장음표시 사용
41쪽
in lucem exire passus sum, reliquae propediem sequentur. Meum autem in haeresios oppugnatione &Catholicae veritatis defensione studium, etsi Italiae minus necessarium , in qua Romanam illam fidem Apostoli voce laudatam,tot lacu lis inconcussam S immobilem, si cmant licet aduersari j,permansiisse non dubium est: certe
in Gallia inferiorici: Germania, ubi Christianae religionis ac fidei veritas, multis in locis varie ab hqreticis labefasta a est, sorte no in oportunum idebitur. Illud igitur quantulumcunq; est, tuo Amplis. Cardinalis nomini con secrandum putavi: cuius vigilantiae,Seraphici ordinis notiri gubernacula Clemens VIII. Pontifex Max. iure comisit.Intelligibat enim Apostoli Petri successor omnium perspicacis sinus maioris Ecclesiae nauis admotus gubem naculo, minorem Franciscant ordinis cymba,
a sanctissimo patre Francisico informatam factamq; diuinitus, superiorum temporu iniuria,a prima illa institutione nonnihil esse m latam, proinde sentinae vicio nescio quid dedecoris obrepsisse. Itaque non esse procrastinandum,sed ordinem Seraphicum, ad pri- istinam formam esse reuocandum. Qua in re tuae amplitudinis opera & studio potissimum vii voluit Pontifex Max. quippe qui excellentem illius virtutem atq; contantiam, cum singulari in rebus gerendis dexteritate con iunciam,multis experimentis perspectam haberet.
42쪽
DEDICATOR IA. MLeret. Proinde cum id in urbe Italiaque tuo studio magna iam ex parte perfectum sit: ean dem felicitatem Gallia,tua Cardinalis amplis. sime,ope ac beneficio se breui consecuturam, pristinumque decus ac reformationis ornamentum sibi quoque restituendum esse, con fidit. Quod erit omnibus salutare, & tuo no mini ad laudem & gloriam,& caeteris ad qui tem. Christus Dominus amplitudinem v stram nobis ordinique nostro semper & ubiu
43쪽
ritati s per sticue demolli esuri F. Ior nne Dublinlio Nervio, ordinis Minorum Y rem mrae Theol si fessore, auctore. . H dacium autem, quoa nemI- -ni nisi specie pIacet aliena, V tandem sponte vanescit ac defluit: tamen vellem mihi, ad hoc, quo nihil
Vulgo gratius esse consueuit,coarguendum,illam Vero, quae ab aduersariis Varie oppugnata, in obscuro latere a nonnullis existimatur, ii lustrandam: etsi non qualis in Cypriano aut Lactantio fuit,aliquam tamen proximam elo quentiae contingere facultatem; Vt quantum Reipub Christianae & mendacium noceat, &Veritas conserat,a nobis ornate copiosem e
positum, ab omnibus posset intelligi. Quod sane duabus ex caulis fieri vellem, vel quod potius crederent homines quidam ornatae Veritati
44쪽
certe ut aduers rii suis potis imum armis,quiabus placere sibi&conlidere olent; reuince rei cura nobis. Sed quoniam ea est ratio veri- tutis, ut Dei protectione secura, nec humano patrocinio magnopere indigeat, nec hostium multitudine terreatur:ingenium mihi mediocre,a Deo esse concessum , aequo animo fero. Itaque non eloquentiae viribus fretus, sed ve
ritatis fiducia,susicepi hoc opus, maius sortasse, quam ut meis humeris sustineri possit; quod
etiamsi vires meae impares fuerint, Deo cuius hoc munus est, adiuuante,Veritas ipsa comple bit.Dicturus autem de robus magnis ac maxime necessarijs, de si de aliisque ad Christianam religionem pertinentibus, quae aduersarij adulterare conantur: Veritatem ostendam, cuius
ea vis esse solet, Vt repugnantes animos ad se trahat. Nam si in magnete lapide ac succinis, haec esse vis dicitur, Ut anulos & stipulas &s stucas ad se rapiant bique copulent:certe V ritatis, quae omne hominum genus ad se natu-.ra rapit, maior est Virtus, Ut sitos amatores sibistri estissime copulet. Quod si istis, qui suis e roribus sauciat, ac in coeno libenter Volutatur, quod verum est, persuadere non possumus:
nostros certe confirmabimus. eaque in re Vt
mus paucioribus sortasse Verbis, quam tantae rei postulat magnitudo. Hinc autem blandos Sirenarum cantus ad fidei facienda naufragia dulciter per ahentes, inde Scillaeos obtre si
45쪽
torum canes, quorum importunis crebrisque latratibus, eruditissimi homines adeo copiose ante nos respond erunt, ut etsi nostrum armret in enium,posset ex illorum sontibus irrigari,surda Vlyssis in morem,aure pertrasiens,
flante spiritu sancto, sine cuius auxilio vana sunt omnia, ceptae disputationis vela suspendam.Tria igitur in hac oratione dicturus sum. Primum hanc religionem ac fidem,quam tanto studio ac diligentia, Philippus Rex Catho- licus defendit ac protegit. non ab hominibus excogitatam,sed ab ipso Christo non ad te pus, sed in aeternum datam esse diuinitus. De inde huius domicilium alibi,quam in Romana Ecclesia esse non posse, planum faciam. Tertio cur adeo multi,huius fidei lume amittanti perspicue demonstrabo. Vnde igitur ordiar,nisii ab eo,quod etsi in 'Ti ' ' ter nos&aduersiarios conuenit, a Christo in stitutam esse Ecclesiam, magistram & sunda mentu veritatis, tamen propter alios quoscia siue oentiles siue quorum hoc taculo plena sunt omnia,pluribus verbis explicandu A'st x ε' estAstitur nostrae religiqnis ac fidei auctorem Christus.' suisse Christum non solum ij, qui nomen illi dederunt ac in illius verba iurarunt;sed etiam illius hostes, una voce consentiunt. Tribus
enim primis fidei saeculis, cur in Christianos tot suppliciorum generibus impii saeuiebant, ' nisi quod illi repudiata religione maiorum,
hominem crucifixum adorarent, atq; Vt Deu
46쪽
cia sed in toto terrarum orbe,adeo persuasum erat. Vt nihil cuiquam certius videretur. I
furn quiena Christum,que nos Dei filium con siremur: illorum plarri': vel diuinum homi nem ac sanctitate praecipuum, vel sa Dientissimum Deo : charissimum suisse dicebant. Ιo sephia; Iudaicae scriptor historia sito tempore Iesiim unum sapientem fuisse testatur; si tam n inquit eum Virum nominare fas est. Erat enim mirabilium operum effector. & doctor omniu,qui libenter Verum audiebat. Christus hic erat. Quem post: immania supplicioru genera & crucis ignominiam, mortuu ac sepultum, ertia die a mortuis resurrexisse dicitis, quem Christianum nunqua suisse, perspicuuest. Sed cu is es et in lege doctissimus, hoc ex Prophetarum vaticiniis didicerat. Ex quibus Esaias ita vitae mortisque Christi historiam ξ'ie. sa. texuit , ut Euangelistae potius quam Prophe tae officio functus esse videatur. Daniel au P νςἰstem quo teporeChristus Venturus esset,ostentadit: ut minime mirum sit, si Iudaei quanquam veritatis inimici, ex scripturaru sole, aliquod verae cognitionis lumen acceperint. Quid sapientisiimi quique gentilium ' Nonne ex Sibyllarum vaticiniis, quae nostri , Lactantius, Augustinus Arnobius, inter Graecos aute, sire ensis Eusebius, Clemens Alexandrinus, alijque ispe com memorat, Christu & sapientiae laude cumulatum, &nostrae religionis au-
ctorem suisse didicerunti Omitto eius inimi
47쪽
Solis admiranda eclypsis in morte christi. In apolo. velim. lib. a. an natium ii. E. & 8φ. nat sili. Epist. ad Polycarpum Apollo. 1, uum.
g ORATIO cos Celsum atque Porphyrium , ipsumq; Lu
cianum atticorum antesignanum, qui aliquari
do Christiani suisse sed post: in perfidiae barathrum deuoluti esse dicuntur. Attamen isti neque fidei sundamenta labefactare conati
sant, neque nostrae religionis auctorem,Chri stum unquam negauerunt. Manebant enim omnium memoriae illius insculpta vestigia: quo moriente orbis terrarum tanti facinoris conscius repente contremuit:obscuratoq; sele, ac die in horrentes tenebras Verso, aeternam Ut ait Poeta quidam, timuerunt saecula noctem.
