장음표시 사용
371쪽
cretorum, tum in gratiam Protestantium Germaanorum, quorum adventus de die in diem expectahatur , & quibus in Sessione XVIII. data est amplissima veniendi ad Concilium securitas , desumptis formulis ex Salu conductu, quem Gliemis. Concilium Basileense indulserat; tum etiam in gratiam Episcoporum Gallorum , qui ingenti numero Tridentuin accessuri erant; tum denique propter varias dissicultates ex diversis causis exoristas, atque etiam ut congruentius, majorique cum deliberatione omnia procederent, nimirum ut dogmata, cum iis, quae ad reformationem spectahant, fimul tractarentur & sancirentur. In Sesti
ne vigesima prima, Doctrina Ecclesiae Catholicaede communione sub utr-ue specie,& parvulorum, quatuor Capitibus est declarata, & erronea Haer ticorum Dogmata,huic doctrinae opposita,quatuor itidὰm Canonibus fuerunt damnata, ac definitum contra illos primo, Lalaos & Clericos non conficientes , non adstringi jure diviso ad communi nem sub ntraque specie. Secundo, justis de causis ab Ecelesia abrogatam fuisse consuetudinem communicandi sub utraque specie. Tertio, nulla gratia ad salutem necessarii eos defraudari, qui sub
una tantum specie communicant. Quarto , Pa
Vulos - mesta obligari necessitate ad Eucharistiae communionem . His Capitibus & Canonibus Sese sonis vigesimae prrmae, ad Fidem Catholicam spectantibus, adjunait Sancta Synodus Tridentin aDecretum de Retormatione , novem complectens capita, in quibus decernit primo, ut nihiI Epist pi, aut alii ordinum Collatores, vel eorum Mini-liri pro ordinum Collatione,vel pro litteris dimise
372쪽
Drus aut testimonialibus etiam spontὰ oblatum .
quovis praetextu accipiant, de contrarias huic Decreto coniuetudines ait Sancta Synodus esse abusus, 3t coruptelas limoniacae pravitati faventes
Secundo, statuit Sacra Synodus, ut nullus absqui Beneficii, aut Patrimonii titulo ad Sacros ordines Promoveatur. Potest tamen Episcopus aliquem absque titulo ordinare , sed tunc tenetur Ordinato alimenta suppeditare. Tertio, potestatem dat Sacra S3 nodus Episcopis uniones perpetuas faciendi in casibus a jure permissis. Qtiario, Praecipit Sancta Synodus , ut Monasteria commendata in quibus non viget regularis observantia Disciplinae, de Beneficia quaecumque, ab Episcopis visitentur a si vero in eis vigeat Disciplina regularis, admoneantur paterne eorum Superiores ab iisdenis Episcopis r si autem sex post admonitionem mensibus illi negligenter se gerant, tunc Episcopi ea
Nonasteria visitare possint, cte Monachos , vel Canonicos Regulares corrigere. Quinto, iubet Sancta Synodus, ut Quaestorum nomen & offici uinpenitus aboleantur. Quaestores autem dicebanturii; qui colligebant eleemosynas, quas erogabant
hi, quibus Indulgentiae concedebantur; sed quia isti Quaestores sua potestate abutebantur,& multis adhibitis fraudibus pecunias e simplicis plebis pietate in suum proprium commodum emungebant, necessarium omnino visum est Patribus Concilii Tridentini illos penitus abolere,& facultatem promulgandi Indulgentias, & alias Sedis Apostolicae gratias, transferre in Episcopos, qui oblata a fidelibus in pios usus subsidia , seu eleemosynas , abiarque ulla mercede colligerent. In Sessione vigesima Tom. VII. Z secun-
373쪽
secunda explicarunt Patres Concilii Tridentini doctrinam Catholicam de Sacrificio Missae octo
Capitibus, & Haereticorum errores huic oppositos damnarunt novem Canonibus, quibus definierunt
primo, Christum Dominum sub speciebus panis
di vini Corpus & Sanguinem suum Deo Patri obtulisse , & Apostolis , quos in ultima Coena novi 'testamenti Sacerdotes constituit, ut ea sub earumdem rerum Symbolis offerrent, praecepisse . Secundo , Eucharistiam esse verum ac visibile Sacrificium propitiatorium pro vivis & defunctis. Tertio Missam offerri quidem in honorem Sanctorum, non autem ipsismet Sanctis , sed Deo soli optimo Maximo . Probarunt deinde Patres ejusdem Concilii Canonem Mistae, ex quo Haeresiarcha Lutheras temere verba Omnia expunxerat, quibus innui
