장음표시 사용
101쪽
tamen nihil eget causae cur ab aliis dissiderent. Ob iacit illis Augustinus quas illi repudiabant Ecclesias,&ὰ quibus discessionem fecerant continua serie ab ipsis Apostolis fluxisse . Optimo id quidem iure : cilineas in recepta semel doctrina perstitisse, Donatistae Θgnoscerent. At longὸ diuersa est nostra ratio.Successores enim Apostolorum fuit negamus, qui ab eo rum fide doctrinSque desciverint. Perfidiosi isti Mediatores,qui tenebras miscent cum luce, qu m dissi- anilis sit antiquo Ecclesiae regimini,vel potius co traria presens dissipatio non ignorant. Cuius ergo impudentiae est,ad opprimendam Ecclesiam, nomen Ecclesiae ipsius obtendere e V linam veris ad hunc Vsque diem stetisset illa,quam mentiuntur successio. Apud
nos certὸ non difficulter inueniret, qua meretur,re' uerentia. sit,inquam, Petri successor Papa,si Apostoli fungatur officio.Sed in quo sita est successio nisi in
Perpetuitate doctrinae e Si autem ab iis corrupta est, imo extincta &abolita Apostolorum doctrina,qui eo rum haberi volunt successores: quis non stultam eo- . rum iactantiam derideat e Eodem nempe argumento Probare mihi liceat, tyrannos omnes optimos fuisse libertatisvindices: quoniam 2 republica ad eorum monarchiam continuus fuerit transitus.Nunc an ita sit, ex re fiat aestimatio. Sed hoc ipsum ne fiat,ex professe cauent Mediatores qui ex honore, quem persenis deferunt, praeiudicium fieri volunt de doctrina. Vt locum hunc breuiter concludam: Ecclesiam Dei quaerimus. Fatemur omnes,sic propagatam fuisse ab initio, ut continud seculorum ordine ad nos Vs
que durauerit,& hodie diffusa sit per totum orbem, Restat
102쪽
estat altera quaestio: sitne personis alligata. Nos qui in periculosum sit hoc fateri, tametsi videmus,
nolumus tamen adeo esse soliciti,ut caueamusin posterum. Sed cum sibi usurpent nomen Ecclesiae qui eam funditus quantum in se erat perdiderunt: cuius socordiae fuerit,saltem praesenti malo non reclamaree
Iam suo tempore dicebat Hilarius, Ecclesiam pQriR hahε, bdelitescere in cauernis, quilio in primariis sedibus er Aurant. minere. Qine ad tam horrendam,quae ubique hodie .grassatur,vastitatem deplorandam querimoniae sufficiante Aliunde igitur, qu ria ex hominum titulis,
petenda erit Ecclenae cognitio. Et frustra in eius inuestigatione et rcuimus,cum ultro se nobis verissima ratio offerat.Quis enim nostrum ut hominem agnoscat,eius calceos vel pedes intuebitur e An non in faet , ciem potius recte coniiciemus oculost Cur ergo,in conside randa Ecclesia , non ab ipso capite incipimus e praesertim cum eis nos Christus ipse rouocet: V bi erit cadauer,inqui illuc congregabuntur aquilae. Quare M it τε si in certam Ecclesiae unitatem coalescere libet: in veritatem Christi tantum consentiamus. Cilni ad Ecclesiae aut horitatem ventum est,
quibuscunque fucis imperitorum oculos ludant Mediatores huc tandem recidunt, ut pro verbo Dei sola valeat hominum libido . Nota est illa triplex cantilena: Esse penes Ecclesiam, discernere veras Scripturas ab adulterinis. Eandem habere ius interrietandi. Eius traditionem oraculorum vim haberoe. His laetis fundamentis,palam est,ereptumDeo imperium ad lituos & infulas transferri. Qualiscunque sit eorum caterua; qui mod3 episcopali titulo sint ornati,
103쪽
Ecclesiam constituit. Porr3 immensum est quod illis
licebit, si arbitrio suo interpretemur Scriptu am, si fidei articulos fabricent, leges imponat conscientiis. Quid igitur Deo fiet reliquumt Hare plusquam manifesta est regni Christi, sanae doctrinae salutis nostrae proditio. Et nos discordias alere pacέmque impedi
re ac turbare clamabunt, nisi protinus assentiamur e Quin proprium Ecclesiae officium sit, Scripturas Veras a supposititiis discernere, non nego . Nempe,quia obedienter amplectitur quidquid Dei est: & oues audiunt vocem pastoris, alienorum vocem non admi tunt . Sed Ecclesiae iudicio submittere sacrosancta Dei oracula, ut quasi precario mani inter homines authoritatem obtineant: sacrilega est impietas. Nam cum super Apostolorum & Prophetarum doctrinam, testeip - Paulo fundata sit Ecclesia: perinde isti loquuntur,acii garrirent matrem a filia esse genitam. Notum est praetera quid captent. Hinc ille,aiunt Canon & c. Primum quaero, quo ipsum tempore editum fuisse putent. Nam in Niceno concilio nulla eius mentio. Et tamen illic satis validis contra Arrium instructi armiserant sancti Patres , cum Scripturas in manu haberent. Deinde quid legi libri sque propheticis fiet , sitandiu pependit eorum authoritas donee aliquid post duo tandem annorum milia exquo lex lata fuerat,decerneretur e Nam Machabeorum libros T obiam eius dεmque farinae alia, quoniam in vulgari eorum canone continentur,pro legitimis habeti volunt. At de ipse Canone, quem adeo supercilioa nobis obtrudunt,inter se non consentiunt veteres Scriptores.
