장음표시 사용
41쪽
mei fecistis domum negotiationis. Alibi quoque,
Iohan. . Et tu credis in filio Dei . Numquam praesumeret dicere, pater meus, & patris mei, & tu credis in filio Dei, nisi esset confidentia naturae, quaC Vindicat vocabulum veritatis in patre, de conscientia
propriae natiuitatis. Quid enim insolenter ille lo- Philip queretur. qui semetipsum humiliavit factus oboediens usque ad mortem crucis. Sunt & alia testimonia plurima. sed nos nunc non librum scribimus, ut omnia prosequamur, sed causa breuitatis paucis testimoni js summas claudimus, ut vox illa obruatur, quae negat Christum verum esse filium Dei. Sane dicit se Christus filium quoque esse hominis
Mari r . cum ait, Et videbitis filium hominis. Et, Quem di in xxb. isi, cunt esse filium hominiς. Hoc est enim sacramentum fidei in Christo, ut cum illum filium Dei esse credideris, credas quoque de filium hominis esse cum factum . Illud enim, quod filius Dei est, naturaliter possidet, hoc autem, quod filius hominis fa tu 'qu t beneficus nobis praestitit. & ideo quihoneficus Christum filium Dei esse non credit, impius est, sed si tity' & qui Christum filium hominis esse factum confiteri dedignatur, ingratus est. Tu tamen haeretice credis quod Christus filius hominis factus est, dc
cum hoc ipsum de se Saluator dicat, non abnuis. Matth a. At Vero cum dixerit pater, Hic est filius meus, Ncum dixerit filius, Pater meus, tu Vt cor Pharao nis obduras, & non credis. Superest impudentiae
tuae, ut quasi melancholicus non vera pers hicien , patrem
42쪽
patrem & filium dicas es e mentitos . Non, inquir, nego filium, sed nego verum filium. ergo & Petrus Ideo beatitudinis vocem promeruit, quia Christum verum filium esse non credidit, licet filium Dei vi- Μ π ulsit confessus. Magnum re vera confes ae fidei sacramentum est in Petri conscientia, ut cum labiiscricat, Tu es Christus, filius Dei vivi, in corde ta- Γλi Lmen habeat, quod non siit verus filius Dei vivi. E o homo sium, Verba audio, verba Intellego, interpretationem tacitam cordis audire non possum. Christum filium dixit Dei vivi, nisii & adoptiuum adie cerit, ego aliud nihil intellego, quam quod & loquitui . iuerit ' si Christus, qua dominus & De- isoxxς, su
p Vocem fieri cordis eius mani
s esta confessio , propter quem dc Petrus interrogatur . non enim sibi soli Petrus interrogatus est, sed& omnibus nobis ut cum ille de Christo bene con
ci . h V0Φ0ςm pCruenire. ' & interea videamus si 'λxxς-Sς digne Petrus beatitudinis praeconium consequi
ptiuuS Si digna haec patris reuelatio est, dc non
qui mo, 'D R Cd neque ibitis Helias, qμ' mortQm adhuc usque palissus non est, vel quilia bel
43쪽
bet ex numero Prophetarum, ex quibus unus,Vt in Matth, in. euangelio relatum est, putabatur Christus. sed ad hoc nomen adoptionis, meretrices, & publicani, quamuis emendatione Venerunt. & ne quis me putet blas hemare, audiat in euangelio dici, Moe-Μδyth pi, trices, de publicani praecedent VOS in regna caelorum , ubi non nisi filij adoptionis sunt. cum ergo nec blasphemis, nec turpibus adoptionis gratia de negetur, si corrigant se, hoc pro magno sacramento pater Petro reuelauit, quod scilicet filias quidem Dei viui est, sed adoptione potius, & non natiuitate, dc tantum nomine, non etiam & nominis veritate. Plane qui hoc credit, non beatus ille est, sed miserrimus omnium, habens non solum intellegentiam carnis , & fanguinis, Verum etiam S spiritum
