장음표시 사용
321쪽
honos, & malos communiter poni
tur facta post meritum illorum, &peccatum istorum in termino vi ac proinde ante hunc terminu.ςqualem fuisse datam durationem squam appellamus viam 2 ad merenduinis, vel demerendum: quibus positis. Controuersia non leuis est inter Scholasticos: Quidnam egerint Angeli in illa mora: idest per quos, vel quales actus boni meruerint beatitudinem, & quando, & quomodo ea consecuti fuerint,& similiter mali demeruerint, ac damnati fuerint.' In
qua re satis in certa ut aduertit C spensis quot capita tot sententi aer quarum praecipuas numero septem placet hic referre, ut ex illis,quid probabilius appareat, eligamus. Prima tribuitur Magistro Sententiarum in secundo Dist. Quinta afferenti quod Angeli nihil meruerunt in illa mora; sed quod fuerit illis data beatitudo in termino illius morae,& in fine Distinctionis relata utraqr sententia idest affirmativa,quod me
ruerint beatitudine n antequam ea '
recepitant: & negativa, id est quod eam non meruerint ante; sed quod tunc praemium acceperint per Obsequia nobis cxhibenda ex Dei ob dientia, & reuerentia, & ita praemiu, meritum praecelso ubiungit,s hor
Secu uda opinio est Beati Egidi1 30stri in secundo:Dist. I.quaest. a.ari.
a. S. Bonaventurae ibidem art. 3. qu. a. S. Thomae ibid. qu. a. artic. a. &Marsilii ibid. qu. q. art. a. concl. 4. ubi docent: Angelos in termino iulius morae solum recepisse simul gratiam, & meruisse beatitudinem, aesuisse beatos: ita ut meruerint suam beatitudinem siue gloriam per gratiam,quam cum gloria simul tempore habuerunt: natura enim solum, de origine mi ritum in illis praecessisse idicunt: sic se explicat noster beatus Egidius ibi,&S. Bona uentura di ita hanc suo tempore fuisse eommunem Doctorum opinionem,& eam Ma filius loco citato solum, ut probabiliorem ex sententia dicti Eminenti
simi Cardinalis Egidii defenditi dicens tamen, se nihil de hac re velle affirmatiue asserere.
Tertia opinio est Scoti in secundo Dist.quinta quaest. prima, ubi re. latis varijs modis quibus huiusmodi via explicari potest, resoluit proba-hilius esse, tribus morulis peractum fuisse hoc negotium; ita ut in prima omnes An geli fuerint creati in gratia, & meruerint, in secunda, at contineri multa instanria succedcntia, iuquibus varijs actibus alij rursus meis ruerint, & alij varijs peccatis dem ruerint. In tertia velo idest mistanti immediate consequenti illam secundam morulam bonos fuisse glorificatos in termino suae viae;malos autem tunc habuisse terminum sue vio& fuisse damnatos.
322쪽
Sent. Dist . quaest.vulaaart. a. i resp. ad primum arg. contra quintam concl. qui arbitratur quidem trinus instantibus totum hoc mysterius .iuisse absolutum: sed diuerso modo. ab eo quem posuit Scotus ait enim: Omnes Angelos in priino instanti fuisse creatos in gratia, & habuist actum dilectionis naturalis Dei; non tamen per illum meruisse, quia non erat imperatus a Charitate; nec elicitus, nec virtualiter procedens;idest ex vi alterius actus praecedentis; cunullus alius actus dilectionis praece serit;Et revera posito quod ille actus fuerit naturalis;non potest ei conc di ratio meriti supernaturalis,siae Uisionis Beatificae: & non solum C preolus: sedeciam S. Th. quest. 61.art. . in solutione secundi argumenti docet, per illum actum naturalem eos non meruisse. In secundo instanti docet: Angelos bonos per actum
super naturalem meruilla: malos vero per peccatum demeruisse. In ter-.tio vero instant ij dicit, Angelos bonos fuist beatos, & in termino illius
morae per actionem beatificam, Angelos vero malos fuisse damnatos,&in termino suae viae per operationem aliquam coexistetem operationi beatificae Angelorum, puta tristitiam de sua ex lusione a beatitudine. Quinta opinio est Caietani in prima parte qu. 6 artic s. Vbi solum duo instaiatia huius viae concedit; in quorum primo dicit, omnes fuissGcreatos in gratia, demeruiste. In secundo vero bonos continuantes illud meritum, si nul recepisse beatia
tudineti malos vero non continuasse in eo actu metarum, sed posuis Gobicem per peccatum; quo minus reciperent beatitudinem, & simul fuiL.
