장음표시 사용
291쪽
Et in imotu locali idem repetitur, nam mobile, utputa eorpus mouetur, sed non dicitur fieri id mobile, puta corpus:& mouens mouet illud,sed non dicimus mouens facere mobile. Dicimus item agens , ut ignem facere calorem in aqua,& fieri
motum in mobili: non aurem moueri motum, vel mouens mo
Quamobre perspicue apparent alij termini a quo, & ad quem,& id quod fit,& aliter in motu, aliter in actione de passione assignari. Non ergo dici potest, motum formaliter idcm esse, quod actionem,& passionem.
Sexta sententia est D.Thomae, & Avicennae , quam sequuntur multi ex discipulis D.Thomae, & est modo communior , motum dupliciter posse considerari. Vel pro forma fluente, quae a quiritur ,& hoc modo est in praedicamento ipsius serinae, sicutia ipsa forma permanens: vel pro ipsa acquisitione, & fluxu se mae,& haec est vera ratio, & intrinseca motus ipsius Haec sententia quoniam & verior est, & Arist conformior, a nobis erit fusus explicanda.Aduertenduin est ergo primo , quod in motu phy sco sunt o- .fund.mnia ista, agens, patiens (siue laaec duo sitit sus rosita, siue unum,
habens tamei rationes, & principia diuersa,vi cum aliquid mouet se ulterius est forma acq ii sitis,est via, & medium,quo acquiritur,& li ec ipsa est motus fur maliter, nec enim motus est agens nec patiens nec forma, sed illa via, vi via in formam est Itaque motus formaliter est illa via, & me sit in , & operatio, tua forma acquiritur, quatenus est actus potentiae, siue activae,iae passivae, i. quatenus per talem viam,&operationem agens, si-.ue patiens dicuntur esse in actu imperfecto. Aduertenduin secundo,quod ista via, quam formaliter dicimus x. esse motum non est opus,quod sit successiva, licet ii in instanti sit adhuc medium eist intra agens & patiens, & id sufficit, ut actio vel passio, & motus sit. Vnile, ut supra dicebam, generatio vere est motus, late accepto vocabulo: quod si ali si ando , nempe in lib. s . Aristot d: cit. Generationem non esse motum , illic motum,
non ut hic definitus est, sumpsit, scd stricte, ut supra ex Simpl. &S.I ho m. notaui , pio motii cuius subiectum est aliquid in actu Perfecto, & piaetet ea habens con rarium aliquod, quod resilit introductioni illius formae , qualis motus est alteratio, augmentatio,& latio. Tertio aduerte,ut deueniamus ad motum proprie dictum , in I.
ipta esse quadrni licem diuisibilitatem, ex quibus videndum est,
quaenam insint ipsi per accidens, ut illis exclusis remaneat pro-
292쪽
In lib. iij Phys c Arist. Cap. iij.
pria & intriticea ratio motus. Prinia it risi sibilitas est, quam possatin nas vocare subiectiemicum .ia motus aceidens quorea materiale sit, nota potest non extendi ad extensiori irrisubie sti in quo est, & de hae diuisibilitate agit Aristor. 6. Physsia texe 33. usq; ad 36. licine eertum est ips per accidens competere, ut&caeteris accidentibus, quare non erie ipsius rati foramhS. Se inda est,quae sumitu rex spatio,vt prima pars motus si illa quae fit in petima parte spatij: & quod dici, de spatio in motu locati,dico etiam de latitudine illa intensiva in qualitate, et extensiva in quantitate. Et haec etiam divisibilitas est dubitum quin non fit ratio formalis mortis,eariit in m rlia,& in spatio: & qmalitate ante,& post: omnem motum,& de hac agit Ar sdi . Phyce.
