장음표시 사용
121쪽
turae singularis determinat eam ad generationem ς sed non ad illam exisequendam sine praeviOeconcursu cautarum universalium . Unde ex igne applicato hic S nunc passo, infertur ignis generatio, pollendλ tamen dependenter ab illis. Hinc etiam quod tertio loco objiciebatur, dissi lutum nunet 3 cum minor, cujus nulla extat probatio, sit ex dictis tua,
ni feste talia. et M. Nec firmiori titulo nititur, quod ultimo obiicitur, quamvis hoc debili argumento se protegant Adversu ii, quod & saepe per mindum exenipli repetunt, ut explicent concursum Omnipotentiae cum UO
luntate creata , S ut probent, volitionem nostram elle effectum Dei. Sed irrito conatu 3 nam ut supra num. 9. expresso S. Thomae testimonio probavimus, duplex debet elle dependentia cause creatae 1 Deo: alia uantum ad Brinam I alia quantum ad operationem a & titulo secundae ependentia diximus, praemotionein requiri. Eamdein doctrinam repetit eadoni quaest. I . art. 9. dicens de homine jullo, S in charitate jexistentet de auxilio requisito, ut per charitatem operetur :d i cutis pro dictum est, homo ad retiὰ vivendum dupliciter auxilio Dei indiget. Uno quidἐm mod quantum ad aliquod habituale donum per quod natura humana corrupta sanetur . di etiam Ianata elevetur ad operanda opero
meritoria vitae aeternae,qua excedunt proportionem natura .alic modo indiget hometo auxilio gratiae, ut a Deo moveatur ad agendum. mantum igitur ad primum auxilii modum homo in gratia exi Hens non indiget alio auxiliogratiae,quas alio aliquo habitu infusiaindiget tamen auxilio gratiae, fecundum aliam modum, ut scilicet, a Deo moveatur ad refiὸ agendum, O hoc propter duo: primo quidem, ratione generali, propter hoc qαο cuisupra dictum eri, nullo res creata potest in quemcumquς actum profre, nisi in virtute motionis Divina . libus positis, fatemur quidem, quod,ut amor Dei sit effectus charitatis susscit,quod ab illa princedat; nec voluntas illum sine charitate eliciat. Sed rogo, ut dicant,an ut ita sit, debeat charitas praecedere amorem ὶ Assirmabunt certe, Sed ecce vertitur in ipsos Adversarios argumentum . Quia enim amor dependet a charitate, debet charitas praecedere per modum Ermae; ergo quia dependet a motione Dei, debet motio Dei praecedere per modum determinantis. Igitur tollenda est e medio aequivocatio,ne quaeramus in principio secundo, quod est proprium primi; nec excludamus a primo, quod non reperimus in secundo. Agentis, seu virtutis ses undae est facere a se dependentem actionem ratione contineruiae : unde dum semel amor a Virtute contentiva egrediatur, salvatur ratio effectus. Agentis vero primi est iacere a se dependentem aestionem secundi ratione virtutis contisnenuis, & ratione motionis,ut cum D. oma diximus: unde,ut salvetur ratio effectus respectu Dei,non iussi citclliod det praecedentem Ermam, aut virtutem, sed requiritur, quod het etiam pracedentem motionem. Et sicut dando motionem, si ab ipso non ellet Qrma, non salvaretur pro pria ratio ostectus Dei; ita dando Ermam, si non daret motionem praedictam, esecit is proprii Dei ratio non salvaretur . Non ergo suffceret ad hoc concursus simultaneus,& consequenter nulla est memoratae objectionis illatio. I . En Dissiligo ny
122쪽
