장음표시 사용
101쪽
hac graviginta quaestione. Et maxime cum huic majorum doetrinae confidens Augustinus pugnaverit contra Pelagianos. Etenim Putiano redarguenti ipsuin, qutid a praeceptorum suorum doctrina nec minimum discreparet, sic respondei lib.6. contra Iuliatium nun . Magnam te mihi putas invidiam comparare, cum dioir, nihil me d me, Praeceptore differre. At ego in laudem meam tua fumo convitia, oec. Praeceptores meos negare non debeo, qui me ad hoc Iannis Avorioli dictum in-
temgendum suo litterario labore iuverunt. Meus Praeceptω eri Glyprianus , qui dicis sire. Meas est Praeceptor Ambrosus, eujus non Dium Iibros legi, sed verba etiam laqueutis audivi oec. Ego adversus', dr meam defendo , illorum fudim, quos palam times habere inimitas , es' invitus pateris Iudices. Haec Aousivus 3 ex quibus perspici potest, qiibd in dogmate de praedestinatione nihil fideles docere voluit a
se excogitatum, vel quod Patribus antiquis adversum crediderit. 83. Etenim si Apostolicas traditiones venerari velimum, ubi expresese in Sacris Lirieris non habentur, alia non apparet via, quam communis Patrum consensus, quibus, ne quid minuis nobis deesset de gloriaveritatis, bc ad noliram eruditionem de ejus cognitione, Deus contulit Scripturarum scientiam, intellectum, & cognitionem, ut nobis mani- fellana facerent veritatis claritatem. Ita ad Africanos Episcopos scribit
Summus Pontifex Zosimus Epist. 3. Charitatem vestram tum Apost
ncae Sedis auctori ale, quam mutua amoris affectione G-mmoueo, ut Iam in euia verira Sanctarum omnium Scripturarum, qaae secundum ιν ditibuem Patram, atqae maioνum praecepta sunt , praeceptis, observa
tionibusque sinciant. Rufd illie non abunduus Z esuid non Dei spiriis, di vocibus plenum sit. Nisi libet unumquemque plus sibi eredere, is
que defui ali judicio. Hoc sane maxime necellarium , dum ad indaginem Ascaciae gratiae quis pervenire desiderata vel 9uia humana tuens mortalitaris tenebris involuta, ad hoc incomprehensibile ascendere aliter non valet: & ut consona, & uniHrmis priscis Ecclesiae Patribus , SMagistris fidei sit nostris temporibus doctrina gratiae , ne gratiam prae
dicemus, qualem quis fibi fingit, non qualem veritas dicit, bc Ecclesia
84. Conserantur Patrum sententiae, de quibus plura diximus sep risis disp.9. Dub. i. qui tametsi diversis tempori biis locis floruerunta in eadem permanserunt doctrina: quibus merito assentiri debemus, δέ quidquid ipsi uno, eodemque consensu aperte, is uenter, Perseu ranter tenti ille, scripsille , docuille, noverimus, id nobis quoque, de
posteris omnibus credendum este proculdubio intelIigam et cum haec de gratia doctrina ex ani vivi in animum nobis semper commendata sit. Tot, ac tanta sunt Sapientum testimonia, ut deficeret mihi tempus, si cuncta vellem recensere: unde brevitati studens haec pauca seligo . Divus Gretorius Mouas lib. t i. moraL super FG. cap s. Erer suum
102쪽
De excellentia doctrinae D. Thome . 7s
per junitiam dieitur Deus, quando cor reprobum per gratiam non emollit. Cassio rus super Pial. m. I d nsiis esset bonae voluntatis initium , nos magis poneremur fundamentum, ubi Mi caret Dominus a quod certὸ nulla Ptes mesiis ianitas approbare . Illi obedienter audiunς , quos ipse facit audire . illi pro uὸ eapiast, qui manus divinitatis accipiant. Nam pori vitiatam humani generis naturam , liberi arbitris Distiferam partem Dominas tribuit, est operationem ipsius DFpietase concedis. Haec quirim larias B. Aquinnas, hare Actsimas HieroΠmur. hinc Pro per eonfessu generalitatis divino manere docuerunt. Et ad verba illa Psal. 64. Beatus, quem eluini, ct assumpsi . sic illud elenui, exponit: at hane electionem nemo fuis meritis applicaret e sicut, o c. Ouia nequeant illae introire cin atria Domini π xos caelesis misericordia dignatur eligere. Et ad illa verba Psal. 92.