suis ergo fruamur Mediatores, ut libet, modo nobis liberum
104쪽
REFORM. RATIO. Iosliberum sit ea repudiare, quae diuinitus non esse prodita, sani omnes saltem ubi moniti fuerint, iudica
Sequitur ius interpretandi: quod ut Mediatores eonfictae se Ecclesiae asserant, adducunt Petri testimonium non esse priuatae interpretationis prophetiam: quia non il seipsis locuti sint propheta ,sed i Spiritu Dei impulsi. Sed hae consequentia apud intelligentes parum proficient. Admonet Petrus, nihilo nunc magis humani ingenii perspicacia intelligi posse prophetias, qu m olim conflari potuerint. Hortatur ergo,ut quemadmodum diuinitus sunt allatae,ita genuinum earum sensum postulemus d Dei Spiritu nobis patefieri. Nihil ambitioni,nihil arro, gantiae esse dandum. Sed an inde consequitur ius interpretandi rediisse ad paucost obtendunt etiam, promissum esse Ecclesiae Spiritum,il quo ducatur in omnem veritatem : & qui suggerat, quaecunque docuit Christus. Atqui,cum eripiant interea Ecclesiae,quod illi Christo datum est, an non detegenda est eorum fallacia ρ Dono interpretationis instruit Spiritus Domini,quos visu in est,in communem Ecclesiae aedificationem. Huius doni vim & usum non supprimunt tantum sed in nihilum redigunt qui solis episcopis potestatem faciunt aliis dictandi, quod necessariis sequantur. Saepe accidit,ut genuina Scriptutae
intelligentia destituti sint episcopi. Ergo qui nos ad
tenenda eorum praescripta cogunt, furiosos armant gladio,quo Scripturam totam miseia conscindant.
Denique, quisquis Scripturae sensum episcoporu subiicit arbitrio, interempta eius aninia, nihil praeter
105쪽
mortuum corpus telinquit. Extrahendus enim n his est anguis, quem sub hoc dumeto Mediatores oscultant. Nempe hoc volunt ut nihil tam sit firmum M perspicuum in Scripturis,quod non uno verbo eludere promptum sit, siquidem cornutis bestiis minus adlubescat. Tertiam partem Ecclesiasticae potestatis loeant Mediatores in sanctedis,tam dogmatibus , qudiri legibus. Atque priorem illam speciem Traditiones
vocant: quas si quis conuellat, eorum sententia, negat Ecclesiam fundamentum esse veritatis. Hac copcione irretiuntur miserae animae, nequam omnino supersticionem reiicere audeant, quae mod8 longi temporis usu inualuerit. Plausibile quidem exeni-plum adducunt in baptismo paruulorum. Sed ediri nullum sit tam cra illam aut puerile commentum,
quod non Traditionis nomine venditetur in papa tu omni superstitionum genere vltro se implicat, quis- s ab hac captione sibi non cavet. Tametsi ne hoe quidem illis concedo, ex Ecclesiae traditione fluxi in paedo baptismum, quem certδ constat,in ipsa Dei institutione esse fundatum,&d circuncisione habere
suam originem. Parum enim haberet firmamenti, si hominum tantum arbitrio staret. Adeoque haec tenenda e si uniuersalis regula, non esse legitimum Sacramentum,nisi quod a Deo est,non ab hominibun Sed ut ad praesentem causam reuertar: non mod3 ceres paselialis benedictionem aquae exorcismum, & similes nugas,quae numero sunt infinitae: sed missandiri tu in iti impios omnes eiusdem formae cultus, una,
ut aiunt,fidelia dealbant, cum illis Tradition uni imponunt
106쪽
: - R E F O R M. RATIO . iii ponunt nomen. Vt quidquid longi temporis praeseriptione defenditur: quasi extra controuersiam positum inter ipsa Dei mandata emineat. Et hic se nemo opponet e Iino sebeunda potius millies tu bata pacis infamia, quil mut perfida Essimulatione prodamus tam necessariam Dei veritatem, quae hic alioqui periclitatur. Leges non alias unquam tulit vera Christi Ee-elesia nisi quae ad retinendum ordinem ad fouenda ni concordiam ad tuendam disciplinam facerent. Tales' nemo sobrius non fatebitur & iure ferri, & ab omnibus piis seruandas eise. Nec ver8 de eo contendimus. Sed duobus malis subuenire necesse est, si volumus