ro'. En ergo ratione naturali probata, seu exposita neeessitas Fatiae seipsa essicacis ; quia nempe a Deo est omnis motio, sicut a primo movente, qua voluntas creata determinatur, applicatur ad agendum; potentique sua operatione nos aptat, , in nobis efficit omne hinnum, bonamque voluntatem, quam in corde non invenit, sed facit. Hujus motionis naturaliς energiam, S emeaciam agnoverunt ipsimet Gentiles. Nain ipsos in Actibus Apostolorum cap. II. v. 28. commemo ravit Paulas: ubi cuin dixi lici do Deo, filio enim vivimus, mome-mur , ct fumus i quibus incomparabilem, Sc ineffabilem modum praedicat, quo Deus indesinenter operatur in cordibus, adiunxit continube Sicut dr quidam .esborum Poetarum dixerunt; POetae enim era ni quOdammodo Ethnicae Religionis Prophetae. Vetustis limum quoddam oraculum erat eis,ut videre est apud Porphyr.: Omnis Deo plena sunt: Deussese prodit ubique. Deus, ait Seneca biit. 4 i. , γορὰ te est, te cum est , intus est: sed in Homerus assimat, qualiter Deus operetur in cordibus hominum omnipotentissima potestate. Lib. 14. legitur: Deus mihi in animo possuit. Et postea : At mihi Iupiter ipse ita is mente consilium fecit. Rursus ibi Cumaeam Ulis respondentem inducit; Deus autem huc quidem dabit, hoc autem et quodcumque animo vult 3 potes enim omnia . Et lib. i6. -ndo multi confini in
mentibus ponet Minerva . Et alibi. Adhuc autem mul hoc mayus in mentibus pinuit Saturnus. Et lib. 30. Inspiravit mentibus Deus huic enim Minerva mentem vertit. Et Iib. ao. Pupiter autem virtutem viris auget, minuitque , prout voluerit: ille euim potentissimus en om
Eiusddin labii est Virgilius lib. r. AEneid. i Ponuntque ferocia Poeni
.cirda , volente 'Deo . Et lib. a. ostendit inurae, qualiter dextera Excelsi corda convertit, volentes ex nolentibus facit.
Non tibi ondaridisfacies invisa Lacenae
Culpat .e Paris; Divum, inclementia Dius , Has evertit opes , sternitque is culmine Trojam,
inpice nubem eripiam . . . . .
Neptunus muros, Iuno portas Ipse pater Danais animos, viresque secundar Sincit: ipse Deus in Dardana fuscitat arma . Sed quid in his testimoniis adducendis immoror; cum huius rei irresta-gabile testimonium praebeat oratio Vber ad Dominum pro liberatione populi sui. Legitur enim cap. I v. 8. Et nunc non eis finest,quδd duris si vos opprimunt servitute, sed robur manuum suarum Idolorum potentiae deputanter; quibus constat Gentiles Omnipotentiae Dei effectum tribuere Idolis suis. Quare ne uolorum laudent fortitudinem, orat Deum: Ne tradas, Domine, sceptrum tuum his, qui nou sunt , ne rideant ad ruinam nostram . Haec ex Philosophis adduximus, quia ab eis, si quid recte dictum , in nostrum usum convertendum esse docet D Au-
123쪽
D. Auguriinus lib. a. de doctr. Christ. cap. 4o. ntum. 6C. Uti converte. runt , inquit S. Doctor. , Cyprianus, Lactantius, Victorinus, Hilarius,dcante eos Mosos. Argumentum ex humanae historiae auctoritate , Omittimus, utpote minus utile, & necellari una. Qtiae enim nobis historia suppeditare potest, nemo, a Theologiae stridio non abhorrens, ignorat; & satis ex supradictis apparet. δ6d ii quis clarissimos Scriptores desideret , consulat inter alios doctis limum Calmet, qui disieri. in praedestinat. S reprobat. hominum historiam, summa eruditione posteris mandavit. Hic ergo sit hujus Disputationis sinis, ne Oflendat unius tractatus nimia longitudo : 23odsi, ut inquit Augustuus lib. de praedest. Sanctor. cap. 2i., ct diutius fecimus, quam forsitan vellent hi, propter quos fecimus: hinc ab eis reprehendi parati sumus; dum tame uetsi musto diutius quam vellent, etsi eam faritio, ae taedio intelligen
124쪽
DISPUTATIO ILDe infallibili Summi Pontificis in definiendo
Axi MA institutae quaestionis utilitas, vel ex multitudine Adversariorum cognosci potest, qui in auctoritatis infallibilis Summi Pontificis
