장음표시 사용
301쪽
sunt grati per participationem Ergo Angeli sicut, & homines reuocantur, & respiciunt Christum, ut ab ili vi,& per ipsum obtineant gratiam. ReIpondeo distinguendo minorem. Christi Domini diu: nitas,& Perso-,rsa est grata peris,& per essentia inteoneedo. Christi Doinini humauitas est grata per essentiam nego; est enim, & ipsa grata per participationem. omnis enim creatura quidquid habet, a Deo illud participat, di solus Deus habet omnia per essentiam, siue forin liter,siue emi nenter. Ac proindE ex hoc argumento solusequitur; Angelos quo ad gratiam ,& gloria reuocari ad Christum D minum ratione Diuinitatis, & quatenus Deus est, qui cum Patre, & Spiritu S. illis a principio largitus eii gratiam, & habitus supernaturainiles quod ultro concedimus nissio vero modo sequitur, quod habu rint talem gratiam ex meritis Christi Domini, & ratione humanitatis ip-fius, ut contendunt Aduersarii. . Dices quinto: eadem est ratio de tota gloria essentiali Angelorum,ac de quocumque gradu illius: sed aliquis gradus gloriae essentialis Angelorum dependet ex meritis Christi praevisis r Ergo de tota gloria essentialis illorum. Minor in qua est tota dissicultas probatur, quia Angeli viatores habuerunt fidem Christit E
M per illam fidem suerunt lanctifit
cati. de consequenter per mertim Christi acceperunt gradum gratiaeia dc gloriae correspondentem illi actui fidei. Aa ecedens est P. Thominprima parte quaeli. O . artic. priminad 4. Seqaela probatur; quia Clu istus ideo per fidem fuit reuelatus, vein eum crederent tamquam in rem gratiae, ergo credentes in euinhoc modo acceperunt gratiam, era
illius meritis. Respmdeo primo: multo probabilius esse, Angelis viatoribus non fuisset reuelatum Christum, aut Incarnatione; nam neqς ex
Sacra Scriptur',neq; ex M.PP. hoc colligi potest, immo potius ex Epistola D. Pauli ad Ephesios cap. 3 colligit de oppositum: ubi Apostolus
loquens de Incarnatione, vocat Sacrumentum abyconiatam a seeutis i , Deo, quod alijs generationibus nis essagnitum, se quodisnotestat L Ogetis per Ecclesiam Dei, ut patet Ephes. 3. ubi D. Hieronym. Anselmus, The
phylactus,Oecumenius,& alij pleriq; idem senti ut, ut obseruat Aomelius a Lapide ibi,& e. seq. quest. 5.ubi disputat an Angeli Sancti per visi
nem beatificam cognouerint Incam nationem antequam fieret. Idem colligitur ex illo i. Tim yth. 3. V. 16. Magnum est elatis Sacramentuquod manifestatum eo in earne, iust fleatum ea in Spiritu, a aruit angeias, strata catum est geotibus, cte. Disces: eumdem Apostolum,in Epistola ad Hebreos cap. primo versu o h
302쪽
