장음표시 사용
351쪽
gessi non peceasse in primo instanti, appareat in operatione prima natimeo quod sit conditus a Deo optimo tali & necessat ia,si esset mala, & d omnium creaturarum conditore, a fectuosa, quia haec esset proueniens quo est omn/s modus, omnas peties, se a causa defectuosa, quae cum primo omnis oris. quasi dicat, quod si pec- tunc existeret,non potuisset esse sibi casset peccatum illud, quod fuisset. causa illius defectus in ratione prin- contra ordinem debitum, & eons cipii;& consequenter deberet essequenter tributum fuisset ipsi Deo. ab Authore illius Causae. Hoc ta- γγ Confirmatur haec ratio,quia primata men non habet locum in causa olea. . operatio, incipiens cum re,cuius est, ta libera, quae cum se Domina su sequitur inclinationem naturae it . rum operationum, sicut est potens Eus, quae non manifestatur nisi per operari, & non operari; ita etiam posuas operationes, & maxime per test operari bene, vel male etiam in primam. Sed inclinatio naturae ins prima sua operatione, out illi pla- tellectualis integrae non potest esse euerit. Demus enim, quod in primo ad mesum, & praesertim in primo in- illo insta mi habuerit praeceptum et, stanti sui esse. Ergo prima operatio ciendi actum amoris, si est libera,no illius, ut Intellectualis est, qualis est video cur non potuerit ommittes operatio libera, non potest esse ad illum actuin liberum, & consequeno Malum. ter in illo primo instanti peccare.
Haec ratio sic explicata est valde Dices esse doctrinam S. An selmi plausibilis in Scholis,& praecipue di4 in libro de casu Diaboli cap. ι a. Anscipulorum D. Thomae. Sed patitur gelum non potuisse habere a se pri-
diis ultatem in eo, quod asserit ope mam voluntatem;se a volitionem;eo rationes primas etiam morales, & quod, ut quis dicatur mouere sei liberas tribuendas esse Authori iti sum ad aliquam volitione non sus-lius naturae, cuius sunt operationes. sic it,quod eliciatur actus abipsa vo- non enim apparet unde haec assen luntate, ad quam se ipsam moueretio sumat certitudinem, posito enim dicenda est; sed est necesse Omnino, quod Deus condiderir naturam Aa quod prius habeat alium aetiam υ gelicam liberam, quod est idem, ac luntatis, in quo seipsam moueat ad condidisse ilam naturam Dominam sequentem; ait enim ibi: ergo suorum actuum cum indifferentia nihil-lt, nullo modo'test semauere activa ponendi, vel non ponendi ta- advoledum. Et ex hoc capite colligit Ies inamon apparet necessirius ne primam volitionem Angeli esse a ' xus operationis malae liberae cum Deo de quo argumento agit etian
Authore illius naturae. Licet enim capitibus sequentibus idest 13 Sc i
352쪽
Respondeo harre doctrinam non ca- ctu, vel ex defectu intellectus, siuerere suis diificultatibus, ut enim o, sit error, siue ignorantia, siue incoaseruauis Henricus Quodlib. 8. qu.
o. non videtur esse necessarium, ut voluntas dicatur mouere seipsam,ut praecedat alia voluntas,uirtute cuius
impellat se ipsam; Immo exemplum illud de ussione, & potentia visiva, quod sibi obiecit eo loco S. An se,
mus, videtur militare contra ipsum; nam potentia visiva dicitur mouere seipsam ad videndum, non virtuto
alicuius prioris visionis; sed per hoc tantum, quod in singulis sitis oper tionibus est principiti illarum,& operationes ipsie videndi sunt ab ipsa-met potentia visiva, ut a principio. Propterea Scotus in Librum secundum sent. Dist. I. qu. a. docuit primam operationem non minus esseis voluntate seipsam mouente, quam resiquas,cum Omnes procedant e
dem modo a Voluntate, ut ab efficiente . Si dicas ad illam primam operationem debere praecedere prsutum influxum, seu concursum Caula primae, cum quo non potest componi peccatum, licet simul cum illo stet potentia ad peccandum; iam nonam aliam rationem adducis diuersam ab illa S. Thomae, de qua infra. Propter haee, & alia multa, censeo praedietam rationem non excedere
limites probabilitatis. Probatur secundo: ab alijs a priori, quia omne Peccatum oritur, vel
ex defectu rectae voluntatis in effe- sidera tio; sed in primo iustanti crebetionis nullum potuit Angelus habere huiusmodi deiectuin: Ergo nostpotuit in eo peccare. Maior prob. ex doctrina S. Thomae, quam habet
