장음표시 사용
101쪽
improbauit,sed temeratiam Iudaeoru usurpationem,patrem sibi deu prae sumentium, per id quod se non diligerent, obiurgat: Si deus pater uesteresset,diligeretis utique me, ego enim a deo exiui se ueni. Omnibus quibus perfidem Seus pater est, per eam fidem pater est,qua Iesum Christu dei filium confitemur. Confiteri autem filiu secundam generale sanctoria no/men, quid habet fide ut dicamus unus ex filmis est Sed nunquid 5c caeteri
in hac creatuis suae infirmitate non filii sunt In quo ergo filium dei Iesum Fort illo Christum fides confessa pistellit,cum ei secundum filios,filia non natura, sed nomen fit. Sed Christum per ficta ista non diligit,nec haec impia pro fessio pie fies assumit deum patrem quia si sibi pater deus esset,Christum Q H exis ob id diligerent, quia exisset ex deo. Exisse ex deo,quid sit requiro. Non μ' uti dici potest id ipsum esse ex deo exire,quod ec uenisse, nam utrunt significat: Oucniam a deo exivi de ueni.Et ostendens quid esset,a deo exiui, ec quid esset, Se uen continuo subiecit: Nec enim a me ueni,sed ille me missit. Non se sibi esse origine docuit cum ait: Nec enim a me ueni. Et rursum
se ex deo exige, & ab eo missum eme testatur. Sect cum ab iis qui sibi deupatrem dicerent idcirco se diligendum ait, quia ex deo exisset, causam dilectionis ex causa docuit eme nastendi.Exisse enim ad incorporalis natiuita/tis retulit nomen, quia religio profitendi sibi patrem deum ex dilectione Christi, qui ex eo genitas est,sit merenda. Nam cum ait: Qui me odit,3
patrem meum odit.meum cum ait,communionem nominis per significa/tionem proptietatis exclusit. Caeterii profitentem sibi patrem deum,& se non diligente in materni nominis usurpatione codemnat, quia qui se odit,
oderit ec patremmec in deum patrem fit religiosus, qui non diligat filium: cum diligendi filii non alia caua Et Φ quod ex deo fit. Ex deo igitur filius
est,non aduentu sed natiuitate,& dilectio in patrem hine erit omnis,si fili us ex eo esse credas Testatur hoc dominus dicens:Non dicam uobis quoniam ego rogabo patrem pro uobis. Ipse enim pater amat uos, quoniam uos me amatis,& creditis quoniam ego a deo exstat, εἰ a patre ueni in hune mundum. Caret apud patrem intercessionis necessitate persecta de filio fides,quae quod a deo exierit credat atque amet, de per se ipse iam dc audirimereturWamati,natum ex deo situm missum* confessa. Natiuitas ita peius te aduentus ostendie cum absolutissima significatae proprietatis uerbiate. Α deo ait exiui, ne in eo alia Φ natiuitatis natura esse existimaretur, cum exire a deo,id est , ex natiuitate subsistere,quid aliud in deus possit Et a patre,inquit,ueni in hunc mundum,ut exitio illa a deo,natiuitas significata esse intelligeretur ex patre a patre se in hunc mundum professus est uehnisse.Alterum itam in dispensatione,alterum in natura est. Nec patitur exitionem aduentu existimari,cum post exitionem a deo aduentum commemoret a patre.A patre enim uenisse dc ex deo exisse,non est significationis eiusdem
102쪽
eiusdem, di quantum interest inter nasci S adesse, tantis a se uteri sermo A patre uera discernitur,cum aliud sit a deo in substatia natiuitatis exisse, aliud est a pa/tre in hunc mundia ad cosummanda salutis nostrae sacramenta uenisse. Et quidem secundia propositς a nobis resposionis ordinem opportunissimus hic nobis locus est,ut tertio nunc doceamus filium dei dom tuu nostrum Iesum Christum ab Apostolis traditu,non ex nunςupatione,sed ex natura, neq; ex adoptione sed ex natiuitate. Qua enim plures S maxime adhue unigeniti de se dei exicnt prosessiones, quibus generationis suae ueritatem sine leui saltem ementiendae licet calumniae occasione testetur, tamen quia Dei legentium onerandus est sensus coaceruatis ad copiam dictis,& cum iam nonulla de proprietate natiuitatis ostensa sint, caetera omnia aliis eriat
