장음표시 사용
121쪽
euiusmodi sunt qui ea uiantur immedia te,nεα Pe augmentum gratiae , Auxilia specialia, liberatio a venialibus; alios vero, qui causantur mediate per gratias actuales cui sunt praeservatio 1 mortalibus, perseverantia iagratia , dc adeptio gloriae ) non causari semper ; quia tape homo resistit gratiis actuali-hus per Eucharistiam collatis. III. Dissicultas nunc est primo , Numisti effectus causentur ab Eucharistia tun solum, cum manducatur, seu per guttur in stomachum trajicitur: an vero quous que species Sacramentales in stomacho per severant λ Plurimi aput Vasquee disp. 2O3. docent, gratiam causari solum, dum man ducatur : aliox vero effectu& secundarios , puta dulcedinem spiritualem , auxilia, des milia, quae dantur in tempore opportuno , causari etiam post species ita stomacho consumptas. Cajetanus docuit, augmentum gratiae causeri posse ex opere Operato, quo usque in stomacha specim perseverant , dummodo haebeatur nova devotio, dc di Dpositio. Idemque docet SuareE disp. 63.. sex. z. qui quamvis olim male audierit,. teste Lugo. disp. II. communius tamen usu recipitur. Ratio hujus doctrinae est, quia Eucharistia ex Tridentino instituta est instar cibi ς ergo sicut cibus, quousque est in stomacho, habet vim nutritivam, S r ficit vires. corporales; ita Eucharistia spirituales 2 requiritur tamen nova devotio, qui cibus. spiritualis in hoc differt a corporali, quod iste no a potest in. primo instanti manducationis nutrire, sed ex majori activitate a gentis , dc minori resistentia contrarii habet,. ut facilius digeratur , dc vires. reficiat su cessive e contra vero Eucharistia in primo instanti, quo manducatur. causat effectus suos quantum potestinon. secus , ac luminosum causat statim quantum potest lucis: idcirco, ut cibu& hic spiritualis novam gratiam causet,. requirit. novam dispositionem; sicut luminosum requirit subjectum magis dispostum sui reddat illud magis lucidum .. Confirm. omnes concedunt, Eucharistiam majus augmentum gratiae conserre subjecto, magis. disposito; ergo, sive ista dispositio praecedat manducationem Eucharistiae , sive suta sequatur ρ dummodo instar cibi spiritualis se in stomacho, majus augmentum gratiae caum sibit pro majori: illae superveniente dispositi
IV. Objici primo dinon est tribuenda nera. mentis,is. causativa. Gratiae,. nisi eae constet ex Scripturis , Conciliis , traditione , dic. Sed ex acripturis, dc Conciliis Lrati R. num
tritiva solum promittitur manducante Eucharistiam, non verti retinenti eam in stomacho ἰ ergo solum confertur gratia tdum manducatur. Nequct obstat paritas cibi corporalis L nam si in omnibus servaretur Analogia inter cibum spiritualem , & cumporalem; scuti hic nutrit, postquam alter tur, dc corrumpitur, ita Eucharistia deberet gratiam causare, postquam species Sacra mentales corrumpunturi quod longe aber
Confirm quia ex dictk contra Caiet num , ut Eucharistia causet gratiam, non rein quiritur actualis devotio, sed sumit negatio obicis; ergo si causaret gratiam, quousque species sunt in stomacho, neque requiaretur nova disposito, & devotio. Respon satis esse , quod ex Conciliis con-sset, Eucharistiam institutam esse per m dum cibi nutrientis animam, & quod illi rationabiliter a Theologis tribuatur omnis illa vis causativa Gratiae , quae potest ei congruere per comparationem ad cibum coris pordem: dummodo aliunde non constet, hos cibos in aliquo effectu inter se discrepare. Constat autem, in hoc discrepare, quod cubus corporalis vires reficiat, dum corrumpitur. reficit enim vires per hoc, quod convertatui in substantia maliti: contra vero Eucharistia non convertituν ita com dentem , sed illum in se convertit, prout Christus Dominus dixit Augustino : Cibus sum fortium; tu mutaberia in me , non ego in re ergo non debet causare gratiam post corruinptionem specierum , sed dum est ici stomacho Al eonMmationem nego consequentiam vidiximus enim , quod sicut luminosum causat statim quantum potest lucis, illam tamen non intendit, si non accedat nova dispost ioe subjecti; ita Eucharistia :& scut Eucharistia causam jorem gratiam , si major sit dispositio, Ac devotioe,. dum manducatur οῦ ita si hae devotio succedat,. dum species sunt iastomacho, tunc causat illud augmentum gratiae respondens devotioni ..
haec sententia subsisteret, daretu P ansae superstitionibus , videlicet accipiendi plures , aut grandiores Hostias, quod , ut advertit SuareΣ , ab Inquisitoribus fidei saepe damnatum est , ut superstitiosum dc puniti. sunt, qui id contendebant; ut videre est apud Dianam parte A, tract. 8, resoL 96. Secundo, Sacerdotes facile indulgerent Calici implendo . & injuriam irrogaren: ei, cui dimidiam particulam aliquandoe tribuerent , P via.
