장음표시 사용
391쪽
IN EPISTOLAM PAULI ADSi. n. lex du
Sed coclusit scriptura. ciliaturus. Atqui conciliator qui intercedit,inter p. res intercedat oportet. Nemo enim secum ipsi di bdet. Deus autem unus est, qui cum dissidium erat huimano generi. Proinde tertio quopiam erat opus, quinat lirae utriusque particeps utrans intersiese reconci/liaret, deum placans sua inorte, Cr homici sua doctri/na ad uerum dei cultum pellicies. Num igitur lex pagnat cum promissis deis nequaJ. Nec enim succedes irrita reddidit promissa dei, sed homines in expecta tione promissor continui quo magis capaces essent euangelice gratit. Nec ideo nunc cessat lex,quod ad versaretur promissis diuinis,sed quod aequu esset umibras codere ueris, O rem ineficace efficaci. Num silex eiusmodi data fuisset quae uere uitam largiri posset, tamen nec erat 'tursi cur abrogaretur, nec opus fusset euangelij praesidio, cu ex lege uere continyret
homini iusticia. s alis igitur fui set huic sidere, qui
cunq; fuluse ambiret Herni. Nunc ne huis operibus freti negligeret christi gratiam, in hoc data lex est, quae praescriberet, quid agenta,quid uitania, ut pes intelligerentsese peccatis obnoxios, dum quod per leum didicerat esse nefariu,non uitant tamen, nimiruuieti suis prauis cupiditatibus, atq; ita morbuagno states suum,auidius amplecteretur oblatu euangeli gratiae remediu. Num ante praescriptu legis impune peccabant,cum licere uidebatur quod libebat, er ba
bebunt quod admisspuis praetexerent. At Ira sic eos
392쪽
eonyinxit, ut non possent elabi, quin fateretur se co/meruise poena: quando negari non poterat, honestues, qgod lex praescriberet. Hoc consilio cum deus nobis nostri fiduciam ademisset, ac malum nostru nobis
posuiset ob oculos, declaratum in promissum illud, quod pollicitus esst deus Abrahae, quod soli Iucet, ueluti sibi peculiariter . pinifin expectabit tan*so si Abrahae filis,ad omnes pertinere, quosius fiducia
erga deum reddidisset ueros Abrahae filios,no ex merito legis obseruate,sed ex eo qΤDncero pedisre crederent euangelio, per morte Iesu Christi innocen tium omnibus contingere,Cr uitam ac salutem.Et ad hanc quoq; rem pro tempore feruiebat lex Μostea, quae Iudaeos partim minis supplicioru, partim e mctatione promissorum,partim adumbratione uentu ri christi, ceu uallo septos coercebat, ne prorsum iu omnem impietatem diis os,nes dignos, nes caps ees euangelice gratia Christus adueniens olfenderet Ex legis igitur promisis utcunq; somniabant man. gelis mysteri. Huius igitur c Zodia tantsper fulciebantur, donec aperiretur quod lex adumbras t perlauolucra,iams uigilantes clara luce cerneret exhi/beri, qgod ante ceu persomni expectas nit. Lex setur no praestabat iusticiam perfectam, ed rudi popu/lo ceu paedagogus erat addita, ut quos honesti ratio nondum poterat in officis continere, eos supplici j metus arceret a mugsis flagiti Ρ, dis ita paulatim profi
393쪽
cientes ad christum perduceretur, aquosoloverant expectarent iusticiam,pri tinis diffisi ceremoniis. Pedagogus autem non sic additur pueris ut semper ad sit,s-d tantisper donec adulti iam suapte sponte ferantur ad honesta,nec opus habeant ut metu mali coheraceantur a agiti)s, sed patris hortatu sponte uoletes que rapiuntur ad ea quae fiunt bonecta,uisissim impe/rantes paedaνν, cuius austeritatem ad tempus salu/Omπα-η fi brem pertulerant. Orgem admota igitur pater, tametiij dcc si liberos habet unice charos tamen cogit ad tempus seruire paedaνν, cui mox sint dominaturi, ita deus populum suum rudem adhuc Er cras in legis auste ritate cohercuit, donec concepta fide ma lica iam
sibi redditi desineret ess sub iure paedam sed tan*inviiuifiiij sub benignitimi parentis clementia libra. - . re uiuerent. Nes uero solos Iudaeos deus prosilijssu
Qvi s i ,duectat,quan* his solis datus est paeda μs, imo Christo b4 qui fi q. per fidem euanπlicam instruntur corporiptic ilicstifici chricti eiusf spiritum hauriunt, bi reddutur fiblis de posteaquam idem cum illo facti sunt. Quod si