'arata endes tua ex tunc ararata , inquit,significat praeisHinationem.
quia totum is illa veritate con it, qui aia in administratione mund.
8s. s. trudentius Episcopus notanas eamdem apertissime docet dorarinam in Epist. U Hinomarum. S Parduliam, quae legitur to.2. Ma guini par.6. Hoc primum, inquit , praecipueque moNeo, , postulo, ut doctrinam Beatissimi Patris Avuirini omnium absque ulla obiritate undecumque docti i, Sanctarum Scripturarum auctoritati is omnibus eoneor issimam squippὰ salius Doctorum obserusa earum Drupulosius rimatur, diligentius exquisierit, verius invenerio, veracius protulerit, luculentius enodaverit, Melius tenuerit, roburitas defenderit , effusius disseminaverit Oessi Ponti catcs tempore commento quolibet impugnari non permittatis: quando tanto exteriis gratia mu-Nere donata exi t, ut nullo erilinquam conamine allatenus emelli possit: eism eam, Apsolicae Sedis sublimitas , er totius Ecclesia Catholicae revitas, auctoritate concordis Eapprobari t: adeo ut nullus ei singulariter, verum Universitati Ecclesiae Cattitilleae cum ea, di in ea queat anniti. Et immediate referens laudes, quibus, S celebratu, fuit Augusinus 1 Suivinis Pontificibus Innocentio , Eosmo, Bonifacio, Cael sino, S E Gregorio, addit: Cum aliqui Gallorum nequaquam praede-Hinationem perditorum reprehenderint,sed Sanctorum praedesinationi novo colludio derogare mainerint, quorum infanae praesumptiovi mem rabilis idem AuguHinus Doctor eximius, petentibus Proypero, ct Hilaris , ortbodoxe respondens, duos libros , alteram de praedesinatione
Sanctorum, alterum de dono perseverantiae plenis Θ, fideli d qua confecit: in quibus perpauca de praedestinatis a interitum, quam plu-ro vero de praedestinatis ad gloriam varissime disseruit. Hic etiam E piscopus cum interelle non pollet ordinationi Raneae Parisiensis Episcopi, eidem consensum exhibuit, ea tamen conditione , ut se addictum Samctor Patrum doctrinae circa gratiam testaretur Episcopus, S specialiter quatuor capita tueri, ac defendere subscribereti ut constat exsequen- tibiis verbis: Praesentiam caeteris, atque Legato no rae Ecclesiae Presbγ-tero Arnoldo mei eo ensvi praesentiam eateniss exhtheo, ut his, qui
103쪽
ordinandus est, Agostilicae Sedis omnibus issilutis, O Beatorum Patrum Innocentii, insimi , Bonifacii, Sixti , Lecinis , Gelusis, Caelestini, Gregorii , Hilarii, Ambrosii, Augustui, Isidori, Primasii. GLxentii, Gregorii, Hieroumi, Cassi dori, Bedae, aliorumque adaequὰ tholicorum, atque orthodoxorum virorum scriptis, er dictis, ac uecialiter luper quatuor capitulis, quibus omnis Ecclesia Catholica amversus Pelagium, ejusive Har eos sequaces pugnavit, ac vicit confitendo jubscribere,fubscribendo confiteri voluerit ejusmet ordinationi consentaneum esse profiteor. Sin alidr, prorsus neque assentior, neque Melibus Griritanis assentiendum suadeo . Primum autem ex quatuor Capitulis est sequens: Si sine ipsa nibia hori nos polfe nullatenus aut cogitare , aut velle, aut operari Mamus. Secundum verti: Si Dei omnipotentis altis ς,secretque eon σcredat, atque fateatur, quosdam Dei gratuita misericordiε ante omnia faecula prae Minatos ad vitam x quindum impersirutabili juriitiάρraederiinatos ad paeuam a ut id videlicet, sive in salvandis, sive tu damnaudis praedestinaverit, quo e praescierat effeIudicundo facturum, dicente Propheta: feeit , quα
