Historia ecclesiastica variis colloquiis digesta, ubi pro theologiae candidatis res praecipuae non solum ad historiam sed etiam ad dogmata, criticam, chronologiam & Ecclesiae disciplinam pertinentes ... perstringuntur ... Auctore fr. Ignatio Hiacynth

341쪽

ciliare studuit, & per Oratores suos Friderisus Cardinalem, de Sancto Severino, Claudium de S sella , Massiliensem Episcopum electum, & Ludovicum de Forbin Dominum de Soleriis, a pratenso Pisano Concilio penitus dissest , illique plenariὸ renuntiavit , ac pκrὸ, liberὸ , O simpliciter sacrosancto Loteranensi concilio , tanquἀm .ero , unico, O legitimo adhaesit. Quin, Regem Christianissimum Ludovincum XII.nunquam ex animi sententia Conciliabulo Pisano adhaesisse , probat Spondanus ad ann. MDx I. num. xv III. ex Epistolis Aulerit, qui ex Urbi Burgis Hispaniae,ubi apud Regem Ferdinandum degebat , scribens ad Marchionem Bellecensem ait, cum Hierondimus cibanilla , Valentilius Eques, de Ferdinandi tunc apud Galliarum Regem Ludovia cum ML Orator , conquereretur, quod Conciliabulariis contra Pontificem faveret; Regem subriadendo respondisse , larvam este c jocosam declamationem , figmentumque inane , illorum consilia, occasionemque sumptam ab eis, ut Pontificeti deterrerent, farjam, hoc est,mimicum Iudum esse, seque tantum ista fovere , ut Pontificis animum aversum attraheret. Quam politicam Principum agendi rationem deplorans idem Annalista, ait: Miseram Principum conditionem l pro quantilla roquantis tribulationibus se ipsos innocentes subditos conficiunt i pro minima parte puncti terra acquirenda per fas oe nefas , plerumque immensam amplitudinem coeli amittentes. O iterism miseram hujusemodi Principum conditionem l Habeant apud homines excusationes suas, quantum voluerint, Dominus justus Iudex nullas admittet nisi justas. Sed satis hactenusue quinta Synodo Lateranensi Oecumenica, quae

incho

342쪽

Dchoata die x. Maji anni Moxi I. selicitdr conclusa est die x III. Martii anni Moxv I I. D. Saepius audivi, non debere Reges ac Principes Saeculi thuribulum attingere,hoc est,Sacerdotalem auctoritatem, ac iudicium de rebus sacris sibi assumere, nec in negotiis ad regimen Ecelesiae spectantibus sese ingerere, sed eos potius religiosissimorum Imperatorum Constantin Valentiniani, ac Theodosii Magni, qui integrum de rebus sacris iudicium Pastoribus Ecclesiae, ut par est, Teliquerunt, vestigiis insistere oportere, ne illis Contingat, quod Oziae Iudiorum Regi accidisse memorat Scriptura Sacra. Ille quippd Rea , ut

nuperrime legebam lib. a. Paralip. cap. xxUI. ιngressus templum Domini, adolere voluit incensum super altare tomiamatis, eique Sacerdotes restiterunt, atque dixerunt: Non es tui oscii , Oaia , uoadoleas incensum Domino, sed Sacerdotum , hoc est, filiorum Aaron, qui consecrati sunt ad hujusmodi ministerium: egredere de Sanctuario, ne contempseris , quia non reputabitur tibi in gloria boe 2 Domino

Deo: IratuJque Ozias, tenens in manu thuribulum, ut adoleret incensum , minabatur Sacerdotibus, statimque orta est lepra in fronte ejus coram Sacerdotiabus,σ festinatis expulerunt eum. Sed σ ipse perterriatus , acceleravit egred eis qu)d sensisset illico plagam

Domini. it Oaias FUx leprosus usque ad diem mortis suae, in habitavit in domo separata plenus lepra, ob quam ejectus fuerat de domo Domini. Sed, ne in his congerendis divinae vindictae exemplis tempus se stra conteramus, perge, quaeis, alia referre Concilia, quae ante Oecumenicam Synodum Tridenti. nam Saeculo decimo sexto tam in causa Fidei,. X . . quana

343쪽

quam pro resarciencia Ecclesiae Disciplina fuerune

celebrata.

