Axiomata theologica sancti patriarchae Augustini S. Romanae Ecclesiae doctoris maximi de angelis quibus explicantur difficiliora, quae de illis controuertuntur in scholis. Dubijs ex illis ortis breuiter disputatis, & resolutis. A p. Benedicto a S. Ia

발행: 1676년

분량: 476페이지

출처: archive.org

분류: 철학

341쪽

turalis. nam etiam in eo ideatificantur duae rationis obiecti naturalis,&supernaturalis: cum tamen possit amobis cognosci intellectione naturali, di intellectione supernaturali, ct possimus circa illum errare in comgnitione naturali, quin erremus in .

cognitione supernaturali. - ε , i

5 i, Dices' prum P. t w relatum iaMagistro sententiarum in I. de Geta: ad litruq ι 7. diabere 'Talem Dein soluti ho-em fieri , qui mee peccare possit, nec vellet, os, si erasset, siniι dubitatis eum meliorem fuisset Ergo etiam, potuit facere Angelum ex natura sua non potentem pecca re: quod Confirmatur: quia non implicat coeatura rationalis, cui l men gloriae, de gratia SanctiManssint connaturalia, ut docent plures Theologi. 'Ergo nec etiam implica bit Angelos Me natura sua impeccabiles in aliquo genere; hoc est circa finem se um naturalem saltem directe, & immediate. R. S. P. eo loco, a me, di ab alijs diligenter perlectum non babere verba illa, quae e

tat Magister; sed solum ibi docere

meliorem esse naturam creatam,qus nolit peccas , quas, eam, quaei non

solum potest, sed etiam vult peccare: Quod est omnino longe diue

sum ab eo, quod dicit Magister, dilatendunt Aduersarii. i Verum dato, quod S. P. id diceret έ quod irammen sicut non ibi, ita neet alibi puto eum asserereὰ loquendo ex natu a

rei cum tale Axioma non si e confoeme principiis ipsius, vel se exponoret,vel esset exponendus ratione alueuius doni superadditu sicuti se exponit eum loquitur de Christo D mino in lib. de Psedestinatio oe SS. cap. 1 ubi dicturus de eo. Quod

tanto magis libera erat voluntas eius, quanto magis percato seruire non poterat praemisit rationem ex dono

Vnionis hypostaticae,quia scilicet is

is homo a Verbo Patri est aterno io vn

talem persona assumptus Filius Dei unigenitus esset. Ad Confirm. R.me in Controuersia De Incomprehensibilitate,& Visione Dei in dubio ad Axioma Septimum ostendisse implicare talemicreaturam,cui sit conatur rate lumen gloriar,vel Gratia Sanctificans, & consequenter etiam implicare creaturam ex natura sua

impeccabilem; ubi etiam aduem Salas parte secunda Disput. 3. Sechappellasse contrariam sente sertiam periculosam, & reij ciendam a scholis exemplo Vniuersitatis Salmaticensis, quae non semel prohi

buit eam. ε

i . Dices secundo: Quicumque diligeret necessario Deum ut Authoronaturae, non posset peccare contra

legem ab eo latam. Sed Angelus in puris naturalibus hoc modo dii geret Deum: Ergo non posset pec care cotra legem ab ipso naturae Coditore lataim. Maior est certa, &in consesso apud omnes. Minor pro

342쪽

batur: Quia Anges .cognostencta, Dices teriti cim2 Daranda mis& amando seipsum, secessario cm secundo Diae x 3.- asar V gnoscit, de de munia ut Auctoae iantas nequit deficere lusi ia -et. naturae suae. Sed non potest eellare a praecedat aliquis defectuti recognitione, de amore sui; Ergo nee hic delactus, vel est actualix consi. etiam 1 cognition: δε more Dei deratio de aliquo odiecto, quoa vel sub hae ratione seratai Auctoris a non conuenio appetem vel noa eo turae. Respondetur hoc argumen- modo,quo intellectus illud prope eo solum probari, Angelum necessa nit ut est actualimconsideratio derio amare Deum, ut Auctorem suae eo, quia intellectus.potest de debes Naturae in particulari: ao vero μο- aduertere: vellest aliqua: ignota ahare, quod illum amet neeesiarib, ut vincibilis vel denique aliquis etrue