futura sunt. Et relatis duobus aliis Capitulis, sic concludit: Et licet quaedamsut alia, quibus in Pelagio damnatis universaliter Ecclesia consenserit, sategerit, atque subscripserit, haec tamen specialiter amωersus eum , ejusque complicem per Apostolicam Sedem 3 inflantia Bearis i Aurelii Curthaginensis Episcopi, atque Augustiui cum aliis a A. Episcopis ab ejus pravsimis fensebas eruta, vindicata, multis tam Lpiriosis, quam libris toto orbe vulgata, omnis, hodieque gaudet, confitetur , praedicat, edi tenet , atque tenebit Ecclesia . 86. Beatus Lupus Ahbas Ferrierentis in Di eces Senonensi scri-hen, Hiuomaro Archiepiscopo Renrensi, ut legitur tona. I . Maugui ipar. I9. sic ait: Haec verissima videtur sententia, ut praedes riuatiosit ivbonis , juxta tutellectum doctissimi Augustini, gratiae praeparatio. Prae destinatio autem in malis, secundum nostram capacitatem gratia sub tractio. De quibus idem certissimus Auctor itassensit: quibus non vult subvexire, non fusueuit, de quibus in sua praedestinatione aliud judicaVit , ita tamen , ut tu utrisque Creator aequissimur inveniatur, dum π aliis gratiam misericordid impertitur , ct is ris eamdem gratiam,
quamquam occulto, iurio tamen judicio, non largitur . . . . Cum ergo communiter omnes damnati simus, cujus nostrum vult Deus miseretur,er quem vult indurat a Me es, in propria duritia derelinquit. Misere-rur magusi bonitate, indurui uulta iniquitate .... Nemo tamen opiue
Iur , aut justis, aut reprobis praedestinationis veritate fatalem necessitatem induci, eum in utrisque suspicionem nectistatis libertas violuntatis excludat. Siquidem electi accipientes is Deo er velle, er perficere libenter aguut , audesempiternum praemium consequantur , perversi autem deserti ab ebdem Deo, non inviti, sed O ipsi libenter aeuut: undis in aeternura meritis puniantur. 2ss veris , ns, ut mitius loquar, rar dissimus , ibi asserat necessitatem, ubi videat reRuare voluntatem, Neι
adjutam misericordid, vel defertam divino iudicio Z
104쪽
De excelsentia doctrinae D. Thomae. 77
S . S. Remigius Dioecesis ejusdem nominis Archiepiscopus in lib. De tenenda immobiliter Scripturae Sundiae veritate , ct Sanctorum omthod xorum Patrum auctoritat deliter sectanda, id inclines anter prinnunciat. Haec igitur cum tetigemus, , adjuncto nobis Fratrum no-srorum, Deo donante, bene studentium , ct recte intelligentium ci legio, pia, ct fideli attentione gula pertractassemur. graviter pereus, oe' confusi aximo vidimus tu eis, O Scripturae ganctae certis amveritatem ,-Beatissimorum Patrum , praecipume S. Augurinii reverendam , ct in omni Ecclesia Catholica receptismam auctoritatem novo couatu , er ausu nimis temerario impugnari, edi quantum in ipsis fuit. improvide, atque insolenter labefactari . Et pag. 2os. inentein Aousinistrinatus, oc secutus, ait: Beatus quoque Animes, ediatoriosas Confes=r Fulgentius de hae judicii in utramque partem prinycientia , or praedestinatione egregium librum scribit; qui sicut er eaei ra ejus admiranda , dr veneranda scripta, semper ab Ecclesia Meliter
receptus, edi inter Scriptores Ecclesiasicos laudabiliter annumeratur est . Et nunc nescimus, quε ratione, immo iusidelitate, eoutentionesmul cum Beato Augustino objicitur i ct ab eis, qui Catholici videri volant, tales , ac tauri viri Dei iniouissime injuriati, er spreti vielut qui uiliae, purgamenta Cilissima conculcantur. Et es nimis mirabile, immo horribile, quomo , ut suis adinventionibus, is ineptiis credatur . exigant, eum ipsi Beati mos Patres, er Illuseris os Doctores Ecclesiae ahecerint. Aeper hoc ni e citius corrigere deant veris ρHaeretici indicari possunt, qui fidei, ct ehantati, σsincerissimae Patrum diactrinae non communicant ,sed insuper cum ipsis etiam Scripturae Santiae caelestem auctoritatem eontemnunt. Id itertim expressit mirum in modum cap. 9. ubi hanc mille magni Augustini sententiam prasupponit plane certum , his verbis: Denique de Beati Augusini libris, erscriptis, in suibus ex necessitate Lovae, id es Pelagianae, haerem δε- Hruendae, er dei Catholicae defendendae innantissimE intentione de natura, ct gratia; de gratia, libero arbitrio; de correptione, ει gratia a de praedestinatione Muriorum , O bono perseverantiae, ac de Baptismo parvulorum I juxta profunditatem Scripturae Sanctae , o Evangelicae, atque Apostolicae Mesrinae regulam, multipliciter typutatii adhue ipso vivente , sicut Prosper, δ' Hilarius ad eamdem cribunt, ct mulia magis pori obitam ejus propter obscuritatem rerum , ct earditatem minis1 intelligentiam multiplex querela, maxime intra GaIlias exorta eri. Sed continnis per divitnae misericordia providentiam ,