122쪽
quia fraudarent illa majori gratia , quam posset in stomacho causare particula, si esset integra . Denique durum videtur , vo-hiisse Christum ita Eucliaristiam instituere, ut caeteris paribus magis prodesse pollet ei, qui debilioris est stomachi , & diuturnius
species conservat. Res p. merito puniri ab Inquisitoribus eos, qui volunt Hostias grandiores; non solum , ne detur anta suspicandi, Quod major gratia conseratur ratione Hostiae majoris, non ratione majoris devotionis; &ne sis perbε quis majorem Hoti iam praetendat ob suam m jorem dignitatem; sed etiam quia sandum coniuetudini Ecclesiae, &xeverentiae debitae Sacramento. Sicut enim Ecclesia ob hanc reverentiam prohibet, nequis pluries eadem die communicei quamvis plus gratiae acciperet bis communicando , quam semel; ita prohibet, ne granis dior lolito Hostia se tur; praesertim quia solum probabile est , quod ratione majoris
devotionis plus gratiae conseratur, quoulque in stomacho perseverat . Hinc fit, Sacerdotes non debere cum irreverentia nimios eia
se in Calice implendo, praesertim si nota
vacent deinde gratiarum actioni, quouique species consumantur . Fit etiam, quod per
accidens aliquando dimidia Hostia dari pol- sit, si desit integra. Denique sicut Eucharistia ita instituta est , ut non debeat a
fatuo suscipi cum periculo irreverentiae , nec hoc videtur durum . ita pariter institui potuit, quod caeteris paribus plus prodelle possit ei, qui diutius. species conservat Obstomachi debilitatem. VI. Objic. ultimo ex eodem VasqueE. Ex hac lententia sequitur primo , quod qui communicat in mortali, teneatur statim coninteri , & confiteri, ut possit recipere gratiam, quam Eucharistia caulare potest , dum est in stomacho. Secundo, quod qui post c-munionem statim peccaret, novum pes catum committeret, ex hoc praecise quod ponat bicem novo illi essectui; haec autem iunt in audita; ergo. Respond. nego utramque laqueiam . Et sane qui communicat in mortali, non pecczepra cise , quia impedit gratiae consecutionem aliter qui non communicat frequenter, aut cum majori devotione, peccaret impediendo majus augmentum, sed pcccat quia Sancta non sancte tract rct indigne suscipiendo Sacramentum. Quod autem non statim doleat de peccato, non cli. nova irrever n.
tia , sed eadem habitualitcr perseverans. IV, Dubitatur ulterius , an major fratia
causetur ab utraque specie pauis, & viui ,
quam ab altera tantum λ Communius negant
Antiqui, & RR. cum Thomistis, 4uario, Bellarmino , Coninck. Assirmant tametaplures Antiqui, & RR. cum VasqueZ, Lupo , Palao , & Recentioribus Thomistis apud Philippum a 4 S. Trinitate . Utraque sente tia habet solidam probabilitatem , tum in
trinsecam. , tum extrinsecam, teste Haunoldo; adeo ut ambigas, utram eligas. Censeo. equidem partem assirmativam esse valde probabilem. Pro ea enim adducitur primo a Lugo, & Dicastillo auctoritas Patrum
Tridentinorum , qui videbantur in illam i clinare ; ut propterea definierint, Laicos non communicantes iub lpeciebus vini selia graiatia necessaria fraudari: cum autem addiderintly necessaria , videntur alserere , quod aliqua speciali gratia staudentur; licet non necessaria ad talutem; sicuti dum Ecclesia ob reus rentiam Sacramento debitam prohibet, nequis eadem die bis communicet, aliqua gratia nos privat, quamvis non necessaria. S cundo aucturitas Clementis VI., qui concedens Regi Galliae communionem sub. utrasque specie, expressit in bulla id concede re ad maius gratiae augmentum quod non videtur apte intelligi de augmento ex opere operantis, sed operato. Et quamvis ibi Pontifex non loquatur ex cathedra tamquam Ecclesiae Magister, proponendo aliquoὸ insallibiliter credendum , sed ut Auctor privatus , adhuc magni habetur ejus Auctoritas. Tertio probatur ratione: quia Sacramentum causat 1 olum effectus , quos significat, non
vero quos non significat; sed species panis significant solum effectum cibi , cuius est roborare; Et species vini solum effectus potus, cujus est laetificare; Iuxta illud Psalmi I 9. Panis cor hominis confirmat. Vianum laeti at cor hominis ' unde canit Ecclesia : Dedit fragilibus corporis ferculam , De dit. ει trisibus Saritianis poculum; ergo hos diversos effectus seorsim caulant atque Ddeo major gratia causatur. ab utraque sp cie, quam ab altera tantum.
UuI. Objicitur tam e primo prohibitio Ec- , clesiae, ne Laici Calicem sumant. Quomodo enim Ecclesia privaret Laicos sumptione Calicis , s ex institutione Christi Domini possent ca speciali gratia muniri ZSecundo Concilium Moguntinum, ubi can. 32. dicitur, non esse dubitandum , qui Communio sub unica specie si aroue utilis, & essicax ad salutem , quam lub utra que . Tertio quia quamvis sub speciebus Pa ais vi verborum contineatur totum corpus
123쪽
pus Christi, concomitanter tamen continetur etiam Sanguis . ergo utraque gratia
Tefectiva consertur et , qui Corpus simul, ct sanguinem lumit sub una tantum specie . Neque dicas, sub specie panis non conistineri Christunt up potabilem, sed ut nun-ducabilem . Nam cum sanguis Christi si potus animae, juxta illud et Caro mea vera est cibus , ω Ianguis meus verὸ es potus ; su ficit, quod sub specie panis sumatur sanguis , ut sumatur Christus ut potabilis, hoc est ut sumatur gratia, quae per hunc potum spiritualem consertur. Resp. ad primum, quod si diversa gratia conferretur 1 Christo sub speciebus panis, ac sub speciebus vini, adhuc Ecclesia potuisset ob reverentiam Sacramento debitam rohibere Laicis communionem sub specie-us vini s sicut ob reverentiam prohibet, ne quis pluries eodem die communicet. Et quamvis primis Ecclesiae temporibus peris mitteretur Laicis communio sub utraque specie, sicut etiam Pueris dabatur Eucha-xistia ; deinde expediens fuit utrumque pro hiberi ob irreverentias, quae irrepserunt, re misso antiquo illo fidelium servore . per,
Culum enim erat tum effusionis vini consecrati, quando in magno communicantium Rusticorum, & Puerorum concursu dabatur Calix tum etiam corruptionis, quando vianum consecratum eonservabatur pro Laicis: Praeterquam quod sic uniformius omnes comis
municant ; cum pluribus in locis desit e pia vini, & multi a vino abhorreant. Sic etiam aboletur haeresis asserentium, nece .sariam esse sumptionem sub utraque spe cie ; di magis declaratur, Christum sub utraque specie contineri. Quamvis autem Christus Dominus dixerit , Nisi manducaveritis,& biberitis, hinc
non evincitur communionem faciendam