Tertia et 'trae est propria motus, nempe successio illa,vel a quisitio 'cee silua diuer tiam fituum in latitudine, vey terusi rumin qualitatibus Si quantitatibus, quam esse ab illae secunda . distinctam est: manifestum, cum illa possit sine hac reperiri, se haec est quam dicimus, intrinseeo esse motum, de qua agit Aristoteles nac. .
atta est successio motus penes moram,ut sit unius hori vel duatum, &e. haec est serinaliter tempus, quam esse ab illa ter tia distinctam est manifestum : ac si risitio enim successiva eiusde spatij, vel qualitati modo fit in hora, modo in duabus horis, &e. vetbi malia, ut homo aegrotus in duabus . vel itibus horis sanauret , c simile. Him ergo ita diui sibilitas sit eadem mora variani. non est dubium quin distinguatur,& de hac agi: Arist. . physic. text. ioo ubi hanc moram constituit esse tempus. Quarto aduerte illam primiam diuisibilitarem esse in praedi .camento quantitatis,ut manifestum est. Secunda vero, si est latitudo spatij, est in eodem praedicamento quantitatis. At si est la- titudo in qualitate, cum si motus quidam: ipsius , erit reductive in qualitate. Quarta autem quoniam habet propriam & completam rationem entis, & est diuisibilitas distincta a caeteris,debet habere sedem propriam , unde constituit propriam speciem quantitatis, ut videre est in praedicamentis, W s. Meta. cap. de quanti tae. Attettia illa diuisibilitas , licet sit a caeteris distinista, non tamen habet completam rationem' entis , unde non potest esse distincta species quantitatis. Pro quo quinto aduerte , ut aliquid faciat speciem im praedicamento , non sussicere re habeat propriam rationem illius praedicamentia caeteris distinctam, liabent enim materia, & tarma,ta-
293쪽
men non sunt si Messi stantiae, praetereat neret ethaebeat
esse complatum, ut non sit pars vesim, et motus mus. Hanc ergo differunt mora illaetemporis, tacessio motum nod ano ni illa in ratione morae non eri via ad aliud, Me pos alterius , sed passioresse autem passaonem non tollit rationem 'species etat ero
motus,licet habeat illam propnam dirui ibilitatem, tamen quia illa est in ratione viae, esst in ratione ratis impersecti, unde non potest constituere nouam speciem praedicamentalem. Sexto adu ite hinc conciliari loca Aristotelis. Hic enim vi- c. detur tribuere motui veram diuisibilitatem propriam quant,tatis,at in praedicamentis cap de quantitate,& in s. Metaphys . cap. de quanto, tesse quantum per accidens. quod icita factum est: hic enim, quia agebat de diuisibilitate abstias endo ab ente pertacto , ac impertasti, ,eam illi tribuit: at vero in illis locis, quoniam quaerit eaena diuisibilitatem quae iqtiaratim: ad constituendam nouam speciem, fclianc non habet motus,nisi per accidensa subiecto spatio,vel tempore, ideo ulu conmmerat inter quanti
His suppositis sit prima conclusio. Motus intrinseca ratio est Leones. esse viam ad formam,seu Luxum formi, quae si sit laccessive, etit proprie motus, si in instanti et mutatio. Qi ergo stille fluxus 8c via ad formam , ex dictis maximE Prinita in tertio notabili mandinum est cum illa diui uiras, & taxusserinae nuditas alterius rei possit essertos a. necesse Et assignati cuius stri ex corninunt etiam modo concipiendi : omnes n. motum et,
cum fluxu quodam a termino ad terimitian intestigunt. Et praeterea impossibile est ad terminum peruenire, nisi via 3. praecedente,nec aliud portam reuieti, quam per viam ad te ianum accedete,saltem ratione distinctam: namaliud est ire, hul
secunda conclusio, motias proprie dictetis, providistinguitur il asonclis . mutatione intrinsere dc essentialiterni cludit, quod ille suxus
successivus,& non in tantaneus.