ct Conciliis, er Statutis Beatissimorum Patrum, O Decretis, atque auctoritate Apostolicae Sedis Ponti cum solertissimὸ fedalsi, atque fanatε: ita ut finitis, O indisciplinatis quaesionibus lentium imponeretur er Sanstissimi, ac sincerissimi DoL3oris auctoritas in omnibus Eecisis, atque in ipsa Sede Apostoliea eonfirmaretur. Denique Beatissimus Papa Caelestinus ere. 88. Eidem sententi. e adhaesisse videntur alia sapientiae lumina . Hincmarni in suo opere de pi aedest. laudans M. P. Augustuum, prae ser
105쪽
, sertim In libro de praedest. Samstor. , ubi reserens varia SS. AMUM,S Prosperi testiinonia, sic habet i Haec es immobilis veritas praedestinationis, edi gratiae, velut Apostolus ait: Elegit nos in ipso ante Mundi eoΗitationem , praederiinans nos in adoptionem filiorum , non quia per nos sancti . O immaculati futuri eramus ,sed elegit , praedestinavitque, ut essemus . Fecit autem hoc secundum pliacitum voluntatis suae, ut nemo de sua ,sed de iIlius erga se voluntate lorietur . Fecit hoe fecundum divitias gloriae fuae, fecundum Muam voluntatem suam, quam propo fuit in dilesio Filio suo , in quo sortem consecuti fumus : praedectinati secundum propositum , non nostrum , sed ejus, qui universa operatur, que aded u ne in nobis operetur , velis: operatur autem secundum consilium votautatis fuae , ut simus in laudem gloriae ejus. Etenim hoc proposito eius eri illa Eleuorum propria vocatio , quibus omnia cooperantur is honum, qui secundum propostium vocationi, di sine paruistentia sunt .dous , vocatio Dei. Et iiDinediate addit: Talis effides Orthodoxoram de praedesinatione Lanctorum . Consi initi voce loquitur Abbas Gilbertus serm. go. super Cantica: Novit Dominus, qui frent ejus: ideo moveri που pinunt ad fremitum Leonis. qui immobili Diιλnae notitiae continentur signaculo . bonum enimnnaculum notitia Dei.
Notitia , qua secundum propositum est, secundum quod vocati sunt Sancti. Firmum e=ZAZσaculum hoe notitiae ejus, Mia nihil ei deperit.
Non tantum non seperit ei nihil; sed ipsa salvandos parit, ipsa praed Rinat, infasiguat quos suos esse velli . Vide duas h as signaculi
partes: unam Divinae tantum tralia, alteram, O libertatis, O grariae nostrae: illam propositi, banc adjutorii. . . . Illa causa, haec eri illius esiectus. Audiendus etiam Abbas RiUyalencis . tare sordirus Cisteretentis in suo speculo charitatis, ubi ait cap. m. Ut opus, quod in uinhir ,me per nos operatur, etiam nostrum sit, inclinat voluntatem, ut eousentiamus ,sicque ex ejus gratia merces fit norira . Ut autemsim v Iens in bono opere , Deus es , qui operatar er .esse , tuam deinde voluntatem excitans adpetendum, ad quaerendum , ad pulsandum , dat gratiam pro gratia, perficere scilicetpro bona Ooluntate . Postrem3 quia Vita aterna bonorum operum merces es, ipsam dans coronat dona sua, quae etiauit esse merita nostra. Et cap. is. Cum ut que parvulos parteneat involutos damnatior cur ille eligitur, Me respuitur Audi quare : quia Pacob, inquit, dilexi i Esau tamen odio habui . Injustum clamas . Nunquid dicit figmentum cte. Si ergo homo ex vasis, quae facit,
quae volucrit, deputat honori, quae voluerit, exponit contumeliae, nec
quisquam eri, qui causetur injurium I tu calumniaris ,si Deus ex vasis omnibus justissimae contumeliae expositis , quae voluerit, assumat, qua
voluerit, relinquat, quibus voluerit, debitam inferat damnationem. 89. His sane nihil amplius requirendum ad certitudinem, probabilitatem majorem, , carentiam omnis falsitatis. Standum auctoritati Scripturae, SS. PP., bc Scholasticorum doctrInae. Non unius, aut duorum auctoritatem adducimus, sed quod Omnes uno, eoden que conse su aperte, fiequenter, S perseveranter diversis tenuere temporibus.
