Paraphrases Erasmi Roterodami in omnes Epistolas Pauli germanas, & in omnes Canonicas : diligenter ab autore recognitae, ac marginalibus indicibus illustratae

발행: 1521년

분량: 963페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

171쪽

IN PRIOREM EPIST. ADtum procliue est,tum tutumNerum efficaci sermone Non eius mi λ- rutissime iam assueuit, a putrijs ritia sit ine dorii σ ivstitμtis, in longe diuersam er religionem,nus batilina traducere, idos non sine magnor capitis tui periculo, id uero munus os apostolico uDro dignum. Hinc erat iustior gloriandi causa, si fas esset nobis quicquam uindicare. Non quod improbe baptismum , sed quod potiora praeferam , praesertim cum hoc potissmu mihist delegam. Nec enim Chrisfius ideo destinauit mihi hanc legationem apud gen/tos,ut baptis ni minister essem, sed ut meo praeconio nominis illius gloriam illustrarem apud omnes, lplurimos per eua gelicam doctrinam illi adiungere. Etiamsi ne hic quidem est,quod humano more glomer. Nes enim id fieri uoluit bumanae sapienti efucundiaeve praesidi js,quibus nihil huiusmodi praestari poterat, incomposito sinplicis sermone rem tum ardu am geri uoluit, ut tota laus facti deo transscribatur. cui placuit per contemptam Cr ignominiosum Chicti crucem innovare mudum uniuersum. Humilis σabiecta res uidetur Christi crux,sed hec bullitas uiucit omnem huius mundi celstudinem. Stulta quaepiata . . indocta res uidetur,fermo rudis cir incoditus,quo

Vein q se chriliti praedicamus, cruci affixum, e T in crucc mora dem CrμGF- tuum. sed quibus tundem ita uidetur Nimirum ijs, qui pristinis excaecati uitiis, no audiunt intus sermonem euagesiclim, Er ideo pereunt,eo reiecto unde poterat

172쪽

terat fatus obtingere. Caetersi ij,qui salutem aeternunt hinc confiequuntur,profecto sentiunt non esse rem uubecillam,sed omnibus humanis praesta s efficacior ac prorsus a deo profectam. Ei uisum est noua hac minimeq; uulaari ratione mundum uniuersum instaurare,quod olimstfactum per Esaiam prophetam pro milierit,apud qκem ita loquitur Perdam sapientiam sapientium, ex prudentia prudentiu refellam. An no praestitit quod est pollicitusς Nonne videmus innovari mutanto nonne videmus homines pristinae religioni,pristinae philosophiae diffisos, christi cruce ample ctis nonne tum intellipunt impium ellie, quod antea pietas habebatur, er stultissimum esse, quod prius sapies uidebatures Vbi interim sapiens,legis scientia

tumens es ubi scriba egis interpretatione superbus ubi phila Debus,quiscrutatur arcana naturae, e r Opificis oblitus res conditas admiratur O Magnum quid/dam pollicebantur omnes,lierum e falsistunt, C fefellerunt. Iusticiam o felicitatem promittebant Velices interim ipsi, er uit 's operti Pallus ect illos deus sic merebatur illorum arrogantia per caecitatem ire praecipites in omne dedecoris genus, ut illos ibi ostendere ac resipiscentes tandem intestigerent ina

nem essesapientiae professionem Cr inefficacentia Annon igitur deus huius mundi sapientiam flustam esse declarauit IIcclararat er antea suam sapientia per hoc pulcherrimum spectaculu mundi, summa ratio/Na quid iis sapieria deim 3 ne

173쪽

1M PRIOREM EPIST. AD

Re conditi, ut ex operis admiratione ruperetur in a morem opificis. At ea res ipsoru uitio cessit in diuersum. Res conditas admirati veneratis sunt, autorem uelut incognitum contempserunt,itas uixerunt φι si deus aut faueret uitiis,aut quod condidisset non idemoderaretur. Proinde rem eandem diuersa uia adigresus est. Visum est, ut quibus sapientia declaratu per res conditas, cessisset in deterius, bos restitueret Per praedicationem rei, quae mortalibus stultu er hu/milis uideretur,ut qui philosophantes,muta saxa prodi s coleban iam credentes salutem ueram assequeretur per crucem christi,tanis diffisi praefid shumoriae philosophiae, perfidom druinae fiderent bonitati. Nec enim spes erat salutis,nisi fuisset intellectu,unde fututem sperare opρrtuisset.In primis igitur erat auferenda cunctis fiducia su non solum Iudaeis, uerum Pereiciosal etiam gentibus. Etenim ut Iudaei prodigia postulant, fiducia sui. maiorum suorum miraculis siese iactitan ita Graci sectantur eruditionem,ac philosophie cognitione, ab hac sibi pollicentes felicitate ergloriam. V trosssua fefellit opinio. Nam or Iudaei fiducia legis,exciderunt i christo,jphilosiophisapientiae persuasione turgidi non recipiut humilem in s eciem praedicatis

