장음표시 사용
61쪽
C A P. IX. Rimo monendus diligenter ut discutiat, & dispiciat at
tentius 1 emetipsum: nam te'nebrae huiuscemodi, quibu - se celari quis cupit, fere coa iunctae esse solent cum tenebris interioribu sita ut in anima illa nec claritas propriae cingnitionis, neque lux quaeda in agendis, Πος iplendor diuinorum soleat apparere, sed re vera tenebricosa omnia,& confusa,ita Visςς diuinarum inspirationum, & actionum minriones pacatae setiantur,nec pulchritudo vir tutum sine magna nebula, & fumo , immetiam caligantibus oculis omnino cernatur Quanti se- 2 Perpendat, quanti fecerant semper Samcerint S. Eu Patres hanc animi 1ynceritatem, & clari Patres. talem in agendo cum Superiore, & rectεις spirituali, quam multa extem erempta,
S. Basilius, Reg. fus disput. resp. 6. v bi clatat illud Prouerb. I 8. Qui non medetur sibi ipsi, frater est sua opera dissipantis, iuxta PQ nostra editio habet. Qui mollis est S disti, lutus in opere suo, Sc. quid Cassianus, qui B. P. N. quid denique omnes, qui de perst
62쪽
ctione scripserint, senserint.1 3 Sciat nullo alio vitio ita aperiri Pstium Ostili dia
Satanae, qui est spiritus tenebrarum,qui cum boli e pro- eiusmodi anima pro suo arbitratu sine ullo funditas. interpellatore libere agit,& multa facile persuadet; nec ullo alio vitio ita remedijS omnibus occludi aditum:quare seipsum apenedo, tentationes facile vincet , quibus tacendo succumbet. ε Si nihil aliud, ratio ipsa,qua tacetur,mε Ratio is- Iabit &suspecta. Aut enim superbia prohi- cedi mala het, defectu manifestato vilior reputetur; est aut negligit manifestare se, quia putat si ne , ullo duce suam sibi prudentiam iussice , quod etiam arrogantiae, S superbiae cst. Aut humano aliquo sine sibi proposito veretur, ne haec manifestatio sibi ad eum consequendum impedimento sit. Denique ,si in diocriter se examinet, inueniet statim radiacem eius rei non bonam .s Instruendus est,non solum hoc nomine Superiori non fusarum eum Superiori minus carum, δmal i-im contra multo cariorem: nam non ino 'α ςh actus ipse manifestationis virtutis est, sed umilitas,quam hoc facto ille ostendit, desiderium curationis, fiducia cum Superiore , spes ipla sanitatis,nescio quo,sed miro tamen modo longe amabiliorem Superiori reddunt,quam ipse defectus opinionem minuat: um praeterum culpa in eo, qui se candide
63쪽
Reet. I 16. Praepos. Superior quomodo
18 Ad curandos anima morbos. manifestat, & iuuari desiderat, non tam culpa quam ut infirmitas,quae compassionem magis mouet, quam indignationem, a supe riore spectetur. 6 Ad hoc vehementer iuuat , si Supe'rior, iuxta regulas, crebro, & magna clia ritatis significatione , cum eo agat, ut Opi'nio amoris, in Superiorem fiduciam gene ret,consuetudo minuat pudorem,& suauitas agendi erigat pusillanimitatem . 7 iuuent,si captata paudenter occasion defectus aliquos, in quibus ille maiori pudinre suffunditur, de alijs nonnullis c tacito eo rum nomine,nisi essent illi iam Sancti, res narraretur in libris P ad exemplum ad ducat, addens diuturnitatem morbi, pugΠηdissicultates, modum victoriae, vel alla, qu η ad rem facient, eumque extimulent ad vir
8 Lum ab aliis manifestatur, monen dus suauiter, addendi stimuli, quare meri tum se se manifestandi pallus sit sibi prae ripi, cum etiam secundum hominem, qui
se manifestat, minorem sciatiat pudorem Interdum, prudenter culpam extenuando doceat, non suisse causam, cur tantopere rem celatam esse voluerit. Interdum docen do, hanc occultationem auxisse culpam porse non magnam. Interdum addendo, vivi
64쪽
et propria aesti mptior quia quod Elama
nifestatione facile flasset curatum , iam factum est alicuius momenti, unde necesse sit petere,inquirere, examinare, &huiusmodi.
