장음표시 사용
701쪽
titu Noaea to. MN eommuni: sie ut omnino imprensionis suspicio abesse videatur; veluti si conuocata vicinitate . arbitris adhibitis, aestimatione athitrii ni uiri iacta, suo iustoque pretio definito, & eon.
seripta pecunia, publica fide quibus formulis hae
in re utitur Valentinianus d. Noueli. Io. semper enim idem metus subest : Turbidi alioquin vox hac in re propria o Symmachus lin. D. ep. 3M. Quix dubitaret , eam Praefecturam qua Roma superior es cateris, Tu BIDuM aliquid pro potesate fecisse. Et libr. 6. ep. 66. circa rem nostram Siculam turbidum esse Nesorium. Augustinus quoque ep. Ioo. M. ep. I . num. a. edit. Benedict. Tom. II. pag. FGP Non interest, quam ordinate rei turbide fiat. v. Postremo loco POENAI quoque hac parte intendit vaIentinianus Imp. triplici ratione. Primum ratione , seu pro commodo miseri venditoris: vindicatione scilicet rei venditae, simul & pretii retentione venditori indulta, de quo ad i. r. sv. M. eundo, vindicatione eius domino indulta , etsi res ea postea per aliorum manus ambulauerit, veluti si
bona fide quia a primo inlicito & detestando emptore ut vocatur L a. emerit, de quo etiam ad d. l. t. sup. Tandem & fisco vindicationem eius rei concedit, si quinquennio post depositum ab emptore officium, eam vindicare ipse prouincialis veniaditor neglexerit. Quae quinquennalis silentii prae. scriptio quoad priuati venditoris repetitionem, nempe ut is amplius eam vindicare non possit, probata quoque postea n donatione eodem casu facta aTheodosio M. proxima I. quicunque et nulla tamen ibi facta mentione iuris quo post quinquennium fiscus uti possit. Sane lustinianus quoque d. t. Un. Cossitas. de contractibus Iudicumg. r. huius quinquenna lis praescriptionis, rationem habuit uno casu circa urbanos Magistratus, nam cum his donationis acceptione regulariter interdiceret, quinquennali tamen donatoris silentio tutos eos esse voluit; At non & altero circa prouinciales: nam cum his & emptione& donatione penitus interdiceret, illud simul cauit, ne quinquennali quidem silentio emptionem vel donationem utilem fieri posse.
THEODosii M. prima lex e duabus.
a J Imppp. Gratianus, Valentinianus &THEODosivs AA A.
OUiev Nova Administranti Prouinciam, sc) Prouinciasue, d) anque indifferentes e) sub quoquo apice f Potestatis quid donauerit, repetendi usque ad quintum n annum proximum, ex quo idem priuatus esse coeperit, habeat facultatem. AD-que hoc scito th nostro non unam si) Iudicis personam coNprehendimus; sed latius, studio prouisionis, excurrimus. Sive igitur ei, siue eius uxori, filio filiaeue, nepoti nepti &deinceps in infinitum, indissidenter, k emancipato an in sacris l) agenti, matri patri, P.M.fratri sorori, socero socrui, & qui in consilio mὶ erit domesticove, n coacta co) quis, seu palam vi adhibita, seu clam & latenter i Npossita) prompserit p largitate. q) eam non secus repetere r) queat intra quae praescribsimus tempora , sὶ ac si de st) iure ipsius , nullo, vel inchoatae alienationis, titulo recessisset: ita ut ad repetendam possessio nem ne denuntiatione tu) quidem opus sit, sed sufficiat apud Iudicem , cuius ea de re notio erit , docuisse tempus, quo liberalitas sit parata. X ὶ Quo patefacto, non secus
ad eundem possesso cum fructibus reuertatur, ac si ex eius nunquam iure migrasset. Donatoris autem heredibus similem relinquimus actionem , si donator eo tempore obierit quo adhuc in potestate is degerit, y) cuius Z obtentu videtur aa expresta donatio. Sin autem donator superstes fuit, quamdiu is abierit potestate , tu in heredum extinguimus actionem; maxime, cum donator non stantem bb) ab initio donationem taciturni tatis suae videatur firmasse consensu. Dat. XV. Kal. Iul. Thessal. Gratiano A. U. &Theodosio A. l. coN S s. f38O.J
rio PP. inseribituri vict Iex υκ. Dp.flprouincia Rector. I. Ssup. desponsalis. Dae a. M'. Leg. LI. repetunae lex Iis. Coae fusin. detes amentis, quae tamen omnes Eutropio PP. inscribuntur una cum I. 8. 9. iis . de sonis proseripiarorum, L υn. IV. de usuris rei iudieaia. GOPHO F R.
Fonstitutione nostra. IDEM '- ι .Id est solam. IDEM
702쪽
Q M. eoanus, vestidianam ut eohaereat eum largkatem e Coactun porro dicit, quia ei actus omnino praesumitur, ID. C actus, si eui plaeet legere, non repugno: did eoactam largitarem promere, vix tolero, tum nihil hie muta. tum vellem, recte enim, eoacta largitate tremere sue depramenu, is dieitur, qui inlinis dedit. RIT TE R. p) De hae ρνomὸndi voeevid Glus. ID.
r Repetundarum aedusatione d. I. a. Aguis Leg. LI. Repet. ID. Is Quinquennium. ID. 0 Id est eae, ut in . ID. H Vides . tis. 4. lib. a. de denuneiMIone ver editione vestrapti. δα
00 Pera eta, vel patrata. ID. t . .
νὶ Degeret. ID. Σὶ Potestatis. ID. aaὶ Id est expressa suit. Inibb Inutilem. ID.
TΗEodosii M. duae eonstitutiones sequuntur in eos qui obtentu potestatis ut hac lex loquitur) quid a prouincialibus siue donatione siue
emptione exprimunt: Ac nominatim haec prior:
ae sane pars est prolixioris Constitutionis Theo.
dolianae , qj a is potentiorum seu potestatem aliquam gerentium impressioni, rapinis, occursum v luit: ut apparet ex tot il:is legibus, quas ceu eiusdem Constitutionis partes huic nostrae coa Sandas ostendi, etsi ad diuersas permnas emitas: Scilicet Repet indarum lemel conuitios idem ossicium repetereae t. a. inst. ad leg. Iul. Repetuo rem: Nuptias cum prouincialibus eos contrahere vetat, d. l. vn. Dp. spνouincia Redior: & Lνn. sv. si quacunque praeditus potesate e tandem Sc Do N aT IGNEs ab his accipere hae t. etsi ex testamento capere possint , l. rL OLIV. detestam. Nempe ut emere, ita dc donato quid accipere potestatem in prouincia gerentes vetiti: de quo praetr Rubricam & hanc leg. rursum agitur l. omnes, inst. & variis Iuris locis.