contemptum inducentes, eam totis viribus, summaque animi contentione impugnare ausi
sunt. Malum hoc jam a primis Eccleuat seculis coeperat, sed nunc crevit ejusdem mali infesta caecies, quam ingemiscimus, & dolemus. Unde procurantes, ne magis exurgat, & pullulet hujus doctrinae venenata pernicies, pro veritate.& infallibilitate sedis Apostolicae vindicanda, quod ab aliis eruditissimis viris, pluribus, moximisque argumentis demonstratum est, in breves angustias contra
a. Ad persuadendam veritatem relatationis hujus, & pleniorem , ipsius intelligentiam quaedam fundamenta sternere opus est. Primum sit contra Eusebianam iactionem, revelata Donte ne intem, regimen Ecclesiae mille a Christo Domino institutum Monarchicum a sed ex Divino instituto elle Aristocraticum, aequali auctoritate, & mensur Intres Patriarchas distributum, quorum nullus habeat auctoritatem in alterum: Romanumque Pontificem osse sollini primum loco, non iurisi dictione. Sie illi vaferrimo studio destruere stilduerunt in Concilio Antiocheno Privilegium Romana: Appellationis, statuentes, damnatum a Synodo non posse appellare Romam, sed aliud majus in Oriente Concilium . Hic fuit Eussebii, S sequacium deplorabilis error. Contra hunc Schismaticum, dc Haereticum Eusebianae tactionis errorem , sirponimus oriritim Dominum aliquod in Ecclesia visibile Caput constituille sui Vicarium cum amplissima auctoritate gubernandi totam Ee- clesiam; hoc enim exigit regimen optime ordinatum, ut probat Divus - N o
125쪽
Thomas 4. contra cap. m. Segregie declarat t. par. qtiast. topart. 3. probans, Monarchiam este pratiantiorem regiminis tormam: optima , tanquit , gubernatio est , quae fit per unum , cuius ratio eII. qaia gubernatio nihil aliud eri, quam directio gubernatorum adfinem, qui es aliquod bonum : unitas autem pertinet ad rationem ιonitatis , αι Boetius probat in 3. de Onyolatione c prosa a. per hoc , qu)dsicut omnia desiderant bonam, ita desiderant unitatem, e qua esse non postuntrinam unumquodque in tantum est, in quantam unum est: unde videmus , quod res repugnant suae divisioni quantnm possunt quM dissolutio uniuscujusque rei provenit ex defectu illius rei. Et ideo id, aqquod tendit intentio multitudinem gulernamir, est unitar, sive maeunitatis autem caues per se est unum . IManifestum es enim, quδου plures multa unire, O coucordare non postliunt, nisi ipsi aliquo modo uniantur et illud autem, quod est per se nnum, potes esse causa unitatis convenientius , quam multi anili: unde multitudo melius gubernatisr pertinum, quam plures. Relinquitur ergo, qu)d gubernatio Mundi, quae es optima ,sit ab uno gubernante , ese Boe en, quod Philsophus dicit is Ia. Methaph. entia nolunt disponi mau, nee bonum puralitas principataum a tinus ergo Princeps, vel sicut legit P. Nicolai , unus est,
Princeps 3. Hoc, quod universaliter est verum, maxime locum tenet in F
clesia, quae per Orbem dispersa, ex Christinstitutione unum est regnum spirituale, cui oc unum propterea Caput praefici debuit. Hoc vexe fuit D. Petrus, , quidem solus ex Apostolis: quod in definitionem fidei legimus constitutum in Concilio Nicaeno ΙΙ. actione 2. approbante Epistolam Hadriani I. ad Tarasium Patriarcham Constantinopolitanum, in qua tic dicitur: Per totum Terrarum Orbem primatum obti-uet , lucet, omniumque Ecclesiarum Dei Caput existit i nn ct ipse 5. Petrus Apostolas, Dei jusu Ecclesiam pascens, nihil omninὸ praetermisit, sed ubique Primatum obtinuit, o obtinet. Est communix Patrum intelligentia . Ita D. Cyprianus Epist o. Deus unus est, erorifias usus, o una Ecelesta: or Cuthedra una fuster Petrum D miui voce fundata. Et ori tenes Homil. s. in Exod. Vide, magno illi