esse sub utraque specie. Nana primo ut advertit Arriaga dii p. s. Verba Christi intelligi possunt de utroque conjunctim quos scilicet, si utrumque omiseritis , non habebitis vitam in vobis. Deinde , ut vult Vas quea , praeceptum hoc Christi sertur pro tota Ecclesia , non pro singulis , quatenus si in tota Ecelesia desit lacrificium altaris, in quo caro Christi sumitur, & sanguis potatur, Ecclesia non consistit: alite s pneceptum pro singulis homnibus ferretur, pueri, qui non sumunt Eucharistiam, sal Vari non possent. Tertio intelligi potest de .semptione sub altera tantum specie , im qua post Cluist i Resurrectionem corpus si mill , san Suis continetur. atq9e iae
sumendo alteram tantum speciem , simul comeditur caro , & bibitur Mnguis Christi :Αd secundum dieo , Concilium Moguntinum non fuisse acumenicum, sed provinciale , nec fuisse 1 S. Sede approbatura . Ad ultimum : licet sub specie panis contineatur sanguis , non significatur tamen potus spiritualis; ergo nota habentur in anima effectus spirituales per analogiam aseffectus, qur habentur in corpore per se tum , videlicet laetitia cordis & consimo uenter probabile est diversam Gratiam conis serri per utramque speciem panis, & vunt . IX. Non negaverim tamen, sententiam negativam esse etiam valde probabilem ἔTum quia auctoritas Concilii Mogunt inrnon desinit esse magni ponderis , quamvis Concilium illud non fuerit acumenicum , nec approbatum tum etiam , quia sicut in Sacramento Extremae Unctionis unica gratia causatur, quamvis formae unctionum sint diversae, & diversos videantur causare effectus , videlicet diversam remissionein culparum, quae per oculos, per aures, per
olfactum &c. commissae sunt; ita probabiliter etiam in Eucharistia: ne dicamus, . Laicos aIi qua speciali Gratia semper privari quod non videtur consonum Divinas
SIcut in veteri i Lege Agnus Paschaliae
Sacramentum simul erat , & sacris cium, ita in Lege Gangelica Eucharistia rquippe quae nota solum in nostram salu-.tem instituta est, sed etiam in peculiarem Dei cultum , & in protestationem divini
dominii ita omnia, ac prie sertim invitam vi ac necem . Expendimus hactenus quae affEucharistiam ut Sacramentum spectant x disputandum supereti de eadem, quatenus est sacrificium. Et primo inquiremus, An,& quomodo missa sit verum sacrificium ' Deinde In quanam actione sacrificium missae cons stat. Tum quinam sint cius effectus ire quomodo participentur λ Poliremo, Rusit infiniti valoris, etiam quoad efficaciam. in actu primo proximo, adeo ut aeque pr sit singulis, sive pro pluribus, sive pro Paucioribus Offeratur λ
124쪽
ria Pinra Vra. Dim M. De Missi e Sacrificio.
fine qua sacrificium externum non est a .
I 2S S T 1 Q I. ceptum ἰ unde subditur , Holocausis non
delectaboris. Tertio oblatio sacrificalis sen-
sbilis fieri debet a Legitimo , dc Publico
Ministro , ut constat ex illo ad Hebraeos
D ulsa fit verum Sacrificium e
i. I T omen Missae alii cum Baronio,
L . ex Concilio Senonensi in decretis Fidele.. I. putant esse Hebraicum, fgnificans spontaneam oblationem .. Etenim ubi Num.. I9. in. vulgata legitur spontanea oblatio, Hebraice, & Cald ice dicitur Missab,
quae domino uixerobatur de fructibus terrae in gratiarum Hionem ἰ quibus deinde iatemplo. vescebantui cum recordatione servitutis praeteritae.& liberationis. ab eadem quae omnia Sacrificio missae aptan tur . Alii cum Hieronymo , Iustino , Epi- Phanio, Origene putant esse vocem latinam a Verbo Mitto , fgnificans, quod per illam. oblatio, & preces ad. Deum mitta tur Unde in fine dicitur , Iro Missa. s. Eam nesant Haeretic, cum Luthero , &Calvino. esse verum. sacrissium. ἰ contra quos. Triden. sess 22. can. x. definit : In Missa osteriun Deo vorum. , ω proprium. Dc Locium . Quod ut pateat , examinabimus , uid , dcc quot uplex. sit. sacrificium λ Dei de x An physica. destructio victimae pertineat ad. rationem. sacrificii λ Demum Αα ratio sacrificii competat Missae λ Et quae-ham in ea sit. res. oblata λ quis offerens t
xuid , et quotuplex sic Sae Metam piu. HEfinitur sacrificium apud Lessium &
IU Arriaram,oburio externa reison bilis facta D.o is te timo , ω publico mi iuro, sex protesationem D emi ejus dominii in ramis , ac praesertim in vitam, o necem . Et quidem, quod sit oblaetio, patet ex illo. ad Hebraeos s. ubi dicitur zut o rat dona , sacri eta pro peccatis. & Genes. 8. obtu-ος Holocausta super Altare. . Et in. hac in tione genericae convenit Sacrificium cum
aliis oblationibus L quae noni sunt sacrificia , videlicet cum decimis , primitiis c cc.. Deinde quod secrificium sit oblatio externa rei sensbilis,. etiam patet , quia fieri. debet nomine omnium in Republica humana , quae est. sensibilis. Unde fit,. quod . blatio. in terna suimet ficta Deo non sit proprie sacrificium; Zc dum Psal. so; dicitur, rei cium Deo spirirus contribulatus, tunc nomen sacrificii sumitur large pro oblati
De interna , quae est anima sacrificii , dc
e. omnis Pontifex ex homi tauri assumptias pro hominibus eonsimitur in his , quae sunt ad Deum, ut offerat dona , o sacri cla pro ρεμ caris. . Nec quisequam sumis bonorem , sed qui vocatur a Deo, tanquam Aaron. Quibus
Verbis ostenditur, munus sacrificandi non convenire, nisi illi, qui a legitima pol state ad id eligitur .. Et ratia est, quia cum oblatio facrificalis fieri debeat nomine totius Reipublicae humanae , fieri debet persona ad id publica authoritate deputata e propterea ex Tria sess. II. cap. T. sacrificium , Ac sacerdotium sunt correlatiis va. Ubi notandum ex Suaria disp. 73. ωα Sacrifici ia Lege naturae non. fuisse instituta at Deo, sed a Republica ; In lege
vero veteri suisse designata a. Deo : & in: Lege Gratiae 1 Christo Domino dc ut notat Hieronymus , in Lege naeturae a Noe
usque ad Aaroa omnes Primogeniti erant Sacerdotes . dc in ordine ad Agnum. Pasch lem, utpote ante Legem veterem institutum, deputati erant Sacerdotes omnes P tresfamilias. Denique quod Sacrificium fisri debeat in protestationem. supremi divini dominii in vitam, ac mortem nostram constat ex sensu communissimo omnium hominum , & DDi quod expressit Eusebius
lib. 1. dicens , Hominem, debere dare vitam suam Doo En sacrifici- . quia tamen. Me non expedit, Legst naturae ἐntroductum est , in in Saepi tum Animalis per aliquid o modi comis
III. Ex hac definitione Sacrificii insertur primo, sacrificium esse signum ad placitum; cum nulla res sensibilis natura suri habeat significare divinum dominium, noliramquo
submissionem. quamvis enim mactatio, civis v. g. habeat aliquam analogiam. cumι eo x
quod per sacrificium protestamur ; non habet tamen rationem sacrificii , nisi ex placiisto, & institutione evadat huiusmodi fgnum. Insertur a. Non esse Sacrificia proprie dicta ea, quibus allata definitio. non com petit. ut sunt ea decem , quae Chrys
stomus in Psal. 93. enumerat, nem 'in
tyrium , Deprecatio, , Iubilatio , Iustitia , Eleemosyna , Laus, Compunctio, Humili tas, Praedis alio , de beneficentia ita saninctos et & sic explieantur multa Loca Scri- Iturae , dc PP. usurpantium sacrificium initiore significationζ. .