se damnatos, & hoc, conatur Ottendere,esse de mente S. Thomae art. dictae quaestionis.
Sexta est nostri Ferrariensis lib. 3
contra Gentes cap. Ilo. versus L.
nem, qui & ipse,duobus solum instatibus comprehensam fuisse hanc via, docet; sed aliter ac ponit Caietanus; In quorsi primo omnes Angeli creati in gratia meruerint beatitudinem
supernaturalem;cum hac tamen c
ditione habendam ; ut immediatQpost illud instans non ponerent impedimentum demerendo; sed manerent puri,& sine peccato prius nat ra, ut eam possient recipere. In seiscundo vero instanti bonos non po suille impedimetum demeriti, quod ponere potuissent, & sic habuisse e ditionem requisitam,& fuisse beatos,& in termino se ae viae: non tamen in hoc instanti aliquid eos meruisse, ut putat Caietanus: malos vero dicit, in hoc secundo instanti posuisse impedimentum peccando, & caruisse illa coditione requisita, & simul suisse damnatos, & in termino viae ; non enim repugnat simul tempore fuisse peccatum, & damnationem propter
323쪽
illud,tamquam ob demeritum nat ra prius: Sie explicat Valentia se tentiam nostri Ferrariensis; & hane explicationem colligit ex doctrinata quam ille ponit loco citato; sed aliquantulum implicate, Septima sententia est quam plurium recentiorum, qui tribus instatibus comprehensum totum hoc negotium contendunt. In eorum primo docent: omnes Angelos creatos fuisse in gratia, & meruisset sed non cum plena deliberatione, & libertate, nisi quoad exercitiu actus. In secundo bonos continuasse illud
meritum eum plena deliberatione,&libertate. malos vero extinxisse illud meritum per peccatum. In tertio Bonos suisse in termino viae beatose malos ver6 damnatos . Advertunte amen plures ex his, qui hanc seu-tentiam sequuntur,in illis duobus instantibus viae bonorum non suisse duo merita distincta sibi succedemtia; sed unicum cortinuatum;quod etiam est de mente S.Tho. quatenus
loco cit. art. 3. docet,per unum me
ritum Angelos adeptos fuisse beat,
tu dinem. In tanta opinionum varietate eligam prius ea, quae mihi videntur e se magis ad mentem S. P. postea breuiter quid de singulis sentiam indicabo .