Hic locus indicat, Christum Dominum bis introductum fui se in orbe terrarum: primo quidem in creati ne Angelorum, quando illis manis statum fuit Sacrosanctum Incarnationis mysterium: Secundo quando fuit adimpletum: & in utraque viee Praeceptum fuisse Angelis, ve ipsum Csthristum tamquam caput ipsoru,& hominum colerent, & adorarent. Ita exponunt hunc locum Suarre 3. parte Tom. primo disp. 6a. sect. prima, & ante ipsu Catherinus,Vigum rius, perus,&alij post istos. Respondetur: hunc non esse verum, de germanum sensum huius textus: ut obseruat Cornelius a Lapide in Co. mentario huius loci: eo quod intro ducere Christum in mentes Angelorum,no est introducere illum in odibem terrae, sed in orbem Spiritualse vera ergo interpretatio est illa M. Io. Chrysostomi: Ambrosii. The phylati, & Oecumeni, in expositio . ne illius Epistolae, de S.Cyrilli in ii, bio de fide ad Reginasἰ ubi sie expli eant, ut Christus qua Deus dieatur
primo inductus in orbem per arte nam generationem: cum enim geniatus filii a Patre,statim omnia imple
uit spatia haec, in quibus postea ombis hic, id est caelum. & terra ereata sunt. Iterum vero siue secundo ducatur hic Christus inductus in o
bem per Iacaraationem, cum est peperit B. virgo. Est etiam aptissema illa alia explicatio. Quam quarta
loco habet Cornelius a Lapide locacitato; nempe quod primo inductus
est Christus homo in orbem perti camationem passi uilis, de invitalis iterum vero siue secundo per Resum rectionem a morte gloriosus, de ira passibili, inductus filii. Vel potius iterum indacit, id est ladu et, Deum Pater Christum in die iussiet, tae quam iudicem ut iudicet orbemta que Angeli omnes, qui primo cum adorauemat in natiuitate. iteram Gue secundo eum dem publice adorabunt in gloria o Tunebedimi Pater quasi inaugurabit Filium, eamum mittet re ipsa in possessionem totius orbis terrarum nam hic versiculus, sumptus est eκ psal. φοί qui agis de extremo iudicio, de maiestite Chrissti Iudicis. Dic es S. P. N. A u gu stirinum illi. 6. de Genesi ad littera cap. 39. docere huiusmodi reuelationem facta fuisse Angelis viatoribus,3t c 5 sequenter nobis non licere ab ea istarentia recedere. Respondeo hoc esse falsissinum ut pater ex sela lecti ne illius capitis, in quo nec verbum quidem habet de Angelis viatori buu, sed solum de reuelarione facta Angelis tam bearis, & glorifi aris.& quomodo eis innotuerid per Eci
Respondeo secund&adhue darciti non concesso factam fuisse huius. modi
303쪽
ninssile ationem omnibus A agmvs giatoribus, non tamen P Piraea sequi intentum, ut aduertit P. IOm.
nes Baptista Gonnet tom. q. sui Clypei theologigi disp. 14. S. . . ubi negat, & recte,quod aliquis grudus 2 loriae essentialis fuerit praemiis
actus fidei Angelorum in Christum
reduplica . qua talis et quamuis enim actus ille, consideratus secum dum suam substantiam, di quatenus erat actus fidei aliorum mysteriorvi Trinitatis Rafuisset meritorius gloriae etantialist hoc tamen erat ei accidentales nempe quod terminaret , ad Christulit, ut consummatorem gloriae; ac proinde secundum te minationem hane consideratus, non fuit meritorius prae juisi accidetis . talis,non vero essentialis.
