Interim adulterogermanum cui adiecta est vera christianae pacificationis, et ecclesiae reformandae ratio. Per Ioan. Caluinum

발행: 1549년

분량: 201페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

151쪽

ita In omni loco offeretur nomini meo inter gen tes oblatio munda. Quasi verὁ non aliud sit qu minissae sacrificium. Atqui si locos omnes noui test menti recenseamus, qui de sacrificio tractanti nus quam inuenietur missa. An non oblatio munda est, cd in per Euangelium consecramur Deoicum se quisque nostrθm carnis mortificatione illi osserit cilm vitulos labiorum immolamus, ut inquit alter Prophetat Cur ergo posthabitis sacrificiis omnibus,quae nobis scriptura commendat, ad solam missani, de qua nullum usquam verbulum se conuertunt enisi quia in omnibus sunt praeposteri. Caeterum cilm sanis omnibus constet simpliciter more prophetico designari hie sub sacrificii nomine Dei cultum : quid de nihilo argutari prodeste Mos hic Prophetis perquam familiaris est, ut sicut illis somnia & visiones Dei notitiam significant: ita templum altare suffitus S sacrificia accipiant pro cultu Dei. Hinc autem nata est

istae loquendi ratio, qudi doctrinam suo seculo ae- commodabant, quo scimus inuolutum talibus ceremoniis fuisse Dei cultum.Denique eiusmodi loquutiones cum legis paedagogiam sapiant: elici eda nobis inde est spiritualis vetitas, quae sola ad nos pertinet. Iam satis supίrque apparet calumnioci citari Natachiam, quasi de missa vaticinetur: ciliai nihil minus

cogitauerit. Nec veterum sententias moror , quas ad obruendam veritatem huc congerunt Moderatores.sOlenne est nebulonibus istis, quidquid vitiosum in patribus legitur, corradderet ac si quis solam auro neglecto scoriam, & abiectis granis quisquilias studioia

152쪽

ὲegeret. Cum ergo obiiciunt locum Malacidae sie ab I renaeo exponi oblationem Melchizedec sic tractari ab Athanasio, Ambrosio Augustino & Arnobio: breuiter responsum sit: eosdem illos scriptores alibi quoque lignum interpretari Christi corpus: sed ita ridicui ut dissentire nos cogat ratio & veritas.Nam inducit Ieremias impios, qui aduersus eum conspirauerant,ita loquentes: Mittamus lignum in panem eius. Perinde hoc valere notum est,acsi dixisset: Strangulemus eum pane suo,vel aliquid simile. Veteres hoc ad Christum trahunt: & allegoricAut dixi panem interpretantur corpus quod signo fuit adfixum. Desinant ergo boni Moderatores veterum sententiis pugnare in mala caussa.Iana antὸ ostendi quo sensu dicatur Melchizedee obtulisse panem. res clara est. deinde silentium Apostoli vice probationis esse nobis debet quia nunquam praetermisisset quod tam appositὸ dictis rus eratdiquidem potuisset verὰ dici. Non est ergo quJd vel Ambrosium, vel alium quempiame tota veterum cohorte acutius vidisse putemus,

. quam ipsum Apostolumi nisi i n tu illis perspicaciae tribuere libet,ut mysterium eognouerint, quod Spiritum P ei per os Apostoli loquentem fugit

cum omnibus in causus colenda est insenuitqs, tum veris ciliri de religione agitur, callidὸ aut etiam dissimulanter agere fas non est.Aduertarii nostri,quoniam nos Dei verbo armatos vident, hinc inde captant quae possunt testimonia, multique suis cauillis deprauan t, ut obiecto antiquitatis sumo, diuinae veritatis lucem obscurent. Interea quantum ab ntiquitate ipsi dissideant,nolunt inquiri. t alam ta-

153쪽

men est. Cuiuς rei in missae sacrificio illustre speciamen habemus. Vt vulgares Sorbonistas omittam, Mediatores nostri pro tuendo missae saetificio,& vetustum loquendivsum,&sacrificandi ritum praetexunt. Vtrunque illis eo tacedo: veteres non mod3 sacrificii voce abusos esse,sed etiam ceremonia. Veril in si reputemus,quantum st veterum corruptela distet, quae nunc ab ipsis fucatur impietas inimensum est fetὸ interuallum . qualecunque erat quod agebant Veterer, sacrificii memoriam eise interpretantur. Isti Antiquarii ut haberi volunt memoria non contenti applicationem inculcant ut paulopθst videbimus. Etsi autem puri ab impia superstitione quae postea inualuit.

