장음표시 사용
31쪽
nale,quia ejus veritasqiraten ficto opponitur ita habet non vero ideo praecise honi,siit animal rationale, quia Deus ita vult. Est equidem divinae voluntatis etia in antecedentisin assignantis , ut animal ita dcxationalitas ad creaturam completam, quae homo dicitur, constituendam combinentur ι sed ipsa combiis nabilitas, & veritas haec,quod ex alii malitate rationalitate combinata oriatur species quae appellatur homo;&quod haec sic exoriens species qua talis, horum de non aliorum requisitorum connexionem immutabiliter velit, hoc se habet vieissim ad eandem a tecedenter et Artifex assignat quidem candelabro suam guram annulo, antecedenter tamen ad illius delinitionem, alia est candelabri, alia annuli natura de indoles,repugnatq; hujus veritati eadere in illum figuram candelaori, uti vicissim istius veritati contrariatur, admittere figuram annuli, ita ut non solum cor ira voluntatem 5 institutum Quin, sed etiam contra rei veritatem agere dici debeat qui effectisrusca delabrum producit annulum Amphora coepit institur
cur ulcus exit. Nam ut vera maneat amphora, non ad quani libet oppositana etiam dispalata in suram,V.
c. ovilis se habet indifferenter. Idem de Moralitaten turali,quam legalitati contradistinguendam esse dicimus,uerum est. Nechaee sunt mere, cholastica,aquibus nobilissimam hane disciplinamin politioies literas potius separare gestio, quam novis involvereti icis. Piobant enim hanc Philosophiam non solum Gentiles
Plato, Aristotelis sedi Christiani Philosophi r item Theologi , B au ima,&nostrates. Alias Sima dis cunctationem non improbo:
32쪽
Wπssaria memissis pectore remo Misara, inaliauλ hebesem μα-bere cieris. bdinae cecinit contra Symmach. - . l. a. V. Ne ita crude loquendum, ut voluntatem Dei exisclusam penitus ab eo velimus dicere . quod ad eam se antecedenter habet: Quod enim consequenter Deus designat,approbat&confirmat ex infinitae suae sapientiae citctam ne,fieriq; decernit,ab eo voluntas ejus non
simpliciter exclusa dici debet vid. Disquis de Orig. J. N. P. 386. Ad elucidandum dein stati Centroversia seco vertit ruedinitio, in qui ens probe observanduntiquid circa hanc quaestionem a Zent rau conceda.
ori or qui deinceps, o qui ι de causis,quove
ai paratu ab eodem Apugnetur optandum vero, satis distincte hoc D n. Pufendarffecisset, nec quae M talistis . Indifferentismi item Patronis, Scholasticis, Rhasorsisti in aliis sunt opposita, nimia suspicione abreptus in se dicti censuisset, supersedere potuisset seraptione, decυμ molestia supra questus est. Quid autem me sibi Uncedere credat, verbis meis ex meo Tractat deo ig I. N. p. 3io ita explicat Ac in L
merba Causa, quare rivinam suntatem mora-IDatu principis esse contendunt, PUendorfaciati s ver considerant hominem inop
33쪽
e eonstitutione actuali se creatorus, cum nos eundem absolute ratione essentiae suae praecis iso respectu,in hac investigatione considerandum esse, es considerari posse, prout shoc posterius nimirum
prima Philosophia docet, existimemsu. Ex his verubis meis D n. Pufendors concludit, me agnoscere, nihil
ab Eo fascirca hanc quaestionem asperi ι sed ea
tradi ab illo concedere, qua rerum naturae,prout a Crediore actu ipso constituta existit, congruunt. Verum quae sic disputantur,nondum ad ratione plana ultimam, quae in hac de origine moralitatis quaestione quiritu i Philosophis,contra quos disputam', quae Mahactenus fuit, pertingunt. Unde quando ulterius inseri Cujus autem tradita cum exsentia rerum congruunt, non solum vera sunt, sed evidenti; solido, is immutabili fundamento innituntur; nondum tamen sic satis distinete . plen de ex ratione plane ultima , quam Philosophi, mora
hum Doctores hactenus inquisiverunt, hine motam controveritam decisam sequitur, cum non tim quaestio sit de cause essiciente rei existentis, quam de funis damento dc ipsa rei veritate formaliqua talis est Annimirum essentiavi natura rei qua talis, non qua producta, vel qua existens, se ad voluntatem Dei antecedenter , an vero consequenter habeat Nee ideo
Mnmutabiti, ut vult Dn Pufendorffundamento simpliciter aliquid innititur, quia congraui rei existenti, nisi uatio rei existentis in se sit immutabilis, Mnon esum qua decreta consequenter, sed qua do
34쪽
cernenda ratione veritatis suae formalis antecedenter ad divinam voluntatem se habeat. Illud vero plane
πιλογις- dicitur: es enim alia ratione homine consederat Theologia, quam prout actu in rerum natura a Crearore consiturus δ' quem etiam