Auctorem totius naturae; Et hoc erat pnabandum pro intento Aduerianorum: nam ex eo quod eogno scat, Se amet necessariosam natura

indiuidualem, sequitur solum, quod non possit peceare contra illam Iegε naturalem, quae est de conseruati ne sui, & nihil ampliust amor enim ille esset amor eoncupistentiae, non vero beneuolentiae Ac proiistis n6 sequitur, quod non possit pecca

contra Deum, uri Auctorem totius naturae, de contra legem naturalem ab eo latam. Praeterea non est om nino certum,qnod Angelus in puris naturalibus non possit cessare 1 cognitione, de dilactione sui; vel quod

idem est,quod necessarib cognoscat,

di diligat seipsumi Quod enim hoe

habeat is Patria, est ex vi Visicinis positiuus contra aliquam Veritatem ab ipso cognostibilem. Ad se ius non potest habete huiuis odi defectus circa naturalia, licet possistin habere eivea supermutatarii Erago non potest Ferare contra laga naturalem, licet possit peceare eoana legem supernaturalem ' quod licet moraliter, & ut ita pi uri K res ita se habear, ut De nulluis peccem, nisi adsit. defectus, vel error in intes lectini nihilominus non probatur sumienter, semper hoe conting re,de numquam oppositum euenire, mimo a priori ostenditur; vel etias istεὶ demonstratur oppositum :Voluntas enim libera habet domianium supra suos actust ita me possis illos ponere, vel non poneroses p nere oppositum iuxta desersitatem

Beati as, & Amoris Beatifici, quo obicctorum, & statuum in quibu es diligitur Deus, de omnia propter lis Voluntas reperitur. Ergo ψMunis Deum: At quod in puris naturat, ras purae erear qu est viatris de hiis neeeaarib exerceae illos actus, huc erim loquimur in preseriti J euex nullo capite ectuater probatur. ex se possit ageresi vult. &non agm

343쪽

prae..c Pdia uaturali. Rel negativo, vel PGudiuo agere conua illud,vel poneiso adhini quem non deuet ponere, vel non cliciendo illuiu, quem ten

sur clicere; etiam positis quibuscumque sequisitis ex parte intellectus; nam bociest de ratione Dominij p ii tentiae liberae. Dices ex lib. Prnuum.

-r - - . Ergo omnis operatio peccamur osa sup ponit errorem in intellectu. R. id noli temper accipide errore intelleetiis; nam licet .sitvorum, quod hoc ut plurimum contingat; nihilomiaus ad veritatet praedictae sententiae sulficit,quod voluntas erret, licet. non erraret inte, Iectus: Nam communiter dicimus, . illum errare, qui deflectit a rectit

dine, ficta regulatecta sibi poestrupta, voluntas autem sic potest defueere a regula bonitatis, sicut potest intellectus deflecterea regula vetitatis; Et consequenter tum voluntas,.quam intellectus pisunt errare.

Et likc etiam si nullus error, νῶ d sectus praecedat in uitellectu, t esti nifestum in illis, qui peccant ex mera malitia. Plura, di diffuse e posita de hoc puiacto habes apud tre- ceratiores. Mihi ut est dissicultatis nodum soluisse. m. Dices quarto: Angelus in puris natural ibus non potest non cognoscere,& nou diligere suam Beatitudinem naturalem, quae consistit uia ipsa naturali cognitione, di amol Dei: Ergo naturaliter no potest peccare in illo statu contra illum finem. Antecedens probatur; quia in illo statu non pote stesse misci, alias none stet impuris naturalibus: Sed eo linis, quod celsaret a cognitione,

