장음표시 사용
101쪽
tutis rigorem suos socios a Se abalienare vid. p. 35). Cum autem locli molestus sileri posset teque Caesar, in Galliam proficiscens, quemquam Romae relinquere vellet, qui partium optimatium dux esset idoneus, Clodius legem tulit, qua Catonem Sub honorificentissimo ministerii titulo a re publica relegavit. Quippe legem tulit, ut quaestor cum iure praetorio, adiecto etiam quaestore, mitteretur in insulam Cyprum, ad spoliandum
regno Ptolemaeum Vellei. II 44 cf. Cic. de dom. 20hi .
In exilio Cicero semel tantum Catonem commemorat. Scripserat Attico Omnes, quo amico putaSSet, sibi invidisse, Atticus Onatus erat eos purgare, ut Onem
imprimis ei ante oculos ponens Cicero respondet se de eius fide num tuam dubitaSSe: Quod purgas OS, UOS ego mihi scripsi invidisse, et in eis Catonem, ego ero tantum illum puto ab isto scelere afuisse, ut maXime doleam plus apud me simulationem aliorum quam istius fidem valuisse ad Att. III 5.2). V Cum Cicerone Q. Hortensius Hortalus principatum in re Oratoria tenebat, quae aemulatio tamen
eorum amicitiae non nocuit miris lue lionorificum prosecto testimonium Saepius unum reum una dilanderunt, ut Murenam pro Mur. 10,M , Plancium p. Planc. 37), Flaccum p. Flacco l), alios Optimatium partibus cum Cicerone addictus mortensius Clodii adversarius
1 Negari sane non potest, lepidia in Clodii locum suisse, hominem omnium Romanorum integerrimum mittere ad perpetrandum facinus quo nullum umquam populus Romanus commisi iniustius. CL Plutarch. Cat. 36, Monam se III 219.
suit, atque ab eo contumeliose laesus est ad Att. Ι14.5). In iudieio autem Clodiano integritati iudicum nimis fidens in decernendo genere eorum Fusio, adversarii sodali, adfuit, quam imprudentiam exitus punivit ib. 40.2 sq.). Quamquam Cicero in eo, ut in aliis illis piscinariisV, ardorem animi et nervos rei publicae bene gerendae desiderabat, non tamen habuit quod se ab illo destitutum esse quereretur. CL Bardi ommentarp. 1 Sq.). In oratione sua pro Flacco Hortensius in Ciceronis laudibus celebrandis multus fuiSSe videtur, quod sibi gratum fuisse Cicero mandat Attico ut Hortensio significet; At hercule alter tuus familiaris mortaluS, quam plena manu, quam ingenue, quam Ornate nostras laudes in astra sustulit, cum de Flacci praetura et de illo tempore Allobrogum diceret Sic habeto,
nec amantius nec honorificentius nec copiOSiu potuisse dici si te hoc scribere a me tibi Sse miSSum Sane
Exul de collega longe alia dicit Cicero, cum praeSertim ei ignoscere non possit quod consilium sibi dederit Romam relinquendi proditorem etiam Saeptu eum appellat,
incidi per summam iniuriam et scelus non tam inimicorum meorum quam invidorum ad Att. ΙΙΙ .23. Cuius enim scelere impulsi ac proditi simus iam profecto vides 8.4). Nuncinoi tensium allice et eius modi viros. Obsecro, mi Pomponi, nondum perSpiciSquorum opera, quorum insidiis, quorum scelere perierimus Τ
102쪽
9.2). Quantum Hortensio credendum sit nescio. Me Summa simulatione amoris summaque assiduitate cotidiana sceleratissime invidiosissimeque tractavit, adiuncto Q. Arrio quorum ego OnSiliis, promisSi S praeceptiS destitutus in hanc calamitatem incidi. Sed haec Occultabis, ne quid ObSint . . . puto per Pomponium fovendum tibi esse ipsum Hortensium ad Q. D. Ι3.8)... niSi intra parietes meos de mea pernicie consilia inirentur ad Att. UI 10.2). Ego iis, quibus meam salutem cariSSimam esse arbitrabar, inimiciSSimis crudelissimisque usus sum 13.23 Iis credidi, a quibus nefas putaram eSSe me decipi, aut etiam, quibus ne id expedire quidem