Dices sexto: Angeli mali peeminuerunt occasione reuelatae Incarnationis; & Angeli boni acceperundvatiam, & gloriam, quia acceptae. uerunt Christam Dominum; ergo eam acceperunt ex meritis Christi; Antecedens quo ad secundam par- rem probatur auctoritate D. Bernardi se . primo de Circumcisioue circa medium, ubi habet haec verbαν. Iasem qu7pe, rex eteis Saluator, oriamisislsed bominis is Lucarnatione, veli as initio creas.Wa. Similiter etiam sermone a a. iii Cantica: aiuε
medium docet Christum fuisse Amgelis, & hominibus redemptioncm, quod verum eta non pote aia r P s.' I 'geli habuissent gratiam ex meritis,
Α sti. Respondetur negando an-.tecedem quo ad utramque partem; circa prima satisfiet controuersia-
octaua in dubio ad Axioma 6. ubi de obiecto peccati Angelorum, de patebit esse magis conforme dictis sacrae Scripturae, & SS. Di obiectu peccati Angelorum non fuisse Incat natioue Dominicam ed aliud,quoa ibi affignatur; Ad secundam par rem, & ad confirmationem ex D. Bernarda respondeo, illum noneta germanum sensum, quem aduersari, tribuunt verbis huius S. Patris; Si enim Angeli habuitant gratiam,&gloriam per Christum Dominum, in se non fuisset saluator AngeloruM
ab initio creaturae, ut ait S.. Bernar dus; sed ab Iocaraatione, vel certe nulla esset ratio propter quam nota diceretur etiam Saluator bominis ab initi, sed ab incarnatione. Dices Christumideo dici Salaatorem Angelorum ab initio creaturae, quid ab initio fuerunt saluati, de re ipsa abeatitudinem eonsecuti fuere ex merito tamen futuro Christi Dominis homines vero licet reuera ab initio mundi fuerint iustificati ob meritu
Christi fiat in v. nihilominus tunc nosterunt consecuti beatitudinem Respondeo hane instantiam no euac
re dificultatem: eo quod salias bomianum, & Angelorum in iustifkatione proprie esisistit,& liberatione a pec-cnis, aut iam commissis,aut commit
304쪽
ten dis, quare, &nomines ab origine mundi saluati dicuntes ex merito Christi futuro, ratione cuius, & ipse dicitur occisus ab origine mundi, eo quod, & pretium sanguinis eius ab origine mundi acceptum Deo fuit, ct spes illius effectum habuit: ipse tamen Christus dicitur Saluator hominum ab incarnatione, quia merito suo eos liberauit, cuius meriti a tempore Incamationis capax effectus
est. Quo circa si Angeli essent iust 1icati merito Christi, & a peccatis
futuris liberati, eodem modo dicendiis esset Christus Redemptor Ang Iorum a tempore Incarnationis tuo dicitur redemptor hominum. Ad a,
ferum testimonium ex sermone 22.
in Cantica respondetur cum VasequeZ, quod quando P. Bemardus dixit Christum Dominumfuisse Angelis redemptionem ne caderent,locutus suit de Christo secundum na4turam Diumam, non autem secum dum humanam,ut ipsemet paulo ante se explicat dicendo. α modo erisso inprιncisio erat Verbumst sed Verisbum erat astud Deum:factum est astriquatenus estne inciperet, or apud homi. nen sie nihιlominus in print,ipio sapientia erat, erat iustitia, erat sanctia sicatιο, se rede tιo, sed . vetis: messet hominibus, facit eum hae omnia
Pater, se fecit quod Pater; denique qui Lactus est δε quit J Wobis sapientis a Deo, aeon ait simpliciter, qui factus
eremia, quia quod erat Mugetis, s ctus es nobis. Hactenus S. Bernar duo, qui usque adeo perspicue Pronostra sententia loquitur, ut superua. caneutri videatur, verba illius expe dere, aut explicare: Uerum, ut Om- .nibus aperte conitet de mente ne nardi, argumentum ex verbis illius
deducamus hoc modo. si Christus secundum humanitatem effet Sanctificator Angelorum,& Redemptor insensu S. Bernardi, nepe quia iecit ne Angeli peccarent, de captiui tenere tur suo peccato, sicut hominibus focius est sanctificatio, di redemptio. eum factus est homo, similiter etiam Angelis esset effectus: quod tamenegat S. Bernardus, cum ait, homi- . nibus factum fuisse redemptionem.& sanetissiationem , quae iam erat
Pro complemeto huius dubi j plaeet hie addere id,quod Gabriel VasqueE tomo primo in 3. partem disp.
potius qua stra Vposita senteta a Bernaν dum en, postea explicata mente S. Bernardi eo modo quo supra in responsioue ad postremam obiectione
305쪽
dictum est, eoncludit quintum illud sum nonram opinionem expresse tra- eam his aliss verbis. ha HE M plura alia de hoc puncto hamus de mete Bernarvisentvssue adeo bet in illa disputatione cruditus illense υι mentu=yes ab 'ur, qui paucis Auctor,ad quem remitto lectirem ame in is nimium sidebor ne breuitatis,quam profiteor,limitesmo Rernarae, Pt ρ orem sententra e frustra tralaredians mores . tam νngenue fateantur, ς'
Gratiam actualem acceperunt An stelid principis Ex Lib. 11. de Ciuitate Dei. Cap.