yem crucis.At nos neq- Mosse cum deo colloquia,nec

in angelos hospitio exceptos Abrahae, nec sole stare iust sum, nec huiusmodi quicqua praedicamus, unde Iudaei eristas tollunt: nes rursus orbium motus aut Ddem

174쪽

vires, aut fulminu causas praediemus,quam rimi recognitio Graecis addit superciliu. id igitur g rem prinia fronte stultam π humile praedicamus, uideli/cet chri tum crucifixu,cuin humilitas Iudaeis ruine fuit occasio,qui Ione prodigiu admirantur, christi tanto maioris Iona facta caluuiantur: Graecis uero, qui rationibus humanis uestigant ora, stultu uidetur

uirgine coelitus cocepithe foetum, sub homine latuisse dexm,morte uitam esse restituta, reuixissee qui semel esset mori us.ua chrisbus utriss uidetur asi abi Ipsis uer iis,sed bis duntaxat, qui suis adhuc praesidiis mulam uocatis dxnt. caerem is, quos diuinus a flatus ad fide uocaui rams transformati sunt per euagelii praedicationem, siue Iudeisue Graecisentit humilem illum c ipsi crucifixum dei uirtutem esse,ac deisapientia, ut iam nec prodigia desiderent Iudaei ,qui maiora reperiuntis christomec sapientia Graeci, semel reperto omnis sapientiae fonte christo.Deiecit sic deus a iussi limi ogodRurytate ad nostram humiliatem: des eudit a sua sapietis ad nostram stulticia, tamen quod in illo stulium est usum,praecellit uniuersam mundi sapientiam: σ 'ho,uiribus quod tu illo uisum est imbecille, ualidius fuit omni

humanis uiribus. id abiectius quam inter malassecos, ut maleficum tolli in crucem s Atqui hoc pacto morte,nulli non inuictam blus deuicit. Ogid simpicius aut popularius Euangelica doctrina ' Haec orbe totum innovavit, quod antehac nulla philosophoru

m 4 profesto

175쪽

IN PRIOREM EPIST. AD professio ualuit efficere, ne quid huius laudis buni

vis praebidi s ascribereturi id erat futurum, si opum, aut eruditionis adminiculis, per potentes,ac sapite professione celebres res administrata fuisset. N unc cum per idiotas'piscatores expugnatum sit humanae sapientiae fastigium,totius h ius negocij gloriam

intelligimus uni debere deo,cuius occulta uis contra/rqs rebus,contraria praestitit Nec in Chriisto tantum aut apostolis locu habet quod dico, idem apparet in vestro grege.quos deus ad hanc gratiam uocauit. Videtis ipsi fratres, quam pauci sint inter uos humana eruditione praediti, e non multipotentes iuxtauubgarem aestimatione, quam pauci maiorum imaginiabus clari. Per humiles orta est euangelis gloria: per humiles dilatatur,ut uersis rerum uicibus, humilitas expugnet altitudinem, simplicitas coarguat Ymani astutiarn. Ac proinde que rudia indoetus uidentur apud mundum, ea potissimum delegit deus, quo ma/gis pudeat humanae sapientiae professores,stiuoli co natus: quae. iuxta uulgarem hominu aestimationem uidentur imbecilla, ea potismum elegit, quo magis stea duae irrideat istos, vi factionibus ac opibus, aut oranni/nou sunt. - μαμis facultate sibi potentes uidentur. Quaeq; iuxta mundum humiliabunt cotemptas,imbquae pro nihilo ducuntur: haec praecipue delegit, ut astiquaret ea,quae plurimu habere mometi uidebantur: se quid haberet mortalitis,aut sensus humanum, qgo

sibi

176쪽

CORINTHIOs PARA PHRASIS.

