장음표시 사용
71쪽
DE TRINITATE tura nec uirtus Naturς enim suae uirtute usus est,ut di essent quae no erant,
de fierent quae placerent. Vidit enim deus quod bona sunt . Neq; cnim ali/am quam personae intulit lex significationem cum ait: Et dixit deus: Fat fir
mamentum Et siubiccit rursum:Et fecit deus firmamentum. Caeterum nec uirtutem distinxit, nec naturam separauit, nec nomen demutauit in eo, in quo tantum dicentis intelligentiam praestitit, ut significationem officientis afferret. Veritatem aute natur at uirtutis, significatio sermocinantis no
adimit, quin potius ueritatem ipsam quanta potest proprietate commen dat. Afferre enim dicto essicientiam, naturae eius est, qui efficiens id possit praestare,quod dicens.In quo ergo tande no erit uerus ille qui efficit, cu u rus fit ille qui dicit Quandoquide dicti ueritatem, facti ueritas consequa tunDeus est qui dixit,deus est qui fecit.Si in dicto ueritas est quaero quur negetur in facto nisi sorte hic dicendo uerus sit,& non sit uerus iste facien/do. Habemus itaq; in filio dei dco naturς ueritate. Deus est,creator est,dei filius est, potest omnia, paru est ut quod uult possit, quia semper uoluntas uirtutis est , quin etiam id quod sibi dicitur potest. Perfectae enim potesta/tis est,hoc naturam posse facientis, quod possit significare sermo dicentis. Alcs ita cu quicquid dici potest, id ipsum N effici possit, tenet ueritatis na/
'I dictis exaequatur operatio. Non est ita γ dei filius deus fal/
μι, his, abis, sus,nec deus adoptiuuS,nec deus nuncupatiuus,sed deus uerus. Et non noadoptiuuc cesse est aliquid e diuerso demonstrare,per quod non sit uerus deus. Mihi nee nuncupa/ enim sufficit in eo dei nomen atm natura. Deus enim est, per quem factati κλμή fiant omnia. Hoc mihi de eo creatio mundi loquuta est: Exaequatur deus nomine, exaequatur uetitati uetitas opere. Vt significatio est dei po/tentis in dicto,ita intelligentia est dei potentis in facto. Et post haec quaero in patris ec fit 3 confessione,qua autoritate naturς uetitas uel diuinitatis denegetur, quam ec uirtus nominis,N nome uirtutis impleuite' Meminisse autem legentem oportet, non me immemorem aut disti dentem earum quae ob ci soleant quaestionu,de his nunc tacere. Nech enim hoc quod dici Iet Pater maior me est,& caetera huiusmodi similia, aut ignorantur, aut nointelliguntur, ut no per haec ipsa ueri dei in filio natura doceaturi sed ordi/nem resiponsionis nostrae eum esse conuenit, qui erat propositionis aduer
se, ut uestigia impiae institutionis gressus sic piae praedicationis inculcans, ipsa illa prima euandentis in hoc prophanum irreligiosum' inter fallacis
doctrinae signa deleret. Dilatis igitur, at in postremum reseruatis Euan/gelicis at s apostolicis prcaeconiis,omnis interim nobiade lege re prophetis aduersias impios pugna fit, ementitam eorum alio lallacem peruersitatem Veritas intela his ipsis interim,quibus fallere tentant, dici is coarguentibus. Neque enimi tra ς φθη aliter ueritas intelligi potest,quam si falsa ea esse,quae ueritati obiecta sunt,
bita iis, detegantur.Et hoc quidem mentientiu absolutiore dedecore, si mendacia
72쪽
ipsa proficiant ueritati. Et quidem sensu humanae opinionis comune iudi/cium est,nequa* ueris falsa sociari, neq; haec retia genera mutuo sibi assensia coiitineri, quia per generis differentiam aduersantc natura nun in dissi/dentia coeant,nec diuersa consentiant,nec sibi inuicem aliena comunia sint. Quae cum ita sint interrogo, intcr veru Jc falsum deum, quomodo hoc dictum intelligatur: Faciamus hominem ad imaginem dc similitudinem no/stram. Verba sensum enunciant,sensas rationis motuS, rationis motum ueritas incitat. Ex uerbis igitur sensium sequamur, re extensa rationem intelligamus,5 ex ratione ueritatem apprehendamus. Cui enim dicituriricia, mus hominem ad imaginem dc similitudinem nostram, quaero in quo nosecundum eum uerus Et qui sibi dicat. Nam fine dubio dictum hoc ex affectu sensui, dicentis est. Ergo qui dicit,faciamus,significat secum ad facien/dum no dissentientem,no alienum, non infirmum, sed qui potens sit ad id unde est: sermo faciendam.Hoc ergo sine dubio sensisse qui loquitur, quia