quaestionibus reservanda. Nunc uero quia hic sermonis nostri ordo insti=rtutus est, ut post patris contestationem post filii professionem, fidem quorque Apostolorum de uero de secundum natiuitatem confitendo dei filio doceremus uidendum est an in eo quod ait dominus: Ex deo exiui, aliud in eo aliquid potius in natura intellexit natiuitatis.Post multas nant pro/uerbiorum obscuritates,quibus in parabolis locutus esset quem iam antea
Christum sciebant annunciatu a Moyse 5c prophetis, consessiam quoq; a Nathanaele de dei filium de regem Israel, obiurgato etiam Philippo cum
de patre requireret,cur per operum uirtutem patrem in se,5 se in patre essenestiret,cum , se a patre missum frequentibus dictis ante docuisse tamen cum profitentem eunt audissent se a deo exisse, haec eorum responsio fuit Connexus enim hic sibi sermo est. Dicunt ei discipuli eius: Nunc palam loquetis,ec prouerbium nullum dicis,nunc ergo scimus quia nosti omnia, non habes necesse ut aliquis te interroget . In hoc credimus quia a deo exi
sti.Qus rogo hςc uerbi huius admiratio est,quod se exisse a deo professus sitz I anta ec tam propria vos o sancti,beati uiri ob fidei uestre meritum Apostoliso claues regni coelorum sortiti, de ligandi alis soluendi in coelo S in terra ius adepti gesta esse per dominum nostrum Iesum Christum dei filium uide, ratis, de ad id quod a deo exisse dixit, nuc primum uos ueri intelligentiam fi lionem disiassecutos protestamini Videratis utim nuptiales aquas,& in eisdem nup/tiale uinum, Sc naturae in naturam uel demutationem, uel profectum, uel creationem. Quinq; etiam panes ad cibum tantae multitudinis stegeratis, re satiatis omnibus in plenitudinem duodecim cophinoria fiagmenta pa/num creverant, Sc naturae paruitas famem pellens profecerat in eisdem co 'Sulicoriuspiam naturae. Reviruisse manus aridas conspexeratis, ec in uocem muto tum linguas solutas,di in cursum claudorum pedes alacres, re caecoria ocu/Ios cernentes,dc mortuorum uitas reuertentes, istens LazaruS constiterat phia, ad uocem, de sepultus uocatur in nullo interuallo uocis ec uitae, cito fuerat emi in eiust
egressus, de adhuc odorem mortis insensum nariu spiritu agente ipse iam' pi4M
103쪽
uiuus extiterat.Taceo de caeteris magnarum uirtutum de diuitiarum operationibus. Nunc ergo primum intelligitis quis sit hic missus e coelis post Φaudistis: De patre exiuirEt hoc uobis primum iam fine prouerbio dictum
est, di per naturae uirtutem intelligitis uerum esse quod adeo exivit, cum uoluntatum uestratum cogitationes tacitas intuetur,cum de nonnullis tanquam ignarus interrogat,cum omnium cognitor est Per hμ enim omnia
Ad diis e quae ueritate ac natura dei agitia deo exisse credendus est. Non hic sancti Apostoli a deo exiise id est a deo missum esse intellexerunt Nam omni saperiori sermone confitentem missum se esse frequenter audierant,sed audientes a deo exisse,naturam in eo dei operibus cernentes,naturae ueritatemper id quod a deo exivit recognoscut cum dicunt:Nunc ergo scimus, quia nosti omnia,& non habes necesse ut aliquis te interroget. In hoc credimus quod a deo existi.Per id enim credunt quod a deo ex it, per quod ea quae dei sunt potest at agi plenaq; fide testificantur. Non enim naturam dei a patre uenisse, sed a deo exisse consummat.Deniis hoc quod nunc primu audiunt confirmatur ad fidem. Nam cum dominus utrunt dixisset : Ego a deo exiui,& a patre ueni in hunc mundum, nihil admirationis in eo ha/buerunt,quod frequenter audierant, a patre ueni in hunc mundum.Re sponsio autem eorum fidem intelligentiam huius dicti contestata est: Prius uno/ Ego a deo exivi.Non ad id tantum responsum est cum dicunt: In hoc cre verat se rati dimus quia adeo existi. Neque addunt, S a patre uenisti in hunc mun/' tu bis...