde quia motus inter postpraedicamenta , aut in praedicamento quantitatis collocaturiat actio, & passio diuersa constituunt praedicamenta. Tertio,quia si passio est motus: ergo & actio eius co relatiuum erit motus, ita erunt duo motus unum correlatiuum alterius, quod est absurdum.' Alij int in quarta sentent a, nempe motura formaliter, vid licet pro fluxu, & fieri esse genus quoddam superius actione repassione. Sed haec sententia non est tenenda,quia iam aci io,& passio non his v :- essent duo praedicantenta quod est contra Arist. & modo id ve- tum esse supponimus : in Logica enim numerus praedicamento-ium plobatus est. Quinta opimo est cuiustam, quod ratio prima motus non est forma, nec ad se am via sed quod si tactus existentiis in potentia et via igitur illii in formam, materiale est motus, & hoc videtur eo Arist qui definitione sua non aliud esse motum dixit, quam actum potentiar, ut potentia est: At desilitio formale rei explicat. iEx hoc inseri, quod ciun esse actum potentia non sit univo, cum,nec unam dicens rationesti: alius enim est actus activae, alius pamuae potentiari,quod etiam motu tit analogus,id enim docet Arist. Ph c. A tex. et s. nec inconueniens est quod analogii definitione definiatur analoga, ut hic docet Simplicius, cum igitur si motus analogum, ait non exquirendam meo aliquam ratio nem commune actioni, & passioni, sed sola est communitas nominis, Reicitur

275쪽

Texl. xxiij. Quaest j.

comis,nam a est actus potentiit activae, passio passiuae, quando vero actum potentiae in comni uni aliquis sumit, se motum, analogum quid, de solam vocem communem sumit: ct idem in quovis motu particulari consideraudum ait, ut calefactio est natagum ad calefactionem activam , quae est actio calefacientis, di actus activi,& ad passivam, quae est actus passibi; scilicet, passso,atque in caeteris motibus. Vnde concludit, quod actio& passio tarmaliter sunt motus, de quod formaliter sunt duo motus, & duo actus , sed re non visi

unus, putavmivi informam,& unum medium inter agens, ecpatiens.

Hinc cit, quod si motum materialiter consideremus reducit ad praedicamentum ipsius formae: est enim sic via in formans, ut communis dicit opinio: at si formaliter, ut actus est potentiae, duo illa praedicamenta facit,quia fiant duo actus forni aliter, Actio ec passio, tuae univoce non conueniunt: alios aut in , asserit: quod materiale est motus, puta viam in formam seu fluxum, formale esse, putasse. Reiicitur haec quinta opinio. Primo: quia si in motu liaec opinio di sti Oguit materialib& Mimale, iam Fac et motum esse aliquid coimpos tui ex duobus accidentibus, ex illo, inquam , materiali, & formali, videlicet fluxu, de actione,vel fluxu, & passione,atque adeo, c unum esset accidens,neque ens per se, sed a gregatum ex duplici accidentali ratione, materialis, & fot malis, ut album in concreto,& alia accidentium concreta.

Secundo, Quia sup est adhuc per se de illo ipso materiali dira ficultas,nempe de fluxu per se, ut uxus est, si non est per se motus: quae ergo res sit per se, ut talis,& cuius praedicamenti: nil autem Pet se,ut talis esse videtur, nisi ipsemet morus, similiter di de ipso per se format scilicet actiove,ut actio,& passio , ut passio, etiam secluso fluxu, quae sint rei. Tertio,quia si formale motus est actio,& passio ergo uo sunt motus forti aliter, iram actio formaliter non es passio, vec passio rinaliter est actio: ergo in quovis in otu duos simuleta motus

tarmaliter dicemus, quod est absurdum,& paradoxon, ut duos simul motus locales, cum res mouetur localiter, duas simul augmentationes tarmaliter,cum res augetur,ec ita n ca ieris : nam n motus est actio , & passio, & ubicunque est actio, est Passio ceco iura: ergo ubicunque unus erit limius, erunt duo formaiesmotus, quod est absurdum , quod absurdum cum concedat . haec opinio,est plane reiicienda. iarto, sequitur etiam hos formales motus esse correlativos,

