장음표시 사용
121쪽
quennium post Grammaticam, O Dialecticam sine alia quo studio Theologiae , aut juris Pontilicii incumbat; verum, dicto exacto quinquennio, se illisstudiis insudare voluerit , liberum sit et , dum tamen simul , aut
seorsum, aut Theologia, aut Sacris canonibus operam navaverit, ut in his Sanctis, utilibus Professioni-hus Sacerdotes Domini inveniant, undὸ infectas Philosophia , Er Poesis radices purgare , sanare valeant O c. Sed nunquam Leonis X. Sacrum Fidei depositum , suae curae concreditum , illibatum custodiendi aelus magis eluxit , quam dum anno MDxv I I. damnavit Luthermam Haeresim , cujus Autor, ut sufer ostendemus in proximo Colloquio, fuit Martinus Lutherus , qui in Omnem licentiam
effusus, permulta Ecclesiae Catholicae Dogmata Convellere , ac oppugnare ausus est , & sicut jam observavimus in superiori Colloquio,tantum ejus nequitia praevaluit, ut indici una adversus Turcas, Christiani nominis hostes, Bellum in mutua inter Christianos Principes Bella deflexerit, seductisque per haeresim populis, tota fere Germania , & aliae plerique nationes hoc incendio conflagrarint.Quo factum est, ut Turcae, Principibus Christianis inter se pugnantibus, suasque vires Bellis atterentibus, Chrilanos fines invaserint,susque potestati subj garint.Hic autem praetermittere haud possum insignem calumnia,quam Theophylus Mynaldus impi git Dominicanis in Libro, quem edidit de Immunia talibus oriacorum, ubi ait, Leonem X. Indulgenti rum promulgationem demandasse Religiosis D
minicanis, non vero Eremitis ordinis S. Augustiani, ut mos erat, indeque Haresim Lutheranam eae
cupiditato mimia Dominicanorum omnia ad se trabem
122쪽
tium progerminasse . Haec autem calumnia facile refellitur, primo, quia fallum est , munus promulgandi Indulgeatias Eremitis ordinis S. Augu-Bini injungi solitum fuiste , cum certissime constet. id muneris a Iulio II. Romano Pontifice FF. Minoribus impositum fuisse , idemque munus Leonem x. commisiste Ministro Generali FF. Minorum una cum Archiepiscopo Moguntino in pluribus Germaniae locis , Diplomate dato die ultima Martii anni MDxv. Praeterea, Eminentissimus Cardinalis, Palavicinus in Historia Concilii Tridentini pari. I. lib. I. cap.3. diserte allerit, hanc Indulgentias pro mulgandi provinciam non FF. Praedicatoribus a Leone X. fuiste demandatam, sed Alberto, Electori, est Archiepiscopo Moguntino, e Brande burgensi familia, viro tunc in Germnia praeliantiis-mo, qui hac in re sponte sua uti voluit opera Joannis Tetaeliι, Quae litoris Fidei, Ordinis Praedicatorum doctissimi viri, de Concionatoris serventissimi, qui paulo ante simili delegatione pro Equitibus Teutonicis feliciter perfunctus fuerat, cujus eo in munere obeundo prudentia atque integritas apud omnes manifesta erat. Quod autem tberus, tunc Augustiniasus, id aegre tulerit, de aemulatio aliqua Augustinianos inter , & Domini- canos intercesserit , non inde ortus Lutheranae haeresis tribuendus est Dominicanis , qui ab Electore berto, Archiepiscopo Moguntino, ad pr. mulgandas Indulgentias accersiti fuerant . Sed missa hac calumnia , alias Leonis X. res praeclarcgςstas prosequamur . Pacem inter Reges ac Principes Christianos Leo X. composuit, ut eorun arma in Turcam, communem hostem , cQnVς rL
123쪽