M. Septem Concilia Provincialia , sive ad asserendam contra haereticos Fidem Catholicam , sue ad emendandos fidelium mores,variis in locis ante Generalem Synodum Tridentinam Saeculo decimo sexto habita sunt, videlicet Bituricense , Senonense , Coloniensia duo , Moguntinum ,

Treverense, & Narbonense, quorum dumtaxat Praesides, Decretorum numerum,breviter hic perfringere sussiciet, ne si singula eorum Decreta , quae sane plurima sunt, & in eisdem pene argumentis versantur , percensere vellem , nimia prolixitate , ac frequenti repetitione te defatigarem . Primum Provinciale Concilium , seu Bituricense , anno Christi Mnxxv III. habitum est, Praesidi Francisco Turnonio , Archiepiscopo Bituricensi ac Primate Aquitaniae , & in eo edita sunt Decreta eriginta duo , quorum primo si aluitur , ut damna tam dogma Lutheri Osequacium d Sacro Sancta Sede

Apostolica iampridem reprobatum,in publicis concionibus , locis'temporibus opportunis, prout expe diens Ordinariis locorum videbitur e generaliter taneum reprobetur , non declaratis illatim erroνibus , nisi locus aliquis fuerit, ad quem pervenerint damnati viliqui errores . Damnantur itidem eodem Decreto ac omnino prohibentur Lutheri de LutheranOetum libri. In aliis viginti duobus Decretis sequentibus emendatur ac restituitur collapsa Ecclesiae Disciplina. Sex alia sequentia Decreta libertati ac reformationi iurisdictionis Ecclesiasticae consulunt. Denique, in reliquis poliremis Decretis imperatur ad biennium collectio Decimarum, quae

344쪽

ab omnibus Beneficiariis , Communitatibus , α& Ecclesiae Fabricis exigerentur pro redemptione, seu liberatione filior vin Francisci LChristianissimi

Regis, qui in Hispania pro Patre suo obsides a

Carolo M Hispaniae Rege tenebantur. Alterum Concilium Provinciale, seii Senonense eodem anno MDxxv ID. Parisiis celebratum est, Praesideontonio a Prato S.R. E. Cardinali, Archiepiscopo Senonensi,& Franciae Cancellario, & in eo Lutherrana Haeresis confixa est sexdeci in Decretis de Fide editis. Primum est De unitate infallibilitato Ecclesiae . a. Quod Ecclesia non sit invisibilis. 3. De Auctoritate Sacrorum Conciliorum. 4. Qu3d ad Ecclesiam spectet determinare qui libri sint Canonici is. is. Quod aliqua sint Armitis credenda , qua non continentur expresse in Scriptura Sacra . 6. De Constitutionibus humanis . 7. De Iduuiis Ecclesiasticis. 8. Drcoelibatu Sacerdotum . 9. De votis , oe praesertim Monasticis. Io.De septem Sacramentis. II.De Sacri cio Musae. I 2. De Jatisfactione, Purgatorio , O' com

memoratione Defunctorum. I 3. De veneratisne San-riorum. I De Veneratione Sacrarum maginum is

I . De libero arbitrio. I 6. De Fide O Operibus ἀVetita pariter est sub poena ExcommunicationiRlectio librorum Luiberi de Lutheranorum . Praeter haec sexdecim Decreta,quibus Lutherana impietas, quae tum temporis in Galliis pullulare ac invalescere coeperat, profligata est ; alia quadraginta

Decreta ad resarciendam Ecclesiae Disciplinam eode in Concilio Senonensi edita sunt,quae publica luce donavit, Notisque doctissimis illustravit Iodocus Clictoveus, Sacrae Facultatis Parisiensis Do

345쪽

est & voce & Scriptis, atque contra eos complura edidit opuscula. Primum ex duobus Conciliis Coloniensibus, quae Saeculo decimo sexto indidia sunt, celebravit anno millesimo quingentesimo trigesimo sexto Hermannus Archiepiscopus Col niensis, illudque in quatuordecim partes distributum est , quarum unaquaeque praeclara & salu-herrima complectitur Decreta, quae ordinavit ac

digessit -Groner, Juris Pontificii Doctor insignis, Theologus itide m celeberrimus , & Luin

theranorum acerrimus impugnator. Hic autem obiterr advertere debes, hunc Hermannum Archiepiscopum Coloniensem, a quo istud Concilium

fuit convocatum, sua Sede fuisse abdicatum , pota quam compertum omnibus fuit, eum a Catholica. Fide Apostatam evasisse, omnique studio laborare, ut Lutheranorum impietatem in sua Dioecesi st biliret ac propagaret, Lutheranos Concionatores undique accersendo, Bucerum,alios. que doctrinae pestilentis viros, quorum consilio utebatur, eisque ad seducendum populum praedicandi provinciam demandabat, alios vero sincera pietatis & Catholicae doctrinae Concionatores callid8 submovendo. Quo factum est , ut a Paulo IILPontifice Maximo Sede sua motus, nec judicio sistere ausus, fuga se subripuerit, & apud Luther nos haeresim aperte profestus , reliquum vitae exegerit . Quocirca ejus in locum electus est Adolphus ex Comitibus Schavemburgensibus, qui ad colla- Psam pend in hac Provincia Catholicam Religi

nem , & restaurandam maximer depravatam E clesiae Disciplinam,alterum Concilium Coloniense anno MDALI x. convocavit, in quo, cum exactior x ' antis