Ergo de hoc Donationis acceptandae interdicto varia constituit h. l. Theodosius M. & circa id, quod ipsemet ait satius studio prouisonis excurrit, unde
tandem apparet quam enixam eius rei curam Theodosius M. gesserit: tum ratione personarum, tum ratione repetitionis.
Peryonarum ratione, in ὁuobus. Primo quidem indillincte omnibus Iudicibus sub huius lega interdicto comprehensis, siue ii prouinciarum Rectores, siue dioeceston, siue etiam Praesecti Prytorii fuerint. Quod & ipsum circa emptiones statutum, ι omnis,Dp. vhi dict:. m. Secundo. non ipsis tantum ludicibcs, verum & Uxoribus eorum liberisque indistincte rursum cuiuscunque gradus, sexus, potestatis: parenti hus item, fratribus, stororibus, socero, λ-ctui. Adsessoribus domesticis. Denique non ipsos tantum Iudices castos esse vult, verum S similiam domumque inteςram. Nam ut illas perscinas omnes splendor dignitatis & potestatis, una eum eo qui potestatem gerit perfundit, sane & impressionis ab ii, aeque metus subit. Quo pertinet similiter kx pe. uult. codicis Ius. de his qua vi, m tusue causa γ υκ o. g. a. D. de Q. Procons. Et quae iam olim Iuuena ti, Saura δ. v. 1 sqq. ubi inter alia praecepta quae Rectoribus prouinciarum dat:
Unguibus ira parat nummos raptura Celano.
Et haec de Personis. Ratione vero Amonis, seu Repetitionis dona φtori eiusque haeredibus CDmpetentis, haec statuit. Primo . Intra Quinquennium a deposito ossicio , donatoribus repetitionem rei donatae tribuit : de qua quinquennali pras riptione iam dixi ad i. omnis. Dp. Secundo statuit Theodosius M. in haeactione nil opus esse, ut in caeteris, Denune latione εsed sussirere apud Iudicem de tempore fidem sacere, quo donatio facta fuit: de quo sup ttit. de denunciatione. Nempe cum regulariter alteri actionem moturus , eam prius lolemni more aduersario denunis clare oporteret, de quo eo tis. casus tamen quidam
singulares fauorabiles & celeritatem desiderantes excepti fuerunt, quibus de nunciandae litis necessitas remittebatur , rectaque ad Iudicem tri poterat, veluti momenti beneficium , t. s. & a. sv. de δε- nuntiatione : fideicommissi petitio & i merdictum d. l. c. & l. vn. Dp. virum vir inoffciosi querelae, tutelae, negotiorum gestorum actio, modicae causae intra Iummam centum solidorum, d. l. 1. Actio si certum petetur de chirographis Ly. & α. d. t. Actio de dolo, ins p. i. vn. Ap. de dolo 2 Mesesiasticae causae & actiones, i. vlt. de denunciat. omnes scilicet ista lausae celeri iudicantur disceptatione finiri , nullis temporum moris eludi, nullis denuneiationum &temporum obseruationibus differri debebant. In hunc censum, istud actionis genus retu Iit Theodosius M. h. L Tettio, vim huic Actioni eam tribuit Theodosius M. ut possessio donata cum Tracti hus ad donatorem recurrat , atque si ex eius iure nunquam migrasset: vi caeteroquin malae fidei possietares rem cum fructibus restituere coguntur. Quarto, & hae sedibus donatoris hanc condictionem seu repetitio
nem tris,uit Theodosius M. excepto, Nis post depositum a donatario ossitium donator superstes taciturnitate, seu silentio suo donationem stinaueriti Nempe ut quinquennali silentio superstiti donatario ipsi condictio haec denegatur, ita & cuiuscunque tem,poris silentio, haeredi eius.
Caeterum , quae hae t. dicta sint, dialibi quo
que dicuntur , idon tionis aeceptatione Iudicibus in prouincia interdici; id accipiendum est de donatione, quae inter vivos perficitur, non vero de Iiheralitate & donatione testamentari . inanil hae eadem constitutione definiuit Theodosius i. v. Cod.
703쪽
constitutionis pars eoassanda est. Non dubium, tum non recte duci. Alioquin enim si potestatii ra- Inquit, nee incertum est, ficut Imperauribus, ita qua- tio id inceret, ne legari aut testamento relinquilibre dignitate vel potestate decoratis visis , tam ha- iis posset sane Imperatori multo minus relinqui reditarem quam tegatum seu fideicommoum relinqui testamento posse. Atque ita lex illa ια. Cod. Ius. posse. Ratio scilicet dubitandi in ea L haee erat, de testamentis, iuncta & coassata huic leg. intelli-ouod in Dignitate vel Potestate positi in prouinciis genda est ι ratioque dubitandi ad eam assumenda donationis incapaces essenta verum hanc donationis Prae illa quae hactenus adfertur quod sanae mentis speciem ab illa excludit; Nempe Imperator Theo- non videatur, qui ditioribus relinquit. Quod Nixis. dosius definit, a donationibus, quae inter uiuos Per- se liceat ridiculum est. ficiuntur ad ultimas voluntates hac parte argumen
Tugono si 1 M. altera lex in Numerarios nominatim.
DE N v MEA Ait is nominatim ab emptione rum, tum fastui, tum rapacibus quaestibus squae duo submouendis, ut fuerunt Tres iam hoc titulo Numerariorum elogia exerte sunt LII. βυ. deprimi. Constitutiones , puta Constantini M. lex damus: eorum qui in sacro palat. quibus similia eo tituli in Valentiniani lex princepi; & lex omnis, ita & liaec Paralition Ap. de Numerariis:) occurrit Theodo- Quarta est Theodosii M. quae pars est prolixioris con- sius M. fastui inquam Numerariorum d. t. s. rapaci-stitutionis Theodosianae in Numerarios, ut apparet bus vero quaestibus b. t. illud haec additur, Nume. I. s. sv. de Numerariis, quae indidem desumpta huic rarios nihil contrahereposse, quod aliis huius tituli leti. coassanda est. Nempe ea constitutione Numerario- bus non continetur.
OMNEs quos olim Legum sorma cosplectitur, Ampli istimae etiam potestatis, e) nihil
Administrationis suae tempore aut emptionis aut donationis titulo consequantur Dat. III. Id. Iul. Constantinop . Caesario&Attico V V.CC. cosss. 997.J
A R dA , ,haee Constitutio est in eanὀem senis LM tentiam in quam superiores. Huic sane vii ocis casionem 'praebuisse videtur, quod Amplissimae potestates administrationis suae tempore aliquid emere aut donationis titulo eonsequi posse viderpntur tquasi in hos non eadereti suspicio impressionis. Veis tuis 'inio misissimas quoque potestates hoc inter
uM 4 ' Ientinianus Sen. l. omnis, δεμ Idem fibi, inquit, istior Ludex puιia esseρr scriptum. &Theodosii M. lege, quicunque, sum inisserenier, inquit, sub quoquo apsece potestatis. Quibus verbis Principes hi omnes, praefecios Iraetorio indicant. Quorum frequentisi si me amplis aprisas dicitur , aisiore ue Iudices nominantur, denique Praefectura Praetoriana, . ex ignisatamd de quo Ao hi Pltav.