Diaboli. Sed quaeso Regina, sentias, quod multa
in hoc loco dici poterant, quae, ad consequentia festinans, praetereo, credens quod data occasione,
quasi una de sapietissimis plus possis sentire, quam
Prou. q. loquimur, secundum sententiam Salomonis, Da sapienti occasioncm, & sapientior erit . Haec vestra,
Arriani, doctrina est.. haec vestra interpretatio singularis . hoc secretum fidei vestrae mysterium. ado 'tione, inquit, Christus est filius, & non verus fi-ius . interrogemus S Iohannem. potest & hic vexum didicisse, siue quia interfuit, cum Petri lauda ta confessito est, siue ex peculiari dilectione Salua toris, qua ita erat ei proximus, Ut etiam supra pe- Iohan. r a. et uS eiuS recumberet. Videamus, quid haerens pectori
44쪽
ehori eius hauserit. Dcum nemo vidit umquam, nisi I0bδR unigenitus filius, qui est in sinu patris . Nulla creatura uidet Deum, secundum hoc, quod Deus est, re ideo ait, Deum nemo uidit umquam. Sed sequi tur, & dicit, nisi unigenitus filius . ergo unigenitus filius non est creatura, qui Deum uider, quem nulla uidit creatura. & ne forte unum eum de ado-ytiuis filiis crederes, amputauit sensus imp ij OccasIonem, cum eum dixit non solum filium,sed etiam unigenitum filium . Hoc nomen non habet socios, licet dicantur ali j fiiij, adoptione tamen, non Πλtura Iuni filij sed Christus solus unigenitus filius e , quia lotus uerus filius est, non adoptione, sed
natura, non nuncupatione tantum, sed & genere.
2 ' et k0β si tu est, etiam in sinu patris est filii adoptiui in sinu Abrahae sunt, qui autem uerus filius est, & unigenitus filius est, in si nu patris est . intellege tamen & in hoc inseparabiem paternae substantiae filium, quod in simu patris dicitur esse. item legimus,Sic enim dilexit munum 'CUS , ut flium tuum unigenitum daret, Ut Omni S, qui Credit In eum, non pereat,sed habeat uitam aeternam. Non uideo, quomodo dilectio Dei Commendetur ad mundum, sit non uerus, & Uni de
rinus creatura est, seruus est. quomodo redemit
45쪽
redemit ad libertatem, cum seruus nullo iure pol sit conferre libertatem. & tamen Abraham, ut commendaret dilectionem, quam habebat ad Deum iproprium,& uerum unigenitum, & dilectissimum filium obtulit in holocaustum, cum hoc ipsum Uς iis ad probandam eius in se dilectionem fieri praecς pisset. Et tu dicis impie, quia Deus uolens com mendare dilectionem suam mundo, non habuit uorum filium, quem daret, sed usus est necessitate, more sterilium. ut, quia verum de se genitum ii lium non habuit per naturam, uel ex nihilo factum daret. Dic impie, ergo maiore uirtute dilectionem commendauit Abraham, proprium, & unigeni tum filium Offerens, quam Deus, qui non habuix proprium, neque uere unigenitum dedit. Et est, quod uelit Deus magnopere commendare, & infe
ri S non Commendat, cum commendauerit homin& ille Deus, quem maiorem praedicas, minor est homine in commendanda dilectionc. minus enim commendauit dilectionem, si non uerum & unigoni tum filium dedit pro mundi dilectione. & Abra ham plus commendauit, qui proprium unigeni tum obtulit. Sed absit haec impietas, ut uel in dilactione commendanda minor sit Deus, qui est pς Omnia inaestimabilis. uerum enim & unigenitum filium dedit, diligens mundum . Hoc enim Paulu=uas electionis exsequitur, uolens Dei in nos com Rom. s. mendare dilectionem dicens, Qui suo filio non 8 percit , sed pro nobis omnibus tradidit illum. cum dicit a
46쪽
