장음표시 사용
161쪽
eret:verὸ fortassis illud diceretur. At eum sacra Chilsti Coena nihilo plus habent affinitatis,quim sus aut
canis cum Dei altari. Cὸ in in omni religionis actione relucere debeat coelestis quaedam maiestas: tum verd in Coenae celebratione, ubi Dominus ad arcanam earnis & sanguinis sui participationem nos inuitat. Quid porris grauitatis contineant migales ritus, ex ea parte qualia hic recitabo, gustum capient lectores. Aconatiso, quem vocant Introitu, alis sque infinitis nugis. lius canonis gesticulationes attingam: Iunctis manibus se inclinet sacerdos ante altare, postea
in dextra parte osculetur:hie faciat tres cruces:eleuet manus ac expandat: iunctis manibus memoretur vivorum: parum flectat genuar extendat manus super hostiam: faciat quinque cruces: iungat manus su sunt: tergat manus ad corporale. eleuet hostiam deinde calicem. Illis repositis,extendat brachia quasi de se erucem faciens:retrahat brachia & faciat super totum sacrificium tres cruces, quartam super corpus, quintam super calicem: ponat manus super sacrificium,& oculos sursum erigat inclinet se ad altare manibus cancellatis:osculetur altare: signet se signo erueis: iunctis manibus memoriam habeat mortuorum: percutiat pectus suum semel vel ter: faciat tres cru-ees:discooperiat calicem: de pane faciat tres cruces super ipsum, deinde duas inter se & calicem : ostendat
manu dextra hostiam, cooperto calice expandat manus:tangat patena pedem calicis medium, summit tem: ad os suum & oculos admoueat. De hostia tres
faciat partes:sed unam aliis maiorem: de minima parte satiat tres cruces,deinde ponat in calicemueliquas
162쪽
ostuletur. Excipient res esse medias quarum Indisserent lit usus Christianis. Cur ergo quidquam omitti vetante Uerdiri ut hoc subticeam: qu ni indignum est, histrionem plus habere centuplo in scena grauitatis quiliai in sanciendo Dei & hominum foedere habeat sacerdos e Nimium profecto sibi licentiae in rebus externis sumunt, si pro nihilo ducunt coele ste Coenae mysterium tam indecoris gesticulationibus deformari: d quibus exagitandis ideo abstineo , quia tam foeda Christiani nominis ludibria meminisse piget. I sit verὁ nebulones visunt prostituti pudoris etiam summarum absurditatum minimam correctionem respuu nt. Vndὸ apparet nihil eos aliud captare, quilin ut breui iterum,quidquid lucis nostro tempori affulsit extinctum pereat. Hic porr/ impudentiae cumulus est, qu3d missae hodiernae ritum ab Augustino perspicuὸ monstrari iactant.Citatur quidc ab illis Epistola ad Paulinum, quae est ordine quinquagesima nona. Ego autem,ut perspicuὰ appareat quὰm improbam mentiendi licentiam sibi indulgeant, ex lectione ipsa fieri iudicium patiar. .
Sequuntur genera duo mortuorum memoriae,quaevi antiquitus fuerunt culta ita nunc retineri volunt Mediatores. Mos antiquus laticinter sacrae Coenae celebrationem, Apostolos primari 6sque Martyres &maximὰ vulgo notos nominare, ut talibus exemplis excitaretur omnium fides. Secundo loco recitabant eorum nomina,qui recens mortui, specimen suae pietatis ad extremum ediderant: ut ita solenne haberent suae perseuerantiae testimonium .Haec
omnia cena ad Christianae unitatis commendati
163쪽
nem valerent,vivisque stimulos adderent ad imitandam mortuorum fidem, & nulla subesset adhuc si perstitio nos minimὰ improbamus t nihil opus fuerit testimoniorum congerie, quam Mediatores, Ostentationis potius quilin doctrinae causa, coaceruata
Pauldpost obrepsit utrobique corruptela. Nam &Vsu receptum fuit, ut se martyrum precibus iuuari Ecclesia peteret , suisque vicissim preces interponeret, Pro impetrando mortuis refrigerio qui in fide Christi decet rant. Ita duplex tam martyrum,qui in aliorum memoria inducta suit. Nee ver/dissimulo, quin il multis seculis obtinuerit utraque superstitio.