ὸ alterum in professione,alterum in silentio est, professionis causam dicti nouitas exegit. Profitendi enim contestationem intelligentia ue ritatis elicuit.Sciebant quidem eum omnia ut deum posse,sed nondum ra tionem natiuitatis acceperant: dc qui sciebant a deo missum, exisse tamen adeo nesciebant. nenarrabilem illam de perfectam filii natiuitatem per uiro tutem dicti istius intelligentes,nunc primu coeperunt aduertere,cum illum sine prouerbiis profitentur esse locutum.Non enim per cosuetudinem hu/mani partus deas ex deo nascitur, ne v per elementa originis nostrae ut homo ex homine propellitur. Integra illa re persecta de incontaminata nati uitas est,cuius a deo exitio potius Φ partus est.Est enim unus ex uno,non est portio, non est desectio, non est diminutio, non est derivatio, non est protensio,non est passio,sed uiuentis naturae ex uiuente natiuitas est, dc deus ex deo exiens est,non creatura in dei nomen electa, non ut esset coepit
ex nihilo sed ex at a manente: dg exiisse significationem habet natiuitatis, non habet inchoationis. Non enim idem est substatiam coepisse de deum exrisse de deo. Et natiuitatis huius scientia licet non subiecta uerbis sit,cum inenarrabilis fit, habct tamen in doctrina filii fidei securitate a deo se ma/nifestantis exisse.Non est euangelica N apostolica fides, filium dei nomi ne potius Q natura credidisse. Pi enim adoptionis haec nuncupatio est, S
104쪽
non idcirco filius est quia exierit a deo, quςro unde beatus Simon bationa est consessus:Tu es Christus filius dei uiui. An ne cum omnibus potestas fit per sacramentum regenerationis in filios dei nasci, si secundu hanc numcupationem filius dei C hristus est, interrogo quid illud fit quod Petro notaro nem sanguis reuelauit, sed pater qui in coelis est. Generalis professio quid habet meriti et aut quae reuelationis est gloria in publica conscientia Si ex adoptione filius est unde haec in Petro beata cosessio est hoc filio deferente quod est commune sanctorum Vltra humanam autem intelligentiam se fides apostolica protendit. Audierant uti frequenter: Qui recipit
uos me recipit,& qui me recipit, recipit eu qui me missi. Missum ergo iam non ignorabat,& quem missum iam no ignorabat, audierat profitentem: Omnia mihi tradita sunt a patre.Et nemo nouit filium nisi pater, ne p pa/trem quis nouit niR filius. Quid istud est quod nuc in Petro pater reuelat, quod beatae cosessionis gloriam sumitet Nunquid patris de filii nomen ne sciebat2 Atqui frequenter audierat. Sed loquitur quod uox humana non dum protulerat:Tu es Christus filius dei uiui Nam tametsi in coipore manens dei filium se esset professius, tamen Apostolica fides nunc primum in
eo naturam diuinitatis agnouit. Nel enim Petro tantum ex confesso ho/nore laus reddita est,sed ex agnitione mysterq, quia no Christum solum, sed Christum dei filium esse confessus est.Nam utit ad confessionem honoris suffecerat dixisse: tu es Christus. Sed inane fuerat, Christum ab eo
confessum fuisse,nisi dei filium confiteretur.In eo enim quod ait: ta es, uir tutem de proprietatem naturalis ueritatis explicuit .Et pater dicedo: hic est filius meus,Petro reuelauit ut diceret:tu es filius dei. Quia in eo quod dic bturillic est,revelantis indicium est. In eo uero quod respondet utatu es,con fitentis agnitio est.Super hanc igitur confessionis petram ecclesiae aedifica supis reus, tio est.Sed sensus carnis de sanguinis cofessionis huius intelligentiam non sonis petrans reuelat.Hoc est diuinae reuelationis sacramentum, Christum dei filiu non solum nuncupare,sed credere. Aut nunquid nuncupatio potius quam na/tura Petro reuelata est si nuncupatio, iam hanc a domino frequenter au/dierat se esse dei filium confitente.In quo ergo reuelationis est gloriar na/turae scilicet non nominis, cum stequentata nominis professio iam suisset. Haec fides, ecclesiae est fundamentu, per hanc fidem infirms aduersus eam Fides Nelis sunt portae inferoria. Haec fides regni coelestis habet claues.Haec fides quae in terris soluerit aut ligauerit,dc ligata sunt in coelis 8c soluta .Haec fides palternae reuelationis est munus, Christum non creatura nouit eX nihilo men Osbluitem 'tiri sed siccundum proprietatis naturam dei filium cofiteri.O miserae stulti/ Misitiae furor impius, no intelligens beatae senectutis fideli, martyrem, & mar testi
