장음표시 사용
61쪽
das Platonicorum nugo obiicere sustineam minus potius, cum summunici unc virum Ita tractet , veor, .luod vota ipsi videantur, quae vel a me, vel ab aliis contra ipsius sententiam disputantur. Disci innequisii, studio maxinu ducitur, ut loquitur Cuer s. de Fini-
to Rect proin rejicitur denuo sententia Pism recteque ex eo,quod Dei hominem liberrime condidit, sequi neea cur, in beneplacito Dei veritate rei se antecedentinuisse, qualem homini velit naturam assignare ita ut hanci qua jam gaudet naturae conditionem eator homini tibere attrιbuerit,dis
tinguatur modo inter libertatem exercitii, quod quin voluntati divinae subjici debeat, dubium non eit, Se objecti specificationem , ut est v. c. productio homi nis, plantae, circuli, c. Hujus ratiota dictaminibus divinae sepientiae, quatenus voluntatis decreto sunt anteriora, provenit, consequente4 approbante diviana voluntate,culus decreta specificantia a dictaminibus divinae lapientiae absoluta noli sunt, nec illis pri
ra. Principium enim agendi modum indicans dirigens ordine se prius habet principio imperante Seexequente, qua tali. Reperi quoque hoc loco deber, quod non de scientia Dei libera, sed naturali rursusi quamur. Bene quidem p. 2I.sne cum Deus, inquit.
quem nusia utis necessitaου adcreandum hominens cogebat, constituisset nobilii brutis animal comdere, non potuit quidem non sud ι, quem cir
ca Ubi promerat, confreme creares quia alias
62쪽
si ipse repagnasset i es usia tamen hic Vparer
i neces itin,qua aran a divina voluntatu seuppostione proveniat, aut qua eandem excudat Sed nos jam
non loquimur de divino instituto nobilitis briitis ani- mal creandi,quod divinam voluntate nullo triodo ex- cludere posse i pie contendo non etia de eo quaeri; tur, ad quod Deus tenebatur ex necellitate uatione finis, quem sibi propolii erat, quod itidem voluntatis est nec denique de nobiliora briitis animali, quocumo modo, di consula spectato quaestio est. Conc ditur enim loe eum persectionis, nobilitatis varii dentur gradus,divinet voluntatis esse determinare,quali perfectioius gradu aliquid velit condere. Qiiod vero
hoc nobilitatis essentialis punctum haec sibi desiniteri
distincte deposcat iratura v. c. humana, atque talem Praecise requisitorum essentialium, arum alitatis nimi. Irum4 rationalitatis combinationem requirat id siese antecedenter ad divinam voluntatem habere dieiamus; hoc est, non quia Deus vult, sed quia ita naturae humanae veritas se habet, Deus ita vult, rectissime omnia volens , Sua autem ideo tantum homo foret
animal rationale quia Deus ita voluit, de propositio haec Homo ea animairationale, non vera esset senem nunquam homine creare decrevisset,uta, i s.
Ioquiturin P endos quaeso anno inde sequitur vel hoc Possi Deum absolute velle hominem, hoc est animal rationale creare, quod tamen aliud qnam rationale animal sit vel hoc . Posse eundem velle ut homo sit vetus quidem homo aliud tamen,quam rationale esse Gbtineat nam necessitas quam contra obiicitPusemim
63쪽
- tantum consillumia, ex politi ne liberae Dei voluntatis, quoad talis specie designationem, talium ei lenti lium attributorum connexionem,quq rei mutabilitate non tollit. Sed illud implicat contradictione hoc epugnat re veritati, notatq; homine mictum,non Verum.
