De servitutibus prædiorum, auctore Henrico Cordo Stevero

71쪽

sa Cap. II. Nonnulla, quae Romani

Ad hoc exemplum innumerabilia alia fingi possunt. Fac enim, alicujus pratum prope ad mare situm esse, ad quod per alterius fundum viam habeat; maris impetu avulsum est; an Viae Serritus madinobit Νullo modo.

s. 5.

Rea in servitutis alipulationem venientes debere' esse perPetuas, jure quidem antiquo. Nunc ad illam, quam Icti polissimum sentiunt Perpetuam serritutis Caussam, adgredimur, utpoto ad res, quae in servitutis stipulationem Veniunt. Regulam ipsam autem lati nostri est his PAVLLr Verbis Composuerunt δ).

Foramen in imo pariete conclavis vel triclinii, quod esset proluendi pavimenti caussa, id neque sumen esse, neque tempore adquiri placuit. Hoc ita verum est, si in eum locum nihil ex coelo aquae veniat; neque enim perpetuam causesam habet, quod manu Dp at, quod ex coelo cadit, etsi non adsidue fit, ex naturali tamen caussa st, et ideo perpetuo fieri existimatur. Omnes autem servitutes praediorum perpetuam caussam habere debent, et ideo neque ex lacu, neque ex stagno concedi aquaeductus potest.

72쪽

circa servitutes pasuerunt. 63

In hunc PAULLI locum immensos Icti nostri commentarios scripserunt; nobis anxie scrutari non

lubet, quoniam eX iis, quae dicta jam sunt, sponto sua emanabit explicatio. Servitutis jus vi ipsa perpetuum est. Quid igitur est, quod miremur,

res, quae aut usu et tempore, aut aestatis vi con-

sumantur, ipso jure in servitutis stipulationem venire non posse 2 EX lacu, stagno, piscina Viva aqua carentibuS Servitus coneedi non potest, quippe

quae et eXarescere Possunt solis ardoro Et con

fici usu. Item, ex iisdem sere rationibus,' neque ex cisternis, quae imbribus concipiuntur R). Nam licet aqua pluvia perpetuam habeat Caussam, tamen, ubi collegeris aquam, perpetuitatis notio evanescit, quia ea res, quae antea quasi omnium fuit, tua facta est. - Quodsi ΡAULLUs dicit, id, quod manu fiat, perpetua CauSSa Carere, hociquidem exemplo antlia in fundo serviente et sumptibus ejus, qui jus concessit, posita intelligatur, necesse est, id ost, machina ad hauriendam tollendamque aquam apta. Quodsi ex coelo aqua veniat, perpetuo id fieri existimari statuit, quoniam ex naturali caussa fiat. - Sic enim, quandocunque pluit, sua sponte aqua pluvia ad te pervenit. Exempla igitur, quae in Seoitutibus perpetuao Caussae existimandae sint, adferre juvabit. Habendi

73쪽

64 Cap. II. Nonnulla, quae Rom ni

juro constituto, id, quod servitutem mihi praestat, perpetuum eSSP debet, veluti in servitute oneris ferendi paries, qui civili quidem ratione pars tuus habetur. - Ιn servitutibus iaciendi id, quod factum meum Sentit, per Se perpetuum est, veluti in servitute itineris, Viae, fundus ipse, qui servitutem praestat; item finis adsit, id est, utilitas servitutis. In Servitute aquaeductus vivus fons esse debeti Quid autem dicendum est in servituto arcnao fodiendae 3 QuamVis hujus servitutis exe citio ipsum fundi servientis corpus minuatur, id

tamen nullius momenti Videtur, quoniam nunquam periculum erit, quin ipsa fundi substantia evox tatur. - In servitutibus Proisibendi ea res per sis perpetua est, quae utilitatem nobis praestat, seu Propter quam servitutem stipuIati sumus, veluti in servitulo, ne luminibus officiatur, aer et lux λ). Aliter forsitan statuendum erit, in eXemplo, quod supra posuimus, Si quis alteri cesserit, jus sibi non esSe aquae quaerendae, Scilicet, alterius aquaσgratia. Quodsi aqua ejus, . cui Servitus debetur,

Omnis exaruerit, Sublata Servitutis Cauma, . S V

tutem ipsam evanescero dicendem erit; - nisi forte objicias, aquam ad suas Venas redire posse; quoatamen, praeterlapso Statulo tempore, minus Probo, sed conjicio, alterum, qui servitutem debuit, Si novum opus moliri voluerit, non esse impediendum.