tyrem Petru,pro quo pater rogatus est,ne fides eius in tentatioe deficeret,
qui iterata a se dilectionis in deu postulata professione letari se adhuc tani quam
105쪽
quam ambiguum Ec incertum tertia interrogatione congemuit.Per id quoque a domino post tertiam tentationis infirmitatem, pasce oves mea ter Ali in t 'meritas audire qui in cunctorum Apostolorum silentio dei filium reuelatione patris intelligens ultra humanae infirmitatis modusupereminentem beatae fidei suae consessione locum promeruit. In quam nunc interpretam
dae uocis suae deducimur necessitatem c Ille confessus est Christum filium dei. At mihi tu hodie noui apostolatus mendax sacerdotium ingeris Christum ex nihilo creaturam Quam uim affers dictis gloriossset filiu dei confessus ob hoc beatus est. Haec reuelatio patris est,hoc ecclesiae fundamen tum est,haec securitas aeternitatis est,hinc regni coeloria habet clauem, hine terrena eius iudicia coelestia sunt.Sacramentu occultatum a seculis per reuelationem didicit fidem locutus est, naturam enunciauit, dei filii consessus est. Hoc qui creaturam dei potius confitens negat, prius est ut neget Petri apostolatum,fidem beatitudinem sacerdotium,martyrium,& post haec se
alienu a Christo esse intelligat, quia Petrus eum filium dei confessus haec meruit. An ne o miser quisquis hodie es, d haeretice beatiorem Petru futu/rum fuisse existimas,si dixisset: Tu es Christus persecta dei creatura,& se pereminens facturis omnibus faetura,& qui ex nihilo coepisti esse, dc per bonitatem dei qui bonus solus est,nomen filii adoptione meruisti, de quiano ex deo es natus Et quaero a te quid auditurus fuerit haec dicens, qui audita passione respondens: Propicius tibi dominus, non erit istud,audierit sibi dici: Vade retro post me satanas,scandalu mihi es r Nec Petro tamen humana ignorantia proficit ad crimen. o enim ei pater adhuc omne passionis mysterici reuelauerat. Sed fides parua sententia damnationis exce/pit.Cur igitur non hanc confessionis fidem pater Petro reuelauit,creatura scilicetαadoptionem Inuidit credo hic Petro deus,ut in tempora posteri ora dissimulans haec nunc nobis uobis praedicatoribus reseruaret Sit sane
fides alia,si aliae claues regni coeloria sunt.Sit fides alia,si ecclesia alia est fu/tura,aduersum quam portae inseri no praeualebunt.Sit fides alia, si erit ali/us apostolatus ligata se soluta per se in terra, ligans in coelo ali soluens
Sit fides alia si Christus filius dei alius praeter qui cst,prςdicabitur.Sin Dero haec sola fides confesta Christu dei filiu omnium beatitudinum glo/riam meruit in Petro necesse est ut ea quae creatura potius ex nihilo confi/tebitur,claues regni coelom non adepta & extra fidem ac uirtutem apostolicam c5stituta,nec ecclesia sit ulla, nec Christus. Proseramus ital omnes
Apostolicae fidei professione in quibus dei filiu confitentes non adoptio
nis in eo nomen,sed naturae proprietatem cofitentur, net creationis in eo
ignobilitatem, sed natiuitatis gloriam protestatur. Loquatur Ioannes sicus 3 ad aduentum domini manens, de sub sacramento diuinae uoluntatis relictis deputatus, dum non necu moti dicitur ec manere. Loquatur ergo sua
106쪽
