장음표시 사용
221쪽
T qua misericordia confecialis. Tribulatio/
iusmosi IN PRIOREM EPIST.' ADtud uirginitate tenere domi, quo liberius ei ferulare licet non habea domini praeceptum,ex quo uobis cer /to respondeam habeo tame consilium, quo suadeam quod mihi uidetur optimum. Nec opinor uobis aspernandum meum consilium, quando mihi quos delegata est autoritas apostolico :mihi quos licet immerenti, contulit diuina bonitas,ut ex eius animo dem fidele ac salubre consiligm, non spectans, quid in rem mea sit, sed quid uobis expediat. Arbitror igitur ob liber tutem optundum esse, ut uirgo nulli sese addicat ni , si christo, non quod negem functam ex bone tam reese coniugiu ,sed quod ob affinitates, ob curam eis candorum liberorum, multum afflictionum ac solli citudinum secum trahat. Hunc necesitatem, ac sita luti seruiturem effugit, qui abstinet a coniugio. Prae stat igitur libertatem amplecti, si fit uel integra uel tutum . Integrum non est bis, qui sese iam matrimo nil uinculis implicuerunt. Tutum non est Vs, qui si bi non temperant. Proinde si iam alligatus es uxori, ne Christi praetextu quaeras divortium. Si contigit u inbi libertus, noli afectare matrimon capistrum. Og si diffisus tuis uiribus duxisti uxorem, non est quod te poeniteat, nihil enim sceleris admisseum est. Rem curis obnoxiam , sed legitimam suscepisti. Nec ideocbricto deterior eris ,quod uxore habeas, sed afflictior,ta' curis mutanis magis obnoxius. Quin et iusiuisso malit esse matersemisi sino peccatisiuiro legitim
222쪽
sierit. Nibile intoniodi,visqΤ ob eurus rei familiaris minus libersi erit assidere facre lectioi , ac procibus, aut aliis officiis pietatis . um; du utraque uo/bis liberii facis,duplici nomine uobisparco. Qui post Ego aut vo carere coiugio,huius libertati cofvlo:qna potest, bx bis parco . ius periculasuccurro. Laudo coelibata ut feliciorem, probo matrimoniu ut tutius. Igitur hac de re qd quisequestatuat φρ uiderit. Aes copello que ,nes Me /to,duntaxat in bis quae dominus nec exegit,nec intera
dixit, illud a uobis . pinificue exiga fratres, qGdo te pus hoc angustii est, quod immineat dies illesupreὸ Hoc itaquemus,pro viribus ad ea properandu es , quae nos in ere dico stat.
die preparet reiectis ijsque nos eo festinates remo /ratur.Incertus e dies ille,sed certu odio Icul abesse.
Huc qui cogitet semp instare,rebus uxis ac mometariis leuigitne tuetur,sive qd molestu obuenerit, siue quid expetendu obtigerit. ra ustimus ille dies adimet nobis utrus Adsmet edi mors,se forte die illum pre/venerit. Osorsum igitur attinet in Vs quae mox peritura sunt anxie distorqueri, aut magnopere gestire,cum res et statis agat ri Habeant uxores qui uelintsed . habeat negleetini,perinde quasi non habeant ita laui us affliget matrimoni seruitus, o leuius remorabis inrconi gij uoluptas. Quos fortuna rebus aduersis tpremit, poploret,quasi n5 ploret. Quibus arridet fortuna huius mudi lagaudeat,quasi no gaudeat. Qui mercatar, sic mercetur,quas re empta no postideat,p pote
223쪽
utpote mox auferenda, er uelis nolis alio demigratora. Et quos casius aut necessitas inuoluit inu danis negorijs,sic litatur,quasi no utatur. S it buru rem postrema cura, prima coelestiust solῶ esse no licet. Vmbras modo bonorum ac maloru mundus hic habet,in qxij