neutrum Deus velle posse dicitur , relinquitur hominem non ideo ratione veritatis tuae, uti ficto cippo nitur homini, et se animal rationale, quia Deus ante, cedenter ita voluit nec hanc piopositionem Homo ea animaIrationati, ideo esse a priori veram, quia eidem ita placuit ted quod hominem, qui verum quid est ante productionis decretum, producere volens
non aliud quam tale animal esse velle possit, cum rationalitas&animalitas sint combinabiles formaliter,& debeant combinari ad veritatem animalis ration lis ante actualem divinae voluntatis designationem. Idem licet de veritate virtutum molatium,Temperantiae, Justitiae, Pietatis S c. dicere,quae cum a Deo ut ri ex summa persectione non possint, antecedenter ad ejus voluntatem dicuntui esse id quod siunt, uti
reliquo, ut loquitur Suv. a. El. I. prop.ro non ideo pra cisse H priori , quia Deus ita voluit, sed antecedenter ad divinam voluntatem. Quare cum insuper ne ' cessitatem consequentis hae in re urgeamus quae de
necessitate consequentiae ex divinae potu tatu suppositione vir habet doctissimus, ceu quae a nobis
Conceditur nobis non advertantur. Ridiculum
autem est,stiane amulumEidem vulcra,cὶ ad dea dividuo
64쪽
dividia o siquo hoc eoncedam. Deum,urilibere istud δε-ιnem condidit, is voluisses bruium conde- refloruisse. Nonne enim alias agis Deo, quod sis
amimal rationale, tam eximiis donis ornatum , non . cutram Ego sane puer didici ex Catechismin exisilicat Art. I. Symb. Apostol. Deum mih ram dedisi ex meo si parem ac dirim bonuate O visentata deci Minime vero sequitur, quando sic infertur Arquicum es Adami uerit individuum, es quicquid hominum usquam extitit ut extituru Ist,indivii dua sinisanesDeus omnia ilia individua bruta coa fere potitari, etiam hominem brutum conde-
re poluit. Et quod in omnia individua ea-air, quo jurespecieiidem denegabitur Nota enim
loquor de individuo qua ad certam speciem iam est determinatum, sed qua adhuc est determinandum rIbi quod in omnia individua, uti ationem specificam impi,cant, cadit, jure speciei non denegabitur 'levero,cum ad certam speciem idem nondum ei deteris minatum, consequentia fallit. Quae de suppositio- ne decreti divini utu voluntariι dein habet supra jam sunt discussa Quemadmodum jam&supra cesponsum est ad quaestionem qualido p. 22. quaerit ἔ Unde sint istie naturae, quae se dicutitur immutabi-
IEM autunae immutabilitatem habeant nimirum
non a se, sed inde unde trianguli veritas immutabiliter requirit tres angulos , hoc est ex se, sicut ea quae im- pliein contradictionem ex se talia esse dicunt
de relinquitur bene resonate quaesine mente senum
65쪽
tiun relinquitati antecedens, quod ille ibidem s. u. Pergit inde in Curisi. io suuentiam.
meam de Wi--alitriis, quodque doeeo, non quia Deus voluitv.c. prohiberet solo intriam,maum hanc,
sed quia visio digna est per se talem prohibitamque esse; quod discrimen honestorum de turpium adivina justitia sanctitate potius, ceu prima ratione de undametuo,dcula antecedenter ad divinam volunt tem peti debere cenisu Gn uno nomine exagitat.cutame ipse Deus velitates morales iri sua sanctitate iandatum ear, α ιμ-, 'μM 'I G.rs 13. in Luc.6.36.Negatque hae ccinsequi: Sapientia, a iusilia Dei juxta P screaturarum mota diriguntur, nonse habent consequenter ad volantarem Dei ergo nec moralita actιonum humana . Id quod sic probat Es raram sapientia se
existerent creatura, quarum motin ad pientiam ectissitiam Dei exigi possent, votantatu diminae
actus uti spraesegponitur. Quasi vero infinitae s rientiae &1cientiae Numen non posset scire,qui rerum in se possibilium motus ad sapientiam de justitiam iapsius exigi debeant,nisi prius illas creare secum constituerer Taceo consequentiam hanes Creat' , Miamin motus iton ex uni absque actu do inae, Iuntatis: Ergo moralitas quoque istorum motuum non est ratione umitatis suae concipienda ante divinae
3oluntatis deistionem perere principium. Illud
66쪽
