장음표시 사용
121쪽
reant mandatum & promissio': nostrum non est esset ,
lere, quae Filius Dei coniunxit. Quid autem illet Priusquam nobis eorpus & sanguinem suum prO- . mittat,iubet accipere edere & bibere. Tollatur nune communicatio quam praeeipit: quem amplius locum habebit quae annexa est pro mirot Corpus,inquam,.suum nobis Christus porrigit: sed edendum: sanguinem suum propinat: sed bibendum. Tota ergo vis consecrationis ad nos di rigitur, non ad panem aut vinum:& quidem ad nos mandato Christi obtemperantes.Haec relatio melius ex simili patefiet. Paulus Mancibum suis se spiritualem testatur, & aquam ex petra profluentem similiter eundem cum nostro, spiritualem cibum. Clara verba sunt,sub diuersis licet 11-gnis eiusdem patres illos Christi fuisse nobiscum participes. Quis autem fando audiuit, lagenam mannae, quae seruata fuit, piis fuisse adoratam e i mo cum fu- rioso prope impetu ad omne genus idololatriae proiecti essent Iudaei. nemini hoc venit unquam in mentem. Quid si aliquid inter edendum casu decidisset: npedibus calcatum fuisset Christi corpus e Quidi cilmputrescebat quod ultra iustam mensuram collectum fuerat: an vitium accidebat Christi corpori Si quia aqua illa sordes lauisset an infectus fuisset Christi sanguis e Quod terrae venis hauriebatur, quod potabantiumenta Nam aliunde nulla erat aquatio) quid erat Praeter aquaint Videmus ergo,ilanis nihil subesse, nisi eorum respectu ad quos significatio pertinet.Atque hoc simili refutatur etiam quod de adoratione garriunt. Nam cdm petram mire Christum testet ut Paulus: non tamen adeo stupidi ςrant Israelitae, vise
122쪽
eoram Ipsa prosternerent. Verum ad causam, quae nune in man ibus est,reaeo. Volunt Mediatores consecratione facta,remanere semper extra Coenae usum
Christi eorpus. Certὸ si quid valere debent coniecturae: cum primam Coenam celebrauit Christus cum Apostolis, probabile est aliqua panis fragmenta su-Pe rfuissemee legimus eum qui postremus calicem aecepit totum ebibis. Iussi enim sunt ex calice bibere
Omnes non exhaurire. Ita factum est, ut sanguis
Christi temerἐὰ quolibet obuio sorberetur. Quide
ciliat panis unus frangeretur in prima Ecclcsia:an dicent reliquias in arculam fuisse conditast Nondum scilicet innotuerat haec noua sapientia: quae magica incantatione panem mutari fingit. Nos ergo Christi ipsius verbis inhaerentes nihilo magis corpus eius agnoscamus per panem nobis exhiberi,qu in Dei gratiam extra eius promissiones . Neque enim corpus sedare pronunciat quod in ei borio inclusum, seruetur,
sed quod distribuatur inter fideles. Calicis usus,quoniam ab eo nisi aegrὸ prohiberi nequeant,qui hactenus assueverunt,quasi per veniam ab illis conceditur: esque lege ut consuetudinem sub una parte communicandi longo tempore usitatam non reprehendant: deinde tandiu fruant ut
hoc priuilegio,donec concilii decreto quid sibi agendum sit intelligant. Qu id autem sabile erit in religione, si ita hominum arbitrio abroganda subitet. mus quae Filius Dei statuit e Clarum est mandatum Bibite ex hoc omnes. Puerili cauillo effugiunt, solis Apnstolis ita locutum esse Christum, quos iam iec
sat sacerdotes. Quasi non communem omnibus r
123쪽
gulam praescribat. Quid enimi An peculiare sacerdotibus Sacramentum instituit, ac non toti potius Eeclesiae 3 Ae Paulus quidem, si quid dubitationis alioqui esset id tollit dum se Corinthiis, tam viris qu in
mulieribus,testatur quod Domino acceperat,tradidire. Nempe, ut indifferenter omnes bibant. Quaerendasne erit melior interprese Atque hunc communicandi morem ut erat Domino traditus plusquam septingentis annis in Ecclesiavsitatum fuisse notum est. Quin etiam extat edictum Gelasii quo excommunicantur, qui i calice abstinentes, partem alteram sumunt. Arceantur,inquit,ab integris aut integra per-eipiant : quia eiusdem m7 sterii diuisio sine magno saerilegio ad eos peruenire non potest. Ed deinde sacri legii quod tantopere Gelasius detestatur,prorumpere homines ausi sunt, non superstitiosa modo abstinentia sed tyrannica prohibitione. Hanc diabolicam audaciam quis pius non vehementer horreat ui in