poterat, Missam esse vere ac proprie dictum Sacrificium. Commendarunt insuper solemnes Missae Sacrificii ciceremonias , di confirmarunt usum miscendi aquam cum vino in Calice offerendo. Huic Catholicae de Sacrificio Misae doctrinae semel e positae, & ab Haereticorum erroribus vindicatae, subjiciunt Patres Concilii Tridentini Decretum de observandis & evitandis in celebratione Missae, jubentque Episcopis, ut cum omni sollicitudine curent illos abusus e medio tollere, quos vel avaritia per importunas , atque illiberales eleemosynarum exactiones; vel irreverentia , dum videt, cet Missae Sacrificio adsunt fideles absque composito corporis habitu, sine devoto mentis & cordis assectu, vel immodetita prae se serentes confabulantur, aut tandem vana superstitio per certum quemdam candelarum numerum invexerunt. Praete Tistud
374쪽
istud de observandis & evitandis in Missae Sacrifi-
Cio Decretum , aliud Patres Concilii ediderunx de R ormatione, quod undecim Capita complectitur , quibuS, inter caetera alia, praecipiunt primo, ait veteres de vita & honestate Clericorum Canones innoventur. Ex quo, ut obiter dicam , facile intelligere potes, errasse quosdam recentiores C suistas, qui ausi sunt asserere, omnes antiquos de moribus Clericorum & Christianorum Canones per desuetudinem, seu per non usum,esse penitus abrogatos . Quod certe falli aperte evincunt tot praecepta,quae passim ad observandos antiquos Canones inculcant Patres Concilii Tridentini, eo xum ardens desiderium ut instaurarentur, diligens cura, studium, contentio,ut adhuc vigentes sedulo
venerentur , retinerentur collabentes, prorsus collapsi renovarentur ; moderante tamen Dinnia
Christiana prudentia , ne praecipiti zelo pax Ecclesiae & fidelium concordia perturbaretur. Ex quo liquet, nunquam sic exolescere poste antiquos
anones Conciliorum ad mores pertinentes, ut eos velut penitus abrogatos, dc tanquam Lace-dcemoniorum, aut Atheniensium leges abolitas pridein & extinctas, spectare liceat. Semper enim in corde Clericorum , & omnium Christianorum impressi & consignati esse debent, ibique vivere . Semper ad eos conniti & contendere debent omnes Christiani, ac sibi ipsis graviter succensere, quod ab eorum observatione tam longe absint. Secundo , Patres Concilii Tridentini Decreto Reformatione statuunt, ut hi, qui ad Cathedrales
regendas Ecclesias allum untur, praeter morum
Probitatem , ea scientia polleant, qua injuncti sibi
375쪽
numeris,angelicis humeris sormidandi,possint necessitati satisfacere. Praescribunt etiam, ut ii; qui in dictis Ecclesiis obtinent Beneficia , quibus onera varia sunt annexa , infra annum Ordines suscipiant requisitos. Cum eo Concilii Decreto Praxim suam concilient, si possint, hi, qui serὰ nusquam sacros ordines iuscipiunt , quamvis fruantur Canonicatibus & Beneficiis, quibus annexum est onus Missam celebrandi. In Session vigesima tertia Patres Concilii Tridentini exposuerunt quatuor Capitibus Catholicam de Ordinis Sacramento doctrinam ,& huic oppositos haereticorum errores Canonibus Octo damnarunt,
ac definierunt primo, Sacerdotium novae Legis esse a Christo Domino institutum , di complecti potestatem consecrandi, offerendi & ministrandi Corpus & Sanguinem Christi, necnon peccata dimittendi & retinendi.Secundo,esi e septem ordines, quorum tres dicuntur Majores, alii vero quatuor Minores. Tertio,Ordinem esse vere Sacramentum . Quarto,in Sacramento ordinis imprimi characterem. Quinto, Episcopos, inter caeteros Ecclesiasticos gradus,ad Ordinem Hierarchicum praecipue pertinere.Sexto, in ordinationeEpiscoporum,Sacerdotu' caeterorum ordinum , nec populi, nec cujusvis Saecularis potestatis & magistratus consensiam , sive vocationem , sive auctoritatem ita requiri, ut sine ea irrita sit Ordinatio . Post illam de Sacramento Ordinis Expositionem Fidei , ac erro- runa damnationem,ediderunt Patres Concilii Tridentini Decretum de formatione octodecim comprehensum Capitulis , in quorum primo cie- clararunt , eos, quibus incumbit animarum cura,