sua ut solet uoce:Deutra nemo uidit unquam,nist unigenitus filius, qui est in sinu patris. Naturae fides non satis explicata uidebatur ex nomine filii, nisi proprietatis extrinsecus uirtus per exceptionis significantiam addere tur Praeter enim filium dc unigenitum nihil cognominans suspitio nempe nitus adoptionis execuit,cum ueritatem nominis,unigeniti natura praesta ret Nondu quaero quid sit qui est in sinu patris,habet interrogatio ista suum ordinem: quaero quid significatio ista unigeniti sibi postulet,& uideamus an hoc fit quod tu esse profiteris,id est cieatura dei perfectam,ut per Dista pertineat ad unigenitum,creatura uero referatur ad filiv. Sed deum unigenitum filium Ioannes dixit, no creaturam per feeta. Non enim igno/rauit haec blasphemiae nomina dicens: Qui est in senu patris. Et a dominosio audiens:Sic enim dilexit munda deus ut filium suum unigenitum da/re ut omnis qui credit in eum non percat,sed habeat uitam aeternam. De/us mundum diligens, hoc dilectionis suae in eum testimonium protulit,ut unigenitum filium suum daret.Si dilectionis hinc fides est,creaturam creatutis praestitisse,ic pro mundo id quod mundi est dedisse, te ad ea quae ex nihilo sunt substituta redimenda,eu qui ex nihilo substitit praebuisse, non
facit magni meriti fidem uilis de spernenda iactura. Preciosa autem sunt quae comendatit charitatem,Sc ingentia ingentibus aestimantur.Deus dili/gens mundu filium non adoptiuum,sed suum sed unigenitum dedit Hinc
Pietas est,natiuitas est,ueritas est,non creatio est, non adoptio est,non fal/sitas est.Hinc dilectionis 5c charitatis fides est mundi saluti de filium & iγum de unigenitum praestitisse,praetermitto omnes de filio nuncupationes. Non est damnosia dissimulatio,ubi de copia est electio. Rei profectus semper ex causa est, de omne opus manifestam habet suscepti negoch hecessi talem.Scribens uti Euangelista, scribendi afferre debuit rationem, de ui/deamus quam ostenderit dicens: Haec autem scripta sunt, ut credatis quo/niam Iesus est Clitistus filius dei Schibendi igitur euanget a non aliam prς tulit causam,quam ut omnes crederent Iesium esse C hristum filium dei. Si sufficit ad salutem Christum credere cui adiecit filium dei Si uero Chti stum credere ea demum fides est,non Christum tantummodo, sed Chri/stum filium dei credidisse:no est nomen fit 3 in Christo unigenito deo ex adoptionis consuetudine, quod proprium est ad salutem. Si ergo salus in
confessione nominis est, quςro cur in nomine ueritas no sit quod si in nomine ueritas est,qua autoritate creatio esse dicitur, cum no creationis con/fessio salute Ri praestitura,sed filη Haec igitur salus uera est, hoc persectae fidei meritum,Iesum Christum filium dei credidisse. Non enim est in no bis dilectio ad dea patre,nisi per fitri fidem. Et audiamus eum per episto tam loquentem: Omnis qui diligit patrem,diligit eam qui ex eo natus est. Quid est ergo ex eo nasci Nunquid id ipsum est quod per eu creari r Aut
tus Necesse eere dere christis
107쪽
DE TR i NITATE cur Evangelista mentitur,ut ex eo natam dicat,quem per eum creatu potisus haereticus doceat Et audiamus omnes quis sit hic doctor. Dictu nan est: hic est antichristus, qui negat patrem re filiis. Quid ais tu assertor crea/turς,8c de non extantibus Christi nouus conditor Si professionem tenes,
profitentis nomen recognosce An cum creatorem S creaturam patrem de
filium praedicabis,per assimulatas nominum uoces excludere te posse cre dis,ne esse antichristus intelligaris c Si in fide tua per naturam pater est, de per naturam filius est,maledicus ego sum,opprobrium in te alieni reserens nominis.Sin uero simulata omnia fiunt,dc potius nucupata quam propria,
fidei tuae ab Apostolo disce cognomen,& audi quae sit crediti fit 3 fide se quitur enim:Qui negat filium,nec habet patrem,qui confitetur filium de filium habet de patrem.Negans filium caret patre Confitens filium ait habens habet ic patrem. Quaero hic quid adoptiua nomina loci habeant.