Supponendum est autem pro sim damento secundum uniuersalem. sententiani Theologorum: lassantia 2' Angelica ,dequibus in praesenti agiamus, non esse momenta in diuissibilia temporis successivi,qualia ponuntur a Peripateticis, vel formaliter, vel virtualiter distincta ab ipso tempore iuxtae sententiarum varietatem: sed esse quasdam durationes permanentes intrinsece indivisibiles, quae sunt indifferentes ad coexistendum, vel tempori successivo. vel etiam soli i stanti iuxta diuersitatem modi Op randi ipsorum Angelorum. Quam
propter instantia ista Angelica s
muntur, dc numerantur secundum
successiouem actuum, quos eliciunt Angeli. Haec est expreta sententia S. Thomae in praecitata qu. 62. art. . ad 2.quapropter cum unus Angelus in uno, & eodem actu indivisibili perseuerat, etiam si duret per horari dies, & annos, est unum tantum in stans Angelicum, quo ille actus intrinsece mensuratur: Cuin vero A gelus in eodem actu non perseuerat; sed interrumpit illum, de al um inchoat, tunc illae durationes intrinse-eς diuersorum actuum censentur dbucria instantia Angelica: quibus po sitis. Dieor esse magis ad mentem S. P. Nostri sententiam D. Thomae d centis, viam Angelorum honorum ante terminum habuisse sotu unum instans Angelicumiid est unicam d
rationem unius operationis merit
riar quam unusquisque Angelus habuit cum perseuerantia, viam vero oo a Ra-
324쪽
Angelorum malorum absolutauia fuisse ante terminum duobus inllanistibus; idest duabus operationibus;in quarum prima meruerunt; sed sit perseuerantia: In secunda vero peccauerunt, & extinxerunt praecedens meritum: Quapropter Angeli boni immediate post illam operationem Perseuerantem viae fuerunt in termino, & beatir mali vero immediate post illas duas operationes siue duo instantia suerunt pariter in termino, di damnati. Hoc esse de mente S. P. patet ex eo; quod dixit lib. i a. do Citi. Dei cap. 6. ubi loquens de causa beatitudinis Angelorum bonorucam sic explicat. Proinde causa be
titudinis e Melorum bonorum ea v
risme reperitur, quod ei adhaerent qui
summe est. Cum vero causa miseria malorum meorum quaritum, ea
merito occurriς, quod ab illo qui summe ea aures adseques conuerses iqui non summe sunt: se hoc vitium quid aliud quam superbia nucupatur ξα in libro de Correptione, & gratia cap ro. loquendo de Angelorum
bonorum, & malorum sortibus ait: Denique Angeo quidam quorum Z ire ceps es qui D/asolus dicitur, per ob rum arbitrism a Domιno Deo restiga factι sunt. Refugientes tamen eius bonitatem, qua bevis erunt, non potve runt e fugere eius ιudicium, per quod infrarma essem Iunt. Caeteri autemper ipsum liberum arbitrium is Neri-ιate steterunt, eamq; desed casu num quam futuro cer Uima scire mera runt . Et insta adhuc se clarius ex. plicans ait: Diabolus, ct geli eius, era beati erant, antequam caderent, se se is miseriam casuros esse ueste bant; erat tamen adhue, quod eorum adderetur beatitudini; si per oberum arbitrium in υeritate petissent, do ecti amsumma beatitudinιs plenita onem tamquam praemium oua permaσ- o Is acerperent, des , in magna per Spiritum sanctam data Mundantia Charilazis Deι cadere viserius omniso
non possent, se hoc de se certi sime nossent. Ex hac S. P. doctrina habemus de Angelis Sauetis vitam operatio ne viae, idest adhaerere Deo,& quod ide sonat,ac stare in Ueritate:& alteram termini; quod est certissime scure se numquain casuros ab illa pleni tudine beatitudinis,quam in premiustae permansionis receperunt: quod totum importat Visionem Beatificam, & complementum illius beat, tudinis viae, in qua no videndo Desinondum erant certi. De Angelis vero malis, & Apostatis nos habemus, quod primo fuerunt beati,idest beatitudine viae, qua etiam iusti in hac vita diculur Beati,ut supra cum S. P. explicaui, secundo quod a Domino Deo refugerunt, &se a summo bono auerterunt. Tertio quod eius iudicium effugere non potuerunt, pcrquod miserrimi effecti sunt, I idcirco tres Omnino operationes si te instantia Angeliea in malis Angelis