704쪽
Ho vostri Iegem ad Palladium PP. hie positam esse; Etsi in MI. nullum hic laeunae vestigium extet. Risisse testatur Valentinianus Novellaια de eon- Quod ipsam timn attinet. abrogatae fuerunt ea sism. his qua administrantib. uel publicum incium superiores omnes leges, quas hactenus hoc litulo ex gerentibus Gyracta sunt, vel donata. Uerba eius haec Plicauimus, eiusque exemplo Valentinianus d. Missunt: Qua plerique, inquit, in legibus constituta dissi- uella ro. iterum ahrogauit. Quo mirum magis lim. mulam, necesse est f ea J praesenti iussona sisnciri, re ius Codicis Conditores tot leges referre sustinuissie, quae omni ambguitate submota instauratione solidiora ressi una sic ut dicam, Honorianae Constitutionis plaga dantur. In administratione enim remilitiapositis emen. resoluuntur, & Iitura expunguntur. idι licentiam denegatam superflua nonnulloνum dicitur Caeterum Palladius eui haecisae inscribitur, PF. P. esse persuasio, cum stamenJ Lgx Divi AONORII aD suit Italiae A. 4IS. 416. 4II. 4I8. 4 I9. 42Ο. 42I. PALLADIUM PF. P. Missa IN THEODos IANvM uti videre est in Prosopogr. nostra. Neque impro- REDACTA COR Pus, hane topram talibus legatur habiliter haec lex coniungenda videatur cum l. seu dedisse personis. Quod quidem indicio esse potest vis. in . adleg. Iul. de ambitu, quae data est Anno 416. hunc Codicem, ut alibi, ita & hic quoque mutilum ad hunc Palladium PF. P.
Hinc incipit Tertium huius libri membrum seu argumentum de Maritorum 9 parentum priuilegiis, ratione bonorum S successionis, quo pertinent tres praeterea postremi Tittili. De his poenis Vide cap. Ia. U. I . u. legiS Iuliae de maritandis Ordinibus; ubi plene dixi. Et de Decimariis sublatis: add. Cod. Iussi propter i. a.I. in . tit.
LEGE PAPiA, I. a. inst. de iure liberorum: I. a. sup. de inus dotib. I. p. infri de bonis prosiripi. seu lege Iulia & Papia, I. I. inst. de Nauiculariis r quod Ius vetus vocatur,
I. vn. h. t. praemia Maritis & Parentibus propossita fuere: contra, poenae Coelibatus & or bitatis constitutae, Rubri poenae inquam, quae legum terrores vocantur, h. l. vn. proposita damna d. l. vn. imposita iuris imperia velut iuga, d. l. vn. Idque nominatim circa succes sionum iura. I. C o E L i si I B v S suae pinnae impositae; Contra, maritis sua praemia proposita fumre, in successionibus, 2 vn. h. t. quas Gelibatus Pinnas sustulit Constantinus M. d. I. Omh. tit.
II. Oste is item; partim circa successiones aliorum, Partim coniugum inter se. Exulterius extranei scilicet honis orbu3 dimidium tantum capere poterat; ut contra , liberos habens, solidum I. vn. h. t. leg. a. de iuri liberor. Hinc itaque Ius liberarum, de quoiit.prox. capacitatis priuilegium & modus, Z L infri de bonis proscriptorum, Recunditam iis . seu Papiae legis priuilegium, L I. s. in . de bonis prostri . Quam poenam sustulit Constantinus M. I. vn. h. t. Ex coniugis pariter bonis coniux orbus nonnisi decimas capere poterat, I. a. insis iure libre. ris. M. Idque quocunque titulo , sua legati titu,
705쪽
Io d. I. a. siue dotis, La. v. de inoff. dotibus : siue donationis inter Viuos , quae morte conficiuntur, I. r. ins de bonis proscriptori Atque haec est illa prisca legum auctoritas, quae dicitur sine L vn. b. t. vi contra interuenientibus liberis ex testamento solidum inuicem capere potarant, I. I. ins de Nauiculariis: & I. a. infr. tit. prox. de rure liberor. Hanc vero poenam, seu has leges Decimarias probauit Constantinus' M. nisi quod ab iis Navicularios Orientis singulari priuilegio immunes secit d. l. 7. Theodosius M. Curiales uxores I. a . ins de Decurion. At quod & antea secerat Claudius , teste Suetonio in Claudio cap. N. Theodosius Iunior tandem eas penitus sustulit et t. a. inst. tit. prox cuius Ieg. meminithpse test. Dp. de legitimis haered
QUi iure ' veteri Caelibes habebantur, iNminentibus Legum terroribus, id) liberentur: atque ita vivant, ac si numero maritorum, matrimonii scedere, se fulcirentur : sitque omnibus aequa condicio, capessendi D quo g) quisque merea- . tur. h) Nec vero quisquam Orbus habeatur et proposita si huic nomini h) damn, non noceant. Quam rem & circa seminas si aestimamus , m earumque ceruicibus iuposita iuris imperia, velut quaedam iuga, soluimus promiscue omnibus. Uerum n huius beneficii maritis & uxoribus inter se usurpatio non patebit. 2uorum fallaces plerumque blanditiae vix etiam opposito iuris rigore cohibentur : o) sed maneat inter istas per--onas Legum l prisca auctoritas. p Dat . prid. Kal. Febr. Serdicae. PP. Kal. April. Romae Constanti no A. VI. & Constantio C. CONss. Deto.J
aὶ Lex 1. Cod. IV. eod. tis. Memorat hane lex. Auctor vita Conflamini , lib. q. eap. 26. S Sozomeniis, lib. I. cap. q. Iungendaque ei loton. sq. de commissoria res ud. Imo ct lex et . infra de mamonD. G OTHO FR. bin Impu. Constantinum Consisnιius,qConsans. AAA. Cod. iiist. male ; de quo mox. ID. ce) Vrbis Romaei vi subseriptio quoque Ietis doret. PP. Romae, Sozomenus quoque, d. t. κώ νόμ ν, inquit, δήμωπροσεφωMσo. Et legem dedi a populum. ID. f Lege Iu lia & Papia I DE M. cd) Id est, Drroribus, poenis ; damna mox vocat. ID. et 'edur matrimonii. ID.
sa Capsendi, id est, capiendi ex testamen is. ID... ig) γ' quod et ut habetur etiam Cod. Ius. Insh Merendi vox de sue cessioniini re testainentorum luero. I nci Et proposita, Cod . Iust. NITTE R. tkI Nomen. pro ipIa re passim in tonstitutionibus. GOTHO FRED.
