Joh. Joachim. Zentgravij Origines juris naturalis secundum disciplinam christianorum ad gentilium captum, vindicatae contra Spicileg. controversiarum celeberrimi Dn. Samuel. Pufendorfij cum appendice contra clarissimum virum, Dn. Samuel. Strimesium,

발행: 1681년

분량: 161페이지

출처: archive.org

분류: 철학

41쪽

vero diversitatem aliquam cum influxum creato is . pr.ducit ster intellectus,sed pro rem invenit, ita eandem concipit. Supervacaneum etiam est quodi qiiit tu igitur abstrahamin quantum velimus, ra- sindamus, concipiamus, modo'um ιd sedeat, ut omnes res creata a divina o late ex m

iiam, ira essentiam. Hi materiaim, ita

habere. Nam per lioe quando aliquid antecedetuet ad divinam voluntatem se habere dicitur, non nega leui habere se quoque ad eandem consequenter

dimiis merere quod, in Deu si bonita insinita, non iureis ab aba ratione boni impini, a utimum quias faciendum sed exinde non sequiatur, merum rerum s immutabilem earum verita . em, monimitem remuit mi essentialium con nexionem sermalem, illor unique mutuam, non quidem a se,attamen in se immutabilem congrue tiam ad hujus praecise animalis sorationalis, non cuiuslibet alterius te constitutionem itidem formalem, consideres. non tales esse antecedenter ad divinam voluntarem. Ita quando deniq; dicitur, coin De uuisem i

pendenter ab ejinet oluntate, nobis non contradici itur, cum Varumdere divinam 'oluntatem, rei ab e

dem de nitentiam non tollat vid. Orig. . p. 39. 3os Patebitque ex dicendis hoc ulterius Perpetumuenim hoe sere est, ut uinde iis nere scientis confinditur cum Τρ, is sermali. L .

42쪽

6. . Distinguitura. inter pracepta legis naturass,Minter rei praeceptae, sive praeceptorum veritat ,haecque antecedere divinam voluntatem, illa vero consequi eandem dicuntur. IProcula haec uti alibiD LPUendor

dicitur, distinctio, quod toto te campo volitet, oculo minus aequo viro doctissimo aspicituri unde Uan , inquit p. H. es distinctio in Munaturatu, non haec mea veitia sunt sed nolo die nodum in

scirpo qti tere. ut est praeceptum,s ut es verismet elui si respectu sa abs voluntate vina dependeat, non autem hocce Sed qua ratione Verrtas

quippe es aliqui εrdine poseris existentia. Qui

vero sic cum de scientia, consequenter veritas rei nonexistentis, imo ne extiturae dari queat. Pri- enim

inquit, concipitur aliquid exsere, aut posse exi-sere sposterius veritaου, quae congruentia inset Iectvi cum ipsa re prout existites reverase habet, resiliat. Vnde nuntiane re exsente, nusta quoque circa res exsit veritas; re intra potentiam haerente, verinisquosparem indois erit sed

confunditur veritas essentiae, cum veritate existentiae; haec non datur re non existente, illa autem quo minus interim asseri queat, nil impedit. Nullo enim dato triangulo verum est, eritq; in hoc veritas eius semper posita quod ex tribus constet angulis: Et ad verilarem ei e ria corporis naturalis etiam nimquam futuri, in Ona futuribilis, requiritur materia de forma Mathematicus demonstrat veritatem Ecclipseos etiam non existentis etiam interveniente fine mundi non extiturae.

Fingi etiam nullam utiqtu contigisse e nubibus co-

43쪽

ruscationem, verum tamen erit fulsuresse meteorum ignitu in Ab aeterno jam verum ait ignem non esse aquam nec eam este posse a hominem non esse bri tum quiquid sit de veritate cognitionis,qua sinet

ovaimentiis cwn re, quam etiam D n.m dor cum, ritate ei interita quae inessendo inlis, quaeque aetiam existentiae neque includit, neque excludit, confundit.

