Joannis Miltoni Angli Artis logicae plenior institutio, ad Petri Rami methodum concinnata, adiecta est Praxis annalytica & Petri Rami vita. Libris duobus

131쪽

guli homines species sunt hominis,quia partes sunt homini subjectae, quae hominis essentiam communem habent:ergo homo non minus est singulorum hominum genus quam animal hominis 3 hominestinguli non minus sunt hominis species, quam h mo animalis.Singuli enim homines propria forma differunt: quae autem sorma differunt propria,diia ferunt ia specie ; teste Aristot. Pus. I. . Deinde, quicquid disteri, aut genere differt aut specie ;teste eodem Aristot. Phil. Io. g. differre autem genere singulos homines nemo dixerit; disserunt ergo specie. Nam quod aiunt hominem

esse speciem singulorum hominum, id plane absurdum est : species enim pars est ejus cujus

est species ε, ut ex ejus definitione constat: g nus porro & species cum relata sint, genus utimerit speciei genus ; species; generis erit specie . Si igitur homo, ut vulgo voluit, est spicies smgulorum hominum ; singuli homines erunt genus hominis oluod nimis absurdum est. At inquiunt sin homines numera tantum disserunt,

non sor Verum quae numero differunt, somma quoq; differre, jam supra capite de Forma satis ostendimus , etsi imae cujusq; propriae differentia nobis non nisi per externa quaedam effecta , M accidentia , quae vocant, dignosci potest. Deinde, singuli homines inter se disparantur, ergo Opponuntur: quae autem stater se optonuntur, eorum eadem forma esse non potest ; forma ergo differunt non numero tantum. Itaq; apud Laertium, in Zenone, Stoici docent,

Socratem esse speciem . specialissimam. Immo Aristot. de Part. I. 4. Socratem ia coriscum spe cies infimas vocat. Sic jurisconsulti, hominem

132쪽

Genus vfro ct species notae lalli casinarsim Osectorum. In animali n. est essentia corporea, quae materia est ad species communiter attinens: tum facultas vitae sensus, quae forma item communi ter ad species spectat. Quare genuε continet causet , quae communiter ad ipsius species attinent r

eausam declarat. Idem ait Aristot. Poster. I. 24.

Distributio generis in species valde quidem erit igit, sed discisis s ct rara inventu. Excellit quidem quia quicquid in artibus ex causis ia effectis sumitur, id totum sere generisia speci i. notionibus comprehenditur: dissicilis est, cum quia=sormae, unde species oriuntur, dissiciles itidem inventu sunt l, tum etiam propinter vocum penuriam, quibus genera ia species

apte nominentur.

Attamen illustrationis M exempliama asseremus qued Poterimus. Ovidius. I. Metam. diis vidit animal in quinq; species, stellas, aves, bestias, pisces, homines : stellis animam tribuens, ut etiam quidam Philosophi tribuerunt. Neu regio foret ulla suis animalibus orba, Astra teηρηt cesse solsim formaeq; deorum: MC. Sic cic. Osic. I. Virtutem dividit in species quatuor, erudentiam , justitiam, frititudinem, temperantiam , quae tamen ipsae non ponuntur in clistributione, sed, quod idem est, earum formae. Sed omne quo honestum est, id quatuor

133쪽

parti sim oritur ex aliqua: ahi enim in pespicentia veri solertiEq; vfrsatar, aut in societate hominum trenda, tribuendiq; suum uηichiq rerum coη- 'tractarum side; asit in animi excelsi atq; invicti maguitudine ac robore ς aut in omηibus que fiκηt, ρὐeq; dicuηtur, O modo, in ines mo-ristia ct temperarita. Haec quJdem, ut diXi, est digi intro gereris inferieram, formas ; quae perinde est ac si in ipsa: species esset i, quia forma cum gρη ere constituunt pias ipscies.

Genus O species non solam tractantur hae simplici divi lanis formula, sed etiam

separatim alterum ex altera

- Hoc est, quod de toto genere, id de omnibus etiam speciebus recte affirmatur. Sic cicero, pro A chia, poeticam cum eloquentia comparans, quae sunt species artis, cognatas eme ait inter se, quia idem de artibus in genere, humanioribus praesertim, affirmatur. Etenim omnes artes, quae ad humanitasem pertiηρηt, habent quoddam comma ηρ vinculκm, ct quasi cognatione qgadam inter se continentur. .

Contra genus tractatur ptr species.

