Commentarivs in vtramqve epistolam Pavli ad Thessalonicenses

191쪽

illic

ii detr

ae a

quam analogiam Symboli nomen a cramenti attribuitur Symbolum enim παρα cruμI ά'sp, id est, a conferendo seu comparando dicitur Ecclesia igitur in hunc modum analogiam signorum sacramentalium X Euangelio explicat. Si cut aqua oris adhibita ablint sordes o poris, Ita sanguis Christi intus abluit con scientiam peccatis mortuis, S sicut panis externum hominem pascit, S uinum reficit S exhilarat: Ita corpus Christi interi rem hominem alit,i' sanguis Christi eundem reficit S exhilarat, modo fides uer 3 sentiatur. Quod igitur in Ecclesiam recis Pimur per baptismum a Christo inserimur, in eoque regeneramur d a peccatis cm Undamur, non nisi corporis Christi boneficio consequimur,quo induimur,&sanguinis quo abluimur. Quod ueris per baiptismi insiti in eodem alimur,fouemur,is sustentamur, id denuo nullo consequimur

alio beneficio, quam corporis dos anguinis Christi. Quod ergo nobis in baptismo te Lumetu est, emudatio,in coena cibus est potus, at* ut aliud est gigni at plenas ci,aliud alii educari, Ita aliud est in nouauitam renasci, de aliud in eodem sustentati

192쪽

E PI ST. II. di crescere. Praecedit enim natiuitas, sequiatur educatio, id quod pulcherrime sym-holis sacramentalibus significatur. Nihil proinde aliud docent sacramenta Euan gelii, quam uerbum Euangelii, nisi quod modus diuersus sit in nostrum honum, ut utroque uerbo , hoc est externa uoce Euangelia , dc eiusdem sacramento in schola Christi erudiamur, alamur cir

De praesentia Christi in utroque sacramento nullus piorum unquam dubitauit. Nam 5 Paulus dicit, quotquot baptizati sunt Christum induerunt,3 Christus porrigens panem dicit,hoc est corpus meum, porrigens calicem dicit, hic est sanguis me- Us..omodo autem utrobique sit corpus Christi non ignorat, qui de uerbis factis Christi credit Q ua igitur uerbis Domi ni credit Ecclesia, statuit uere adesse corpus de sanguinem Christi in coena , sic enim promisit qui mentiri nequit Praeterea quia lactis Christi credit Ecclesia, statuit praesentiae modum non naturalem esse, sed superitaturaIem, ut Lutherus Christi seritus loquitur Naturaliter enim sed hat ad mensam, quando manibus porro xit discipulis corpus suum d sanguinem suum

coru

adati

in lit

ri et

occa

193쪽

stitim. Verbis igitur docet Chii litus praesentiam corpora si sanguinis sui, factis uero Praesentiae modum. Cum liac confessione congruit dictum Ambros: Tom. q. Θg, 367 an illo sacramento Chiistus sit, tua corpus sit Christi. Non erso Oiporalis est esca sed spiritualis est. Cu in hac sententia congi tu id dictum Berni ardi Cibus astrino est uentris sed mentis, non est enim datus ad ruinas huius uitae, quae uapor est ad modicum parens, sed ad aeternam Uitam animo conferendam. Haec de praesentiae modo dicta sint, quae cupio a fratribus sine sophistica accipi. Deum enim tesstor quod nihil ὀλονικεῖα agam,nihil in fauo rem hominum faciam, sed simplicem ue vitatem quaeram, d perpetuum consen sum uerae Ecclesiae filii Dei antes cram ma levolorum quorundam clamoribus, qui mihi insidiantur. Hac conscientia con tentus, seram uolente Deo quicquid uel occupati alia sententia, o maligni ad Uersus me moliantur. Veritas tandem

uincet.