Nunquid non nature res ista omnis est ic quam naturae res sit accipe. Ait enim idem: Quia scimus quod filius dei uenit, & concarnatus est propternos,N passuS est,ec resurrexit a mortuis,assumpsit nos & dedit nobis intellectum optimum ut intelligamus uerum, & simus in uero filio Iesu Chri sto hic est uerus deus id uita aeterna dc resurrectio nostra. O infelix intelli, gentia, de spiritu dei carens, εἰ in antichristi spiritum ae nomen proficiens, re nesciens ad sacramentu fallatis nostrae dei filium uenisse. Ac per hoe i, digna optimae huius intelligentiae sensu,creaturae potius adoptiuia nomen quam uerum filium dei Iesum Christum esse confessa. Quibus ain hoc at norum mysteriorum secretis edocta es c uel quis hodie nouus huius sci, entiae tuae autor est An ne secreto tibi hoc per familiaritate amoris recum benti in pectus suum dominus ostendit aut solus ad crucem sequensi,
ter caetera suscipiendae tibi in matre Mariae praecepta haec quot in illa specialis in te amotis cotestatione didicisti uel ad sepulchru prior quot pe/tro currenS adeptus es c uel intra cosessus angeloru & signatoru librorum insolubiles nexus, ec signorum coelestium multiformes potestates,& noua, rum atq; incoprehensibilium cantionum hymnos sempiternos tam pia tu. bi haec per agnum ducem reuelata doctrina est,ne pater pater fit, ne filius' filius fit,ne natura natura fit,ne ueritas ueritas sit c Haec em apud te omnia
demutantur in falsa. Apostolus concessa sibi optima intelligentia veru dei
filium dicit tu affirmas creationem,tu praedicas adoptionem, tu negaS na uuitatem, cum hic uerus dei filius nobis sit, de uita aeterna 8c resurrectio, nec uita aeterna est ei,nec resurrectio,cui ille nec uerus est. Et haec quide la/M'experse annes discipulus a domino dilectus. Sed nihil ab his dissimile execut catore Apostolus ec uas electionis praedicauit. Quis enim sermo eius no lab filii confessione est Quς epistola non de sacrameto uetitatis ipsius coepta est in quo nomine no proprietatis significatio est Cu enim dicit: Recociliati sumus
108쪽
sumus deo per mortem filii sui.Et rursus: Deus filium suum misit in stmilibtudinem carnis peccati. Et rursum:Fidelis deus per que uocati estis inmunionem filii eius. Quid hic haereticoru furto loci relictum est Filius is,us est, filius eius sit,non adoptio eius est ,non creatura eius est. Nomen na/turam loquitur, ueritatem proprietas enunciat, fidem confessio testatur.