Probaturptimo. Nam alias peto deuios uxu formaliterim h Hbeat esse permanens, vel successivum. Si secundum liabeo intemtum. Si primum contra se meret,id quod habet totum sirum es.se simul, & est permaneus inrei sece, eraram e recipere contradietatium suae essentiae et via tinni magis videtur implicare quam id de quo dispotat Aa . ideollo, aetexta io. Inmlicare v idelicet ut quod est incorrui te permaturam, Carinisce
294쪽
a. Secundo,id per quod aliquid a caeteris essentialiter dissert, per id etiam serinaliter constituitur, ex Porphyrio in c. de Disserentia: sed in nullo possumus fingere disserre motum a mutatione instantanea nisi per hanc successionem:erso probatur minor: non enim dissert indivisibilitate subiectiva: habet enim eandem illuminatio: non in diuisibi litate latitudinis,quod videlicet motus sit via ad rem habentem latitudinem,est enim idem in illii minaiio-i ne,quae tamen proprie est mutatio: non in successione temporis, probant enim iam illam esse extrinsecam motui: ergo non etiam in diuisibilitate intentionis formae, seu graduum, qui acquiruntur : nam etiam hoc cernimus in illuminatione: ergo superest in hoc talo distinguatur motus a mutatrone,quod in illo fluxus ipse est successuus intrinsece,at in mutatione instantaneus. I. Tertio , accipiamus, hanc successionem , quam dicunt esse intrinsecam,& separemus illam a motu, seu fluxu:quaero. Aut enisic considerata, mutatio proprie dicta,& hoc non, ut supponimus: Aut esset instantanea & sic rursus esset proprie dicta mutatio Aut abstraheret a successione, & instantaneo, & tunc esset mutationis tertia quaedam species , nec successiva, nec instantanea. Praeterea si motus proprie dictus abstrahit in sua ratione a successione: ergo etiam mutatio propri8 dicta: abstrahet ab instan- aneo: quare rursus relinquetur eadem pro istis intrinseca ratio
mutationis proprie dictae,& motus propri8 dicti, quod est ab sux-dum, & tali me igitur per fluxum abstrahendo in uniuersu in a
a successivo,& in stantaneo, explicatur essentia ipsa motus in communi , late accepto vocabulo, quae post ea per successu uin contrahitur ad motum proprium, & per instantaneum contrahitψx ad mutationem propi iam:nam sicut instans, & tempus disserunt specie, ita etiam motus proprie, demutatio proprie, licet in communi conueniant. Obiect. Sunt tamen praecipua quaedam dubia, &obiectiones aliquot o contra hanc communem opinionem, quas oportet distbluere
seu Prima obiectio. Ael io etiam ipsa agentis est successiua,& passio, ientiam. Elicet,ipsum agere,& pati: ergo iam erunt tres fluxus, unus formae, seu spatij, qui est mores, alter actiqnis,alter passionis. & ita
Respondendum est quod est solus unus fluxus mimae, seu sp eij sermalitetqui est hisemet motus,a quo extrinseca denominatione denominantur successiva haec omnia: de moueni mo uere dicitur successiuε, & mobile moueri successivo, & formam fieri successive seu spatium pertransiri, vel acquiri successue, & agens producere formam successue,dc patiens recipere formam succe
295쪽
stiu8,8c ipsum motum esse su essivum: sed motus quidem formaliter,& in trinsece: alia vero extrinseca ab ipsa denominatione: ac de his hactenu&.. Secunda obi ectio. videtur aliud esse fluxum formae,aliud vero esse viam in formam ipsam : nam si formalem rationcm ipsam per se spe stemus, via est ante terminam saltem natura prior: nam eli ad terminum: & ita via ad ubi,ad calorem ideo erit ente calorem,& ante ipsium ubi quod acquiritur saltem natura: at flu- xus formae videtur quid consse 'ucias ad formam & esse posteriusnam ut aliquid fluat, oportet prius sit , & si non sic, fluete non potest. Respondeo. Duplex est fluxus formae,seu duobus illum modis sol. possumus imaginari. unus modus est, sicut fluit aqua, oleum, vel buti tum liquetae iam, di hoc modo prius est forma, & deinde fi axus, ut in argumento obiiciebatur, siue fluat motu locali, siue fluat deficiendo paulatim Alter modus est: ut sit fluxus