Fr. Vincentii Fassinii ... De Alexandro Magno ingresso Hierosolyma antequam se ad Hammonis oraculum transferret exercitatio in qua Flavii Iosephi narratio defenditur. Accedit altera de eiusdem regis imperii divisione ad caput 1. libri 1. Machabaeorum

발행: 1780년

분량: 128페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

41쪽

3O - DE ALEX ANDRO M.

floria e , ut qui pietatem ad illas exactam opus totius vitae maxime necessarium feι erimus. Cum igitur ad ea, quae dicta sGit, accedat etiam misendi ratio propria, nihil erat prisicis temporibus , quod faceret nobis commercium Graec rum , flcur Aeg)ptiis mercimonia, ex rebus quae

importarentur aut exportarentur ad alias gentes , or Phoenicibus oram maritimam accolent,

bus , caupoxaudi, or negotiandi studium ex amore pecuniae. Sed neque ad latrocinia sicut alii quidam, aut amplius habere desiderantes, bellum exercendo couver sint patres vostri, licet xegio multis frenuorum virorum ,riadibus abundaret. Iuo factum es ut Phoenices negotiationis ergo ad Graecos navigantes satim agniati fuerint, per illos Aegyptii, dein omnes a quibus ad Graecos ouera perferebant , immensa maria transtulites. Medi vero postea, a que Persae illis innotuerunt postquam Giae imperarunt, Persaeque praecipue cum iasique ad alteram continentem expeditiones fecisspem ;Thraces autem propter vicinitatem ct S thae ab iis qui in Pontum navigant cogniti sunt patque in universium omnes ad Mare vel oriemrale, vel hesperium habitantes, in eorum πυ-ritiam facilius venerunt, quibus in animo fuit aliquid hi riae scribere. Eadem hinc fere Ethnici sive rerum Iudaicarum ignoratione , ii ve

42쪽

gentis odio laboravere, etiam quum post Alexandrie xpeditionem magnusIudaeos inter & Gramcos usus intercessit, ut qui non illius solum essent imperio subditi, sed in eius etiam exercitu sti- et pendia facerent; ac praeterea dum statim post v Alexandri obitum Ptolemeus Lagi occupatis Hierosolymis magnum Iudaeorum numerum in Aegyptum traduxit, & ius Alexandrinae civitatis iisdem tribuit. Hoc scilicet vel non multa illa testantur fabulis commentisque permixta, quae de Iudaeis Graeci, qui postea floruere

suis Historiis inseruerunt. XVIL Quo certe numero non est eXimendus Diodorus Siculus , etsit eumdem primum

apud Graecos nugari desisse scripserit sa) Pli

nius . Quantopere is Mosaicam , universamque demum Iudaeorum deformarit Historiam, Samuel Bochartus, Isaacus Vossius, & doctissimus olim Abrincanorum Episcopus Petrus D, Miel I uetius praesertim palam fecere . Atque, ne a re , de qua agimus, longius discedamus

ille idem Gallus Anonymus , qui Iosephum exagitat, hoc iudicium tulit de Libro XUIL , in quo Diodorus res Alexandri persequitur b) γω lle en es Uche; les r flexious , quoique

rares, u ev soni laS motus triviales. Diodore

43쪽

vre comprend totis les evenemens qui prece dest

de boves guides , d' autres Dis ii se Disse garer par Clitarque, dout it coste les rectis

44쪽

6hnDux faJ Ces deformis v' e ecbent polat queeette partie de seu Himire ne serve utilement aeclaircir pluseurs Diis de La me de Alexam dre 9c. Iam qui neque diligens fuit scriptor,

neque a fabulis abhorruit, maxime quum de Iudaeis ageretur, neque denique Alexandri itinera exacte notavit, eum huius regis Hierosolyma ingrestus non meminitIe mirari non

debemus.