125쪽
Insertut 3. disset re sacrificium 1 Sacra- η mento; quamvis utrumque si sgnum sen-m sibile ad placitum , & plerumque etiamo symbolicum. sacramentum enim est exter a na Dei locutio donans, vel promittens non bis sanctitatem: sacrificium vero est locu-' tio creaturae submittentis se Deo. Potesto tamen utrumque eidem fgno sensbili con- venire, dc de facto competit Eucharistiae, quae quatenus est 1 Deo loquente, est Sisa cramentum quatenus est a creatura lo-M quente , & se submittente Deo , est S crificium . Immo sub alia ratione est etiam ii Christi Testamentum , seu instrumentum .a authenticum voluntatis Christi promittentisae nobis haereditatem , seu vitam aeternam sv Insertur Rempublicam humanam, prae-ι sertim Ecclesiasticam , posse ex natura reit, Sacrificia instituere auctoritate propria, none tamen sacramenta. Ratio est, quia solius, Dei est sanctificare; & ideo soli Deo com-s petit instituere sacramenta,quae sanctificentrii At jure naturae quaelibet communitas, praeω. sertim sacra, potest, & probabilius debet, Deo se submittere , & signo publico pr ut testari divinum Dominium; ergo potest sau. crificia instituere. unde fit, quod si Chri, stus Dominus Eucharistiam solum instituis-
, set in Sacramentum, Ecclesia potuisset ius iam in sacrificium instituere. De facto ta-o men vetitum est Ecclesiae sacrificia institumri re, ut patet tum ex communissimo sensu ἔν tum quia ex perpetua Ecclessae traditione a Constat, sacerdotes solum relate ad Missae a sacrificium ordinari ; quippe quod in se a no omnes omnium sacrificiorum persecti
Insertur ult. sacrificium soli Deo offeren, ilum , cum soli competat Deo Supremumr Dominium in omnia r propterea Augustinus; lib. Io. de civit. cum . dixisset, multos h ι nores, qui Deo tribuuntur , tribui etiami Creaturis , subdit quis vero sacri an mi σensvir, ni ri , quom Deum aut scivit, aut i pMravit, aut Anxit λ. IV. Dubitatur , An lit de Iure natura . sacrificium Deo offerre ς Multi negant, pu- . tantes sufficere , quod Deus alio modo e t latur; probabilius tamen affirmandum cum, Philosopho Sy. Ethie. 7. & D. Th: 1. ,. q. Sy. a. I. Ratio est, quia quod est idem apud omnes , illud dicitur naturale, & iuxta ra i tionis dictamen; sed commune omnibus Gentibus est Deo sacrifieare ergo sacrificium est de jure naturae, aut saltem de iure Gen- ium, quod fundatur in jure naturali.. Mi nor Patet, quia etiam Gentiles habueruat
sacerdotes , Altaria , & victimas , quas Diis suis sacrificarent . Neque obstat suis. se nonnullos , qui putarunt Diis non esse sacrificandum . nam ut advertit Philosophus loco cit. ius naturale non desinit esse naturae per hoc , quod apud bliquos d fietati Sie habere pedes est naturale , quamvis aliqui sint claudi . saepe enim ab aliis quibus ignorantur etiam, quae sunt de jure natura , propter pravam dispostionem. ,& superbiam t & de istis dieitur ad Rom. r. Aeentop se esse sapioros fluui fanι sunt. V. Circa divisonem saetificii, dividit uer . rat e status , seu temporis in sacritacia legis naturae, legis veteris , seu M saycae , de Legis Euangelicae . R. ratione materiae in victimam , seu Hostiam, Immolationem, & Libamen : victima erat, in qua offerebatur aliquod animal, puta vitulus, ovis, columba, Passer, Turtur .' imm latio , in qua offerebatur res inanimis s lida, puta Panis, simila, sal, Inrus, mais nipulus spicarum virentium, Triticum , 3ce. ut habetur Levit. i. dc 6. panis enim in frusta frangebatur, sal urebatur , Thus adolebatur, Triticum conterebatur Zce. Libamen erat, In quo offerebatur res liquida, ut sanguis, Aqua, oleum , vinum; quae es fusione offerebantur. Tertio dividitur ratione formae in Holocaustum, sacrificium, seu 'Hostiam pro peccato , & Hostiam pacificam . Ia Holocausto tota res resolvebatur in sumum; In Hostia pro peccato partim cremabatur ἱ partim cedebat in usum sa- 'cerdotum; In Hostia pacifica, quae offer batur in pratiarum actionem & ad nova
benescia impetranda , res oblata partim cremabatur, partim comedebatur a sacerdotibus, & partim ab iis, qui eam obtulerant . Denique sacrificium ratione finis dividitur in Lauireticum, Propitiatorium, Eucharisticum, de Impetratorium . primum fit ad Deum colendum , Ac potissimum fi bat holocausto; Secundum pro peccatis, &ycenis avertendis , & fiebat hostia pro peccato; Tertium ingratiarum actionem ιQuartum ad nova beneficia impetranda ι dcultumque hoe fiebat hostia pacifici . Ex quibus omnibus colligitur, omnia isthaec sacrificia eminenter is Missae sacrificio contis
126쪽
tarptim ad rationem Saer cii specter Immm
VI. π T T resolvi deinde possit , In
quanam actione sacrificium Missae consistat, num in consecratione, in qua victima solum moraliter immutatur , quatenus Deo offertur, & fit sacra: an in consumptione , in qua immutatur phvsice, & quatenus est. sub speciebus eucharisticis, destruitur Z inquirimus nunc , utrum ad rationem sacrificii sufficiat sola immutatio moralis rei oblatae λ Negant Vatquea Bellar. Lugo disp. I'. Affirmant Suarius disp. 83. sect. 1 Arriaga disp. 69. ex D. Th. 2.2. q. I. art. 3. 'ad tertium; ubi do-
cet: circa res sacrificatas fieri aliquod si brum, quod vel sit mactatio , vel connim- ptio, vel benedictio victimae : haec sunt Vera ha Doctoris Angelici : sacrificia proprie dia
cunto , quando elua res Deo oblatas alia
Oid fit ; Aut quod animalia oecidebantur, eomburebantur , quod panis frangitur , Ο eo meditur, is benedicitur : Θ boc ipsum n men senat . nam sacri tum dicitur ex hoc , quod homo facit aliquid sacrum . .