De consecratione praesertim coenae DO .minicae sic etiam ex uerbo Dei pii sentiunt. Consecratio panisi uini non fit aliter, quam consecratio aquae baptismi. Nam M ut ho

194쪽

ut haec consecrata dicitur cum separatUra communi usu, S usui baptismi applicatur. Ita pnnis di uinum scparata a communi usu, di destinata coenae Domini consecrata habentur. Idque uirtute summi sacerdotis Dei do hominis Iesu Christi, qui baptismucoenam instituit. Nihil enim aliud cose crare est,quam rem communem usui sacro dedicare. Proinde haec consecratio fit ob dientia erga Christum coenae institutorem, per praedicationem beneficiorum Christi, Per prece dc gratiarum adtionem is per pium usum huius sacratissimae coenae, nec aliud uult Augustinus cum dicit,accedat Uerbum ad elementum Sc fit sacramentum. Nam Augustinus non intelligit Ucrbum superstitione magica prolatum, sed Uerbum Dei instituentisi promittentis, cilerbum creditum dcc ut ipse Augustinus se interpretatur. De probatione citis qui hac coena cum fructu uti uelit hoc sentit Ecclesia. Qui reuerenter in timore Dei, uera fiducia dccum pio proposito accedit hanc sacram coenam, probatus S dignus censendus est. Nam hic Si. gratias agit Deo pro filio exhi bito, S intelligit sacramento isto accom

modari sibi beneficia Christi.

Hacte

illa

195쪽

Hactenus breuiter de sacramentis E eleliae Christi diximus, Nunc monstrandum est, quid in hac parte peccetur a P

pistis An Papa k Christo docius sponsat

Lcclesiae aduersetur nec ne.

Et si autem magister sententiarum X Augustino nonnulla de sacramentis haud χτύοσδιόνυσα dicit: Tamen postea initi mero sacramentorum Scin si noulorum e Plicatione multum aberrat. Deinde post allum secuti commentatores,plerique que stionum quidem numerum augent, se drem ipsam magis peruertunt, de sacramentorum eram rationem inutilibus dispurationibus euertunt, omnia, misere coim

fundillat. Numerant sacramenta, secundum magistrum suum, septem, quae sunt haptis mus, confirmatio, panis benedictio,id est, Eucharistia, poenitentia, unctio extrema ordo, coniugium. Ex his septem,primum d tertium, hoc est , baptismus d corna Domini, plenam sacramentorum rationem obtinent, de ordine quid sit sentiendum suo loco dicam. Nam haec duo habent mandatum Dei res sunt aspecta hiles, habent promissionem gratiae noui testamenti quae promissio fidem requirit, sicura

196쪽

sicut supra demonstratum est. Quae autem his adduntur, sacranaenia non sunt sicuti mox patebit. Baptismus , ut initiale sacramentum, etsi recte primo loco ponitur a Papistis,t men postea indignissime uotis monasticis inscrior iudicatur quod autem dicunt haptismum conserre gratiam, recipit rest, modo interpretati non pugnet cum principio. Principium est immotum,quod solus Deus sit Deus gratiae β pacis in Christo Iesu. Si ergo in hunc modum accipia mus dictum Baptismus confert gratiam, hoc est Deus per dispensationem baptismi offert, d obsignat gratiam, recipio dictum. Verbo enim offertur tantum gra- Sacramento uero Sc offertur de obsidi

is a

natur, modo fides in utente sacramento non defuerit. De infantibus singulare est Privilegium. Verum si hoc modo accoperis dictum Baptismus confert gratiam: hoc est, sua uirtute facit homines gratiae Participes, seu ut interpretantur Papistae, sanctificat per se, interpretatio cum Prin cipio pugnat, atque ideo falla d erronea est iudicanda. Iam porro uideamus an Papa se Christo opponat in dispensatione huius sacramenti.

Christus

tali

nt ate

197쪽

ΥΠ ESSALOR, Christus amandat discipulos, ut uoce Daptismo doceant Euans lium, deocit: ubet baptizare omnes gentes. Quare non lingua peregrina, Jciis ignota quos doce reia fieri debuit. Quis enim doceri potest ea lingua quam n intelligit. Sed quid Dac apa Euangelium uoce non docet iacula supra fatis ostensum est, sed partem' tantum legis , dc sua decreta quae in locum Euanget i substituit. Deinde, ut concio Luangeliiquo peragitur Baptismo minus enica sit, baptismum peregrina, hoc est latina lingua mandat peragi, etiam in asnationibus quibus latina lingua prorsus Darbara est. Et eos qui impio suo decreto non obtemperant grauissimis PoeniS,tan quam haereticos punit. An non hoc est se Christo opponere An non hoc est pa tem Euangelii, immo ipsum Euangelium totum alto silentio obruere, ne hominckillud discant ac salvi fiant cAquam baptismi exorcissent an contumeliam Christi, qui, cum baptizaretur ipse,Omnes aquas ita consecrauit,ut sint idoneae baptismo peragendo. Addunt praeterea multas ineptias Sacrificulus impuro habitu d saliua saepe in