fibi fidat apud iudice deu. Nam apud homines inanis est gloriatio. Inter diuina er humana mila est com/paratio Vos autem quamvis mundi huius iudicio ui. Ex ipso vili Ies estis, minitaq; preci , tamen dei patris beneficio estis Monveram ac summam dignitate estis assequuti, qui uos asciuit in coforti filij seu per que alia ratione largitus est uobis omnia,quae mundi celsitudo AIIb pollicebatur Per huc coligit salutaris ac uera sapicntia, ut philosophia no sit opus.Per hinc coligit innocentia, ut nihil iam si quod Mosaicae legis opem desideretis. Per hunc da fit uite sanctimonia, ne quis hanc fuisascribat meritis. Per hunc contigit libertas,ut cuius funguine redempti fumus a uitiora tyrannide.Brexi ter felicitatis summam uni christo debemus, ex autori patri, quo plane fat quod scripsit Hieremias: Ne fibi pla at sapiens ob sapientiam suam, ne sidat po/tens uiribus suis, ne efferatur diues opu Ducia, nam haec no praestant felicitatem. Verum si quis uelit uere gloriari glorietur hoc nomine, quod deum agnouerit, Qui gloria. omnisi ueram bonoru autorem ac fontem,ut ita gloae in is d.Drietur,ne quam huius negocii portione mundi praesi dijs arroget. CAPUT SE VNRVM.

VIderint igitur,quid votas pri ne, quos pudet Et ego cum humilitatis chria sita legis opum ac sapietis venissem. titulo sese iactat apud uos: Ego certe no his praefid suos ad christum conuertLEtenim cum primum ueni rem ad uos,arcanam er reconditam euangelii sapien

177쪽

tiam uobis traditurus,no ueni,admroinde cuiustiam

eloquῆtiae uiribus instru las, aut eximia quadam philoOphi e cognitione suspicietas, quod hominu genus sciebam apud uos plurimi fieri. Adeo nihil horsi quomodo praeclara uidebantur, professus sum, ut non aliud existimuerim inter uos scire me, quam Iesum Et ego in in christum, Er hinc funi crucifixum. Quod in illo firmitate. humillimum,in sum euangeli praedicationem austicatus.Ea qμanquam in uobis efficax fuit, tamen bine nihil mihi laudis arrogaui,sic uiuens apud vos,no ut potens qui bium,sed ut inbecillis ac remis,non ut re gnum ah, cta sed ut insidiis impiorum, ac periculis

omnibus obnoxius.Potentitu uires tolerantia uicimus. Porro qualis erat uitae babitus,talis er oratio.

Non in peri admodu illa nullis hominu praesidijs,sed solius dei ipsuasibilibus. testi unita erat aduersus improborum uiolentiam, ita fermo meus nequaquam instrums erat rhetorum ornamentis,aut philosophorum argumetis,qui decuraret qxantum ipse pollerem, uel eloquentia,uel moditione ed tame oecax fuit ad transsigurandos uos, Ut fides ue/ non os tutione doctrinae , sed stiritu ac uirtute dei, stra non sit qui alumiraculisj,nostro,licet incodito sermonitu sapientia uim addebat, ne quis hoc,quod a superioris uite tene hominum. bris,ud eu ngelii lucem estis translati re tam incredibili penitus persuasa, existimet uos humane doctrenae,aut eloquetie debere,quam nobis no uindicamus,

sed potentiae diuisae, per quam sermo noster es orsit,

178쪽

fuit,quim philosophorim oratis,quamlibet arguta aut compositu Porrὁ,qui stultitiam docere uidemur Sapientiam apud incredulos, chri' crucem praeditantes , i dem aut loqmur apud eos, qui pleue credurit, eximiam quandam sapi/ inter Deci .entiam praedicare videmur sed hanc longe diuersam ab es,que inudi huius cius G,bumanis rationibus stu/yra scrutatur, nec humanam qua sie iactant ac uenditant, qui uulgo si mates habentur, quorwm autorν

tus una ct ipsa sapientia per chrishιm abrogatur, o antiquatur, prodita istorum 'uticia sed loquimur diuinam sapientiam, non prae sie ferentem quod intus non habet, sed os ultis uiribus potentem er efficacem, In nidisterio

