Historia ecclesiastica variis colloquiis digesta, ubi pro theologiae candidatis res praecipuae non solum ad historiam sed etiam ad dogmata, criticam, chronologiam & Ecclesiae disciplinam pertinentes ... perstringuntur ... Auctore fr. Ignatio Hiacynth

발행: 1721년

분량: 628페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

351쪽

sed Religionis de Fidei Causa in Concilio TrIden,

tino agebatur , quam Romanus Pontifex pro sui Primatus ossicio tueri, & ECclesiae Disciplinam sartam tectam conservare tenetur , cum sit visibi, te EcclesiqCaput& liniversalis Patior. Sane,si quid ponderis haberet liqc Hsreticorum Oblectio, in tu- . to essent omnes Novatores, Haeresiarchae, & perfidae cujuscumque sectae Auctores,quippὰ qui nunquam legitime damnari possent, sicque absolvi

deberent Arius , Macedonius, Nestorius, Eut ches , . aliique tam vetereS , quam recentes Haeresiarchae, qui perinde Ecclesiiam , quae ipsos damnavit, novitatis & corruptelae circa fidem insimularunt, contra Concilia reclamarunt,& Romanos Pontifices , aliosque Antistites, suis erroribus infestos , . noluerunt in propria sua Caasa tanquam legitimos judices agnoscere . Praeterquam quod, a modernis haereticis percontari vellem, quem judicem in sua Causa legitimum agnovistent i numquid se usos,qui ob haeresim in jus vocabanturi At id non solum rationi, & juri naturali ac positivo repugnasset, sed nec etiam fieri potuisset; cum Lutherani & Calvinistae, qui in jus vocabantur, concor des in doctrina non essent, ac proinde Lutherani contra Calvinistas reclamassent, & versa vice a Calvinistae noluistent,ut Lutherani in eorum Causa quidquam, velut legitimi & competentes judi-CeS , pronuntiarent. Numquid Imperatorem, M

Reges Catholicos , tanquam legitimos judices haeretici in sua Causa agno,issent i minimd gentium . Imperatori si quidem Catholico, & Regis hus,Romanae Communioni addictis, idem objecise

sent,quod Romano Pontifici, di Episcopia oppo.

352쪽

5ant . nimirum rem illorum agi, illosque iudicum & partium persenam in eadem Causa sustinere haud posse. Nec etiam voluissent Imperator, ac Principes Catholici Ius sibi arrogare fidei controversias dirimendi, quod non Principibus Lai- eis sed solis Ecclesis Pastoribus a Deo suille coce sum Religiosissimi imperatores Theodosius, Valentinianus, aliique saepius declararunt. Velint itaque nolint , fateri debent Haeretici Lutherani & Calvi nistae, nullum se in Ecclesia agnoscere iudicem, a quo legitime damnari possint, adeoque non tantum se, sed& alios Haereticos, quos hactenus Ecclesia proscripsit, nec juste , nec legitime fitille ab ipsa damnatos; quod lane, ut nemo non videt, summae sirperbiae & deploratae eorum caecitatis evidentissimum est argumentum. D. Hanc Haereticorum,nullum in Ecclesia, . praeter se ipsos, Judicem agnoscere volentium, intolerabilem superbiam memini me legisse graphice descriptam in aureo Vincentii Lirinensis Commonitorio adversus Haereses, ubi elegantissimus ille Scriptor de Hs resiarcha Nestorio haec habet:Detecti sumus in Nessoriisceleratam praesumptionemra , quod Sacram scripturam se primum in solum intelligere et O omnes eos ignorasse jactaret, quicumque an tὸ se Magisterii munere praediti Divina Eloquia tractavissent: rotam postremo etiam nunc errare.sem per errasse Ecclesiam , qua ut ipsi videbatur γ igna ros L errone que Doctores secuta est sequere tur, Sed perge, quaesse, alias proferre, falsiqu convincere rationes, quas etiamnum Haeretici ad elevandam authoritatem Concilii Tridentini ob-

353쪽

M. Tribus aliis ficulneis argumentis authoritatem Concilii Tridentini impetere solent haeretici, ouae hic levi brachio perstringam, de unico satu exuimabo; nec enim tanti sunt, ut in his diluendis diutius immorari, oleumque & opera s erdere debeamus . Negant Haeretici, Concilium ridentinum fuisse Oecumenicum,quia Lutherani, dicti Protestantes , Civitatum Germaniae , Principes Augustanae Confessionis ei non interfuerunt ,

immo ab eo sunt exclusi, & tamen contra eos , licet absentes, nec auditos, latum est judicium , quod nullum censeri debet, utpote datum non vocata & audita parte disceptatrice. Pri terea, ajunt