sanies

198쪽

santes inficit. Fiunt inuocationes sanet Tilm,recitantur Norcismi magici salis,u gitur uerteX baptizandi leo sacro, quae Omnia contaminant non parum aptisamum, Christi institutionem quodam modo foedant: hi uult nos contentos esse suo simplici mandato sine additameia tis humaniS. Quum docent baptismum abolere peccatum Originale tantum, S non reliqua, dupliciter peccant. Primum enim tribuirunt aptismo, quod est solius sanguinis Christi. Sanguis enim Christi emundat nos ab omni peccato. Cuius emundatio nis baptismus efficax symbolum est. De inde cum dicunt actualia peccata non aboleri baptismo, reuera hoc uolunt, quod sanguine Christi non aboleantur nisi originale peccatum, reliqua reseruentur saαtisfactionibus fictitiis. Quid quaeso hoc aliud est, quam Christum rursus sepelire cquam Uerum sum baptismi abolere quam Euangelium turpissimo corno De dare ' An haec pris ferenda est iniuria cretinet Papa baptismum, sed suis addita mentis foedatum. Baptismum satetur sa cramentum, sed eius Uerum usum abo

Iet. Dum Christo perfide detrahit, quod baptis

b albi

199쪽

haptismus ei libuendtim manifesto sono

declarat. Secimdum locum intc Sacramenta Papae obtinet confirmatio, quae si rite perageretur, Ut tempore Apostolorum, cdeinde multis annis, non tam Sacramen

rum esset, quam pars disciplinae utilis in

Ecclesia. Non uetus confirmatio nihil ali id fuit, quam Xaminati eorum, qui infantes recepcrunt hapnsmum , ut' iana adulti facti redderent rationem fidei suae, ct testarentur propria uoces Christola disse nomina , quemadmodum Ecclesia illorum nomine Olim promiserat, dum baptismus eis conseri etur. Hac confessio ne editat facta promissione de perseuerantia in Christi inde, Episcopus eos con firmabat, docendo, admonendo , conso Iando, exhortando. Hic ritus fuit utilis disciplina, in cuius locum apud nos su cessit examen Catechesios ante sumtionem coenae Dominicae, sicut infra dicendum

erit.

Sed quid hic Papa ' etcrem ritum qui utilissimus fuit abolet, ct nomen tan

tum eius retinet. Deinde facit in confii matione sua sacramentum Ecclisiae, quod

impudenter dicunt plenius esse baptismo. Nam

200쪽

phaei Papistarum. Omnes fideles per manus impositionem Episcoporum posit haptistatim accipere debent spiritum sanctum, ii pleni Christiani inueniantur. En blasia phemiam , baptisino adimunt spiritum sanctum, quem Episcopus in sua manu habet, ut de cui utili Plenum Christi nismi signum adimunt baptismo, S iri

buunt suo fictilio sacramento.

Sed age uideamus quale sit Papistis sacramentum confirmatio De quo quatuor potissimum docent. Primum a quo hoc sacramentum conserri possit Deinde quod sit eius elementum, Tertio, quae forma. Postremo, quae uirtus Sc efficatia. Qtiantum ad eum qui conserre possit hoc sacrametum, constante dicunt,qui dnon possit conserri, nisi a summo sacerdote. Nam si aliter ait Lombardus praesumptum fuerit, irritum habetur u cuum, nec inter Ecclesiastica reputabitur sacramenta. Quid quaeso laoc decretum

sibi uul Baptismus potest apud Papi

stas a quouis conserri sacrificulo, modo tantum latine possit pronunciare eXOrcal mos, de uerba baptismi, etianisi ea non in telligat.