Axiomata theologica sancti patriarchae Augustini S. Romanae Ecclesiae doctoris maximi de angelis quibus explicantur difficiliora, quae de illis controuertuntur in scholis. Dubijs ex illis ortis breuiter disputatis, & resolutis. A p. Benedicto a S. Ia

발행: 1676년

분량: 476페이지

출처: archive.org

분류: 철학

311쪽

elus sectatoribus. Qui habet habi. riis supernaturales fidei, spei,& Charitatis potest illis uti pro suo arbutrio, quando nullum est impedime. tum. Sed in Angelis nullum erat impedimentum.' Ergo poterant uti illis habitibus pro suo arbitrio,& cosequenter non indi ebant alia gratia actuali,quae eos praeueniret excutando, vel adiuuando; cum iam sulficiens adiutorium haberent in gratia habituali, & in habitibus infulis. Confirmatur primo: quia talis gratia actualis, & praeueniens tune solii est necessaria; quando ille, qui debet asere, non habet sulficientes vires ad agendum; ideoque non po test per se inchorare actionem; sed indiget alio excitante,adiuuante,vel

impellente. Quod si habet sufficientes vires, non est opus alio excita te, aut adiuuante, ut patet in quovis

alio agente naturali: siue libere; siud necessario agat. Si ergo Angeli h buerunt sepernaturales habitus activos. non indiguerulit gratia actuali

praeueniente, adiuuante, vel excita te. aut argumentum distinguendo maiorem: potest uti pro suo arbitrio, quando nullum est impedimentumssi adsint simit caetera uuae requiruntur ex parte alterius causae, quae

debet coneurrere concedo. Si desit nego. Hoc sic explica in praesenti. Ad actus istos non solum concurrit eausa secunda, sed etiam prima, ut Omnes Tlieologi docennita ut si deing E L I s. . 27 sit concursus causae primae, & causa

secunda habeat omnes habitus,& vires,quae ex parte sua requiruntur ad operandum, nihilominus non possit illis uti pro arbitrio, In praesenti autem si deesset motio illa Dei excitatitis, & adiuuantis deesset id, quod rc-quiritur ex parte primae cauta: ad hoc ut causa secunda exeat in actum

suum, & sic non posset uti pi o libito illis habilitibus,&hoc est sussidiens

impedimentum, ne creatura exerceat actus, quos alias per suas vires naturales, vel supernaturales posset exercere si tameu est dicendum im'pedimentum. J Exemplum haberimus in habente potentiam visivant optimε instructam,valentem,& ac tam; qui non obstante tali virtut lassiciente ad videdum: nihilominus numquam exibit in actus, nisi adsie

lumen, quo medio obiecta cernantur . Dices in casu nostro sulficere eoncursum generalem, & per tionem Dei. R. hoc verum esse. Selex hoc ipso capite euidenter haberi necessitatem gratiς actualis ad actus supernaturales etiam in Angelis quam tumuis praeditis habitibus sapernaturalibus: nam per nos concursus ille est motio praeuia ordine naturae antecedens ad ipsam operationem creaturς & cum sit emtiem ordinis, ac est ipsa operatio creat

rae: si haec est ordinis supematuralis,& ipsa erit ordinis supernaturalisin consequenter gratia illa actualis prae

312쪽

Propterea arbitror, esse omnino fal- bus, qui non habenti tale vi habiti sum id, quod docuit ira alma relatus nam haec expolitio est omnino arbia Becano loco citato; nempe homi- traria, fictilia, & ut puto contra nem fidelem ex stentem in peccato mentem Concilii, quod absolute,&mortali posse sine gratia excitanto uniuersaliter loquitur de quocum licere actum fidei supernaturalem. que exordio iustificationis cuiuscula Hoc enim pugnat cum Concilio Tri que peccatoris: imm a censeo e detino sessione sexta capite quinto; st directe contra Concilium Aurasi- ubi S. Synodus. Declarat ι iusiuam canum secundu, quod Canone n