amore naturali Dei, esset iniser: Ergo non potest ab illis cessare,& con- laqueuter nec etiam cessare a sua naturali beatitudine. R. quod ad summu . Angelus necessario ama et Deir, ut Auctorem sui,non vel o,ut Auctorem totius naturae: huius enim amoris sub hac ratione nulla est nece Isitas in Angelis in puris naturalibus

considerat is . Ideo enim amaret Deum, quia amaret seipsum, vi sui-psius conseruationem, quae pendet a Deo; qui amor.cum sit amor concia piscentiae, non vero beneuolentiae,

ut supra dictum est in Responsione

ad secundam obiectionem,non pertinet ad Matitudinem Angeli, qua posset habere in statu purae natui aeguam talis beati tudo consistit in libera contemplatione, & amore beneuolentiae, & amicitiae Dei tamquam ultimi finis totius naturae: quam nopossunt demonstrare aduertirij, n cessario esse in Angesis. Dices quinto: Angelus naturestinter amat necessario suam beatitudianem naturalem etiam quoad exerciatium. Ergo non potestpeccare --tra legem, aut finem naturalem primo, d tu edine. Antecedens est

344쪽

m conse si h sere apud omnest cum in lege Domini' nam de vera propria honum, & bonum sui non possit no di rigorosa beatitudine loquendo, amari, & cum necessario cognosse, de qua suo loco agendum est, vidcitur ab Angelo etiam in puris naturalibus, quoad exercitium necessario etiam amabitur. Consequentia probatur ex eo, quod qui diligit nece sario finem; diligit etiam necessario

media requisita ad conseruationem talis finis. Sed rectitudo omnium actionum liberarum requiritur ad conseruationem beatitudinis naturalis r Ergo Angelus necessario sc- per recte agit in naturalibus. n gando antecedens quoad necessitarem exercitii; nam per liberas soluactiones acquirit Angelus beatitu. dinem naturalem; ad probationem pariter negatur antecedens, quoad necessitatem exercitij; cum enim sit

liberae naturae, pro suo libito posset elicere,vel non elicere illos actus cognitioais, & dilectionis natural is; t to magis, quod in illo statu cognitio illius de Deo quaecumque esset, non esset intuli tua; sed abstractiva: Quapropter sicut per liberas actiones aequireret beatitudinem naturalem, ita etiam per similes adtiones eas ammittere possetὸ Aduerte quod cuin loquimur de oeatitudine naturali loquimur in ampla, delata significa. tione beatitudinis, sub qua comprehenditur etiam illa fclicitas,qua fruuntur iusti in hac vita, dum recto agunt: de qua in Psalmo Ii 8.dicitur.

dum erit, an ex Principijs.Doctrinae

S. P. possit Esla naturalis . .. -

Dico secundo cum communi omet nium Theologorum Sententia ce tum esse, poste Angelum Viatorem secundum potetiam naturalem Peccare contra prςcepta supernaturalia. Haec assertio manet probata ex supradieris. Si enim potest peccaro αcontra finem, & legem naturalem; etiam a sortiori potuit peccare contra finem, S te gem supernaturalem. Probatur etiam peculiari ration

Quia Angelus ex solis suis potentiis

naturalibus non habet vires sulficietes ad implenda praecepta superna turalia; cum ista non impleantur nisi

per actus ex edctes vires Maturales; hoc ι ni sonat illa vox,supernaturaler

Et cosiqueter indiget gratia mi, ut illa possit implere. Sed huiusmodi

gratia non tollit potentiam pCccan di; cum non imponat necessitatem

operandi; Unde habens gratiam,si cui potest operari id,quod prircepta est, ita potest non operari ritu id Er

go potest peccare. Dices si esset rs

vera haec doctrina, melius e siet non habere illam gratiam,quam illam habere: Sed hoc cst in conueniens;Eringo & id undε sequitur. Probatur sequela; quia si non haberet illam