VII. Dicendum cum hac secunda sententia, probabilius esse, quod sufficiat sola immutatio victimae moralis , quae habetur per quandam sanctificationem , seu per hoc quod Deo offeratur, benedicatur &c. Prob. sacrificium est oblatio sensibilis, seu senum sensbile ad placitum, fgnificans su- premum Dei dominium in omnia , ut instendimus articulo luperiore; sed hujusm di sinum, cum sit ad placitum, bene pot- est cons stelae in sola immutatione morali rei sensibilis oblatae , seu victimae ergo ad rationem sacrificii susscit sola immut
tio moralis rei oblatae, quatenus per hoc, quod Deo offeratur, fit 1 acra, & sc m 1aliter diversa. a Confirm. quia in Scriptura multa lacri- ficia recensentur, in quibus res oblata solum moraliter , & non physce immutabatur . Et primo quidem hujusmodi fuit sacrificium Melchisedech, qui dicitur' o tulisse sanctum sacrificium , Immaculatam Hostiam ; sacrificavit autem absque physica immutatione panis , quem obtulit; cum de tali mutatione non fiat mentio in Scriptura: & quamvis Lugo dicat, Scripturam id
inita tanquam per se notum, Λrriaza ta-
men respondet, id . arbitrarie diei. Secundum fuit sacrificium zelotypiae , de quo dicitur Num. s. csserer eam idest farinam aqua sancta , di pauxillo terrae
mixtam sacerdos, oe saxuet coram Domino , ponet seper manus illius De Mettim recredarionis , ω oblationem reis piae : ecce
quomodo & appellatur sacrificium , ct nulla fit mentio immutationis physicae in actione sacrificativa ; quamvis post sacrificium deberet sacerdos pauxillum illius f rinae incendere super altare. it Tertium est sacrificium de panibus propitiationis, quod habetur Levit. 2 l. Hujusmodi autem panes fuisse verum sacrificium , colligitur ex eo , quod ad eos OD serendos consecrabantur sacerdotes . Prae4terea apud Gentiles multa offerebantur ,& reputabantur sacrificia absque ulla d structione; ut Danielis ult. ante Bel, seu Baal panes , & reliqua integra relinque-hantur. Quare licet plerumque in sacrificiis habeatur victimae destructio , quippe quae magis videtur adumbrare Dei dominium in vitam , & necem i ea tamen nota est essentialis sacrificio.
sacrificii immutatio moralis victimae, quatenus res Deo oblata evadit sacra , sequer tur, quod Arae, vel Templi consecratio esset sacrificium; quod nemo dixerit.
Confirm. authoritate D. Thom. qui qu. 86. art. r. haec habet et Dum aliqώid exu.berm ἐκ cultum Divinum, F illud consumen--m es , o oblatio es , oe sacri cium ; Fvero sic exbibeatur, υν integrum maneat , mrit oblatio , oe non sacrificium . Resp. nego sequelam . sacrificium enim debet esse oblatio externa, atque adeo si gnum sensbile ab habente potestatem in Republica institutum, ut per illud protest mur divinum Dei dominium; Hoc autem de facto non competit Arae, vel Templo consecrato; quamvis competere possit; e go non est sacrificium. -- Ad confirm. respondet Arriaga , D. Th. pro utraque parte laudari. dixit enim q. 83. art. 3. sacrificari aliquid vel mactatione, vel consumptione, vel benedictione . Quare dicendum de mente Angeliei non constare. Vel dices,quod sacrificium non in stricta , sed in strictissima senificatione imia portet copsumptionem victimae; quatenus de facto sere omnia sacrificia victimae consum Milonem praejeserunt - σε X. Odie. a. sacrificium debet este oblatio exteritae, & ugnum sensibile habeos se
127쪽
c 'o I. III. Num requiratur 1mmutatis, OE I H
militudinem saltem Analogicam, & symis veniebat. Hine Levitici 17. dicitur: ad holicam cum dominio in vitam , ct moris sebit adipem is odorem suavisam Domino :tem ι sed hanc non habet, nisi res oblata ex ovibus hane tradit regulam Lugo n. 32. destruatur; ergo ad rationem sacrificii spe. si id. quod destruitur, est nobilius, illud primctat victimae destructio. cipaliter ossertur, F. g. ovis quae destruis Confirm. Illud spectat ad rationem sa- tur, non cadaver quod consurgit , offer crificii, quod in omnibus sacrificiis reperiis tur principalius e contra vero si est igno. tur, sicut ad rationem sacramenti spectat, bilius id , quod destruitur , illud mi usquod est eommune omnibus sacramentis ἰ princidaliter offertur et v. g. quia thus est quandoquidem ista composita artificialia non ignobilius, quam iussitus, oc odor Thuris . habent essentiam suam ex natura rei , ideo Thus minus principaliter offertur . sed ex arbitrio institutoris 3 atqui omniis quam iussitus. hus sacrificiis est commune, quod res oblata des matur, ut docent communius ἱ ergo hoc spectat ad rationem sacrificii. Resp. st. nego majorem scut enim ramus viridis potest esse signum ad placitum venditionis vini, quin ullam similitudinem habeat eum vino vendibili; ita sacrificium, neCnon etiam sacramentum potest esse signum ad placitum , & non symbolicum. Secundo transmissa majore, nem minorem. ad sacrificium enim spectat , quod per iu ud denotetur dominium Dei, non QIum timo sacerdote in protestationem divini: in mortem, sed etiam , & multo magis dominii. quamvis enim Christus Dominusω in vitam nostram; eum praestantior sit vir- qui offertur, non si sensibilis in propria spetus ad creandum , & conservandum , quis cie; fit tamen sensibilis