ret, missaque ad Regem Abyssinorum Davidem Legatione, Christianam Religionem. apud illos propagare summopere studuit, necnon in America novis Episcopalibus erectis . Pragmaticam Sanctionem in Galliis abolevit Leo X. ejusque ab litioni consensit Franciscus I. Galliarum Rex, qui pepigit cum eodem Summo Pontifice Concordatum , cujus conditiones commodius reseremus in Colloquio v I. agendo de Disciplina Ecclesiastica Saeculi xv I. S. Francisci de Paula , Sacri Minimo--rum ordinis conditorem, Sanctorum numero so- lemni ritu adscripssit idem Pontifex prima die Majianni Mox Ix. Dubia quaedam circa Regulam M nialium Sanctae Clara declaravit, ac dilucidavit . Julii II. decessoris sui Constitutionem contra pugnantes duello auctoritate Apostolica confirmavit . Henricum VIII. Angliae Regem, obtrubrum contra Lutheri Haeresim editum, perhon rifico Defensoris Fidei titulo donavit. Cardinales creavit viros doctrina, & pietate clarissimos, &inter illos , Thomam de Vio Chetanum ordinis FRPraedicatorum , Virum eruditione, vitae integri- tate , ingenii subtilitate, variisque editis Operibus celeberrimum , qui Legatione Apostolica in
Germania ad coercendum Lutherum , nascentem
et que ejus Haeresim profligandam functus est. Obiit Leo M apoplexia oppressus die prima mensis De
D. Cum nuperrime incidissem in librum cujusdam Haeretici, qui Leonem X. Pontificem Maximum multis probris , injuriis , & calumniis 'acriter perseringit, incessit animum cupido lege
di Epistolas , qui sis: Pontificatu
124쪽
Leonis X. floruit, quemque ipsimet Haeretici impense laudare solent, ut illius Scriptoris testimonio , quod Haereticis suspectum esse non potest,
eorum calumnias revincere possem . Nec me profecto suscepti laboris poenituit. Multas quippe οὐ fendi , & perlegi Epistolas, in quibus Desiderius
Erasmus eximias dotes ac praeclara Leonis X. Pomtificis Maximi facinora maximis laudibus cel brat . In primis, in Epistola, quam hic Authon scripsit ad Leonem x. Pontificem Maximum, quaeque in recentissimi illius Operum Editione, a no MDCCI II. Lugduni Batavorum adornata, ext K. ordine centesima septuagesima quarta, haec de Leone X. habet Desiderius Erasmus , quae illius Pontificis virtutem plurimum commendant:Sensit illi τὸ Mundus Leonem Pontificem gubernaculis rerunta admotum, repentὸ Saculum illud plusquὰm ferreum α' aureum versum: ac tanta,tamque fatalis subita rerum omnium commutatis , ut nemini non paldm esset, hac auctore Deo geri . Composita bellorum undae, cohibita Principum inter ipsos mina, acerbis odiis di deη-tes maximorum RSgum animi in Christianam adacti concordiam, sublatum perniciosum illud Schima , ita sublatum tam ingens malum, ut ne cicatris qηDdem supersit . . . . . Proindὰ optimo jure sibi gratula. tur Orbis Christianus , talem Leonem, in cujus oro reperit mundus plusquam melleam dulcedinem. Id Menim pace dulcius o praesertim post gracissimos ac diu Duox bellorum tumuisus , quibus inteν nos collideba , immensa Chrotiani sanguinis jactura , lugenti Bonorum mentium dolore, magno Turearum gaudio qui acerra in re cessat inaudita tua pietas,
125쪽
ligionem , jam olim multis collapsam modis, O in dies magis ac magis collabentem, saluberrimis, ut audio, nodi Consitutionibus sarcit ae restituit, in hujusmodi Constitutionibus, non qua quaestum , aut dominandi libidiaem, aut rannidem oleant , sed quae verὰ spiritum referant Apostolicum, quas quivis dPatribus , non d dominis profectos possit agnoscere, in quibus pia mentes ipsum Christum veluti loquentem venerentur . Hac igitur via molitur Sam titas Tua, ut Chri ii Eeclesia veris ae suis opibus locupletetur, ut' sua praemineat gloria , ut sua polleat ditione: brevi-tἐν , iis , coelestibus donis cumuletur , qua nonnuum auim tum pollisimum exuberant, cum caeteris illis destituimur maxime. Quanquam nee alteram illius. Virtutis functionem videris negligere, ut qui concialiandis omnium inter se Principum animis componendisque Christianorum rebus, pulcherrimam pariter actuti mam struis viam ad impiam Turcarum gentem .es subigendam , vel profligandam. Non ferent alia quandi Leonis nostri rugitum immunes idae bellua ἔsentient invictum illud Leonis mansuetissimi robur quantumvis truculenta fera, impares erunt Pontifici, . magis pietate quam copiis armato , ae numen etiam immortale steum in bella trahenti . Video jamdudum Beati me Pater, quam ingens laudum tuarum campus se nobis aperiat, od langὸ impar est hujus ingeniosi vis rebus tantis explicandis.; ad tam divina sfacinora , nora non adypirat eloquentia , vel potius infantia. Aque utinam hoc studium detar eruditis cmnibas, ut velint, tum ea facultas, ut possint omnium Saculorum memoria dignas Leonis decimi virtutes,
