장음표시 사용
101쪽
culin res ectae atqae virtutes iisdem, quibus Diis
Tam praviq; tenax qua r ηκntia veri. catav. q. Tanto Gimm omium poeta, stuanto tu optimud omηium patrθηκου. Ovid. 4. Trist. Littora quot conchas, Dot amoena rosaria oris . motq; soporiferum grana papaver habet, &α- Tot premor adversis. Negationes imparium sunt; vel majoris Mminoris seorsim vel utriusq; simul non magis, Mox minus. Philipio. 9. Neque enim isse magis Brisco ultus quam iustitiae fuit, &c. Neque cθη-- siluere litium actiones malebat, gliam controversi-
tollere. Ovid. 2.Nbn minor est Tirtas, quam quaerere, parta tueri.
utriusq; μνι pro Muraena x Paria cognosco Ufelsa in L. MAMna, atq; ita paria, at negae ipse dignitate vinci potuerat, neqge re dignitate sape-
Observandum est autem negationem ma- joris vel minoris seorsim nonsemper esse notam Parium : noq; enim si servus non es major domino, ergo est aequalis 3 nec hi, do ηκε non est minor servo, ergo par. Hactenus cum notis 3 nunc sine notis haec quae sequuntur. Atq; in hoc potissmum genere e emplorum sine notis, apparet vis eadem argue di in utramq; partem e, adeo ut si unum, alterum quoq; sit; si non fit unum, q; alterum. Itaq; eN uno eorum affirmato, alterum amrm
102쪽
facinus eo ulle, cur non eorum p da j regias e Ter. in Adel. mando ego ηθη raro issam, ve cura mesim. Hilaus loci, parium nempe sine notis, saneri αυria illa st contrariis quidem orta, sed potam collatione tractata. ut eX adversis ista Cicero pro Systae neq; vero quid mihi ir rare in-raviger/ possum. si, quod eum defendo quem is acincusas, cur tibi qsiogae ipse non saccoseo, qui ac enses eam quem Vst defodo Z Irimicam, anquis,accaso meumro amicum inquam, ego defendo meum. Sic s. Tusc. quoi inm fateantar , satis magηam vim esst in vitiis ad miseram vitam νηοπ-
ne fatendum est eandem vim. in virtute se ad be tam vitam Z Contraria eηim contrariaris sum conseqAelitiga.
Quae tamen regula non est perpetuo vera priamb nisi collatio sit vere parium c non ergo sequi tur, mala opera damnaat ergo bona justificant. mala n. operaOmnino mala, bona imperfecte bona sunt,illa nostra, haec non plane nostra. Secunda, sed in iis tantaKat parium, contrariorum ex loco petitis, quorum parium prosositio reciprocatur. Quod in relatis quidem nt ireque tissime : ud apudMartialem. .
Tum servum scis te genitam, Uaηdeq; fueris, cam dicis dominsim, Sosidiaηρ, patri .
pater est filii dominus. M filii dominus est pa
ter: pariter ergo filius est patris servus. Sic enadversis: bonum est anitendunt, pariter erdy ma
ι- ιδ Iagit stillim Nempe quia, Proprie adeoqν
103쪽
reciproce, omne appetendum est bonum. Et eX privantibus: Ovid. I. Fast. In pretio pretium ηunc est, dat γημε honores, ceημε amicitias: pauper sibique jacet. Dives est in pretio, & quisquis est in pretio, est dives; ergo omnis pauper jacet. nuoties autem collationis propositio not reciprocatur, vel quoties uni parium id quasi proprium Wibuitar qκod utrisqsie commune est, eorum consequentia coηtrari a non sunt, sed sepe eadem. Fallit ergo hoc ex relatis: pater s dives ergo fiatius es pauper: quia propositio non est reciproca; omnis enim dives non est pater. Et hoc etiam eX adversis : homo est sensu praeditM.bsia ieitur sensu caret. Homo morsatis ς bsia igitur immortalis: quippe nec sensu praeditum, nec mortale est homini proprium ei sed utriq; contrario commune, & homini Sc bestiae. Hoc etiam eX contradicentibus : homo s animal ergo non homo es ηοn aηimat. Hoc denique e privantibus: Videns .etivite, erro Gecus est mortuus: vi vere enim M videnti ia caeco commune est. Non enim
idem non dici de contrariis, sed contraria de eodem diei ηοηposunt: immo quod βscipit uram contra-τioram, suscipit alterum quod unum ηοη sus cipit, neqhe alterum; ut, in quo est amor, in eo pote' 6se odium.. nuibus nullam est ius, iis nulla. sit iniuria. Est M alius parium sine notis modus, allo iv terdum lacesti, par pari repoηimus. Qualis . est. Virgil. Ecl. g. In illa pastorum alterna contentione repetitum illud ; Dic quib. in tεrris, &c. cuiusmodi est ia illud Mat. 21. 23. Rc. st*a .