l Legum, id est, Iuliae ct Papiae mei mariae. IDEM
CONsτxur tui M. haec is est: quae pars est
Edim Constantini aciei. quod ad populum Vrbis Romae. detum, ibidemque propositum est: Cuius Edicti duo praeterea alia απθσπασμοι rict supe sunt puta lex vn. sv. de Commissoria rescind. dc L I. in . de Exactionib. quae proinde huit t. Eoassanda veniunt. Eo Edicto, humanitatis plenissimo, Con- staptinus v ria iuga a popuIi ciuiumque ceruicibus cleps iligna luit: tum legum, quo pertinet hac luvn. tiam crassitorum, quo spectat d. lex m. s . de Com
Senatusconsulto Claudiano inductum fuerat. Et sievaria iuga depulsum luit eo Edicto Constantinus itum ratione Bonsrum, quo spectat haec lex, d clexum de Commis. rescind. Tum ratione Corporis, quo spectat Iex s. da Exactionibus d Τum ratione satus persona , quo pertinet d. lex s. ad Senatus Comsultum Claudianum. Et vero in uniuersum eo spe istat omnino, quod Publius optatianus Porphyriias nerarim ad Constantinum, hoc ipso tempore, inter eaeterea Constantini elogia canebat ' D. PM. iv.
int. Epigramisat. veteri petris Pithuri. . - Permulcens astera legum Iustitia aeterna -
706쪽
Nune de hac lege nostra. cos LIRATVs, seu αγα ut & orbitatis, seu άπουδίας poenas nemo est qui nesciat, lege ulla Papia marita, seu de maritandis ordinibus, exhausta videlicet tum per bella ciuilia pube Romana, Romaeque adeo ciuibus
replendae, constitutas, auctas saltem suisse. Hinc adeo Tacitus Annal. III. eap. V. Papiam Poppoeam Senior Augustus, pis Iulias rogationes incitandis cae-bum poenis sanxerat. Vbi Incitandis poenis, id est, intendendis, augendis. Et Suetonius, Octauio,' .diserte Augustum, legem Iuliarat de maritandis Ordinibus non cinxisse, sed seuerius emendasse, poenasquo auxisse. Poena vero illis letibus proposita potissimum succestionum iura respexit: nempe, Coelebs nihil prorsus ex eo, quod testamento sibi relictum fuit set, capere poterat: Orhus vero cuius minor culpa, si culpa, in relicti si hi ab extraneo non solidum, verum semissem tantum seu dimidium, quo
pertinet etiam Tertulliani locus de Monogamia c. IK. ex bonis vero coniugis, nonnisi decimas pro casuum varietate. De quo omni latius videndum est caput
ιδ. II. I . u. Legis Iuliae & Papiae , a nobis iam olini editae notisque illustratae. a) Et steterunt hae poenae, seu lex Papia hae parte quae in aliis antea haud parum abrogata, a Claudio & Seuerci Impp. fuerat) ad Constantinum M. usque cuius haec Ox est, quam & extare negabat Balduinus: Et Cod. IV. perperam Conitantini filiorum numina praefert. Is igitur primus legem hanc Iuliam es Papiam hac parte abrogauit: Sublatis, inquam, hoc peremptorio
Edicto ad populum Romae emisso, ibique propoli to
Coeli harus atque orbitatis poenis: sic ut Coelebs iam orbusque ex extrane 1s bonis ex hoc Constantini
Edicto solidum capere possit, sitque omnibus aequa conditio cApEssENDi, id est, capiendi quod
quisque meretur. Cuius legis meminit quoque Λuctor vitae Constantini M. Bb. . c. a . ubi tamen a
vero aberrat cum ait, veteres leges τους παλωους
mine complectitur promiscue non orbos tantum proprie dictos, sed & coelibes, ut sequentia ostendunt multasse ς σει τῆς τοὐν γονιμων ιδεχM. Ι'rimo scilicetpeccat, cum Gelibes & Orbos eadem poena
multatos credere nos vul SecundOGumγονιμων id est
propinquorum genere nam primum ita γονιμους interpretor, non tacundos, γονιμος ica γνησιος υιος γεγανως ad dimerentiam adoptiui successione
orbos & coelibes multatos tradit: Constantinum vero indulsit Te κληξο ομεῖν τους προσηκοντας, id est statuisse , ut propinquis succederent. Quae merae fabulae fiunt. Memorat hanc quoque Constantini legem SOZOmenus lib. I. c.p. multo quam Auctor vita Consamini sincerius . in eo primum, quod Coelibes ab Orbis recte distinguit αγάμους & Διπωδας:Item in eo . quod ait coeli bibus genere proximis capiendi im succei siqnis iura νι-ιhge Papia scilicet
seroata favisse, ους γε , inquit, εγγυτάτω προ σφώπας. Qit Od Utique verum est, & tamen interpres Sozomem in contrarium Plane sensum veritit, quasi coelibes etiamsi proximi essent a succellione submotos veteri iure dixisset Soromenus. Tertio; verum est quod ait: Ccelibas nihil capere potuisse; at orbos dimidio relictorum multatos. Sed in eo
peccat, quod matrimonio contrahendo annum et s.
aetatis praestitutum fuisse ait, cum haee aetas liberis suscipiendis praestituta fuerit, ut ex Vlpiani fragm.tit. IK. . I. discere est: cum quo componere soleo quoque locum Tertulliani Apologet. cap. . nempe eo loco indicat Tertullianus Seuerum Imp. Iongiorem
liberis suscipiendis aetatem tribuisse,quam lex Papia. P.6 ue Illud quoquo non recte Sozomenus cum huius ter
sententiam ita generaliter nimis expressit I 1 is uos τω δημω. προσεφώνησεν, εὐτε -σης πάντων τῶν omu ν άπομυ- τῖς ἀγάμους νω- άππιδας. Ee legem dedit ad populum, vi caetitis orbii pari Arrequo reliqui omnes fruerentur. Nempe enim & Limiatationem , quae ultimo butur se is capite continetue omisit: de diffuse nimis ad praemia quoque hanelei extendit. Nam Constantini mens fion fuit, ut Coelibes orbique eadem praemia haberent, quae patres: Sed tantum ut poenis Coelibum, & Orborum,othitatis denique soluti essent. Et sic exemplum habemus illust in eius, quod in P olemmems proprio eapite adstruimus, quam ieiune, imo Quam falso saepe veteres Scriptores minime Iurisconsulti Ptia
cipum constitutiones memorent.