346쪽

antiquorum Canonum severitas in usiam absque aliquo graviori motu revocari haud posset , consultius visum est: sex potissimum seligere media , quibus Clerus & populus sensim sine se illa &abiaque ullo strepitu ad pleniorem reformationem perducerentur. Qua in re Patres istius Concilii Coloniensis sapienti istine se gellerunt. Nam sicut facilε serpunt abusus, ita dissicile tolluntur, nec minus damnandi sunt illi, qui eos diisimulant, quando paulatim tollere possent, quam illi , qui magno quidem zelo , sed non secundum scientiam, eos intempestive exagitant, dum minore Religionis incommodo dissimulare praeitaret. Prioribus

contingit,quod solet illis,qui morbum exasperant, dum ei, quando expediret, medicinam admovere cunctantur: aliis vero evenit, quod solet imperitia Medicis, qui, dum parum dextro adhibent remedia , pro morbo extinguunt hominem , aut ex leviori malo reddunt immedicabile . Haec, inquam, duo extrema perinde caventes Patres istius Concilii Coloniensis, sex opportuna selegerunt media, sacris quidem Canonibus consentanea, sed non ad .rigidiorem Disciplinam exacta, quorum primum, est Studiorum, praesertim sacrorum, instauratio . Alterum , Examen ordinandorum ad sacra Ministeria O Praelaturas instituendorum. Tertium, Osciorum,

seu munerum susceptorum sedula perfunctio. Quar tum , Uisitatio Arebiepiscopalis , Episcopalis ,cbidiaconalis , θ' eorum, quibus id oneris incumbit is Quintum, Sanodorum frequens celebratio . Sextuma

Iurisdictionis Ecclesiastica,multum labefactata abusibus depravata, restitutio. De his sex Mediis,quae ad eificacem, diuque permansuram reformationis

347쪽

executionem plurimum momenti afferre posse iudicarunt Patres huiusce Concilii Coloniensis, late disserit Voannes Cabalbutius in sua Notitia Ecclesiasti-' ea Conciliorum pag. 37 I. & sequentibus. Praeter istud Concilium Colonielise, quod anno MDXLIX. habitum est , alia duo Concilia Provincialia, seu

Moguntinum,& Treverense eodem anno celebrata

sunt. Praefuit Concilio Moguntino Sebastianus Αrchiepiscopus , S Sacri Imperii Princeps Elector , in eo ad restaurandam collapsam Ecclasiae Disciplinam, & ad damnandam Lutheranam Haereis sim, quae dire tota, qua late patet, Germania gras/Ωbatur, multi conditi sunt Canones. Primam partem huius Concilii Moguntini occupant Canores quadraginta septem, quibus haeretica Luiberi dogmata proscribuntur. Altera vero Concilii Mo-guntini pars Canonibus septem & quinquaginta

constat,qui ad morum,& Ecclesiasticae Disciplinae 3 e formatione ni spectant, de quibus legesis jam citatum Cabassutium pag. 37s. & seq. Alteri Con- cilio , seu Treverensi, quod eodem anno indictum est, praefuit-Archiepiscopus Treverensis, S Princeps Germanici Imperii Elector, in quo . ut videre est apud eumdem Cabassutium pag. 377-α seqq.multa contra Haereticos Lutheranos,& pro reformatione Ecclesiasticae Disciplinae saluberrima edita sunt Decreta De Fide Catholica Remana Ecclesiae fidoliter o firmiter tenenda: De Verbi Divia

ni Praedicatoribas: De cultu Divino diligenter ear ligiosὸ exequendo e De Horis Canonicis et De Mistis . Oscio riu peragendor De Festorum numero minuendo et De Monachis in Sanctimonialibus: De Paroebis: De

Abolist Oe Ecclesioica libertate σ immunitate a

348쪽

De Vita σ honestate clericorum,& de aliIs id genus, quae Disciplinae Ecclesiasticae instaurationeni pro movere poterant. Denique , non multo post istud Concilium Treverense , aliud in Galliis, seu Con- 'cilium Narbonense , anno MDLI. coactum est, ei que praefuit Alexander Zerbinatis, Sedis Apost licae Protonotarius, 'aηcisii Cardinalis A Pisanis Narbonensis Archiepiscopi Vicarius Generalis . In eo Provinciali Concilio Narbonensi Catholica Fides contra novas serpentes Haereses explicata ac stabilita est , damnati sunt tanquam haeretici quicumque aliud docentiquam Romana credit & pr fitetur Ecclesia, atque Canones sexaginta quatuor de morum emendatione, & sancienda Ecclesiae