gratiam, non posset peccare,si cur nop0siet seruare. praecepta p. Et conscin

345쪽

quenter illa noti obseruando,no peccaret: quia ubi non est potentia ad obseruantiam, inobseruantia non est culpabilis. Sed est melius, non posse peccare, quam posse peccare: Ergo esset melius non habere illam gratiam, qua homo fit potens ad pec-27 candum, quam illam habere. Confirmatur Auctoritate S. P. qui in lubro de Correptione, & Gratia cap. mlacimo loquendo de Gratia siue adiutorio fine quo. concesso Ang Iis viatoribus; & homini primo in statu innocentiae: dicit Si autem haeariutoriam, vel Engelo, vel homini,

quam primum facti sunt fuisset, νοniam talis natura facta erat, is sne Dιumo adiutorio non posseι manere svellet, non virque Ga culpa cecidi

sent . diu tortam quippe defuisset, sine quo manere non possent hic S. P.

iam docet, quod sine illo adiutorio . si Angeli cecidissent non sua culpa cecidissent. Ergo melius est, non habere illam gratiam, quam illam habere; cum sine hac careat, & culpa, &potentia ad illam. R. hoc argumento nimis probari, & propterea nihil

probari: Nam si hoc argumentum concluderet in praesenti, concluderet etiam irrationabilia, immo, &insensibilia esse meliora, & perfectiora hominibus, & Angelis: quia illa

nec peccant, nec possunt peccare,cunon sint Agentia libera; & homo,&Angelus viator possunt peccare :quod tamen nullus admittit. Sic est in praesentis vade ad argumentum

directe respondendo, nego antecedens: Ad probatione negatur,quod per gratiam fiat potens ad peccandum: licet enim gratia det posse operari rectri & supernaturaliter, no tamen dat posse peccare: Sed supponit. Exemplum sit in aqua, quae euest calefacta potest se reducere ad iam pristinam frigiditatem; ex quis tamen non sequitur, quod illam potentiam se reducendi ad frigiditate

habeat a calore, vel calefactione .

Esto si non haberet illum calorem: non posset, se reducere ad figiditiatem: Quapropter calor ille non est ratio formalis. & causalis; sed est solum conditio,qua non posita, non-

posset aqua se reducere ad frigiditatem: haec tamen potentia praeseponitur. Sic est in ptassenti: antecedenter ad huiusmodi gratiam voluntas libera, & viatrix est potens non operari recte quodcumque praeceptum est; cum quo tamen stat, quod sino operetur rei te, eo quod non potest, non sit nec imputetur ei ad culpam;

at si habeat potentiam; qualis est ivla quae supponitur habere in praesenti casu per gratiam, & non operetur id, quod praeceptum est, iam talis non obseruantia sit peccaininoisse, & imputetur ei ad culpam; non ex eo, quod gratia dederit illi posse non obseruare; Nam hoc habebat ante ; Sed ex eo quod cum posset operari recte, noluit; quod non proin

346쪽

uenit ex gratia; sed ex sua libertate, ct malitia; & per haec satisfactam est

ctiam ad confirmationem ex Doctrina S. P. Dixi secundu .n potentiam naturalem; Nam creaturam Intellectualem posse fieri impeccabile per gratiam, communiter admittitur a Theologis, vel per peculiarem Dei assistentiam, vel per visionem clara Dei; vel per Gratiam unionis hypostaticae. Primus modus admittitur etiam a Scoto: alij duo habentur apud D. Thomam prima seeundae qu. q. art. q. & 3. P. quaest. 16. artic. Primo,quos communiter admittunt etiam alij t D. exeeptis Durando,&Scoto; de quibus suo loco. Disputant hic aliqui, an possit a GDeo produci creatura intellectua, lis, di libera, quae sit impeccabilisper naturam. Partem negativam amplector consequenter ad ea, qua dixi in Controuersia de Incomprehensibilitate, & Uisione Dei: in Dabio ad Axioma Septimum: illet enim rationes, quae probant non polle dari intellectum creatu, cui sit connaturalis Visio Beatifica, & lumen glo- riae, vel quae per sua naturalia praec, se videat Diuinam Eilentiam intubtiue; eedem probant non posse dari creaturam liberam, quae sit per i

tura sitam impeccabilis

AXIOMA SECUNDUM.