74쪽

, circa servitutes pasuerunti L 63

Neque praetermittendum est, Romanos destricto jure Inultum remisisso. Sic aquae ducendao servitus proprie non nisi CX capito i fontis constitui potuit, Postea tamen i CX quOCunque loco concod batur. Dubitatum etiam Vides, an castello, ex quo per Totam aqua tollitur, Servitus aquaehaustus imponi possit. obtinuit autem, tuendum eum esse, qui hoc jus legitimo modo Possideret. Verum id ita non erit accipiendum, quasi noviore jure Η mano vanum Sit illud do caussae perpetuitate principium. Νam, nisi Vi S laus erit, ne late dictum quidem tueudae POSSessionis gratia propm situm valebit b

caussa principium viade absurdum esse opinatur. Quod vero doctissimus vir hoc maxime adhibuit argumentum: iter, actum, viam, pecoris ad aqvam adpulsum, aquaehaustum, neque adsiduolari, neque siue facto hominis unquam exerceri, ideoque perpetua caussa ea omnia carere: id multo absurdius esse Existimo. Num urbanorum quoque Praediorum servitutos quao in habendo consistunt, quasi facto hominis possidentur, quod supra docuimus. Sed fugit doctissimum Virum, in fundo ιerviente perpetuam caussam Positum esse debere.

75쪽

- 66 Cap. II. Nonnulla, quae Romani

Fatendum autem eHt id, quod res est, THo-ΜΑ s1UM, falsis licet rationibus innixum, non sine aliquα caussa in dubium vocasse illud principium, quippe quod ita non Valet, uti plerique autumant. Quaenam enim in universum perpetuitatis caussa esse potest, nisi nostram illius positionis adhibueris explicationem 7 et quamquam nos non absurdum PutarimuS, ea, quae Omnino circa servitutes o linent, Iioo loco tradere et ad illam regulam adnectere; tamen Icti Romani tunc demum, ubi de aqua disseritur, hoc in medium protulere pri cipium.

eg. 6.

E c. jure servitutia eum, qui debeat, ad faciendum omnino adigi non po3εe. Atque cum his, quae hucusque a nobis tradita unt, arctissime conjuncta est ista sere primaria in servitutibus regula: earum non esse naturam, ut is,

qvi debeat servitutem, faciat aliquid, sed ut patiatur

76쪽

circa servitutes paSuerunt. in suo, ut sinat, ut non faciat. Quod quidem,

ut supra jam notavimus, nostri omnes ad unum

fulso sic enunhiaverunt: nusiam servitutem in f ciendo consistere posse. Sunt autem, qui dubitent et disputent, quaenam ratio subsit huic regulae, quam sine valido juris urgumento, quamque temere a Romanis prolatam arguant. - Sed vehementer errant. Νotissimi enim juris est, nullam obligationem, nec, quicquid ex contractu nobis debetur, personam obligatam egredi; neque obligationis in jure Cessionem, ex ceptis quibusdam pasibus, simpliciter Vesere, sive debitoris, sive creditoris persona immutetur δ); ne jus quidem vel obligationem alteri per liberam personam adquiri posse, - unde fictio de dominio litis originem duxit. - Quicunque igitur ex contractu seu stipulatione ad facti praestationem obligat vicinum praeter id, quod ex servitute pati debet, id tantummodo agit, ut ipsum, quocum

contraxit, HuSdemque εuccessorem universalem, si in contracta servitute id actum fuerit, obligatum teneat, minime Vero singularem rei successorem, utputa emptorem, quocum, ut Perdurci, noVacontrahenda obligatio erit. Nec tamen in eum, qui sese subduxit, aut facta rei alienatione, aut alio, quoquo modo, obligationi, faciendorumque prae-

77쪽

68. Cap. II. Nonnulla, quae Romani

stationi, actio tibi ademta est, sive ex stipulam convenias per incerti condictionem, sivo in factum aut doli mali actione utaris.

Hocce jam ex principiis juris Romani statueremus, licet nullum, quod ad sorvitutos attinet, fragmentum nobis Proditum osset * . Eo magis autem mirandum csse videtur, quod HOE PENERUAprimum tam Propo ad id, quod hac in ro verum est, accedens, Subito recta investigandi via relicta, nullam illi regulae inesse rationem contendit 3 .