Non intelligo quid addi possit ad naturam fili3 Φ quod filius eius est, qui
esse pater creditur.No incerta de infirma ille qui ele ionis est uas, locatus est.Nec magister gentia,N Apostolus Christi ambiguae doctrinae suae eratorem reliqui Scit qui sint adoptionis fit 3, & qui hoc esse ac nucupari per fidem meriti sunt, ait nan*:Quotquot enim spiritu dei agutur, hi fith sunt dei.Non enim accepistis spiritum seruitutis iterum in timore, sed accepistis spiritum adoptionis, in quo clamamus abba pater. Fidei nostrae per sacra mentum regenerationis hoc nomen est, di professio nostra nobis praestat adoptionem:filios enim dei opera secundu spiritu dei gesta conuncupant, de clamat a nobis potius abba pater ex naturae manet proprietate, quia extra naturae proprietatem est uocis ossicii , 5c dici atq; esse non idem est. At uero quae de filio dei Apostoli fides fit intelligamus. Nam cum omni quem habuit ad ecclesiae doctrina sermone, nunΦ patrem sine fit 3 cofesesione loqueretur, tamen ut ueritatem nominis huius quanta posset huma/ni sermonis significatione monstraret,ait: Quid ad hi Gi deus pro nobis, quis contra noszqui proprio filio suo no pepercit,sed tradidit eum pro no/his.Nunquid nam etia nunc adoptionis in eo erit nuncupatio, in quo pro prietatis est nomen et Apostolus enim uoIens charitate erga nos dei osten/dere,ut magnificentia dei dilectionis ex comparationis genere nosceretur,
non pepercisse deum proprio filio suo docuit. utiis pro adoptandis
adoptiuo,nem pro creatis creaturae,sed pro alienis suo,pro connuncupan/dis proprio. Quaere uirtutem dici i,ut magnitudinem charitatis intelligas. Quid sit proprium expende ne ignores ueritatem.Nunc enim Apostolus ad Romanos proprium ait filium,cum in multis uel suum uel eius saepe duxisset.Et Quis multi codices per translatorum simplicem intelligentiam,in hoc loco pro proprio filio, suo filio conscriptu habeant, tamen Graecitas, qua lingua Apostolus est locutus,proprium nunc magis quam siuum nuncupat.Et licet communis intelligentiae sensit no satis inter propriu resuum differat,verum Apostolus cum in caeteris dictis suum commemorasset filium,quod est Graece: τυ ini του 'hi: tamen in hoc loco secundu quod ait, O ὸκ ἐφεnNeτο. Qui proprio filio suo non pepercit, naturae ueritatem segnificanter expressit, ut qui superius filios plures per spiritum adoptionis dem5strasset,nunc unigenitu deu filium proprietatis ostende/ret.Non est humanus hic error, net in negado dei filio uitiu est ignoran/tiae,ubi ignorati no licet quod negatur. Creatura ex nihilo subsistens, deii , filius
109쪽
filius dicitur hoc si nec pater locutus est nec filius testatus est, nec Apost tu. praedicauit tamen audere eloqui, hoc est Christum non ignorare tan/tummodo,sed odisse. Cum enim pater de filio suo dicati Hic est filius me/us,& filius de se dicati Qui tecu loquitur ipse est, & Petrus confiteatur: Tu es filius dei,de Ioannes testeturHic uerus est sed Paulus no desistat prςdbcare de proprio,non intelligo aliud in negandi esse odiu ubi imperitiae er/ror non excusatur in crimineLoquitur haec interim loquitur plane per ad uentus sui prophetas ac prς uios ipse ille, qui postea erit in antichristo locaturus,salutarem fidei consessione his tentamentis nouis inquietans, ut pri mum conscientiae nostrae,qua ita credimus, intelligentia filii naturalis euel/lat,deinde ipsum illud quod adoptiuu erit reliquu nomen excludat. Nam cum quibus creatura est Christus, necesse est ut cum his antichristus ipse
sit Christus, quia de filii proprietate creatura no habeat,& dei se ille filium mentiatur,& per hoc a quibus hic dei filius iam negatur,ab his tune Chri stus ille credatur. Pas oro spes inanis furor expetistac qua salutis tuae fi/ducia creatura esse Christum potius Φ filium blasphemo ore contendiscoportuerat te ex euangeliis nosse ac tenere fidei huius sacramentu. Nam cum dominus posset omnia, tamen in uno quocu eorum qui orabant operationis suae effectum meritum uoluit esse consessionis. Ne enim ei uirtutem quia deus uirtus est,cbsessio orantis addebat,sed fidei erat praemium, hoc mereri Nant cum Martham rogantem pro Lazaro interrogare araeos qui in se credidissent,moti non crederet in aeternum, at illa conscientiae suae fidem elocuta est dicens: Hil domine,ego credidi,quia tu es C A R i