lib. a. Physic. Leel. octaua,ubi dicit, quod nihil ad virulibet exit in actui nisi per aliquid determinetur ad unum; quia id, quod est ad utrumli. bet, est sicut ens in potentia: princ, pium autem agendi non est pura potentia nude sumpta. sed per aliquid actu determinata, siue constituta iaratione principij actualis. Et Volutas ex vi cognitionis os esiuae utriusque partis, est solum ad utrumlibet; Ergo ex vi illius non potest magis sedeterminare in unam partem quam in aliam, & consequenter nec etiam ptunc peccare Z Vt igitur determin
tur ad partem, in qua est peccatum, debet ab aliquo principio deficie
te determinari. Minor probatur ex eo, quod primo non potuit este defectu s ex parte voluntatis i hic enim oritur, vel ex habitu pravo, vel ex
aliqua pissione, quae non potuerua habere locum in Angelis in prim'
instanti creationis;habitus enim psa' uus fit ex frequentatis adhibus,& p isio excitatur solu ab aliquo praedi quod prius apprehendatur aliqua co qgnitione, vel sensitiva, ut in anima' libus, vel intellectuali, ut in 1 piuti
bus. Dices potuisse oriri ex ipsa vo
353쪽
luntate posita cognitione inde terminata, & ostensiva obiecti, in ordine ad quod voluntas dicitur, & cst potentia libera. Cotra est primo, quia
libertas voluntatis, ut sic solum importat in Voluntate potentiam cuindifferentia ad plura, quae ut sic noest principium partis determinatae, ut dictum est. Secundo,quia Volun-ras, qua libyca pr ecise non est ad malum:& quando ea ad illud diue
se modo te habet, ac se habeati ad
bonum: nam ut docet Angel. Doctor tertia parte quaestia 34. art. 3. ad primum. Voluntas ad bonum se habet per se,& secundum natura, ad malum vero per accidens,& pr
ter naturam, quod probat ibi Auctoritate Philosophi lib. a. de Caelo textu i 8. ubi docet id, quod est per se,
& secundum naturam, esse prius eo, quod est praeter naturam . Ergo in primo actia no potest voluntaS, quantum est ex parte sui, tendere in magis lum. Nec ex parte intellectus potuit esse defectus erroris, vel ignorantiae, aut inconsiderationis i Nam
in primo instanti fuit creatus Angelus. cum habituali, & actuali consideratione rerum tam in uniuersali, quam in particulari,iam respectu funis, quam respectu mediorum, quorum cognitio requirebatur ad recte
deliberandum de ritimo fine; pertinebat enim ad Diuinam Prouidentiain conferre illi cogitationem illa, quae conferret ad ostensionem D, a I
uinae Bonitatis in persectione integra Angeli, ut est creatura Intellectualis, re in primo genere nobilita
tis inter omnes alsas creaturas, &consequenter eollata cognitione tali ostensiva obiectorum propter lubertatem assionis ipsius voluntatis, debebat Deus prouidere de med ijs,& moti uis, quae inducerent maior cogitationem, & attentio'em circa partem contradimonis, in qua non est peccatum; quam circa illam, in qua est peccatum. Confirmant totum hune discursum p. ex eo, quod habere potentiam peccandi est habere liberum arbitrium ordinatum ad peccandum, ut supra dictum est; sed hunc ordinem non habet voluntas ex praedicta coLnitione ostens,
ua obiectorum; nam per ordinem
ad hanc, Voluntas soluin dicitur lia herum arbitrium, quod ut sic non .gnificat potentia ordinatam ad pec candum, alias etiam in Christo Domino fuisset, in quo fuit voluntas
cum illa cognitione. Praetereata,
quia ut docent plures Theologi, Voluntas non est causa peccandi nisi in potentia cognoscente praecedat aliquid aliud. per quod debet redu, ci in actum: & sic in nobis reducitur
per motus praecedentes, primo quidem partis sensitivae, consequenter vero rationis: nec potest dici, quod voluntas habeat illum ordinem ad peccandum propter easdem ratio nes, propter quas est libera in agcn
354쪽
3a a coNFRO ERsIA OCT V enam propter haec habet potius per aliquid aliud, idest per aliqueainclinationem ad bonum. quam ad defectum praecedentem, vel per malum, illud enim respicit naturat, principium defectuosum; quorum te &per se, istud vero per acci- neutrum potest in Angelo assignaridens solum, ut dictum eiu Ergb cu in primo vistanti, 't dictum tibest ordinata ad malum, hoe habet
Angeli peccare possunt diuersis modis.