magna necessitate, conscientiam tuam , desectus aperiat, quo sic assuescat, quotidie leuIus inueniet,& melius habebit. Ad dendum, si turreptio, Cel mala consuetudo potuit culpam elicere , Coluntate quasi dormitante,cur Ipla voluntas volenS, & vigilans non cliciat pro imperio longe facilius confessionem λIo Monendus, si non videt, ct credat saltem, si non valde constanter contra se pugnet, vincat, sere ut in dies deteri u Sh beatenam plura , dis diti tacita manifestare, maiorem adfert confusionem, ω tacendi habitus contrahitur, & tenebrae augenturn conscientia 1ensim obduratur. II Postremo proderit legere huius rei
documenta, exempla, meditari pericula Corum , qui ita ixerint . Contra serenitatem , meritum , conicientiae tranquillitatem, ficta innumera bona eorum , qui confusione calcata se se manifestarunt ,&dirigendos spirituali Patre tradiderunt. Denique perpendat apud se, an fuerit nquam aliquis sanitatis cupidus, qui morbum celaueuerIt. an quis Ita dcmens, qui cum possit Patii
Crebra co- scietiae redditio Pericula ex profunditate
65쪽
εo Ad curandos anima morbos . patri spirituum Deo, omnia perspicuo V identi, humili sua accusatione reconciliari , malit se cum confusione abstondere . Ve insania falsa.
66쪽
cap. I o. De impat. N auersione 6 I
vel auerso a fratribus . C A P. X. I fuerint aversiones diuturnae , Primo monendus erit amanter, sed serio,quam hoc indignum sit Christiano limmine, nedum Religioso, qui
inter fratres vivens, unius moris, & cordis cum ceteris esse debet. Et ut recogitet ex humilitatis defectu impatientiam nasci,ideo factum alterius, quo succensus videtur ,non tam fuisse causam commotionis, quam manifestationem veritatis occultae. Videnda quae pulcherrime disputat Cassianus Collat.18. cap. I I. I . Iy. & Is1 Extimulandus per Consessarium , nec sicut in ceteris imperfectionibus tolerandus diutius,quin efficaciter semel se vincat, deposita omni amaritudine coniungatur fratri,sciens nec orationes , nec actiones ceteras tales esse posse, quales oportet, nili hoc dilugenter fuerit emendatum. 3 Curet Superior, ut cum fratre quamprimum redeat in gratiam ,nec ulla ratione permittat, si quando id contingat, ut signa communia salutationum , colloquiorum, & olim. ciorum, Quandosuerint a uersiones diuturnae. Per consessarium reconciliandus fratri. Per sup riorem recocilietur quampri
67쪽
εx Ad eurandos animae morbos ciorum,& huiusmodi sibi inu uicem negent. Quod ne in militibus quidem contubernalibus toleratur: nec ulla excusatione, aut dissimulatione Id permiti dum, tum quia gra' ue est , tum quia magis dissensiones nutrit,&domi scandalum. Superior Superior alloquatur etiam illum,cui os quomodo fenius est, ut is, quavis nulla sua culpa ab illori sues it tr4'etyr,Vincat tamen In bono matu, hu- Rom. ii. miliet te se, adeat primus, blande hominem alloquatur,prouocet modis omnibus ad charitatem. Denique ipse Superior, vel alius sit mediator, ut omnino, & absque mora res
Omnino Non admittat Superior, quod frigideorollenda o dici solet,se per Dei gratiam, nihil mali illi
maritudi velle, non sentire in animo racorem: tantum mβ ς-Riδ non post e illum libenter videre, non cum illo ex animo agere, diuersitatem complexionis, morum dissonantiam non permittere, ut pia - cide condi uere possint. Haec omnia refellenda sunt tanquam a nobis aliena,& excusationes in peccatis, atque amaritudinis germina a pessima radice prosecta: nec ferendum, ut diutius venenum in pectore seruantes, gra- Ad prosu- uius afficiamur. Erimus enim in tenebris,&turu epist. ira multa audebit. Non enim erubescit in te-
ε'- nebris cait S. Angustinus ) cum super eam Sol occiderit, luce quippe charitatis, & vni- tatis vel extincta, vel passionum, & mali assectus
68쪽
cap. I O.'De impat. o auersione. 3 sectus nebulis, S caligine pretepedita,deteri ra contingent in animo siue in alterius, siue in proprium detrimentum, quam quae corpore lolent, in tenebris ambulanti. Charitatis