s v v s filius dei uiui, qui in hunc mundum uenisti Confessio haec aeter/nitas est,& fides ista non moritur. Martha deprecans fratris sui uitam, in
terrogata an ita crederet, credidit ita, Quam rogo uel a quo uitam expe/ctat hoc denegans,cum sola fit uita sec crederezMagnum est enim huius fidei sacramentum,& persecta confessionis istius beatitudo est,& caeco a natiuitate dominus uisum indulserat,d naturae damnum naturae dominus exemerat,& quia caecus hic ad gloriam dei natus fuerat, ut in Christi opere dei opus posset intelligi non expectata ab eo fuit fides cofessionis. Sed qui in receptis oculis autorem sibi tanti muneris nesciebat, meruit hoc po/stea, ut fidem disteret. Non enim caecitatis depulsio uitae aeternitatem aseserebat. Ob quod dominus iam sanum, de synagoga eiectum interro/gat dicens: Tu credis in filium dei et Ne damnum sibi putaret esse, se care re synagoga,cui immortalitatem fides haec consessa redhiberet.Et cum ille
incertus etiam nunc respodisset. Quis est domine,ut credam in eum Ignorationem eius,quem post oculorum recuperationem tants fidei intelligentia munerabatur, nolens manere, ita ait: Et vidisti eum,S qui loquitur te
cum,ipse est.Nunquid ab hoc sicut a caeteris dominus, qui orabant sanit,
110쪽
te consessionem fidei ad salutem merendam poposcit Non uti p.Nam haec iam ad caecum uidentem locutus est,sed ob id tantum, ut responderet ille: Credo domine. Quia responsionis fides non caecitatis sanitatem esset allatura,sed uitae.Et uirtute dicti huius diligenter retractemus. Interrogat
dominus:Tu credis in filium dei et Si utioe sola Christi qualiscum confessio,fidei esset consummatio,dictum fuisset:Tu credis in C hristu Sed quia
haereticis pene omnibus hoc nomen in ore esset futuru,ut Christum confiterentur,ic filium tamen negaret,id quod Christo proprium est ad fidem poscit id est,ut credatur in dei filiv. Credidisse aut in dei filium quid profi/cit,si credatur in creaturam cum a nobis fides in Christo non creaturae dei filii dei postuletur An ne huius nominis proprietate daemones nescieriat Dignum enim est haereticos non iam Apostolicis doctrinis,sed daemonuclamore conuinci.Clamant enim te tape clamanti Quid mihi de tibi est Ie/ῖ fili dei altissimirInuitis ueritas elicuit confessione, ec naturae potestatem ficte ptestatur dolor obediendi.Virtute uincuntur, cum posses a dia corpora dei haeretici ne/serunt honore reddunt,dum naturam confitentur. Dei se inter haec filium Christus de opere testatur Zc nomine. Unde tibi inter istas confitentiu d monum uoces o haeretice praesumis nomen creaturae εἰ indulgentiam ad
optionis Quid sit Christus ab his saltem qui nesciui disce,ut impietatem
tuam ipsa illa ignorantium necessaria professio arguat. Nant cum Iudaei Christum corporeum nescirent, scirent tamen eum qui Christus esset, esse filiu dei, cum falsis aduersus eum testibus sine ulla aeritatis assertione ute/rentur, sacerdos eum ita interrogat Tu es c 11R1sτvs filius dei benedicti et
Sacramentum nescientes, naturam tamen non ignorant. Neque interro/gant an CARI saeus filius dei sit, sed an hic fit cunis mus filius dei. Et, ror in homine est, non in dei filio. Nam non quodcuR 1sτ vs dei filiussit ambigitur, atque ita dum interrogatur an hic fit, tamen quod c HRIρs T V s sit dei filius non negatur. Et qua tandem rogo tu istud fide dene/gas,quod ne ipsi quidem negant qui nesciunt Cum enim perfecta scien/tia sit, c 11 Rr s T vra dei filium ante secula manentem, tia ex uirginena tam nosse,ipsi quoque qui de Maria natum nestiunt, dei tamen filium es se non nesciunt. Et vide in quod te negando filium dei, Iudaicae impieta/tis consortium miscuisti. Quam enim illi damnationis in eum causam de/tulerint testantur dicentes : Et secundum legem debet mori, quoniam fili/um dei se fecit. An ne non hoc etiam impiae tuae uocis opprobrium est,cur se filium dei dicat quem ta asseris creaturamc Ille dei confitendo se filium, reus mortis ab his iudicaturitu eum dei filium negando, quaero quid iudi/ces Professio enim eius ita Ιudos ut tibi displicet.Interrogo an diueris ab eis sententiae maneas,a quibus non diuersus sis uoluntate. Eadem enim filium dei eum esse impietate tu negas. Illi tamen eo tamine minore quod