se mae, sicut dicimus , fluxum specierum visibilium ex obiecto , ecfluxum tum vis ex luminose, in quo una species post alteram emanat, de fit, de in priori natura haec illam praecedit per spacium se d Eundendo , de unum lumen post alterum,licet in eodem instanti tempolis, sicut etiam est fiuxus sonus siccessivus,dc fluxus etiam odoris per medium, de talem fluxum possemus commode vocare acquisitionem tarmae successivam , fine emanationem sueces suam: hic autem via ipsa est ad formam, dc ante ipsam se mam,saltem natura prior,& talis formae Ruxus,est motus. Et nota solutionem. Tertia obiectio In motu locali apparet quidem ege viam ad s. ubi quod per illum acquiritur: sed non appMet,si fluxas sit,cuius rei sit fluxus: non enim mobilis,nequq spatij, nee ubi, nec loci fiuriis, nam haec omnia sunt permanentia, vel in instanti acquiruntur: ergo non , idet ut hic saltem motus esse fluxus,sed via ad terminum, videlicet ad ubi Confirmativus fit, quia fluxus dicit successionem: at generatio sit in instanti: eigo generatio non esset fluxus,sed statum via ad sermam substantialem.
Respondeo. Non omnes motus habent eandem rationem fiu- IOZ.xus, sed ut disserunt natu ia, ita dc fluxu. Dicimus ergo motum lo-
calem esse fluxum non tarmae alicui es: sed termini successivam esse acqui sitionem alterius, in quam , dc alterius ubi, atque adeo ubi cationem iptam paulatim successcte, res successive. potest autem hic fluxus propr e voeari, fluxus fer spacium, sicut alij motus, Ruxus per tarm m. Sed in hoc di nerunt, quod in illis acquiritur Di ma, de manet acquisita, ec augetur eadem, vel contra
296쪽
aucta inlituitu tire in hoc Rura terminus acquisitus , via, non maneti sedeoriumpitur,di ad aliud transitur. - . Quarta obieetio. Fluxus dicit successionem: at generatio, de eorruptio fit in instanti: ergo generatio , & corruptio non esset
mixus, Si ita non esset motus, i motus est fluxus.s.l. Respondeo. Quod ut antea diximust motus propri8 acceptus
dicit successione iii: at motus laret, ut comple 'itur mutatione, etiani ita stantaneas , non dicit successionem , sed abistrahit a successioine, & ab instanti. Diximus autem generationem,& corruptionem esse quidem motus lares accepto vocabulo , ut sunt a nus entis in potentia, sed non stricte, cum fiant in instanti. Ita ergo nune dicimus fluxum esse duplicem & successivum in motu proprie dicto,ec fluxum instantaneum, quae est illa emanatio instantanea,seu acciuisitio instantanea, in mutationibus, seu moribus impropri8 diliis, dualis est reneratio, dccorruptior ac dehishuaesturum. adpla fit in agente, O quae ipsa rei sitae Ito. ou. 'ir. Sensu q. As Onest hic quaestio de actione immanente, hanc enim cer-IN turn est non esse extra suum principium essectimim , quales sunt volitiones, di cognitiones, quae in ipsis sistunt potentiis : sed i est quaestio de aist se transeunti, puta de aetione, per quam fit inutatio subiecti eaeteri olim, ut de calefactione , qua calent aqua, an fit tali, actio in igne, an in aqua quae patitur e similiter de aliis huiusmodi actionibus. i. opis. Ci cx hoe tres existunt praecipuae selitentiae. Prima est quorundam Thom istarum, qui putant in agente esse quatuor, est viai desidet ipsa substantia, puta ignis: est virtus activa, nempe calor: est relati ad ipsum .passum :& est eptitas inter ipsam virtutem acti iniim , & relationem , quae entitar ab inluta est fundamentum relationis & talis est actio, quae in agente est. unde primum est ipse ignis: secundo virtus,scilicet calor: tertio ipsa actio, quae est
fundamentum relationis superuenientis. . ratio Plinium argumentum huius sententiae est ex Arist. 8 Phe sic. r. tra . . text. et . quod si Deus de nouo produceret mundum, quod mut retire. Est igitur argumentum.Si Deus producendo mundum mi
fatur secundum Abst.sententiam: ergo aliquid in se recipit, non videtur quod hoc sit, nisi ipsa actio:est ergo actio in agente: si nihil enim reciperet,non mutaretur.