106쪽
De excelleatu doctriae D. Thoma.
Docibilis ratio nescit contradiem ri remignare non vult; auctoritvibus SS. PP. fideliter acquiescit, & tam 'atu coelesti hus oraculis dissentirdi non audet: cum ne Doctores super Doetores simus, Patribus saera dogmata probantibus, S decernentibus obedire justuin sit. Quocirca Sch. I a Thomistarum doctrinam hane, veluti paternam quamdam haeredit tem conservat; S perseverare vult in doctrina a tot Summis Pontiscibus , Conciliis , dc Ecclesiae Patribus tradita: prauertina ubi comperit, Sancios Aratu 'Dium, dc Thomam , dc quotquot ipsos praecesserunt, imcomparabilis cs trinae viros, in eadem ex Scriptura, Conciliis , dc Patribus consiit ille sententia; cui constantius, tenacilisque nititur , Qua in cuicumque aliorum diversae opinioni. Nihil novatum usquain, a sibi pugnans: omnia sibi apta,*coniugata et docet Omnes eadem veritatis lux, quam in Scholis suis praesentena, dc incommutabiliter sibi sinulein venerantur Magiitram a quod dc Discipulis si latio, & omnibus adinira, tioni vile debet. At Auctores oppositae sententiae, non se antiqua: Ecclesiae doctrinae propagatores , sed propriae sapientiat, di sententiat vendi
tatores se jactam olientant. Scientiauisnediam scientiam elle novam, vel novum conciliandae libertatis modum fatentur, Pater Molina hujus novae Scholae princeps in concor. q. I 4.art. I 3. disp'ss. memb. a. & Pater Guy eca, qui q. 6. lnetam. secl. 8. alta illa stientiae mediae mysteria sibi ab annis supra triginta revelata gloriatur: videamur quae supra dix, mus Disp. 7. ,. a. a num. 33. Et verum onmes dieunt; cimi ignorari a nullo possit auctor, locus, tempus, cum quibus discipulis inceperit, eunt qua admiratione Sapientu in apparuerit, dic ex hiaum perturbatione
quando ad judicium, S examen fuerit addircta . D. PIures gravissimos ejusdem Meletatis Theologos disp.' duta j. 4. S s. adduximus, qui sent tiam T inistartim amplexi sunt: . quod magis mirandum , ipse P. - , eximius electus Jesuitar aclispi irator, Hispania in petiit, Societatem deseruit, ac publice sententiam Thomistarum docuit, teste Ilimo , ac Rmo Domino Fr. Petro da pia . ut refert Paulus RGai . Cap. a. secl.6. compend. Ηist. de alsexiliis. Idem affigmant Thomas Gueges in Elucidar. ad mensent Μaii Henricas Gravias Bibliothecarius Apostolicus sub Sixto V. Nec negat Caducifer, qui propterea Baj Iidam pyrobolo comparat; qui primo quidem aspectu ad rationem causat sua luce. ac splendore, sed post se nonnisi fumum, & thetorem relinquit: sed quidquid sit de comparati no ista, fuit ille e praecipuis Societatis Theologis tempore illo. .st. Huius inconstantiae doctrinae argiuuento est triandatum, quod SSirius D. .el. reeord. Clemeus VIII. dedit Rρno ClaudiωAquavisa Soz. Jesu Praeposito Generali, de prxscribenda suis , simpliciter ahRue
na circa eiscaeaan nati ae o Scholis, ct Libris Societatis proscripsit. Quod satis firmat Ciane sis, qui gloriatur. quod RR. Matias Vitablestas eius se in c. Praepositus Generalis ii averta Meletatis Prosese fores a ria determinat ne physicha quamn a ta dubium vocari pes
107쪽
set, an praefatus Rmus e propria sententia id egeriis videtur enim maxime in Scholam Tholuisti eam adhuc fuisse inclinatus. Hinc effugere non potuit Mutius petulantem calamum Theophili Runaudi, qui de suo Superiore , immo totius Societatis Praeposito, non erubuit s Mentia scribere Diatriba s. 3. 94. dam Hrangulaturus sententiam risuitarum, voluit ex prohibitionibus Pauli tractationis de scacia auxiliorum comprehendi tractationem de libertate expedita, ct tractationem de scientia futururum ob conditione: jamque MOLLI Tu Do V ITELLICA , manus dederat, contenta, ut tractationes de eascientia abs, ueretur, ne crabones oriacos commoveret. Quidquid sit de eo, jam