scationis e voraetum in adultis a Dei no: dicit Dιurni eis muneris, eum, is per Christum Iesum praesentente gra- rectὸ cogitamus, ct pedet nosyros aria sumendum esse,hoc est ab eius voca- falsitate,ct imustitia cor ιnemus diu tione,qua nullis eorum existentibus me ties enim bona agimus; Deus in nobis ritis vocatur, ut qui per peccata a Deo atque nuscum,ut vςρ emur veratur. aues erant, per eius ea ιιautem, atq; Et merito Si enim, ut in Cancino adiuuantem eratiam ad conuertendu tequenti idest decimo idem Concise ad suam ipsorum iustificatione, sec. lium definit. diutorium Dei etiam disponantur. & canone tertio expres- renatis, ae Sanctιssemper est 3πο- se dicit. Si quis dixeritos ne praeuenis randum, is adfinem bonum ster uerito Spiratus Sancti inspiratistne, atque re, vel in bono possim opere perdora eius adiutorio hominem credere, 'e- re. quanto magi. erit necessarium

rare, diligere, aut penitere pine J huiusmodi adiutorium ijs, qui sunteut Ostortet, vi et rudi cationis gratia infecti peccato mortali , si illi qui, eonferatur: aoathema sit. & omnino habent habitu grasiae Ustifica ui displieet interpretatio,quam his Au- di Charitatis nihilominμε tale adusectoritatibus adhibet cum suo Mo- torium debent impi traxeu bs d c . lina ipse Becanus in dicto capite se- hoc Deo dante alibi fusiuh redibit eundo De Angelis. quςst. I. S. q. sermo. H i

Angeli non acceperunt gloriam in primo instanti fuae ereationis. i. Ex Lib. Undecimo de Ciuitate Dei. Cap. . M

313쪽

ven tamen ita tantu creat , ut quoquomodo essent, ct qu/modo viveret sed etiam illuminati, ut capienter beateque viuerent . t Ab hac ιluminatione: auersi quidam senseo non obtinuerunt excellentiam sapientis beataque vitae, qua procul a Mo nonnisi aterna, aternisatisque sua est certa, atque secura.

Vtrum Angeli acceperint gloriam

in primo instanti suae creationis.

Communiter docent Theologi,

non omnes Angelos habuisse tu primo instanti supernaturalem Beatitudinem. idestillam veram, Iaeternam felicitatem, quae de sua permanentia in statu omnium bonoruaggregatione persecta est, secura, &Omnino certa. Daemones enim n uam illam habuerunt ιν quod clarho ct S. P. lib. undecimo de Ciuitate Dei cap. t 3. ubi explicans in

quo consistat vera beatitudo creature intellectualis,resoluit consistere in hoc coniuncto, ut bono 3ncommutabiisti, quod Deus e f e vlla molestia perfruatur,'m eo θιn aeternum esse masurum,nec ulla dubitatione cunctetur, nec ullo errore fallatur . pos ea di Angelis loquens subdit. Hanc ha bere L σοσelos luris pra sede credrmus hanc nec antequam c. derent, hassis sex VHos peccatores, quι sua strauri

te illa luce priua ι fuat, consequenιι ratione colligimus: kabuisse tamen as quam,etsi non praesciam beatitudinem,sυitam egerunt ante peccatum, pro secto credendι sunt. quod etiam probat S. Thomas Prima parte qu. 62. artic. 8. quia si aliquando fuissent beati beatitudine illa essentiat i, quae iuxta eumdem consistit in claia Dei visione, non potuissent pollea peccare nam de ratione illius est impeccabilitas. Praeterea illorum ain petitus suisset perfecte satiatus,& nihil ultra desiderassent; hoc enim est de ratione Beatitudinis ut constat ex Ps r 6.strabor cum apparuerit gloria tua. Non fuit autem illoi um a petitus perfecte satiatus: sed aliqui appetiuerunt aliquod aliud bonum, ut habetur Isaiae cap. I . In caelum constendam se. oe ero Fmrbs t oi si mo. qui lo. us ab omnibus interpretibus de Angelis peccantibus clamis muniter exponitur. Eigo numqui Nn iue-