arbitrabar ad Q. fr. Ι .l . . . si me omnibu amplissimis, carissimi iucundissimisque rebus perfidia hominum spoliatum, si me a meis consiliariis proditum et proiectum vides ad Att. III 10.33. Si alia non haberemus testimonia, frequen ea ceu sationum repetiti nobi pei Suaderet, Hortensium revera Ciceronem in miseriis turpiter deseruisse, sed ipse Cicero postea alia tradit Hortensium pigritiam minime Ostendisse, immo ver vitae periculum adiisse in Cicerone contra Clodianos defendendo: Vidi enim vidi hunc ipsum Q. Hortensium, lumen et ornamentum rei publicae, paene intersici Servorum manu, cum mihi adesset
pro Milone 3T, ' quod factum est in eodem tumultu,
Νeque postea Ciceronem amicitiam eiuS, quem Proditionis totiens accusaverat, reSputSSe iam inde apparet,
quod simul cum eo Sestium defendit pro est 3,143. P. Cornelius Lentulus Spintheris non Solum temporibus his, quae per te Sum adeptu S, Sed iam olim nascenti prope nostrae laudi dignitatique savisti ad s. I .8, a. 563V praetor a M inter amiciSSimos et acerrimos cives ' erat ad . r. Ι2.16 atque proximo anno pro Cicerone exule adeo fortiter egit ut Cicero ipS - quamvis desperato esset animo, semel tantum dubitaverit non de voluntate eius sed de viribus: Credo tua Quinti fratris causa velle Lentulum, qui erit ConSul quamquam sunt facta verbis dissiciliora ad Q. D. 4.5). V Alibi semper de eo ut de sui studiosissimo loquitur: Lentulus suo in nos ossicio, quod et re et promissis et litteris declarat, spem nobis nonnullam uiser Pompei voluntatis saepe enim tu ad me ScripsiSti eum totum esse in illius potestate ad Att. ΙΙ 22.2, cf. p. 1693. Si Lentulum tam studiosum habemus)quam Videtur non est desperandum ad s. XIV 1.2). De Lentuli studio perscribit ad Att. III 3.1). Fuit omnino dissicile non obsequi vel amicissimo homini Lentulo vel Metello ... Sed vereor, ne, O Cum tamen tenere potuerimus, tribunos plebis amiserimus ib. 24.2). Neque immerito Cicero Lentulo fidit, quippe qui inter primos fuerit et acerrimos, qui reditum perpetrarint, ut ipse multifariam maximis cum laudibu narrat, e g. in Sestiana T et 2): Hoc igitur anno, magiStratibuS 12
103쪽
novis designatis Lentulo c. et Metello), cum Omnes boni omnem spem melio iis status in eorum fidem convertiSSent, princeps P. Lentulus auctoritate ac sententia sua Pisone et Gabini repugnantibus cauSam SuScepit tribunisque plebis Octo reserentibus praestantissimam de me sententiam dixit . . . Veniunt alendae Ianuariae: vos haec melius scire potestis, equidem audita dico ...
quae tum virtus actio gravitas P. Lentuli consulis fuerit. CL ad Att. III 6 Di 39.63. Cum Lentulo a. 5 consul erat Q. Clam es Dii sue tellus epos, qui nobilitate generis inter omne Sexcellens sed Pompeio addictus Ciceroni dum Optimatium partibus avebat inimicissimus fuerat. ribunus plebis a. 63 Cicerone in magistratu ubeuntem contionis liabendae potestate privavit ad s. V 2. Ti. V Cicero tantum vanitati inllictum vulnus inultum non ivit et seSic cum eo de re publica disputavit, ut sentiret sibi cum vir forti et constanti esse pugnandum ib. gra). V
Metellus autem cum non deSineret eum ac uSare, rationem in eum scripsit Metellinam ad Att. 1 13.5).
cuius nonnulla fragmenta Servata sunt. Contenti in dies acrior facta eventum habuit, ut Metellus ad Pompeium se contulerit Dio 37.42 sq.). Sed propterea quod Pompeius Muciae Metelli sorori nuntium misit Dio c. 49)et fortasse alia quoque Ob causas Metellus a Pompeio abalienatus est. Odium autem in Clodium et triumviros
ad Att. II 12.2 elsecit, ut Ciceroni appropinquaret.