fuerunt Veteres: non tamen prorsus excusandi sunt

quatenus scilicet ipsos apparet puro & genuino Christi instituto deflexisse. Nam cillia in hunc finem celebranda sit Coena, ut sacrificio Christi communicemus:eo non contenti oblationem quoque addiderunt . Hoc auctarium vitiosum fuisse dico partim ruta beneficium Christi morte nobis praestitum, ob- curat: partim quia alienum est 4 sacrae Coenae natura. Officium Clitissi fuit,se Deo offerre. Iam non a liae nobis restant partes, qua in ut vescamur. Qui in' sola receptione non acquiescit, sed appetit sacrificii a maginem, minus quam par erat tribuit & morti, qua defunctus est Christus, Sc Coenae mysterio, quod in mortis suae memoriam reliquit. Nunc ut millies csament vel Papistat, vel alii Papistis non multum diffimiles oblatum olim fuisse panem veteres ita so- Iitos facere, non nouam esse consuetudinem: toties excipere nobis licebit,Christi mandatum inuiolabi, leni

154쪽

rem esse regulam, quae nulla hominum consuetudine, ri ulla praescriptione temporum, nullis nouis placitis eonvelli aut refigi debeat.

Respondi quod videbatur, de patrum autho-Titate. Itaque cdm Mediatores concludunt Ecclesiam Deundum Scriptorae sanctorsimque patrum testimonia, duo sacrificia agnoscere: in altero mentiunturian altero errant, plus hominum placitis, aut opianioni.quam debeatur, tribuendo. Scripturani enim, quae tota ubique illis reclamat,falci praetexunt, ade-6que turpiter lacerant:ut ne pueris quidem qui duntaxat moniti fuerint,lacum sint facturi . Certὸ plusquam apertὰ refutaui eorum nequitiam. Quod ad veteres spectat, non est quod in eorum gratiam ab aeterna & inflexibili Dei veritate recedamus. Proinde incruentum illud sacrificium, quod commenti sunt homines, sibi habeant, quibus non satisfacit Dei sapientia. Smplex & minimὸ ambigua Scripturae doctrina e Macrificio quo reconciliari Deo homines oportebat semel defunctum esse Christum: eius saerificii vim esse aeternam, fructiamque quotidie il nobis percipi. Vr autem eo fruamur, institutam esse ab eo dem Dei Filio saeram Coenam, in qua corpus suum semel immolatum nobis in cibum porrigit, quo vescamur.Hoc modo unici illius sacrificii virtutem applicari nobis, ut eius fiamus participes. Vbi totam scripturam reuolueris,nihil aliud reperies quam pascha nostrum immolatum esse, Sacerdotem unicum semel ingressum esse in sancta , ut oblatione unicarnundi peccata expiaret. Nobis nihil aliud praecipi,' quini ut epulemur. Cuius nunc ergo audaciae erit,

155쪽

hominem mortalem se ingerere, ut sacerdotio sibi nunquam mandato fungatur, ut incruentum sacrificium,quod nusquam requirit Deus offerate Proinde alibi secundum illud sacrificium locent Mediatores,quriri in Ecclesia. A nobis ut agnoscatur nunquam efficient , donec alium esse idoneum saetificii authorem persuaserint,qu m Filium Dei: qui Saee dos est in aeternum consti tutus, nullo vel successore vel collega. Quidquid praeter eius authoritatem additamenti obrepsit in sacram Coenam, hominum vel cupiditate nimia vel facilitate, ad huius authoritatis. normam corrigatur. I ta enim faciendum admonet Paulus,& hoc volunt eius verba quum dicit: Accepi

a Domino quod & tradidi vobis. Oblationem porrd, quae ab ignoto sonte manavit, sceleratὸ & nequiter

Christo acceptam reserunt Mediatores. . .

Video quid dicturi sint, qui miseere Christum eum Belial parati sunt: mod3 qualemcunque pacem

redimant. Nam & hominum noui ingenia,& dicteriis pridem assueui. Immodicae nos scilicet morositatis arguent, qui de voce una, & externo ritu contentionem non necessariam moueamus. Nec vero mi-xum est, nos hoe nomine ab illis accusari. Loquuntutenim ut sentiunt . Sed cdni nobis melius sentire datum sit, confiteri etiam oportet, quod corde credidimus . Hanc enim legem piis omnibus fert Spiritus Dei:Credidi propterea loquar.Cdm nuper mihi d bo nis Viris narratum esset, cornutum quendam ex scelido papalium Episcoporum grege caprum, qui iampridem medius inter coelum & inferos volitat, ita solare loqui: Nullam sibi videri causam, Fur fucatam