Fufhim non babet,nec quibuslibet est obuia. Arcana est,er arcanis afflatibns sentitur,ab ijs dutarat,quos deus dignatur huius arcaeni participes Acere. tam, ibcet bifice demum temporibus prodita est, tamen deus ante omnia tempora, aeterno suo consilio parauerat In gloriam suis,ut quemadmodum elatus mundus hactenus stulte nostram.

iactat humanam sapientiam ita posthac habeant hu/miles longe praestantioremsapientiam,quam Isibi gratulentur. FLecsmplicibus ac puris animis delegitur, Nemo primer ob id nemo principum buris aeui eam est assequuα cipim huiustus, nec Pilatus,nec Annas aut Caiphas,nec pharisei, seculti

nec ipsi daemones. Alioquifi cognouisent futuram,ut quamlibet humilis aut stulta crux chrisb suo fulgore

mundi gloriam obscuraret, er quamlibet imbecillis nonis ac pecvati orannidem e Mnaret, nunquam illam

179쪽

IN PRIOREM EPIST. Aosium principem ac fontem omnis glori crud aflixissent. Quamlibet eruditos in cognitione reru uisibilisi, qualibet turgidos scientia legis,tame hoc arcinu illos elli folis ijs communitandae quos animi modestia deo conciliasset.Id enim fore pressiixerat Esaias,declarans hanc de qua laquimur sepientiam secreto mentibus mitrari. .e, qui nec constem imumbum is oculis,nec humanis auribus audita, necu cuiusquam hominis cogitatione concepta sint, ea pirauit deus ijs,a quibus Hncere diligitur qui fide phusosephantu on ratiocinationibus. Non meruerunt

Nobis aute boeelati principes, nec fumidi philubpbi. Nobis ura melauit lut amicis arcanum hoc patefecit deus, non per humiauso nam doctrinam,sed per affatu Ocnustum Distiritus. Is quoniam diuinus est,ey a deo profectus etiam ab ditissima retrusissimaq dei siecreta rimatur, quo nos

pungit humana curioisitus. Facie hominu curuis prommus enim psum est cernere. cetera quid latrat in infimis animi

scit hominκ recesibus, nemo mortaliam persticit: Id solas nouit aptae*ntho ipse iritus cir animis hominis sibi conscius. Ita res

minis. conditu contemplantur ac inu Out complures. CUtem quae sumi abstrusa in mente consilios diuino, ne mo novit nisi liritus aeternus, qui deo intimmest, σob id illi conficius omnium. Homo inpartit homini cogitationes arcanu tacito suburro. Deus mpartit piis suum consilium per spiritum,non hominis,qui preterbumsitas res nihil adferre potest,sed dei. Qualis in stirit gli

180쪽

CORINTHIOS PARA PHRAs Is

spiritus,talia docet. Habet .m dus hic spiritum suum eo qui corripiuntur,mκndana tum sapiunt,ti amant. At nobis diuini spiritus afflatus coelqua suggerit,ut istelligamm,quantum bonorum deus nobis largitus sit per christicruce. Atq; haec est philosophia, quam ut aflpiritu christi hausimus, ita uicis1ιm re dimus p s ac simplicibus, no verbis arte compositis, quemadmodum tradunt philosophis professores id quod profitentur,sed uerbis in ditis quidem, uerum stiritualem doctrinam trudentibus conuenit enim ut Sed a doctriquoniam magnopere diuersum est sapientis genus, ns spiritus..diuersasit er tradendi ratio. Humana quae sunt, mano more traduntur. me et a uchiritualia o Spiritualis' uo modo tradenda erant, nec id sane quibuslibet, sed spiritualiaque duutura qui hausti chris hiritu, se habiles sunt coparant doctrinaestirituali,quippe hirituales σipsi. Audistor enim spiritualis, spirituali philosophiae congruit.

Nam crassus er animalis homo,qui rerum uisibilium scientia tumet, humanis asectibus ducitur,uon reapit ea quaesunt spiritus diuini, pro Illasticia ducens ac deridens quicquid ab iis quaesapit, diuersum

enim credit nisiquod uel experimento compertum habet, vel humanis rationibus approbatum, nec animas uertit,qMod hec philosophia,quae docet Christu e uirgine notum, uerum deum fuisse,pariter . uerum hominem, moriendo deuicisse morte, a morte reuixisse,

Idem praestatgrum in membris sui quod in se praesti

SEARCH

MENU NAVIGATION