Qui ab urbe absens animum eius mutatum primo ne- Sciebat nam consulem designatum inimicum sibi esse
dicit ad 'it ΙΙΙ 12.4, postea ver eius moderationem, qui inimicitias sibi cum Cicerone susceptas patribus conscriptis dixit e permissurum pro est. 2), cognovit
Id P. Servilii Isaiatici opera effectum esse tu Semelas firmat vid. p. 189): De Metello scripsit ad me frater, quantum Speraret, perfectum esse per te ad Att. III 22.2). De Metelli voluntate . . . perscribis 23.13. Fuit omninodis licite non obsequi .... Metello, qui simultatem humanissime deponeret 24.23. In senatu enim de Cicerone mitissimam rationem habuerat ut Quintus frater Ciceroni scripsit; quae tenevolentia Ciceronem permovit, ut ad Metellum epistulam ad s. v 4 daret, qua gratias ei ageret et de reliquo tempore auxilium ab eo peteret. Quam gratiarum actionem totiens repetiit, quotien pOStreditum de suis temporibus locutus eSt de pro v. con S. 22, in Pison. 35, de domo T,70 te.). Post consules Ciceronis spes posita erat in tribunis plebis tam anni M, quorum Octo i duce L. Ninnio viro incredibili fide magnitudine animi de reditu promulgaverunt ), cuius legis tertio capite Cicero minime
contentus erat δ), quam anni T. quos autores sibi suturos Sperabat. Ad illos pertinent: Si Omnes tribunos plebi habemus ... On Si desperandum ad s. XIV l.23 sh Nam nonus, um L ium', se absente defluxit pro est 69),
et ocimus Clodius erat, de quo alii iam sus egerunt.
2 pro est. 9 et 26, ad Att. III 3.ε, Dio 38, 16.3 ad Au. III 3.
104쪽
novis designatis Lentulo c. et Metello), cum Omnes boni omnem spem melioris status in eorum fidem convertiSSent, princeps P. Lentulus auctoritate ac Sententia sua Pisone et Gabini repugnantibus, cauSam SuScepit tribunisque plebis Oct reserentibus iraestantisSimam de me sententiam dixit . . . Veniunt alendae Ianuariae: vos haec melius scire potestis equidem audita dico ...
quae tum virtus acti gravitas P. Lentuli consulis fuerit.' Cf. adisti. II 26 Dio 39.63. Cum Lentulo a. 5 consul erat Q. C a ei iurii sue tellus Nepos, qui nobilitate generis inter omne Sexcellens sed Pompeio addictus Ciceroni dum Optimatium partibus avebat inimicissimus fuerat. ribunus plebis a. 63 Ciceronem magistratu ubeuntem contionis liabendae potestate privavit ad . V 2. T). V Cicero tantum vanitati inflictum vulnus inultum non sivit et seSic cum P de re publica disputavit, ut sentiret sibi cum viro forti et constanti esse pugnandum ib. I ).' 'Metellus autem cum non deSineret eum ac USare Orn-tionem in eum scripsit Metellinam ad Att. 1 13.5) cuius nonnulla fragmenta servata sunt. Contentio in dies acrior acta eventum habuit, ut Metellus ad Pompeium se contulerit Di 37.42 sq. . Sed propterea quod Pompeius Muciae Metelli sorori nuntium misit Dio c. 49)et OrtaSSe alia quo lue ob causas Metellus a Pompeio abalienatus est. Odium autem in Clodium et triumviros
ad ti. II 12.2 elsecit, ut Ciceroni appropinquaret.
Qui ab urbe absens animum eius mutatum Primo ne- Sciebat. nam consulem designatum inimicum sibi osso
dicit ad Att. ΙΙΙ 12.4, postea vero eius moderationem, qui inimicitias sibi cum Cicerone susceptas patribuSconscriptis dixit e permissurum pro SeSt. 72), cognovit
atque O reconciliatum eum cum Metello vidΘmus.
Id P. Servilii Isaurici opera essectum esse tu Semelnstilrmut vid. p. 189): De Metello scripsit ad me frater, quantum Speraret, perfectum esse per te ad Att. ΙΙΙ 22.2). De Metelli voluntate . . . perscribis 23.13. Fuit omnino dissicile non obsequi Metello qui simultatem humanissime deponeret 24.23. V In senatu enim de Cicerone mitissimam orationem habuerat ut Quintus frater Ciceroni scripsit quae benevolentia Ciceronem permovit,
ut ad Metellum epistulam ad s. V 4 daret, qua gratias
ei ageret et de reliquo tempore auxilium ab eo peteret. Quam gratiarum actionem totiens repetiit, quotien post reditum de suis temporibus locutus est de pro v. con S. 22,
in Pison. 35 de domo T,T etc.). Post consules Ciceronis spes posita erat in tribunis plebis tam anni 58, quorum Octo i duce L. Ninnio viro incredibili fide magnitudine animi de reditu
promulgaverunt ), cuius legis tertio capite Cicero minime Contentus erat δ), quam anni T. quos autores sibi futuros Sperabat. Ad illos pertinent: Si omnes tributi OS plebi habemus ... non est desperandum ad s. XIV l.23,
1 Nam nonus, u sarium', se absente clelluxit pro est 6,9), ut ducimus Clodius erat, de quo alii iam sus egerunt. 2 pro est. 9 et 26, ad Att. III 23.4 Dio 33, 6.