Peccauit Diabolus ab initio. Ex Lib. undecimo de Genesi ad litteram eapo 23.

OVod putatur παmquam Diasolus in veritare fletisse, numquam eum geos beatam dux me vitam, sed ab V sua condisionis initio vis si,

347쪽

Vtrum Angelus in primo instanti

peccare potuerit.

se Diabolum non esse ex na tura sua malum. Vidit enim Deus Cuncta quae fecerat, & erant valde bona ut hab. Gen. primo quod etiasuadet ratio illa S.Thomae prima parte qu. Oxarti ubi docet illud quod est a natura ordinatum ad bonum uniuersale non inclinari ad malum. Ratio enim propter quam aliquid inclinatur ad malum saltem per accidens est quia ordinatur ad bonum Particulare, cui potest esse coniuncta ratio mali,quemadmodum igni, qui natura sua est bonus, eoniuncta est ratio consumptiui. Cumque Angeli fuerint ordinati a Deo ad bonum Uniuersale;hoc enim est obiectum taintellectus,quam voluntatis eorum, idest primarium; manet non inclinari naruraliter ad malum,& conseque ter nec etiam esse malos naturaliter, aut substantialitencum inclinatio sequatur entitatem,& naturam rei. Propterea inter manichaeorum errores

deputatur hoc, quod est, Diabolum; nainra sua esse malum; de quo ages

S. P. N. lib. undecimo de Civitat Dei cap. r 3.aduertit aliud esse dico, re quod Diabolus ab initio sua conis

ditionis in veritate no Ruerit, ct ideo numquam eum Sanctu velis bea-ras Geriti &c. idest ab initio Diabolus pereat, hoe eis, ex quo creatus in, iustitiam recusauit. & aliud di cro, quod Dι abolus babeat naturam mali.

nam qui primum asserit, dicit, ροσἀnon cum istis hereticis sapit idest manichaeis,o si quae alia pses itasentia

quo uam quandam propriam, tamquam ex aduers quodam principio. Diabolus habeat Bataram mao. Et cuhaeretici isti abuterentur textibus illis S.Io. in Evang. cap. 8. Ille homi

erit: & Epistolae primae cap. 3. initio Diabolus pereat. acutissime ibi obseruauit S. P. deceptionem illotu

his verbis. Qui tanta innitate dem- unt, in eam υerba icta Eua elisa in Auctoritate nobiscum habcant, non attendant non dixisse Dominum. Veritate alienas fuso δεά in veritate

non stetit, ubi a veritate laesum inte, Rr a se

348쪽

Mι voluit o qua utiques stetisset ius

particeps factus, beatus cum Sanctu vetis permaneret . eumdem errorem improbat etiam per exiensulibro undecimo de Genesii ad litte. Tam cap. a Q. 2 ι .& a 3. ex quo allimina praesens desumptum est. Praeterea S. Leo Primus Fpist. 93. quae est ad Turibium Amiricensem Episco-Pum capit. o. impugnando haereses Priscillianistarum, qui inter caeteraSasserebant Diabolum numquam fuisse bonum, nec naturam eius opifi- .eium Dei esse, sed cum ex Chao, &tenebris emanasse, quia nullum sui habeat Authorem, sed omnis mali sit ipse principium, atque substantia.