314쪽

suerunt beati. Dices primo: nullum est inconis ueniens, si dicatur: Omnino Ange lis io primo instanti per trantitum, ut

in raptu, vel transcursu concessauia fuisse, ut viderent Diuinam essetalia 1ine ip&rtun merito: Et postea lubstractam fuisse huiusmodi vilionem, quae fuerat concessa non tamquam praemium; sed tamquam donum adbi eue tempus: sicut Moysi,& Paulo,& quibusdam alijs sanctis datu fuisse ex priuilegio communiter docent Theologi; & praecipue recentiores. Ili hoc quidem non inuoluere implicantiam contradictionis:Sed nullum esse fundamentum asserendi, quod ita factum fuerit, cum hoc neque habeatur ex Scripturis, neque ex PP. neque cx DD. scholastiiuis: mamo potius habeatur oppositum; nam virecte disserit S. P. in cap. undecimo p citati lib. undecimi Ae Ciuitate Uci. In eius participatione. ideli heatae vitae J aequales fuisse Giosi ι. malos /sses qui propterea ver; pleu;-que beati seunt, quomam neqUaquam de a Beatitudinis aeter Autate Lal π- ruri quomodo dicturi sumas: quandoquidem si aequales in ea se seni, e Iam ρ stitio eius aeternitate mansi sent parirer beati, quia 'arrier certι Neque exιm sicut vita quam iucumqxe fue-

rat si sinem habitura sit: si quidem υι-

cet itaque S. P. quod si A g li milisui sicut aliquando beati, Idqueretur bonos, & malos sui hae aliquando aequales in beatitudine. Ergo utrique certi, vel incerti de perpetuitate suae beatitudinis. Si virique certi ergo adhuc mali sunt beati, quod patet esse falsum. Si virique ince ili ergo boni non sunt beati quia dubitant an sint mansuri in illo statu. Si dicas bonos ac episse certitud nem, quando mali ceciderunt. Ergo necisti, nec illi antea bcati. Nade ratione beatae vitae est aeternitas,& certitudo de illat ut acute alselgibi S. P. . Dices secundorex EZechiele cap. 2 8. habetur de Lucifero, quod ante lapsum fuerit in deocks ParadiA &rn medio lapιdum Cnitoriam ambula uerat. Per quae non possunt ventro

nisi gaudia Beatitudmis, & Angeli

Charitate beatifica feruentes:& S.p. lib. de Correptione, & Gratia cap. I O. expresse dicere. eis quida, quorum frinceps eos qui dicitur Diabelus, ρ' tiberum in bitrrum a Deo reseogefacti sunt. Refugιentes tamen tius bon talem, qua beati fuerunt, usta ρε tuerat efugere eius iudicrum, per qκρι

bolus vero, or inveti eius et si beati

erant,ante ruam caderent, σ sem mi

striam casuros esse nesciebant, & S. Bernardum term. I7. in Cantica do cere,malos Angelos ante lapsum V,

disse sutura in Verbo. Ergo habe

315쪽

malos ante lapsum fuisse beatos, &hlibuisse visionem Beatificam. R. ex communi consensu PP. di interpre-itum locum illum Erech. intelligi de eximijs donis naturae,& gratiae,qui bus praeditus erat Lucifer anth caSu; di per lapides ignitos Sanctos Angelos viatores,qui Charitate viae e Sa Deu in seruebant. Vide Gloffas ordinariam,interlinealem, & Nico- laide Lyra in dicto loco: acetiaή. Cornelium a Lapide haec ibi expi eLn docentes: propterea S.P. cap. 1 F. dicti libri undecimi de Ciuitate Dei explicans hunc Textum ait. Vbii relligiturfuisse aliquando sine peccato. Ad Auctoritatem eiusdem S. P. adductam in argumento Respondeo:

quod ipsemet se explicat in dicto

capite undecimo, & duodecimo vn- dccimi libri de Ciuitate Dei unde Axioma non de persecta Beatitud, ne, sed de Beatitudine impei sectata; qua etiam dicimus Primos Parentes in Paradiso fuisse beatos. Cum hodies ait S P non imprudenter Beatos vo

cemus, quos υrdemus russe, ac pie cum

spe futurae immortalitatis hanc vitam ducere γ crimine. & in praecitato loco de Core. I Gratia sebdit. Erat tamen adhuc quod eorum beatitndinia deretur si per liberum arbitrium in veritate Hetissent, donet istam summa beatitudinis plenitudinem tamquam pramium i A permansi is acciperent, idest, ut magna per Spiratum

Sanctum data abundantia ChariIas snes cadere visertus ommno no pos ensio hoc de se certissime nosset. Ad auctoriratem D. Bernardi Respondeo ibi non afferendo, sed inquirendo procedere, & praeterea per cognitione in Verbo non intelligere solum visionem beatificam, sed quamcumq:

reuelationem factam a Verbo; nam etiam Viatores dicuntur aliqua videre in verbo,quia aliqua cognoscu-tur ab eis per reuelationem. Vide S. Tho. qu. 62. art. I. ad 3.

De. Angelis Sanctis est leuis dissi. cultas; an huiusmodi beatitudinem in primo instanai habuerint. Pro sententia astarmativa P. Becanus Tractatu de Ang.cap. 3. quaest. prina citat Ludovicum Viues in librum undecimum de Ciuitate Dei cap. non O ptopter verba Diui Augustini male intellecta putantem bonos Angelos a principio creationis vidi Deum, & in ea visione semper mansisse. Attente perpendi verba illius Auctoris,qui in citato loco expendit dictum illud S P. de Ciuitate Dei; ubi de Angelorum Ss. societate que

gloriosa regnat cum creatore. ct eo beatror, quod numquam peregrinata.& subdit semper enim /n Patria fuit. sneeli enim Ner v/denefacteon Patris,qui in caetis est. Sc nihil aliud de

hoe puncto ibi trabet . & in eis non inuenio sensum, quem tribuit illis Becanus: nam illa prior parsi semper N n a enim

316쪽

enim in Patria it. recte potest in telligi iuxta sententiam eorum, qui dicunt,omnes Angelos in Caelo Ein pyreo creatos fuisse cum cclum Empyreum sit patria Beatoruo illa vero iubsequens. sveo enim semper vident faciem Patris, qui in catis en cum sit desumpta ex Euangelio, potest sumi ducta in sensu,quo .suit prolata a Saluatore:idest ex quo instanti beatifi .ati suerunt semper viderut

Essentiam Dei. Sed quidquid sit de

hoc. Communiter docent Theologio nec etiam Angelos qui nunc sui

Beati J in primo instanti vidisse Diauinam Essentiam: propterea. Dico seeundo cum Magistro ε tentiarum in secundo: distinin. 4. des. & cum D. Tho. loco citato art. 1 . Angelos illos,quos constat aliquando adeptos fuisse beatitudinem, &Angeli Saeli nuncupantur,non suis se consecutos illam a principio suae creationis; sed postea: Probatur hoc primo communiter illa ratione desumpta a D. Tho. loco citato;quia Beatitudo supernaturalis, de qua loquimur,non est aliquid naturς Angeli te debitum; sed cst quidam terminus ultimus, ad quem natura Angelica diuinitus fuit supra vires naturales ips ,rum Angelorum destinata: Ergo per media couenientia, & per viam meriti fuit perducenda ad terminum gloriae; cum nulla possit a Lsgnari causa, cur Angeli debuerintillam statim a principio accipere. D, ces: Chriitum Dominum etiam tacundum naturam humanam ab instanti suae conceptionis fuisse beatur Ergo,& Angeli, qui sunt na turae per i sectioris, quam sit humana. R. ess dispare rationem; nam animae Chrissti Domini suit collata ratione Uni . nis hypustaticae cum Verbo Diuino, Ut communiter docent Theologi iaTertio sententiarum, & in Tertia parte: At in Angelis nullus erat titulus: ratione cuius illis deberetur