Phlegon doctissimus Olympiadum emenda to , qui sub Adriano Caesare floruit, illud ad mirandum stupendumque prodigium,olym piade zor. in quam anno Tyberij Caesaris decimo octauo,Christi mors incidit, insigniore, quam Vnquam antea , solis eclypsim extitisse
commemorat, die Versa in nocte tenebrosam,
ita ut toto coelo stellae micarent. Quod luna quintadecima soli ex diametro opposita, prae
ter ordinem rationemq; naturae accidisse,non
dubium est. Praeter Euangelistas omnes'; p tres, ait Tertullianus illud miraculum inannales Romae relatum, suo seculo adhuc in a chiuis publice seruari; ut minime mirum sit; si tum in Ecclesiae nascentis exordio,omnium memoriae esset insculptum. Quid de illo in mimo terraemotu dicam, quo Cornelius Tacitus & Plinius duodecim Asiae urbes tum cor
ruisse testanturi Dionysij Areopagitae scriptapi aetereo. Hactenus enim illsum, qui a nostra religione
48쪽
PHILIPPICA. 69 religione alieni fuerunt, testimonia recita-hum us. Venio nunc ad Ioannem Baptistam A- poliolosque testes omni exceptione maiores,
illosque Ecclesiae Pa res, qui omnes Christia nam religionem, a Christo cepi se, Uno ore consentiunt. Ex quo Christum,quem omnes probi abhinc mille quingentis annis ut Deucoluerun improbi atque gentiles, aut Deum aut certe homjnem sapientissimum, Deoque charissimum suisse dixerun nostrς religionis ac fidei auctorem extitisse,perspicula est. Quae Fides acum ita sint fidem ab eo traditam non a calli- ς' Σό
pilio cum sua Dea Aegeria,& seperioribus δε- culis de Arabe quodam, quem nominare pol lutio est, cum sitia columba pseudoprophetae humeris insidente,alijsu; nonnullis, qui varia religionum genera excoqitasse dicuntur, meis moriae proditum est; sed a Dei filio allata datamq; diuinitus, certam ac veram esse, no dubium est. Hoc igitur argumenti genus, contra gentiles &atheos quorum hoc miserrimo is culo magnus est numerus,Valcre plurimsi, ipsi quoque aduersarii confitentur. Hactenus inoffenso cucurrimus gradu: v niamus nunc ad illius religionis ac fidei, . quam a Christo traditam esse constat,domici- lium, eumq; hominum coetu,ci quo Veritas retinetur & colitur,demon stremus: ne si ab illo
aberrare contigerit, pro luce tenebras, morte pro vita, pro Veritate mendacium amplecta
mur. Vnde igitur dicendi sumemus exordiu, P D nisi
49쪽
le grauio iagitur ad antiquos recurrunt.
o ORATIO nisi ab antiqui a e constantiaque doctri e , quae sui data diuinitus. multis homum ma chinis labefactari potest' Multis enim abhinc saeculis, non solum Z Neronibus, Domitianis. Deciis, alijsque persecutoribus, verum etiam a Vat enti no, Marcion e, Ario, teri sque hia ius cemodi pestibus veritas oppugnata, manifest o Dei beneficio & stetit immobilis & inuicta permansit. Igitur illud in primis. Christus sundator Ecclesiae, inuidiosum nouatoris VO cabulum semper fugit, illiusque doctrinam antiquitati consentaneam esse , perspicuum est . Saepe cum Pharis is, qui nouum ab illo doctrinae genus adferri calumniabantur, disia serens:ad Moysen prouocat. Si crederetis,in quit,Moysi crederitis forsitan & mihi.Demeenim ille scripsi.& Scruramini scripturas. Illae sitiat, quae restimonium perhibent de me. Quid Apostolus Paulus,de cuius nomine tala tum haeretici gloriantur ' Nonne in eo totus est. vi Christo non notati, sed antiquum d ctrinae genus allatu esse,planum saciat' Euan gelium,inquit, Dei, quod ante promiserat per Prophetas suos & quae sequutur.Et alius Ap stolus: Non nouum mandatu scribo vobis,sed
vetus. Quid opus est: multis' Ipsi quoq; Gra ci philosophi ut suum dicendi genus probent: illud abi pi charmo Procyti de Epicteto,Hem mete Tris megislo,denique a Sibyllis,ipsoque antiquitatis sonte derivant. Apud Platonem quoties legimus: λή- , cum is ali quid de animorum immortalitate, de mundi creati
50쪽
ςreatione, de prouidentia Dei, alijsque id et raus persuadere conatur ' Nihil antiquius Dei verbo: nihil visa veritate praesulatius, quQ non ob hominibus excogitata,sed a sanctis prophetis primum obscurius:hinc per Apostolos clarius est reuelata diuinitus. Proinde non mihi πω bi; et haeretici, qui secum putant natam esse sipientiam, noua quasi descripturarum sonte hausta, tam I I sui cerebri deliramenta confingant. Suspectu x RRIuxtest: quicquid nouitatem sapit: quicquid ab Ec ' μὴ clesiae antiquitate dissentit. Quid aliud sibi
vult, quod huic a Salomone dicitur: Nasus Cantic. . tuus sicut turris Libani, nisi quod Ecclesia sensum Domini eminus odoratur' Hircneus vicinus Apostolicorum temporum cum in sui saeculi haereticos agit; Nonne ad Polycarptim magistrum suum, ipsiimq; Ioannem Euange lista recurrit Quid noster Augustinus' Nonne antiquiorem Cyprianum tape commemoratὐ TMologo-Beatus Hieronymus Ioviniano Origenem Vt um Eriantiquiorem opponit. Caesiariensis Eusebius pi-- in sti is libris omnibus, nihil siepius,qilii in traditionem Ecclesiasticam ut antiquissimam in ore habet. Tertullianus haereticis omnibus, quasi doctrinae Christianae corruptoribus &nouis adulteris,de antiquitate praescribit. N Noua quiua quidem placent, sed nouis hominibus, qui hμ pl/ς ς. ut paruuli fluctuantes , circuhseruntur omni Vento doctrinae, quorum animi, nihil incon t' ' ' stantius,nihil leuius.
At non ita Catholica Ecclesia, domicilium veritatis stupra petram stabilem,Domini voce D Σ sunda-