장음표시 사용
111쪽
sed ηρ. cic. a catil. Nemo non modo Romae, sed ne ullo in ungulo totius Italiae oppressita aere aliesto
fuit, quem non ad hoc iκcredibile sceleris sadriasciverit. Hic posterior nota sed ne, est propositionis, ia nota minoris , arguitq; non modo non,
quae redditionis est, nota majoris, quod a guttur. Ne ullo in angulo Italiae non fecit, quod minus utile sibi erat, non modo non igitur vel multo magis Romae fecit, quod majus erat, vel sibi magis utile. Pro F onteio: Non modo nullum facinus huius portulerunt, sed ne dictum quidem aliquos reprehenderuηt. Ne minus quidem fecerant ut dictum aliquod reprehenderent, quae propositio est M arguit non modo non majuS i. e. ergo non majus, ut facinus aliquod proferrent, quae redditio est, & arguitur. Verum in hujus notae exemplis propositionis nota sed ne, aliquando omittitur. Ad Lent. Nultam meam miηimum dictum, non modo factam pro Caesare intercessit. i. e. nullum non modo factum, sed ne dictum quidem. Huic notae asi finis est illa formula, tantam abest ab hoc, ut ne illud quidem. Pro Marcella : Tantum abes a perfectioηe maximorum verum , hi fundamenta, quae cogitas, nondum jeceris. Ne hoc quidem fecisti quod minus est, abes ergo longe ab illo quod est majus. Secundae notae sunt comparationes Grammaticae M verba quaedam cum particula quam quae vel elationem sisnificant, ut potius hoc quam illud,-- Io hoe quam illud et summissionem,ut minor Uerior, ita ut qu)η utrobiq; reseratur ad id quod a guttur. catil. I. ur exul potius ityt.etre, quam con-
μι vixare rι .possis. quod potius erat Ciceroni ut exul tentaret remp. FEn consul veXaret,
112쪽
illud ut minus malum arguit hoc esse majus. Hic comparatio Grammatica potius, ad id quod . arguit, refertur, nempe ad minus malum; particula quὸm ad id refertur quod arguitur, nempe ad majus malum. Sic maluit Metellus derepsib. quam dρ senteηtia sua dimoveri. Hic maluit verbum elationis , resertur ad id quoa arguit, nempe ad minus malum, judicio Metelgi, de rep. dimoveri ; particula quam ad id re fertur quod majus malum arguitur, dimoveri de sententia. Sic in iis notis quae summissionem significant, partieula quam refertur semper ad majus quod arguitur, non secus atq; in iis quae significant elationem : ut, minus es accipcre, quam dare. iUerior est Caesar quam Scipio. His notis amnis eri antequam, i. e. potiusquam. Pro Milone: utinam Clodius dictator esset, antequam hoc spectaculum viderem.
ost discitas ct maeηa ratio, tum vero mihi praeis ter cae tyos. . Sequuntur negationes parium in hac sormaeNplicata. Non tam, quam. Catil. 2. ngan-qhum illi qhi catiliηam Massiliam ire dictitant,
non tam b.ec queruntur, quam verentur. Sic nomtot, ' quot: pro Muraena 3 n 'od enim fretum, quem Euripum tot motin , tantiis , tam varia
habere putatis agitationes fluctuum 3 quaηtas per turbationes se quantos Um habet ratio com tiorum Z In hoc exemplo interrogatio sortius negat Paria. Nunc ad evempla sormae sine notis explicatae veniamus. cie. Ol. I. Ergo histrio hoe vid biein scena, non vidρbit sapiens in vita. Atq; hinc etiam consequentiae ducuntur non solum amr-E mando
113쪽
nota majoris: non igitur notae, sed rerum elatio vel summissio majus vel minus efficit. Atq; haec de consequentiis minorum sine notis. Verum eaedem consequentiae ducuntur ab explicata forma, quae etiam cum notis est, ut ex iis exemplis quae supra ponuntur intelligas licet. In hac forma explicata sine notis est ubi occurrit minorum quaedam gradatio: ut Ve'. 7. Facse, nus est vincire civem Romaηam k Icelus verberare;
prope parricidium vecare: quid dicam in cracen tollere' ἄ
' Fingantur etiam miηora: Virgis. Ecl. 1. - Antia leves ergo pascentur iη aethere cervi, M. nsam nostro istim labitur peιIore vultus.. Philip. a. Si inter taenam in tin immanibue istis pocillis hoc tibi a b disset, quis non turpe δε-- citat' iam coetu vero populi R. negotisim publicam '
ΗAGenus comparatio in quantitate furt. S quitur comparatio in qhalitate, qlla res cstre paratae quales dicuntur. . Qualitas enim Logica non solum est habitus, aut dispositio, aut potentia, vel impotentia na turalis , aut deniq; figura aut sorma exterior quae Aristo . species qualitatis sunt, ia in aliis aratibui tractandae, sed est affectio quaelibet sve r E a . tio,
114쪽
etio, qua res inter se comparatae quales, nempe mmiles aut dissimiles dicuntur. Nulla autem res est, quae si alteri qualitate conseratur, non sit ei similis .el dissimilis. . , Similia sani quorsim eadem es qualitas. Sic etiam definit Aristoteles, Phil. 8. I s. M Boethius, i. a. in Cic. Top. similitudo, inquit, egnvitas qualitatis. Argumentum igitur similitudinis est, quando simile explicatur a simili. agna quidem est assinitas parium cum similibus verum ut ex definitionibus corum perspieere Iicet, in hoc maxime differunt, quod paria non admittunt elationem aut summissionem, similia admittunt: possunt enim etiam simillima majora esse visminora , quod paria non Possum. Similitudo proportio dicitur, Graece sere anntagia ; ia similia proportionalia, Graece analoga. Proportio autem nihil aliud est quaestiuarum
rationum militudo: ratio autem est duorum inter se terminorum sive rerum collatio. Nonendum autem est similia sive contractae sor rLIVe eNplicatae. urgenda non esse ultra eam qua- Iitatem quam in utrisq; eandem esse propositum assimilanti erat ostendere : sic magistratus assimilatur cani, sola nimirum fidelitate custodiae:
unde illa in scholis, nullum simile est idem, simile non currit quaisior pedibus, omne simile claudicato Similia nunc notis brevius indicantur, nunc partibus plenius distinguuntur ; hoc enim comis paratis omnibus commune est. Notae similitudinis contractae quae nηo verbo coη cluditur, sunt
vel similium propriae vel dissimilium negationes.