id per quod Christo iungimur comune est omnium, qui minus deus omnes ex aequo filios agnoscet s Per baptismum non per circuriisionem hausιstis spiritum chri)Η. Quotquot igitur baptizati estis, tu Christi cofortium transistis, hac parte nihilo inferiores Iude is,qui circuesbionis priuilegio sese ueniditant. Caeteris in rebus, quae ab hominu indu entia pendent condistiouis
394쪽
tionis,ac personarum discrinid busetur hoc suum be/neficium deus,ut gratuitu esse uoluit, ita uoluit omnibus esse comune. Per baptismum renascimur, ac subito uelut in aliam creaturam transformamur. Nec ιmputatur cuiquam quod ad hoc donum pertinet, quid fuerit ante baptismum,Iudeus an Graecus , seruus a ingenuus,malic lus anfoemina. Omnes per baptismutran sistis in christi corpus ex aequo participes huius doni,velut a capite in omnia mebra dimanantis. ω'
si christus est illud feme Abrahae,per quod deus possicitus est omnibus πntibus benedictionem, uos qgos chrisso insiti,posteritas Abrahaesitis oportet. Si po steri Abrahae,igitur uelut haeredes inius promissi venitis. Si nomen fit datur per christi consortium, Crin hoc omnes ex aequo recipiutur per fidem de baptis sinum, hzreditas ad omnes ex quo pertineat neces
cAPUT QUARTUM. ID ius iam olim quidem debebatur ex promiso,
sed nuc demum in illud admittimur,quod ut ante diximus, quemadmodum iuxta leges humanas, haeres indiu minor est, non exercet ius suum. I mo nihil differt a seruo, cum nutus sit dominus omnium,sed metu bibetur,sed alieno arbitrio ducitur sub tutoribus et actoribus agens, usq; ad aetate adultam qua legis aut patris voluntas prescripseτit.Itidem cir nos olim,Cu
395쪽
nondsi essAnus capaces huius doni, qae animos planἐcoelestes requiri nec mentes nostre iustum etiamta. robur coligissent,puerorum in morem crassioribus quibusda legibus continebamur, accomodis uidelicet imbecillitati nostre,qui nondsi cocle stem illa doctrianum superemus,sed his tantu comoueremur,quz cor
poreis oculis cerni possim quod unus sunt ista, qua
constant elemetis huius mundi crassioris, ueluti dimrum disicrimina, delectus cibora,cultus differentia,pecudsi uictime, nota corporis. His omnibus ad repus paruimus seruom ritu, donec malam nondu eramus capaces. Verum simulati impuberes esse desimus, posteaquam ad etatem adultam uenire contigit, exacto temporis modo, quod pater aeternus arcano Rocosilio praestituerat nobis, non passus est nos deus amplius seruire praeceptis crassioribus, sed in hoc misit deus non Mosen, agi prophetam , sed unicum filium
suum Iesum Chrictum. Misit autem non per omnia, aut uisum,sed homine ex muliere nasci uolui nostra naturae malis obnoxiu,quo praesens nostrii calamitatibus mederetur, quem er circuncidi, reliquamq; le/gis seruitutem pati uoluit, ut Iudeos quos Iehi reprarit obnoxios,a legis onere redimeret, ne quisqua post ea ueluti impubes, tanquam sub actoribus feruiret, sed omnes in libertatem filiorum ascisceremur. Nam
feruitus pugnat cum filij uocabulo. Atque ut certo ψr umoris doceret diuina bonitas, nos in libertatem filior n
396쪽
filiorum esse assertos, amoto suppliciorum motu, y ritum unici silii sui infudit intimis cordibus nostris, qui nobis certissimus tellis 6 quod simus fili j dei. S se quidem aliud spirat, aliud clamitat spiritus seruilis,
aliud filiorum affetas.llle deprecatur iram domini, hic ingenti Mucia clamitat, Abba,pater. Nec dubitamus quin deus agnoscat pietatis ex charitatis, non metus appellationem. Quod sisecus esse neque Chris hιssuos appellaret fratres, neq docui et ut communem deum puris uocabulo compellaremus: Pater no
ster, qui es in coelis. Proinde cuicunq; deus filis sui spiritum mpartit,is iam non ferins est,sed silius. Osodsi filius est per chri tu, per Gndem er heres Ist oportet. insisquis enim adoptat alte mire nomen fili , is inius hereditatis asciscit. ustas.