Ecclesiae sundamento , ct petrae solidissimae , super quam Christus Dudavit Ecclesiam, quid dicatur a Domino. D. Thomas satis superqtie id ipsum in . dist. 24. quaesi.3. art a quaest. 3. ad i. comprobat et Euamvis, inquit, omnibus Apostolis data ect communiter potestas ligandi, atque Devi, tameu, ut in hac potesare ordo aliquiysigni caretur, primis foli Petro data eri. Et quaest. o. in suptem . art.6. in corp. allerit: uod ubi multa sunt regimina uerdinata in unum, oportet esse aliquod universale regimen supra particularia regimina: quia ut dicitur i. Ethicor. in omnibus etirtutibus, ct artibus es ordo, fecundum ordinem finium: δου autem commune es divinius, qu8mhonum speciale ; er ideo fu-tra potestarem regitivam, quae coniectat bonum speciale, oportet esse pote qatem regitivam universalem respeHu boni communis; alias προρ et esse collatio ad unum . Et ideis, eum tota Eeelsa sit unum corpus,
126쪽
Dὸ i ambilitate Summi Pontiscis .
oportet, si ista unitas debet observari, quod sit aliqua potestas regitis a totius Ecclesiae supra poteriorem Episcopalem, qua unaquaeque speetatis Eerisa regitur: ct ideo illi , qui hanc potesatem negant, MLymatici
dicuntur , quas dimisores unitatis Ecessae et cum prius in argumenta sed contra ex S. potestatem regitivam respectu totius Ecclesiae in Summo Pontifice agnovisset, dicens: Praetereis B. riuus Episcopus Alexandrinus dicit: ut membra maneamus in Capite nostro Apostolies Throno Romanorum μοι cum , a quo nostrum es quaerere, quid credere, em quid tenere debeamus, infum venerantes, ipsum rogantes prae omnibus: quoniam ipsius eri reprehendere, corripere , tuere , diis
nere ,sblvere, O ligare loco tutus, qui ipsum ad cavit: nalis alii quod Iuum eri plenum, sed ipsi soli dedit, cui omnes jure Divino capas luesinant, or Primates Mundi tanquam ipsi Domino BD CHirio obediunt. Ubi illud enitescit, quod una sit Ecclesiae Catholicae nunc per Caput solum , nunc per totum Ecelesiae Corpus auctoritas. Non illata. malor, non illa minor, sed una, indiscretaque residet, S in Capite, de
4. Secundo hic maxime supponendum, Summum Pontificem esse verum B. Succelibrem , non solum in Romano Episcopatu, sed in Primatu iurisdictionis 4 quam habuit in tota Ecclesia : atque in omni-hus Petri privilegiis, atque praerogativisa cum sit constitutus totius ovilis orsi Pallor Caput, quae veritas luculento veterum Patrum consensu constat; qui illum hoc nomine appellant. Cum Successure Petri Ιορμον , Hierondimus Epistola Damasum , bc hunc eundem
Damasum profitetur, Petri bc Fidem, di Sedem tenere. Non est assertio illa qu.estio indisserensa est Orthodoxum Dogma definitum in Concilio Florentino: Defuimus Sunctam Aporiolicam Sedem, ct R manum Ponti cem is uuiversum Orbem leuere Primatum I er ipsum Aruti cem Romanum Successorem esse B tri Principis inopolorum, O Qerum Chrius Vicarium . totiusque Ecessae Caput, is omnium Chrisianorum Patrem, ei' Doctorem existere; di' ipsi in Beato Perro pascendi, regendi, ac gubernandi Ecclesiam 4 Domino Nostro Dio Christo plenam poterialem traditam esse, quemadmodum etiam ingestis
Oecumeoicorum Conciliorum, O in Sacris Canonibus continetur. Et