dicendi .iribus exaequare. Me quidem procul abster ret Din. celsituo, quem vim ilia non absterreat i , EO
126쪽
tamen nescio quo pacto, mibi vehementer gestit an mus pro virili omnes ingenii nervos in hoe explicare, ut quanta extiterunt Leonis in Christianam gentenis merita, tanta O posteris babeantur ae celiarenturi nullo unquam tempore intermoritura . Nec solum i
laudata ista Epistola, & in aliis, quos ad Sum inum Pontificem Leonem x. scripsit Desiderius gra- fmus , quaeque in recenti ejus operum Editione
insertae sunt Ordine cxCI v. CCCCLI II. Dxx IX. sed
etiam in multis Epistolis, quas ad varios scripsit amicos , Leonis X. Pontificis Maximi mitissi-naum ingenium , bonarum Artium ac Litterarum singulare studium , raras dotes, & eximios m res depraedicat, eumque passim appellat Pontificem doctum, integrum ac pium, virtute Christum referentem ; pacis publicae vindicem ; Virorum eruditorum patronum munificentissimum;tam benignum , ut de omnibus bene mereri studeret ἄtam constantem, ut animum ad utramque fori
nam infractum haberet; tata vigilem Pastorem, ut nihil sibi antiquius crederet, quam Christi gloriam , & gregis concrediti procurare salutem is Ex his & similibus encomiIs,quae de Leone X. POntifice Maximo contexit Desiderius Erasmus, Scriptor coaevus , & cujus testimonium haereticis s spectum esse haud potest, facile confutantur contumeliae & calumniae, quas quidam male feriati moderni heterodoxi de industria excogitarunt,ut Vitam hujus Summi Pontificis aliqua infamiae la-he aspergere possent, eo sbio nomine , quod hic Pontifex, avitae doctrinae Catholicae retinendae studiosissimus, ad profligandam nascentem Luthe
ri Haresim cur omnςm industriamque contu
127쪽
ierit.Sed mittamus illos Haeretidos, a quibus multo melius est vituperari quam laudari, di prosequamur , si placet, seriem aliorum Romanorum Pontificum, qui Saeculo XVI. Leoni X. successerunt.. M. Defuncto Leoni X. Pontifici Maximo succellit Hadrianus hujus nominis VI. qui ante Pontificatum Hadrianus itidem appellabatur, natione Batavus, ex ignobilibus parentibus natus, Facultatis LOvanientis Doctor, Caroli Austriaci,
Philippi I. Castellae Regis filii, de postea Imper
toris , dicti Caroli V. Praeceptor. Λ Leone X. in Collegium Cardinalium ob egregia merita adle' cius, tandem summo totius Collegii consensu, absens licet, Romanus Pontifex electus est quinto Idus Januarii anni MDxx II. Hanc electionem nota
humanis studiis, atque factionibus , sed divinci consilio factam fuisse, ex eo praecipue probat Franciscus Guiectardinus libro xiv. Historia sui temporis, quam Italice scripsit , quod Cardinales
Hadrianum, qui tanto regionum intervallo absenser l, cuIus nomen vix erat ipsis cognitum, quique Italiam nec viderat unquam, nec se visurum vel sperabat, vel cogitabat, summum Pontificem, memine reclamante, elegerint. Certe ipsemet Hadrianus, Pontifex Maximus, diserte testatur in Mandatis , quoe dedit Francisio eruato , Episco-Po Aprutino, quem ad Conventum Norimbergae in Germania coactum, Nuntium destinavit, sitis
nunquam Pontificatum ambivisse. In his quippe Mandatis quae legi possunt apud Odoricum i-naldum Tomo xx. Annal. EccleLad annum MDxXII. Num.Lxv I. sic praedictum Nuntium Hadriimus M.