id loquutus est, intelligendus est. Vt plenior autem naturae ali operatio nis uetitas doceretur, qui sensum siuia per uerba eloquebatur: sensius quot rationem ex natura cum ueritate subiecit,dicens:Ad imaginem eg similitudinem nostram. Ubi est hic falsus deus cui uerus deus dicit: Ad imagine de similitudinem nostram Non habet unionem,no habet diuersitatem,non habet discretionem.Homo enim ad cΘmunem fit,secundum ueritatem sermonis,imaginem.Comunio aute falso uero* no couenit.Deus qui loqui/tur,ad deum loquitur.Ad patris ec filii imaginem homo conditur. Nomeno distrepat, natura tio differt. Vna enim est imaginis, ad qua homo cremtus est,species:& inter haec ueritas ubi deperit,manente inter utrunt de fa/ehi c5munione,& comunis imaginis ueritate. Nondum absoluendς huius quaestionis mihi tempus est,posterius enim demonstrabimus, in qua ima/ginem dei patus ec dei filii homo conditus sit. Nunc interim hoc tenemus, an iste uerus deus no sit, cui uerus deus dixerit: Faciamus homine ad ima/ginem 5c similitudinem nostram. Di cerne si quid potes,in hac imaginis comunione, uerum atq; falsum, de haeretico furore haec indeserabilia deci/de.Vnum enim sunt, ad quoru imaginis re similitudinis unu est homo fa/ctus exemptu . Sed sequamur ordinem lectionis, ut ueritas sibi cohaerens no demutetur offendiculo falsitatis. Et fecit deus homine, ad imagine dei fecit eum Imago comunis est, deus ad imaginem dei hominem fecit. Qui uerum deum filici dei denegat, quaero ad cuius dei imaginem a deo factu hominem intelligat Meminerit tamen semper per filium omnia, ne sorte haeretica intelligentia operatione sibi dei patris coaptet. Si igitur ad imaginem dei patris per filiu deu homo coditur,conditur quot ad imagine filii, quia nemo filio dictum denegat, ad imaginem 5c similitudinem nostram. Tenuit ergo sermo diuinus ratione uentatis in .dictis, quam opus explebat
rationem in telligamMμπratione ueri/tatem appre bendum
73쪽
ex quo pro bat filisiurarum deum Angsus nomen Olfici,
m factis, ut hominem ad imaginem dei deus figurans, & deu significaret, nec ueritatem deo adimeret, cum in c5munione imaginis esset deus ue/rus,qui in opere efficiendo intelligebatur dei filius.O desperate mentis furor perdite o stulta caecae impietatis temeritas Audis deum dc deum,audis imaginem nostram, quid tu subhcis uerum Nnon uerum Quid inseris naturalem at falsum Quid sub religionis nomine religione evertis Quid
per unum deum,& unum ueria deum tentas,ne deus uerus imus fit Non
dum vaesanos spiritus tuos dictis Euangelicis atque apostolicis sustoco,in quibus pater 8c filius no persona, sed natura unus 6c uerus deus uteri est: interim te lex sola necat. Nunquid ait deum uerum, re non deum uerum Nunquid aliter in utrol praeterquam naturae nomine usa est 2 Deum &deum dixit quae dixit deum unum. Sed quid tantum dixisse dicoc Deum
uerum,S deum uerum, per ueritatem imaginis praedicauit.Vsa est in nun/cupatione primum naturae nomine,utitur deinceps in genere ueritate naturae Cum enim qui fit secundum imaginem creatur utrius is,non potest noin utrol consistere,qubd uteri deus uerus sit.Sed pergamus etiam nunc eo pr. edicationis nostrς itinere,quo lex sancta de deo docuit:Angelus dei ad Agar de deo loquitur, dc idem angelus deus est. Sed sorte idcirco notadeus uerus est,quia angelus dei est.Inferioris enim naturae uidetur hoc nomen, dc ubi nuncupatio est generis alieni, ibi existimatur ueritas eiusdem generis non inesse. Et quidem iam superior liber inanitatem huius quistionis ostendit. In angelo enim ossicii potius quam naturae intelligentia est. Et psalmista mihi testis est, dicens: Qui facit angelos suos spiritus, deministros suos ignem urentem. Vrens autem ignis, illi ministri eius sunt:
sui autem spiritus, angeli eius sunt. Per haec enim nunciorum, qui angeli nuncupantur,ac ministrorum ostenditur uel natura uel uirtus. Fit ergo hiespiritus angelus, uel hic ignis urens minister det :&haec natura eorum ac cipit nuncia dc ministri officium. Volens igitur lex, imo perlegem deus personam paterni nominis intimare dei filium angelum dei loquuta est,id est, nuncium dei. Significationem enim officη testatur in nuncio: naturae autem ueritatem confirmauit in nomine,cum deum dixi Hic autem nunc dispensationis est ordo, non generis. Non enim aliud quam patrem dc fi/lium praedicamus, dc ita naturam nominum coaequamus, ut ueritatem dei teneat ex innascibili deo dei unigeniti natiuitas. Missi autem 5c mittentis significatio hic non aliud quam patrem 6c filium docet: caeterum uerita tem non adimit naturae, net in filio perimit natiuae diuinitatis proprieta tem, quia nemo ambigat naturam autoris in filiri natiuitate connasci, ut ex uno consistat in unum atque per unum, non discernatur ab uno,atque ita unum sint per unum, ut unus ex uno cst. O impatiens fidei calor, & demderati sermonis incontinens silentium. Iam enim de in superiori libro mo/dum
74쪽
dum constitutae prςScationis excessimus,cum quando impio dictu unum deum ab haereticis arguentes, di deu atq; deum a Moyse praedicatum do/centes, ad unius dei ueram religiosam confessionem pia, quamuis in considerata festinatione descendimus, nunc quom alterius quaestionis ne
gocio immorantes,non tenuimus ordinem constitatum,le dum de deo uero dei filio loquimur, usi ad consesso ne dei ueri in patre dc filio seruentis
spiritus ardore prorupimus. Sed tractatui suo fidei nostrae ueritas reserue tur,quae cum inchoata sit ad securitatem legentis, tractanda tamen atque absoluenda plenius est ad desperationem contradicentis. Non affert ita que demutatione naturae nomen offic'. qui enim angelus dei est,deus est.
Non fit plane deus uerus,si no res dei di loquutus fuerit,& gesserit.In gentem enim magnam Ismael adauget,lc nomini eius multiplicationem gemitum pollicet II, 8c quaero si hoc angeli opus est Sin uero potestas dei est, quid naturae aufers ueritatem,cui ueritatis non adimis potestatem c Tenet itaque uirtus naturae ueritatis fidem, S inter dispensationis suae salutaria mundo sacramenta: qui deus uerus est nescit aliquando non esse deus u rus Et primum quaero,quid significationis haberat deus,& no deus uerus Non enim uerbi huius apprehendo rationem si dicatur mihi, ignis est,sed non est uerus ignis: aut aqua est , sed non est uera aqua, dc quaero, in quo eiusdem generis uetitas a generis eiusdem ueritate dissentiat Quod enim
ignis est, non potest esse ne uerus sit: nec natura manens eo potest carere Uerum esse,
quod uera est. Perime aquae quod aqua est , dc per id potetis abolere ne ηοη sep uera sit: caeterum si aqua maneat, etiam in eo necesse est persistat ut uera sit: potest ita dema natura petire,fi non sit: uerum non potest non uera ebse fi maneat. Aut deus uerus est filius dei, ut deus sit, aut si non est uetus deus non potest id etiam esse quod deus est: quia se natura non sit, non naturae competit nomen: si autem naturae in eo nomen est,non potest ab eo
ueritas abesse naturae. Sed forte in eo cum angelus dei deus dicitur, adop/tionis nomen indulgeatur, Jc sit in eo nuncupatio dei potius quam ueti/tas. Si parum naturam in se dei, tum cum angelus dei dictus est, edocuit, in inferioris adhue ab angelo naturae nomine intellige, an ex sie dei praesti/terii ueritate . namq; ad Abraham homo loquutus est, sed Abraham deuadorauit. Et o pestifer haeretice, deum Abraham confessus est, quem tu deum denegas. Quas promissas Abrahae benedictiones impie expe/istas z Non est tibi ille,ut est, gentium pater, neque in familiam sieminis sivi per benedictiones fidei suae renatus euadis. Non de lapidibus Abrahae filius excitaris, sed natio uiperarum consessionis tuae hostis existis. Non es Israel dei, non es Abrahae successio, non iustificatus ex fide es, non enim deo credidisti. Per eam namque fidem iustificatus est, oc constitu/tus est Abraham pater gentium, per quam deum cui credidit adoraula