325쪽
admittenda sint. Primum operationis bonae. Secundum peccati; dc haec spectant ad viam. Tertium vero damnationis, & miseriae aeternae; quod spectat ad icrminum ipsoru. Hoc idem, quod ad viam Angelorum malorum spectat,habetur lib. undecimo de Ciuitate Dei cap. II. Vbi ex Scripturis Sacris insertur; quod Diabolus in Ueritate fuerit sed nose manserat, & quo uerat aliquando μne Zeccato, ct quod non ab iuitio, ex
quo creatus est, peccare putandus est;
sed ab initio peccati, quod ab ipsius superbia caeterit se peccatum. Ex quibus constat Angelos Apostatas ante peccatum stetisse in Velitate, fuisse sine peccator postmodum a superbia caepisse peccatum; quod p stea subsecuta fuit damnatio, & pinna aeternar hoc idem sentiunt plures alij PP. & DD.ex quibus aliqui quoad Daemones probant ex Epistola canonica S.Iudς Apostoli,in qua d,
citur . - gelos verb, qui non seruauerunt fuso principatum, sed deret querunt suum domicilium,in iudicium magni diei υinculis aeternis reserumuit. Vide S. Thomam in Prima parte qu. 63. artic. s. ad 3. ubi expressε de Angelis Sanctis loquuens docer, Angelum post unicum instans fuisse beatum, & qu. 66. ar t. si docet, Angelum consequutum fuisse, beatit dinem post unum instans. Probari,& explicari simul potest sententia ,
ista hoc modo. Assignanda est via
Angelorum sanctorum stantibus iulis quae ex Ssmpturis Sacris, & Sanctis P P. de illis habemus a termino beatitudinis distincta,& similiter via
malorua termino damnationis diuersa. Sed hoc sufficienter, & magis expedite, ac conssirmius ad SD cram Scripturam, & ad S. P. fit hoc modo. Ergo haec sententia S. P. de S. Thomae caeteris est praeferenda . Maior est certa. Minor prob. namcx adductis supra ex Sacra Script. &S. P. constar, quod Deus omnibus Angelis dederit gratiam, I alia d na supernaturalia, quibus possent consequi felicitatem aeternam; & similiter quod omnes expectauerit, ut in bono essent perseuerantes; sicut dederat omnibus, & singulis suum adiutorium,quo perseuerare possent in bono inchoato, si vellent, quod S. P. appellat auxilium sine quo, & cu quo de facto Angeli Sancti perseuerauerunt, itaque eadem durat ioniqua expectauit bonos, expectauit etiam malos, qui perseuerare potuissent; sed malitia sua non persevcrvuerunt: Ergo per hanc sententiam sulficienter, & magis expedite, ac consormius ad Sacras litteras explicatur via,& terminus tam bonorum, quam malorum spirituum. Assgiaatur enim unicum instans bonorii Angeloru, quod fuit actus amoris Dei; in quo tamdiu perseuerauerunt tria
via, quamdiu Angeli mali in primo . iustanti dilexerunt Deum sicut, &boni,
326쪽
honi,& in secundo mutauerut actio. nem, & recesscrunt a summo bono, ac peccauerunt: quod est idem omnino, quod alijs verbis docent Seruptura S, P. S. Thomas,& cum pluribus alijs VasqueZ tomo secudo primae partis Disp. 229. cap. I r.
Dices: Licet actus bonorum Angelorum secundum substatiam se
rit unus, & perseverans, non fuit tamen sine aliqua mutatione: Ergo ratione huius mutationis possumus piramo debemus distinguere in via Angelorum bonorum duo instantia; mcut ratione mutationis in via Ange. lorum malorum ea distinguimus. Prob. antecedens quia in eo iusta ti, in quo mali Angeli peccauerunt, boni se opposuerunt per actum intellectus, & Voluntatis, qui non erat antea. Ergo fuit mutatio lassiciens
ad distinguenda duo instantia. Elto
actus amoris Dei non fuerit interrii plus secundum substantiain.'.quod licet tunc fuerit facta aliqua mutatio in Angelis boni non tamen prOpterea iuxta doctrinam S. P. & principia D. Thomae sunt multiplicanda instantia: ille enim perseuerantiam,
S permansionem vocat, quod con tinuationem actus significat, iste vero expresse unicum instans tantum pro tota via Angelorum bonorum locis citatis computat. Ratio est;