equidem liberatos fatetur Caducifer Jesultas a Praedeterminatione phy sica . atque adeo aliquando eos eidem mille adstrictos. 0 a. Nullus est etiam qui ignoret, in hac stabilienda sententia hujus Scholae Proselibres non in uno dicendi modo conflantes stetille, sed passim varios, S plerumque ambiguos: quod non dicerem, nisi ipsa familiarium Disputationum testarentur scripta. Unde in tanta opinionum varietate, nihil adhuc nostris temporibus certum, constans, exploratumque legit ur. Si forte fallor, alii judicent, quorum censurae subelle non vereor. Sed sive hoc verum sit, live falsum, non moror. Hoc mihi certum, quod si nova est , non in SS. PP. investiganda, sed in suis Auctoribus legenda. Rogo enim a vel ante P. Molinam erat vera in Ecclesia in Conciliis Carthaginensi, Mileet itano, di Arausicano hujus concordiae doctrina, vel nonὶ Hoc secundum execrabile nimis, quod absque errore sustineri nequit. Itane coecuti it Ecclesia in cognoscenda vera circa gratiam doctrina ὶ An doctrina, quam ipsi Scholastici , de universa testatur Ecclesia, ei te rectissime in Augustino comprehensam, nullus intellexit , vel attendit ὶ An in Auguriiuo non emicat luce, ut genuinum ipsius sensum allequi non potuerint tot perit illimi antiquioris aevi Theologi , ipsisque solum datum est sapere , S intelligere 7 Ergo climhoc incredibile sit, absolute dicendum, quod ante Patrem Molinam erat vera in Eccles a circa gratiam , & concordiam cum libero a rhitrio doctrina. Rod si ita eli, ad quid novam pro hiijusmodi concordia doctrinam introducere Secundo: ergo vera ,& veris lima erat In Ecclesia doctrina circa gratiam, & concordiam cum libero arbitrio ι at nusquam docuit Ecclesia priscis temporibus scientiam mediam , nec hoc, nec alio nomine exprelsam : ergo haec est inutilis ad concordiam lihertatis. Tertio, viquiro de doctrina illa , quae ante P. Molinam in Ecclesia et dicant, amabo, quaenam illa fuerit ὶ An gratiam elle ab intrinseco efficacem , vel alia ξ Si alia: qualis erat doctrina ista λ Ubi erat ostendant Z od si nulla alia potest designari, nisi doctrina de gratia ab intrinseco
emcaci, ut tot argumentis probatum dedimus, necelle est lateri, qutidhaec sola vera habebatur. Sed quid in his amplius immoror ὶ Doctrinam gratiae ab intrinseco efficacis habuit te initium in primitiva Ecclesia, cunctisque praeteritis seculis traditam apertimine comprobatur. Quod inodo sit, di floreat non partim inter Scholasticos Viros, sensus cum ma
nisesta evidentia ollendit. Rubd si considerata, ut modo est, & propu
108쪽
De exeelientia doctrina D. Thoma. 8r
gnatiir doctrina ista, comparetur cum eadem in praeterliis saeculis. Aein primitiva Ecclesia, fuit te innnino eamdem certissimc apparebit, nullis unquam ex SS. PP., S priorum saeculorum Theologis contra ipsam
reclamantibus: ergo verissima prudenter 1udicabitur, cum totum hoc
certum, firilaumque verisimilitudinis λrmet argument inne sicut re opiniones novae, de aetate sola praejudicantur, ut dixit Tertulliauus tract. de Praescrip. 9 Si dicant, quod ante P. Molinam erat doctrina eoneordiae gratiae cum libero arbitrio, sed erat ignota : contra est prim6 : ergo non potest probari , quod fuerit: ergo non debet credi. Secundo e vel semper fuit ignota, vel aliquando cognita Si primum ergo non est eadem eum doctrina gratiae primitiva: hcclesiae,quae omnino nota suit, de cujus notitia per Scripturam, PP., dc Concilia clarissime habetur . Si aliquando fuit nota Redit argumentum: dicant quando, & quomodo nota fuerit Ne si non dicant, ut non probata reiici debeat. Deinde: si doctrina gratiae a suis Auctoribus alserta sensibilis est, & non poteli aliter non olie, quomodo possibile est credere , quω eadem doctrina ante P. Molinam fuerit insensibilis, di post eum eadem manens sensibilis facta fuerit: nisi Hrte velint, quod P. Molina laticius Auguriino Scripturas, N. traditiones internoverit, altiorique supernae luci, revelatione perfusus, recondita haec gratiae Dei mysteria recognoverit, & pervid rit : quod si non omnes admiratione afficit, in maximam Bernardum Claraevallensem adduceret, qui Epist. 