Jem acceperint etiam actualem.
. tota sua latitudine sumptae in habi- rint: nam&ipsa actualis sui,diuidi tuaIem,& actualem. Cumque iam rur in Excitantem, & adiuuantem
306쪽
qui docent Angelos viatores, prius naturalibus iqdiguerint etiam auxisnatura quam habuis at habitus lu- Iijs supernaturalibus ad eliciendos Pornaturale , se conuertiste,& disp. actus illis proportionatos. in .qua. lla: sic per propriu actum ad eos a Duae fiant caelebres DD. sententiat. cipiendos: facile concedunt gratia excitantem; & plurimi etiam adi
uantem: non enim poterant solis viribus naturae actum supernaturalem
elicere; puta obiectum aliquod supernat urale credere; nisi superuatu. Tali auxilio adiuti fuissent: natura enim sola adhoc non semiebat. Ergo si in illo priori non habuerunt habitum ullum supernaturalem; necesse est illos habuisse auxilium sape naturale gratiae excitantis, & adm-uantis ut potentix illorum, quae inesse suo mere naturali non habebaeraportionem cum huiusmodi actiaus, redderentur potentes, & pr portionatae ad illos eliciendos. Eo, dem modo philosophandum est de actibus Spei, & Charitatis; si enim
ante infusionem talium habituum . elicuerunt actus Ordinis illoru m, indiguerunt auxilio supernaturili.quo voluntas illorum excitaretur, & moueretur a Deo ad operandum honum ipsum supernaturale; ves ac liligendum ipsum super omnia: sum ipsa per se Hiccre notr posset tales actus supernaturales Spei,& Charitatis. Discultas est in nostra semientia, qui tenemus priorem uiste infusionem ipsorum habituum quoc que actu supernaturali ipsorum. An
scilicet adhuc positis habilibus super Prima est Cardinalis Bellarmini Tomo Tertio Controuersiarum Lib. a. de Gratia, & libero arbitrio cap 17. - versus sinem, ubi ait. Denique electis Angelis Deus non aham gratiam dedunis habitualem, qua fror, ut possent
perseuerare, si vellent: non autem δεδι gratiam Iliam excitantem, qua fieret, in vellent:sed ut vellent, in eo reliquit arbitrio, G S. Augustinus δε-cet in lino de Correptione. ct Gratia cap. I. O s a. M. diuo circa idem B. . ugustinus in loco errato scribiti fam beatituaeuem ἔominibus nune esse donum gratia, qua me res meritis rura erat, sicut fuit Angelis Sanctis. Sι primus homo stare voluisset. Eam tenent etiam Becanus Tract. De Angelis cap. a. quaestione Quinta S. 3. secunda Conclusio, & pro se citat omnes illos, qui docent hominem in statis innocentiae non indiguisse gratia
Baarmidum lib.de Gratia Primi hominis cap. q. s. & 7. Molinam in Concordia qu. I artic. t disp.