. - boerere toto animo ,non est eorum qui contendunt ad vim ASP --Ηaee ideo loquor , quod cupiam μοι quam minimu distineri curis mudunis, ais hoc vite genus potissmu amplecti, quod uos quam minimum involvat prophanis negoc s. Hac in parte potior est codibis,quim coniugati conditio . Siquide qui coelebs est,non dictrahitur in diuersas curas,quomodo focea socrui,quomodo caeteris asinibus, quomodo uxori ac liberis satisfaciat, unde uictu famila inrita cresscenti suppedite unde dotem euincat sed totus uacat christosumma uotora adeptus,s illi uni placeatico tra qui duxit uxore,ut ex parte domino uacet, tamealiqua sui partem debet uxori, ac rebus uxorijs. It νdem accidit in muliere. Uxor quoniasiui iuris tota noest,non potest tota uacare chri to sed in diuersus cuvi sitsan γ ras dissereta dimidiata struit christo, dimidiata via γcta cori eria trimonio. Rursus uirgo aut mulier alioq coelebs ,unu illud curat, ut christo siposo placeat, i no aliter placet,quam sese totam casta ex incorrupta feruet, non corpore solum, uerum etia animo.At que nupta est, necesse habet ut se christo mundo, partiatur, ita fu/tagens
224쪽
placere christi,ut marito,cui debet obsequiu, non disyliceat.Totus autem hic sermo mem, quo coael υbat effero,ne quis alios in uertat, huc tendit, non Porro hoe quo uobis libertatem adimam contrahendi, aut non ad utilitaia contrahendi matrimonij aut necessisute adigam in ali uestram. quod vitae genus, quod cuiusquam animo non sedeat: sed amico consilio uestris consulo commodιε, ut cum
sciatis utriusq lim esse uobis , ad id potim uerotis. quod praeter decvi hones libertatis quos comodum habet aduinctum,per quam coelibi licet perpetuo 'sedio cultus sic adhaerere domino Iesu christi, ut nullis sine impediterrenis sollicitudinibus unqua ab eo diuellatur. Illud mento domi expendat quisl fecis,an quod honorificum ac libo nu obsecraurim uidet,idem sebi iudicet esse tutum, aut etiam ex di. unita sententia. Nam qui metuit, ne quid dedecoris si quis tu e ut infamiae sibi contrabat; Is filiam uirginem,ium ui pelle uid.
ro maturam,nec abhorrentem a nupti1s, ultra iustim tempus domi clausam teneat,at ita res suadet ut irruba nihil obsti,quo minus faciat quod uidebitur opus. Quamlita enim matrimonium cumstruitutis σsollicitudinis inco modis coni ectum diximus, tamenckm peaam non est conii Elam. Legitimis res est erbonesti , quibusdam etiam necessaria. Proinde palam ac mature i Pt filiam uirginem marito, ne furtim turpiter faciat,quod in coniugio abest a probro. Verirum si quis intelligens sibi liberum esse uirgnem elo Nam qui Iucare,aut non elocare, nec ulla ad utrumuis adigi ne/ tuit in cori
225쪽
IN PRIOREM EPIs T. Andissidicit meis ex datis sui sententiastauit ac decestistberuare domi uirginem, que non optetmptiu,rra Elamst: Etenim ut non est tut- nupturientem a Miriniurio arcere,ita pium non est,a cistitatis studio uotos labefidlare puellarem animum. Itas qui metu periculi nuptum dat uolentem nubere em sicit at qui perpetuae casfflatis appetentem non impellit ad nu/ptiassed bonesto voto puellae obsequiturirectius fuit. Nam praeter honeshuem,ta hoc lucri acie commodi, quod uacabit uirgini, tota cir inditialsam uataressosso suo christi. Nec enim in alium ussim aptanda est coelibatus libertis. Apud Leum longe pulchrius est,mmatrimonio quini necessar s curis subduci potest,co secrare diuino cultu quam uirginitatis praetextu ad Mulier allis luxum,aut iners ocium,uite, licentiam abuti. Tuna eata est let. tum igitur abest, ut uirgin primis nuptiu negem,une uitae quidem ius adimam iterandi coniugis, cam secundis nuptiis nec mundus habeat honorem. mi icuit expediat,non est meum singulaim praescribere.