6 Essiciat, ut peculiaria signa charitatis pς ' exhibeat ei, cui offensus est, cum illo aman- ben Γίbiter agendo; si quid potest, pro illo praestam mutuo. do; si infirmus fuerit, saepius vi litando, illi inseruiendo, etiam sensu reluctante. Denique urgeat, ne plus patiatur in suo pectore virulentum indignationis affectum, quam Christi dulcedinem regnare. Idem agat cu altero , ita ut mutuis ossicijs charitas certet. Sic enim Deo iuuante, sanabitur. Quod si ' Ialter in alterum reijciat culpam, docendus quod Cassianus docuit ubi agit de Spiritu min. l.y. tristitiae. Quae quoniam: egregie rum attim e. q. & g. gunt, & paucis, grauitem. illam explicant, Quid eum placuit etiam hic adscribere. Sic itaq. habet. δὶ ςLλlteri IdeOq. creator omnium Deus, opifici j sui cu- hit 'p'rationem prae omnibus noscens; & quia non , in alijs, ted in nobismetipsis offensionum radices, causaeq. consisterent; non deserenda praecepit fratrum consortia, nec vitari eos, quos laesos a nobis, vel a quibus nos arbitramur offensos, sed deliniri iubet, sciens perfectionem cordis non tam separatione homi num, quam virtute patientiae conquiri: quae firme possessa , sicut potest nos etiam cum ijs ps ciues oderunt pacem, pacificos conseruare,itae
69쪽
ε Ad curandos animae monos si parta non fuerit, ab his quoque qui perse .eti, ac meliores nobis sunt,facit iugiter dissidere. Occasiones enim commotionum , Ob quas eos, quibus Iungimur, deserere festina- mus, in conuersatione humana deesse non ' poterunt: & idcirco tristitiae cathias, ob quaso a prioribus leparamur, non evadimus, ita mutamus. Procurandum itaque nobis, uti nostra potius emendare vitia, mores co rigere festinemus: quae proculdubio si fuerint emendata, non dicam cum hominibus, sed cuam cum feris ,& belluis facillime nobis co- ueniet, secundum illud, quod in libro B. Iobi' dicitur: Bestiae terrae pacatae erunt tibi: ex trinsecus quippe venientia non verebimuros - fendicula , nec ulla poterunt 1candalae nobis deforis inferri, si in nobismetipsis radices e0-- Psal. II . . m receptae , insertaeq. non fuerint. Pax γvidendum nim multa diligentibus nomen tuum,& non s.d. spitia est illiblicandalum. Hactenus ille. Videndatia irae po- etiam quae libro 8. de spiritu irae ponit, praenit. sertim a cap.8u vique ad Is. Legendus idem Collat. 16. Abbatis Ioseph de Amicitia, per . totam, praesertim Vero cap. IS. tis. ω II. ubque ad finem. Ex qua tamen collatione in , p. 27. nullo modo praemittenda duxi pub. cherrima atque emacissima verba, quibus locum illum Apostoli explicat: Date locum Rom. ra. irae: Hoc est, inquit, non sint corda sic imp tientia, pusillanimitatis angustijs coar-
70쪽
cap. I o. De impat. N aversione. ε' is elata, viviolentam commotionis procellam,s cum irruerit, iussi a re noti pollint: sed dila-u tamini in eordibus vestris, luscipientes ad se a. sos iracundiae fluctus in illis extentis sinibus G charitatis, quae omnia suffert,omnia sustinet. is Et ita mens vestra amplitudine longanimita- ου tis ac patientiae dilatata, habeat in se consilio- , rum salutarzs recessus, in quibus receptusca quodammodo atque diffusus teterrimus irata: cundiae fumus, protinus evanescat. Haec de aversione, & ira diuturna.
ιρ Si vero fuerint impatientia & ira, vel
.la excandescentia subita, quae frequenter con- e tingunt, sed statim evanescunt; docendus es erit occasiones anteuertere, quibus se nouit
si ccendi, & paratus atque munitus accedat γcumque ebullire feruentiores spiritus sens is rit, saltem per aliquod spatium sileat. Vix is enim credi potest, si verba effluere incipiant, o quam dissicile coerceantur, & quam animus fla excandescat: contra, si contineantur, facilei, sedatur, & conquiescit. 4 'ε 8 Moneat Superior domesticos, quos ex- i pedit, ut cum viderint illum iratum, vitent omnino contentiones, & suauiter colloquia i declinent, vel prudenter ad alia transeant: alioqui excitantur rixae, & commotione V2o hementius irritata, in ea prorumpitur ali- quando, quae etiam cum ira deferbuerit , , facile emendari non possint. -- -