ω-αn γε , Pr fesuos quondam cum deum uerum ignoraretis, ex maiorum inβtuto coluistis demones: qui cum dis credantur,re non sunt dii quod propior uideatur verae religioni, qui fusa religione tenetur, quam qui prorsuN credens nullum esse numen, nullo religionisus B tangitur.Iudaeis non imputatur, quod pro ra tione temporis maiorum in Etutis seruierint, a quibustum ad uertim pietatis studium fest contulerunt, po/stea quam meliora funt edocti. Nec uobis imputatur cultvssmulacrorum, quae rati numen habere per er c reno
397쪽
IN EPISTOLAM PAULI ADrmo eogniti rorem adorastis, postquam per euangelicam doctristus a deo. nam uer i deum cognovistu, imo ut melim dicam. posteaquam ab eo cogniti estis.Nes enm ille a uobis repertus est,sed ipse uos ad se pertraxit mutu,quemadmodum quod illum nunc ut cir patrem diligitis,non aliunde in, Mi quod ille prior dilexit vos. Errori pristino sicile ignotum est, uerim inexpiabile βυgitium fit, post cognitum ueritatem, ultro ad pristi/num errorem relabi. Iudri cognito uero cultu pietatis , a suis desciscunt ceremon s: uos ab idolorum cultu reuocati, ac per euangelium ueram edocti pietatem,coaepto caele'spiritu,rursus ad Iudaicum seruitutem uosmet praecipites duris,ut cum liberisitis,tame ultro seruire cupiatis elementis huiu3 moedi,quae mecum basent ad conferendam iusficium, nec ejicacia sunt ad salutem. An non eo relubmini, rim Iudaica uperstitione obseruatis dies, mensis, Cr annos, alius.
temporum diserentius, perinde quasi sabbatismi, neomenie,dies festi, alias tempora, in quibus Iudes
certa quaedam exercent,aut a certis rebus ceu ne is sabstinent, quicquam conferane ad ueram salutem,cum
omnia tempora liberasius christianis ad cultum pietatis. Si uere chrilis fiditis, unde ista superstitio s si non fiditis,uereor ne frustra tantum Iaboris fusi pe/rim in uobis instituendis. siquidem exciditis a chri flos Iudaismum ad ficetis. dis comittatis ut G ego meum operam linerim,qui per uarias Uflictiones m
398쪽
biserangelium tradidi, er vos tantum malorum frustra pro christo passeisitis. Ou in potius tales sitis, Ectote sicut qualem me uidetis esse,neglecta legis obstruatione so/ ego,quia πν Chriyto fidentem. Quandoquidem Cr ipse quodam ego sicut
'i,quales uos nuc estis, arbitrans eximiam quandam uos. esse pietatem,circ cid ferrare sabbata, dele lam ciborum, pecud- uissimis, quarum rerum Telo tum persequebar ecclesiam dei, quae omnia nunc ut inuti lia negligo, Fratres,quod haec uehementius uobiscum Nihil me Leexpostulo,uestrum,mihi credite,non meum ago nego/ sistis. rium. Ipse poteram recti conscientia contentus esse. Non ideo uobis infensus sum, quod me affeceritis in iuris. Ve stri me miseere si a coeptis tam praeclaris des generetis.Facite ut sitis consti,ntes,semperq; ad meliora proficite, potius quam ad deteriora relabamini. Ego me inrisum praedicans uobis euant lium Iesu Per infirmis christio ad uesstram inbecillitatem deieci, uos uicissim tirem camis. nunc ad meam firmitatem Usiurgit nolite praeclaram illam fidei uestre gloriam amittere. Nostis enim quod pridem cum uobis traderem evin ium,mhil magnificum pre me tulerim,sed humilis e rabiecti homun culispeciem gesserim,uidebatis homine tenuem,obnoxium malis, multis inuisum ob christi nomen, multis astustionibus diuexatum, ad haec simplici rudis sera mone, nihil praedicaui uobis quam Iesum christum crucifixum, Cr tum tanta erat promptitudo fidei uestrae, ut bisce rebκs nihil offensi non reieceritis, nesspreueritis