Causam vero huius L sanciendae suisisse ait uterque Auctor, virginitatis studium, quod tantum abeth poena dignum sit, ut contra praemiis assiciendum videatur, α ριοδ υπερΘαυμαζαν, ἀλλ ου κολα s,& vero praemiis affecit se Constantinum idam Soro me nux ibid- addit. Addit Auctor vitae Constanti ni, neque id aequum fui me, ut orbi ex naturae imis
hecillitate τῆς φυσεως α προευκυ multarentur: Conistra, miseratione dignos penitus esse, ελεειργον οιμ's miraὐρρ Θα προσηκειν. pacile has causti admit.
to , inualescente iam Coelibatu, & quidem Romae, ad cuius populum hoc Edictum emissum, Romaeque adeo propositum est , ut ex Inscriptione huius i. si mul & subscriptione liquet. Et haec quidem de prima huiusce legis parte. Po-
stetiore conti netur de in x Limitatio quaeiadam. Ampliatio inquam; Nempe Coelibatus Morbitatis poenas ex aequo feminis quoque remittit
hae L Constantinus: quibus tamen minus remittendae viderentur, utpote quarum ad prolem educendam potiores partes essent, velut in id creatae.
Et sane lege Papia discerniculum erat inter foemiis nam & masculum hac parte: nempe Ibluarius pater, id est, qui vel unicum filium filiamve haberet,
ex aliorum testamentis solidum capere poterat, ut
ex Iuuenalis satyra IX. v. S1 seqq. colligitur: ut &ex eo quod de solitario patre agit ut apud VI pianum, tit. V. de Caelibe , srbo, cs solitario patre. Atenim foemina ingenua. non nisi tres liberos enixa , seu trino partu lacunditati publicae gratio et libertina,
quatuor: solidum ex testamento capere-poterat φ
patronae ingenuae duobus liberis honoratae, libertinae tribus, id iuris datum, quod Patronus habebat ex Edicto, teste Vlpiano rit. νθ. f. K. Item Patroinni filiae si ius trium liberorum haberet, eadem iura tributa in honis liberti paterni, quae & ipse patronus patronique filii ex edusto Praetoris habebant: de quo Vlpianus, fragm. icto tu. νθ. S. I. & Terentius Clemens l. v. D. de bonis tiberi. Atque ita iam accipiendum est, quod ait Constantinus hac L feminarum ceruicibus imposita fuisse iuris imperia , vel quadam iuga. item quod dicit idem Constantinus , se banc rem circa foemina quoque aestimare. Scilicet exaequatis hac parte masculis & iceminis: item quod ait, iuga illa se soluere promiscue omnibus neminis , nempe nullo ingenuarum, aut Libertarum distri. mine. Et haec de Ampliatione. Sequitur Limitatis quam Tribonianus omisit , propter i. a. in . tit. Prox.9 Nempe ait Constanti.
nus sese Coeli bibus & Orbis poenas legis Iuliae N Papia
remittere, quod ad extraneorum equidem testameniata attinet, non vero orbis remitte te poenas quoadeoniuges inter se r id est quoad leges Decimarias, ex quibus, per legem Iuliam cs Papiam , pro causa QA qq 3 rum
707쪽
um & easuum varietate non nisi Decimas coniugesnter se capere poterant. De quibus legihus Deciamariis plena ad d. l. a. qua tandem lex ista Papia Decimaria quoque sublata est a Theodosio Iun. ' Et rationem addit Constantinus: quod coniugum plerumque blanditia rix etiam opposto turis rigore cohibeantur. Cui apprime conuenit illa Theodosii Iun. . vlt. sv. de legirimis heredualib. Defiderium finquit coniugale is sensu λά-e concipitur, Pt antiqui nec quod extraneis, aesepe ignotis in donationibus successoribusque tribuatur, coniugibus concesserint: repria mendum inter hos potius. N in Deo ancipiti, quam ino
euandum favorem mutuum arbitrati. Nempe non
tam facile liberalitates eoniugum admittendae sunt, aut incitandae, imo cohibendae & reprimendae, Propter blanditias ae inconsiuitam facilitatem; Quod egregie quoque cernitur in interdicto donationum inter virum dc uxorem. Et sic cohibentur hoc casuhlanditiae maritales, at non in sp. l. vlt. D.squis aliquem tessari.
Ut ad huius l. beneficium fimul & Constantini mentem redeamus et Ergo Paena tantum ab eo Coelibibus & Orbis hae l. remittuntur: quae scilicet commune & ordinarium ius successionum testamentariarum his vel adimebat penitus, vel arrodebat seu delibabat. uae damna proprie hac l. vois Cantur: item, pamae legumque terrores nempe enim Patrimonii ita imminutione & successionum iure multati: quo sensu damni vox exaudienda, La. g. r. D. qui petant tutores: & l. s. D. de damno ins At non etiam omnia illa priuilegia, honores, iisdem Coelibibus & Orbis communicauit, quae maritis Vel parentibus iure singulari tributa fuerunt: quod ius liberorum proprie dicitur, de quo instit. Prox. Im ne sceminis quidem iura successionum legitimarum: in quibus deinceps quoque numerus liberorum spectatus fuit, L I. I. 7. δ.sup. dele t. haeredit. ι. a. sv. de secund. nuptiis: t. I. g. ins δε bonirproscript. Atinque ita haec intelligenda sunt, nequis alioquin haereat, si quando, & sicubi priuilegia parentibus tribui porro post hane leg. videt: de quo tit. prox. Atrique adeo hanc Di extra speciςm suam tractat.
LIB. VIII. COD. IVST. tit. vlt. Huc pertinet quoque lex παin . de his qui num. liberorum. De iure Liberorum scripsit librum singularem, MARCvs VERTRA- Nivs MAVRVS, qui prodiit cura Ioachimi Cluten, Argentorati
IVs Liv EROR vM, Rubr. & l. ι. 3. h. t. i. g. s. infr. de bonis proscript. II. f. sv. delegitim. hereditatib. I. p. in s. de infirmandis his quae sub Jbrannis si uiusta l. 6. sv. de iniftestament. seu suffragium liberorum; L 3. Iv. ae legitimis haeredit. & auxilium, l. r. h. t. det.