276쪽

s fui it formaliter actio, & passio, siquidem actio & passi' sunt

sermulti et inter se correctiva Quinto sequanor eria in quod motus, ut motus non si res abGlut d res rei tui ama in actio, de passio res sunt formaliter relativae de sibi imricem oppositae. Sexto, quia actio, pei se non dicit successionem,cum possit e se ae id in inlla a ti,& similiter pastio, ut passio: sed abstrahunt a sui cessione.& ab inuanti a motus saltem proprie acceptus , pq rse.& in se dicit successit, nem, ut successive fiat,& quod nunc mouetur, .alit ea mouebitur & post hoc mouebitur , ut late ostendit A ri t. superitis. Ac quod a et it non est necesse quod prius egerit, Nyost hoc et i im agat: neque quod patitur etiam patiatur postea:& antea patetretur, currit ut diximus esse possint actmnes instat taneae, neque in sua intrinseca ratione hoc per se includet ipsum agere,ut antea,& postea sit actio. .epti in o. h nc etiam fit contra eandem opinionem, motum n Gesse analogum superius ad actionem , & passionem: quandoquidem aliqua est actio quaepioprie non est mo us, praesertim quias concederetur esse quid commune adactionem & passionem, uni vocum potius censeri posset, quam analogummam non aP- paret analogia actionis ad passionem,uel cotta, non magis quam inter alia quaevis correlatiua , ut patris ad filium, & contra: non enim uni propter alterum conueniet aut per alterum , nec prius uni quam alteri,cum sint eorrelativa actio & passio Octau A quia in motu imo etiam in omni mutatione alij sunt, re aliter assignantur & diue ita longe ratione termini a quo & ad

quem,& id quod per motum fit,vel acquiritur, quam in actione, vel in passione. Nam primo motus praesupponit mobile quod moueatur: rein quo sit motus, ut in subiecto: at actio, seu ellectio non praesupponit in quantum talis, subiectum etnam etiam agens potest sibi fabricare subiectum,& in subiecto postea operari, & agere, ut in ereatione Deus, & artifices pletiq; sic pararit materiam in quam

agant.

Deinde in motu sunt haec tria, Est quod mouet, scilicet m uens , verbi gratia, ignis & quod mouetur, nempe mobile, verbi gratia,aqua: & calor, tuo aqua mouetur,quo videlicet calefit: Si actionis vero terminos consderemus, reperiemus esse diuersos: rit quidem ignis agens, sed tamen aqua non est,quae agitur, seu eicitur,est autem aqua quae vete mouetur, & fit aqua calida, sed riuo mouetur aqua cuida.

Et in

277쪽

Texl. xxiij. Quaestio j. et ps ,

Et in motu locali idem reperitur, nam mobile, utputa eorpus mouetur, sed non dicitui fieri id mobile, puta corpus:& mouens mouet illud, sed non dicimus mouens facere mobile.

Dicimus item agens , ut ignem facere calorem in aqua,& fieri motum in mobili mon aurem moueri motum , vel mouens mo

uere calorem.

Quamobie perspicue apparent alij termini a quo, & ad quem,& id quod fit,& aliter in motu, aliter in actione & passione auignari. Non ergo dici potest, motum formaliter idem esse , quod actionem,& passionem. Sexta sententia est B.Thomae, & Avicennae , quam sequuntur multi ex discipulis D.Thomae, dc est modo communior , motum dupliciter posse consderari. Vel pro tarma Ruente, quae acquiritur ,& hoc modo est in praedicamento ipsus formae, sicut de ipsa forma permanens: Vel pro ipsa acquisitione , & fluxu formae,& haec est vera ratio, & intrinseca motus ipsius Haec sententia quoniam & verior est, & Aris .conformior, a nobis erit fusus explicanda.Aduertendum est ergo primo , quod in motu physico sunt o- Fund.mnia ista, agens, patiens (siue haec duo sint ita rosita, sue unum,

habens tam: rat ones, & principia diuersa,vi cum aliquid mouet set ulterius es forma ac qii sita est via, & medium,quo acquiritur,& h. ec ipsa est motus formaliter, nec enim motus est agens. nec patiens, nec forma, sed illa via vi via informam est

Itaque motus formaliter est illa via, & memin, re operatio, tua forma acquiritur, quatenus est actus potentiae, siue activae,iae passivae, i. quatenus per talem viam,& operationem agens, i- ue patiens dicuntur esse in actu imperfecto. Aduertendum secundo,quod iii a via quam formaliter dicimus x. esse motum non est opus,quod su successiua,licet ii in instanti sit adhuc medium est intra agens & patiens , & id susticit, ut actio vel passio ,&motus sit. Vnde, ut supra dicebam, generatio vere est moturum, late accepto vocabulo: quod si ali abando , nempe in lib. s. Aristot dicit. Generationem non esse motum , illic motum, non ut hic definitus est, sumpsit sed stlicte, ut supra ex Simpl. &S. Tho m. notam , pio motu cuius subiectum est aliquid inaeiuperfecto , & piaetet ea habens con tarium aliquod, quod resistit introductioni illius formae, qualis motus est alteratio, augmentatio,& latio.