105쪽
octo nostri tribuni ad Att. III 3.3)' ad hos quae sequuntur in eadem epistula fg 4 de lege a novis tribunis serenda, et: Nunc Spes reliqua est in novis tribunis plobis ad s. XIV 3.3 V. Per breve tempus
tamen - ut videtur, iniuria, veritus est ne eos
amisisset ad Att. II 24 1 et 2 atque ibi Tyrrell). Novi autem tribuni Ciceroni faventes hi erant: T. ii ii s ridi, P. Si mi Lura, Q. Da bis i est ura, C. Ci set id i iis M. O i si ira, . a Pura
M. Curtius, C. Messius enumerantur p. red insen 19-22); adversarii umerius Quintius Rufus de nomine vid. Η adis ad pro est. 82 et in . Atilius Serranu S. Milo et Sestius in orationibus plurima laude extolluntur quia vi atque armis pro Ciceronis salute pugnaverant, Milo audit homo divinus, insigni quadam, inaudita, nova magnitudine animi, gravitate praedituS... vindex vestrae populi Romani scilicet libertatis, custos salutis Ciceronis, subsidium asiliciae rei publicae, exstinctor domestici latrocinii, repressor caedis cotidianae, defensor templorum atque tectorum, praeSidium curiae
pro Sest. 85 et 444), in epistulis vero ad Q. D. 4.3)cum Curtio vel Curio). Fadio. Fabricio sine ullo singulari
honore coniungitur Sestius contra non solum in Oratione, qua Cicero eum de senilit, sed etiam in epistulis laudatur: siue Pomponius et Sestius et is noster adhuc Thessalonicae retinuerunt Est ille quidem in me Officiosissimus Sestius ... Tu nobis amicissimum Sestium cognosces ad Q. D. I 4.2, 3.5). on deseram Sestii ceterorumque
promissa ad Att. III 19.2).V Rogationis vero, quam Sestium habere in animo scribebat Atticus, textus Ciceroni noti placebat: Rogatio Sesti neque dignitatis satis habet ne cautionis. Nam et nominatim ferri oportet et de bonis diligentius scribi ad Att. II 20.33. Sed, si est aliquid in spe, vide legem, quam . Fadio Scripsit Visellius ea mihi perplacet. Nam Sesti noStri, quam tu tibi probari scribis, mihi non placet 23.4). VPro Ciceronis salute tribunus designatus iter ad Cae- Sarem suscepit pro est. 1 - Caesar autem nihil promisit , tribunus plebis plurimis vulneribus ab operis Clodianis concisus est ib. 9 . Ceteri tribuni praeter sententiam latam Ciceronis saluti nihil impendisse videntur; sin aliter fuisset, non
est dubium, quin Orator eos supra astra tuliSSet. Ita enim Semper est exuli Ciceroni amicorum res gestae displicent, reduci isdem factis, quae antea non SatiSplacuerunt, vel maxima laus videtur exilior Praeter nomina autem haec de iis innotuerunt. Q. Fabricius
et M. Cispius, cum de reditu Ciceronis legem serrent, ab operis Clodianis pulsi sunt pro Sest. 5 Sq. pro Mil. M). . Fadius Gallus, qui Ciceroni consuli quaeStor fuerat, C. Visellium Varronem adiit atque ab eo exemplum legis de reditu accepit quae Ciceroni perplacebat ad Att. ΙΙΙ 23. cit supra). Hunc ipse Cicero pOStea exulantem consolatus est ad . V 183. C. Messius Pompei satelles erat, ut apparet ex lege, quam paulo
post promulgavit Vid ad Att. IV . . Cf. b. ΙΙΙ 11
106쪽
Consulum virtus non solum tribunorum plebis sed etiam praetorum summa fide et diligentia sublevabatur p. ed. i. Sen. 8 , quorum omnium, praeter unum Appium Claudium Clodii fratrem quem quaeStionem de Pecuniis repetundis sortitum Cicero Quinti fratris ex Asia redeuntis causa metuebat ad Att. III 17.1 quemque postea salse derisit pro Sest. 26 cf. b. 8 - in Ciceronem ..Omnia Osticia summa constiterunt. V runt:
L. Caecilius M. Calidius, C. Septimius, Q. Valerius P. Crassus, Sex. Quintilius, C. O nutu p. ed. i. Sen. 23ὶ L. Caecilii domum instinctu Clodii oppugnatam scribit Cicero pro Mil. 8).ΑSconius a. l. insuper narrat ..Is Caecilius cum faceret ludos Apollinares ita inlima coacta multitudo
annonae caritate tumultuata est, ut omnes qui in theatro Spectandi causa consederant pellerentur. V M. Calidius statim designatus declaravit quam esset cara ibi mea Salus' p. red in sen. 223 Quintum fratrem Cicero adhortatur ut, si forte luid futurum Sit molestiae, ad Crassum et Calidium se conferat ad Q. si . 1 3. 3. De ceteris nihil peculiare memoriae traditum St.