l. 7. Dp. de legit. bere . iscunditatis priuilegium, L δ. infri de bonis proscript. Papiae legis
priuilegium, Ly. eod. tit. Aliud erat natiuum, cum videlicet reuera quis liberis seu numero liberorum, L vn. in se. de his qui numero liberorum I quod & ipsum δικω i miniν dictum, de quo accipiendus Palladius in Melan. subnixus esset: veluti mulier trino parit tacunditati publice gratiosa I p. infr. de bonis proscriptor. Item quinque liberorum numero subnixus, d. l. unica, Pater i3. liberorum, L 1s infr. de Decurionis. Aliud vero dativum, beneficio videlicet Principis, quod miseri desperatione liberorum , I. r. h. t. non inter lenientibus liberis, i. a. precibus a Principe impetrahant, I. I. 3. & l. vlt. h. t. in quo Olim Certum tempus certaque aetas definita erat, qua impediebatur quis silpplicare quod tollitur ab Arcadio, I. r. h. t. Huius iuris liberorum varia commoda suere: veluti, ut quinque liberorum numero a personalibus muneribus quis excusetur, I. vn. in f de his qui numero liberorum I AC nominatim Mulieres eo subnixae circa iura legitimarum successonum activa, de
quo est lex δ. p. ins de bonis proscript. I. 3. 7. y. Dp. de legit. hereditarib. Sed & impetratum a coniugibus ius liberorum quod ius communium liberorum vocatur L est. h. t. & I. s. in s. de in m. his quae sub Dr. eo pertinebat, ut coniuges ex suis testamentis solidum, ac non Decimas tantum ex leg. Papia, caperent, La. & I. 'vis. h. t. Atque hic, ius Liberorum petendi, impetrandi a Principe mos stetit in Oriente ad Theodosium lun. usque, ut docet lex I. i dea.&3. h. t. qui ius liberorum simul omnibus dedit d. l. a. dc 3. In Occidense Vero deinceps stetit etiam post d. I. a.&3.ὶ sub Honorio, ut docet d. lex vis. h. t. & I. p. de in m his quae sub TIn qua statuitur, ut ius communium liberorum impetratum sub Tyranno valeat.
PETi quacunque aetate, ob desperationem liberorum, ias liberorum posse.
SANci Mus, ut sit in petendo iure liberorum, sine definitione temporis, licentia supplicandi: nec implorantum preces, aetas vel tempus impediat, sed sola miseris ad postulam
708쪽
dum auxilium sussciat desperatio liberorum. Dat VIII. Id. Maji. Constantinop. Arcadio IIII. . di Honorio III. AA. coNss. 396. I ' .
ARe Anii IMP. hare Constitutio est, de postulatione Iuris liberorum, qua impedimentum iuris veteris tollitur , quo scilicet fiebat, ut aetate seu tempore quodam ius liberorum a principe peti, supplicari, implorari, non posset. Scilicet AETA scerta huic rei olim definita fuit, antequam ius liberorum peti non posiet. Peti inquam a Principe singulari beneficio. Neque enim huc pertinet quod tamen viri docti putabant) quod lege Iulia,
mox & Papia Poppaea, certa quaedam aetas statuta fuit, ante quam poenis ἀτεκνιας coniuges non .64 subiiciebantur. Quae quidem aetas liberos exigens fuit in viro et s. annorum, in uxore eo. ut docet V1-pianus in fragm. tit. ια. in pr. a 3 ex Seueri Imp. constitutione, Vip ito, de qua accipio Tertulliani locum cap. U. Apologetici: Nonne vanisszias, in quit, Papias leges, qua ante liberor suscipi cogunt, quam Iuliae ma rimonιum contrahi, post tanta authoritatissenectutem heri Seuertis constantissimus Principum excluso Z Nempe I ex Papia citeriorem aetatem stat eraI, quam, exclusa leg. Papia, produxit Seii erus ad 2 . annum. De quo accipiendus SoZomeni locus tib. I. cap. g. vi iam notaui ad i. υn. sv. tit. prox. Vice versa neque huc pertinet quod eadem leg. Papia constitutυm fuerat, ut sexagenarius masculus, quinquagenaria foemina, post eos annos poenis Orborum Don tenerentur : ipsisque legibus poli hanc aetatem liberarentur; id est si utrique lege Papia finitos in matrimonio annos excessi ent, ut testatur Vlpianus fragm. tit. Icl. 3. y. & Auguilinus lib. i. contra Iulianum pQ Ira. edit. Benediet. Huc inquam haec duo capita leg. Papia non pertinent, de aditate videlicet, ante quam, vel post quam nemo poenis legis Papiae subiiciebatur, duabus rationibus: x. Quia haec ipso iure obtinebant, citra postulationem ullam. Atquin hac l. agitur de impetrato iure liberorum. b. Quia ad poenas l. Iuliae eae Popiaeuitandas haec pertineat, & sic ad i. vn.sup.de ιυrm. panis caelib. non vero ad ius Liberorum: quo continentur praemia parentum, de quo est haec lei . Quid ergoὶ Nempe ut Adrogationes olim non temere nec inexplorate committebantur : Verum in iis cause cognitio desiderabatur, cuius videt. aetatis esset adrogaturus: num forte minor 6o. annis quis adrogaret, quia magis liberorum procreationi studere, seu de liberis procreandis cogitare eum meliu esset, filiumque γονιμον habere, quam ex aliena familia
quemquam sibi adsciscere, redigereque in potesta.
tem suam, L IT. g. a. l. I . f. a. D. de adoptionibus. denique ut Gellius ait, lib. c. o. aetas eius qui adrogare volebat considerabatur, an liberis potius gignundis idonea esset. Eadem inquam ratione, certa quaedam aetas statuta, antequam ius liberorum petere a principe non licerer. Atque illud est, quod Augustinus scribit lib. i. contra Iulianum. Iura fuisse constitutum, ne quisquam ius tiberortim bab ret, nis cum amborum anni computati, Er ut ducti, centum transisse dicerentur. Nisi potius ad caput de Sexagenariis id pertineat. Verum quemadmodi m& in adrogationibus, etsi certa aetas praestituta esset, ut quis adrogare posset, attamen si morbus, aut valetudo in causa esset, quae desperationem liberorum induceret, adrogare ante ean1 aetatem peris
mittebatur , d. l. U. g. a. de adoptionio. ita quoque Arcadius h. l. implorantium, seu ius liberorum poscentium preces impediri verat, si qui poscerent, qui de liberis desperarent, quacunque tandem aetate aut tempore: fila, inquit, miseris adposcendum auxialium sis sciat desperatio liberorum. Re si diceret, ad
ius liberorum petendum unam causam esse desperaistionem liberorum ἔ quare quacunque tandem aetate
quis de liberis desperaret, ad ius liberorum petenta dum admittendum esse; & quidem ut videtur in specie huius le . ius communium liberorum, ut insp. LVI. a coniugibus HI sERis. Nempe miseret sunt coniuges, qui de liberis desperant & miseraiatione digni: miseria denique est haud vulgaris, eris em liberum, quod ille ait, esse. Cuius miseriae so, latium est Ius tiberorum e unde suffragium libero tum dicitur l. I. Dp. δε legitim. haereditat. auxilium, b. t. & t. r. sv. de legit. heredit. παδεαμυ9ια, solatium. Plinius lib. o. F. n. dei Lire trium liberorum spro Suetonio; quod fortuna, inquit, malignitas de negabat. Martialis lib. a. F. sI. ad Domitianum: Quod fortuna vetat fieri, permitte υideri,
Natorum genitor eredar Pt esse erium:
me si displicui, fuerint S O L A T I Λ nobis, . Hae fuerint nobis praemia. si placui. Ita Dio lib. s. scribit, Liuiae extincto filio Druso da
tum ius trium liberorum μι παραριο c. Caeterum ad hanc quoque luris liberorum per Coniuges apud Principem postulationem, pertinere centeo Symmachi epistolam G. lib. 7.