7 . ad Hugonem scripsit: Miror admodum, si novus se novarum assertionum inventor, er assertor imventionum , invenire potuerit in hoc rationem, quae S. Patrem latuerit Angustinum . Ulterius: impossibile est , quod aliquis sit certus de primitivae Ecclesiae doctrina, nisi certo cognoscat praeci se, di specifice, quaenam ipsa sit: ergo, vel ante hoc novum gratia: systema tuit in Ecclesia eos nita, vel nec a Conciliis, nec a SS. PP. Hieronymo, Hilario, Augu-simo, de D. Prospero mit usiluam persecte, S specifice scita, & cognita:
quod clim absurcissimum sit, quod illustrius argumentum , Ut appareat eerta ratio, cur hac doctrina vera si, & vera ei te dicatur Cum necessario vera sit doctrina illa, quae modo est, &seinper in Ecclesia fuit retina in statuendo aliquo dogmate, id statim ponitur ordine primo. quod Ecclesia profitetur , omnique retro tempore professi est; di quod Summi Pontifices, majores, & PP. nostri pro altitudine mysterii semper habuerunt. Tanto enim commendabilior est doctrina , quanto certior ejus antiquitas:quare Tertullianus de carne ChriHi adversus Marrionem antiquitate doctrinam suam commendat, dicens: Ego meum dico verum, Mareton suum. Ego Marcionis a mo adulteratum, Marcion meum . iatris inter nos determinabit, nisi temporis ratio eiproscribens audioritatem, quod antiquiiss reperietur O ei praejudicans vitationem , qu d posterius revinceretur In quantam enim falsam corruptio est veri, in tantum praecedat, necesse es, veritas salsum . Prior erit res passone, π materia aemulatione. Alioquin quam absurdum , uis prum antiquiuι probaverimur, Marcionis veris pinerius, ct ninrum
109쪽
ante videatur sulfum , quam habuerit de veritate materiam i ct Marcionis ante credatur aemulationem is uuiro expertum, quam eseditum eter po Iremo id verius existimetur, quod es ferius post tot, ac tanta jam opera, atque documenta ciristiana Religionis Iareuis edita, quae edi utique non potuissent sine Evangelii veritate . Hoc, quod ortu Lauo filii inviti uin, S ineluctabile doctrinae suae veritatis arguntentiun,
di nobis est magnum credibilitatis argumentum . Rogo enim Auctores Oppolirae sententiae, an concordiam investigantas majorem evidentiam desiderent ὶ An hoc arcanum secundum creatae naturae intelligen-hiam metiendum credant, & non secundiim sacras paginas, PP., bc veterum Theologorum doctrinam disputandum Z Abiit . Non enim S. Augustinus, quod noviter temporibus suis inventum fuit, docuit, sed qiloi temporibus illis receptum erat, totque taculorum, SS. PP. consensione tiriaratum . Qtrare Augustiuum appellat Hieroudimus epist. 2s. autiqua: rursum Mei couditurem. Necnon ex ipso certissimum polle traditionis argumentum elici , assirmat D. Fulgentius de veritate praedes. lib.a. capia i 8. dicens: Haec itaque Gibbucarum Patrum Apostosicis institutionibus tradita permanet in Ecclesiis sine aliqua duoitatione doctrina , quam Graeci , Latinique Ponti ces ,
Multi Spiritus infusione Armati, uno , atque indiss)nabili semper
tenuere consensu. Iu quo B.Augustuus indutus virtute ex alto, abundantius illis omuihus laboravit: nou autem ipse, sed gratia Dei cum illo: ipsius ministerio Dominus uberiorem hujus res delibus fuis i tru-Hionem praebuit. Lesne adhuc ipso tu corpore constitutί Pelagianabaeresis adversus gra;iam Dei m rtiberis ausibus rebellavit. Nec δε- fuit in Cita benignitas miserantir Dei, quae militem suum spiritalis gratiae armis, tauto fritas praecingeret, quanto acrius adversus eumdcm