& a fortiori illos qua idem affirmant
de homine in statu naturae corrupta
e quibus nominat solii Uesiam brusi supc. concilium Tridentinum cap. f. Secunda Sententiaest S. Tho. in prima parte M. Oa. Mila. a. ubi d
307쪽
auxilio gratiae ad hoc, uti conuerte retur in Deum, reddit hanc ratione: Voluntas non potest in id, quod superat facultatem ipsius, nisi adiuta a supernatumii principio, sicut calor non potest carnem producere nisi auxilio animae: Sed Beatitudo vitia ma excedit facultatem naturae cre rae; ergo non potest Voluatas habere motum in beatitudinem, nisi m ta a supernaturali agente, & hoc di-icimus auxilium gratiae. Et ex princi-phs Doctrinae Thomisticae de necessitate praemotionis Diuinae ad qua cumquς creaturarum quamlum uis ex ellentiu proprias operationes est necessaria consequentia: Propterea communem esse arbitror in schol: D. Thomae . Eamque expresse do-eet Vasqueae. Tomo secundo in primam partem disp. a 2 8. cap. 3. S. it. vhi ait. Deinis aι surdum est etram,a
serere, ad hanc gratiam iuinusitationis retinendamin in ea perseuerandum
mn indiguisse ngelos aaxitio pecu-ώHisgratia; sed ex proprys viribus id efficere potusse. propterea. Dicor Angelos viatores etiam instructos habitibus supernatural bus non potuisse sine gratia actuali excitante di adiuuate elicere quo flubet actus supernaturales. Prob. P. hse assertio . Auctoritate Concilii Aurasicani secundi cane r9. ubi de homine in natura etiam integra, &in statu innocentiae sic determinati
gruate, is qua condιιa eis,permaneret.
nulis modo se Usam creatore suo uom adiuuante serua ei. Vos cum αὶ gratia Dei Iasutem non possit custodire. 'sam accepit: quommodo sinὸ Dei graua poterit reparare quo erdidit. De terminat itaque Cocilium,quod homo primus etiam cum habitibus f pernaturalibus,per quos in statu innocentiae erat constitutus, in illa in
tegritate sinE auxilio Dei non seruaret seipsum: Ergo idem dicendum est de Angelis cum per S. P. N. Augustinum lib. de Cor. & Gratia cap. I o. M. & ra & alibi saepe, & communiter per otnnes fere Theologo rum scholas sit par ratio de Adamo in statu innocentiae, ac de Angelis viatoribus in gratia conditis. Prob. a.quia Si Angeli propria virtute perseuerare potuissent in gratia iustificationis accepta, in seipsis gloriari possent, nec possemus dicere eis illud epistolae primae ad Corinth. cap. q. 2sed habes quod non accepisti. quod etiam de Angelis dichim, S intelligendum esset docet S. Anselmus in lib. de Cassi Diaboli cap. 3. Prob. 3. Auctoritate S P. Se in A vioma e, ubi
docet quod Voluntatem bonam nisi operante adsutorio creatoris habere nor sent. quae verba procul dubio sugni ficant auxilinm pratiae actualisthoc enim sonat ly operante adiutoris idem sonant illa verba illi amplius
308쪽
. H me eumdem lorum hoc m ido. exposuit etiam eruditissimas noster
Leonardus Coquatus in suis Cam-ment.ad lib. I a.de Ciuitate Dei cap. 9. nam haec verba dicti capitis sir ii
terpretatur. amptius adiuέι sex. Ea ratione ιntelligitur, maius benescium gratiae collatum velis bonis, quammatis. Etsi enim gratiam aqualem ha Leualem ab ιniιio ι consecuti, ria ramen egica uit motio. Quina, se a uitium De 'ciale in ngetis Saσ-ctis, ut in Deum toti conuerterentur, per terent in bono, re beatitud/nemraudem assequerentur, non ex is tiber Iatis artiirν certe actum es, υι ita
Edferenter afficerentur, ct quod grassa erit efficax in his, ct non in otis