eius defensionem obtendi solent colores, nihil quiliai malum duplicant. C diri aliqua sanguinis interdum gutta effunderetur, huic periculo fuisse obuiandum causantur. Ita, si illis creditur,quod ab aeterna Dei sapientia non fuerat prouisum, soli animaduerterunt. quod temerὸ ab illa vitium admissum erat ab ipsis eorrigi oportuit. Verdm huic periculo iam antὸ oecurrimus,falsam magici exorcismi opinionem diluendo.Et tamen etiamsi instarent mille periculassi stamen esse nego , aliquid in perpetuo &inuiolabili Christi edicto mutari.Allegant totum subpane Christum percipii quia non diuidatur. Huius quoque camiliai faeliis est refutatio . Sic enim in se integer est chri
124쪽
Christus, ut pro fidei tamen nostrae modulo, se nobis communicet. Non frustra eertὸ sub pane corpus suum sub vino sanguinem suum nobis offert. Se enim hoe modo vitam in solidum nostram esse testatur, quae cibo & potu constat.Non ut partem vitae modδ, sed totam in se vitam nostram quaeramus iubet Christus. Ad eam rem quia nos adiumento aliquo indigere nouit, cibi ac potus symbola nobis proponit: ae panem quidem porrigendo, carnem suam pro cibo nobis sere pronunciat: calicem addit, ut in suo sanguine potum nos spiritualem habere significet une edin se interponunt homines:& alteram partem nobis abundὸ suffieere iactant quia diuidi Christus nequeat: an in tam aperta mysterii euersione sunt audiendi Et san/ ita agendo, Christum quoad in se est, discerpunt , dum sacras corporis &sanguinis ipsius tesseras, quas indiuiduo nexu coniunxerat, separare non Verentur. Totum inquiunt Christum qui subpanis specie habet, eo contentus esse debet. Α tqui edin sub symbolis duobus corpus nobis &sanguinem suum separatim communicet: tune demum contenti erimus si totum habeamus quod ipse dedit. Nam ad dimidium restringere, qui hominibus permittit,prim/m tantundem Christo derogati deinde mysterium lacerando,Vi eius se priuat ac fructu. Aefortiter repudiandae sunt istae quorundam astutorum
hominum voces : quia res sit externa, non esse magnopere digladiandum. Nam cdm pro adoratione idoli sui tot tmeident innoxios bovi es: undὸ ista re Pentὸ oritur tanta: facilitatis mentior Nos veris in vindicanda sanguinis quo redempti sumus tessera
125쪽
sanguini nostro si opus fuerit non parcamus. Vt Confirmationem pro Sacramento vendiistent nihil differte simulant manuum impositione. qua usos fui se Apostolos refert Lucas. 4uod si v rum est. qui tibi licui in ostendent promiscuὸ nulloque delectu , vulgare quod certis duntaxat hominibus destinatum erat e Neque enim Apostolos legimus manus omnibus imposuisse, sed hoc symbolum adhibuisse tantillii distribuendis Spiritus sancti donis:quae omnium fuisse communia,ne isti quidem di eunt. Iam hoe ergo erit dissimile qu8d sacramentum quo non nisi certos homines dignati sunt Apo- soli , peratque omnibus noui Mediatores exponunt. Iam eam fateanturChrisma superadditum: edm sola manuum impositio in usu fuisset Apostolis reui se persuasuros existimant, tantum iuisse hominibus conoessum, ut quam ipsis libuerit gratiam Spiritus signare exhibeanti 'Postquam septem numererunt Sacramenta, unumquodque Ipsorum tradunt in nobis efficere quod figurat. Ergo si hominibus lieuit Sacramentum sine verbo Dei prodere: subiectum fuit eorum arbitrio quod sibi uni Deus vindicat. Repugnat praeterea ipsa quoque Sacramenti definitio.Neque enim mihi negabunt, Sacramentis hune propositum esse finem, ut quasi sigillum nobis sint ad san-eiendas in animis nostris Dei promissiones. Quose sim ergo Saerameli ususai nulla est promissio quam obsignee t Nulla autem reperietur quam suae confirmationi aptare queant. In Sacramentis quaeritur diuini erga nos fauoris testimonium,euius rei Deus ipse solus idoneus est testis. Qnid tale adfert Confir-
126쪽
mattot Denique quemadmodum probam monetam ab adulterina, sorma publica disternit: ita ubicunque non cernam inscultum Dei verbum, illic Meramentum falci iactari securὸ excipiam. Audio quid