vasa irae Diabolus instigaret. Proinde memoratus Dei Pontifex tur, imfrtitudinis imam gratiam tenent, Er exinde euvira Bosilium machitiamenta telorum caelestis juvamiuis virtute confringeas, non solism ipse de ι se victoriam reserens triumphavit ; quin etiam ρυ feris cer audi , er Qiocendi ordiuem, si quando victa pravitas recidivo ausu tuondam caput erigere uiseretur, ostendit. Sensum Pippe Christi habeas, tam gratiae Dei, quam bumaui arbitrii, in incia diserevit, cir merita. se Ner divivis bumana subjiciens, O veraciter docens, divivitur 59Miui , O gratuitd justi ca:ionis donum, er bonae voluntatis exordium,ta plenum tribui glorificationis effectum- Huue legat omnis , quifata tem aeternam adipisti desiderat, humiliter orans misericordiae Dominum , ut eumdem1piritum tutelligentiae legens aeeipiat, quem ille accepit , uiseriberet, ct eamdem illuminationis gratiam adipiscatur, at discat, quam ille adeptus est, ut doceret . i94. Si ergo doctrina do concordia gratiae ossicacis Cum libero arbitrio habet pro se universitatem, antiquitatem, dc consentionem, licet nusquam fuerit, nec modo sit, ut dogma fidei recepta, niaxinritin sane debet elle fidolissimis ejus Discipulis credibilitatis sundamentum . Quid caeteri, Nolumus eorusu aut praevenire, aut Praeca
110쪽
De excelIentia doctrinae D. Thomae. 8 3
τere iudicium. Nostra enim interest dumtaxat, quid nos existimemus. exponere. Hinc ni erito in celeberrima de divinis auxiliis Congregatione jussit Summus Pontifex Gemens VIII. et .record. universa doctrinae capita, ad mentem D. , tanquam ad Lydium Iapidem probari , ut supremo Ecclesiae iudicio citent definienda. Eritne ergo, qui ita persuasionis suae impeditus obscuro sit, qui contra Hierondimum. Pro sterum. & Fulgentium doctrinam non ei te traditionis Ecclesiae affirmet 7 Non talem traditionem dico , ut pr. xceptivam ait ram a alioquin oppositam opinionem quod absit damnarem; sed talem intelligo, ut Ecclesia illam sententiam, di non aliam docuerit, juxta illorum Patrum sensum. Quare nos ali uando diximus, doctrinam istam de concordia'gratiae cum libero arbitrio eIle evidenter credibilem; non quia demonstrationibus evidentissimis, & inconcussis egimus a nec quia ea morali credulitatis evidentia donata nobis sit, qua fidei articulos auctoritate divina promulgatos suaderi praedicamus; sed quia abundε sufficit traditio a Patribus, maxime a S. Augusino ad nos usque per-- ducta, velut haereditaria quaedam veritatis laccessio , qu. Y noviter inventis opinionibus posthaberi nequit. Ideo hanc credibilitatis evidentiam , non formalem, sed materialem, di sim lamentalem aliquando diximus quatenus rebus ipsis inspectis dignam quisque sententiam ista in prudenter existimare, Et credere de at humani fide, ut vera
credatur, atque revelati, , quantum est ex se , consentanea. Η sulficit ad argumenti nostri demonstrationem. Cur namque non erit Tho.
mistis cert6 credibilis tot saeculoruin spatio comprobata doctrina, quae tot praecipuis, expressis, reeeptis Scripturarum, Traditionisque documentis , atque principiis firmatur 3 S ad apertam Scripturarum memtem , atque Traditionis antiquitatem cum eodem Augustino proping natur Z Quod si ita non elle quis atterat, quierat. qui velit, Augustino, vi Sanctis Patribus doctiores I sed caveat, ne inveniat praesumptiores.
I. VI. Argumento P ra Ione naturali ducto, probatur necessitas gratiae se νιά e acu.
ss. v Τsi in doctrina gratiae magis ponendum sit, quod est consonum
. . dictis Sanctorum Patrum , ci Traditioni Ecclesiae i auctoritas tamen debet este rationi coniuncta, teste D. Auguriino de vera Relig. cap. 23. dicente et Auctoritas rationi praeparat hominem,'ratio ad intellectum, cognitionemque perdueit. Auctoritas rationis praeparat
hominem: chin enim rerum obscuritas nos tenet, quis neget auctoritatem debere praecedere rationem, qua melius disponatur intellectus, ut rationem capiat, di veritatis perserat lucem 3 Ratio ad intellectum, cognitionemque perducit; est enim ratio fundamentum solidum , super quod onviis Sapientiae , S doctrinae nostrae solidatur auctoritas, ipsa est L a quae