156쪽

hane moderationis formulam amplecti recusaremus: respondi quod de Alexandro historici referunt: Me, si essem eius loco non recusaturum. Illum ver8 si mihi esset similis, idem facturum,quod nune me facere miratur. Nam eiusmodi homines qui Christum abnegando tot annos sunt exercitati , simplicitatem nostram probro vertere Mur miremur, cilin subsannare Deum ipsum non dubitent e At nobis tanti esse debent ecelestis Magistri decreta, ut pro iis ad extremum dimicare non dubitemus. Nec quidquam putemus libertati nostrae subiectum, de quo nobis quid fieri vellet,praecepit. Sed hic de re nobis,non de ver bo tantilm ac ritu, certamen est cum Mediatoribus. Tradunt enim comprehendi in missae sacrificio veritatem earum rerum, que vetusta omnia sacrificia figurabant:eandem bic esse corporis & sanguinisChristi hostiam quae in cruce mactata fuit. Vndὸ apparet, unico Claristi sacrificio, secundarium hoc subrogari, quo illius efficacia ad nos perueniat.Ego autem breuitet respondeo. quaecunque unquam in usu fuerunt sacrificia ad hunc veluti lydium lapidem probanda esse ut proba censeanturADeone habeant,an ab hominibus originem. Praeterquam enim quod in Christum respicere debebant , Deum quoque authorem esse oportuit. Itaque quan uis in speciem nihil aut, parum differre videantur e sacrificiis piorum, qua agentibus oblata legimus:haec tamen non dubitamus tanquam adulterina damnare. Illa autem pronunciare sancta & legitima Vndὸ porr3 hoc discrimen mi ex illa duplici nota,finis & mandati. Nunc igitur ut micam veritatis in sacrificio missae contineri pro

157쪽

bent Mediatores , Dei mandatum imprimis necesse est proferri quale nullum extat. Vndὸ audacter eonstituimus nihil quilm inane esse figmentum. Qu3dsuecinctam & dilucidam eanoni in te

pretationem arrexi volunt fateor non esse de nihilo. Sed quas glosas inuenient, quibus tegantur adeo erasae absurditatest Principio certum empugnantia illic contineri centonίsque esse malὰ consutos ab indoctis artificibus.Dicunt se Deo offerre de eius donis & datis hostiam puram panem sanctum vitae arternae. Quae verba sonant, constare ex pane Christi

corpus. Emolliant ut volent hanc verborum asperi' lateria perspiciunt tamen oculati homines,quam precationem vetus Ecclesia de communibus oblationibus concipere solebat . consarcinatores missatici canonis ad corpus Christi inscitὰ transtulisse. Eleemosynae quas conferebant fideles, tanquam Deo sacra altari imponebantur. Deum populi nomine,orabae sacerdos,ut eas gratas haberet. Barbari homines qui postea secuti sunt,uel antiqui moris ignari, vel aliud qui in imaginarium suum sacrificium nescientes t merὸ addiderunt,corpus & sanguinem. Hanc institiam melius patefacit quod paulop3st attexunt Per quem haec omnia semper bona creas sanctificas, benedicis. Certὸ haec oratio utcunque torqueatur Sacramento aptari nequit . Quae sunt igitur bona,quae Deus quotidie nobis creati nisi quae quisque piorum ea suis facultatibus conred n usum pauperumt Hanc enim fuit se olim oblationes consterandi formulam, ex Arausicani Concilii decreto apparet: Offerimus

tibi Domine,quae de manu tua suscepimus. Quibus

158쪽

REPOR M. RATIO. xs obsecro glosisse extricabunt , quin lite turpissimae

hallucinationis eo nuicti teneantur e Leuicula sunt ista: nec alium in finem a me attinguntur, nisi ut omnes intelligant, nullas esse tam putidas ineptias, qtas non pervicaciter defendant histriones isti , qui Mediatorum personam induerunt. Nunc pergamus ad magis seria. Corpus &sanguinem Filii Dei missatius sacerdos in sacrifici uni se offerre dicit. Actio est prorsus diuina ad quam nemo nisi eoeli tils vocatus ingerere se debet. Nain editi de legitimo sacerdotio disputat Apostolus,nul si tantum honorem concedit, nisi cui Deus comulerit. Vt ipsum quoque Christum dicat oportuisse Patris vocatione institui. Si perperam ac praeter ius &sas sibi honorem usurpat, qui sacerdotio fungitur non vocatus il Deo: nunc ostendant sacrifici missa- Ies quo Dei mandato Christum offerre ausint. Tota

Apostoli disputatio in Epistola ad Hebraeos septimi eapitis initio ad finem usque decimi, in duobus his

cardinibus versatur: Christum unum fuisse idoneum qui se offerret: deinde unica oblatione fuisse perfunctum quae perpetu 3 vigeat. Hanc sibi habere videntur bellissimarii argutiam, qua effugiant, dum idem se hodie offerre sacrificium iactant quod semel Christus obtulit: non nouum aut diuersum introducere.