vero lubenseoncedo , Iane, inquit , erati Vae creaturae existerent, ii ad aram perfectionum dicramen morusseo Hrigere obsent; eos uiti perfecIione, vinae acta regu agendorum. essent, necessariinu non erat, ni sta voluntate
prodiscend creatura mentis capaces Arios ut
sapientia 'Iustitia Dei innotescat, actu e exse-
rat, or ut extent, qui eandem mirari queant, id uiua voluntate Dei est, cum mea lententia de veritatibus moresibus antecedenter ad divinam voluntatem talibus, quas archetypum suum in dictis persectionibus Eminentissimi Numinis habere con rendo, per ista disputata non tollatur. Ita nec ab actuali designatione humana naturae volunt rem divisiam excludi posse dicitur, cum veritas salis terra rei a voluntate Dei actu designandae, ad illam se antecedenter habere assii metur uti saepe diximus, ab actuali trianguli,quod tribus constet angulis,designa
tione voluntatem Dei nescire equidem excludi, habere se tamen hanc veritatem antecedenter ad ean- dein Sed ex his aliisque obiectionibus, patet verum esse illud Maeonis Gram. Hist. l. 2 stegme destrere antismo qumpsi μώ -- finit, lexus. Praeterea quando in isquis p. too distinxi intrassim actu ravit ira a, vi Deum ex ratione bonitaru sanit tuo sapientia viae decear, extat vox haec Ehr.1.o dictam dima volum, secundum hac dicta a decretum
67쪽
Hi ne egu naturata. etiam ut ea veritara, ne
quidquam excludi ait p. 14. Verum praescindi ab illa reistius, quam eandem exclussi, saepius jam diximus. Neeprore e nim Deus ad humana rationum dulum exigitur Aeo , qui separata omni impersoctic ite secundam malogiam spiritus de Deo judieat. Vide quae eximiel auctet tinentia docentur Dam si de Orth. Fid. l. i. cis . ubi inter alia ita loquitur Sciremi decet, in δεθρωπου ον αὶ λώ, dc crasso multam stircumdatos,Τας Θει ιις υψηλοις, ἡ Ἀζλ- is a lis ἐνεργῶMain uia. 2Mναμεθα, mirum pos divinas Ostiis O materiales Dei opera ne au intestigere, M EMM,Uimumdus Ofomu, sim tauru nostra moremmur . Addit quidem Iam supra sensium , nil interesse, utrum ea dictamina concipiantur per modum praecepti, fac an ut congruentiam actionu eam subjecto exprimant hoc hominῶ narura competis; sed mos ostendimus, omnino aliquid interesse.
Quod verbista uiamin intelligi non posse eon tendat, nisi praesupposito subjecto creato aut increato , cui actus convenire aut non convenire
dicatur, abs quo utii volunta Dei excludi nequeat id gratis dicirur, cum aliquid ad designandum quid ei eonveniat, non conveniat, non repu-
ne concipi ut possibile tantum, de ne futuribile quiem. Et quod concipitur tanquam ob; ectum scientiae Dei naturalis , non simul necessario tanquam obisiectum divinae votivitatis una concipi debet.
68쪽
s ra Continuatur haec controversa a viro Celtaberrimo is etsi non Siciter . Specimen edit.
quaredo antecerinter ad Vsum Deum, divinamsesso iamiis ordine causalitatu ratione existenus
adicet alid concipiposse, inde vult inferre, cum ex mente
mea non nefassu assumere, pothe ,sDe. non
deIur. Sed cur hane Scholasticorum .in a meipis non magni aestimatam hypotheta contra scholasticos. quique illos sequuntur, aut cum illis loquuntur, adhibuerim, supra explicavi. Interim Pufendor a consequentia nulla est , cum p. 34. Di pus instituta disputatio sit κἀ Ἀλήθει cum altera ex falsa illa Scholasticorum hypothesiis Ninus minianeν ad hominem tantum qui se illa utitur,proficiscatur. ceo fausum esse,quo vel maxime Deum no dari fingamus, Propterea in Ordine causalitatis aliquid ad Deum antecedenter concipere liceat. Nam non data causa prima rei existentis, non nisi contradictorie finsunt causae secundae. Caeterum citra causam Doctis viro
magnum adhuc p. 23 es dubium, num qua nos concipere possumus , cum divinam essentiam adnosyrum modulum anima metimur, revera ira se habeant βλέ-αμε si δγωόρ. ἐν In sic, uti a MI. Cor. 3. 2. loquitur, Vera tamen βλέπομεν. Hiritu
enim est Deus. nostra anima etiam spiritus est, unde, lieet ille infinitus, haee autem finita sit, omnino aliqua dabitur ansula, modo hane si ad Deum fit applicatio, ab omni separes imperfectione persectissimo e summo Numine indigna. Dubitat idem.