) Uid. o. g. ULPIANI seam. lit. XIX. f. IO-25. Etiam do hoc Icti Ioco plenius disseremus ira singulari Ιibro do dissicissimis fragmentorum sentontiis. - Vid. quoque MuHLENBRUCHII mei diss. de juro eius, cui actionibus cessit creditor. Itostochii CCCXUH. P. 16. J L. 15. f. I. do servit. I. II. de annuis Iogatis. a) Comment. ad Inst. g. 35 I. - Vid. autem WEBARI, clarissimi viri not. I. ad illam Splium, ibique cit.

De fundorum Dicinitate. Fundi autem, ut servitus constituatur et, ut Seoitutis possit esse utilitas, avi contigui aut vicini esse debent. Quamvis Romani omnino statuerint,

78쪽

circa servituteS Pasuerunt. 69

si fundi vicini non sint, non nisi per fundum inter medium semum propagari servitutem; hoc tamen in uniVOTSum Verum non est, sed magis ad faciendi servitulos pertinet δ). Videamus itaque, quid in omni rerum genere res ipsa poscat, ad variam servitutum naturam attendentes. Νam Iiic quoque animadvertero licet, absolutam esse et perfectam

illam distinctionem in habundi, prohibendi ol faciendi jus. Habendi enim jus maxime Vicinitatem, ne dicam contiguitatem, desiderat, quoniam rem meam, Per quam habeo servitutem, in alieno habeo, ita ut fundi mei cum fundo vicino quasi conjunctio sit, veluti in servitute oneris ferendi, ligni immitendi. In projiciendi quoque ferritute

mea res in alieno Esso videtur, quia Projectum fundo vicino, Cujus et aer est, superpendet. Una servitus allius tollendi, per quam habeo altius aedificatum non in uti no , sed in meo fundo, hujus rogulae CXCeptionem facere vi lotur. Haeconim Servitus revera a ceteris discrepat; atque paruin abest, quin Praecipitanter nunc eam ex plicem; quod autem ex re est, ex sequentibUS concernas. In prohibendi servitutibus fundus in termedius serVus Sit, necesse non est, scd sussicit,

79쪽

Haec servitus et ei, qui ulteriores aedes habet deberi poterit; et ideo, si inter mens et Titiae aedes tuae intercedant, possum Titii aedibus imponere, ne liceat ei altius toltire, licet tuis non imponatur, quoniam, donec tu non extollis, est utilitas servitutis. Sic alius quoque PAULLI ) locus ex libro I. IIa

nualium explicari pote i, qui nobis quidem, aut quam hanc ratiocinandi viam ingressi eramus, satis impeditus videbatur.

Nemo - inquit - propriis aedi sis servia tutem imponere potest, nisi et is, qui cedit, et is, cui cedituri in conspectu habeant lea aediscia, ita ut scere alterum alteri possit.

Legimus enim modo ante hoe fragmentum: ser vitutem -- scilicet - ne luminibus sciatur - --

poni non posse, si aedes tantum distent, ut prospici non possint. - Quid nunc apertius esse potest 3 Semifutem altius tollendi autem is habet, cui, cum antea altius tollere non liceret, vicinus hoc condonavit.

Quemadmodum vero remotiores aedes debere possunt, ne altius tollantur ; sic quoque remotiores et distantes ulterius aedes altius tollendi servitutem habere possunt. - Haec autem summa est: talem esse debere naturam et situm fundorum seu IOCO-

80쪽

circa serVitutes pasuerunt. 7 I

rum, ut alter fundus ab altero, Servitute constituta, percipiat usilitatem.'). i

s. 8. . Se itutem fundo servire debere. Quantumvis autem omnis servitulis utilitas ad te, ut dominum, revertatur, tamen, quia non propter te, nec, quod ad tuam personant, sed ad meliorem fundi conditionem effciendam, jus con stitutum est, non ultra, quam utilitas et usus fundi exegerit, Exercendum erit. Respiciamus enim ad Primordia servitutum et ad primas quasi efficientes cauSSM, en, naturalis, Veluti aquae pluviae, aut eisitis, et ad primi possessoris neceSSitatem spectantos, veluti Viae, id est, exitus ex suo et aditus ad suum fundum. Mox ud utilitatem res exte debatur, mox ad amoenitatem. Nunquam tamen obliviscebantur Romani Icti: fundum fundo servire, nec vero hominem fundo, - quod modo ExpΟ- Suimus, - nec fundum homini, qua tali, de quo