Q Vide hie CL. SCHVLTINGIVM in not. ariectis. not. 6. adde not. 27. qua, quid de Augustini loco, mox citato, sentiendum sit, videre Pote .
DEClMAllia leges abrogantur a Theodosio Iun.
IN cὶ perpetuum hac lege decernimus, inter virum & uxorem rationem cessate ex te ge Papia decimarum i Id in & quamuis non interuζniant liberi, e ex suis quoque eos solidum capere testamentis; nisi sorte Lex aliam fg inuenerit derelicta. Tantum imur post. haec hὶ maritus vel uxor sibi inuicem derelinquant, quantum 'perstes d amor exueriti
709쪽
O tiua Cod. . His m. parsis raelib. Ilingenda lintem hula, G OTHO FR oras P. V. Constantinopol. scilicet sub Theodosio Iun. vid. Proso'. ἔαco In perpetuum hae lege i haee reeidit Tribonianua. IDEM.ές Detamaria lex inde dicta, de quo Inox. ID. Q Honorio menll aliae vide Q. vlt. ri IDEM. D Muruisi non aliorum tantum, quod Constantino iam visum merat L m. a 's . ni. prox. IDEM - In MS. ita eontinuis literis, MI INVENERIT H. His minueriti in Cod. Iust. alia imm nueris. Lex autem aliδ, puta Faltaria, Glisia. ID.
P.εήs Ivs LIBEROR v M omnibus indulget Theodosius Iun.
NEMo posthaec sc) a nobis ius liberorum d) petat, quod simul μὶ hac lege detulimus:
O) Lex r. Cod. IV. rectis. de iure liberorum. Iungendaque hiate, lex superis . Meminit huius I g. sine Theo. dotas lun. I. vis. Ap. de legis. baeredit. Meminit de Iustinianus fine Maelia 78. quae est apud Iulianum a. GOTHO FREDUS. O constantinop. ID. e) Posthae, Cod. Iust. ID.
THκodosii Iun. hae duae leges sunt, inter se
etiam coassandae , ceu eiusdem Constitutio. his Theodosianae partes : Quas perperam a se in . uicem diuulserint huius codicis conditores. Et si diuellendae fuerunt, certe priorem, in superiorem Titulum, de infirmanius poenis caelibatus o orbitatis, coniici oportuit. quod a Triboniano recte factum:& quidem subiicienda tigi I. eius tituli, ceu eiusdem quoque correctoria. Priore lege Theodosius Iun. Legem Papiam D E. e 1 M A Ri A M tollit, quam Constantinus M. quamlibet poenis aliis orbitatis sublatis, tollere noluerat 3 ea ratione quam reddit L Pn. sv. tit. de in f . paenis caelibatus. Definiuerat scilicet lex Papia,
quantum coniux tum ex extranei, turn ex coniugis
honis capere posset, quod ea citaris priuilegium smodus vocatur l. t. inst. de bonis prascript. Capacitas pariter a Gaio lib. r. 9.ὶ adleg Iul. σ Papiam, in LIT. g. t. D. de tegat. a. Vnde d olidi capacitas apud Vlpia. num fragm. tit. ιε. g. I. Ac nominatim quantum ex coniugis bonis coniunx capere posset: Decimas videbeet pro casuum diuersitate, vel unam, vel plures. Error enim grauis est eorum, qui Decimas ex relictis a eoni upe coniugi fisco applicatas tradunt, atque has esse leges Decimarias censent. Quod quidem caput Legum Decimariarum appellatione a Triboniano, Rubr. Cod. IV. de in m. poenis caelib. sorbit. designatum reperio, Pariter a Thalel o legis Papiae Decimisue lib. s. βασιλcl. adl. -- cod. IV. unde piri s uxori 6c ratio Decimarum ex leg. Papia Theodosio du hac a. - Nempe lex Papia coniu-cies ex suis inuisem testamentis solidum capere P*Ω Δ noluerauudithre1 vi 2Itbeti interuenient bonorum tu duci in Rtiiqua ivngs.Vlpianus memoraz
de his qui Elidum eaptro non possunt, L. N. D. de halredib. s. c. D. de vulgarit LG. de condit.s demonstrio. D. ad Leg. Falciae ut & quae Gaius lib. s. ad Leg. Iul. & Pap. LI. D. de vulgari. Ad easdem Decimas respexit Trachallus vetus Orator contra Sparthalem, apud Quintilianum lib. δ. cap.F. Placet, inquit, hoc ergo, o leges diligent sima pudoris cusodes , Decimas uxoribus dari, si reas meretricibus. Sed & Iuril- consultus quoque secundum hoc ius locutus est in
ι. II. D. de auro arg. legat. cum poneret, maritum
uxori suae honorum suorum Decimam legasse. Ut autem liquido sciri posset . an & quando Mus facta fuisset quomodo facta saepe etiam per tacita fidei commissa , quo pertinet lex vn. ins de his quis deferunt ubi dicam Decimariis his legibus, ad bonorum desuncti coniugis aestimationem necessario deueniendum erat. Eo itaque pertinet, quod Vlpianus lib. M. ita enim repono) ad Leg. Iul. & Pap. l. G. D. ad Leg. Falc M. Terentius Clemens, lib. . in I. O. D. eod. Parius lib. I. ita scribo in ι θ. D. d. tit. de bonorum aestimatione rerumque pretiis, accurate tractarunt: quae ipsa, quia & in Leg. Falciaria loeum obtinerent, ideo legibus Decimariis sit blatis, leges illas Iribonianus intit. de Leg. Falcidia reiacte posse transferri putauit. Capere porro in hae Ieg. Papia Decimaria est, quoquomodo capere, non haered talis tantum, aut legatis verum & mortis eausa capionis titulo, ut docet lex I. ins de bonis prostripe. quo etiam pextinet, quod Marcellus lib. I. ad let. Iul. N Pap. LII. D. de mortis causa don. Se Terentius Clemens ι . ita γελ adleg. Iul. & Papiam, Lass. D. de donat. intre Pir. α, uxori de mortis causa capionibus & donationibus tractant. Quare&quod conditionis implendae causa datur, modo lege Decimaria concesso im- Putabatur ,.. teste Ulpiano lib. D ad leg. tia. & Pap.ὶ 3A. D. de monis causa donat. Addebat Thalelaeus, orem, hac g. Papia Goimaria, ab intestato quo- qu.