69쪽
luntatem concipere item hactenus, ut ista prior in effectum aliquem in ordine ad res obtineat,
veru de effectussit mali externo uti nego ipse,cum itali voluntas Dei nunqua excludi debeat, ita de inteii ore exhinc ex sapientiae divinae dictamium ante divina voluntatis actum, in divino intellectu naturaliter ob infinitudinem illitis, qua Oinnia possibilia nunquaeriam futura intuetur , exoriente rei , ratione veritatis illius.&quoad illa quae ad ejus constitutionem beneis convenienter conjungi debent, cogi altione,
dubium mihi nullum est. Denique nega aliquid esse/6solectum disiniinie iam ante divinam et oluntatem , si sermosit, uti nobiseu de Idea ,
rum, qua aliquando actu a Creatore condenda ferans; verum de rerum ideis, non quidem qua sunt rerum creandariim, sed qua sunt postibilium , objectum scientiae Dei naturalis, contrarium supra evicimus. Quod vero non obscure contradicti nem implicaremn issendisse credit aticvus rei ideam, qua revera a Deo condita in inirigeerui
divino velut obversantem concipere, nisi decrerum sequi voluntatu ac ter de eodem condendo
supponatur,vanum est. Non enim ut saepius dixi, loquimur de ideis rerum conditarum, prout Objica iturHem Dei luisa, quae utique sine divina voluntate concipi non possunt; sed idea de qua jam qiuestio est, abstrahita rei productione, estque rei ut est possibilis,concernitque ejus veritate, internam
requisitoriam essentialium, eamque definitam ad ta-
70쪽
lens pretesse quidditatem convenientiam, qua immutabilem in se esse oporter,ni summam introducere velis confusione, eum non ex quolibet fieri possit quod- Iibet ut idem revera sit&maneat. Hanc ex infinitudilia sapientiae suae, omnem possibilem requisitorum esse mali combinationem naturaliter cognoscentis, sapientissimum Numen ante omne de recondenda d Cretum cognosce e nemo negat, nisi qui mensulam sapientiae de trientia divinae ejusdem voluntatem facere ordine cognoscendi recto inveri,sustinet.Rectinest 3- MPer. &di. ναδιιιών Διο ὀφθαλιιὸς πάΠανω-M.
Nec ei qui ita disputat, hominemque Iiberrime nec
coacte, immutabiliter tamen, Deum velle animal rationale creare, quia ita ejus naturae veritas exigit, amr.
mati in cαpiosam heribor potionem non superiunmria optu erit castigatione, ut importune ἀ-
ωime natura ad a rimari metuat, nam ea quae Polumen naturae cognosci possunt explicare, non est Importune divinae naturae adyta rimari. Alias non meicio quod, uti neophylaci Com. in I. Cor. 3. 12. . a I loquitur αμοδραῖσμιών ἐσιν ἄ- ἡ γνῶσις ob rapiadam nais runc hi cognitio. Caeterum sitis provide Dn .m adors rem suam gerit inquiens, tamen
honon acquiescens contendere veli saltem ideas rerumposibitiam, qua Anqua utu sunt, tale decretum Doliantatu divina no rasupponere, aurciscataeas rerum creandarum Mediinmodi decrer σ
μ scindendum esse ei post copiosiam hellabori potio
nem nonsuperfunctoria opinerit ca gatione probe enim video, quod cum ue Ideis rerum possibilium,