399쪽
spreueritis euangelium nostrum,eum ex bis immorialitate pollicere r.Imo summo flladio, summo, c honore excepistis me,non ut Paulum,sed ut angelum dei,mό ut ipsum Iesum Christim,propterea quod in/telligeretis no humanam esse doctrinam, quam ad vos adferebam,sed diuinam, neci, me meum ipses agere negocium, sed Iesu christi. Deum igitur in me, brbstim in me uenerati ritis. Haec docent, fidem uestram
spectuislymum aliquando fuisse, quae tam promptas erit,quae tam constius, ut nullis meis malis, nulla Vbi elem speeie humilitatis potuerit languescere. Gratulabar bearetudo ge uobis isto immine, beatos iudiculam,me felicem duce s ra. bam, qui tales baberem discipulos. Quod si paenitet vos coeptorum,ubi uestra illa felicitas,ubi mea s cumer ego nabi de uobis, er uos uobis de me gratulaba mini Nam illud uere de uobis testiri debeo,tunia erutatimi uestri erga me propcnsio,ut uel oc Ios uestros erutos daturi fueritis , si res ita i lisset. Vnde nunc a nobis alienati, nouos apostilos uobis asciscitis, i quibus Iudai mim discatis es Illi fucis ac blandiloquenatia uos illectant,fbiq; conciliant, non ea praeditantes, que uestrae filure conducan sed que ad ipsorum quaestim ac fi his Diῶt. Ergo ne ob id fictus sum uobis
intracus, quod Dpliciter acuere monuerim, quae ubAemulatur debam ad uesstram salutem persineres Equidem uideo uos no bene Galate quid agatur, ambiant uos quidam, ac ueluti mihi inuidentes uos captane, at non omero animo.
400쪽
non enim haec Aciune quo uobis consulant,sed ut uos ab euanuli3 libertates usos retrahant in Iudaismu, cui ipsi sunt ob xj. Quaerane enim alios sui similes reddore,quo uideantur 'si rem praeclaram ac mirisDiam sectari pariter ac docere , Ne putetis quiduis in Ae lami, quouis aemulandum esse,uerum quod rectum est deγ ni in bonocet emulari,id, consi te m)n modo cum prUens semperasum apud uos, uerumetam cum absum. V Hiitis me legis ceremoniis negliure, nihil praedicare praeter chrishm,ae labamini praesentem Si id rectum erat, cur nunc absente me initis alios aemulari in i 3,quae rem non fune es Vtinam liceret uobis oculos in pectus
meum inserere, cerneretis nimirum, quanto cum ani
mi dolore scribam haec. Filioli mei, semel uos genui chri to, n sine multo nisu ac molestia, nunc desci scentes ὸ chri)ho denuo parturio, donec plene formetur in uobis. Semen bonum ieceram,unde pure chris
stianos nasci conueniebatsed nescio quo fascino degeneratis in Iudeos, in alium formam transiijs, csristis coelestis est,stiridialis est uos terreni ac carnales Velle autem esse tenditis Sed affictum animi mei non fatis expri/ esse. mit epistola. Vtinam nuc liceat apud uos esse,ut quod literis ulcus significo, possim uiua uoce vobis aperure.Nonnihil adderet initus,nonnihil lactram non. rubii ipse uocis ardor. In omnia me mutarem, qua vos reuocarem ad christim nunc blandiens, nc OM*Irus,nunc obiurPns. Orationem me ad uarieta