Suffcitius Gors concedente,quod re irin. e. non repugnet exsere,&sica existentia abstrahat non enim aliud & nos urgemus. Sicut vero infirma est modo allata latio, qua nostra gratis oppugnatur distinctio, ita nil concludituis Nobilissmis, quando sic insem Praeterea si a volantate Dei provenitiae naturata uis exseu praeceptum, .g.s ita emprimitur, adulterium est omittendum, etiam n veniet eadem a voluntate rivina concipiaturus veram, .s adulterium es turpe, adaiserium M. mersatur naturae hominusciali Nam res praecepta.

concepta ut veritas praecise non debet dici lex turalis eum aliud siti gale, quod non nisi consequenter ad voluntatem legislatoris Dei se habet aliud nioris, quod si veritatem ipsius internam tarmalem species, antecedenter limul eandem respicere a nobis as seritur quicquid it de voluntate consequenter apis probantes elusque productionem sapienter decernente, quod in quaestionem non cadit , Falsum d

niq; est quod addit m qu pepropositiones in esse. Et aequiposient cum eriam posterior, quae assectimn m aut essectum actionumenta exprimit, prin

44쪽

praecepti quos rationem compsectatur Aliud quippe est deuis aliud obsigari legaliu i quae laut in eia tectu non aequi pollenticum hoc vim quandam coachivam utra importet , cujus illud saltum fundamentum de causam dicit , sine a ali legali obligatione , ita diue quoque illae propositiones, quarum illa obligationem lisalem , hae verb decorum4 obligabilitatem Ormaliter exprimit in effectu quoque sormali aequipollere dici nesciunt. 3. s. Sudes denique D n. P stiuisis est in oculis dist. s. internioriae S uegale, de qua cum aliud nil p. v. dicati

quam quod apparea in th, o non nisi adfatvamdam ab ardam thesin irim fingi, manifestum est

non elidi,quod bono nititur fundamento. Quae enim ratione sot mali differunt, merito ceu distincta apprehenduntur. Et miror, qui is docti is sui oblitus inepte quo elogio ego non nicaveor, cum in Spec.

Controv. p. 36. Gronum quoque eodem Ommenda-

vetit idiscrimen inter morale Flegale in bonestare actionumfingi eo mentat, cum immatimas, in qua

illeformati actona moratu consistere fingit, in Elem l. I. Nde J. N.&G. . r. 3.&ιὸνων omnino differant &aliud ex iplius Puferula mente sit loqui deformati acti --ra aliud de nomis acto moralis,seu delege. Qua re cum in cassum nostras elidete distinctiones laboraverit, non aegr seret CLmfertilaritus, ubivi in seque tibus illae a nobis fuerint rursus usurpatae.

c. Posthaec invidioia passim satisque cavillatorie exagitat quod Grotianae, Scholastieaeq; fpotheseos absurdae, SI NON DATUR DEUS ad hominem disputans ccclivi minuuacia dc post adducta Prae-

45쪽

-: Io. : Litionis ineae verba , quibus expresse protestatus sum, quod p. 36 sq. Disquis . factum me ad hominem disputando ita loqui mirum,inquit,quueturum orthodoxum coegerat borare ire adstruendam originem honesti , a Dei voluntate non δε- pendentu, ob impiam Fabsurdam Scholasticorum

'pothesin imis nodatur. Quaeritque: Mesam res

redierit, ut cogamur solide phiosophari, quia S .phsuisibila placuit Sed fallitur quando me ob

Seholasticorum hypothesin coactum esse laborare circa adstruendam originem honesti,a Dei voluntate non dependentis, sibivi aliis id persuasum D n. Pigendas ;mentemque meam pervertit, cum eandem ad hominem tantum usurpare constituerim, ceu quam in Di

duisit p. 336 expresse improbavi, partim quod ita ab

iis jam ante me status quaestionis fuerit formatus, ad quorum mentem loqui Iatio bonae oppositionis cogebat; paltim quod illi ipsi Scholastici,contra quos disputare animus erat, illa uterentur. Nec ego illum, quod

solide philo ophetur, jure accusari putaverim, qui contra Scholasticos disputans, quod in hae de Origine J. N. quaestione a me fieri possevi debere, nee ipse Dru fendos negatum iverit, Scholasticorum assumit hyliotheses, absurdas licet, admissas tamen ab illis, ad ita os oppugnandos vel quaestionis ad mentem illorum illustrandae ergo eas retinet. Quod vero una hoc facto doetiin P endorfiana. omnem rationemvi veritatem moralitatis ad voluntatem Dei consequenter se habere contendens, quaeac ipsa Scholastica est, op-Pugnetur,id nutu vitio cru non potestiva lutae, nunc