a. Securidum, Sit unus ignis qui comburat duo ligna, tune vel est una actio vel duae: dicere quod duae, videtur absurdum et eum vni- euiri sit agens: si veto una: ergo est in aetente : si enini in patiente
esset non qna,sed dux essent eum sint duo passua.
297쪽
Tettium effectus ibim alis sicuteste Mni: stileg mala non est,nisi a tanta in eremtergo agens non dic tur, iis per actionem sibi m haerentem, sicut nee me album, nisper actionem sibi inhaerentem, sicut nec esse album, nisi per albe- dinem in se. Quarium, Cuius est poteritia,eiusdeiri est actus : sed potentia, de viatus actiua est in i pio agente,ergo etiam actim ipsi Qui latam, petfectio est in eo, cuius est perfectio , sed actio est perfectio agentis: ergo est in ipse. Haec sunt argumenta praecipuapto hac sententia. seeunda sententia est scolistarum, qai dicunt in agente esse duas relationes. Vnde ad ipsum essectum,ut rhis ad calorem, &aquae ad frigiditatem, alia est relatio ipsius agentis ad subiectum patiens dicunt hanc relationem possetiorem esse actionem , quae in ipso agente est. Mouentur ad hoc: quia actio & passio tam aliter relatione distinguuntur,ergo actio tarmaliter relatio ipsa est, nam motus est in pasto, ut in subiecto, sed actio,quet telatio est & causa illius mo-
tiente est: hie est horum opinio. Tertia opinio est comiti uois Thomistam, quam habet Soneti. .Meta ' i . dicunt, quod actio dicit fluxum Hrmae qui motus est formaliter relationem tamen agentis, minus principaliter, dc in obliquo: unde constituunt ista,quod tarnia, si consideretur in esse quieto,dicitui aut qualitas, aut quantitas,aut x bi: si veto ut est in fluxu, & tendentia ex iniret ista ad pei sta . ac se est motus: si veto consideretur ut est in Ruxu , sed cum relatione agentis ad passum actio est, cum relatione autem passi, & recipientis, passio. Dicunt igitur,qugd actio ratione motus, in patiente, ex ratio
Differt haec opinio , seeunda praecedens, quod secunda actionem principalitet, reformalitet dicit esset lationem agentis ista vero principaliter, & Mimaliter motum, secundatio ex connota,
Mouentur ad hoc: qui a coni actio 3c passio una sint res, eadem, inquam,qualitas, vel quantitas,idemve motus,nisi relationes importarent,distingui inter se non possent,constat autem distingui, cum sint duo proedicamenta diu in Hae sunt opiniones praecipuae, fideliter expositae. Si primaeoncluso, Motus non dicit rationem unam communem actioni,& passioni,si motus tarmaliter sumatur.