per species panis iaad destruendum: erea ti sacrificium debet dc vini ι habeturque immutatio victimae αhabere similitudinem eum re sgnificata . saltem moralis , per hoc quod complexum magis habebit hane similitudinem res obla- ex speciebus , di corpore Christi fiat s ea , si remaneat integra, ac significet domi- crum, dum Deo offertur e quidquid ct is nium Dei in vitam nostram, quam si des an habeatur etiam in Missa immutatio etia. tur, dc fgnificet dominium Dei in mortem. ctimae physica, aut per sumptionem sacra- Ad confirm smiliter neso maiorem. In menti. si ea constituat sacrificium, aut per artefactis enim istis non lotum est atten- hoc quod Christus ponatur per consecradendum . quod contingis communiter, sed tionem in statu proclivi ad desitionem Κetiam an quem finem instituantur si cum me per hoc quod ex vi Verborum ponaturoutem sacrificium institutum sit ad finem in Hostia solum corpus , & in calice seia colendi Deum cultu summo , qui bene ius sanguis οῦ unde habetur Christus veluta consistere potest citra physicam immutati exanguis, & occisus, ut locuitur Lessius,nem victimae , haec non spectat ad eta non gladio materiali, sed gladio verborum etiam sacrificii, etiamsi omnia saerificia tam consecrationis: aut demum quia destruitue Oenus instituta hanc physicam immutatio- substantia panis , & vini , quae in muli oem ferrent se scuti non spectat ad essem rum sententia ingreditur, tanquam pars mitiam, & finem Domus v. a. quod non sit nus principalis, constitutionem rei oblatri pentagona, quamvis nulla comus hactenus in hoc sacrificio; de quo insta. fuerit pentagona . Deinde transmissa maj. Est etiam Mita non solum veram fieri. tego min. ostendimus enim, plura sacrificia ficium, sed etiam rememorativum saetifi- fuisse in veteri testamento, & apud Gen- cii cruenti erucis , iuxta illud Chri isti D tiles sine victimae destructione . Adde tis-quefeceritis, is me. memori Tannem disp. s. q. '. quod licet in mul- orietis. & Apostolus T. Corint. Ir. habetetis sacrificiis mosayeis interfuerit consum- ρ ni μώ-- manducabitis panem -- ω.ptio rei oblatae ; nihilominus sacrificium mostem Domini annunciabitis donee riniat. mon consistebat in ea consumptione , sed quamvis autem hoc saerisidium nune siein aliquo positivo, quod post consumpti rememorativum sacrificii cruenti; quandonem remanebat, puta in flamma , & ni- tamen a Christo D. oblatum fuit in eoena ,
re, quod ex coriinpt a*-Pr inas ruit sῆς tali eruenti prognostieum. . Para m isthaec ARTICULUS III.
Uerum Raris saer ei. eamperar Eo quid in ea M Atos oblata staris inerem λ X. I x Issam esse verum sacrificium . IV constat ex perpetua tradition. Meleste & ex Conciliis , praesertim Tridentino sessi 22. can. r. Et ratio est, quia illi competit sacrificii definitio - est eninae oblatio externa, & sensibilis facta a Legia
128쪽
isthaec enim praedicata per accidens com petunt huic sacrificio . i NI. Circa rem oblatam in Missae lacrificio dicendum, Tem primo, & principaliter oblatam esse 'Christum Dominum sensibilem per species panis, ut constat ex Tridentino sess 23. cap. 2. ubi docet, in hoc Sacrificio eundem illum Christum incruente immolari, qui in Ara Crucis semel se ipsum cruente obtulit. Quia 'tamen Christus in
propria specie non est nobis sentibilis, sed fit sensibilis per species panis , & vini, ideo hujusmodi species integrant materiam hujus Sacrificii, & partialiter constituunt
rem oblatam ἰ ut docent communius cum
Suario contra UasqueZ, & Coninc, . Et ratio est, quia ad essentiam Sacrificii spectat, quod res oblata sit sensibiliq; ergo quidquid consiluit Christum ut sensibilem in hoc sa-Hificio, tonstituit rem oblatam , sed sp Cles panis reddunt Christum nobis sensibilem; ergo constituunt rem oblatam. Neque dicas, quod si species panis partialiter constituerent rem oblatam, non esset idem facrificium Missae , & cruentum in Ara Crucis,contra definitionem Triden. Nam id, quod immolatur, est substantia victimae, non ejus alcidentia, quae simul cum subis stantia immolantur'; cum autem eadem si
substantia Christi immolata in sacrificio mi Lsse, & in Ara Crucis, ideo idem est Sacrificium , quamvis sub accidentibus diversis,
quae spectant ad materiam oblatam, tamquam pars minus principalis: Sic in omnium sententia diversa habuit accidentia Christus in Cruce, quam nunc . Ibi enim habuit pasisbilitatem, dolores, &c. nunc vero in Sa crificio Missae habet impassibilitatem, imis mortalitatem, dcc. dc tamen in omnium senistentia, idem est sacrificium cruentum, &incruentum , quia eadem est substantia rei
XII. Dubitatur, An etiam substantia Ianis, & vini ingrediantur rem oblatam, tamquam partes minus principales λ Affirmanr Suarius, & Bellar. apud Lugo disp. I9. n. 99. Quia etiam panis, & vinum destruum tur in Dei obsequium . Unde 'videntur esse Pars minus principalis rei oblatae, non secus ac species panis, & vini. Alii tamen Probabilius negant i quia destructio panis, ct v mi non intenditur per se in hoc Sacrificio . sed ut prae requisitum, & dispositio ad hoc , ut introducatur sub illis speciebus substantia victimae offerendae: Quod ex eo probant, quia dum in Canone Missae dicitur, dona, haec munira , ως