115쪽
Propriae similium sunt vel nomina, ut similis, e figies, imago, more, ritu, inster, in modum vel adverbia, tanqllam , velati, quasi , sicati; vel
tAtis , constaηtiae , pietatu , filium. ITrist. Namq; ea ciet nemo, vel qui mihi vulnera secit, Solus Achi Leo tollere more potest.
In Pis. unus ille dies mih i quidem instar immortalitatis Illit, quo in patriam redii. Verr. I. Sed repente ἡ vestigio ex. homine, tanquam aliquo poculo circaeo, factus est Verres. Pro lege Manil. Itaq3 omnes'iquidem nune in his locis En. Pompeiaum, sicut aliquem, non ex hac urbe missum, sed . de foeto dilapsam iηtaratur. Negationes dissi-rnium simi, haud secus, non aliter, non absimia F, &C. MEneid. 3. Haud secus ac iussi faciunt. Terent. in Phor. Ego hii nihilo sum aliter aefat. Ad contractam militudinis formam pertinet
etiam meta Phora: metaphora enim, ut docent Rhetores, eli ad unum verbum contracta smilitudo sine notis quidem, quae tamen intelligun- tur. Pro Sest. CuIus ego patrem Deum atqρο-rtatem statuo fortunae pominisq; mei. s. e. taη-
Similitudinis partes Aiη teps explica tur, O quidem dis)unctὸ υρι continue. similliada disruncta est, quando termini sive res quaigor rei a distiuauntur. i. e. quando
116쪽
O formose puer ηimium ne crρde colori, Alba ligustra cadunt, vaccinia nigra leguηtUri
continua similitudo est, quando est ut primus
terminus ad secundum, ira fecundin ad tertium. Leg. 3. ut magistrati bra leges, ita populo pri sunt magistratu Hic termini iant tres e, leX, magistratus, populus. Sed memus bis adhibetur. Se in omni proportione continua continuatur 3 estq; Posterior terminus propositionis, prior redditiisonis. In omni enim proportione termini esse debent ad minimum quatuor. ordo hujus sic est e ut leges magistratibus, ita magistratus populo
quanquam autem similia magis ad illustranis dum quam ad probandum accommodata sunt,ia Plato in Phaeaone, Ego, inquit, sermones qui ex smilibus demonstrationes sumunt, probe novi ad ostentatioηem comparatos Uyρ ὴ ct nisi quis caveat ab iis, facile impoηunt, quod ad regulas tamen consequentiarum 'attinet, ex definitione similiaum perspicitur, similium similem esse rationem ;valere igitur milia in utramq; partem. unde . Aristot. Top. 24. stuod in aliquo simili valρt, in alicis qlioq; similibus valebit 9 quod non in ali
Quoniam autem similitudo non solitin est propositionis M redditionis, sed terminorum etiam inter se, Idcirco si quaedam similia sunt, inverse Quoq; similia erunt, alterne. Et inverse qui-ciem duobus modis ; inversione icilicet vel propositionis & redditionis, quae aliorum compar L toruin
117쪽
iorum communis est 3 vel terminorum, ae videtur similium propria. Exempli gr- ; ut
gubemator ad tempestarem, sc sapiens ad sortu- nam: inverse ergo; ut sapiens ad fortunam,sc gubernator ad tempestatem. Haec propositionis ia redditionis inversio est. . Rursus , ut tempestas ad gubernatorem, sic fortuna ad sapientem: haec inversio est terminorum. Altem natio est quando antecedens propositionis antecedenti redditionis consequens consequenti comparatur. Regula ergo hic est ; si quaedam milia fuerint, alterne milia erunt. Ut gubernator ad tempestatem, sic sapiens ad fortunam tergo, alterne , ut gubernator ad sapientem, sic et pestas ad fortunam. Inversionum hujuta di ia alternationum in Μathematicis proporti nibus usus maximus est : sed proportio non Μa- hematica solum verum etiam Logica est, ut supradiximus, rerum omnium Communis 3 ejus eris . . regulae non erant hic omittendae.