Sed in religione cuius unicum est fundamentum ceterna Christi veritas, non multum valere debet annorum numerus.Iam de priore videamus. Non recitari tantum honoris causa nomina martyrum,atque ut pro eorum pietate gratias agamus Deo, Mediatores iubent:sed ut eorum precibus etiam iuvemur. Ego autem tali commemoratione quali prophano inquinamento , pollui dico sacram Christi Coenam. Nam cum omnis Dei inuocatio pura & religiosa eo se debet:tum ver8 mysterium hoc cilm celebratur,reuerentiam inuocandi Dei, eius conspectu augeri decet. Porr3 Deum rit4 orari negat Paulus donec edo- . cti simus eius verbo . Undὸ constat,non esse legitimam orandi formam, nisi quae sit in verbo Dei fundata. Nunc ostendant,vbi nos doceat Spiritus,vilius. vel Prophetae , vel Apostoli, vel Martyris patrocinium Deo opponere. Hoc principium semper tenea-
mus,nos non rectὸ orare,nisi praeeunte Dei verbo. Si
ergo sanctorum intercessionem, quam non dictauir.
164쪽
illi ingerimus, prophana nostra oratio est. Audiamus quid contril, Mediatores. Rationi consentaneum esse dicunt,ut pro nobis orent sancti, qui Deo extra mundum vivuntileneri enim ipsos Iacdbi praecepto: Orate pro inuicem alii pro aliis.Atqui hactenus putaueram , epistolam hanc vivis scriptam' et se inon mortuis. Hoc certὸ acumine neminem ferient, nisi valde obtusum. Eos hortatur lac dbus, qui non doctrina mod3,sed fratrum quoque precibus,sub earnis infirmitate laborantes indigent. In quo numero non sunt iam Apostoli , aut martyres suis certaminibus perfuncti: cursum enim fidelium morte abso iri Paulus testatur. Sed par est eos nostris malis coo- dolescere. Vndὰ etiam & pro nobis apud Deum intercede re,sequitu r: quia nec voluntas illis deest, nec facultas. Respondeo nimis curiose facere eos quidemortuorum statu diuinant,quod nullo Scripturae testimonio proditum est. Temerὸ veris facere eos, qui affirmant. Rogandi sunt Moderatores nostri,undἡ illis reuelatum fuerit, vivorum necessitatibus conscios esse, quos ab eorum societate mors separauite Verba Pauli sunt apud Lucam, Dauidem cilin aetati suae seruit iret esse mortuum.Quibus subindicat non ministrare nunc d morte sua, posteris. Quin regni Dei complementum expetant, quicunque sunt ex Christi colpore,non nego. Sed illis affectus tribuere nostris similes, quasi omnia cernant quae in mundo geruntur,temerarium est,nisi claris Scripturae te- simoniis monstretur.
Sed hoc quoque urgent M oderatores. oniam enim adduc ut & Ieremiam,qui mortui pro salute po
165쪽
puli protendunt ad Deum manus. Id Iudam Maee baeum somniasse narrat, fateor, secundus Maccabaeorum liber: sed quantum fidei mereatur Iudae somnia um,und quae .statuemus e Veniam deprecatur historiae illius scriptor, si quid, hominum more, minus commodὸ scribendo deliquerit. Detur ergo illi quam Pecit,veniarmodd ne quem secum errare cogat Nobis autem qualiacunque hominuscripta discernere liceat d eertis Dei oraculis. Scire tamen velim, cur non Oniae & Ieremiae Ratrocinium, quod tibi ex Scriptura notum esse iactant potius commendent Moderatores, quina Petri vel Pauli, de quo nihil tale proditum est. Atqui posthabitis prophetis, recentiores tantum patronos appetunt ae in ore habent. De A ngelis pro diuersa officii ratione aliter sentiendum est. Illis mandata est piorum cura & eustodia. Solicitos ergo de salute nostra esse oportet ut Deo pareant. Nec aliud quὰm iniunctam sibi functionem exercent, pro nobis orando. At has dum peculiariter Angelis partes assignat scriptura, piorum animas, quae in Domino quiescunt ab eo rii ordine segregat. Et san si earum nainisterio adcuradam salutem nostra uteretur Deus, nihild de his magis Scriptura, qu m de Angelis taceret. Angelos suos omnes pro piorum tutela excubare, Deus pronunciat. Quorsu ni id nisi ut maiore fiducia instruamure Tantundem de sanctis spiritibus dicendum erat,si vera esset comparatio. Nunc quod tacetur, pro nihilo ducendum est: praesertim ubi de re agitur imprimis cognitu utili. Atque ut demus Pro nobis orare Apostolos & Martyres implorandum tamen esse eorum Patrocinium, perperam inde cose