quoa exisentiam adstatem aeternam perducere Iasorat, e gentia quatenus ab existentia prae- findis parum solicita. In Theologia enim spe
ctatur homo quoad ea quae non nisi existenti accidunt;
in nostra vero de origine motalitatis controversia humana natuca consideratur tanquam ratio moralitatis,
cum conditio humanae naturae talis sit, ut alii actus ei per se conWeniant alii non conveniant, ut pro inneis cessarius rerum ordo& connexio certos actus abhomine praestandos immutabiliter requirat,sive Deus ita praecipiat, seu non praecipiat ' Unde& ex virtute vi- ver Maura taliae Pia uu Olim explicatum sui pet Τὸ
δειλάθ-- φυσει ut ex fragmentis Iobe u, Semiae, Cicerone, Philam constat. Unde inter requisita, ex quorum conjunctione moralitas in actu exoritur, in Disis quis P. 27 . numera imus canit magmu, quod in
tioniae Naiberum esse debet, cum actus susceptibilis sit moralitatis, secundum quod humanus est. Quare Di moralitatis immutabilisvi interna etiam necemias plenius distinctius discutiatur,an nimirum antec denter etiam ad divinam voluntatem, an vero consequenter se tantum ea habeat quam immutabile 'necessarium quoque ejus sit fundamentum numque V inritas ejus interna antecedenter,an vero consequenter divinam volun rem respiciat i disquiritur. Nimi
35쪽
ratione eonnexionis scit non per divinae voluntatis actum praecis λ, vera quoque erit antecedenter ad eandem illa moralitas.' ita expositione humanae naturae, ejusque veritatis antecedenter divinam voluntatem respicientis, resultat. Quae verbde Hca habet, quamsbi alios impactum ivisse ait, ad me non pertinenti
Etsi vero moralitas secundum veritatem rationis suae Drmalis se antecedenter ad divinam voluntatemhabeat, oleo tamen egem naturalem referresuam originem ad divinam voluntatem quasenin uxest mim obligandi habet,consequenter Caeterum
quod dixi, D. PVenistatu controversiae, ciuae nimirum e quaeq; aliis sunt opposita non definite distinguendo. quoad ea quae inter ipsum is e pro honesta linertate. amore veri disquiruntur,s,pi neglexisse.huius rei spe. cime edidit rursus,quando p.s.detorsione uadiati
se essententi obpicii quod dixerim
se rasurias julet, non libero demum Dei arbitrio maf, ;quas haec ejus foret circa originem moralitatis sententia. Atqui nusquam me in Duquisit ejusmodi liberum beneplacitum sine ullo ad indolem erraturae respectu, iro D m tribuisse memini; hoe verbstio, me in Ril o, aliisα, Guis an sic M. Eois R. Caraminis dcc in isquis p. 326. expresse id impro-hasse nulla quod hanc indifferentiam divinae voluntatis attinet,iacta unquam urendos mentione, quem potius p. 3 8 hunc insteidum ramu aliorumque Sophistatum Indifferentismum recte oppugnare scripsi. Quid quod ipsam Pufendor ram de origine moralit iis sententiam certa quadam ratione rapreis pro b verum
36쪽
: m' eum mea thesi amiee conspirare dixerim.vid.
V -quii p. so8.336 sqq. 3s . Quaerit vero Auror vi-3, 3. Cur, cum sibi concedatur, quodmoratiraυD- existentia hominu or lex natura ut tarus siderata ad solantatem divinamconsequenter
si abeam, si hie sub istere non liceat ἔ Et re-00ndere me fingit quia id vetat Philosophia prima, in divina humanaei sapientiae arbitra, qua suos magnum inane ingredi hominem con- Merare ae ratione essentiae. praeciso existentiae respectari: Mao considerandi modo moralitaF, ues lex araturata, prout opectatur non ut praceoptum, ut verit ,antecedenterse ad volunt rem divinam halebit. Nostra ver,extant verba in Disqui p. io ubi non dicitur, pr-- PM obia ridi nare, quo minus in laestione molat eam, fendor
formavit, si bsistamus, sed eam acicere affirmatur,h
minemposse ira absilineratione essentia sis pratis exillantiam siderari quod miror Dn P endosum velle iam,
gare postquam in Musaeo B. Stala, uitis nostra est haecce Philosophia, tot armos di im inmis terminorum Met δ' kari , prout in vetam p. 8a his ipsis gloriatur verbis, Pi d antisvis est Causa vero, quare hieno etini n. putendoso nobis subsistere placeat aut litiaeeat iam est indicata : Accedit quod jam a Philos phis ante nos sic formata suerit quaestio, cum quibus, vel contra quos,ubi in animo habemus disputare, imges bonae disputationis quoque requirunt, ut illorumgonuoversiae remeamus statum De laude vero
37쪽
rapin is in his quaestionibus supram audivimus Em Male vetd habet Virum doctissimum quod in
quaestione de Oritin moralitatu distinxerim i inter , minem prout exsit, seu inordine ad existentiam, Mprout ratione egentiae praecis exisendi resectu