Martinus V. in Bulla edita in Concilio Guriantiens praecipit, ut suspecti de fide interrogentur: Au credant, qu)d Papa canonicὸ electus, qui pro tempore fuerit, ejus uomine proprio expresso ,st Successor Divi Petri ὶ Agnoscen, in Pontifice Romano praerogativam Capitis, ac Prisinatum iurisdictionis in Ecclesia , quod a nemine Catholico in dubium
verti potest; quin potius id firmiter credere tenentur omnes contrRGraecos Schisinaticos, qui a tempore conrendunt, Pontificem Romanum, tantum Petro succedere in Romano Episcopatu, mininis tamen in potestate jurisdictionis: quem Graecorum errorem refellit Divus Thomas opusc. I. cap. 8., Conciliorum, ac Patrum Graecorum
s. Tandem hic diligenter observandum, do fide esse. Pontificem Na rite
127쪽
rite electuin esse Summum Pontificem, seu Divi Sueeestbrem echin haec propositio universalis: Omnis homo ritὰ electus ab Ecclesia in Petri Suceestorem es Summus Ecclesiae Pontifex, sit revelata a Deo Ecclesiae in illis Christi verbis : Tu es Petrus, est super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam; & in illis: Tibi dabo claves Regni Caelorum; S in aliis: P0ce oves meas, quae ad Petrum , ejusque Succellores dicta sunt : ergo di haec propositio particularis: me numero ritὸ electus, es Summus Ecclesiae Pontifex. est propositio revelata; nihil enim aliud est
propositio universalis, quam omnes particulares in ipsa praecontentae: quare intantum vera est propositio universalis, inquantitin particulares, quae continentur in ipsa, verae sunt: sed haec propositio: me rite electus est verus Pontifex , continetur in illa propositione universali, di de ejus continentia in universali, non tantum negative, sed etiam positive certi sumus , poli acceptationem Ecclesiae ipsum in verum Pontificem acce-Ptantis , quae acceptatio est quaedam veluti definitio hujus veritatis:
Clemens XII. Ut verus Pontifex clim definitio Ecclesiae universalis in materia, quae aliunde revelata est, faciat iIlam respectu nostri ad fidem tertinere: ergo ad fidem pertinet, & est formaliter, & immediate revinata haec propositio particularis: Hie ritὰ electus in Successorem Petri es Summus Pontifex. Sicut quia haec propositio universalis, omnis aqua naturalis est materia Bamismi,est immediate de fide, ec ad fidem inam diate spectat, quod haec aqua naturalis sit Baptismi materia; ex quia immediate est de fide , qutia omnis panis verus est materia conseci aliOnis, etiam spectat immediate ad fidem, quod hic verus panis est materia consecrationis; ratione dicta ; quia propositio universalis enuntiat omnia objecta particularia; hin ite propositioni universali correspondet descensus copulativus. Ubi notandum, quod ut propositio particularis sit de fide, non requiritur, quod detur certitudo fidei, aut metaphysica de ejus continentia in universsi; sed susticit certitudo moralis excludens omnem prudentem Qrmidinem de continentia ; qualis revera datur circa electionem Clemeutis XII. alias hunc elle verum Pontificem, nec mediate pertineret ad fidem, ut conclusio Theologica, quod adversatur
communi Theologorum sententiae: non enim est adhuc theologice certum, quod non concluditur ex praemilla ita certa, ut omnem formidinem CXcludat. Datur ergo certitudo moralis omnem excludens Ermidinem vitae electionis hujus numero Pontificis 3 quae innititur pacificae acceptationi totius Ecclesiae; quae sicut errare nequit acceptando regulam 1nanimatam fidei revera non talem; nec acceptando regulam vivam fidei:
in quo sane ellet gravissiinus error . At licet dicta propositio directa sit immediate de fide, reflexa tamen non est immediate de fide; cum non