exaduerso proferant Moderatores. Quascunque enim habemus de Spiritus gratia promissiones, hue ae commodant. Sed hanc licentiam nimis proteru/sibi usurpant ut quod Deus simpliciter promitti restringant ad suas qualescunque ceremonias.Simplex est, null6que signo implicitum, quod audio ex ore Christi: spiritum fidelibus perpetud adfuturum. Isti in oleo, quasi in theca Spiritum se inclusum habere fingunt,&sua unctione depromi. Et interea quas ita deprauant promissiones, fundamenti loco sumunt, ne videantur sine ratione loqui. At e/m ita eredat Ecclesia: nos aIunt illam negare columnam esse veritatis, si aliter sentimur. Atrox erimendiquidem verum esset. Sed edna nomen Eeclesiae non minus improb/, qu m audacter mentiantur:quid aliud quem velut oppressae veritati insultant Ae quδ melius barbaram suam ferociam . prodant, commentum illud de septiformi gratia toties explosum, fidem Ecclesiae appellant, de qua fas non sit dubitare.Iesaias sex enumerat Spiritus dona, quibus praeditum fore Christum docet. Septimum nescio quomodo in vulgari translatione additum fuit. Quasi sublime aliquod subesset mysterium septiformis gratia inde excusa fuit. Sed prim8 ex errore natus est septenarius numerus. Deinde,Vt hoc taceam cuius erit aequitatis,ad septem effectus quali in
angustum cogere Spiritum Dei e cem alibi veritatisi x
127쪽
ct sanctificationis,gratiae precum adoptionis Spiritiuperinde nominetur, ut hic sex epithetis ornatus est Propheta. Si tanta est seculi nostri vel ingratitudo. vel caecitas,ut iniquis praeiudiciiscausae nostrae bonitas obruatur: at cert/, maior in posteris erit aequitas: Vt agnoscant qu in importun/inoues Christi innoxias grassati sint isti lupi, qui sibi Pastorum nomen arrogant. Nihil est tam absurduin nihil tam deforme qu3d n o hae una fidelia dealbent: Ecclesiam quae optima est diuinae voluntatis interpres,ita sentire.Ita cum solis Episcopis confirmandi ius assignant, id comprobatum esse addunt totius Ecclesiae consensu. Nempe si eiusmodi consensus aestimandus est eorum libidine. Sed hoe etiamnum indignius. qudd iactare
non verentur Apostolorum praxin. Tres duntaxateil in sint loci apud Lucam, ubi narrat hac ceremonia
distributum este Spiritum: non minus ipsi Paulo manus ab Anania fuisse impositas testatur, qu in aliis a λ, ζ i Petro, Ioanne & Paulo.Quem Ananiae Episcopatum, ' '''' dabunt ne alienum arripuisse munus dicature Et tamen haereticos esse nos clamant, nisi tam conuictis
mendaciis assentiamur. Quinetiam dum gregarios sacerdotes in necessitate substituunt Episcopis c quam perve' de re extat in eorum canonibus Gregorii Epistola i m 4M' Iam, cuius obtentu nobis illudunt Apostoloruni Pt xin,ostendunt sibi nequaquam esse pro lege. At manuum tamen impositio seruanda est. Nam si credibile non est, ea nisi Christi mandato, V-sos fuisse Apostolos, nobis instar legis est eorum Ob seruatio. Huic alterum quoque annexum est inane symbolum non fuisse. Pro Sacramento igitur
128쪽
habendum esse eonficitur. Ego ver8 utrunque istorum fateor. Sed quod minimὸ praetereundum erat,
non considerantes Mediatores nostri, cuius rei scilicet fuerit Saeramentum , ex temporali imperitὸ perpetuum faciunt. Gratias Spiritus, quae tunc confer
bantur per manuum impositionena, aliquanto pὸst conferri desiisse notum est. Sive hoc mundi ingratitudine factum fuerit siue quia satis iam centum fer/annorum miraculis illustrata erat Euangelii doctri na: nihil ad presentem causam refert. Ablatum certὸ nobis fuisse quod illo ritu indicabant Apostoli, omnes vident. Quorsum ergo ubi finem veritas accepit, signum prorogabitur3 Si quis hodie morem incubandi mortuis conetur inducere, quia & Helias & Paulus suscitandis mortuis hoc symbolum non temergadhibuerint: quis non statim repudiet tam praeposteram innitationemZSacramentum itaque Apostolis fuisse non negamus: sed quod,re sublata, abrogatum sit. Quare si eius retineti usum volunt Mediatores, rem signatam prius nobis restituant. Et si autem fateor,ccim cessassent miracula, retentam nihilominus in veteri Ecclesia eonsuetudinem manus imponendi r non est tamen cur hoc praeiudicio grauemur, nisil proferatur certa Dei authoritas.Deinde causam lon-gὸὸ veterum causa separatam agunt Mediatores.