Hetretici , Synodum Tridentinam non fuisse liberam, cum in ea nihil a Legatis proponeretur, nisi quod antehac Romano Pontifici placuisset, indὰ-que populare istud increbuiste scomma et Spiritum

Sanctum visa Tridentum in mantica deferri. Postreis Ino , acriter invehuntur in omnes Antistites tria Concilio Tridentino congregatos, asseruntque, illos aperte odia exercuisse cum Lutheranis &Calvinistis , qui in jus vocabantur, eorumque controversa Dogmata citra ullam discussionem,livore percitos & partium studio abreptos , confixisse . Hs sunt in summa Hireticorum adversus Concilium Tridentinum objectiones , seu potius putidqcalumnie ac imposturae, quae quam crasso filo sint

consulae breviter hic demonstrabo . Prima Impo- sura, qua confidenter assirmant haeretici, Civitatum Germaniae Protestantes , & Consessionis Augustanae Principes non fuisse ad Concilium Tridentinum vocatos & invitatos, falsi palam convincitur ex litteris publicae fidei , seu salvi conductus

354쪽

ctus quibus Synodus Tridentina Sessionibus xiii. xv.& xv III. liberam Protestantibus di caeteris aliarum Nationum hominibus, a Romanae Ecclesiae Communione alienis,facultatem & secutitatem

dedit Tridentum veniendi bidὰmque manendisandi, morandi, proponendi, loquendi uad eam ipsa Ssnodo de quibuscumque negotiis tractandi, examinandi, discutiendi, ac omnia quaecumque ipsis libuisset, aeticulos quoslibet, tam scripto quam verbo liberὸ σerendi , propalandi ,-cum iis, qui ὀ concilio delecti fuerint, disputandi, Oe. Id ipsum testatur Didaeus Psua, insignis Theologus Lusitanus, qui Concilio Tridentino prisens aderat, libro I. Defensionis Tridentina Fidei; ubi sereticum Lemnitium his

verbis compellat. Vestrum adventum vehementer

exoptarunt Patres Concilii Tridentini) diligentissimὸ procurarunt, cum Caesare non modo ipsi, sed Iomanus etiam Pontifex, O per Legatos saepe oe per

litteras frequenter egit, ut vos ad veniendum induceret . Adventum mendaciis O cavillationibus dissorentes diuti ὀ expectarunt, ea vestris etiam aut clam , aut palam adventantes benignὸ ae liberaliter exceperunt, humanismeque tractarunt, illos,ut eausam suam palam σ considenter tuerentur,valde obnoxiὸ rogarunt, tuas ac tuorum lucubrationes venales

exponi curarunt, legendasque illis tradiderunt , qui de oestra Fide aut disputare, aut judicare debuissent , ut quod a vobis precibus impetrare nunquim potuerunt, a nobis studio ae diligentia praestaretur . Qua frontd ergo audeat heretici asterere , GermaniqProtestantes, & reliquarum Nationum homines ad Synodum Tridentinum vocatos ac invitatos non fuisse ἰ Ecquid mirum, quod illi novae resor.

355쪽

niationis Architecti ad Synodum venire detreactantes, tanquam contumaces haeretici, ab eadein

Synodo fuerint proscripti l Nec minus facile altera Haereticorum impostura, qui dicunt, Syno dum Tridentinam non fuisse liberam, dimatur ac dissipatur verbis ejusdemTheologi Dia aciPadiue,testis oculati,qui,loco mox a me laudato,Kemnitium haereticum sic affatur: ta dubitasve ac tuos Triden...tinum Concilis in tuto adire , consideater allocria , σliberὶ in eo versari potuisset Testari certὸ ipse postum, nihil fuisse 2 Patribus magis exoptatum, d Legatisque

vigilantius procuratum, quam ut nihil in eo non libe- τὸ , non pacatὸ atque legitimὸ fieri, certissimis argu mentis consaret. Verum quidem est , Legatos R mani Pontificis in Concilio Tridentino proposuisse pro jure suo omnia quae discutienda ac definienseda erant,servata tamen Patribus integra libertate in omnibus & singulis Conventibus atque selliculiabus sententiam dicendi,quod necessarium omnino erat ad vitandam confusionem , quae sane maxima opta esset si omnibus integrum tui stet proponere

quidquid ipsis in mentem venisset. Nec id jutis libi in Concilio Tridentino arrogarunt Legati Ponti sicli,sed potius in Conciliis Generalibus Ephesina

contra Nestorium, Chalcedonensi contra Eutdicberem, Constantinopolitano III. contra MonOthelitas, Nicaeno II. contra Iconomach' Constantinopolitano I v. contra Photium, & ia aliis Co ciliis Oecumenicis, eodem iure rerum propone darum potiti sunt, ita ut nihil in Conciliis Generalibus, ut videre est in eorum Aetis,proponeretur aut decerneretur, nisi Arbitris & Auctoribus Le- Eatis Pontilicia Romani; dc tamen nemo ita impi C