saluam esse Ecelesiam . Qu8d hodie nihilo leuiora, ct aeque multa & varia legum onera imposita sunt Christianis quilin olim sustinebant Iudaei: id esse praeter Christi institutum, nemo dubitat. Qui enim Dei
leges abrogauit,ut nos il seruitute laxaret,nouis pro-
fecto hominum legibus nos premi noluit. Factum est tamen. Nec tantum liberale illud regimen ablatum: sed quasi in diram carnificinam coactae sunt animae. Saltem fieri nequit quin arduὸ torqueantur. Nam & quaedam apertὸ cum praescripta Deo regula Pugnant : & quarundam obseruatio impossibilis. Tam procul absunt illeuanda hac tyrannide qui habenas tenent,ut tantum de ea stabilienda cogitent. Et nunc Moderatores nostri,opposita Ecclesiae authoritate impiorum libidini obsequuntur. Alterius quoque mali non minus necessatia est correctio . Leges, quas sub Ecclesiae nomine commendant tyranni, spiritu lea vocant: ut quae regendis conscientiis sitit de-
107쪽
stinatae. Huius mali appendix est illa, cuius meminit, lsuperstitio: qudd earum obseruationem ad cultum Dei pertinere fingunt. At Deus sibi uni spirituale regi inen verb3que suo vindicat: ut intactae ab hominibus conscientiae in solum eius nutum respicere di- . scant. Vnus legissator inquit Iacὁbus,qui taluare poac perclare . Paulus seuerὸ admonet,ne se ho- Coios. i. minibus addicant, qui Christi beneficio sunt manumissi. Et alibi Colossenses obiurgat, qudd decretis teneantur. Quid ad haec MediatorestNulla remedii facta mentione, impliciter ut hactenus,parendi necessitate nos obstringunt. Atqui tantundem abrogatur imperio Dei quantum hominibus tribuitur . Valeat ergo proaricatrix ista obedientia, quae Dei frat- num abrumpit,ut nos hominum laqueis strangulet. Iam quJd toti Ecclesiae praeficiunt Ro. pontificem, eum per se non est tolerabile: tum vero acrius refutandum,quia praerogatiuam esse Petro cocessam, fingunt. Mandat Petro Christus ut pascat oues suas.
Quid Aliis non mandateSed non frustra hunc nomine compellat Christus. Quasi non constet, illic te trepetito oues pascendi iussu eum restitui in honorem Apostolatus,vndὸ ter Christum abnegando , exciderat.Nomen autem ovium qua fronte quaeso,Vniuersam Ecclesiam interpretanture Eodem nempe argummento dicaminiunus, quod Christus illi contulerat,
aliis resignasse, quos ad pascendum Christi gregem. hortatur. Gubernare secundum istos debuit Petrus
totam Ecclesiam, quia illi dictum fuerat, Pasce oves meas. Ergo si aliis idem faciendum iure seribit, aut in eos transfertius sibi commissum,vel ex aequo cum il-
108쪽
lis participat. Nimium verd proteruὸ scripturis ludunt,cum totam Ecclesiam fingunt in nomine ovium comprehendi. Ipse quidem pastor fuit ovium Christi sed quibus operam tuam impendit: & qua latὸ se extendere potuit eius ministerium. Nam si cum plenitudine potestatis, ut garriunt Mediatores praeesse debuit Ecclesiis omnibus inique Paulus agebat, superiorem illi gradum negando. Et quis Vnquam fando audiuit, Petrum quidquam sibi in ali nas Ecclesias vendicassee Quin potius edira ab Ecclesia mittitur, obtemperat, tanquam unusquilibet ex conseisu. Fuit inter alios eximius: non nego: & pr excellentia donorum quibus pollebat, illi bonor deferebatur,ut primas teneret quoties erant congregati. Sed aliud long 3 est orbi uniuerso preteesse, quam praesidere in exiguo hominum coetu . Sed fingamus, datum fuisse Petro, quantum iactant. Quis tamen concedet patrimoniu fuisse donatum,quod in haeredes transmitteret e Successeribus idem inquiunt quod acceperat,ius reliquit. Ergo Sathanam esse oportet, quisquis est Petri successori. quoniam hoc elogio insignitus fuit. Vbi nam fit ulla successionis mentio Paulus ediri de tota ecclesiae administratione ex professo disserit neque unum con .situit caput neque primatum haereditari uin facit. Et