MEx Lib. I s. de Ciuitate Dei cap. 23.
OVoniam creberrima fama est multiquese expertos, vel ab eis qui ex nisum de quorum side dubitandum non ast, audisse confirmant Disami Panes, σ Faunon quos vulgo incubos vocant, improbos saepe extitisse malu 'r bos, π earum appetisse, ac pereri e concauum: se quosdam Daemones 4ram Dusios Gaia, nuncupant, hane Udae immunditiam, o tentare, σ efficere ρω res,talesque afuerant, ut hoc negare impudentia videatur, non Me audeo Meuid temere desinoe: utrum at qui spiratus elemenιo aereo eo orati s nam his elementum etiam cum agitatur abesto, senis corporis, tactuquesentitur 2 'ffunt αιam hanc pati tibi inem, υι quomodo post, sentientibu aminis msce antur: Dra tamen LAngelos Sanctos nullo more illo tempore sic tibi potuisse crassiderime nec de his Haesse . postatam Petrum. Sι enim Deus tangelis peccantibus non pepercit secsed potius de illis,quiprimam apostat antes a Desi eum Diaboloprincipe suo cecιderam; quitramum hominem per inuidiamser pentina fauri decepit.
355쪽
Quibus modis potuerint Angeli peccare, x quo genere peccati de facto peccauerint DaemoneS.Clica primam partem dubij
tria praecipue sunt disputandae Primum est quo genere peccati potuerint AngeIi peccare: Secui, dum est ex quibus causis: Tertium supposito quod diuersimode potu
rint peccare; quo ordine hoc potu rit contingere; idest quonam genere peccati prius peccare potuerint. Singula breuiter totidem Conclusionibus ex Doctrina D. Thomae re soluam; propterea. Dico primo: omnia peceat quoad reatum culpae potuisse esse in
Angelis; idest causaliter, & quoad
malitiam nod vero sormaliter: quoad actu propriu,& completu pei camti; Prob. quia tunc dicitur aliquod, peccatum esse in aliquo secundum reatum, & non formaliter, quando aliquis contrahit culpam, siue malitiam peccati,& tamen no elicit actu proprium illius peccati. Vt fit in , ijs, qui hortantur alios ad peccandii, vel approbant eorum peccata, licet nec eliciant actum sermalem, &
completum talium peccatorum.Sed Angeli possunt suadere, de hortari alios ad omne genus peccati; ergo
possunt contrahere reatum, siue obligationem culpe omnium peccatoru.
Quo casu licet actus peccati illius proprius non sit formaliter in Angelis: malitia tamen, & reatus culpae est formaliter in illis; huiusmodi sui
peccata quae non nisi in corpore consumatur; cum enim Angeli careant corpore consequenter nec possunt exercere actus illos corporeos, qui requiruntur ad constituendum sor maliter actum completum illius peceati; quo sensu in Axiomate S. P. ducit se non audere temere definire,an quidam Daemones peragant concubitumi quod tamen longe esse ab
Angelis Sanctis, & eos sie labi r Dpotuisse se credere ait. Vbi obiter aduerte S. P. in lib. Octauo pariter de Ciuitate Dei capite q. videtur dubitaste; an ellcnt incubi, & succubi Daemones . Verum hoc loco asiserit esse adeo certum, ut impud
356쪽
ti t negari non possit; de quo vide Marii num Del Rio ib. 7. Dis'. Magi c. qu. I S. Sententiam hanc S. P. sequuti sunt Alexandei Aleusis prima palle suae summae qu. 78. S. Th mas, S. Bonaventura, Scotus Durandus, & Gabriel in secundo Dist. octauu Abillensis in cap. sextum Genesis quaest. octaua, di in cap. 7. Exodi quaest. 12. De quo vide S. Thoma. aa prima parte qu. SI. artic. g. ad Sextum. Quo posito videtur etiam huiusmodi peccata carnalia posse, , de facto esse non tu quoad reatum; sed etiam actu,& formalicor,ac complet cin huiusmodi spiri. ribus. Verum respondent communiter praedicti scholastici, & cum eis communiter alij: haec non exerceri a Daemonibus per corpus propriit; de organa vitalia,cum illis careant; sed pe corpus assumptum ex aere, elemcnto, ut indicat etiam hic S. i P. & per semen decisum ab aliquo iro, quod postea transferant in -m: nam; ac proinde cos,qui generantur per huiusmodi concubitus nollest dicend filios Demonis; sed illius a quo semen est decisum,ut do-eet S. Thom. Quodlib. 6. arti c. Octauo ad Sextu et quo sensu etiam S.P. lib. 3. de Trinitate cap. 9. dixit. AH