710쪽
que descientibus agnatis & eognatis Decimas honorum mariti tantum 3 abrogato iure veteri, qua
uxor in solidum succedebat, cepisse: deque eo legem P. Cori Ius. pnde viri re νxor. accipiendam. oda Culaeio III. DU. u. recte refellitur. Huc sane Pertinet quoque species t. a. 'p. de in . dotibus ut in Notis ad let. Iul. re Papiam iam olim A. D. 16i7. ostendi θ ex qua apparet, ne dotis quidem dotalisque pacti titulo, plusquam ter Papia Decimaria praestitutum erat, virum ex coniugis bonis ca. Pere potuisse. Huiusce porro tegis Papia Decimaria vacationem post Claudium, teste Suetonio east. N. Nauiculariis Orientis primum concessit Constantinus M. l. r. inst. de Nauicular. retentis alioquin iis, Concessit & Theodosius M. Decurionibus in sp. I. ra . ι . de Decurioni. sic ut ii solidum capere ostent ex suis tiis amentis: quamuis non essent hisiberi: Cum alias let. Papia regulariter solidum capere non possent, nisi liberi interuenirent: puta si filium filiamve communem haberent : aut quatuordecim annorum filium , vel filiam duodecim, amisissent; vel si duos trimos , vel si tres post nonum diem intra annum matrimonii & sex menses amisi Sent; vel si unum euiuscunque aetatis impu- herem amisi Tent. Quae omnia Vlpianus memorat fragmtit. 1m. Quid igitur Voluit Theodosius Iun. Oniliges indifferenter, indiscriminatim . et si liberorum iure non subnixos solidum ex suis testamenistis capere. Quatenus videt. aliae leges paterentur, quae relicta non imminuerent. veluti Falcidia, Gli. P.649eia, de qua taxatione dicendi locus erit ad i. pit. infIndulsit igitur hac parte Coniugum amori Theodosius lun. sic ut tantum post hale maritus vel uxor sibi inuicem derelinquere possent, quantum superstes amor exegerat, & quod ipse ait, hanc leg. tu. lisse. & l. pit. funde legit. haredit. ut auxilium matrimoniis impartiret: Quod non fecerat Constantinus, qui fallaces coniugum blanditias opposito iuris rigore cohibendas credidit, d. l. vir. Dp. de in.s m. poenis coetib.
Decimariis igitur legi 1 sublatis, coniugibus orbis auxilium hoc tribuit, Theodosius Iun. remissa iuris liberorum petendi necessitate quam simul omni .hus deferre se ait, i. S. Quae sane in perperam a ci- dici, Theodos Conditoribus diuulsa , ductim accipienda ita est: de iure inquam communium liherorum coniugibus indulto. Quod in Occidente deinceps quoque peti oportuisse Ostendit Honorii lex pit. inf
Neque enim putandum est hae L in commune ius liberorum tributum, id est, omnibus omnia illa priuilegia & προνοριια concessa, quae parenti hus publice data: verutri id ius liberorum tantum quod coniugibus solidi capiendi ius dabat et ut proinde Ius liberorum aliter atque aliter & per gradus quosdam concessiim dicendum sit, & quidem per hos: I. Constantinus ius liherorum Omnibus concessit, ad poenas scilicet tantum euitandas Coelibatus & Or-hitatis , quibus ex extranei testamento coelebs quidquam, orbus vltra semissem capere vetiti, ιναμ. de infirmpoen. caelib. 2. Theodosius Iun. ius li- herorum coniugibus concessit , abrogatis legibus
Deeimariis ad QIidi rapiendi ius ex suo testamen ato, h l. a. 3c s. cuius meminit, non ipse tantum Lylt. Ap. de tegit. haradisai. .hi diserte ait; se lem hanc tulisse, ut Matrinioniis auxilium impertire verum & iustinianus Noveli. n. quae apud Iulia Immest a. Κα ογε Θεοδόσiος ο ηερς μισα - τλοντον αεγαν τον τῆς ἱερῆς ταυτης πολεως tαπήν,πο
δωκε τοῖς υπηκοοις. Et Theodosus Iunior pos Consantinum maximum sanctissma huius riuuaris comditorem , filiorum prias ius petitum in commune deis dis subimis. Quamquam comparatio quam ibi instituit ciuitatis Romanae ab Antonino Pio omnibus in orbe Romano constitutis indultae , &iuris aureorum annulorum omnihus libertis a is
concessi, cum hoc Theodosii Iun. facto suadere via dentur, Iustinianum hanc lei accepisse de omni liberorum iure. Id quod etiam huius L I. verba sonarent, nisi superiori tegi coassata eum & peculiarem sensum quem dixi, praebrret. Quid quod ipsemet Iustinianus La. GLIV. de iure liberorum, non omne ius liherorum a Theodosio Iun. Omnibus concessum aperte ostendit, cum trium vel quatuotliberorum ius quod Senatus consulto Tertulliano requirebatur, ipse primus omnibus matrihus conis cessit ἔ de quo videri cupio quae tradit vertranius Maurus cap. 27. 3c at de iure liber. Et sane lus li- herorum ita quoque in hac materia Senatus consulisti Tertulliani restringi videmus ad ius successionum maternarum, a Paulo lib. V. sent. t. p. de Sta Tertuli. g. r. a. I. st. ius liberorum scilicet pro subiecti varie,
tale accipi oportet. Et hue iam spectat definitio illa iuris liberorum, quam tradit 1sidorus Originum Lib. V. cap. a . proculdubio ex Codicis Theodosiani reliquiis desumpta: Ius tiberorum es coniugum e liberis inuicem pro loco pignorum haereditatis alia terna conscriptis e uuae definitio nisi ad suhiectam materiam restringeretur. falsa omnino foret. Et quis negare possit sua semper quaedam προνομια li heros hahentibus in Republ. Roman. competiisse, iusque liberorum eatenus stetister Denique hoe senis sis ius liberorum hoc titulo serme accipiendum est, quo non agitur nisi de communium liberorum iure, de quo ad L est. inst.
Ex hi, iam apparet de Alciati et rore , qui hae t.
sublata omnia priuilegia liberos habentibus iure concessa, & sic liberos habentes in nuIIo prae orbis
habitos, quod ut tot iuris textibus in Iustinianeum ius relatis refellitur, ita iure refellit Duarenus, r. Disput. o. Sed dc eiusdem Duareni error est, qui hane l. accipiebat de his qui legitimum numerum liberorum trahebant, sed qui tamen, vacationem& immunitatem a principe impetrare debebant. Quod invita Iurispri dentia omni dicitur: Nam qui legitimum numerum liberorum hahebant, ipso iure vacationem & immunitatem habebant, neque iusliberorum impetrare necesse erat: Contra qui liheris suhnixi non erant, ii ad Principem confugie, bant , eius priuilegii adipiscendi ergo. Neque quidquam Me sententia iuuatur l. vn. ins de bis μι
numero liberori seu l. Ple. Od. IV. eod. vi ad eam segem ostendi. ,
on iupetratum o ius coNmunium dὶ liberorum superstite Catullino Clari rumo Viro minus allegatum era cognoscitur, nec succedenti e) obesse permitti