sancta saerificia ἐν bara . verba ista non possunt cadere , nisi solum supra subiastantiam Christi, cui solum competit, quod si sacrificium illibatum . Praeterquamquod non esset idem Sacrificium cruentum, && inementum, 'si non esset eadem in utro. que substantia, quae offertur, esto substa tia principaliter oblata esset eadem. XIII. Circa offerentem. Principalis os rens in hoc Sacrificio est etiam ipse Chrisstus Dominus , ut definit Triden. dicens
loco citato: Idem nunc offerens Sacerdot mminiserio , qui se thum tune obtulit in Cruisco. Per hoc autem dicitur Christus Sacerdos ,& offerens principalis, quia quando instituit hoc sacrificium, delegavit Sacerdotibus hoc munus sacrificandi nomine suo. Qua re non debet dici principalis offerens Christus , quia instituit hoc sacrificium, ut putat Vasqueet, Tum quia ad rationem Sace dotii non spectat sacrificia instituere i Tum quia Deus non erat principalis Offerens crificia veteris legis, quam is ea instituisset: Neque est offerens principalis, quia eL scacia hujus sacrificii sundatur in ejus m
ritis . poterat 'enim applicatio meritorum
Christi competere huic iacrificio, etiamsi non 'offerretur nomine Christi. Neque deismum quia Christus illud actu offert, dum offertur a facerdotibus suis ministris. Nam licet ira vera hune actum eliciat in Coelo; is tamen non requieitur ad hoc, ut Christus si offerens principalis. sufficit enim, quod habens perpetuum Sacerdotium dederit in perpetuum facultatem Sacerdotibus suis ministris offerendi hoe sacrificium nomine suo,& quod voluntatem hanc non retractaverit.
XIV. Ex dictis sequitur, hoc sacrificium
omnes omnium sacrificiorum praerogativas includere , sicuti quatenus est Sacramentum, omnes omnium Sacramentorum praerogat iis
vas includit ; adeo ut illi tribuenda sit mnis eis cacia , ac virtus causandi quemcum que effectum , qui ab aliis sacrificiis, vel Sacramentis causatur ; nisi de aliquo. em ctit constet oppositum . Ratio est, quia res principaliter oblata , & Principalis offerens est ipse Christus Dominus dignitatis infiniatae, dc fons omnis effectus, & gratiae provenientis a quibuscumque Sacrificiis,& S
cramentis: Propterea Trid. sess. M. Cap. r. dixit, hanc esse Hostiam, quae per vari δsacrificiorum naturis , logis rempore similia rudi,us figurabatων , utpote quae bona omnia per illa Rgnificata , vetus illarum omnium cons matio, oe perfectio complectitur . Et E
clesia in Oratione Dominicae VI. post
129쪽
ciassio II. In quanam ratione coni at . Oc. . I 2
Pentec. dicite Deus, quι legalium di eraen- demum . quia ad essentiam aprIficii spectaeriam Hostarum uniusperfectione sacri citisse quidem oblatio. externa; ea tamen non dein
Tu quanam actione adaequate consistat
essentia sacrificii Eucharisiciq
I. Q Ex sunt hac in re sententiae cele-
3briores apud Arri agam. Prima est 'Cani reponentis essentiam sacrificii in sta-
bet esse verbalis sed sufficit, quod Hostiaolseratur per ipsam immolationem ; sicut invetecibus saerificiis ipsa mactatio, v. g. v tuli , erat oblatio. externa pertinens. ad sacrificium ..
III. Dico secundo: Neque spectat adesi - sentiam sacrificii oblatio illa, quae fit in
Iriissa post consecrationem Prob. Tum quia neque legitur in Scriptura, i eam a Christo Domino factam post consecrationem & ex eodem Suario Ecclesae a ctione Hostiae, per quam denotatur Christ i ctoritate est introducta. Tu etiam quia si S Nors , & separatio animae corpore. Se cunda Soli in oblatione praecedente cons Crationem. Tertia, quae tribuitur Scoto, & Gabrieli in oblatione, quae consecra tionem subsequitur,quando dicitur Unde , o memores , oec. Quarta Ledesmae in communione Sacerdotis. Quinta Lugonis , Bellata Amici in sumptione simul , & conlecratione; quamvis Lugo Ialvet rationem sacrificii in utraque seors meo modo quo Sacramentum Eucharistiae habetur in utraque specie seorsim ; Bellar minus vero in utraque complexim . Sexta Suarii, VasqueΣ,& communior, in sola consecratione. Quod non consistat in fractione Hostiae, docent Communiter; tum quia haec ca remon ia non est in usu in omnibus Liturgiis, teste Sua- Tio; Tum etiam quia si Hostia consecrata ceciderit in Calicem ante fractionem , non. debet frangi ut habetur in Rubricis. Quare examinandum, An consistat in aliqua ex oblationibus , cum essentialiter ad rationem sacrificii spectet oblatio externa An in sumptione, saltem partialiter λ Αn in . sola consecrationeὸ Αc demum quae rendum, An ad essentiam sacrificii spectet, . quod consecratio fiat sub utraque specieia panis, & vini ὸ
Ico primo : Non pertinet adessentiam sacrificii oblatio ilix vocalis, quae fit ad offertorium . . Prob. Tum quia tunc non Oisertur Christus; undo si ibi des iter et Sacerdos, non Obtulisset nisi substantiam panis . Tum etiam quia Christus Dominus non praemisi hujusmodi ol, laxionem, quae solum Auctoritate Ecclesiae isti roducta est ex Suarion Tum cerdos in . sumptione Calicis deprehendat, ibi non fuisse vinum, debet iterum vinum apponere , benedicere, consecrare, & statim. - tumere,. ex Rubricis, quin debeat post coa-secrationem offerre ..