Correspondet huic interpretationi etiam doctrina P. Matthiae HauZeur, qui in secundo tomo suae Anatomiae operum S. Augustini: in difficultatibus quas proponit circa doctrinalia huius eapitis,ex quo desumptuna est Axioma: habet sequzntes resolutiones. Primo quod S. P. in praesenti capite nomine bonae volt talis intelligat no solum naturalem, quae iam supponitur creata, scd b nam ex gratia habituali, & actuali;
quori ait patere ex contextu nam ibi S. P. ait facit implendo meliorem prius faciens excitauri autHorem. N ex praecitatis verbis is amplius adiuti. Secundo docet .illa verba Voluntatem Pam bet bonam,Inopem
in solo is deruisemissuram, M. e semielligenda.etiam dei voluntate Angelica, & quamlibet qra murali- εbet bonam natura iter, & etiam ex x gratia habituali. ιοvem idest iosus. Ἀ, pciensem, aut inefficauem remans
ram, nisi ille qui bonam naturam ex. nihilo naturae, & meriti sui capacem fecerat, secundum naturam, & gratiam, ex se Uso faceret meliorem mento gratiae, & gloriae, prius Lacιens , excitando auidiorem. auxilis gratiae actualis, Scelficacis, mi tuo's in solo, des dem naturali aut inem caci re- ν maneret. Tertio docet S. Patrem sine dubio in hoe capite docuisse;on nes Angelos creatos fuisse in gra- , tia habitualio sed sub dubio de aequah; & line dubio de inaequali actualis
quod ait patere ex toto contextu, Semirum esse, quod Ludovicus Umes in hoc capite dubitet de mente S. P. Augustini, eo quod in caput Gen. primum saepe repetit naturam Angelicam prius informem creatam, qua formatam: . Eo quod toties se expliacat de prioritate naturae tantum .no autem temporis, aut alicuius successionis. Hoc discursu,& his verbis exponit praedictus Anatomista operum S. P. Augustini eius doctrinam,
cuius expositionem ego verissimam puto,& Omnino conformem textui, R hoc modo ait etiam, exponendos esse antiquos scholasticos B: Augustini mentem assecutos: quorum placiata non vacat modo lic expendere. . Simu
309쪽
Irid litteram cap. 2 o. ait de. Deondi Angelis mouet itaque Deus P ocealta
potentιa υmuersam creaturam suam:
ea rue myta ιlia υersata aeum Graegelii a te ciunt, dum Urcumeunt od r , ωῖ. Explicat ocula, qaa tamen tu Ps.cumus non explicarenour, si ea, iue qui condidit, ravido motu admi-πrstHare cessaret. motione ergo Dei
inatuita indigcnt Angeli ad suas operationςsy nec satis sunt illis,cum habitibus supernaturalibus: vires propriae, in iurasterficiant, uos cursus expiscent. Prob. q. a VasqueZ loco citato argumetis illis, de testimonijs, quibus probari sole necessarium esse hominibus auxilium Dei, ut per-1Puerent; nam ista etiam probant suisse necessarium in Angelisi interque potissimum desumitur ex oratione, qua non solum homines petunt:
sed etiam: Angeli utiliter postulassent, & postulare poteratat, ac . debebant auxilium gratiae ad perseuerandum; de qui perseuerauerunt debent Deo gratias agere pro perseuerantia iplis concessa. Ex utroque autecapite, idest oratione, & gratiarum
actione,recte colli git S. P. N sepissime, & cum eo sere omnes Theol
gi, ac etiam Uniuersalis Ecclesia ne- celsitatem gratiae Dei non solum habitualis, sed etiam actualis. Dices primo: cum Bellarmino: S. P. Augustinus in praecitato lib. do Correptione, di Gratia cap. D. ait
Angelis dicendum est 4 Dederat, σadiutorium sine qtia in eas id est iusti ita J non posset permanere si vellet, Ut
autem vellet in eius retiquit ar&tνιo..