talis beatitudo. Probatur secundo; quia Angeli boni acceperunt Matis tudinem propter meritum,ut dicam sequenti Dubio: Sed hoc meritum nec suit simul cum gloria, nec post gloriam, ut ibi ostendam: Ergo gloria non poruit eis conferri in primo instanti. Prob. 3. quia in primo instanti, tam Angeli boni, quam mali

fuerunt viatores, & utrique acceperunt gratiam, & charitatem, ut habetur Ezech. cap. 2 8. sed malis ici illo instanti non est data floria,ut supra probavi: Ergo nec etiam bonis. Prob. q. Quia etiam Angeli boni, licet numquam peccauerint, n:hilominus potuerunt peccare, ut docet

S. P. lib. dc Corrept. & Graria cap. undecimo; ubi distinguens adiut rium sine quo ab adiutorio quo docet; quod adiutorium e quo fuit data Primo homini,& Angelis Viatori-

bus: & dicit quod Deus. Dederae adimi orium sine quo in ea id est bona

Voluntate9 non posset Iermaoere si

317쪽

B rit arburio,o e.sed quia noluit flem manere profecto eius colpa est: cuius, meritam riuisset, si permanere volvi sit,seat Hecerunt Gangeti Sanct/. qui

adentibus alijs per liberum arbitrin, per ristibera arbitriu steterunt Usi, ct Auius maufonis debita mercede recipere meruerui, tantam βιlicet beatitudinis pleniιudinem,qua eis certissimusitsemper se in illa ma ros&c.de cap.I 2 .Prama tibertas voluntatis erateosse no pe care. Noaissima erit multo maior, Nompare perrare. Hoc idem post S. P. docet eius fidus sectator S Anselmus in lib. de Casu Diaboli. Ergo per hos SS. PP. Angeli etiam boni aliquando caruerunt visione beatifica. Dices primo: S. P. lib. 4. de Genesi ad litteram cap. 2 q. expresse habere, Angelos Sanctos prius cognouisse creaturas in Verbo, quam inis proprio genere; ergo ab initio sua

creationis habuere visionem Beatificam: videre enim creaturas inis Verbo,est ide, ac videre eas in Deo clare viso. R. communiter, sensum

illius loci esse, Angelos persectius

cognoscere res in Verbo, quam in proprio genere. Verum haec resposio licet vera, non tamen soluit dis ficultatem: cum enim illi seκ dies fuerim distinisti a S. P. per cognitiones Angelii asi si in prima cogniti ne, quae suit prima dies,immo man Erimi diei viderunt creaturas in Ver-

creationis viderint Deum, & in eo creaturas: propterea responderi secundo potest iuxta doctrinam supra datam ad locum D. Bernardi: non semper videre in Verbo importare claram Dei visionem; sed quandoq; etiam reuelationem faciam a Verbo: quo pacto Prophetae dicebantur videntes; eo quod a Deo factu esset illis verbum .idest reuelati quaciare, licet non videndo Deum ipsas creaturas perfectius videbant licet futuras, vel absentes,quam si eas in propria existetrita, & genere iu-

tuerentur. P. tertio S. P. ibi non aia

sertiue loqui, sed dubitatiue solum.& inquirendo per dubitationes. μinterrogationes procedere; nam Mcaput incipit per interrogationem dicendo. Idromovi ergo diximus seexies repetitam lucis ictus praesemiam a vespera ad mane. & I. a. infra. Aut. quomodo Aracedebat mave, vi rata