Ficta smilitudo parem vim habet θη-νἰisibus istis, sed praeeipue in hae explicata similitiidine OE Opici apologi excellunt.
Horat. I. Epist.' suod si me populus Roma ηus forte roget, cur non ut porificibus, Sic iudiciis fruar iisdem, ntcsequar aut fugiam quae diligit ipse ιιι odit' - olim quod vilipes aegroto cauta leoni respondit, referam ; quia me vestigia temρη tamηia te adversum spectantia, nulla retrorsum. Huc etiam resertur parabola Socratica vulgo
dicta , quae est inductio simisium interrogationib.
118쪽
fere constans. Illa autem, inquit Fabius, hane habuit vim ; at tkm plura interrogasiet Socrates, grue fateri adversaris necesse es e , novissime id, aequo quaerebatur iverret, cui simile . adversaraua concessisit. Vide pag. 6. ad '
HActenus simiIia, quorum qualitas est eadem.
Dissimilia sunt comparata, quorum qualit as diversa. . Contrariorum enim eadem scientia est. Et
cic. in Top. etsisdem est, inquit, di simile O H mile iηvenire. In hoc disserunt dissimilia a diversis, quod dissimilitudo sit differentia comparata, M non idem, eodem saltem tempore, sed diversis plerumq; subjectis at ibuatur. Itaq; diversorum uno negato, alterum amrmatur , disi similia sive diversa sive opposita, simul amrmari. aut negari possunt. Diversa autem qualitas est non eadem ; sive diversa sit sive opposita: quasi dicas dissimilium dissimilis est ratio. Argumentum igiter dissimilitudinis est, quando dissi- .mile arguitur a dissimili. Contractae dissimilitudinis notae sunt dissimile, distar, dissereηs, ali d, secus: Pro Planc. Dissimilis s debitio pecκηiae ct eratiae. Ernius: Odomin antinua, hes quam dispari dominare domino. dispar autem est non impar,. sed dissimilis. c. far Lbel 'Gal. Hi omnes lingua, insitatisἰ lubm ister se disserunt. a Agrari. Alio vallu, a ioz 5 . vocis . .
119쪽
. Dissimilitudo est diei vitae nostrae. Reddit , est vitam semel amisiam non restitui. Ill stratur a dissimili, quae propositio est, soles occidere redire possimi.
HActenus prima argumenta sunt e X positae
quorum.tria genera suere , consentaneη, dissentanea compis rata. . -
Sequuntur orta de primis qua ad id quod arguunt perinde funt ut prima unde oriuntur . . ut conjugata O notatio, distributio O definitio.
'nse itaq; habent vim arguendi ut argumenta artificialia, & eandem quidem cum iis unde ori unturi non autem a se, quia non prima, ut in capite secundo jam dictum es. Definitionem .autem viX aliam requirunt pra ter ipsum nomen quod natu m eorum satis per se eXplicat: unde aliud consectarium, Orta arguminta periηγι uptaή id quod arghant , at ριηt rima γηde om γπtyr. in qua
120쪽
Quatuor hae species ortorum, in duo genera, anonyma licet, distinguuntur, cum propter dichotomiae studium, tum quia conjugata ia notatio sub eodem genere continentur, propter illam
quae inter ea intercedit communionem. Cicero
itaque in Top. locum ex conjugatis notationi finitimum esse dixit. Et m multis eXemplis conjugata a notatione ia nomine nihil aut parum diffs-runt. Communio aulcm illa duplex est: primo quod sunt argumenta nominalia sive a nomine Petita. Sed in hoc differunt, ut etiam tradit Boet. l. 4. in Top. cic. quod noatio expositione
nominis conjugatio similitudine vocabuli ac derivctione perficitur. Neq; idcirco ad Grammaticam pertinent: eX vi enim nominum argumenta petere, Logici est non Grammatici. Secunda communio est, quod sunt orta simplicia r 'nem enim ex pluribus primis simul coniunctis,
sed ex uno aliquo argumento primo singula eo- rum evempla oriuntur, nisi in nominibus com-Positis: compositorum enim nominum composita sinterdum eX pluribus . argumentis notatio est. Distributio autem ia definitio sunt argumenta realia, i. e. in rerum eXplicatione versari solent,
R composita, i. e. ex pluribus argumentis primis simul conjunctis originem suam trahunt. Si ergo Ortorum genera , quae anonyma Eine diximos nominibus distinguere Iubet, Orta erunt vel . nominalia k smplicia, ni conjugata & notatio, vel realia k composita, ut distributio ia defini-- tio : nisi hoc sorte excipiamus, quod definitio
CX uno primo, i. e. ex sola forma nonnunquam constare potest. ΕΗ his autem duobus generibus prius tractandum est illud cui conjugata iamtatio subjicit tur, quia sere simplicius est. . Atq3