356쪽

desipuit, ut propterea dixerit . Spiritu na Sanctum Ephesum , Chalcedonena, Constantinopolim , Roma in mantica a Summis Pontificibus inissum , vel ademptam Ephesinae,Chalcedonensis, & Sextae Synodi Patribus suffragiorum libertatem . Apage ergo inficetum illud & impium scomma ab Haereticis contra Concilium Tridentinum temere iactatum,videlicet Spiritum Sanctum Ismd Tridentum fuisse delatum. Postremo, non magiMiamittenda est expostillatio Haereticorum adversus Patrem Concilii Tridentini,quos dicunt aperte odia exerincuisse cum his,qui in eodem Coucilio in jus vocati erant, eorum de Fide controversa Dogmata, nullo praevio diIigenti, ac matum adhibito examine . Condemnasse; non, inquam, magis admittenda est: haec Haeretisorum expostulatio, quam Arianorum adversus Patres Concilii Nicaeni, Macedonianorum adversus Patres Concilii Constantinopoli

tani primi,Nestorianorum contra Episcopos Concilii Ephesint, Eutychianorum contra Episcopos Concilii Chalcedonensis, Monothelitarum contra Antistites Concilii Constantinopolitani tertii &c. Hi siouidem haeretici, sicut solemne est pravis vi tiligMoribus qui causa ceciderunt,in Episcopos, a quibus in Conciliis Generalibus fuerunt damnati, ore & calamo impudentissime debacchati sunt, non secus ac Lutherani, & Calvinistae, aliique Νωvatores contra Episcopos Concilii Tridentini , a quibus fuerunt anathemate perculsi, latrare nunquam desinunt. At quilibet facilὀ judicare potest,

quinam revera hostilem animum ac praejudiciis affectum habuerint, an Lutherani, Calvinistae, caeterique Novatores , qui in ius vocati, authorit

. Duiliae by Corale

357쪽

tem Romani Pontificis, & Episcoporum Coneilii Tridentini spernebant, eos dentatis libellis proscindebant, & Catholicam fidem aperte impugna-, ,hant i an Romanus Pontifex, & Episcopi in Concilio Generali Tridentino pro defensione fidei Catholicae congregati,qui Lutheranos, Calvinistas, S alios id genus Sectarios ad Concilium Tridentinum vocarunt, invitarunt, eos ad meliorem frugem modis omnibus revocare tentarunt, ac tandem eorum errores post accuratissimum examen ,

ac praemissam diligentiam . qua nulla major adhiberi poterat, confixerunt, ut constat ex Relationibus oculatorum testium,praesertim Didaci Psua. di ex Historia concilii Tridentini, non ea quidem quam Paulus Samius , sub nomine Suavis Polani mordaci stylo scripsit, mendaciis, contumeliis 3c imposturis refertam, sed ex Historia Concilii Tridentini, quam Cardinalis Palavisiaus ex sinceris actiS , ex Monumentis probatissimae fidei, & ex Relationibus testium omni exceptione majorum concinnavit. Habes nunc breviter retusas saepius decantatas expostulationes & imposturas, quas Lutherani, Calvinistae, & alii Novatores , quo suam. causalis accisam ac desperatam in Sectario-τum animis utcumque erigere ac fulcire possint, contra Concilium Tridentinum , in quo eorunias errores protriti ac profligati fuerunt , obiicere

solent . . .

D. Adeo ingenita est haereticis maledicendi libido , adeo inveterata mentiendi & obloquendi licentia, ut omni veracitatis , conscientiae , pudoris ac religionis abjecta cura, ingenio suo indulgeant, ac prius illoa bycophantas vita deficiar,

quam

358쪽

quam a calumniis conixa Ecclesiam Romanam abstinere velinx aut possint. Quaproptὰr, consuisttius esse duco nunc praetermittere colluviem meardaciorum & sordium , quam . moveta nequeas . quin inficiaris, meque eo, quem afflant, gravissimo eneces foetore . Uni itaque in praesentia inhaesreamus Historiae Concilii Trideatiui, & ostende primo, quo anno fuerit indictum ἰ Qui ei praeno. rint i de quot Patres ad illud convenerint tM. Dum Calviniana Haeresis serperet in Gallia, in Belgio, in Batavia de Helvetia ; Dum Angliae Regnum sub Rege Henrico GILSc Ellaabe icta Regina , ejus silia , variis hoesibus insest retur : dum denique Lutherana Haeresis in Germania grassaretur , , jamque in Regnum Sueciae sub Gustavo Rege , di in Regnum Daniae, sub Chrsumno IL Frideriso, σ ciris terno III. Regibus, irrepsisset,altasque in his locis radicςs agereti Paulus III. Pontifex Maximus, ut 4nimabus periclitantibus, vi Religioni tantis erroribus implicitae succurre vet, Concilium Generale Mantua primum indixit, sed apposito a Friderico, Mantuae Duce, obice, vicentiae celebrandum decrevit, ac tandςm , novi iterum emergentibus obstaculis, illud Tridentum convocavit, Urbem Gerauniae contermina ,