Nam ediri fateatur Augustinus nihil nisi solenne, precationis esse symbolum: frustra eorum umbra tegere se conantur,4 quibus tam procul absunt. Nos quoque eiusmodi ritum ubique testitutum meritis optaremus,quo offerantur Deo pueri post editam fidei suae confessionem.Atque hare esset non indecora . a 3
129쪽
Caleel Ismi approbatio. Sed quamlibet tum pia tum utilia sint hominum institutar longὸ tamen infra Saeramentorum gloriam subsidant necesse esti quae diuinitus sunt nobis tradita ,& foedus aeternat salutis habent in se comprehensum. Iam verδ recipi unctio non potest sine illis appendicibus, quas merit3 exhorrere pii omnes debent. Quid enim minus ferendum,qu m praeferri Con fumationem Baptismo , vocarique dignius Sa-eramentum & maiori colendum venerationet Has quidem tam tetras blasphemias callidὸ dissuritulant Mediatores. Sed edm oleum necessari8 comitentur: quid captant tali silentio nisi ut nos sine sensu iugulente Unctio secundum eos ab Ecclesia prodiit. At eadem est Ecclesia, si ipsis ereditur, quae meretricios
illos fucos induxit eius ornandae causa. Si assentiamur:ἱnnon merito exprobrabit nobis Christus irrita nos facere Dei mandata propter hominum traditionest Quale vero Dei mandatum spernetur e Baptismus lauacrum regenerationis quo Christum induimus , Baptismus testimonium adoptionis nostra ingressus in regnum Dei, ablutio in Christi sanguine, nouae & aeternae vitae exordium , oleo in hominum torculari expresso cedet. Et nos Christiani iudieabimur, si non silentio tantam nostro, sed aperta suffragationedocum dabimus tam iniquae compar tionit Decreuit etiam Concilium Aurelianense,confirmandos esse omnes qui baptisati fuerint, ut pleni Clitistiani inueniantur: quoniam Christianos esse negat nisi qui oleo Episcopali inuncti fuerint. me esse Ecclesiae decretum ,pro consesso sumunt Medi
130쪽
Dres. Quid ergo & Apostolis & Martyribus visiuem sis fiet,qui nunquam oleati fuerunt imo quid nobis fiet si alium quem ipsi habuerint Christianismum appetimus e Neque enim tam in illos contumeliosum est quim nobis exitiale hoc dogma, quod nos ab eorum societate avellit. Aliam quoque diabolicam sententiam,quam evomit Concilium, nominatim confirmant Mediatores : tametsi pauid verecundius loquuntur. Sed quid refert,cum in eundem utrique Mnem spectent tHaec sunmia est: nos in Baptismo regenerari ad vitam δε Confirmatione ad pugnam instrui.
Hoc autem quid aliud est, quam spoliare Baptismum dimidia virtutis suae parte E Nam si illic induimus Christum si in similitudinem mortis eius inserimur,
ut carni mund6que mortui restrigamus in vitae nouitatem,quae perpetud duret: quis non videt Mediatores ad commentitiam suam unctionena transferre, quod sub Baptismo continebaturi Nostrum ergo est, vitam potius nostram centies opponere, qu m Vt Baptismum nostrum ita lacerari,iaciti ac dissimulantes
Saeramentum Poenitentiae iam aliqua ex parte excussimus de eonfessione disserendo. Tantilm in praesentia hoc attingam,atrocem fieri iniuriam Deo, cum sacramenti nomen absolutioni qualem necessariam esse fingunt,imponitur. Omitto qu8d ita perniciosus laqueus iniicitur conscientiis, eἡm ad obtinendam peccatorum remissionem confitendi prae scribitur necessitas. Hoe iam alibi dictum est. Sed qu/d hominis eum Deo reconelliationem obsignari absolutionis ceremonia volunt, hoc nimis arrogan