hibere aut m Korinsecus causas auId tes qu.e tametsi noομος naturales, Iarnun secundum naturam adhibenrur, ut ea sua secreto natara ν abdito continentar crumpunt, ct foris crea
in occulto acceperunt, ab ιllo qui omnIa ιn numero, mensura, ct ponde-rς ἀθωωt, non solum mare Anseli, sed etiam mali homιnes posuηt, finis
exemplo agricolivi ae supr4 docui. Dices S. P . no0 solum corporaia assumpta Daemonibus concessisse: sed etiam corpoma vera, & realia, ex
quibus physice sint composi i, nam in lib. 3. de Gen. ad litteram c'IO. ait. mapropter, Damanaerea sunt animatia, quon am cstIstrusereorum natura vigent: ct prytem morte non dissoluuntur, quia prasisti in eis elementum, quod ad faciendam,
quam ad patiendum es Utius. P. S.P. hic loqui non ex sementia propria; sed illorum Philosophorum Platoni
eorum, quorum sententiam in primcipio capitis praecedentis narrat his verbis. Nec ignoro, ita quosdam P., osopho ud cuiusque e ementi difir, bais animalia, ut terrena Sc. rea vero an mam dam/nes esse, & po sit a supradicta sententia de corpor,bus aereis daemonum subiungit, Si ergo hae ria ount non impedit illa d,stinctro nostram Scripturam sec. ex quibus patet eum ista nec definitive, nec assertiue docuisse. D. 2. has,2 similes locutiones S. λ retractasta lib. primo Retract. cap. 26. ubi re
tractans ea, quae illi displicebant ialibro octuaginta trium quaestionu; cum in quaest. 67. dixisset. Summ r
357쪽
. gelos spiritaliter vivere, in os
vero animatitere retractat licii di-etiuia dicens, audacius dictum eu, de in is, quam utpossit, vel Scripiuris Sanctis, vel ipsis rebus ostendi;
plura alia, quae spectant ad hoc argumentum, dixi supra: pro quo videri etiam possunt eruditissimae Vindiciar Augustiniani Nostri Admod. Reu. Pal. Magistri Henri iNoris capit. quarto S. primo, Vbi diffuse, & acute ostendit Adamum Scriptolem Societatis Iesu in suo ii bro, cui titulus Caluinus destructus sui et, o Fa Augustim armis. Gallice tamen conscripto pag. 38 3. immerito, & falso attribuere S. P. N. Augustino, quod dixerit. nimas, oe Mngelos spe corporeos, ct solum
Deum immaterialem ; & Moraines
eiusdem pariter Societatis Auctoredi entem, quod S. P. sensit etiam velos, ct Demones esse corporeos: quod non assertiue, nec ex propria sententia dictum fuisse a S. P. patet ex dictis hic, I supra, & ubi dictum est ab eodem suilla retractatum; eX praedicto lib. Retract. constat; immo Angelos summos spiritus esse,&spiritaliter vivere constanter semperdocuit. Sed iam ad nostrum at gu
Dico secundo: Duo potissimum ex septem peccatis capitalibus posse esse in Angelis sormaliter, & complete secundum affectum, id est super
biam, di inuidiam; de hoc secundo
caesa miseria malo ιm Vesorum quarti ur, ea merato ora urrat, quod ab
illo quisum me est auerst,a tuos conne Hunt, qui πιnsummesunt: oe hoc et irrum quid aliud quam superbia nuncusatur Θ Initium quiue omnis pcccati, seperbia. Probatur vero rationc haec assertio, quia obiecta
horum Vitiorum sunt spiritualia ;Ergo Angelus secundum suam natura, potest huiusmodi peccatis infici non solum lac udum reatum;' sed
etiam formaliter, & complete. Antecedens probatur ex corum defini, tionibus. Superbia enim tendit. imo propriam excellentiam inordinate eam appetendo. Inuidia vero est tristitia de Excellentia alterius, quatenus apprehenditur, ut diminutiva
propriς excellentiae. Sed huiusmodi Excellentia in quam inordinate tendit appetitus est quid spirituale: Ergo obiccta huiusmodi vitiorum sunt spiritualia: Consequentia pro batur, quia Angelus potest inordinate appetere propriam excellentia, ct dolere inordinate de excellentia alterius, ut opposita, vel destructiva suae. Ergo potest formaliter,& coni
pleth peccare peccatis superbia, &. inuidiae.