tamen illic totus est in commendanda unitate. Postquam autem commemorauit unum Deum Patrem, unum Christum, unum Spiritum unum corpus Ecclesiae,unam fidem, unum baptisma: modum conser-
Undae unitatis describit, quia unicuique Pastorum distributa sit gratia secundum mensuram,qua don
109쪽
ti sunt a Christo. Vbi plenitudo potestatis cum singulos ad cerrum modum reuocet e Cur non unum
Papam mox subiecit equo nihil ad praesentem caum sana erat eommodius siquidem ita res tulisset. Demus praeterea sancitana in Petro fuisse primatus in Ecclesia perpetuitatem : cur tamen Romae potius sedes primatus quina alibi collocabituri Causam allegant quia fuerit Petri sedes. Perinde ac si quis in deserto eonstituat praecipuam Ecclesiae Iudai cae sedem: quia illic Moises sumus omnium Prophe tara Aaron primus sacerdos, usque ad mortem, mu nere suo defuncti sint. Sed valeat hare ratio . Quid Antiochia Romam praeferunt: quia illie mortuus sit Petrus. At probabiles sunt coniecturae undὸ colligere licet fabulosum esse,quod de Romano Petri episcopatu tradunt. Complures priuatos salutat Paulus, clim scribit ad Ro .Ecclesiam. Triennio pd milliae vinctus adducitur.Exceptum il fratribus fuisse refert Lucas. Iterum nulla Petri mentio. Scribit Paulus ex carcere varias epistolas. Nomina quorundam ,etiam ignobilium exprimit. Petro nullus inter eos locus.
si illi e fuisset: non caruisset insigni contumelia tale silentium. Iam ediri sibi neminem adfuisse in prima sua defensione conqueritur: an non turpem nimis perfidiae notam Petro inureret, si tunc suisibi urbis Pallore Item dum alibi omnes,quos secum habet perstringitiquis eredat in hoc numero fuisse Petrum 3 Et tamen illud ferὸ totum est tempus quod Romanae illius sessioni assignant. Verili ut illam quaestionem non moueamus si ideo primatum obtinet Roma quia fuerit vltinia Petri sedes: cur saltem An;iochia secunia dum
110쪽
dum locum inter PatrIarchias non tenuiti cur Iacθ-bus&Ioannes,qui cum Petro videbantur columnae
esse,nbn proximam sedibus su is dignationem acquirere potuerunt e Quina praepostera fuit distributionis
ratio, cum Alexandriana sedem Marci, qui tantiam unus erat ex discipulis, Epheso & Ierosolymae praetulerunt Vertim Apostolos inter se conferre desino. Ipse enim Dominus omnium ac Magister, ad cuius sulgorem evanescit omnium dignitas, ubi summi sacerdotii munus,& docendo & moriendo, nisi te ro1olymae obliti Ergo Ierosolyma Christi sedes nulla erit:& Roma ad se honorem rapiet Huc accedit . quda Petri Apostolatus Iudaeis fuit peculiaris. teste Paulo: ideoque propriἐad nos non spectat. Quare Iudaeos, quorum res agitur,sinamus de hac laceessione litiga-
Eodem pudore Cyprianum aduocant teste in hae caussa. Nempe is est qui Tyrannicae superbiae damnat episcopos,si in collegas quidqua imperii sibi usurpent. Vnum quidem episcopatum nobis commendat : sed Christi, cuius partem in solidum, ut loquitur,quisque episcoporum tenet. At schismata ex summi pontificis contemptu orta esse alicubi tradit. En eorum ingenuitas. Quod de sacerdotio Leviti- eo scribit Cyprianus,ad Papatum rapiunt. Nam si procelaismaticis haberet Cyprianus, quicunque pontifici Romano subetia renuunt, quo loco habendus ipse scia ec e qui aduersus Stephanum tam liberὰ inuehitur, Hon insertiae modJ arrogantiae ipsum accusans sed pocinde ipsum cogens in ordinem, ac si unus esset exm cogariis . ' Quare desinant hic Dei & hominum te