Tertio aduerte,ut deueniamus ad motum proprie dictum, in s. ipso esse quadruplicem diuisibilitatem, ex quibus videndum est, quaenam insint ipsi per accidens, ut illis exclusis remaneat pro-

278쪽

ptia Sc intriticea ratio motus.

Pilina amisibilitas est, quam possumas vocare subiectinamicum. n motus aceidens quo Ma materiale sit, non potest non extendi ad extensionem subicisti in quo est, de de hae diuisibilitate agit Ati stor. 6. Physsia texet 33. usq; ad 3 s. liane eertum est ipsi per accidens competere, ut& caeteris accidentibus, quare non erit ipsius rati fori li S. Secunda est,quae sumitur ex spatio,vt prima pars motus si illa quae fid in primae parte spatij:& quod dic, de spatio in motu locati,dico etiam de latitudine illa intensiva in qualitate , de exten- sua in quantitate. Et haec etiam Si uisbuit est dubiuire, quin non sit rario imalis moras,dariit mrm rita,& in spatio: Z: qm litate atrix, Sc post omnem motum,& de hac agit Ari .Phyce.

Tereia est, quae est propria motus, nempe successio illa,vel a quisitio suceestiua diue brum fimum in latitui e vepretii uiorum in qualitatibus SV qua ratibus, quam esse abi illae secunda . distinctam est manifestum, cum illa possit sine hac reperiri , se haec est quam dicimus, intrinseeo esse motum, de qua agit Aristoteles ni c.

atta est successio motus penes moram,ut sit unius liori vel duarum, &c. & haec est sermaliter tempus, quam esse ab illa ter tia distinctam est manifestum : acquisitio enim successiva eius se spati j, vel qualitati modo fit in hora, modo in duabus horis, &e verbi gratia,ut homo aegrotus indu: ibus . vel tribus horis Laraiatur, & simile. eum ergo illa diuisbilitas sit eadem mora variara. non est dubium quin distinguatur,& de hac agit Arist. . physe i text. ioo ubi hanc moram constituit esse tempus. Quarto aduerte illam primam diuisibilitatem esse in praedicamento quantitatis,ut manifestum est. Secunda vero, si est lati- tudo spatij, est in eodem praedicamento quantitatis. At si est Ia-- titudo in qualitate, cum sit motus quidam: ipsius , etit reductive in qualitate. Quarta autem quoniam habet propriam & completam rationem entis , & est diuisibilitas distincta a caeteris,debet habere sedem propriam , unde constituit propriam speciem quantitatis, ut videre est in praedicamentis, dc s. Meta. cap. de quantit te. At lettia illa diuisibilitas , licet siti caeteris distincta, non tam Vn habet completam rationeam entis , unde non potest esse distincta species quantitatis. Pro quo quinto aduerte , ut aliquid faciat speciem in praedicamento , non sufficere ut trabeat propriam rationem illius pnedicamentia caetetis distinctam,tiadent enim materia, ct tarma, ta-

279쪽

inea non lavis inesse miae,sed praeterea oponerem habeate complatuni, ut non sit pari tana, vel nuditus Hinc ergo dies erutat mora illam oris , &successionamus ignoti arm-ralita ineatione morae non via ad iussi nec pos inerim, sed passioreste autem passetonem non tollit rationem Decies: at xero in otiis, licet habeat illam propnani dirui illitatem , tamen quia illa est in ratione viae, est in ratione ratis impersecti, unde non potest constituere nouam speciem praedicament lem. Sexto ad unte hinc conciliari loca Aristotelis. Hic enim vi- c. detur tribuere motui veram diuisibilitatem propriam quantitatis,at in praedicamentis cap de quantitate, ec in s. Mer nysi. cap. de quanto, te sequantum per accidens, quod reis a factum est: hic enim, quia armat de diuisibilitate sustendo ab ente perfecto , ac imperio , ,eam illi tribuit: at xero in illis locis, quo- niam quaerit eam diu ibilitatem quae iquaeritur ad constituendam nouam speciem, & hanc non habet motus,nisi per accidens Z subiecto,spatio,vel tempore,ideo ulu connumerat inter quanta

per accidens.