75쪽
Adorauit etenim beatus ille id fidelis patriarcha dcu, 8c accipe quam dea uerum cui ut ipse de se ait,no impossibile est omne uerbum.Aut nunquiano soli deo possibile est omne uerbus Aut cui possibile est omne uerbum, quaero quid desit de deo uero, dc rogo, quis est deus hic Sodomae ec Go morrae euersoret Pluit cnim dominus a domino. Nunquid no uerus domi nus a uero domino et aut nunquid aliud quam dominus a domino Vel quid praeter significationem persionae in domino ac domino coaptabi se Et memento, quod quem solum uerum deum nosti, hunc eundem solum
iustum iudicem sis professus Et intellige, quod dominus qui pluit a domi/no, no occidens iustum cum impio, omnem iudicans terram,ic deus N iu/dex est iustus,& pluit a domino. Et inter haecquem solum iustum iudicem dixeris quςro.A domino enim dominus pluit,& hune iustum iudicem nonegabis,qui pluit a domino. Abraham enim dixit, pater gentium no uti pinfidelium: Nullo modo facies hoc uerbum ut occidas iustum cum impio, Sc erit iustus tan* impius. Nullo modo qui iudicas terram, facies hoc iudicium Hunc ergo deum iustum iudicem necesse est 5 uerum deu esse Tuo risis, iudex te impie teneo mendacio. Nondu ex Euanget is deum iudicem prosero, o stenditur lex mihi iudicem deum loquuta est.Adime filio quod iudex est,ut auferas kUς quod deus uerus est. Eum enim solii uerum deu, quem solum iudicem tu stum professus es: dc quem iustum iudicem doces, hunc no potes secundute veru deu negare.Qui iudex est,dominus est,potens ad omne uerbu est, benedictionum aeternaria sponser est,pioru impiorum* iudex est. Abra hae deus est,ab eo adoratus est.Ementire saltem aliquid per hanc impiam de stultam uerbi tui impudentiam,unde no uerus est.Non perimunt natu rae ueritatem coelestis misericordiae sacramenta sed nec sanctoru fidem species quς ad fidei uisionem coaptantur eludunt.Sacramenta enim legis mysterium dispensationis Euangelicae praefigurant,ut patriarcha uideat dc credat quod Apostolus contempletur di praedicet. Namque cum lex umbra Ajubam vi sit futurorubueritatem corporis umbrae species expressit. Et deus in homi dii credidit, ne 5r uidetur, dc creditur, ec adoratur, qui secundia plenitudinem temporista f., homine gignendus. m ad uisum species praefiguratae ueritatis
isti. assumitur. Visus est aut tum tantu deus in homine, no natus est: mox etiahoc est quod est uisius, ta natus est. Ad veritate uero nastendi familiaritas proficit assumptae ad cotemplandu formae. Illic homo per deu secundu naturae nostrae infirmitare uidendus assumitur,hic pro naturs nostrae infirmitate nascitur quod erat uisum. Accipit umbra corpus,ec species ueritate, de uisio natura. tame deus a se demutatur, cu in homine nobis aut cospicitur,aut nascitur,familiari inter se proprietate dc natiuitatis ec uisius, ut quod
natu est visam sit,ec quod uisum est nasteretur. Et quia nondu nobis collationis Euangelicae ac propheticet locus est institutus,interim ex lege ordine prosequamur
76쪽
prosequamur,probaturi postea ex Euangeli js, veru dei situm natu in ho/minem fuisse, nunc uisum interim patriarchis in specie hominis, dei filium deum veru doceamus ex lege.Nam* cu Abrahae homo uisus est, & deus adoratur,& iudex praedicatur. Et cu pluit dominus a domino, no ambigi/tur quin quod pluit dominus a domino, ad significatione patris & filii lex loquatur.Nel rursum existamandum est, quod patriarcha nescierit, quin deum veru adoraret quem dcu intelligens adorabat. Habet aute no exigaam perfidis impietas ad intellioentiam ueri fidei dissicultatem.Angustum enim irreligiositatis sensium religiose doctrinae institutio non adit,ex quo sit,ut quae ad sacramentu salutis humanae deus in hominem nastendo gessit, mens irreligiosa no capiat,dum opus falutis suae no intelligit est e ueritatem,& contemplando partum natiuitatis, infantiae infirmitatem, pueritiae