sit de fide, illam esse de fide, ut propugnant gravissimi Theologi. Non etenim idem est aliquod obiectum elle immediate de Ade, ae esse de fide, quod sit immediate de fide a sic plures Theologi disputant, An sit de nde gratiam este qualitatem ρ An sit de fide Christi Domini
intellectum humanum intelligere per intellectionem increatam ξ Et
quamvis assiiment eae de fide , negant tamen esse de fide. quod sit de fide
128쪽
Dὸ i ulliAlitate Summi Pontificis. x o r
fide gratiam esse qualitatem, aut intellectum humanum Christi Domini intelligere per intellectionem increatam: potest namque ex terminis directa elle vera quin vera sit reflexa: sicuti verum est in praesenti e Ιου de fide Clementem XIL esse verum Pontificem , non tamen est de fido elle immediate de fide. His statutis ad resolutionem disputationis accedamus: An nempe Summus Pontilax in doctrina fidei, vel morum possit errare Z inae sane quaestio maximi cum primis momenti sit, ad sedandas omnes istius turbulentissiuis tempestatis procellas , quo dissulvatur laudius, lit.
Statuitur Conetaso , ct hujur prima probatis
ex scripturil. 6. CVininum Pontificem in decisionibus dogmaticis fidem Catholicam,
o dc mores concernentibus esse inti bilem, est veritas a ChriHODomino praedicata, traditione ad nos missa, Summorum Pontificum , Sacrorum Canonum, re Conciliorum oraculis confirmata, praxi Ecelesiae servata , innumeris SS. PP. testimoniis roborata , certis Theologicis rationibus a Theologis Scholasticis , dc Canonistis invictissime
probata, maxime a D. Noma a. a. quaest. I. art. Io. lib. 4. contra Gent.. Opusc. r. contra errores Graecorum . Quem sequuntur omnes ejus Discipuli. Caietanus in tract.de auctoritate Papae. Turrecremata lib. 2. Summae de Ecclesia. Gravina de Catholicis PrRscription. tom.4. par.2. disp. r. Victoria in relech. de potestate PaPae . Μag. Cano lib.6. de locis Theologicis cap. r. Carraneta in Summa conciliorum controv. I. Mag. ' Eatig a. a. quaest. I . art. Io. Sicut S omneS Recentiores videndi apud Mag. Gonet. . . Hanc conclusionem evidentifumis argumentis altero; at prima
probatio sit ex Scripturis: Non enim c ut dicitur Caus 24. quatit. r. afferamus flateras dolosas, ubi oppendamur, quod volumus pro arbitrio nostro, dicentes: me grave est , Me leve est; sed asseramus divitnam Hateram de Scripturis Sacris; tanquam de Thesauris Dominicis, O iuilla quid sit gravius appendamus. Haec ergo probatur primo ex illo Matthaei i6. Tu es Petrus, ct super hanc petram aedi abo Eeclesiam meam. Etenim Redemptor Noster Dominus Dos Christis AE terni Patris Filius, sempiternum habens Sacerdotium, eo quod maneat in aeternum, teste Apisolo ad Hebr. 7. per resurrectionem suam, elevandusque in Coelum , Principem in terra vicem suam gerentem habere voluit, cui ligandi, Elvendique plenissima inellet potestas, N. apud
quem robur, firmamentum, Sc totius Ecclesiae esset auctoritas. Principem hujus Apostolica: Areis constituit Petrum et cum illo interrogante, quem illum esse dicerent homines Petrus in cunctorum Apostolorumhlentio, Dei Filium revelatione Patris intelligens, confestim prosilivit,
129쪽
ae praeveniens ait: Tu es Christus Filius Dei viti: audire, dc ipse me. ruit: Et ego dico tibi, quia tu es Petrus, ct iuper hanc petram ad cabo: Ecelsam meam, O portae Iuseri non praevati ut adversus eam a les' quodcumque solveris super terram, erit sustum, O in Coelis , , quodcumque ligaveris Iuper terram, erit ligatum, O in Caelis.