104쪽
authoritate facis ista iac.Interrogabo vos ego etiam quiddam: Baptisma Joannis unde erat Z Affine est illud Cic. Op. z. Cato, cum ab eo quaereretur, quid uiset faenerari Z respondit, qaid hominem ociscidere. Paria vero ficta quorum esse proprium supra diXimus rem veram arguere, sunt illa apud Ciceronem, ΙnVent. I. eX schine Socratico ubi stola cum Xenophontis uxore M Xenophonte ipso fe inducitur locuta: dic mihi, quaeso, πιπο- phontis uxor, si vicina ista melim habeat aarumqgam tu habes, utrum illius an tarm malis ' Illius, inquit. Et si vestem y Illius vero respondit. Age vero , si . virum illa meliorem, an illius malis. Hic mulier erubuit. Comparatio sc se habet: fi aurum, si vestem vicinae meliorem habere malis Ies quiun tuam, malle etiam meliorem vicinae virum argueris. Non dicit vicinam habere aurum aut vestem meliorem, sed fin t aut poni eamM s mallet Xenophontis uxor, arguitur malle Virum quoq; vicinae si melior sit. i
Non una, i. e. non eadem quorum par ra- tio non est: contrariorum enim contraria ratio est. Impar est maius vel minim. '
105쪽
Naior autem vel minor quantitas aestimanda . est eκ rerum quae comparantur, elatione vel summissione, ut inquit Crc. in Top. i. e. excessu vel desectu ; quae vel notis indicantur, vel, si desunt notae aliis vocibuS, quae eNcessum vel defectum significant, intelliguntur. EX eo autem quod supra de Logica quantitate diximus, intelligendum est id Logice majus quoq; esse, cujus non solum magnitudo, mensura, aut numerus, sed etiam aurioritas, potentia, praesta
tia, probabilitas, dissicultar, aut quid hujusmodi majus est ; vel brevius, quod quavis ratione excessum habet, id majus est e, idq; non solum rei ipsius natura, sed vel opinione disserentis. Μajus igitur est cujus quantitas excedit id quoiuminus est : majus enim hic adhibetur ad arguen.
Quemadmodum autem parium, sta argumenti a majore, forma alia contracta est, quae notis breviu& indicatur , alia e&plicata, quae partibus plenius distinguit . a Contractioris sormae notae sunt vel nomina comparativa ia superlativa suos casus regentia, vel verba quaedam ρ, M ea quidem utraq; , non solum quae excessum significanii, ut maior, melia . Or, peiore, praestare, sapnare, vincere, excedere, praeferri, cum reseruntur ad id quod arguit, verum etiam ea chm nomina tum verba qu, desectum fgnificant, ut miηor , inferior, posithabeo, cedo, vincor, superor, si reseruntur ad id quod arguitur. Explicata autem sorma nunc est cum notis,mmc sne notis. Notae sunt ηοη solκm, sed etiam snon, tam , quam, A comparationeS, verbaq; , ut supra, non modo elationem smiscantia cum
106쪽
particilla quam, si ea particula tribuatur ei seniis per quod arguitur,sed etiam ea quae summissionem significant, si modo particula quam reseratur ad id quod arguit di ut , minus ess amicum phlyεre, quam patrem. Sed hoc eXemplum arguit potius, a minori quam grave scelus sit pulsare patrem, quam a majori non admodum grave esse pulsare amicum. Idem de caeteris hujusinodi est du
EXemplum primae notae: cie. pro Muraena trillitur e medio non holκm ista verbosa simhlatio prud/ηti sed etiam illa domina rerum sapiratia. Spernitur orator non sollim odiosus in dicenaeo aut log X, verum etiam bonitis. In hujusmodi e&emplis sed etiam est propositio, &, ut majus,
arguit redditionem non solum, ut minus. ' , Huic nota amnis est imma, vel immo vero. Cujusmodi est illud apud Terent. Thr. Magnas Sero agere gratias Thais . mihi Z: Gn. Ingentes. Thr.
Aia ta 2 lata est 2 sa. Non tarn ipso quidem δε- η , quam abs te datum usa: id vero serio triuae Mat. Hic faciter inelligitur immo tuentes in
immo id serio triumphat. Ingentis gratiae arguunt magoas M triumphare, laetam esse. Sis Catil. I. Hic tamen vivit, vivit Z imma vero in senatum visit. Et illud Her. 3. Non furem, sed raptorem ρ, ηοη adglterum, sed expunatorem pudicitiae, Re. Exemplum secundae notae, comparativorum scilicet M verborum cum particula qham, est eRcic. pro Marcesso e Plus admiratiotis habitara, quam eIoriae. Sed ambiguum: aut enim plus admirationis arguit minus gloriae, M sic argumentum est a majori, aut minor gloria si magna sit, arguit maximam admirationem.
107쪽
Verborum elationem fgnificantium cum par ticula quam exemplum hoc erit ; mendicare praestat, quam Draret. Hic mendicare, quanquam in honestum, ut magis tamen M potius faciendum, arguit multo minus esse iurandum.