profectum,iuuentutis aetatem,corporis passiones, Spassionum crucem,ec crucis mortem, per haec n5 sentiunt deum veru, cum haec in se ad naturam genuerit,quae sibi no erant antea in ueritate naturae, ita ut naturae no amitateret ueritatem nem homo factus deuS esse desineret cum qui deus est,homo esse coepisset,no intelligentes no nisi ex ueri dei uirtute esse,ut quod noesset,esset:nec tamen quod esset esse desineret,cum naturae infirmae assum ptio no esset,nistex potentis uirtute naturae:quae cum in eo quod esset ma/neret,posset tamen esse quod non erat. O haeretica imprudentia, de stulta mundi sapientia opprobrium Christi non intelligens dei esse uirtutem, de stultitiam fidei no sentiens dei sapientiam Deus ergo idcirco tibi Christus no est quia qui erat nascituriquia qui indemutabilis est, crescit aetate: quia impassibilis patitur, quia uiuens moritur, quia mortuus uiuit, quia omnia in eo cotra naturam sunt Rogo hoc quid aliud est, quam omnipotentem esse,quod deus estz Nondu uos i sacra de ueneranda Euangelia contingo, ut ex nobis Christus Iesus in his passionibus deus sit .Ex lege enim estis,d oportet eam docere,quod per assumptam infirmitatem no admittat deus esse,qui deus est. Sacramentum enim fidei uestrae mysteriorum suoru ui Diute testata est.Adesto nunc mecum fidei tuae spiritu aduersus uenenata in fidelitatis sibila, anes e de beate patriarcha Iacob, dc in lucta hominis inua lescens,benedici te ab eo fortior deprecare. Quid istud est, quod imbecilluoras, quod ab infirmo expectas Hunc cuius benedictione rogas, comple Xu tuo ualidior elidis A festis corporis tui,mentis tuae opus dissidet. aliud enim quam agis sentis.J enes in gestis luetae tuae hominem infirmum, sed Dein Mum hic tibi homo deus uerus est,n5 ex nuncupatione,sed ex natura. N5 enim adoptiuis benedictionibus benedici te postulas patriarcha,sed ueris Cum quis fies hohomine luctaris,sed deum facie ad faciem uides: non hoc oculis tui corpo/ momitis vis cernis,quod usu fidei tuae sentis. Infirmus secundum te homo est, sed
anima tua secundum uisum deum saluata est.Iacob in lucta es, post fidem postulatae
77쪽
postulatae benedictionis Israel es. Subditur tibi secundum carnem homo ad mysterium passionis in carne: deum in carnis infirmitate non estis ad sacramentu benedictionis in spiritu.Nec aspectus impedit, quin fides muneat,nec infirmitas avocat; quin benedictio postuletur . Nec homo efficit, quin qui homo e deus sit, nec qui deus est, non deus uerus est, quia non potest non deus uerus esse,qui deus est,ic benedicit transserens nuncupat do Tenet adhuc sacramenti Euangelici ordinem legis umbra, ic apostoli, cae doctrinae ueritatem mysteriis suis ueri aemula praefigurat. In uisu somni beatus Iacob deum uidera in somnio sacramenti reuelatio est,non corpo/ralis cotemplatio. Nam dc per scalam descensus εc ascensus angelorum ad coelum demonstratur,ec super scalam incumbens deus ostenditur,ta inter pretatio uisionis,reuelatione somnii prophetauit: nam patriarchae dictis, dc domus dei,dc porta coeli locus esse hic uisionis ostenditur. Et post mul/tam gestorum eius enarrationem sequitur:Dixit autem deus ad Iacob:Sut
dis eris, ge dc destende in locum Bethel,& habita ibi ec offer sacrificium deo qui uietam deo iri sus est tibi cum recederes a facie Esau. Si Euangelica fides per deu filium, ' ad deum patrem habet aditum di non potest deus nisi per deum intelligi,
ρ πι' nune deus qui honore deo incumbenti in scalam coeli postulat, docete un/de non uerus sit,aut quae in utro* naturae diuersitas est, ubi eiusdem natu/Deus non i rae unum ait idem nomen est z Deus uisus est,deus de uise deo loquitur.