Verbo cognosteret quid esset pollea Deo faciendum nec resoluit Q i estiones firmiter. Sed post diligentem discussionem concludit caput. In his ergo qua simul facta sunt, nemo videtqu/d prius,posteriusve sieri debuerin, nisi illa Sapientia, per qua acI afunyomuia per ordinem simul. R. quarto S. P. ibi expreths verbis, admittere

in illis diebus, & in illa simultate prius, & posterius; ait enim. Sed in his ribus in quibus quinae prius sit, vel ρο-

serιus inιerualla temporum non demo

318쪽

veluti cum solem orientem saeuema a

dce. Hanc si nullatum admittentem Prius, & posterius placuit mihi ia Primo tomo Philosophiae naturalis ap- pcllare simultatem immediationis non vero simultatem coexi stentiare quae scilicet admittat aliquam successionem; qua posita recte intelligitur. quomodo Angeli etiam Sanctis in Primo, ac sorte etiam in secundo instanti Angelido no viderint creatu. xas in Verbo clare Uiso,& postea in tertio viderint; & tamen hoc totum fuerit in prima die creationis ipsorus nam & in prima die dicit Moyses, quod Deus diuisit lucem a tenebris, idest Angelos Sanctos a Daemonibus iuxta expositionem S. P. & sie illos in prima die post unum, vel aruterum actum meritorium habuisio Pro mercede vitam aeternam: Dae mones vero in pamam supplicium

aeternum.

Dices secundo: eumdem S. P. Iib. undecimo de Ciuitate Dei cap. s. docere Angelos Sanctos numquam fuisse peregrinatos a Deo. Hoc autem, quod est peregrinari a Deo, per Apostolum est idem, ae carere vlfio.

ne beatifica: Ergo si Angeli sancti

numquam peregrinati sunt; numqua fuerunt sine visione beati sica. Respodeo cum nostro Leonardo COquaeo

ad praedictum locum,quod quia filii

quidem mora inter xorum ereati nem, iti collationem gloriae, G do cet etiamS. Tho. r. p. qu. 64. an. 1 .& cam eo communiter fere omnes

Schos. DD. quia tamen illa moria fuit breuissima, ideo dicit S. P. nostesse peregrinatos: cum statim admissi sint in Ciuitate in Dei. Respondet alii eum Beeano quod boni Angeli numquam peregrinati sunt a Deo, quia semper manserunt in caelo, ubi conditi fuerui,& numquam per pec catum a Deo separati sunt. Ad Aust.

Apostoli. R. hoc, quod est peregii

nari. non semper eodem modo accipi; sed diuersimode iuxta exigentia

materiae .

Dices vltimo: Angeli Sancti a pri

mo instanti usque modo, semper di texerunt Deum actu Charitatis non interruptae. Ergo a primo instantiusque modo semper viderut Deu in. Antecedens patet; quia numquam se auerterunt a Deo: alias cum D monibus Daemones facti corruisset. Consequentia probatur: quia actus dilcctionis procedit ab actu cognitionis ; Ergo si est inuariatus iste,inuariatus debet esse, & ille. R. negan do conkqtientiam. Ad probatione. R. non semper variato actu inteli ctus variari actum voluntatis, Satrucit enim ad huius existentiam, quod sit aliqua cognitio de obiecto in intellectu, siue sit haec, siue illa, parum resert ad continuationem actus voluntatis l. Sic-enim vi mus etiain

319쪽

In appetitu sensi iuo variata cogni- . muniter do retur, esse eam lena Chatione sensitiva naa Iere actu in euasi ricatem viae, & Patriae. dein appetitus, & praeterea com- . : . t

. . l

. . . - ι .

Angeli Viatores fuere.

Ex Lib. a. De Civitate Dei cap. I s.