Disciplina conditi sunt. Sed satis hactenus dictum fit de Conciliis, quae ante, vel paulo post convo cationem Concilii Oecumenici Tridentiai in Ca is fides & Disciplinae Ecclesiasticae resormationis Saeculo XVI. variis in Iocis indicta ac celebrata

fuerunt

. D. Pertexe nunc Historiam Concilii Gene , ratis Tridentini, cuius convocatio profligandia haeresibus , vindicandae Fidei Catholicae, purgandis in deteriora lapsis Catholicorum moribuS, re parandis Reipublicae Christianae ruinis , & labefactatae Ecclesiasticae Disciplinae restaurandae perne cessaria fuit, atque omnium proborum votis exoptatissima. Priusquam tamen in ea, quae in uno do Oecumenica Tridentina gesta ac definita sunt,

inquiramus, obsecro te, ut in antecessum referas , & eadem opera refellas rationes, quibus

haeretici Concilio Tridentino refragantur, illudque Gςnerale ac Qecumenicum suille insiciantur.

349쪽

M. Pervicaces Haeretici, Romanorum Pontificum auctoritati parere detrectantes,Concilium Generale impense expetere se fingebant, utque illud propediem celebraretur insolenter provocabant. At, ubi primum celebrari caepit Concilium Tridentinum, tunc sibi male conscii haeretici refugerunt, pedem retulerunt, contra Concilium Tridentinum allatrarunt, illudque non pro Oecu menico habendum esse , sibi, aliisque persuadere tentarunt nonnullis rationibus , quarum praeci puas, hic referam, easque vanas ac plane futiles esse breviter commonstrabo. In primis , obiiciebant haeretici, Concilium Generale non I ridenti, sed in Germania celebrari debuiste , cuin adversus Germaniae Protestantes esset indictum.Sed hqc ratio

omnino frivola est. Nulla quippe eit necessitas celebrandi Concilia Generalia his in locis , Provi ciis , aut Regnis , in quibus enatae sunt Haereses. Hinc Ariana Haeresis,licdt Alexandriae in AEgypto ab Ario Presbytero invecta, non tamen in AEgypto, sed Niceae in Bithynia in Concilio Generali Nicaeno proscripta est. Nestoriana Haeresis, astorio Episcopo Constantinopolitano propalata, non Constantinopoli, ubi emerserat, nec in Thracia, sed Ephesi damnata est. Donatistarum Hae resis, in Africa nata, in Concilio Romano sub Melchiade Papa, & in Arelatensi Synodo confixa

est. Perperam igitur conqueruntur haeretici, quod Synodus Generalis contra Germaniae Protestantes

indicta , Tridenti fuerit celebrata ; maxime, cui ipsimet Germanis Principes in Conventu Spirensi,

anno MDxLII.habito, ultro consensissent,ut in Civiatate Tridentina, quae Germania est contarmina ,

350쪽

ae subinde Germanis commoda, caeterisque Nationibus non suspecta,Concilium Generale contra Germanii Protestantes celebraretur.Secundo,dictutabant Haeretici, non debuisse Romanum Pontuficem Concilium Generale in hoc Reformationis . negotio convocare, nec minus ei praeesse, via ne- mo judex est in propria Causa,omniaque 3ura cum divina, tum humana,prohibent, ne quis in eadem

Causa personam judiciis,partisque simul disceptatricis sustineat. Porro, Romanum Pontificem in hoc Reformationis negotio partis disceptatricis Iocum tenere ajebant haeretici, eo quod de multis morum,sanctiorisque disciplinae postularetur. Non debuit ergo Romanus Pontifex in Concilio Cenerali,pro resormatione Ecclesiae indicto, tanquam judex & Arbiter sedere. Verum, haec haeretic0rum objectio utroque genu claudicat. Nam primo certum est, Concilii Generalis convocationem semper ad Romanum Pontificem,velut ad visibile E clesiae Caput, pertinuisse , nullumque Concilium Oecumenicum sive in Oriente, sive in Occidenta unquam fuisse coactum , nisi jubente, vel saltem volente & consentiente Romano Pontifice, quod sane multis exemplis de antiquis monumentis nullo negotio evincere possem, nisi res esset manifesta

his, qui Historiam Ecclesiasticam primoribus labiis praelibarunt. morsum ergo Haeretici Concilium Tridentinum , more veterum Conciliorum Generalium indictum , Oecumenica authoritate sspoliare moliuntur t Ludicrum autem est, quod ajebant haeretici., videliceri Romanum Pontificem

in Concilio Tridentino sedisse tanquam judicem in propria Causa. Nec euina Romani Pontificis . ω sed