Hae partes in quiyis animam in consiliis adbis beat. id citra delictum fieri posset,ostendo. Virgini licet nubere,quia fui iuris est. Senta nuptae,non ideius eγξ: iam enim desset sui iuris esse , sed marito pesta strinxit foedere coniugij, donec ille uixerit. Sola mors dirimit hane necessιtudinem. Osi uis enim init matrimonium, hoc init animo,ut fit indiuulsa re pala. Qui disi diem suum obierit mriau,redit uxori
226쪽
CORINTHIos PARA PHRASIS.=perstiti potamimo sua liberin, ut si placeam ite
ruis nuptis, but cuieinsuetit, do sit chri; Tia In domino. η- coniugium )oc est, nec turpitudinis gratia affe/Eat , erem eiusdem religionis viro contractum. Attame ut Aiteor non esse obnoxiam pesiam, quae con Beatior an
regias iterat nuptias,ita feliciorem arbitror, quaestu tem eritidio uacandi christo, tuetur redditam libertatem . I digitur no praecipio quidem ut necessari, sed consulo ut commodius. Hon is consilitis audissed non ab horrens a mente christi, qui multa per se nonnulla perfuos tradit. Huim c- π apostolus sim, Cyri Puto autem fissoris tritim hauserim, ut apostoli caeteri, non est quod Er es quod meim confiitin leue ponduου apud uos habeat. cAPUT OcTAVVΜ.
AD matrimo iij quaestiones satis restonsum arabitror, ne posthac super hisce rebus diuerisu opinionibus inter uos digladiemini. Nunc quo niam hoc quoque uerti in quaestionem intelligo, mne sit chri Plano uesti carnibus pecudis idolis im/molatae, quas ethnici pro facris babent, etiam super hac re meum accipite sententiam . sint inter voti qui quod intelligune simulacrum nihil aliud quam lis
gnum aut aes, auisaxum esse, proinde carnes bula immolatas, re uera nihil a caeteris differre camubus, nec animum hominis ullo cibi genere pollui
posset, te freti sua scientia, palpin missoque delam
227쪽
IN PRIOREM EPIST. AD sese ingurgita it cirribus mi latisijs, bene quideri
iudicantes de re, sed parum memores christiane choritatis, quaesolet ostendiculum omne vitare, ac semet accomodare infirmioribus, donec paulatim ad melio
k in id autem magia est,si intestore Dii m ba timidem nihil hisbere numiniss Quis istud chrifliculnus non intelligites quod intelliguest inter ethnicti paula cordatiores At 'penumero c5sultius infe u quod di latcbariis,quam quod dictat scientia. Scientia frequenter oscit, ut quae tumorem ac supercilium Nonism co adferat. At charitus ubiq; pro esse studet,ladit nemo 2 o ἱμem. nem. Quanquam magna scientiis pars abesse uidetur ijs,qui nesciuint quatenus sit utendum scientia. Id prescribit charitas, e proximi commodo metiens omnis. Hanc igitur in consilium advocet oportet, qui uere
scientia praeditus uideri uelit. Atqui charitatis ex/pers, inani sciensiae persuasione tumet, tantum abesta scietia,ut nec illud etiamst assequutus,ut sciat quι tenus oporteat uti scientia. Quisquis apud deum sapν ens est,is uere sapit. Etenim qui sibi placet, suaes stadet gloriae, neglecto fratris periculo, huius scientiam non approbat deus. Caeterum qui deum uere diligit, cir proximum diligat necesse est. Ηιuic igitur ut suu Hic erint' discipulum nUdi deus, quippe qui,quemadmudum est ab eo. ille suam sublimitatem accomodauit seruandis homi nibus ita suam scientiam subiicit ac feruire cogit c&modo proxim.Igitur ut ad id quod in Fludum erat ro
228쪽
currat ferino.Nouimm pleris,quods Iucru, licet oretur ab ethnisis,perinde quasi immen habeat, rexera tamen ribit aliud siit quam I min, aut saxum: neque plus habeat di initatis, quam quiuis arboris mincus indolatus,aut quoduis rude saxum: atq; ideo carnibus huic immolatis, nihilo plus inesse uel boni, uel mali,quam iss quae in macello ueneut. Nam quod pulptum uidetis saxum ad hominis aut alterius auis Nihil est mantis imaginem, cum unus sit deus, is, Isimulacro idolum.