Di cs: etiam Ira est appetitus ali
358쪽
cuius obiecti spiritualis; idest vim dictae indebitae. Ergo etiam hoc peccatum poterit esse in Angelis no solum secundum reatum; sed etiam formaliter, de ut loquuntur, secundum affcctum, & complete. '. quaestionem esse de voce, nam si quis contindat totam cssentiam Irae saluari adaequale in appetitu inordinato vindictae, non est dubium, quod etiam huiusmodi peccatum poterit esse in Angelis ibrmaliter complete,&c. Si vero dieatur de Essentia irae esse accensionem sanguinis circa cor, ut mat
riale ipsius, ut cum Philosopho Lib. primo de Anima Textu ι . 63. eco . docet S. Thomas Prima Parte q.
2o artic. et ad secundum tunc dicedum erit non conuenire Angelis nisi metaphorich, ut docet idem Anagelicus Doctor qu. 63. artic. a. ad a. quod idem propter eamdem rationem docuerat de Deo in loco M. Pracitato; Unde miror, quod a quia busdam recentioribus- S. Thomas, adducatur in testem, quod in Angelis possit esse ira formaliter, & completh secundum affectum: cum ipse tam clare se explicet.
oriuntur alia peccata, quae moderni Angelis inesse posse formaliter, de
secundum affectum docent, de de fa- , vel omnia, ves aliqua in Diab iis inueniuntui; ut sunt odium Dei, di hominum:Blasphemia cotra Dcu.
Idolatria,quando se alijs proponuat
adorandos. Inobedientia, non soluquatenus est generale vitium,quod reperitur in qualibet transgrestione legis superioris; sed etiam quatenus est speciale peccatum, qua quis transgreditur praeceptum ex intentione praecise nolendi obedire. Praesumptio quae opponitur Spei, quatenus possunt appetere gloriam propria
virtute obtinendam. Infidelitas sal tem per priuationem assensus, quia
cum libere credant rebus reuelati
possunt suspendere assensum ex interione nolendi credere; Et iniustitia quatenus possunt homines iniustε occidere. ves eorum bona diripere:& si quae alia sunt huiusmodi peccata de quibus S. Thom. prima parte qu. 63. artic. a. ad 3. quod sub inutidia, de superbia, prout in Daemonibus sunt, compraehenduntur.
Dico 3. cum S. Thoma l. e. in D. ad secundum; Gulam, Luxuriam εAuaritiam dc Accidiam propite, de in xigore sumpta, ut sunt specialia, seu Capitalia peccata posse reperiari in Angelis secundum reatum, novero secundum affectum Probatur haec assertio quoad tria priora, quia ista versantur circa materialia, de sensibilia, idest circa diuitias, dc ν luptatcs gustus, Vel tactus corporales, a quibus non afficitur Ang lus, cum sit spiritualis. Est tamen , aduertendam cum eodem Angeliaco Doctore loco citato nomine Avaritiae venire quandoque omnem im
359쪽
moderatam cupiditatcm habendi quodcumque bonum creatum. Sed hoc modo non est speciale peccatu, sed continetur in superbia,quae inest Erinaliter Daemonibus, ut dictum est. Probatur etiam de Accidia prs dicta assertio: c quae continet specialem dissicultatem, eo quod vers tur circae bona spiritualia: cum sit quoddam taedium de bonis spiritualibus 9 quia ut ait ibi S. D. t ccidia
est quadam tristia, qua homo reddiatur tardus ad θιrituales actus ρropter laborem cor γ oralem, qui Damonιhus non competit. Ideoq; Angeli cum careant corporibus,non potant esse accidiosi secundum afledium formaliter, siue quoad actum completum; sed solum iecundum reatum. Dices S. P. lib. ar. de Civitato Dei cap. 6 expresse docere Delectari Daemones rebus corporalibus. Erg6 non solum quoad reatum; sed etiaquoad allactum insunt illis praedicta peccata. Respondeo ex eodem loco haberi responsionem: ait enim.