Hoc est, quod de omnibus speciebus, id degenere quoq; recte ammatur. Sic Ovidius Probat, virtutem in rebus adversis clariorem esse, Per inductionem specierum : quoniam scilicet. virtus militis, nautae, medici, rebus adversis

spectatur. 4 Trist.

134쪽

Mectora quis η6set, felix si Troia fudisti e

Publica virtutis per malasacta via est

ars tκa Tiphy jacet,si non sit in aequore fluctus:

si valeant homines, ars tua, Phaebe, jacet. nine latet, inq; bonis cessat ηon cognita retas, apparet virtus arguitκrquι malis. Cdm itaqε genus tractetur etiam per species, ut superiore regula docemur, ia exempla speci Ita species eorum sint, quorum eXempla sunt

hinc sequitur, exempla specialia sua generi accommodata, huiuε esse loci ; sive unum solum, sive per inductionem plura adhibeantur: specialia anquam , eXempla enim vel similia sunt, qua simisia arguunx ; vel speciali quae arguunt suum genus; qualia dierunt in singulis. argumentorum captibus ex poetis Moratoribus deis ista. Memplorum autem specialium, non solum; in artib. cum inveniendiu tum tradendis usux plane est necessarius nam inductione exemplorum praecepta colliguntur, k eorum usu illustrantur 9 veram etiam in omni se ne, quo ties res Iucem desiderat. Cujusmodi est nitra. cic. ad Atticum: urbem tu reliηqvis r Ergo idem

si Galli venir/ηt. Non ast, inquit, in par retiba respub. at in aris O Deis : fecit idem rarmistoclis di

fluctum enim toriis barbariae strer urb s anc προ ρε- terat. At idem Pericles ηοη fecit, amum fere post quinquagesimum quum p ter maenia nihil

teneret: nostri olim urbe reliqua capta , arcem, tamen retinuerant. sic ab exemplo speciali murramq; partem disseri tur. πρmistocles deseruit Athenas 3 ergo urbem deserere licet. Pericles non deseruit Athenas ; nec Romaηi Gallis venientibus Romam et ergo urbs non est deserenda.

135쪽

quod ii hoc modo argumentaretur, Themistocles urb1m reliquit, ergo mihi licet ; argumentum esset a simili: nam exempla, cum ad alia specialia accomodantur, iunilia sunt vel dissimilla. Hujus autem loci ea demum sunt, quae generi

suo accommodamus. . .

Est k alia imperfectior distributis ex effectis, quando partes, non sunt .proprie effecta totius, sed ipsarum partitis. ut crc. de Mnea. Nauis torum alii malos se dura, alii per foros cursitant, alii sentinam exhaurian; gubernator aκtιm clavum tenet in puppi. In hoc exemplo totum est nauta, quod, est ringulorum nautarum genuS 3 Partes, malum scandere, eursitare, iac. Quae tamen nautae ut torrus sive grenexis partes me speclepnon sunt, sed mecierum, i. e. singulorum nauistarum effecta sive ossicia quibus ipta species, i. e. singuli nautae inter se distinguuntur. V rum quanto haec distributio impersectior est, tanto est saeventior. Usus autem illius pra cipuus est . ut perfectioris raritatem suppleat 3

cum distributio gener, in species, ut iupradi um est, tam dimisis inventu sit. .

136쪽

B liqua distributio est mori quodam comsentaneorum, ut subjectorum o a jκη torum.

Distribatis e subiectis ε', tam partes μηt Dbricta. Id est quando vem partes intellectae subiectis distinguuntur vel adumbrantur. '

Virginitas nos tota tua est ex parte pareη vast M. tertia pars matri data, pars sata tertia patri: i' eirtia sola tua e Ir ηοN νκη- pD . u ' εxi gestero Da tardisinu ein dote dιδtrux i. , . rdura mi Misaei: , Virginitas puellae vel jus potius virginitatis intres partes diuiditur subjeciis distinctas, m tre, patre M ipsa puella. Alterum eXemplum m cap. 26. huc transfertur, Virgil. I. Georg. Ubi poeta exorditur opus suum a divisi- , one in quatuor partes, subjectis suis coeupantibus distinctas, stgetes, arbore. , Pecora, aris.