46쪽

e otti 'ς iure contra me institui. Pervelim autem a Viro, di id foet si is b rimo, quando contra me disputat in nostra Gilo: st QRς, in quantum dissensu aliquid internosin. A, diλει inanda omitti vocem Depenum , cum ad existentiam ea pertineat, tuque in causa esticiente urea explicanda fiat menties de qua non loquor, qui . um moralia naturalia saltem ratione veritatis sitae divi nus voluntatem antecedere concipio Caereium Pim quod attinet hypothesin v mmdatur Dein orin

hodoxum eo modo quem explicavi illa posse uti, O nemo, qui quid orthodo,um dici debeat non igno hos rat, negabit. Disputat, uti notum est,in lib. de J. B. ex aαπρο eadem Lugo Groma, sed ob eandem usurpatam a do- 'issimis operis hujuscensbribus virum non legi not

tuma ab eodem tantum non recte istam ad Ius Nat diuo rae applicatam monent B. Baclerus Com. Gros. p. 7 Drues: trier. Not. in rot. p. 7. Accuratus quoque pieta- uti tisvi Theologiae rotiana censor D. Job saamo iam, deri Grol. p. t u non selum non improbat in Ilazone L Groris hypotnesin Nomiis non existretis in Orbe sed ex eadem assumta, qualis sit boni mali ratio ipse disputat. Ita Clemnis Atreandrinis A. Strom. f. 32 disputat ex hypotheli, i quu a Deo ata erit potestatemfacient ea qua sint prohibita ira ullam paream, sic ex non data divina iustitia vindicativa. Hos omnes, aliosqlIe complures aeque orthodoxia atque eruditione clarissimos viros

sota e philosophari oporteret, si apud sapientes di-

oatoriam sima tris dica locum obtineret. Instat verbo

Vix Celeberrimus: ando praestiterat, sampo est mne damnareo proscribere, ac impro-

47쪽

inquirerede conssitione creaturarum sitatiro crem tore, de indole esse Iussumta causa. Sed hoe est

uti gladio Alexandri ad solvendiim nodum. Judice civautem eruditi, an non faciliusvi felicius contra ad versarium disputatio procedat, quando suis hypothesibus ad hominem retentis oppugnatur, quam si illis , lalsis licet aut absurdis, rejectis novae disputationi occasio praebetur. Quanquam vero absolute disquirere velle de natura rerum, sub hypothesis non datur Deis, nos minime probemus, & de tali speculatione idem fere dici queat, quod alicubi in s ait: Μ ndu exura indarare . in inins bomm m. nec capi humana cofecturammim; quo minus tamen contra illos qui eademitu tur ex ea καὶ ανδ ον,&pio ut leges bonae disputationis efflagitant, disputemus, nil videtur obstare Fatulitur quippe Ius diabis eum ait, inquiride indois effect ablata causa. Ratio enim cauta efficientis

Meffectus item dependentiae , non ingreditur cotisceptum essentiae rei inpiaecisione ista spectatae, quae ab illa abstrahit, uti jam in Disquic p. sos dictum , cum res a nobis iatione velitatis suae, quae in se saxum quid&immutabile est, cuti non quidlibet quodlibet esse pollit; atque, ut ita loqui lice. at latione connectibitatis requisitorii essentialium sor malis, ex interna ill riim congruentia ad hanc praecis Felsentiam per se definita, exortae, non verb ratione existentiae, ad quam dependentia pertinet,in hac considerentur quaestione. Nec agitur de essentiis ut habent effectus rationem, sed potius quo inodo illae se habent ratione veritatis suae, qua ad certam taeterminarum essentiam h minis v.c. ortavi detrimi in requisita asatialia sunt

48쪽

necesibila, quoriam natui alis mutuaque ad invicem habitudo , non quocunque modo , sed determinata quoque eliab et ratione, ob illam ipsam quam ha