areat nec enim effingi potest quid est quod simulacram repraesentat, nisi daemonia, quibus infelices pro deo sacrificinis sos igitur polluunt huiusmodi cibi, quos ut Mere sacros capiunt,c in sint prophani: chri unum non possum qui non uescitur ut facris fed ut d deo concessis ad sedandum Amem. Necessitatis causa uescitur, non religionis,irridens apud se ridiculam ethnicorum deorum turbam, ac certus nullum
alium esse deum, praeter unum, cui sacra sint omnia. Nam uisent ut qui uocentur dii, siue in coelo, quos est spisti cortitos uocant,siue in terra,quos inferos illi dicut, *tit qμὴ qui genus sane sunt dii multi,uc domini multi,nomine cantur dis. duravit sint dij de domini, i ijs dutaxat tales sunt, qui eos per errore crassissimu tales credat,o- in deos ec dominos adoptarunt. Nobis tame chrisanis no est nisi unicus deussenimimm pater ille Iesu, conditor ercvtor uniuersi, a qgo uno nobis proficiscutur omnia,
cuis soli addi thpio cultu plήcere 'demus. Vnus
229쪽
pater ex item dominus Iesu christin, per quem in m omnuquo omnia. nobis contulit pater, ercuius inius beneficio dein uerum agnoscimus, ut iam cum Alsu ac prophonis ethnicorum dijs, nihil omnino commercijssit nobis, neque pluris aestimari debeant, quam si omnino non sitis. Itaque quisquis robore christiano contermae su lacrum, or simulacris immolatum, rect qκideri sentit, er refla uesceretur inmolatici s carniblis, pe/rinde ut quibuslibe se quod uerissimum est, ex qua persuasium aut perstemmesset omnibus. Nullus enised non in offenderetur. NMic accumbunt in conuiuio,qgibus ex
omnibus est maiorum institutis a prima puericia persuasitim, ας scicula. penitus infxum est,fimulacrum rem esse sacram, crquicuns donumbint in epulis huiusmodi superstiti,nis esse consiortesmeque credunt isti tantopere pose
contemni,que imi tantopere reuerentur ac met-nt.
Hi quod tu iudicio bonas fide facis, sic interpreta/buntur,apudse loquentes: Non est tum execrabilis idolorum cultus, quandoquidem asacris nostris ηοηcum sit ivi abhorrent christiani.Acrumbit aut astit fortasis erfirma. Christianus aliquis, qui licet christo fit initiatus, ta men nondum robore fides perfeEtis est, sed ex veteris instituti contagio, quod maioribus imbibit ex diutura publicas consuetudine relictis uestigi s laborat, atque immolatici s carnibus non fine religione uestis tur, nonnihil sterans aut timens, ne daemon ille, qui quis est,aut prosit aliqua, aut officiat. Q nid enim mi
230쪽
,s hoc accidat Graecorum aliquibus, quod uide/rum plerisque Iudaeorum accidere. Ar m est, pent . tus ac radicitus ex animis hominum reuellere, quod
illic prmae aetatis institutis,quod publicus usus, Fod litutina eonsuetudo fixit. Remas misHabet ut natura ,sic er religio gra dxssuos. Itaque quemadmodum aetate robustiores . ynatura magistra ferimm ac fouemns imbecssies, ita ex lo cHRISTI, qui prouectiores sint in fide, γ bent infirmioribus obsequi Vonnunquam, donec pro ere1yι temporis, bur iustim colligant. Verum ut hodie uni apud Hebraos Christum professi,qui tamen ob haustam a proauis religionem, non possint istiust modi contemnere, quamuis id palam π sacri vates futurum praedixerint, cir christus ipsie feri iusserit, ita fuerunt apud Graecos, primum elucescente euan/gelio,quin ex hodie sunt, qui licet CHRISTUM
4gnoscant,tamen nondum penitus expulerint ex uni mo patriae relinionis horrorem, utque ita vescuntur earnibus uictimaesimulacris immolat non quatenus
habiles sunt ad medendum latranti stomacho, sed qgatenus sacrae sunt,bula aut illi daemoni dicatae. Hic cum te, quem existimat doctrina,iudiciὁque praecello Si en qui re,viderit cum ethnicis in sacris epulis ac umbenim, viderit. fusticans te non alio animo uesici, quam vescatur ipse,ofenditur exemplo tuo, ac perperam imitatur si tum, cuius animum ac iudicium non persticit. Igitur