Pontifex Maximus, alloquitu ἔ; Mu uti alias tibi
128쪽
dixisse eredimus, Pontificatum hune nunquὰm ambivimus , immὸ quantum in nobis fuit, longὸ maluissemus privatam vitam agere, O in functo otio Deo servire . Et profecto Pontificatum ipsum planὸ re-e assemus , nisi Dei timor, O sincerus Electionis
nostra modus , necnon Schismatis ex recusatione nostra imminentis metus , Nos acceptare illum eo
gisset. Subjicimus igitur colla sum a dignitati, non
ob dominandi libidinem, neque ad ditandos propinquos nostros, sed ad divinae voluntati parendum, ad de formatam ejus sponsam Ecclesiam Catholicam reformandam , ad subuentandum oppressis, σ doctos cor virtute praeditos, qui multo jam tempore neglecti jacuerunt, erigendum σ ornandum ; denique ad omnia illa agendum, qua bonum Pontificem ,-legitimum Beati Petri successorem agere oportet. Hoc sanctissimum conssilium, quo permotus Pontificatum susceperat, executioni mandare pro viri-hus studuit Hadrianus VI. Ad pacem inter Principes Christianos, praesertim Carolum V. Imperatorem inter & Franciscum I. Galliarum Regem conservandam , ad Lutheranam Haeresim penitus ςvertendam, ad reformationem morum in Clero promovendam , ad frangendas Turcarum vires statim animum adjecit. Ludooico Hungariae Regi contra Turcarum impetum suppetias tulit, & auxilia misit ad Equites Hierosolymitanos a Solimano II. Turcarum Imperatore oblatas in Insula a Rhodi , quam tamen Insulam, nobilissimum quondam poit Athenas Graecarum litterarum ac scientiarum domicilium, de firmissimum totius Chri stianismi adversus immanem Lurcarum tyrannivdem propugnaculum, Sosimanus , Turcarum I in
129쪽
perator , cum summa Christianorum Principum, ex torpore ad illiusInsulae conservationem ostenso contracta infamia , in suam potestatem redegit anno , ut in superiori Colloquio observavimus, millesimo quingentesimo vigesimo secundo. In Beneficiorum & Dignitatum Ecclesiasticarum distributione nihil carni & sanguini concessit mindrianus UL Pontifex Maximus. Cognatos, & amnes suos, qui spe celsioris fortunae Romam venerant , severis verbis excepit , eosque modico viatico donatos, sua relegere vestigia, pedibus in patriam redire jussit. Nepotem suum , qui Beneficium annui census septuaginta Ducalium aureorum possidebat, & aliud pinguius, quod ad
centum aureos ascendebat, obtinere cupiebat , aspera admonitione corripuit, ac tandem multo rum precibus exoratus consensit , ut opulentius Sacertiolium altequeretur ea tamen lege, ut pri
re Beneficio sese abdicaret, asserens , se nulla ratione pati velle , ut quisquam duobus Beneficiis, quibus annexa est cura animarum , simul frueretur, sed Ecclesias Sacerdotibus , non Sacerdotes Ee cisis ornare se velle , sicut ex Hieroumo Nigro,
Scriptore coaevo, resert Odorieus Resnaldus in Annalibus Ecclesiae ad ann. MDxx II. Num. x I. Multa gessit Hadrianus M. ad compescendos tumulvus,
quos Lutherus , aliique Haeretici, in Ecclesiam Romanam dabacchantes, propudiosis per Germaniam sparsis libris, excitarunt, de quibus commmodius agemus in proximo Colloquio, in quo referemus Haereses, quae Saeculo decimo sexto Ecclesiam exagitarunt. Regibus Hispaniae concessit potestatem Hadrianus G nominandi Episcopos, sicut
130쪽
sicut Leo x. Regibus Galliae antea concesserat. Beatos Antoninum, Florentinum Archiepiscopum, ex ordine Fratrum Praedicatornm assemptum, &Bennonem Milaensem Episcopum , Sanctorum Catalogo adscripsit ultima die mensis Masi anni MDxxIII. quo anno multis virtutibus clarus, &perdoctis editis operibus, quae in Colloquio quinto, ubi agemus de Viris Illustribus decimi sexti Saeculi, recensebimus; obiit religiosissimus ille Pontifex decimo octavo Kalendas Octobris, postquam annum unum,menses octo,& dies sex Christi Ecclesiam Sanctissime rexi fiet, eique Epitaphium istud positum est: Hadrianus Sextus hic situs est, qui nihil sibi infelicius in vita duxit, quam quod
imperaret. Non defuerunt malevoli detractoreS,
Critici,& Blaterones, qui hunc Pontificem Sanctimonia licet, doctrina , Christiana prudentia, &Omnibus ad Ecclesiam sancte regendam dotibus necessariis praeditum, jamque e vita sublatum, contumeliis prosciderunt, sicuta ex Paulo Iovio, qui vitam Hadriani VI. scripsit, narrat Spondanus ad annum MDxx III. Num.xx. At ejusmodi contui melias falsi convincit Blasius Ortiatus, Canonicus Toletanus, qui Itinerarium Hadriani VI. Pontificis Maximi, cujus domesticus fuerat, scripsit, in quo, postquam capite quadragesimo laudavit Hadriani VI. modestiam , frugalitatem , contimntiam, caeterasque Pontificias dotes, quae in gradu heroi-' co in ipio fuIgebant, haec subdit: Audacter fortas sit asserere polum, ut domesticus tes s , quod nequc vidi , neque persensi quidquam sinistrum aut minus grave in diciis aut factis ; immo quasi speculum cunctarum virtutum, a tequam urbem ingrederetur s