Dent indolem, naturam se. talem. modo datam ra-

' tionein,quod sc. non ex quolibet fieri pollit quodlibet. Nec deformare licet conditionem huma n generu, bis ista hypothes Si nond.eu Deus cum veritas rei sit immutabilis,ita ut simpliciter implice contradictio. neni, hominein aliud, quam rationale esse animal, homo non rationalis sit non ens fictum quidvi fal- sum. Pergit autem ulterius Denis concursim in principiorum, quae t secundum se meam mentem

ex se dari esse morale, FDei voluntate constitutus eis,nostrai P EM F. propugnatur sententias ali. runde onusseratur , ostendatur e in origo 'denis se ipso citra concursum Dei aut alter in causae ex- rii festatuaturilam etiamsi Diumacet credemin,

hune mundum ex concursi uerruit atomorum in tantam pulchritudinem surrexisse. Sed salva res est, doctissime PiseMου Non enim sortuitus sanis

gitur conditionum, ex quibus unitis esse morale con iurgit,concursus : Non etiam voluntate Dei constitu tus idem negatur; congruentiam saltem istam illorum principiorum, quam veritas τι esse moralis exigit M quod noce illoru unione formaliter consurgat etifis iptam Dei voluntatem antecedere contendimus. Oe autem inde ortum est,unde otium,quod trianguluin tres requirat angulos, aut quod duo contradictoria

49쪽

dem Opraescindere in Philosophia licet, e Im

ribin natura conjuncru unum considerare nonconfideratis reliqui non tamen ut pracso antecedente, constequens ab hoc naturabie depenaeenseriam citra idem subsistere gas ι seu ut negara causa essectam nihilominus sustinere veta. Atqui nec hoc facio: Nec de reisubristentia quaestio est, eum

praecisa dependentia naturali praecisa etiam ratione effectus, fallem de reisualis sit ratione veritatis formalis seu essetitialis, mini sermo sit,quam concipi non concepta dependentia, & praeciso respectu ad musamessicientem, non repugnat. Fraudu denique a me, uti putat, commissae opinio per vocabulum tibere, ex mera proficiscitur suspicione cum istam conistra quam protestaturin Pasitndors sententiam, nisi ipse illam sibi tribuerit,a me illi impuinri non memi

nerim.

LI. Propius Idem .s.aecedit ad examinandum,seu

potius improbandum, an aliquid antecedenter ad divinam volantatem; et praecis eademisse bonum e malum dici debeat si vero qualia, quae

contra nos disputantur, sint intueamur . apparet secundum Character Theophrast. p. m. . quando C Milatores. facta, tum dicta assiarum in deteritis mine Icti-bit, virum celeberrimum non sine cavillic quodi ce tamen illius dixerim,rem gerere, qualis est qua

do ait: Miram audaciam, Vinquis non assurgere, es constanIta divina tam multam deferret fortasse ideo non amplius desulioria quadam leo

50쪽

δα in Deo metuitar, quia jam magno cum superci- aerariM lio definitam fuit quid Deum deceat: Non e- dira immatus mihi supercilium,quod de re quod Deum deur, iis iam μ' prando disputavi, obiici potest quam paulo qui Ebr. h. o, ' loquitur . cuius vel ba ista distertation quae h, i sty 0gitui implicatum ivi. ρεγε δ αὐτωgis Ταπαda c inquit Apostolus item quando sic peigit p. t .

g ai re ut ostenderet, huic universo' , igeneraa hominum honestarem morum conia D Ea s re posse, si vel maxime Deus non detur. Hoc bis xi g Apee I verum ratarie in amor tantopere homiis ais stes urit cavillatio niani sesta est. Neq; enim miis

iiii , mente Vel hoc vel istam h pothesin opustare venit. qui Contra Scia olasticos potissim si, in liuniti Indiffere os eismi autores, disputans, ast unua ad hominem illorum Iavpothesi discrimen naturale honestorum Sc turpium, consequenter tantu ad divinam voluntatem se ha- bere ostendere volui non ignarus, non dato Deo,nihil

in hoc niverso quod a Deo depedet actu existere pos se Insignis autem Viij p aecipitantia apparet,quando

lis, oportet, in t sarribilem bel am esse inm Indif

ferentismum, sinu Tene rons de quo vid. fend. Specim Contr. p. i s. fetum, quod ιι ex fun- amento de ui negarat, nisuZponatur, Deum non inri. Quis hoc enim unquam dixit eum ista hyp . si fuerim usus , ut ad Scholasticorum disputandi methodum me accommodans illorum sententiamcxaminarem Mariaqui Dre Uendosis credi- deram

SEARCH

MENU NAVIGATION