IS , quod ait G Diabolo Ioannes: tiari initio Diabolus peccat: non intelligunt in naturale est, nullo modo egesteeratum. Sed quid respondetur Propoeims: νlimoni,s s ue quΦd Gaias ait sus sigurata peryona principis Babri tinia mabolum notans: αuomodo ererrit Luc fer, qua mane orιebatur e siue quod Ezaechiehrn delirijs 'aradisi Derfusι omni lapidepretuso ornatus e Vbi intem tur fuisse aliquando e peccato. Nam expresse ei paulo post dicitur. Ambulasti in diebus tuis sine vivo. ue si aluer conuenientens ιοι et i nequeuntς oporteι etiam istud quod dictum em In Veritate non auit:sic ace*ιamus,quod in υer ιtate fueris, μου non permanserit. Et sud, quod ab initto Diabolus ste cat , non ab ioitio ex quo rreatus est, precare puIandus est; sed ab initis pcccati, quod ab QRus Iuperbia caeperit esse peccatum.

Quae Qualis,& quanta fuerit Angelorum

via, qua ad Beatitudinem supernaturalem peruenire potuerunt.

PRaemitto primo:communem es quod AngeIi boni sint adepti Bea se Thcologorum sententiam: titudinc suo Proprio merito; ac etia

320쪽

Angelos malos a beatitudine deis cent communiter Scholae, & testi, cise propter peccatum: Elt enm rariam, acerroneam reputant sente. quoad hoc par sors,& ratio hominii, riam corum, qai oppositum ex leui, lac Angelorum: quod explicatum bus coniectaris de Angelis docent. censent plures Apocal. cap. 2 i. ubi Praemitto seu vado: communitet ;dicitur: in Canesti Hierusalem eat, etiam doceri, intercessisse aliquamdem esse mensuram hominis, & Angeli: & habetur ex illis Scripturis in quibus exemplum Sanctorum Angelorum proponitur ad imitatione vi, ct casus malorum ad cautionem; Vt propterea etiam S. P lib. quarto de Gen. ad liti. cap. 26. dixerit: Ange Ios Sanct ,s ideo Bcatos, quia non

remanet O getica sirentιa m eo,quod creatum est, quin hoc contιnuo referat ad ei dem laudem, atque clarita em,

in quo id non factum essesedriaciendώδε Re cognoseitur, in qua ver ιιate stando dies e ci . sicut e conti a daemones amiseiunt. quia non ad laudem Dei. retulerunt dona creata, sed ad seipso si ut subdit ibi S. P. sie. Nam si vel

ad seipsam napura ngelica conueris reretur, seque amplius delectaretur, quam rogo; cuius 'articipatione beata est, rntumescens superbia caderet, Γ cur diabolus,de quo suo loco is fuendum est Et ratio est manifesta: nam beatitu- .do creaturae etiam per Philosophum Iib. primo Es hic. cap. 9. est praem. uvirtutis, & pertinet ad dignitatem creaturae intellectualis, ut eam sibi suis operibus acquirat, cum potest. Sic cum Magistro in secunda senti dist.quarta, & quinta um S. Thoma prima parte qu. β 2. artic. q. do- moram inter creationem Angelord, . & Beatitudinem eorum, qui gloriscati suere, & damnationem eorum, cui ceciderunt, & h nc inoram fuisse durationem viae illorum, quam ut plurimum explicant Theologi per comparationem cum aliqua duratione nostri temporis, cui Coextiterit, vel potuerint coexistere operatio. nes ante beatitudinem, vel damnationem illorum. Praemitto tertita moram illam suisse breuem: licet non possit, determ nate scili, quanta suerit: hoc enim colligitur ex sacris litteris; ideli ex Genesi cap. tertio: ubi narratur, Angelum malum paulo post creatione rerum omnium tentasse hominem;& Io. 8. habetur Chrillum Dominudixisse, Diabolum ab initio peccasse, idest paulo post sui creationem, ut pulchrε explicat per extensum S. P. lib. undecimo de Gen. ad litteram cap. sextodecimo: & probant communiter Theologi ex eo, quod ab eo obiecto,quod semel natura spiritualis clegit, vel nullo incido, vel dissi. illime flecti potest. Premitto quarto. Viam omnium Angelorum fuisse aequalem quoad durationem: in qua mercti, vel deri

SEARCH

MENU NAVIGATION