Maximum fructum Cicero exul percepit ex Osticio Cn. Plancti, qui in Macedonia quaestor L. Appulei propraetoris erat pro Planc. 28). Is simulac Ciceronem Dyrrhachium attigisse audivit illico lictoribus dimissis.
insignibus abiectis, veSte mutata ad eum profectus St Cf. pro Planc in). Hic ego nunc de praetore Macedoniae nihil dicam amplius nisi eum et civem Optimum Semper et mihi amicum fuisse, sed eadem timuisse
quae ceterOS; Cn. Plancium suiSSe unum, non quminus timeret, Sed Si acciderent ea, quae timerentur, mecum ea subire et perpeti vellet ib. s). V eque epistulae benevolum huius animum infitiantur: EX- trudimur, noti a Plancio, nam is quidem retinet , verum ab ipso loco minime apposito ad tolerandam in
tanto luctu calamitatem ad Att. ΙΙΙ 14.23. Me adhuc
Plancius liberalitate sua retinet iam aliquotiens conatum ire in pirum spes homini est iniecta non eadem, quae mihi, OSSe nos una decedere, quam rem sibi magno honori Sperat fore. Sed iam, cum adventare milites dicentur, aciendum nobis erit ut ab eo discedamus ib. 22.4). Plancius, homo OfficiosiSSimus, me cupit eSSe
Secum et adhuc retinet. . . . Sperat pOSSe fieri, ut mecum
in Italiam decedat ad s. XIV 1.3).V
Reliquos amicos' ordine alphabetico enumerabo adiectis locis quibus de iis mentio iniecta est. L. Aelius Lamia: L. Lamiam, qui cum me ipSum pro summa familiaritate, quae mihi cum patrQ eiu erat, unice diligebat, tum pro re publica vel moriem oppetere cupiebat, in contione relegavit Gabinius consul anni M)edixitque ut ab urbe abesset milia paSSuum ducenta, quod esset ausus pro civi, pro bene merit civi, pro amico, pro re publica deprecari tiro est. 29). L. Lamia
praeturam petit hoc ego utor uno omniUm Plurimum . . .
nihil mihi eius est familiaritute iucundius Magno
praeterea benefici eius magnoque merito sum Obligatu S: nam Clodianis temporibus, cum equestri ordini princeps eSSet, Proque mea Salute acerrime propugnaret, a Gabinio
107쪽
ConSule relegatiis est, quod ante id tempus civi Romano Romae contigit nemini ad s. X 46.2. f. in is 64, ad s. XI 29.4). V
L. Aelius ubero annalium scriptor, legatus erat Q. Ciceronis ad Q. D. I 3.10): L. Τubero meu neceS- Sarius decedens ex Asia ad me venit easque insidias, quas mihi paratas ab exulibus coniuratis audierat, ad me animo amicissimo detulit pro Planc. 100 . VT. Agu Sius: Τ. Agusius et comes meus fuit illo miserrimo tempore et omnium itinerum, navigationum, laborum, periculorum meo ium Ocius, neque hoc tempore discessisset a me, nisi ego ei permiSiSSem qua re
sic tibi P. Servilio eum commendo, ut unum de mei S domesticis et maxime necessariis ad . ΙΙΙ 13. L. Aurelius Cotta, qui Oppressa Catilinae coniuratione supplicationem Ciceroni decrevit Phil. I 433:-Τum Kal. Ian. anni 7 princeps rogatus Sententiam L. Cotta dixit id, quod dignissimum re publica fuit,
nihil de me actum esse iure, nihil more maiorum, nihil legibus non posse quemquam de civitate tolli in iudicio de capite non modo serri, sed ne iudicari quidem posse nisi comitii centuriatiS .... quare me, qui nulla lege abessem non restitui lege, Sed revocari Senatus auctoritate oportere pro Sest. 73, de domo ,
de leg 1Ι Q. f. ad Att. ΙΙΙ 15.5).VL. Cornelius Balbus, familiaris ille Caesaris, qui
non modo non exsultavit in ruinis nostris, sed omni officio, lacrimis, opera, consolatione omni me absente
meos sublevavit pro Balbo 58 V.