tri7 on potest deus nisi per deum intelligi, sicut nec honorem. a nobis deus J- ρς μ deum accipit. m* honorandus esse non intelligetur,nisi iste do
Haec ab hic cuerit honorandum: nec deus scietur, nisi hic deus scitus sit. ' Hic ianua est,
RR ut de se in Evangelijs testatus est: hinc Dauid coeli portam profitetur in p., T, ' Habet ergo dispensatio sacramentoria suorum ordinem. Ad deita repost is honorem,per deum,qui ec uita est ic porta,docemur. Tenet natura suu novno quodam men.m aliud uteri quam deus est,ec inter patris di filia naturae unius no ς puri, men unum. Quaero quomodo deus filius honorem sibi dei postulans,a se
ζ ἡ ὁ degenerare ne uerus sit, quu praesumptio diuini honoris naturae in
se diuinae protestata sit ueritate r Hanc autem post sacramentum in initio cum Iacob iuste loquutus est, qui etiam ante assumptionem carnis dc uisus est,& uia dei deus adorandus esset, dc porta no est de deo. Non est de deo humanis iudic is sentiendum. Nel enim nobis ea natura est,ut se in coelestem cognitionem suis uiribus efferat. A deo discenda est, quid de deo imtelligendum fit quia non nisi se autore cognoscitur. Adsit licet secularis do dirinae elaborata institutio adsit uitae innocentia, haec quidem proficiet ad
conscientis gratulationem,no tamen cognitionem dei consequentur.Moyses in reginae filium adoptatus Sc omnibus Aegyptiorum doctrinis erudis tus,cum utit ex naturae affectu Hebraei iniuriam morte Aegyptii ultus ebse deum tame paternarum benedictionum nesciebat. Nami ob metum
78쪽
dis proditae Aegyptu derelinquens,cum in terra Madian pastor ovium esset,ignem in rubo sine concrematione rubi contuens eum audiuit,&nomen interrogauit,& naturam cognouit. Nel enim de deo nisi per deucognita esse potuissent. Loquendu ergo non aliter de deo est,quam ut ipse ad intelligentiam nostram de se locutus est. Angclus dei est qui in igne de rubo apparuit, dc de rubo in igne deus loquiture habes dispensationem in Ex rubo D/angelo,quia in angelo officiu est: no natura: habes in naturae nomine deu, qua angelus dei deus est.Sed forte non uerus est. Nunquid non uerus est deus Abrahae dc deus Isaac et deus Iacob Horu enim angelus de rubo lo/- ipa,
quens deas in aeternu est.Et ne adoptiui nominis utereris occasio ne,loqui tris, rati σ
tur ad Moysen deus ille qui est. Ita enim scriptum est: Dixit autem dombnus ad MoysemEgo sum qui sum .Et dixit Sic dices A is Israel: Qui est,misit me ad vos. Coeptus ab angelo dei sermo est,ut sacramentum intelliga/tur humanae salutis in filio. Ιde deus Abrahae de deus Isaac de deus Iacob est,ut ei naturae suae nomen sit. Mittit deinde ad Israel deus qui est, ut uere intelligeretur esse quod deus est. Quid ad haec inefficax haereticae impieta/tis stultitia vaesano spiritu mentiris, S contra tantorum patriarcham sciemtiam generosi seminis tritico urendam zizaniam sator nocturnus interistis Sed si Moysi crederes, crederes re deo dei filio, nisi forte negabis quod de deo Moyses locutus fit. Qui cu negare uolueris,audies uerbis dei: Si enim crederetis Moysi, crederetis forfitan 8c mihi, de me enim ille scri/psit. Arguit te plane,arguit ille toto legis uolumine, qua manu mediatoris per angelos dispositam fuscepit.Et quςrean qui legem dederit, deus uerus sit,cu utit mediator fit ille qui dederit. Aut nuquid no obuiam deo Moy ses popula eduxit ad monterAut nunquid no deus descendit in montem Aut forte falsum hoc dc adoptiuum potius naturae suae nomen est. Intelli Ati bii ge personantes