Hic promissus totius Ecclesiae Principatus, quod erit saxum immobile, totius operis Christiani compagem, molemque continens,
supra quod Ecclesiallici aedificii altitudo consurget . . Hic Chrisus omni
alleveratione assirmat, quod Inferorum portae, quae sunt Fl.ereticor uinora, adversus Fidem nunquam praevalebunt, aut evertere illam poterunt . Et tandem hic firmat , qutid fidea Ecclesiae fortis, stabilis, S supra
hanc petram est robusta mole fundata; dc contra omnes tempestates, dc turbines saeculi immobili, inconcussa firmitate solidata, ut exponunt Sancti Patres D. Bainius lib. a. in Eunom. Petrus propter ei excellentiam Ecclesiae aedi capionem ius ipsum suscepit. Cyrillus lib a. cap. a. in Dann. Nec Simon fore jam nomen illi ,sed Petrus praedicit et vocabulo tuo commodὰ signi aus, quod in eo tanquam ἐν petra, lupide' que missimo suam esset aedi caturus Ecclesiam. Eut mius in cap. 16.
Matthai: Te ponam, inquit , suti amentum crεdensium, adi abooper te Ecclefiam meam . Leo Serm. a. de Anniversario assumptionis suae ad Pontificatum : Manet emo dispositio Veritatis, s beatus Petrus. ix accepta fortitudine petrae pergezeraus, j cepta Ecclesiae gubernacula non reliquit. Sic enim pra caeteris eri ordinatus, ut dum petra dicitur, dum fundamentum pronunciatur, dum Rexui Caelorum janitor cotis i-
ruitur, qualis ipsi cum Gripo esset fodietas, per ipsa appellationis πι-
seria nossceremus . Sed inter omnes audiendus maxime D. Augustuus Serin de Sanctis: Me3 solus inter Apostisis meruit audire, tu es Petrus, super hanc petram aedi abo Ecclesiam meam et dignus certὰ, qui in aediscandis in domo Dei lapis esset ad fandamentum , columna ad sub
stentaculum, clavis ad Regnum. EF lapis ad fundamentum, ut Imrit uin, tam ingens, tam sublime,lam immensum Ecclesiae aedificium collocetur: Et tanta divinitus soliditate munitum, ut ipsum nec haeretica unquam. corrumpet pravitas, nec superare poterit ejus perfidia. Enimverti, si
Fides nostra adhaeret Christi priniae veritati revelanti mysteria a etiam Summo Pontifici, quem sui vices visibiliter gerentem constituit ne vilibilis fabricae lateret omnino oculis humanis fundamentum propo nenti, di explicanti veritates Fidei, Fidem ut regulae haberi voluit ..Liquet ergo, quod nostrae Fidei, S inflexibilis veritatis, perpetuo visibile fundamentum in Petro, & . Sumeubribus ejus, ita firme eli locatum, ut nulla plane in consessione Catholicae veritatis ab ipsis definitae. insoliditate Christian. e fidei persistentibus debeat elle de errore haesitatio, aut de recellis a vera doctrina metus. Enimvero, si fallibilis ellet aucto ritas summi Pontificis, recedere pollet, ut Summus Ecclesiae Pastor ab una veritate; sed cum defectu unius veritatis non stabit lapis ad tun damentum veritatis et ergo vel Christus verum non dixit, vel si verum
dixit, in possibilis est in ipso defectus veritatis. Secundo
130쪽
Dὸ i assibilitate Summi Pontiscis . los