Aduertendum enim est,quod hac quinque soni in quavis actio,
298쪽
181 In lib.iij Physic Arist. Cap. iij.
ne consideranda. Agens, Patiens,Forma quae sit,Fluxus formae,ic respectus, ac relationes variae,inter haec consequentes, quocunquetimer se modo conserantur ut agentis ad formam, vel ad patiens, vel ad saxum formae,ves contamitem horum, re aliorum inter se
Probatur autem conclusio praesertim contra tertiam opinionem, 'Liae communis est Thom istarum , S actio & passio dicunt unum & eundem motum tarmali er,tunc vel talis motus est tal-
male aestionis,& passionis, vel illa relatio agentis, & patientis: si motus est , ergo non differunt tarmaliter, nec sunt duo praedicamenta diuessia: si relatio est, ergo iam actio & passio sunt telationes essentialiter, quod est falsum, & ipsi multum ab Lorrent: non ergo motus tarmaliter unus,& idem est actioni & passioni. Secundo Si a stio, vel passio dicunt simul motum,& relationem
determinantem ipsum motum:ergo iam non sunt conceptus m-plices generalissima illa/, cum in conceptum motus, & in coisceptum relationis resoluantur. Tertio contra Scotum. Si ad io & passio tarmaliter sunt motus: ergo non sunt relatio: relatio enim motus non est Quarto, Relatio agentis manet cessiante actione: ergo illa non est actio, quod si dicant,quod talis ratio non est actio, dicas: ergo non tantum relatio,illa aetio erat Grinaliter
Secunda conclusio. Actio & passio sunt realiter quidem res e dem videlicet una via,& operatio,& Ruxus seu ipsa tarnia fluens, ac etiam permanens,res denique facta,& in altero recepta, tamen ratione duplex est: vi enim agentis est,actio,vt patientis est,pasiasio dicitur & haec conclusio nota est ex praecedeti.Nam haec consideratur,ves ut procedit ab agente.& sic est actio eius: ves ut recipitur in recipiente:ac sic est passio. Haec autem conclusio est expieissa Atist in texta
Tettia conclusio. Actio haec, de qua loquimur, est in patiente
per se, in agente vero ver accidens, loquimur autem tanquam intubiecto. Haec conclulso satis est nota in textu,& ex ratione Arist. Si enim actio esset in agente, tunc omne agens moueretur: actio enim motus est: id autem aperte est falsum. Declaratur tamen conclusio, cum dicimus, agens per accidens
moueri, non semper intelligas quod illo motu quo mouet, sed diuerso verbi gratia: Cum ferrum candens agit in aquam, mouetur non illo motu quo agit,nain per calefactionem agit in aquam,&haec in qua est , per higefactionem vero quae in ipso est, ab aqua mouetur, unde ut patiens est,motum in se haberialiquando accidit qRod eodem motu quo mouet, moueatur, sed per accidens, ut
299쪽
cum quis mouet seipsum. Qui ria concluso, Ad hanc actionem dictam, & passionem conses uitur quidam relatio agentis ad passum,& ad rem factam,
dc vicissim patientis ad utrumque, & contra : quae etiam iisdem nominibus actionis& passionis significari solent, quae non tam actio & passio dies deberent, quam relatio actionis & passionis: certum enim est oriri vi stim inter haec respectus, & relationes, seu habitudines quasdam inter se, cum non eodem modo se habeant inter se,sicut autea. Per haec facile erit ad argumenta respondere. Ad primum pri-- .mae opinionis respondeo, quod non dicit Aristoteles, quod illo motu, quo Deus iaceret mundum , moueretur, sed quod alio: quia i pie putabat quod ut de nouo ageret, oportebat mutari voluntatem ipsius, ut de nouo vellet aliquid, unde textus nihil contra nos. Verum est quod in eo decipitur Aristoteles, quia C itiam si de nouo faceret, ut re vera fecit, non ob id mutatus est: nam ab aeterno voluntatem illam habuit, & ex aeterna voluntate tunc faciendi mundum, processit mundus in tempore, sed de hoe alias dicendum. Ad secundum dico, quod ex parte passibilium sunt duo actus, a.