quia in communi usu loquendi habetur ratio in praesenti unius solum actus principalis pei seuerantis per totam illam durationem, qualis sustactus Charitatis erga Deum. Cum igitur quaestio ista sit de modo loquεdi, placet mihi sequi usum SS. D D. magis receptum in nostris stholis. Dices iuxta hunc loquendi modum posse etiam assignari unie si instans pro via, & beatirisdine Angelorum bonornm; nam actu dilectionis Dei
quem habuerunt in via potuerunt continuare in Patria. R. nos non pinnere unicum tantum instans pro via,& termino horum,eo quod siue manserit siuE non manserit idem actus Charitatis, fuit inchoatus nouus actus principalis spectans ad nouum statum, qui fuit actus visionis Beatificae. VasqueZ loco eitato putat,&Lficere actum illum dilectionis Dei intermino suisse intensiorem, quam in via. Sed hoc non videtur satisfacere dissicultati; nam etiam peccantibus Angelis Apostatis dicendum videtur; Angelos bonos continuasse: suum actum Charitatis cum maiori intensione, quam fuerit in principio. Doctrina lite clarior fiet expendem do breuiter singulas sententias Od-
Prima sententiat quae est Magi stri displicet propter duo principaliter. Primo quia sicut repugnat, al, quem esse in termino,& simul move ri ad terminum, ita repugnat aliquε esse in termino meriti, quod est praemium: & simul moueri ad illum, ut fit per actus meritorios: mereri enim
327쪽
idem est, ac moueri, & cste in via ad praemium: Ergo non potuerunt Angeli iam beati mereri Beatitudinem, quam actu possidebant iuxta placitu Magistri;mereri enim beatitudinem, est idem omnino,ac moueri ad illam, ut ad terminum. Secundo displicet, quia vel Deus contulit Angelis beatitudinem absolute, di sinό aliquata
conditione, & in hoc casu non po- tu issent illam mereri per sequentia ministeria, ut vult praedictus Auctor; quia nullus mererur id, quod iam est
suum,&ut tale illud pollidet. D
ratione namque meriti est, ut is qui
meretur faciat sibi debitumin aquirat dominium eius,quod non est si .um. Vel Deus non dedit absolute, sed cum hac conditione. ut per se. quentia merita facerent eam sitam,&tunc non fuissent vere beati anthilla ministeria exercita, nec beatitudo fuisset res ipsorum propria, sed quali accommodata, ut postea illam
facerent Laim. Vt si quis accomm daret alicui triremes,arma,&c.ut postea militando faceret illa sua. Est
autem inconueniens dicere, quod Angeli iam videntesDiuinam Essentiam, de Deo perstuentes non haberent beatitudinem ut suam; cum hς sit status,&pallessio omnium bonorum aggregatione persecta. Vide S Thomam prima parte qu. 62. a Nic. q. & Durandum in secundo dist. quaest. 3. Addunt RGemiores hane aliam rationem contra sententiam Magistri. Prineipium meriti non c1 dit suo merito,cutus est principium; Sed omnia opera subsequentia be titudinein oriuntur ex istia beatitudine tamquam ex principio Ergo Angeli per ministeria subsequentia ipsam beatitudinem non potuerunt illam promereri: Maior est in con-Κsib apud omnes; nam Gratiam primam ideo no mer mur nec per Ope ra antecedentia, quia alias non esset
gratia; nee per opera Libsequentia:
quia est principium illorum: Ergo
principium meriti non cadit se, meo
rito cuius est principium. minor pro
batur; quia sicut gratia seu Charitas
viae est principium omniam Operum bonorum uiatoris; sic Beatitudo,cli sit gratia consutnmata, & Charitis persecta,erit principium omnia operum bonorum ipsorum Beatorum. Dices primo: Christus Dominus erat Beatus a principio, idest ab instanti Incarnationis, & tamen cum esset in hac vita mortali promeruit multa.cum esset simul vlator. de comprehensor: Erg6 etiam Angeli potuerunt mereri, esto essent beati. R. Christum Domi aam non merui lio sibi beatitudinem essentialem,quam habebat, nec etiam illius augmentur Quia tamen erat simul, & Coimprehensor,& Viator per sua opera, iapassionem gratiam, de gloriam; ac multa alia dona promeruit nobis: Scsibi glorificationem corporis, & exaltationem nominI1.