376쪽
teneri ad personalem in sua Ecclesia , vel Dioecesi,
resideiatiam . Quo 1 ure autem , an divino , an vero humano tantum , Pastores ad personalem residentiam obstringantur l diu multumque tam in .privatis Theologorum , quam in Generalibus Patrum coetibus disputatum est, ac tandem defiuitum , praecepto divino omnibus , quibus animarum cura demandata est , mandatum este, ut oves suas agnoscant, pro iis Sacrificium offerant, verbique divini praedicatione, Sacramentorum admi
nisi ratione,ac bonorum.opertim exemplo pascant,
eaque omnia ab iis Pastoribus nequaquam praestati & impleri posse , qui gregi suo non invigilant, neque assistunt. In aliis eiusdem Decreti de mormatione Capitulis Patres Concilii Tridentini circa legitimas causas , propter quas Pastores a suis Ecclesiis, vel Dioecesibus absunt, circa Clericorum Vrdinationes, & seminariorum erectionem, mulea decernunt, quae puriorem veteris Ecclesiae Ui-'sciplinam redolent, quaeque si ea, qua par est , diligentia executioni mandari curarent Episcopi , brevi omni procul dubio suum clero antiquun
restituerent splendorem.In Sessione vigesima quarta Patres Concilii Tridentini exposuerunt doctrimam Catholicam de Sacramento Matrimonii. .declarando illud esse verum novae Legis Sacramentum, & indissolubile, atque duodecim Canonibus damnaudo errores Haereticorum , qui primo ne Labant , Matrimonium esse proprie uictum SM.cramentum novae Legis . Secundo, dicebant,
nulla Lege divina prohibitum este Christianis
Plures simul habere uxores. Hinc est , sicut
alibi observavimus , quod Lutberus, aliique illius
377쪽
Sectae Coriphaei, Hassiae Lanigravio Poligamiani
permiserint. Tertio, assirmabant, Ecclesiam non potuisse constituere impedimenta Matrimonium dirimentia. Quarto, pertendebant, Ecclesiam errare, cum docet, propter adulterium alterius conjugum matrimonii vinculum non posse dissolvi . Quinto , docebant, ordines Sacros, aut solemnem in approbata religione professionem , non esse matrimonii impedimenta dirimentia . Hos, & alios ejusmodi Haereticorum errores post: quam duodecim canonibus damnarunt Patres Tridentini, Decretum ediderunt de reformatione matrimonii complectens capita decem , ac primo edixerunt, matrimonia clandestina fuisse valida,
quamdiu Ecclesia ea irrita non declaravit, sed de 4nceps re invalida , si aliter quam praesente Parocho , vel alio Sacerdote, de ipsius Parochi, seu ordinarii licentia, & duobus , vel tribus testibus ,
contracta fuerint . Secundo , sanxerunt, rata &valida esse matrimonia a filiis familias sine con- sensu parentum contracta.Tertio, varia statuerunt de proclamationibus necessario praemittendis ad
celebrationem matrimonii; de cognatione spiri- 'tuali, de impedimento publicae honestatis , de aL finitate , de raptu , aliisque matrimonii impedimentis . Hoc Decretum,ad matrimonii re rma-
tionem spectans, aliud subsequitur Decretum debmorum ac disciplinae resermatione , quod uno re viginti Capitulis continetur. Denique,in Sessione ' vigesima quinta, quae fuit ultima, Patres Concilii Tridentini varia ediderunt Decreta de Purgat rio, de invocatione , veneratione ac reliquiis Sati-
ctorum, Sacris Imaginibus, De Indulgentiis, ne
378쪽
non de approbandis consuetudinibus acSanctionibus Ecclesiae , quae ab Haereticis impugirabantur . videlicet de ciborum delectu , Ieiuniis , & diebus festis. Post Decreta Dogmatica,Sanctiones viginti duas De segularium Disciplina promulgarunt Patres, quibus alia addiderunt Decreta, Primum videlicet de Indice librorum , Catechismo, Breviario de Missali. Alterum de loco oratorum,quorum, di Imperatoris, Regum, Rerumpublicarum , ac
Principum iura & privilegia illaesa, & salva eis
Concilium declarat, & in eodem statu permanere. quo extabant ante Synodum . Tertium Decretum spectat ipsius Synodi Tridentinae executionem- ω
artum est de legendis omnibus ejusdem Synodi