danientum veritatis firmat', &certam facit definiendo fidem talis veri tatis 3 sol 1 namque certitudine firma dicitur cognitio: S ciun certitudo fidei fundetur in revelatione illius, qui nec fallere, nec selli potest, rogo, an Pontilax fallibilis sit in ludidio fidei, vel non Si infallibil:s: ergo certam nobis veritatem fidei proponit. Si fallibilis, dc quomodo poterit elle fiandamentum, di firmamentum veritatis Emo vel infallibilis est, vel falsa orsi promistior quod sinε pronunciari neqti t. Igitur veritas ista divinae auctoritatis existit attestatione suffulta 1 Et ego dico tibi iNon, inquit Hierondimus super eumdem locum Matthaei, sermone
easa, nec ullam opus habente, sed dico tibi, quia meum dixisse fecisse esti quia tu es Petrus, ct super bane petram aedificabo Ecclesiam mearus
vel ut Nicolaus Papa scribit Mediolanensibias cap. omnes distinet. 22. Non ergo quaelibet terrena sententia, sed illud verbum , quo tonstrinctum es Caelum, ct Terra i per quod denique omnia condita faut et menta, Romanam fundavit Leelasiam: Illius certe privilegio sanxitur, cujus auitoritate fulcitur . Et supra : Illam verὸ solus ity e fundavit, edi supra petram fidei mox nascentis erexit , qui Beato Petro aetereae vitae clavigero terreni simul, ct caeteriis Imperii jura commisit: ergo
im hoc telliinonio nihil sit fir initis a est enim a terna veritas, quae nul latenus errare valet; quis fundatarentum ab aedificio Ecclesi. e removere
audeat Cui erit necandi libertas, hanc elle fimitissimam. dc probatissi- nam petram in fundamentis Ecclesiae ad infallibilitatem nostra: fidei constitutam, nunc S in aeternum Haeretici fictoris expertem Z8. Hanc eamdem in fallibilitatem designat, oc denuntiat Augustinur, dum de Petro dicit: Est talumna adfusentaculum. Columna nempe maximi roboris, S infallibilis firmitatis , ne adversus Ecclesiain sit perba: Interi portae pr. Evaleant, Oaque ruere errando in fide possit. Etenim in Columna illa veritas fidei stat firmata, quae sola sistinet aedificium, ne Inferi portie praevaleant adversus ; quod ponderans L . Nomas in Cateva aurea cum B, Grillo observat: Quodsecundum hanc Domini
promissionem Ecclesia Apinaica Petri ab omni seductione, haereticaque
circumveutione manet immaculata. Enimvero quomodo firmiter in
veritate sublitteret, si in rehu; ad fidem, bc morum doctrinam spectantibus non ellet Summi Pontificis definitio in fallinilis Ecelesta: fidei fundaluetitum laut pollet ipse errare,& deficere definiet ido Periret sane Eccleua , , caderet franamentum e quare dixit ChriΗus Luc. 22. Ego Voga' i pro te, Petre, ne deficiat des tua , in proponenda nempe fidei docti ina, qua a s ossici imi Stimini Pontificis, & Vicarii pertinet.
Rogavit pro persona Petri, quam tantii ni denotat utens pronoini ne secunda: Personae pro te , Mes tua; S ciun oraverit pro ipso in utilita tein Eccletiae, ex pro Succei;bribus eius rogavit, ut tanquam veri Pontifice, nihil contra fidem docerent, & ne evanesteret fide6 eorum. Ex quo textu Romanum Pontificem ex Cathedra doc ntem non polleer are essicacillime argiumr, tani Summi Pontifices, quam Ss. Patres, Lucius I. Papa Ic Martyr in Epist. r. ad Episcopos Hispaniae, ch Galliat:
Ecclesia, inquit, Romana, Apostolicar en, ct Marer omnium Eci lesia