tubas, ta lampadum Hammas, id e monte aestuante forna quam cium sumum, S ad aduentum dei consciam humanae infirmitatis trepida/tionem,& a populo ' orato ad loquendum Moysi confessam sub voce dei. Ali coara. mortem Tibi haeretice no est deus uerus, quo Israel tantum loquente mo/ri timuit, vo cem eius humana infirmitas non tulit.Tibi idcirco deus non est,quia ut audires de uideres per infirmitatem hominis est locutus et Moy ses in montem adqt, diuinoru dc coelestium sacramentorum cognitionem quadraginta dierum ac noctium tempore adeptus est. Omnia secundum speciem ostensae sibi in monte ueritatis instituit. Per familiaritatem loquentis ad se dei gloriam claritatis inconspicabilis sumpsit, dc corruptiuam uult tis sui speciem lux intolerabilis uicinae maiestatis impleuit.Deum testatur, de deo loquitur. Ad hunc adorandum cum laetitia gentiu angelos dei ad/uocat.Huius placitas benedictiones Ioseph uertici imprecatur. Et post hμ com i. solo conces ei nomine, audet quisquam negare quod uerus est et Nunc automi'. quia
79쪽
quia omnes hoc sermone nostro demonstratu existimamus, nullam inter/politam intelligentiae ratione suisse, ut deus uerus ec deus falsus in sensum humanae mentis incideret,cum deum S deum,dominum de dominum lex locuta sit,nel in nominibus naturis* significatam diuersitatem suisse, ne n5 secundum nomen naturae ic natura ncmainis pos et intelligi, cum uirtus dei,potestas dei res dei nomen dei in eo esset,quem deum lex praedicabat, quae secundum sacramenti Euangelici distributionem ad personae signifi/cationem demonstraret,Win creando mundo obediente dictis dei deum,& in figurando homine comunis secum S dei imaginis dominum creato/rem,ec in iudicandis Sodomitis iudicem dominu a domino, dc in largien dis benedictionibus de in decernendis mysteriis legis angelu dei deum, ut ad salutarem confessionem in patre deo de in filio deo deus semper osten/sus,naturae ueritatem ipso naturae nomine edoceret,cum leX deum utrunm significans ambiguitatem non relinqueret uetitatis, tempus iam nunc est,
ut quod pie religiose* lex docuit, non impie furto haereticae stultitiae prae dicari sinamus,quae dei filium deum negatura sic coepit: Audi Israel Dominus deus tuus unus est. Et quia impietas eius periclitaretur in nomine,cum deum dc deam lex esset locuta, ut naturam nominis per autoritatem dicti prophetici negaret, adiecit:Benedicent te deu uerum. Vt per id unu deum locuta lex esset,esset , in filio dei dei nomen potius quam ueritas,uno tam tum uero deo intelligendo.Et forte contradicere nos dictis tuis b stulte arrbitraris, ut negemus unum deum uerum. Non plane negamus secundum te confitendo. Haec est enim fides nostra hμ conseientia hic sermo est.Sed intelligimus unum ec eundem uerum deum. Nec consessio nostra pericli latur in nomine,quae in natura filii unum de uetum deum praedicat. Disce confessionis tuae intelligentiam, dc unum ac uerum deu cognosce, ut unum
ac ueram deum pie praedices. Rapis enim ad impietatem tuam religionis nostrae professionem, dc quod est negas, dum quod est non negas. Sic stulta mundi sapientia fallis, ut ueritatem perimas specie ueritatis. Vnum uerum deum confiteris, ut unum uerum deum deneges. Prosessio enim tua sic putatur pia, quod magis impia est: sic uera, quod falsa est. Sic a te unus dc uerus deus praedicatur, ut non sit. negas enim dei filium deum uehrum, cum tamen deum non neges, deum tantum non natura confitendo sed nomine. Si natiuitas eius nominis potius est quam ueritatis, potes aut ferre nominis ueritatem. Si autem uere deus natus est, quaero quomodo