166쪽
IIgitur. Audit seruus Abrahae,adfuturum sibI Ange- Ium .sed ubi opus est Angeli praesentia,ad eum se mimi mὸ conuertit.Videt ni inister Elisei ingentes Ange. Iorum copias,ad opem sibi ac magistro ferenda armatas esse: eorum tamen suffragatione Deum inuocans, non nititur. Iterum memoria repetant pii lectores,
quod prius dixi, hanc nobis omnibus orandi legem esse impositam ne quid nisi ex Dei verbo. Qui autem
alios ex eoelo intercessores , praeter Christum, sibi ad- .uocant , extra verbum Dei Vagantur: quare & rectdorandi metas transilire eos dico. Nam quem ex locis quibusdam fucum Mediatores faciunt, refellere nullo negotio promptum est. Nomen suum st posteris suis inuocari voluit Iacob,inquiunt. Quod sequutus Moises his verbis orat: Memento Domine seruorum tuorum Abrahae. Isaac,& Iacob.Sic & in Psalmo orant Edeles Deum,ut recordetur Dauidis. Respondeo non obscurum esse,quid in benedictione Ephraim & Ma- arasse inuocatio significet. Neque enim aliud voluit Jacob qu ni ut diuini foederis gratia ad nepotes suos, iure haereditario perueniret. Promissa erat salus eius semini,promissionem Deus in manus Abrahae Isaac,&ipsius Iacob deposuerat. Hoc ergo petit,Vt Inter
sancti populi tribus censeantur. Nec verd ad homianum personas respicit Moises, cem nomina Abrahae 1saac & Iacob in medium adduciti sed ut se aliosque in promissionis fide confirmet,causam commemorat, quur ipsis oporteat praesari. Resi diceret: Domine, non alia qu m promissionis tuae fiducia ad te accedimus:quia nos sumus populus ille,cuius te foreDeum Λbrahae,Isaac,& Iacob, patribus nostris es pollicitus
167쪽
Non est ergo quod nobis oculos perstrictum Isi sperent Mediatores,tam evanidas nugas spargendo, Venio ad sanctorum merita.quibus etiam pre-ees nostras subniti volunt. Est quidem hoc aliquid,' quod superbam de illis iactantiam mitigant: hoc tamen minimὸ ferendum est, quod ex Dei liberalitate christique gratia prodesse ea nobis dicunt, tam ad
protectionern,quilin gratiae impetrationem. Nusquahoc illis tribuit verbum Dei. Prosequitur, fateor, gratiam suam Dominus erga homines in millesimam Vsque generatione sicuti promisit.Sed stultὸ hine inferunt Mediatores redundare in filios patrum merita. Quin potius hic quida est diuinae misericordiar cumulus,Vt modis omnibus exundet,quod postquam salutarem manum gratui id porrexit patribus eam ad posteros quoque extendit. Minimam huius laudis partem θ Dei bonitate traducere ad hominu merita,impiae & sacrilegae est malignitatis . Nec eiusmodi errori suffragatur, quod de Davide obtendunt Moderatores,in eius scilicet gratia, Deum populi saepius misertum esse. Quia enim cum Davide sancitum erat foedus in totius populi salutem: hac ut ita dicam,qualitate induendus est, si probis volumus intelligere, cur eius rationem potius in seruando populo, quina Ezechiae aut Iosiae Deus habuerit. Si perfidis scripturae corruptoribus hare non sapiunt nihil mirum.Sunt tamen ad cassandas di ruendisque omnes inferorum machinas valida. Quanquam semper tenendum est illud quod talilm posui fundamentum: non aliam esse pie rectόque precandi rationem, nisi quae ad diuinae Voluntatis Praescriptum exigitur. Tota autem scri plura
168쪽
Plura non alium Deo Mediatorem proponere iubet, qu in solumChristum,nec alterius vel patrocinio,vel meritis subniti docet, ut certa fiducia nos ad Dei tribunal sistamu s. Atque ita reperiemus, quisquis alios sibi patronosvel intercessores quaeritat, non esse huius patrocinio contentum. Solicitὰ ergo cauendum, ne plures aditus captando, ianuam illam nobis claudamus,qua sola accessus ad Deum patet. Centies,si fieri queat,moriamur potius, qu mutnostro consensu in sacrosanctam christi coenam irrumpat talis prophanatio. Nihilo etiam magis concedendum est qu3d festis diebus coli mortuos volunt, Vt suis nos meritis associent, suique iuuent intercessione apud Deum . En Christiana reformatio, cuius spem faciunt imperitis. Si festos dies quaedam veluti inuitamenta esse dicerent, ad colendam virtutum memoriam quae nos ad imitationem prouocet:aliquis sanὸ esset color. Sed cultum institui ex dierum obser uatione id quod faciunt nimis deforme est.negabunt, scio hoc sibi esse consilia. Sed ex re ipsa iudicium fiat. In una quaque parochia festum patroni diem celebr ndum praecipiunt. Nec eo contenti vocant singulares patronos quibus hic honor deferatur. cum satis constet non aliter hactenus habitos esse patronos quilui deos tutelares: an non auribus nostris insona-xe debet vox illa prophetica e Secundum numerum I x