L. ii med ira Limni Lura Cim , qui P. Clodii accuSator fuerat de har res p. 37. s. ad Att. I 6.3st ibi Booti praetor a. 58 pro Cicerone L. Pisonem consulem deprecatus est in Pis. T). L. Domitius Ahenobarbus, a Vettio indice coniurationis in Pompeium insimulatus ad Att. I 24.3)itaque iam tum triumvirorum adverSariuS, quem Praetorem designatum Cicero . M inter amicissimos et
acerrimos cives recensuit ad Q. D. I 2.163, praetora. 58 dixit se relaturum esse ad Att. III 15.6). Q. Fabius Sanga cum aliis pro Cicerone L. Pisonem conSulem deprecatus est in Pis. T).L. Ge lius Pop 4 coles, quia suam clasSem attemptatam magno cum Suo periculo paene Sensit, dixit in contione, Si ego consul, cum fui, non fuiSSem, rem publicam funditus interituram fuisse post red ad uir. D, mihi. . . . Civicam coronam deberi a re publica dixit
M. Iuventius Laterensis, homo dies atque noctis
de laude et de re publica cogitans in Vat. 26), a Vettio indice nominatus est ib. f. ad Att. I 24.33. , Qui cum
mihi esses amicissimus, cum vel periculum vitae tuae mecum Sociare voluisses, cum me in illo tristi et acerbo hictu atque discessu non lacrimis solum tui S Sed animo, corpore, copii proSecutus eSSeS, cum meos liberos et uxorem me absentes tuis Opibu auxilioque defendi SSeS...
pro Planc. 3). V M. Laenius Flaccus: Brundisium veni vel potius at moenia accessi. . . . in hortos me M. Laenii Flacci
108쪽
contuli citi cum Omnis metus, publicatio bonorum, exilium mor tiro poneretur, haec perpeti, Si acciderent,
maluit quam custodiam mei capitis dimittere; cuius ego et parentis eius prudentiSSimi atque Optimi senis et fratris et utrius lue filiorum manibus in navi tuta ac si teli collocatus eorumque preces et vota de me reditu exaudiens Dyri liachium petere contendi pro Inanc. 973. Nos Brundisii apud M. Laenium Flaccum dies tredecim fuimus, virum Optimum, qui periculum fortunarum et capitis sui piae mea salute neglexit neque legis improbiSSimae poena deductus est quominus hospitii et amicitiae ius officiumque praestaret. Huic utinam aliquando gratiam referre possimus habebimus quidem semper ad s. XIV 4.2). V Et post reditum: Nonis Sextilibus a. 57. me domus eadem optimorum et doctissimorum virorum, M. Laenii Flacci et patris et fratris eius,
laetiSSima accepit, quae proXimo anno maerens receperat
et Suo praesidio periculoque defenderat pro est. 4343. VL. Livineius Regulus mittit libertum suum Livineium ad Ciceronem cum nuntiis ad Att. III 17.43. De quo ad s. XIII 6 3.1: L. Livineius Τrypho est omnino L. Reguli, familiarissimi mei, libertus . . . Sed ego libertum
eius per se ipsum diligo summa enim eius erga me officia exstiterunt iis nostris temporibus, quibus facillime benevolentiam hominum et fidem perspicere potui. V M. Licinius Lucullus L. Luculli, clarissimi imperatoris frater, hunc a Cicerone exilii temporibus nusquam nominatum repperi eum fuiSSe inter eos qui teste Cicerone intra parietes pernicie consilia
inissent non inepte nonnulli coniciunt a. 58 pro Cicerone L. Pisonem consulem deprecatus est in PiS. IT); post reditum in contentione de alea domus ponti- sex cum aliis potitificibus Ciceioni avebat et pro Overba fecit de domo 432 de har res p. 42 ad Att. IV 2.4). L. Manlius Orquatus, qui tempore coniurΗtionis Catilina infirmitatem corporis animi vii tute Superavit pro Sulla 34 et magnis i ebus in Macedotii gestis Cicerone reserente ab senatu imperator est appellatus in is 443, pro Cicerone L. Pisonem consulem deprecatus est in Pis. 7 et laeter cetei'O furebat contumacia responsi illius ib. 8). P. Plautius Hypsaeus bello Mithridatico quaestor