dicit, Filio suo, proprietatem veritatis expressit in nomine. & vide tamen, quo sermone usus est, dicens , Qui suo filio non pepercit. Legisti utique di centem Deum Abraham, cum filium pro Dei di lectione uellet occidere, Ne inijcias manum tuam R' 'in puerum , ne facias illi quidquam . nunc enim cognoui, quia times Deum tuum, α non pepercisti filio tuo dilecto propter me. Dicit & Paulus, Qui '' 'filio suo non pepercit, sed pro nobis omnibuS tra didit eum. dicit Apostolus ex Dei uoce, quomodo' commendaret dilectionem. improprie usus fue- Τ ω' G
rat uerbis dlumis, si non & hic de uero filio loqueretur . & tamen, quis nesciat in patre Abraham, di Isaac filio eius imaginem praecessisse futurae Veri tatis . In Deo patre, & Christo unigenito filio eius sacramentum praecedentis figurae monstrauit &Apostolus, consignans ipsis sermonibus ueritatem, quibus & primum figura signata est, dicens, Qui k proprio filio suo non pepercit, sed pro nobis Omnibus tradidit eum Si ergo figura erat in Abraham, cum offerret filium, ueritas autem in Deo patre, cum tradidit filium, quid ais doctor impietatis ubi
maior uis uersiri debet, in figura, an in ueritate. sine dubio in veritate. & quomodo tu minorem exhibe S ueritatem, pleniorem uero figuram . plenior enim est figura, ubi uerus filius offertur, & minorvst ueritas, ubi secundum te, non uerus filius traditur, Sed plane maior est ueritas, & minor est figura
hoc si uis probari, crede uerum unigenitum filium g Dei,
47쪽
Dei, dc intelleges, quod multo plusquam Abraham gessit Deus, dans filium suum unigenitum pro mundi dilectione, secundum euangelium, uel Cum secundum Paulum, suo filio non pepercit, sed pro nobis omnibus tradidit eum . Abraham enim licet filium obtulerit, tamen pro Dei dilectione obtulit, cui quidquid obtuleris, non aequas ad quod dignus est. obtulit filium, quem postea quam per
naturam habere non potuit, per Deum tamen contra naturam est adeptus. obtulit ergo Deo, quod ei Contra spem naturae dederat Deus. & obtulit fi lium , facit ad scauam, si dixero, se minorem . di sine illa condicione praesenti quandoque mortalitatis lege moriturum. contra, examina quid Deus
praestiterit . filium suum praestitit unigenitum,que non sero ex alicuius adeptus est gratia, sed semper
habet sine initio ex proprietate naturae natum de
se, qualis &ipse pater est, qui eum genuit, inuisibilem, inaestimabilem, sempiternum , in passibilem, & inmortalem, & omnipotentem, sicut ipse
pater est, & postremo per omnia, Secundum hoc quod Deus est, aequalem ei, qui eum genuit. Uides qualem dedit filium pater. Ecce iam Deus inaestimabiliter stiperior inuenitur in filio . & nunc Considera , quod hunc talem unigenitum filium pro mundi dilectione praestiterit . & expende nunC, quidnam sit mundus, utique creatura est . similiter de Deus quid sit, expende, utique creator est. Nnunc iam Compara, quem dilexerit Abraham, N
48쪽
quem dilexerit Deus . Abraham quidem Deum, Sed reCense quanta Deus Abrahae praestiterit, MinuVnies, quod Abraham multo minus Deo dilectionis debitum reddidit, quam debebat, licet reddiderit, quantum reddite potuit. Deus autem mundum diligit pro nulla sibi data ab eo gratia. Vides quia multo est commendabilior dilectio Dei, quae non ex debito praestatur, quam illa Abrahae, quae praestatur ex debito. Sed uide adhuc supereminentiam dilectionis, qua Deus diligit mundum, non solum sibi, qui eum condidit ni illo merito iustitiae
Commendatum, uerum etiam peccatorem, oc ad