Sie malo istud, scilicet quod arguit, quam hoc, scilicςt quod arguitur : ut Iuvenal. satyra 8. ad-Versus gloriosum nobilem. Malo pater tibi sit 'ineses, dummodo tu sis Eacidae similis, Vulcaniaqt, arma capessa uuam te Thersitae similem producat Achites. Quod malit ignobilem sortem, quod tamen non est ita optandum, eX e y arguit atq; ostem 'dit 1 majori live a potiori quam minime velit nobilem ignavum. Caesar: Malo modestiam in militρ, quam virtutem. Μodestia, judicio Gissam, praestantior M major, arguit virtutem sive strii tudinem in milite minus esse quam modestia requirendam: vel potius a minori eNaggerat modestiae laudem in milite prae virtutis laude.
Sequitar ma3orum tractatio sine notis.
Atq; in hoc solum genere id majus est cujus Irobabilitas aut dissicultas est major. Hic etiam
ogici regulas consequentiae tradere solant non . solum negando. ut vult Ariston Rhet. 2. 23. Verum etiam amrmando, pro quantitatis diversa vi consideratione, in eXemplis diversis rejusdem enim excmpli una tantum ratio est. Si majus est probabilius , duntaXat negando, in hunc modum : qxod non valet iη ma rore, non
valebit in miηore. Si majus est dissicilius aut
108쪽
incredibilius, duntaxat ammando: quod in re maiora valit, Ualsi in minore, ut inquit cita in Top. Hujus eXemplum est Eneid. 1.
Si gravioribus malis dedit Deus finem, dabit his certe. Sic Cic. pro Muraena r Noli tam esse invistus, ut cum tui fontes vel inimicis tuis pat/ant, nostros rivulo4 etiam amicis putes elausos esse
Ficta etiam maJora idem valent in suis conse- quentiis vel refutandis vel probandis. Relatandi exemplum e1t Terent. Healit. -- Satrapes sis et amator, nunquam si erre e)us 'mius queat: nedum tu possis.quasi diceret,finge satrapam esse. Et AEneid. Magnanime aenea, non si mihi sapiter auctor Spondeat, hoc sperem Italiam contingere caelo emtati transveha fremunt, Me. Nec nos obniti contia, nec tendere tantum Iubiicimin. i. e. multo nunc minus JOVe non spondente.
109쪽
De Minoribus. . MAjusia minus inter se affecta v relata sunt radeoq; unius definitionen qui norit, norit
Us igitur majus est cujus quantitas excedit, ita minita est cur quantitas exceditar. Quantitas autem ut majoris erat in qualibet rerum elatione sive excessu, ita nunc minoris est in qualibet rerum summissione sive desectu. Sententiarum enim minor probabilitas aut difficultas . lacum non habet, nisa in minorum sorma explicata ; quod eX majorum quoq; mplicata sorina intelligi potest. Ninus igitur est cujus quantitas exceditur a majore: argumentum itaq; a minore est, chm id quod minus est, adhibetur ad arguendum id quod est majus. Μinora etiam vel brevius indicantur notis, vel plenius distinguuntur partibus. Hujus utriusq; formae vel propriae sunt minorum notae, vel
negationes parium. Propriae . notae contractioris formae sunt 2rimum , Voceri comparativae Grammaticae, cum nomina tum verba, elationem utraq; significantia, si modo attribuantur ei quod arguitur.
Oet id, d. de Trist. Sevioris tristi Bil iride. Hic minor saevitia Bκsiridis arguit majorem illius in quem poeta invehitur. Pnestat sapientia divitiis. Melior M praestat elationem significant, Si notae sunt majoris , sed quia tribuuntur ei quod arguitur,
110쪽
guitur, arsumentum utrobiq; est a minori. Atq; hoc sedulo advertendum est, ut argumentum majoris a minori dijudicare possis: majora lenimia minora, contractae praesertim Brmae, easdem Plerumq; notas prae se ferunt i, idemq; exemplum utramvis in partem vel a majori vel a minori arguere potest: ut, seviores tristi Bnsiride. Mes ad saevitiam cujulvis exaggerandam dicatur, ut hoc loco, a minori est : si ad Busiridis extenuandam, ii majori. Si igitur illa quae elationem significant, reserantur ad id quod targuitur, sunt illa quidem notae majoris, argumentum autem est a minori ; quoniam majus, cujus illa notae sunt, est id quod arguitur: sin illa quae summissi-cnem fgnificant, referuntur ad id quod arguitur, sunt illa quidem notae minoris, sed argumentum est a majori ; quoniam id quod arguitur, min
est. SeAmdo, comparationes Grammaticae verbaq; summissionem significantia, ut minor, inferior, Sc. Posthabeo, postpono, cedo , vincor, silinyeror, &c. Si modo ad id quod arguit, referatur: ut cedant arma tore. Hic togae dignitas arguitur a minori armorum dignitate. Maecedit. Atq; hae sunt notae ammantes contractae soromae: quibus annumerandae sunt etiam istae sormulae, quae fiunt negatione parium. Philip. p. Omlles ex omni aetate, qui in hac civitate intel gentiam laris habuerunt, si unam in locum conserantur, cκm S. Sulpitio von sulli confereaedi. i. e. non aequandi, quae nota parium suit. Hactenus contracta forma.
Explicata lama 'el cum notis est, vel Mesriotis. Propriae notae sunt primo, non modo ηθη,