fuerat Pompeio Ascon in Milon. p. 3l Cic. pro Flacco 20 est eam ortasse ob causam apud Pompeium multum valebat videbatur saltem eum Ciceroni conciliare posse atque id ut efficeret operam dedisse: Varroni me iubes agere gratias laciam, item Hypsaeo ad it. ΙΙΙ 8.3).VC. Rabirius Postumus: Sed iam, quoniam, Ut Spero, idem, quam tibi dedi praestiti, Postume, reddam
etiam lacrimas quas debeo quas quidem ego tua in me casu plurimas vidi versatur ante oculos luctuosano mei omnibus, cum tu totum te cum tuis copiis ad me detulisti. ii comitibus, tu praesidio, tu etiam tanto pondere auri, quantum tempus illud postulabat, discessum illum sustentasti tu numquam meis me abse te libellS,
numquam coniugi meae defuisti pro Rabir. T).VIn C. Scribonium Curionem patrem, quod Senatui adversaretur et Clodium iuvare studeret ad
109쪽
Αit. I 11 5 16. st 10 et imprimis ortasse liod
Ciceronis consulatum iocans ποθεωσιν vocasset ib. 13), Cicero vehementer invectus est ib. I 1 et orationem etiam, in Clodium et Curionem, scripsit. Postea vero, cum Curio, ilium secutus, contra Clodium pugnare coepisset, Cicero Orationem compreSSit, quam cum nihilominus se exule et invito prolatam audiret, valde sollicitus erat: Percussisti autem me etiam de Oratione prolata. Cui vulneri, ut scribis, medere, Si quid potes.
Scripsi equidem olim ei iratus, quod ille prior Scripserat; sed ita compreSSeram, ut numquam emanaturam putarem. Quo modo Xciderit nescio. Sed quia numquam accidit, ut cum eo verbo uno concertarem, et quia
scripta mihi videtur neglegentius quam ceterae, puto POSSe probari non esse meam ad Att. ΙΙΙ 12.2). Sed quid Curio An illam orationem non legit i. q. nonne legit Boot). Quae unde sit prolata nescio. Axiu Seiusdem diei scribens ad me acta non ita laudat Curionem. At potest ille aliquid praetermittoro ib. 15.3)V. De domo Ciceronis tunc temporis publice privatimve - erat autem inter pontifices, aliquid dixisse videtur: De domo et Curionis oratione, ut scribis ita est ib. 20.2)V. Post reditum idem ponti se Ciceroni auxiliatur de har. resp. 12 et a. 56 bonis annumeratur ad Q. D. ΙΙ 3.2). C. Scribonius Curio filius ipse dixerat Se mirandum in modum reges odiss superbos ad Att. II 8.13 et Vettius index eum in suspicionem facinoris contra triumviros meditati adducere conatus est ib. 24.2 sqq. .
Quod Clodio quoque inimicus erat fib. 12.2: suum
exprompsit Odium), a bonis cum plausu consalutationesorensi perhonorifica aliisque benevolentiae signis acceptus St, quod Caesar graviter tulisse dicitur ib. 18.4 et 19.3). De auxilio a Curione Ciceroni exuli praestito singulare nihil comperimus, sed a 53 Cicero ad eum scribit:
seMeam tuorum erga me meritorum memoriam nulla
umquam delebit oblivio ad sci 1.2 .VP. Servilius Vatia Isauricus quotienScumque ei locus dicondi ac potestas fuit, Gabinium et Pisonem ... propter illud insigne scelus eorum et importunam in
me crudelitatem non solum Sententia sua, Sed etiamve iborum gravitate esse notandos putavit de prov.
cons. 23. Dixit cum reditus ageretur opera mea rempublicam incolumem magistratibus deinceps traditam p. red ad uir. T).' Idem auctoritatis et orationis suae divina quadam gravitate' Q. Metellum epotem cum Cicerone reconciliavit p. red in Sen. 25. f. pro Sest. 130, de pro v. OnS. 23.