uersum se impium Mundum ergo dilexit Deus peccatis, & impietatibus reum . non quia pCCCata, . 1mpietates dilexerit mundi, sed dilexit mundum ,
ut de peccatis, & impietatibus mundus ipse liberetur. & audi Apostolum per haec mire commendantem Dei dilectionem, cum scribit ad Romanos, i quid enim Christus,cum adhuc infirmi essemus, , ecunnum tempus pro impiis mortuus est. vix enim plo iusto quis moritur. Nam pro bono forsitan
quis audeat mori. Commendat autem DeuS carita- Iem suam In nobis, quoniam, sit cum adhuc peccatores essemus, Christus pro nobis mortuus est, multo magis iustificati in sanguine ipsius fatui erimus
ta inis uti desiderat. sed nunc quod facit ad ἡ u ςyp ndi US, Mundum, habitatot inteIpretatus Apostolus ostendit, qu d
49쪽
pro impiis & peccatoribus mortuus est Christus, ut suam caritatem commendaret in nobis, qui sumuS in mundo moritur, inquit, Christus pro impiis, & peccatoribus, quandoquidem uix proiulto quis molitur, licet forsitan pro bono quis audeat mori. Iam ne intellegis, quam inenarrabiliter praecellat di lectio Dei, ubi est veri tatis expressio, ila quam minor sit dilectio Abrahae, ubi fagu-xa signata est. Non hoc dico quassi non multum dilexerit Abraham, immo tantum dilexit Deum,
quantum & potuit, quantum nemo CX natiS mu
lierum supergredi potest. Sed licet multum dilexerit Deum, & de toto corde, & de totis viribus animae suae dilexerit, tamen inenarrabili supereminentia diuinae dilectionis in infinitum superatur Quis enim possit explicare dilectionem, quam De us mundo praesti tit, dans unigenitum filium suum ita, ut homo nasceretur, qui Deus est, & haberet secundum carnem humana sorte initium natiuitatis, qui sitae initio de patre natus ell, & ille aequa lis Deo in forma Dei existens semper, accepta formina seruili minor fieret, non solum patre, Vertina' etiam angelis, immo de hominibus . nescio, si noni uermium & multum infra, ' Vermi quoque comparatione, M postremo, ut secundum naturam susceptae ani' mae, Vsque ad mortem tristitiam pateretur, qui tomtus gaudium est, non solum Abrahae, qui diem Iol eius cupienS Videre, vidit, & gauisus est, sed & om nium hominum sanctorum. Praestitit ero O mundo
50쪽
unigenitum filium 1 uum , ut qui vera vita est, pei 'dens in ligno secundia carnem, mortem CruCis parte retur , Occultata interim sempiterna, &inuio
labili druinitate eius, quae illi una est cum patre eiuS. Vide dilectionem, vi pro mundi salute domi
nus mai es alis crucifigatur in terra, qui te filium Dei credentibiis Vitam aeternam praestat in caelis. O te beatissimum patriarcha Abraham, Cui US maxima dilectio in Deum non nisi inexplicabilis diuinae dilectionis inundatione submergitur. & nesci rion hoc totum pro respectu tuae dilectio Jως ς ius,&fidei Deus impio Praestitit in do. I Ibi enim, & semini tuo promiserat Deus, ut heres esses milia da per iustitiam fidei, sicut docet Apostolus Pau-R'πιε Sed scuis tardo, si liunc locum uoluero ple
tiens, ut Uuondas quomodo Deus diligens ira tria duim, dedit unigenitum silum filium, lici ut ait Apotolus, quomodo suo filio non pepercit,seti ni o no- Mm b Is omnibus tradidit eum. Si sacra metitiam illius 1neffabilis diuinae dilectionis agnosceres, itum C a aduersus situ Dei Impias componeres quaestion . quas qui pia uarictis est, per illa, quae supra diximuS, intellegit absolutas . Sed adhuc reliquam Dartem propositi testimonii videamus, ut tuae frontis imo