Ergo in doctrina S. Augustini pote
rant,& Angeli, & Primus homo re hi inere iustitiam acceptam; & elicem operationes sanctas, &actus supernaturales absque ullo alio auxilio gratiae actualis. Respodet Vasquevloco citato S. P. N. Augustinum no
dixisse eo loco, esse solius liberi arribitrii sine auxilio gratiare sed esse re lictum in arbitrij libertate, quod quidem recte dicitur,etiam si id fiat auxilio gratiae, consensus enim quem graciae praestassent ex auxilio ipsius, in libertate eorum erat positus; namo& ipsi gratiar poterant repugnare. Vera responsio: cui etiam addere postumus, quod ly permanere in ill- nitia accepta, dupliciter contingere poterat. Primo per negationem, actus luali; quia actu peccaminoso .
non posito adhuc iniustitia accepta, permansissent; etiam si actum poss-tiuum bonum non elicuissent. Se . . cundo eliciendo actus Virtutis, maxime supernaturales, quibus nolsolum permanerent in i ultitia acce-ipta; sed etiam mererentur, & proficerent de bono in melius; ει quide ad permanendum primo modo non . requirebatur nouum auxilium; sed erat positum in eorum libertate, vel
310쪽
minosum eadere ab accepta iustitiaῶ tur ex gratia, habet tame nollem ut fecerunt Angeli Apostatae; nam praemii.& retributionis: Ergo si in ad cadendum non requiritur gratiae Angelis, & in natura integra futura. Ad permanendu vero secundo mo erat merces, Ocnon gratia; tunc nodo non est dubium in sententia S. P. erat futura glatia pro gratia et de tam , requiri gratiam actualem; quae ad men futura erat, de tribuenda pers . quodcumque opus bonum requiri- uerantibus: Ergo petieuerantia iatur etiam in statu innocentiae; & in Angelis viatoribus, & propterea in Axiomate posito dixit, quod VolustaIem bosam, qua meliores essent nisi perame acutono erratoris habere norisseat. & ulterius quod Angeli bo- , ni amplius adiuti ad Rearitudinem peruenerum quae de auxilio actuali esse accipienda, fere Omnes qui ea late pretantur; docent.
Dices secundo: eumdem S. P. inodem capite in fine habere. αaiderat autem tiberius tibero arbitrao qua do non 'sterit seruirepeccato, qua H tura erat, o homini, Aut facta es.c sngelis Sanins merces merui e Nunc autem per peccatum perduo bo-m merito, in his, qua liberantur arita . ea Gnuis gratia, qua merces merati
futura erat. Exqao loco sie potest argui . Solum in Beatitudine datur non posse peccare: ergo de Beatit adine dixit S. P. Augustinus, futuram fuisse hominis in natura integrata mercedem, sicut fuit etiam Angelis
si perseuerassent: nunc autem apost lapsum dicit este in nobis gratiam i Sed sic est, quod in natura la planon e st gratia simpliciter, sed gratia pro gratiat eo quod licet oria
gratia non erat tunc futura gratias.
Sic obijeii sibi UasqueZ loco citator cui argumento respondet. In nat ra nateg a gloriam futψram fuisse, dei mercedem, de gratiam pro gratia; at que etiam eodem modo in: Augem lis; quia in utrisque futura erat gi tria ex perieuerantiae perseueranti autem sutura erat ex gratia. Ac elubpost lapsum beatitudinem iuturam illis qui perseuerabut,de mercedem dc gratiam. Nihilominus peculiari ratione S. P. Augustinum dixisse beatitudinem que Angelis,& primo pa renti futura erat merces, nobis post inaturam lapsam suisse gratiam: Quia cum Angeli, & homo in natura integra habuissent iam gratiam; solum
vidcbatur superesse beatitudo tamm . quam merces: at vero quia post lapsum homini restituta fuit gratia , quae omnino erat ammissa, Scex qua tam qua ex radice pendebat gloria data opera S. P. Augustinum gloria vocasse gratiam ratione gratuitae restitutionis, de nouae gratiae, quae h
mini facta est: Et hoc sussicit ad satisfaciendum argumento.
Dices tertio cum Molina in C5 cordia qu. t , art. s3. disp. q. de alsis eius