Videantur Alphonsus a Castro contra haere ses v. Diabolus. haer. p, Prateolus. v. manichaei nu. 8. I v. Pri-acillianus nu. s. &noster Leonardus Coquarus in Comment. lib. de Ciuitate Dei lib. G. cap. Iq. ad illa , verba S. P. Non cum illis haere icis .fVR ideis manichaeo. Praernitio a. certum etiam est apud Catholicos,Angelum non peccasse in primo instanti suae creationis: colligitur hoc ex multis Sacrae Scripturae locis; & p. ex illo Gen.

cap. p. supra rel. U Hi Deus cuncta feerat, se erant valde bona. s cundo ex illo Isaiae c. I q. v. I 2. Auomodo ceridisn de caelo Lucifer, quι mmue oriebaris. 3. ex illo Ezechiel. cap. 28. V. 22. Tu s naenium s mitiivis

Ainis, plenus sapientιa, ct per iactas decore In deliridis Paradis fuisti. omnis iapis pretiosus operamentum tum

q. ex Epistola S. Iudae Apostoli, ubi dicitur Anselos non seruasse suum principatum, sed reliquisse suum domicilium; quod intelligitur de pri cipatu gratiar. Cum enim in Daemonibus,iuxta Doctrinam S. Dionysij,

naturalia remanserint integra, naturalem etiam principatum retinueruli& confirmari potest auctoritate S. Leonis in Epistola s r .supra citata,ia qua anathematizat eos, qui dicunt Diabolum non 1 uisse prius bonum. Idem docent communiter Scholastici cum Magistro sententiarum in libro secundo Dist. q. inter quos s. Bonaventura ibi ait op positam sen tentiam proxime ad haeresim acce de re. His igitur, ut certis supporutis. Tota quaestio Scholastica est omisibilii & hoc absolute, non vere

conditionaliter tantum; nam ad ritatem conditionalis non requiritiaveritas antecedentis, vel conseque'

tisi sed sufficit necessaria unius ad abierum habitudo, & ideo etiam con ditionaliter loquendo S.I homas iaTertio. Dist. II. quaest. a. arti c. p. in corp. docuit quod Christus po tuisset peccare si voluisset, immo, dein Prima Parte quaest. a . art. 3. ia'. ad secundum ait, quod dictum illud Philosophi lib. q. Topic. cap. .Pctest Deus, oe studiosus praua agerc,

349쪽

esnditionalem esse veram, cuti s ante

eedens, ct consequens est impossibιle. Pro pleniori intelligentia recoleiadu est ex eodem S. Doctore in prςcitata dist. & qu. arta a. Actum ad pol tiam dupliciter se habere primo tamquam formam,a qua specifuatur: secundo tamquam erectum, qui ab . ipsa eficienter egreditur; Et cum

hare distinctio habeat locum istum in actibus, ad quos potentiae per laordinantur, a quibus propterea specificantui; non posse 1ibeium arbutrium nec in Angelo, neo in nobis, dici potentiam peccandi ; Liberum enim arbitrium, neque simpliciter, neque ut in nobis,respicit malum, Ut

id,a quo specifi etur, neque per spe si ordinatum ad illud, sed ad bonii;

malum enim, seu peccatum incidit ex defectit illius, Quapropter cum quaerimus utrum aliquis habeat potentiam peccandi, non est sensus, an habeat liberum arbitrium; sed utra habeat illud ordinatum ad peceandum, ita ut peccare possit; & hoe quod in praesenti quaeritur de An e-lo. Pr tetea aduertendum est dupliciter posse suin mi potentiam pecca-di; primo ita ut illa particula peccamia, sit gerundium impersonale, &idem sit potentia peccandi, ac pol tia illa,qua peccatur. Secundo ita , ut illa particula peccandi. sit gerun-

tia ordinata ad peccandum in eo, in quo est. Dubitatio praesens non est de potentia peccandi primo modo sumpta. Sed solum posteriori; nam ex S.Tho. loco citato etiam in Christo fuit potentia peccandi primo modo sumpta,non vero secundo modo.