IU. Dico tertio: ne partialiter quidem. sumptio spectat ad essentiam sacrificii. Quod non spectet adaequate, constati quia s Sacerdos extra Misiam communicet, non sacrificat. Quod vero neque spectet partialiter, probatur; Tum quia PP. communiter apud Suarium, & Vasquium , horam immolationis vocant solum illam, qua Sacerin dos consecrat; Tum etiam quia Trident. se T. 22. declarans, quo pacto Christus Do-- minus in nocte coenae ostenderit. se est e Sacerdotem, solum meminit: de consecra tione ab ipso facta . Evangelistae etiam nullam faciunt mentionem de iumptione facta a Christo; non est autem verisimile illos omissuros suisse partem estentialem sacrificii 'quicquid si, an Christus vere sumpserit Θquod fecisse, probabilius censet D. Th. Tum demum , quia sumptio non est oblatio Hostiae facta Deo, sed potius , ut notat Coninck, est oblatio facta nobis; & quamvis potuerit Christus hanc actionem. in sacrificium instituere, non constat tamen , quod instituerit οῦ praesertim quia minus apte significatur subinmissio nostra erga Deum, & protestatio, quod parati simus pro illo mori per illud, ipsum, quod in ea actione in nostram utilitatem co vertimus. Adde , actionem sacrificalem deis bere fieri principaliter a Christo primo Sacer dote, oui per suos ministros consecrat, dc offert seipsum in holocaustum; sumptio autem non fit nomine Christi principaliter si mentis ς ergo non est actio sacrificalis . V. Objic. I. Illud Augustini r7. de Ciet
. Manducare pansm in novo testamento es saeri cimn Christianorum : Secundo D. Th. q. 8O. art IN. dicentem , quod Sacerdos in. per
130쪽
rielesa post eoliseerationem applicat sacrificium pro Defunctis. Quarto, quia in Feria fota majoris Hebdomadae non Consecratu , is tamen Melcta illud vocat sacrificium ducens: Sis fias sacri tum nostrum is conse r- bodis, oec.; & deinde Orato Hais
sera , .ν meum . ac vestrum sacri tum , ω.
duinto, nisi sumptio eflet sacrificium , non
Cratio, cur tam rigide praecipiatur; aia eo ut si species vini egundantur, debeat Bois tum vinum consecrari, & sumi. Et ratio πια Th. q. 8y. art. ε. est, quia aliter λcrificium maneret impersectum. Denique uia praecisa sumptione, non habetur victia mae aestructio essentialiter ad sacrificium ro uisita, praesertim ad holocaustum. Vielsema enim est Christus, ut sensibilis per sp Uies panis, & selum per sumptionem Chrisus ut se sensibilis destrui potest. Resp. ad primum cum orruga, ibi A
austinum loqui de communione Laicorum, non Sacerdotis, di panem vocat Sacrificium Christianorum, quia est materia sacrificata; Non quia ejus comestio est actis sacrificati
Ad secundum di ex hoe quod aliqua a thosit nomine publico a Sacerdote, non se quitur, quod sit saerificium L Nam etiam n mine publico Sacerdos orat in Templo. Ad tertium: applicatio Sacrificii debet ante consecrationem fieri , & Ecclesia inisertorio dicit, Hostiam osserri pro via vis , atque desunctis. Quare in Memento defunctorum istum sunduntur preces speciales pro deiunctis . Potest tamen Sace dos sequi probabilem opinionem, quod sacrificium in sumptione consistat, & se illud applieare in Memento defunctorum
Irout explicabimus quaest. vid. n. I, Ad quartum: negandum cum comm
aliori ea die fieri Sacrificium. habetur enim M Coneilio Toletano, can. L Ferta v I. ia Tarase e nullum omnino. Sacerdotem pos . . missam, celebrare i ct Rubertus lib. si de divinis officiis cap. 3. Hodie, inquit, non sacri camur , dum nobis Hostia do ma nitar MED. , non sacri cant Amicἐ, dum inue dona inimici . Quare verba illa I EGelesiae intelligenda sunt de sacrificio in i eiore sgnificatione , quatenus est complementum sacrificii diei antecedentis, in quo hostia, qcae tunc semitur, fuerat consecrata.. Et ratio eli, tum quia eo Parasceves die non fit consteratio, Tu etiam quia non habωtur utraque sp ies Panis, & vini. , quae adessentiam Merificti spectat, G iusta dic
Ad quintum Rigidissime praeeIpItue
sumptio post consecrationem , quia Christus Dominus, qui voluit hoc Lacrificium esse etiam Sacramentum, jussit jure memto saerificantem de eo participare: Sic etiam rigide praecipitur oblatio illa offertorii S scipe Sancte Parer, m. adeo ut si debeat nova hostia, di vinum consecrari, debeat saltem mentaliter, ut notat Tamburinus, illa oblatio praemitti: nec per hoe sp ctat ad essentiam sacrifieii; ergo nec sumptio. Ex Angelico autem sacrificium sino
sumptione idcirco remaneret imperiectum, non quia careret ulla parte essentiali, aut integrali, sed quia careret ornatu debito rscut homo quamvis nulla parte integrali careat, non est tamen cum persectione d hi ta , si careat accidentibus propriis. Ad ultimum: diximus ad essentiam saerificii iussicere immutationem moralem rei oblatae: quae pariter suffcit ad essentiam Holocausti, hoc est sacrificii Laintretici instituti praecise ad Deum colendum; cum hoc etiam sacrificium sit signum ad placiatum . Praeterquamquod tu facrificio missae etiam habetur aliqua immutatio physica in dependenter a sumptione, ut dicemus artic. sequenti.Adde, immutationem physicam spe cierum Sacramentalium non heri per sumptionem, sed post longum tempus, quan do itastomacho species digeruntur. Quare ex hoc capite sacrificium non deberet reponi in
sumntione, sed in digestione Oecierum; quod nemα dixeritia
art. Io. ubi habet: Consecratione bustus Sari tamenti, Deo Sacri cium offertur.
Prob. tum impugnatione facta aliarum sententiarum I tum auctoritate Patrum a
pud Vasquea , & Lugo tum etiam quia
Euangelistas non commemorant nisi co
secrationem , quando Christus sacrificavla ,& hoe sacrificium instituit in nocte, caenaei ergo in sola consecratione illud consistit et Alioquin , ut notat Marius , Euangelistae
commemorando hanc solum, actionem ,
missa ea., in qua dicitur consistere essentia Sacrificii , dedissent ansam errori in re gra vissima , quod non. est praesumendum.