consideratur. 1. Inte praecepta legis naturalis, seu ipsam legem naturalem, rei praeceptae veritatem. 3. Inter legale Sc morati'. Cum enim sibi ulcus hisce
premi distinctionibus sentiat,in duas priores invectus,
habet, inquit, par hoc distinctionum ex intimunugarum recessabis depromtum,id effacta,ut non stam voluntatem Dei in ordinem redigere, velut erroru autpravitatis suspecta os formorerum collacare queat, sed cir dogmatasea n tu rerum adaptantes impune or citra, am impudentiae, improbitatu es furoris notam Pelagianismi aut Athesmi convitio aspergere. Sed non recte voluntas Dei in ordinem redigi dicitur,
uando secundum rationem divinae sanctitatis, uitiae.misericordiae sapientiae aliquid velles ordinare declaratur, Me perfectissima harmonia quae in ente perfectissimo datur,ne aliter posse velle affirmatur Libera quidem est divina voluntas a coactione, sed nona necessitate rectitudinis id quod summae estpers
ctionis. Non etiam velut erroru spravitatu si secta os forma rerum cosiocatur eadem,quam in res id vi ipsam divinam sanctitatem, infiitiis tam rapientiam esse contendimus. Intelligitii imo
38쪽
Drasex infinitudine sapientia naturaliter ante omnε actum voluntatis per voluntatem formaliter elicitum, qvid fieri queat, quid mere seu Geare possit, ubi creare voluerit, dein etiam intelligit quid creare velir. ubi se creare constituit, quia nimirum suum etiam intelligit decretum ibi forma rei ceu objecti intelloctus ante voluntatem, hic post eandem collocatur. Audi incomparabilem Dors,tion, Theol. Zach. P. II.
p. II. De antequam creethorinnem, intelliga ipsum hominem
o me gi se posse creare, o in creando intelligase reare. Et mox noti vi donis non potis voluis,,in illa intesiecti. ιμ- retur, nisi privi etiam ab mullectu divim intellecta fuisset. Videantur vero haec a Theologis dil Philosophis communi consensu tradita Dn.mfodorfintimi nugarum, erudito tamen seculo id nondum persuadet, quod singularem potius viri doctissimi φιλαίιαν indec nosci Cum autem a consilio Peaeianismi Arhesmi eidem impacto liber sim uti supra moniis tum, num impudentia , improbiratu es Iuroru
si. 'uimus, O nostra morum de alias praesumta opinio exploranda. Inde pergit ita Dn Pufendors ad elu
39쪽
cedit,quia res creatae imponunturo essentia dioia stentia, non vero Deus videlicet ibi, si quaestionis, propositae ratio ita requiti partiri res.&sic spectatas, an resatione ad Deum autorem&ejus attributa distin-
unsecuta obversetur. Additque, quod tamen . vix ered o se quem alium usum ea praecisio aut ab reactio habeat 'respicere non He Verum qui quid siticum vehementer bibitem,numbroceres
i taphysici plurimi ita disputanti risere mi sine m
rus porrecturi, quorum litem ego iam meam non mciam nego exinde sequi, quod, quando deprimo Sc Urimo moralitatis principio formali, non vero de: causa ediciente de qua non est quaestio disquia itur. f. non rite praescindamus, atque consideremus huma nam natur m ptiecisE, ratione veritatis sue spectatae
iub certorum, quae ipsa, ut alitat sic loqui liceat, realiis it ra isti fictioni entibus rationis haec opponitur extingis, donecessariorum requisitorum essentialium eo
40쪽
quam concepim rerum inadaequari substantiam suam ex cerebes Sophistaru eximius honoris tuis ius quo primae PhilolophiaeDoctores prosequitur s. fortuι quare, cum moralisas homine quoadex,
sentiam deos conceptum adaequatum consid rato consequenter advoluntatem divinam se ha- bere concedatur, in antecedenter adeandem ses
sentia consederetur ' verum non fingitur tantum
moralitas se habere antecedenter ad divinam voluntatem, multo minus tum ideo eandem sic respicere dicitur , quando homo praecisa existentia considera- ur sed quia eandem per se antecedit,in in humana natura qua tali etiam, cin quantum ea quoque,eiu Rue veritas se antecedenter ad divinam voluntatem habet , non qua praecis creata fundatur, hinc ad ii-Inificandum hoc praescinditur quoque ab eius exientia quia ad naturam & veritatem moralitatis exprimendam ista non pertinet neq; requiritur, cum si vel nullus unquam homo vixisset, tamen vera fuisset logice tae propositio momo debet colere Deum; continere manus a caede, sicut nullo unquam dato triangulo verutri est, quod tribus id constet angulis. Uninde patet plane inconvenienter de minime ad rem,
quaeri a Pufendorf. uomodo dives concipiendi
modin tantam diversitatem circa insaxum creato producere queat Diversus quippe concipienda modus sequitur tantum diversam rei habitudinentiquam habet in ordine ad voluntatem divinam, qua iu am jam antecedere, jam consequi dicitur Minime