possit non uerus esse quod natus est Aut nega esse ne sit,aut si est,quomo/do quod est non eriticu quod est non possit est ut non sit c Ac de natiuitate quidem mox erit sermo: interim tamen de uelitate naturae dei impieta tem mendacii prophetica professione conuincam, ita tame ut unum 5e
uerum deum praedicari a nobis nes Sabellii haeresis ipsum patrem sibi N
80쪽
fit 3 professa praesumat,nem tu ueritatem de filio dei unum tantum uerum deum praedicans mentiaris. Nihil plane in se habet sapientiae impieta& de dei timor,qui sapientiae initiu est,ubi deest, auseri secum omne exordium prudentiae. Ad infirmandam enim dei ueri in filio fidem propheticus ser/--,sFilmo prosel tur,quo dictum est: Et benedicent te deum veru . Primum haec impietatis stultitia fuit, ut quae superius dicta sunt aut non intelligerentur, esse uers de aut intellecta cum essent tacerentur . Tum deinde ad quam se fraudem syllabae adiectione, quae in libris non extat, instruxit, stultitiae suae in eo usa mendacio,tan dictis suis eousi adhibeda fides esset, ut requirenda esse ipsam dictorum prophetico, autoritatem no putaret. Non enim ita scri/ptum est :Benedicent te deum uerum: sed,benedicent deum uerum. Nam seriptis hynon eXiguum ambiguitatis momentum est inter te deum uerum, & deum benedicit desiuerum Personae enim alterius uidetur esse pronomen,ubi te est : caeterum ηa
ubi pronominis syllaba no erit,ibi ad autorem dicti resertur ec nomen. Et ut absoluta intelligendae ueritatis ratio sit, ipsa illa ex solido prophetae diicta subdentur. Propterea sic dicit dominus:Ecce qui seruiunt mihi manda
cabunt, uos uero esurietis: ecce qui seruiunt mihi bibent, uos uero sitietis: ecce qui seruiunt mihi exultabunt in laetitia,uos autem clamabitis propter dolorem cordis uestri,ec a contritione spiritus ululabitis. Relinquetis ergo vos nomen uestrum in laetitia electis meis,uos autem interficiet dominas. Seruientibus uero mihi uocabitur nomen nouu, quod benedicetur super terram,& benedicent deum uerum:& qui iurant super terram, iurabunt in deum uerum.NunΦ non ex causa est, cum consuetudo praedicationis eraceditur,ec rationem nouitatis ratio falsitatis inducit Cum enim antea tan sit, uerritis
tum de deo prophetiae extitissent, ic ad dei dignitatem ac natura demon/ Ars tanta strandam simplex de solam dei nomen commemoratum fiuisset , quaeren dum est,qua ratione nunc per Esaiam benedicendum deum uerum, & ia randum super terram in deum uerum prophetiae spiritus praeloquatur. Et primum noscendum est, sermonem hunc res futuri temporis nunciare, de quaero an deus uerus non fit,qui tum secundum opinionem Iudaeorum tabenedicebatur 5c iurabatur.Iudaei nant sacramentum mysterii dei nescisentes,dc per hoc dei filium ignorantes deum tantum non ec patrem uene rabantur.Nam utim uenerantes patrem uenerabantur ec filium. Hi ergo deum benedicebant di iurabant per eum. Sed propheta benedicendu de/um uerum testatur Verum deum idcirco pronuncians, quia per mysteri propheta praum assumpti corporis non ab omnibus esset in eo dei ueritas intelligeda. dixerit no so/Et opus fuit ueri c5firmatione,ubi falsi proruptura esset assertio.Et fingu=- - μή Ias dictorum eorundem sententias recenseamus. Propterea sic dicit domi nusEcce qui seruiunt mihi manducabunt,uos uero esurietis: ecce qui serui
uni mihi bibentinos uero sitietis. Cognosce sub eodem dicto utriuis tem