optat ' a .Germanis in conventu Spirensi pracciebiatione Concilii Generalis,& omnibus Christianis Nationibus opportunam . Tridenti itaque

cceptum est Concilium Generale die xI I I. men sis Decembris anni MDxLv. eique praefuere Sedis Apostolicae Legati a Paulo III. Romano Pontifice missi, Joannes Maria de Monte, Marcellus cervinus, 'Er senaridus Polus. S. R. E. Cardinales. Ab an-

359쪽

no MDxo. usque ad annum MDLx II r. seb tribus

Romanis Pontificibus Paula LI. Julio IILO Pio In celebratum est Concilium Tridentinum , adfuerunt Episcopr' re praecipuis Orbis Christiani Provinciis , ,& quid8m ingenti numero, ejusque De .cretis subscripserunt Sedis Apostolicae LegatI, duci alii Cardinales, tres Patriarehae, viginti quinque Archiepiscopi , centum sexaginta octo Episcopi, triginta novem Procuratores Episcoporum ab sentium, septem Abbates , S totidem Religiosofum ordinum Praepositi Generales. Ex sola F miliaDominicana numerantur sex Archiepiscopi,

septemdecim Episcopi, viginti octo celeberrimud Mologi qui interfuerunt Concilio Tridenti troynt nihiI in praesenti dicam de Episcopis , & doctis rimis aliorum Religiosorum ordinum Theologis

memibus coaluit Catus ille post hominum me in moriam augustissimus tot Patrum , tot Theolog xum Concilii Tridentini , qui . omnes Viri erant

filaoctrinamspectes, eruditissimi; si usum, peritis simi ; si ingenia , perspicacissimi et si pietatem , religiosissimi si vitam innocentissimi; in quibus.

nescias quid mirere magis , an gravitatem & sa elitatem, illo gradu aignam sau eruditionem, Myorum vel, humanarum, vel lacrarum peritia illi; re maxime cinxit providentia Dei optimo Misimi , qui eo tempore , quo ingruentium tur baruin mole di Haeresum colluvie periclitabatum Ecclesia y praesentissimum attulit remedium, excia rando stactissimos Antistites & insignes Theolo gos. I qui Spiritus Sancti lumine . quo in Concilio 4 ridentino congregati pleni illine erant affusi, bullieuter, ubique haereses exterminarunt, Catholia

360쪽

eam Fidem illibatain conservarunt, de coIlapsam. Ecclesiae Disciplinam Sanctilsiniis editis Legibus

instaurarunt. ' .

D. Quot Sessiones habitae sunt in Oecumenica Synodo Tridentina, tum ad stabiliendam contra Haereticos Catholicam Fidem, tum ad sarinciendam Ecclesiae Disciplinam lM. Viginti quinque Sessiones habitae sunt in Generali Concilio Tridentino, videlicet decen Priores, sub Paulo III. Pontifice Maximo, sex aliae sequentes sub Iulio IIL denique novem postrenaa: su b Pio IV. Sed priusquam reteram ea,quae in qua Φlibet Sessione gesta sunt, obiter advertere debes, in Concilio Tridentino, dum actu in Civitate Tridentina celebraretur, octo priores habitas esse Sessiones, sed cum morbus contagiosus in hac Urbe agroque Tridentino grassaretur: , di graviori luis periculum immineret, Patres Sessione octavι habita die xi. Martii anni MDxLvi t. promulgasse Decretum de translatione Concilii ex Civitat Tridentina ad Bononiensem , ..ubi duae Sessiones nona videlices ac decima, c Gratae sunt , Mox tuo autem Paulo III. Pontifice Maximo , ejus Su cessor Iulius III. Concilium ad Civitatem Triden tinam reduxit, ubi caeterae aliae Sessiones habitae

sunt, videlicet x I. x II. III XI v. xv. xv I. sub

ullo III. Reliquae vero novem sub Pio IV. - . . D. . Perstringe modo compendiosa narra-Mone quiaquid notabile in unaquaque Session Concilii Tridentini gestum ei h ἰ ,: M. In prima Seisione, quae habita est die III. mensis Decembris anni M o. post sanctos nitus, solemnemque praemisiam supphicatioue ivi I ' decla.

SEARCH

MENU NAVIGATION