137쪽

n Vid faciat laetas Metes, quo 1 Uere terram

vertere, Maecexas, ulmiis adriluere vites coηυξηiat: quae cura boum, quis cultus habeηdo sit pecori, atq; apibuW qgallia experientia parcis, hinc canere iηcipiam. Tertium exemplum ex eodem etiam capite huc transfertur. Cic. pro mMna e ratelligo

Judices , tres totius accusationis psrtes fuisse ro ρaram anam in reprρhensione vitae, alteram in coηtentione digηitatis, tertiam in criminibus ambitus esse versatam. Hic tota accusatio in. tria membra distribuitur , subjectis suis occupantibus distincta: atq; in his tribus exemplis totum est integrum. Quartum exemplum est generis in species ex Cic. s. Uscul. Sist sane illa tria genera boηorum , dum corporis O ex-υrna raceant humi, ct tantummodo qhia famenda sunt, appelIeηtur bona. Alia autem, divina ilia, longe lateq; θ paydant, caelisqς, contingahi. Hic cicero bona in tres species 'quas ille genera

vocar, dividit, subjectis suis distinctas ; nempe

animi, corporis & sortunae.

138쪽

CAR XXIX. De Distributione ex AH ct Distributis ex a/πnctis est, quando

parier sint adjuncta.

Ut hominum alii sani, alii aegri : alii divites alii pauperes.

Sic Virgil. 1. Georgi mundum dividit in quinq; partes e, mediam torridam, duas extremas frigidas, reliquas duaS temperatas: nginor, tenerit caelum gynae, quarum una corresco

sempir sole rubens, ct torrida semper ab igni: iac .. Cesar I. Belli Gasi. Galgia est Omnis ditiisa iueres partis: quarum unam incolunt Belgae, aliam Aquilini, tertiam, qui ,. ipsorum lisgua. εἰω, nostra, Galli appellantur. In distributionibus hujusmodi im Persectis aevertendum est id quod videtur distribui. Nams id totius rationem habet, integri vel generiS, distributio est; si non habet rationem totius, sed simplex aliquod argumentum est, ut causa, effectum, subjectum, adjunctum, non est distributio sed enumeratio potius, vel causarum plurium ejusdem effecti, vel effectorum plurium ejusdem causae, vel subjectorum plurium ejusdem adjuncti. vel deniq; adjunctoruπω plurium ejusdem subjecti. Hoc genere distributionis im

139쪽

persecto argumenta saepe quorum verae species nullae apparent, modis quibusdam disting tur, modos autem rupra in adjunctis posuimus. Sic in causis, procreans ia construans, modi efficienditis, non hecies, dicuntur : quia non differunt inter se ut species per differentias oppositas, sed' ita ut uni M eidem efficienti convenire queant 3 quandoquidem quae causa precreat, eadem sere conservat 3 potestq; eiscere idem vel solus, vescum aliis , nonnulla vel per se, vel per accidem: e

Elaviis in tradendis artibus eli usu qui dem prior distributione prios enim deibnitur unaquaeq; res quam distribuitur J natura tamen ia inueniendi ordine est posterior: genus enim, quo non adhibito, si quod sit,. nulla definitio constitui potest , a distributione, i P0 proprius generis est locus, mutuisi accipit, i

Desinitio est, eum expistatur quid real

fit. - . . t

Definitio vocatur, eo quod rei cujusq; essentiam definit, eamq; suis quasi finibus circumscribet. '' I P.

Atque ut definitio arguit με explicat defit Amigc vicisae in restruo areni potis ' Quae quan

140쪽

quam argumentorum omnium affectio communis est arguere intex se vicissim M argui, hac tamen eandem ob causam facta mentio in definiisti, ob quam in capite notationis facta est nomini S ; ne argumentorum numero excludi videatur, cum neq; eiusdem sit nominis cum deis finitione quam arguit, neq; caput sibi peculiare. obtineat ; scut alia argumentosum paria , quae Dominis ejusdem non sunt. . Ad rcciprocatio vem autem quod attinet, quae definitioni cum distributione communis eri , ea difinitionis Mdefiniti manifestissima est: Logica enim est ar bene ratiocinandi;& vicissim ars bene ratiocinancti est Logica.Atq; adhunc modum omnis definitio, ut nonnulli recte monuerunt,conversione eXaminanda est: unde Bo=thiis, Top. s. omis definitio, rei, qgam desinit, adaequatur.

Desinitio - perlecta es, quae cosat e solis ca subentiam constituentibus. Redundat ergo in definitione persecta quicquid praeterea ponitur.

prehendunturi ' ' . Genus enim n krma quae sunt quasi cor pusti anima definitionis 3 totam rei essentiam Constituunt. Non ita tamen necessario requiritur in definitione persecta genus, ut persecta non sit Usi genus habeat: primum enim, summorum χ generum, ut argumenti in Logica inventione, Π . nullum .est e, sed tota eorum essentia sub tua forma, continetur; quae etiam materiam iis