Decretis, quae sub Summis Pontificibus Paulo III.& gasio III. condita fuerant, & ad Dogmata & ad mores attinebant, quod universis Patribus placuit, de peractum est. Ultimum Decretum est definienda Synodo,di de confirmatione omnium De finitionum ac Decretorum , quae in Synodo Tri dentina edita fuerant,petenda a Summo Pontifice Pio IV. Sic sessioni vigesimae quintae , seu ultimae , finem imposuerunt Patres Tridentini die Iv.me
sis Decembris anni MDLx III. de rerum omnium aquae in Concilio definierant, decreverant, ac de Claraverant , confirmationem impetrarunt ab eodem Summo Pontifice, qui, singulari ad hoc con cessa Bulla xv II. Kalend. Februarii anni MnLXIV. Concilium Tridentinum, ceu oecumenicum , re cipi , & ab omnibus observari mandavit. Hoc pa cto conclusum ac finitum tandem est Concilium a Generale Tridentinum,pluries licet variis teli PO
379쪽
Iatum , & inimicorum insidiis turbatum , post elapsum decem & octo annorum intervallum,posthabitas viginti quinque Sessiones Patrum, post varia pro remrmatione & Disciplina Ecclesiae condita Decreta , post quinque visos successive Romae nos Pontifices,Paulum III. Iulium III. Marcellum mPaulum In & Pium IV. post denique viginti sex supra centenos sancitos Canones, quorum triginta tres de justificatione, tredecini De Sacramentis in genere , quotuordecim de Baptismo, & tres de Confirmatione editi sunt in Sestione sexta sub Paulo III. Romano Pontifice . In sessione vero decima tertia lab Iulio M. Summo .Pontifice pro mulgati sunt canones XI. de Eucharistiae Sacramento , & in Sestione decima quarta consecti canones quindecim de Sacramento Paenitentiae, &quatuor de Extrema Unctione . Denique, sub Pio IV. Romano Pontifice triginta tres editi sunt Canones, videlicet in Sessione vigesima prima quatuor Canones de Communione sub utraque specie: In vigesima secunda Sessione novem Canones De Sacrificio Mi ilae: in vigesima tertia Sessione octo Canones de Sacramento Ordinis i tandem iavigesima quarta Sessione duodecim Canones de Sacramento Matrimonii. Ex eo subducto calculo exsurgit numerus centum & viginti sex Canonum,
qui in Tridentina Synodo Generali editi sunt ,
quosque, ut verbis utar S. Leonis Magni Epistolae xxxx Iv. Veteris Editionis, Spiritu Dei conditos, edi totius Orbis reverentia consecratos suscipere , vene rari , atque ad eorum normam mores Fidemque s
suam omnes Christiani exigere debent, si salvi esse
380쪽
D. Catechisinus ille , qui sub nomine Conis cilii Tridentini circumfertur, ac vulgo Catechismus concilii Tridentini appellatur , fuitne revera editus a Patribus in Oecumenica Synodo Tridentina Congregatis ἰM. Catechismus Concilii Tridentini iussu
Patrum ejusdem Concilii compositus fuit a tribus ordinis FF. Praedicatorum Patribus , videlicet a Leonardo Marini Archiepiscopo Lancianensi, a gi-dio Foscario Episcopo Mutinensii,de Francisio Forerio, Concilii Tridentini Secretario , eumque latinitate αἰ stylo Ciceroniano donavit Paulus Manutius , vir omnis elegantiae, atque virtutis & totius antiqui. tatis studiosissimus. Hunc Catechisinum, non solum delectu verborum S latini sermonis puritate, sed etiam gravitate Sententiarum , ubertate & securitate doctrinae eximium, Apostolica authorit te approbarunt Summi Pontifices Pius V. & Greo gorius XV. Ejus utilitatem neptus S. Carolus Borro maeus Cardinalis di Archiepiscopus Mediolanensis,
impense commendavit, eumque, tanquam genui-
num Concilii Tridentini faetum & interpretem , iecipit universa Ecclesia. Ratio autem,qua potissimum Patres Concilii Tridentini moti sunt, ut hic Catechumus sub nomine Concilii prodiret inlucem, haec filii: Haeretici Lutherani, Calvinistae, &alii. qui tum temporis fidelium mentes corrum. pere sibi proposuerant, cum fieri nullo modo pos'
intelligerent, ut cum omnibus coram loquerentur, di in eorum aures venenatas voces infunderent ἔidem alia ratione aggressi, multo facilitas ac latius impietatis errores disseminarunt. Nam praet8r i