urbium tuarum sunt dii tui. Qir m igitur foeda erit nostra ingratitudo, si relicto vitae fonte, tales nobis fodiamus cisternas e Si solos propbetas & Apostolos
eveherent. ad hunc honorem: aeriter intercedere de-ςeret,ne ex sanctis Dei ministris idola fierent. Nune
169쪽
ad hane impietatem aecedit nimis insulsa absurditas. Quibusi ibet enim patronis suos dies festos assignant. Multa porr3 sunt templa Catharinae dicata vel Christophoro vel aliis fictitiis nominibus . Catharina aut Christophori precibus, ut iuuetur plebs huius loci, a Domino postulabit. Itine cu Deo ludetur,ut qui nul li unqua fuerunt obtrudantur ad Deum exorandum patroni e Talibus monstris qui sementa suppeditant, gustumne aliquem unquam habuisse credendi sunt seriae sincerieque Dei inuocationis homitto Dominicum &similes carnifices.Omitto Medardum, Lubi nu& similes eius bestias. Quiς enini finis esseCii singulas labyrinthi ambages excutere vellem,in quem nor Mediatores pelliciunt e Sed vae bis ac ter eorum perfidiae,qui se tam facilὸ proiiciunt in voluntarium i
teritum,quem centum mortibus,si centum haberent vitas propulsare debuerant . . iSuperest alter ordo mortuorum, quorum mentionem in coena fieri volunt ut detur illis locus refrigerii lucis,& pacis. Non nego hanc fuisse vetustissimam consuetudinem: & quoniam magna est vis consuetudinis aut potius regnum: ideo eiustioli preces fateor Chrysostomo Epiphanio, Augustino,&simili ibus probatas fuisse, qudd maioribus, quasi per manus traditat essent. Et si non existimo multd ante eorum aetatem, quos nominaui, obrepsisse in usum.
sed quod breui tempore utcunque inualuerat, nimia facili late,sine ratione aut iudicio secuti sunt. Veriliai quia Augustinum Moderatoribus libuit citare teste: audiant quantum ipse idem alibi in contrariam sententiam magis inclinet. Recepti sunt in pace,inquit,
170쪽
sancti Pat riarchae, Prophetae, Apostoli Martyres, boni Hom.in fideles. Omnes tamen adhuc in fine recepturi sunt, iv quod promisit Deus. Pronusia enim est carnis etiam
resurrectio, mortis consumptio,Vita aeterna,cuna Angelis. Hoc omnes simul accepturi sumus. Nam requiem quae continud post mortem datur si ea dignus est tune accipit quisque cum moritur. Si una omnibus est requies : non minus pro quouis ex grege fidelium superuacuum erit orare, quam pro Isaia vel Paulo. Atqui hoc posterius fieri debere, Augustinus ubique negat. Superest igitur, ut quiete sua. vltra quam nihil nunc melius optari illis potest, sinamus eos frui : nec Dei nomine in precibus non legitimis abutamur. Traditionem apostolicam Mediatores esse volunt: ἔdque Dionysii testimonio probant. Porris
in recitandis eius verbis Apostolorum nonae ita furtim interserunt,ut videatur ab ipso positum . Atqui diuinos illic duces nominat, quos subinde vocat magistros. Deinde quasi oculos mundo confixerint, epitheto Areopagitae ornane suum Dion7sium. De Areopagita Eusebius aliquoties meminit: quem Atheniensit heclesiae primum fuisse episcopulat dicit : atque it traditum a Dionysio Alexandrino refert. Sed quidquam ab eo literis mandatum, non dicit: quodeeriὸ si fuisset verum,non erat omissurus. Hieronymus vero in scriptoribus Ecclesiasticis duos munerat Dionysios.Corinthium Vnum qui sub Marco Antonino vero,& L.Commodo floruerit: alterum Orige
nis discipulum, qui Alexandrinus episcopus fuarit, sub Galieni imperio. Sed inter eorum scripta, quae diligenter recenset, coelestis vel ecclesiasticae Hiera