& duae potentiae, ob id duae passiones, at ex parte agentis unica potentia, & unus processus propterea una est actio, non enim opus est quod insit actio agenti ut dicatur una, sed quod ab uno agente sic procedat. Quamuis nihil vetat ibi duas dicere actiones, vel totales, si separata essent ligna, vel partiales, si sani coniuncta, siquidem diuersos numero calores utrobique producit :&diuersis motibus alterationis saltem partialibus Ad tertium dico,quod esse agens,& agere,non est omnino for malis leno in natio,scut esse album,tamen est denominatio for mulis non habentis in se formam sed formae ab ipsi, di manantis, re procedentis,& a tali forma denominaiio sumi potest, etsi non inhaereat denominatio,ut etiam in textu dixit Alis
Ad quartum dico: cuius est potentia, eiusdem & aetus est, od disol, quod semper illi inhaereat, sed quod inhaereat, vel ab ipsa
Et similiter respondetur ad quintum, non enim opus est quod , omnis perfectio sit interna, quiuis aliqui dicat aetionis trans euntes Gon esse perfectiones agentium : sed mihi non placet, nam in uniuersum actus agentium naturalium sunt etiam pei sectiones, vel certae viae ad perfectionem suam: naturalis enim actus perfectio est,& haec omnia ex ipso Aristo deducuntur. verum est
300쪽
autena,quod si actus agentis non tenderet ad propriam persecti nem acquirendam, sed ad perficiendum alia nil fidium, quod quidem posset accidere, cum res in se esset omnino perfecta, ut in persecto artifice aliquid operante, utetiam in Deo mundum Ebricante, & gubernante contingit, tunc per talem aestionem non perficeret teipsum, sed aliud, nempe opus, quod facit, atque ita Aristo. 6. Ethicor. concedit prudentiam ab arte in eo disserre, quod ptu tiri a seipsirin preficiatinis vero alia a se,& res quas iacit,& ex dictis liquet solutio ad aliam opinionum sui, lamenta.
moim distam itur a suo termino.
i. IIIximus motum esse viam in serimam aliquam 'uta qualita tum,quantitatem, subsilantiam, di locum: modo dubitatutan talis via seu fluxus , di motus ab imis termino, & forma in suam tendit, listinguatur. . ita circa lioe in ptima sementia Pau. Ven. dicentis motum csse entitatem quandam successivam, absolutam realitet distinoam ab ipsas,rma, ut calefactio est entitas realiter distinctae a calore, & sit bieeto, & non est relativa, sed absiluta,& successiva quae non permanet, quando forma est aequista, idem di it de motu locali reest enim entitas a mobili realiter distincta, similitet generatio, corniptio sunt emitates ie itera tarmis distinet e. ncet non sint i accessuae. Haec sententia probatur. Primo, motus est quid successivum reducti ire ad praedicamenta pertinens, at ipsi termini sum serinae permanentes ad praedicamentiun pertiuentes per se: non ergo idem est motus cum ipsis. Secundo, si si mima manet motu cessante, de transacto: ergo
Tertio, Motus est causa,& via in sotina tu,seu formae suxum: ergo non est ipsamet. v m Secunda sententia est feto communisitealium dicunt motum quidem realiter distinctum aforma, sed inentitatem relatium: unde fluxus sormae, qui motus est, non est aliud, quam reluxio formae impe istae tendentis in perfectam,deisque relationes constituunt, Sc impexsectar latinae,& persectae adinvicem. Tertia sententia est Nominalium, qui motum a forma non distingui putant, sed calefactionem esse ipsum calorem, &nimn ipsam rem,& terminum, & motum localem ipsum mobile, quod mouetur: ac pr terea propositiones quibus ista inuicem assit-
Sit cxgo prima conclusio. Ista via, & motus, quantum ad tres eius