Illiciuntur autem Daemones ad inhalitandum 'er creaturas, quas non 3 g, sed Deus condidit delectabilibus pro sua diuersitate Hararsis, non ut anima
ba cibis ined ut spiritus sgnis . haec
postrema verba ostendunt non emdem modo, ae in nobis inesse det Oarionem de istis:sed modo supra cuS. Thoma explicator quatenus scialicet non habent Daemones in se formaliter illam delectationem corpo
ralim,& sensibilem, ut habent animalia;sed qualenus approbant assceium malum hominum erga illa; dc inducunt ad illos affectus: & eos optant esse in nobis: & actu complac tiae spiritualis delectatur,cum in sentelioc est enim delectari illis ut spiritus signis. Quaeri hie solet an inter illa peccata, quς secudum actum proprium,& completum; siue secundum affe-etiim potest Angelus comittere, necesse sit primum omnium esse Superbiam. Negat moderni. Afirmant Thomistae. Propterea.
Dico primo: Regulariter, & moraliter loquendo primum Angeli peccatum non potuisse esse nisi Superbiam; qua postea consecuta est Inuidia. Probatur primo Auctoritate S. P. qui lib. ia. de Civitat
Dei cap. o. ait. Cum quaerisur causa miseria malorum lorum,
merito occurrit, quod ab ιllo, qui Iumin me es aues, ad imos convers sunt, quι nen summe sunt; σ hoc visium quid aliud quam superbia nucupaturΘEccl. Io. Iritium quippe omnis peccati superbia. dilib. t A. cap. 3. post medium. Etst enam Dιaόolus rior nica tor, vel Ebriosus, vel si quid aliud h. tumori mah est,quod ad carnis pertianet voluptates non potest dira, cum sis et tam talium peccatorum suasor, σ in Mator occultus. υ tamen maximὲ sufferbur, atqui inurdus. &c. Hac --
360쪽
tem inita se tenent in Diabolo prisci non pla ret Becano , & proptereaea patum carni tribuit sepostolus. 'ce. Tract. de Angelis cap. q. qu. a. s. riorum omnium malorum caput, at- ί ista cisclusio. dicit primum pecique orieoIuperbia est, quη siue carne catum potuisse esse inobedicntiam. regnat in Diobolo. Prob. 3. ratione & rationem S. Thome non conuinis
qua utitur S. Thomas prima parte qu. 63. art. 2. Quia scilicet Angelus non potest habere affectum deor di- natum, nili circa spiritualia: sed talis affectus deordinatus non potest esse nisi, vcl superbia, vel ex superbiae Ergo regulariter loquendo primum Angeli peccatum non potuit ess nisi superbia. Maior est in confesso fere apud omnes, quia Unaquaeque res primo, & principaliter habet a Lsectum ad ea, quae conueniunt seae naturae. Minor probatur. Quia i Angelis non contingit aliter peccari, nisi quia non seruant superioris regulam. Sed hoc vel est superbia , vel oritur ex superbia. Ergo primu Angeli peccatu fuit superbia: Quam postea consecuta est inuidia; Eo. quod, ait Angelicus Doctor, eiusderationis est, quod affictus aliquid
appetat,& quod se opponat contra .rio, siue renitatur oppolito. Inu dus enim n6 dolet de bono alterius, nisi quatenus est impedimentum sui. Sed Angelus appetiuit prius sua singularem excellentiam, inordin te praeserendo eam alteri, id est Excellentiae Diuinae Et postea doluit de Excellentia Diuina, ut opposita sitae. Ergo superbiam eonsecuta est inuidia. Haec Doctrina S. Thomae
cere oppositum. Licet enim concedat obiecta spiritualia, quae secunda se sunt bona,non posse male appeti, nisi appetantur contra regulam superiorius negat tamen quamlibet tran,
fgressione piςcepti csse superbiam. Eo quod trangressio praecepti duo.
bus modis contingere possit. Primo cum expressa intentione transgrediendi,&tunc est speciale peccatuinobedientiae. Secundor sine tali intentione,& tunc est generale peccatum inobedientiae, quod ponitur in illa specie peccati, cui praeceptum opponitur. Bene: Concedo l. benter veritatem huius Doctrinae Becbno; sed quaero ulterius; unde talis inobedientia oriatur: Nam semper, vel implicite, vel explicite oritur ex eo, quod ille, qui est in obdidiens, vel prim b, vel secundo modo praesert suum iudicium, vel suam vOluntatem, vel utrumque iudicio, vel Voluntati superioris. Respondet Beranus loco citato nu. 8. Superbiasormalitcr cosistere in eo, quod quis appetat aliquid iupra mesuram prFpriae perfectionis; quod contingit, vel cum quis appetit maiorem excellentiam, quam ei conueniat, allica uenire possit; vel cum plus excellentiae sibi tribuit, quam habeat; qpe