XVIII. Neque profecto magis nos urget Plutarchi item sillentium, postquam ipse qua ratione ad vitam Alexandri perscribendam se Contulerit, ita declaravit; Alexamdri Regis vitam, ct C. Caesaris, a quo est Pompeius oppressiss, hoc Commentario descripturi , ob mune- rosas eorum res gestas, nihil praefab tir aliud, quam ab lectoribus postulabimus , si nyra omnia neque sigillatim factum quoddam celebre ad mmussim perscauamur , sed perstringamus plerique , ne mihi obstrepant. Neque enim historias. sed vitas conscribimus neque semper clarissimae quaeque res virtutes vel vitia repraesentant, sed exiguum subinde actum dictumque , ct iocus aliquis citius speciem edat morum, quam funesis ma praelia, maximae acies ct Ursium Pugnationes . Ut ergo Pictores ex facie ct υρL E tu,

45쪽

3l DE ALEXANDRO M. tu , ex quibus elucent mores , imaginem de sumunt , de caeteris membris laborant magno

tere ς ita covcedendum nobis es animi indicia ut per Drutemur, cuiusque per haec inform vitam, aliis molem rerum 9 certamina fermittamus. Idem Plutarchus praeter alia de Iudaeis commenta, putidissimam quoque illam calumniam de asini capite ab iisdem in Templi Hierosolymitani penetralibus Consecrato e

cepit faJ . Quod factum etiam a Cornelio Ta- Cito , quem perstringit Tertullianus f J.

XIX Ε Graecis, quorum silentium nobis opponitur, unus superest Amanus; eorum sane omnium, qui in rebus Alexandri conseribendis desudarunt, nobilissimus. Habet tamen is quaedam in sua ad libros de Expeditione Al xandri Praefatione, ex quibus caussam possimus eruere cur Alexandri Hiero lyma ingre sum praetermiserit. Fatetur in ca scilicet se Ptolemaeum Lagi, atque Aristobulum esse sequutum , quia eadem ambo tradiderunt , caeteros, quia inter sedissentientes, neglexisset Pt

Iemaeus Lagi, inquit, ct Aristobulus Arisbbuli filius quaecumque de Alexandro Philippi μ

lio scribentes, eadem ambo commemoranι , ea

tam is

46쪽

IN GREsso HIEROSOLYMA 3stanquam verissima conscribam: ex iis vero, in

quibus inter se dissentiunt, quae mihi fide pa

riter ω narratione digniora videbuntur, jel, gama Certe de Alexandro alii alia memoriae prodiderum, neque ullus es de quo aut timres extent scriptores, aut magis inter se dissem

tientes . Sed mihi Ptolemaeus 9 Aristobulus prae caeteris fide digni visi sunt: hic quidem quod Regi Alexandro focius expeditionis fuerit

Ptolemaeus autem, quia praeterquam quod una

militavit, turpius in eo f quippe qui Rex etiam eset J mendacium, quam in alio quopiam esset

futurum: uterque, quod morsuo iam sum Al xandro scribunt, quum neque necessitas neque merces , qua adducti aliter quidpiam atque a ridisset scriberent, esset proposita . Non erraret autem, uti cen seo, qui suspicaretur Ptolemaeum& Aristobulum , quos duces habuit Arrianus, ea solum suos in Commentarios retulisse, quae ad obstidiones maxime insignes, ac res Ceteras magni momenti pertinerent, paucis ac genera libus verbis Regionum indig itatis deditionibus,& similibus ; atque inde factum ut idem Arrianus posteaquam obsessam captamque Tyrum dixisset , antequam Gazae obsidionis descriptionem adgrediatur, atque conceptam animo ab Alexandro in Aegyptum prosectionem, haec E di tam

47쪽

36 DE ALEXANDRO M.

tantum fri praemiserit; Et caetera quidem S riae , quae Palaesiva vocatur, oppida in suam

pote: latem adduxerat ; iis prorsus praetermissis , quae Iosephus retulit. Cum praeclariori bus certe Regis Macedonum gestis vix conferri posse videbatur Iudaeorum extra Hierosolyma occursus , quos Graeci aut vix noverant, aut despiciebant; eo vel maxime quod Alexandri comites similia frequentissime spectasse credibile sit, dum ille victor omnium fere gentium vel iure victoriae, vel spontanea populorum d ditione urbes ingrederetur . Non potuit autem, nec vero debuit ca se ratione gerere Iudaeorum Historicus, qui in Archaeologia sua sibi proposuerat Reipublicae Hebraicae formam , fortunae vicissitudines, Populi ad pietatem ii, stitutionem, bella tot saeculis suscepta, atque

Caetera, quae Annalium scriptor prae oculis habere debet, praecipue Comprehendere ac enarrare. Quam multa is propterea certissima tum

in Iudaicis Antiquitatibus, tum in libro de Bello Iudaico exhibuit , quae Graeci Romanique scriptores vel omi serunt prorsus, vel leviter attigerunt ρ Cuius, diligentiae illustre habemus exemplum in iis , quae de captis