His iuppositis sit prima conclusio. Motus intrinseca ratio est r.eones. esse viam ad formam,seu fluxum serint, quae si sit saccessive, etit proprie motus, si in instanti t mutatio. Qi ergo sit ille suxus & via a distinam , ex dilatis maximE Prim in tertio notabili man finiun est cum illa diuisibilitas, & fluxus formae nullius alietius rei possit esse pios a. di necesse Et assignari cuiustitta ex communi etiam moZo concipiendi : omnes n. motum et,

cum fluxu quodam a termino ad termistrum intelligunt. Et praetereat me si te est ad terminum peruenire, nisi via 3. praecedente,nec aliud porcs intelligi, quampet viam ad termianum accedere,saltem ratione distinctam: namaliud est ire, rud

peruenire.

secunda conclusio,inmis proprie dictus, providistinguitur il a concismutatione intrinstes &tilentialiternulussit, quod ille suos

successivus,& noti instantaneus.

Probaturptimo.Nam alias peto deuio sura formaliter,an ha- r. beat esse permanens, vel successivum. Si secundum habeo intemtum. Si primum contra se meret, id quod habet totum sirum se simul, & est permaneus inti insech, pcdserata: Ne recipere contradictorium suae essentiret quod mi, i anagri videtur implicare quam id de quo dispinat Aa .i de elidi, aetexta io. Inmlia care vitalicet ut vi est in Metalentnaturam, extrinus

possit coirumpi . .

280쪽

1 8 In lib.iij. Physic. Arist. Cap.iij.

. Secundo,id per quod aliquid a caeteris essentialiter disteri, peti id etiam tam iter constituitur, ex Porphyrio in c. de Disserentia: sed in nullo possumus finge te disserte motum a mutatione instantanea nisi per hanc successionem:ergo probatur minor: non enim digeri indivisibilitate subiee tua: habet enim eandem illuminatio:non indivisibilitate latitudinis,quod videlicet motus sit via ad rem habentem latitudinem,est enim idem in illuminatio-i ne,quae tamen proprie est mutatio: non in successione temporis, probant enim iam illani esse extrinsecam motui: ergo non etiam in diuisibilitate intentionis formae, seu graduum, qui adquiruntur: nam etiam hoc cernimus in illuminatione: ergo siperest in hoc solo distinguatur motus a mutat: one,quod in illo fluxus ipse est successuus intrinsece,at in mutatione instantaneus. I. Tertio , accipiamus, hanc successionem , quam dicunt esse intrinsecam,& separemus illam a motu, seu fluxu: quaero. Aut esset sic considerata, mutatio proprie dicta,& hoc non, ut supponimus: Aut esset instantanea,& sic ruisus esset proprie dicta mittatio Aut abstraheret a successione, & instaintaneo, & tunc esset mutationis tertia quaedam species , nec successiva, nec instantanea. Praeterea si motus. proprie diaetus abstrahit in sua ratione a successione: ergo etiam mutatio proprie dicta abstrahet ab instan- . . et . . quare rursus relinquetur eadem proicis intrinseca ratio

mutationis proprie di istae,& motus proprie dicti, quod est absurdum, & falsum: igitur per fluxum abstrahendo in uniuersuta, a

successivo,& instantaneo, explicatur essentia ipsa motus in communi , late accepto vocabulo, quae post ea per successi uuin contrahitur ad motum proprium, & per instantaneum contrahitur ad mutationem propi iam: nam sicut instans, ta tempus digerunt specie, ita etiam motus proprie, & mutatio proprie, licet in communi conueniant.

Sunt tamen praecipua quaedam dubia, & obiectiones aliquot coutrapo contra hanc communem opinionem, quas oportet dissuluere ii iam seu Prima obiectio. Actio etiam ipsa agentis est successiua, re passio, tentiam. scilicet,ipsum agere,& pati: ergo iam erunt tres fluxus, unus for- . mae, seu spatii, qui est morus, 2teractiqnis,alter passionis. & ita; erunt tres fluxus.soL Respondendum est,quod est solus unus fluxus formae, seu sp eij tarmalitetqui est ipsemet motus,a quo extrinseca denominatione denominantur successiva haec omnia: & moueni mo uere dicitur successiu8, ae mobile moueri successivo, & formam fieri saccessiue,seu spatium pertransiri, vel acquiri successive, & agens producere formam successue,dc patiens recipere formam siccessive,

SEARCH

MENU NAVIGATION