328쪽
strenuo equiti dare arma equos, Ireliqua ad proelium nece staria pro-PIer bonum usum, quem praeuidet tuturum ex valore, & peritia illius: Ergo similiter Deus potuit dare Angelis dona supernaturalia beatificantia propter bonum usum, quem prPuidebat futurum in illis pcr opera subsequentia. R. esse disparem rationem; nam in Equite supponitur peritia, dexteritas, & industria independenter ab illis donis, I armis, &quae sunt digna.ut illis donentur ista,' quibus utatur in seruitium Principis: Non est sic de bono usu gratiae, siuelaaec sit gratia viae, siue patriae: isto enim non tribuitur virtuti naturali ipsius liberi arbitrijtquae antecedenter ad ipsam gratiam non habet pro- Portionem cum illo usu; Sed tribuitur Gratiae principaliter. Nec liberuarbitrium antecedenter ad infusionem gratis est ex se dignum tali d no; immo quelibet eius operatio habet omnem dignitatem, & valorema gratia; quapropter non eli meritu, Propter quod detur gratiam sed pi lius finis ad quem datur ipsa gratia. Praeterea donatio illa armorum non extrahit militem a statu suo equitis, aut militis, quin possit sibi ulterius per opera sua comparare dignitates, di praemia. At beatitudo extrahit Viatorem a statu viaeae constituit illum in termino, qui impedit rationem meriti. Vide quae dixi de hoe puncto in Controuersia de Praec elbSS. Axio: s. in fine S. Dices I in Dices tertio: esto Christus Dominus esset in termino,& Beatus; nihilominus promeruit SS. PP. ipsum. praecedentibus gratiam per opera posterius exhibita; Ergo etiam Angeli potuerunt per opera subsequentia mereri sibi gloriam. R. etiam hieeta disparem rationem; nam Beat ludo Christi Domini non extrahebat illum a statu viae, ut dictum est, cum esset simul, & Viator, & com. prehensor, quod non habent Ange. li; nec ullus alius Beatus; nec refert,
quod opera Christi Domini essent posteriora illa gratia, quae fuit data
priscis PP. neque enim nos absolute negamus,merita posse esse posterio, ra praemio; sed negamus posse esse posteriora,quando praemium est terminus, & extrahit merentem a statuviae, & merendi; & est principium illius meritie ut contingeret in Ange
lis, si per obsequia subsequentia beatitudinem illam promererentur: na Beatitudo, quae est praemium,iam extraxisset illosa statu merendi, cum
sit terminus, I simul reliquisset illos in statu merendi, ut supponit Adue sarius: est et principium meriti, & caderet sub merito; Quae non p istunt admitti, nisi admittantur implican
Dices quarto: Angeli sancti per
opera, quae exercent in gratiam, Sutilitatem generis humani meremur aliis
329쪽
aliquidi Ergo possunt etiam mereri illud, quod a principio receperunt.' Respondeo esse quidem in quaestio-
,an augmentum beatitudinis acet 'dentalis cadat sub meritum: nam S. Thomas in secvado dist. .qu. a. art. habetur etiam in supplemento quaest. 98. art. 5. S. Bonaventura, de Gabriel item in fecundo dist. tr .nec non B. Albertus magnus in secvada parte summae atfirmant ex eo; quod in hoc nulla appareat repugnantia.
At postmodum ipsemet Angelicus Doctor negatiuam sententiam docuit, & propugnauit prima parte qu.