48쪽

a Pompeio Hierosolymis his verbis refert fridi Mn mediocriter autem laesa est Templi religio,

innecessi prius ct pedibus fl/J ct oculis. Nam

Pompeius. 9 eius comitum Non pauci in senetrale ingressi siunt, ct ea viderunt quae nemini alii mortalium , nisi Pontificibus Fotis , videre fas erat Cum autem intus essent & memla aurea, sacrum candelabrum, ct pat 1 ne quibus libatur, ct magna vis aromatum,traetereaque in thesauris facrae pecuniae ad duo talentorum millia , nihil eorum prae pi tate attigit ; sied hac in re convenienter suae virtuti Ae gest. Sequenti vero dis iussis Aedia timis, ut Fanum purgarent, utque Deo tib rentur, quae DX iuberet, Pontificatum restituis 'rcano , tum propter alia eius erga sie oscia , tum quia Iudaeos incolas Ariuobulo auxiliari prohibuerat, bellique auctores securi percusis. Quid vero tota hac de re Plutarchus in Pom- .peio retulit 3 Non alia prosecto quam haec rIudaeam jubegit, Regemque Aristobulum cepit. Quid Appianus in Mithridatieis p Non plura quam ista r Aretae Arabum Nabathaeorum Regi bellum intulit, o Iudaeis, qui cum Aristobulo suo rege defecerant; donec expugnaυit Hi

εὶ Autiquit. Iud. Lib. XIV. cap. . . Ηaee deea Templi parte lane exeipienda in quam ingredi soli Pontifiei , di quidem semel tantum in anno ,

fas erat.

49쪽

18 DE ALEXANDRO M.

ν obmorum Urbem eis fanctissimam. Haec fustius in Syriacis e Una Iudaeoram gens armis

subigenda superfuis: cuius Regem Aristobulum

lictor Pompeius Romam misit, Hierosobmorum, maximae sanctissimaeque in ea regione

Urbis, moenia diruit. Atqui nemo victoris in Templum Hierosolymitanum ingressus meminit , non Plutarchus , non Appianus, ut ex his apparet, non Dio Cassius , non Strabo , non Eutropius, non Orosius, ille scilicet, cuius de re nostra silentium Vandalius exaggerat ; neque sane fortasse meminisIent Cicero, ATacitus, nisi de recenti re , tum de profanatis Gentis Sacris actum fuisset, quam ut maledicam & susspiciosam oderant cane peius & angue: adeo scilicet verum est exactam absolutam que rerum gestarum seriem ex probatis cuiusque gentis Scriptoribus este repetendam. Lo . v item ac dissicilis Hierosolymorum obsessio, in qua duodecim millia Iudaeorum cecidere, Pompeii facinus effecerant notius quam ut impune ab Historicis posset omitti, qui non diu post floruerunt. Tandem commentarios illos Ptolemaei atque Aristobuli quos Arrianus prae- 'sertim secutus est , .mnino accuratissimos fuisse valde dubitari posse censerem, maxime si universa expendantur quae de eversis ab Alexan

dro Thebis , factaque ob id ab Athenienti

50쪽

bus gratulatione , idem commentatur a J. XX. Venio nunc ad Latinos Historicos, Curtium nimirum & Trogum Pompeium , sive Iustinum , quorum silentio quoque sese eL fert ae tuetur Vandalius. Et quoad Curtium quidem attinet, fateor me non valde eius silentio Commoverio Animadvertit vel ipse eiusdem editor & illustratot Tellierius hunc sive Rhet rem , sive Historicum incertae, si quisquam alius, aetatis, at certo Iosepho aliquot saeculis posteriorem , non geographiae solum, sed & historiae Ieges plerumque turbasse: parum scienter

in praeliis describendis esse vertatum a non satis accurato delecta vera a falsis secrevisse, ac denique speciosa magis quam certa haud infrequenter sectatum fuisse. Nec mirum, quum etiam

Clitarchum ducem habuerit; illum scilicet de quo Quintilianus fbJ aiebat Clitarchi probatur ingenium, fides infamatur; & Cicero ibi: Comoeyum est Rhetoribus ementiri in hisoriis , ut

aliquid dicere possist argutius . . .sic Clitarchus Plura Curtium narravisse aut diversis exornata circumstantiis, aut aliis intacta Scriptoribus satis patet ex Notis, ut aiunt, Variorum, quas

Editioni suae omnium locupletissimae apposuit

SEARCH

MENU NAVIGATION