Q. erentius Culleo cum Attico locutus est de privilegio: Quod tecum Culleonem ita Τyrrei probante Bootio scribis de privilegio locutum est aliquid .V ad Att. ΙΙΙ 15.5, ad quem locum BOOt: Hoc tempore tribunum plebis fuisse credibile est, sed certo argumento demonstrari nequit Lex, qua Ciceroni aqua et igni interdiceretur, erat privilegium, quod irrogari vetabat lex duodecim tabularum. Hoc igitur nomine
abrogatione non pus erat, Sed poterat Cicero Senatusconsulto revocari. Cf. Sest. 73V . M aerentius Varro, Ciceroni et studiis eisdem
110쪽
et vetustate amicitiae coniunctus Acad. Ι 13, etsi ipse quoque Optimatibu Studebat, tamen inter intimos oratoris amico non erat: Varro satisfacit nobis ad Att.
II 20.4 2l.6). Multa per Varronem nOStrum agi POSSunt ib. 22.4 '' Agitur de concilianda Ciceroni Pompei manu
adversus Publii furorem, Boot ad 20.43. Cum aliquem apud te laudaro tuorum familiarium volam illum scire ex te me id seci Sse, ut nuper me scis Scripsisse ad te de Varronis erga me ossicio, te ad me rescripSiSse eam rem Summae tibi voluptati esse; sed ego mallem ad illum scripsisses mihi illum satisfacere, non quo saceret, sed ut saceret mirabiliter enim moratus est, sicut BOSti:
Ωικr καὶ ουδεν - Sed nos tenemus praeceptum illud, τὰς των κρατοι ντων ' ib. 25.1. Varro amici speciem prae Se ferebat, sed animo minus sincero erat et candido.
Sed, cum Varro Pompei esset amicissimus, nolebat Cicero hominis sucum detegere, BOOt . De exule autem bene meritus est, nam et I 'Ompeium Ciceroni conciliare posse videbatur et revera id egisse teste Attico: Varroni me iubes agere gratias faciam
ad Att. Ι 8.3). A Varrone scribis ibi esse confirmatum de voluntate Pompei ib. 15.4). Varronis Sermo facit exspectationem Caesaris atque utinam ipse Varro incumbat in causam quod profecto cum sua ponte
tum te instante faciet ib. gra). xspectationem nobis
non Parvam attuleras, cum scripseras Varronem tibi pro amicitia confirmasse causam nostram On peium certe su Scepturum ib. 8.1). Vinde quamquam constare videtur. Varronem Ciceronis saluti non parum operae
impendisse, hic tamen Varroni, contra atque tam multis
aliis, quibus minus debebat, publice quidem laudes nullas tribuit. eque in epistulis privatim aetas gratiaS
deprehendi post ad Att. IV 2.5 ut ante exilium ib. II
22.4 simpliciter noster' appellatur. P. Valerius, homo Officiosus ' my in frienis, Tyrrelli scripsit, id quod ego maximo cum fletu legi, quem ad modum a Vestae ad tabulam Valetiam ducta esses ad s. XIV 2.23. V M. Valerius Messalla Niger consul a Gl et in
me perhonorificus et partium studiosus ac defensor bonarum . . . Vehementer adhuc agit severe ad Att. 143.2 et 3). Messalla consul in senatu de Pompei quaesivit, quid de Clodiana religione . . . . sentiret ib. 14.2). MeSsallacon Sul Si egregius, Ditis, constans, diligens, OStri
laudator, amator, imitator ib. gi). V Quinti fratris Cicero exul Messallam studiosum esse arbitratur ad Q. fr. Ι3.9)et proximo anno pontifex Ciceroni adest in quaestione de domo de har reSp. 12). Videmus igitur inter familiares nullum suiSSe, quin
Ciceroni accusationes proditionis et invidiae ulla ratione redargueret. De uno Q. Atrii, quem simulationis et insidiarum exul arguit ad Q. fr. 13.8) nihil tale accipimuS, quia numquam amplius Cicero de eo loquitiar. Non minus quam Cicero Ovidius queritur cum gratia amicos fugisse:
Adloquor extremum maestos abiturus amicos, Qui modo do multis unus et alter Orat. Tr. I. 3.16 sq.)