Sed eqm Scriptura, & soli Christo vindicet offerendi munus: & semel testetur obtulisse: nihil illo cauillo identitatis,ut ita loquar proficiunt. Nam interea ad se rapiunt quod solius est Christi: & quod semel peractum fuit quotidie millies iterant. Addit canon id fieri pro redemptione animarum. At reclamat Apo .

. I a

159쪽

i i VERA ECCLESIAE

stolus qui tradit Christum in coelos ascendisse, aeterna redemptione parta. Si oblatum in cruce sacrificium aeternam redemptionem peperit: mentiuntur certὸ qui se hodie adhuc sacrificare redimendi causa profitentur. Hic commoda interpretatione nobis satio fieri hoc est,oculos perstringi volunt Mediatores.Fatebuntur uno Christi sacrificio redemptos esse: sed hoc modo nobis illius gratiam applicari. sed hunc fucum iam antὸ satis abstersi.Imo ad viuum eraditur uno Apostoli verbo, edm legis sacrificia negat paria fuisse tollendis peccatis,quia saepius repeterentur: &nos hae nota disternit patribus, qudd apud illos

quotannis fieret peccatorum commemoratio. Ce πε& nos assidu/ peccata nostra confiteri decet, nec aliter ea deprecari possumus, qu ira sacrificii recordatibone. Itaque non aliter intelligi locus ille potest, quilin hoc constituto discrimine,Ddd tunc quidem ad testandam peccatorum expiationem, visibile sacrificium adbibebatur: hodie non item, ex quo Veritas ipsa signorum fuit exhibita.Denique qui offerri hodie Christunt fingunt pro animarum salute, morte eius expiata fuisse peccata, Deumque hominibus reconciliatum fuisse negant.A n veris nos huic blasphemiae subscriberemus, quae proprium mortis Christi munus ad humanam actionem transcribit e Tune ver3 nos meritd Christus tanquam perfidos ac foedifragos tanti beneficii participatione abdicet si unico. aeternoque suo sacrificio eiusmodi adminicula quae nunquam vel instituit,vel probauit subrogari taciti sinamus. Quam ver3 congruenter postea rogatur Deus in canone, ut hostiam carnis ac sanguinis Chri

160쪽

. REFORM. RATIO.sti gratam habeat, sicut Abelis Abrahaeque saerifiesa iubestque per manus Angeli perferri in sublime a

tare suum. En pietas,cdmvix eodem Filium Dei honore dignantur,quo pecudes. Quid enim precantur Vt Patri Christus instar arietis illius, quem immolauit Abraham placeat. Saltem in eo minimὸ canonicus est Canon, qudd umbram Veritatis regulam facit : gratiam, qua pollet Christi sacrificium, ad eam quae pecuariis viminis suberat,exigendo. Caeterum obtendant quidquid libuerit. Sed nos qua conscientia in tam foeda Christi contumeliam ut ferὸ posthabeatur brutis animalibus consentiemus e Non est praeterea auctarium istud negligendum si nihil in canone mutetur, orandi pro Papa nostro Paulo tertio nobis necessitatem iniungi.EF6ne,dum apparemus in Dei conspectum, ubi cor se totum quodammodo effundere debet, patrem nominemus eum, qui omnium filiorum Dei crudelissimus est carnifex e Eum fateamur esse pastorem, qui ad mactandas & vorandas Christi oves princeps est latronum ac luporum Et primum in Ecclesia locum assignemus, qui non ab ea tantiam est alienus,sed infestissimus quoque est eius hostis E Sibi verd talem habeant patrem Issebius similΦsque apostatae, quo impiae suae defectionis testem quoque faciant Deum, sicuti eam turpitet apud homines flagitiosique profiteri non verentur obis Verd centum potius oppetendae sunt mortes, qu mut in sui flagitii societatem nos trahant. Tandem ne quid inmissae ceremoniis mut tur, cauent Mediatores: quia omnes ad id quod illie

agitur valdὸ sint appositae.Si de puerili ludicro sermo

SEARCH

MENU NAVIGATION