Ex quo in Responsione ad secunducolligit,quod Liberum arbitrium absolute,& simpliciter, ac proprie, &in rigore loquendo non potest dici potentia peccandi nisi in illis, qui

peccare possitnt. Quibus circa quaestionis sensum positis, & explicatis duae sunt DD. sententiae: celebreS. Prima est Seoti in secundo dist. sa. Matronis ibid. qu. 3.art. a. Ba lis qu. r. Maioris q. 3. Ohami Quod lib. a. qu. o. nostri Gregorij Ariminensis in secundo. Dist. F. qu. p. art. a. quos postea sequuti sunt Molina, Valentia; & alij recentiores allerentes Angelum in primo instanti potuisse peccare, & consequenter habuisse potentiam peccandi. . Secunda sententia est negativa, quam docuit S. Thomaspi ima parte qu. 63. art. s. &qu. 36. de maloart. & in secundo Dist. 3. quem postea sequuti sunt noster Ferrariensis

lib. 3. contra Gentes. Caietanus in Commentarijs prime partis ad citatam quaest. & articulum; & comm niter omnes alij Thomistae tam ant qui, quam recentiores. Extra Scholam S.Thomae eam docuerunt Alex.

Alensis in secunda parte suae summe

350쪽

quaest. 2. memb. primo art. a. noster ubi ut obseruat noster Coquaeas,AThomas de Argentina in secundo Glut probabilius, Diabola nabis Dist. 6. Durandus Dist.-Henri. tio bonum fuisse,&expertem ocialicus Quod lib. 8. quaest. so.& com- culpae. Quibus positis: aliqui DD. muniter censetur probabilior. Pro. Eam ratione ut a S.Thoma in prςkapterea. ii sic explicant allatam ad negeta.

α Dieo Angelum in primo instanti da pro eo p. instanti potuisse opera

creationis non potuisse peccaro. tio,quae incipit omnino esse potest. Prob. primo communiter a posterio tiae, siue naturalis, siue moralis, &ri ratione desiipta ex Angelico D consequenter naturae illius,cuius estctore locis citatis. Quia scilicet tale talis potentia tribuitur Authori ip. peccatum tribueretur Deo. Hac ra- sius; sed operatio sequens esse vo rione videtur uti eriam S. P. lib. vn- luntatis, ut voluntas est, idest ut Dodecimo de Ciuitate Dei cap. is . ad mina suoru actuum est.& libera. D. probandum quod Diabolus in pri- go talis operatio sequens voluntamo instanti non peccauit ibi enim . tem, ut vesuntas est in eo instanti iaait. Illud quod ait de Diabolo Ioan- quo volutas primo habet esse, quod

nes b initio Diabolus peccat: usu intelligunt Si naturale est, nullo mori

seprecatum.& adductis testimonijs Egechielis cap. a 8.& Epistolae S. Io, cap. 3. supra relati, & Iob. cap. o. ubi ait: me es initium sementi Doest in instanti suae creationis debet tribui Deo Ergo talis operatio libera non potest esse mala, quin tribua tur Deo ut Authori; maior, & con sequentia probantur, quia Del pes secla sunt operat Sed perfectio climini, quod fecit ad illudendum ab an . iustumque rei comit in tribus; idestgetis suis: & Psalini io 3. Draco iste in Essentia, virtute, & operation quem sexisti ad illudendum ei. con- operatio enim siue sit naturalis,sive ludit non sie intelligendu esse, in moralis,& libera, semper est mast, existimemus talem ab initio creatum, festa, & actualis expressio bonitatis, cui ab sentetis istuderetur, se in hae & persectionis naturae. Deus autem' panapost peccatum ordinatum: Initia , non solunt est Author in primo insisergo eius figmentum es Domini: Non ti creationis esse Voluntatis, vina enim es usu natura, etiam in extre. misi infirmisique bestiolis, quam non ille constinui, a quo est omuis inodus, omnis species, omnis ordo: sine quibus nihil rerum inuemri, wι eo tari potest, qaasto magis Gangetica natura.

tura est, quod est esse naturale; sed

etiam, ut Voluntas est, quod est esse morale, hoc enim modo est voluntas hominis, ut homo est cuius ut sic

Deus est Author;& hoe est, quod ait S. P. loco mox citato,cum dicit Au

gelum

SEARCH

MENU NAVIGATION