Thom ista,& plures alis, & rectius: eo quod Beati sunt extra statum meis rendit & quia illa bona aecidentalia sunt debita beatitudini essetiali; Qui enim est dignus visione beatifica, est
etia dignus quavis reuelatione, quae est lafra visionem Beatificam; dummodo ad ipsum statum, & ossicium pertineat; & similiter is, qui meruit gaudium essentiale, promeruit etiagaudium accidentale, quod percipiis
tur ex alia quavis re honesta. Secunda sententia: non probatur in eo; quod plures ex assertoribus eius illam sic exoticat, ut idem actus
Charitatis supernaturalis Angeli, quo in illo termino Deum am auit consi ieratus, ut procedebat a libero arbi rio informato gratia fuerit merit,irtus, coasideratus vero, ut tende
ut erat illius fruitio, fuerit beatificus; ac prolude cum dem actum diuersimod Econsideratum fuisse m ritum. de praemium. Quo posito nula datur realis distinctio in illo actui ac proinde dicere eumdem actum,et ut est a gratia esse meritum,& vi h bet pro obiecto Deum clare visum esse beatificum, & praemium; est ideae dicere. quod idemmet actus sit praemium sui ipsius, quod censetur communiter improbabile. Eo quod meritum ex debit o compeiatur per praemium; unde est necesse dari diastinctionem realem inter illa. Plaeterea ille actus Charitatis Beati procedit a Visione beatifica: Ergo est
omnino necessarius etiam quoad exercitium: Ergo nequit esse meritorius; cum ad hoc requiratur libertas saltem exercitis.
Tertia opinio; quae est Seoti est valde probabilis: Sed in eo disteri a nostra, quod considerat instantia Angelica etiam secundum actus minus principales; in quo est sere quaestio
de voce nobiscuin, qui in ordine ad viam adium solum principalem,idest Charitatis attendimus, & propterea solum unum instans ponimus; relia quos vero solum, ut effectus istius, a quibus non sit desumenda diuersa
ratio viae: cum omnes tendant ad
complementum viae per adium Charitatis in carptae: non se se habet in Angelis malis; in quibus actus pe eaminosus fuit diuersa via ab illata,
330쪽
quae erat iam incaepta per actu . eo, quod etiam pro Angelis malis Charitatis; tendebat namque ad ponit solum duo instantia compre-
appositum terminum Quarta sententia displicet in eo; quod ponit primum actum dilecti nis Angelicae fuisse naturalem, & no processisse ex Charitates & eo ma- hendendo etiam terminii idest damnationem; cum tamen ter qua ble habeat rationem status, quem Q. habet via,&consequenter essenti ruerdifferant. Vad. in hoc mactsgis displicet,quod ponit, omnes An arbitror Caietanum non fuisse a gelos fuisse creatos in gratia; quς vel quium mentem est idem realiter cum ipsa Charita- , i Sexta sententia, si negat Angeiade, ut est de menteS. P. vel si ab bonos continuando actum non,' Mistinguitur realiter,ut volut Thom, ruisse augmentum beatitudio is,quo M,semper est cu ea inseparabiliterco do mali demeruerunt, nociniuncta; loquimur enim in praestiui admittenda; di eo magi quod fore de Gra ia gratum faciente. Nec ram ponitur istis rebellacibus i spro aio illa Capreoli, quod nullus alius gloria Dei pugnasse, & suunt actum actus dilectionis praecesserit, iuuat il- intensiorem reddidisse: Similiter mlum, ad probandum intentum; idest placet in eo, quod ponit, Se ips quod propterea ille primus actus lam duo instantia in Apostatis incli fuerit naturaIis: nam ad hoc quod actus aliquis sit supernaturalis suff- eit, si praecedat habitus supernaturalis salte in priori naturae: vel aliquid supplens defectum illius, ta Aux
lium actuale Dei, ut patet in pecca rore eliciente actum cotritionis; qui cum sit in peccato mortali, non habet habitum Charitatis; quia tamendendo etiam tirminum propter ra. tionem mox adductam contra se tentiam Caietani. p,
Septima displicet in eo, quod po-pit duo instantia pro via Angelora,
non comprehendendo term unucum tamen no diuersificet actus m
ritorios; & cum S. Thoma doceat per unum meritum Anselos ad
morio supernaturalis Dei suppleti, pios fuisse beatitudinem: in quovisitum defectum, elicit talem actum. videtur consequenter loqui. . Quinta opinio repi gnataolas in .