Axiomata theologica sancti patriarchae Augustini S. Romanae Ecclesiae doctoris maximi de angelis quibus explicantur difficiliora, quae de illis controuertuntur in scholis. Dubijs ex illis ortis breuiter disputatis, & resolutis. A p. Benedicto a S. Ia

발행: 1676년

분량: 476페이지

출처: archive.org

분류: 철학

371쪽

primum peecatum Luciferi, re aliorum Daemonum fuit superbia iri Lib. rr. de Gen. ad lita. cap. I 3.

D E im satura Diabolis spuissius quamistri, quam triam quidam har

siti eosi,siam a mala vol-tatis ellus, auenarae remotur a ereatur δε-- , se vere Dei, o alterum ei dare principium, quodsit contra Deum. Non erim valest tmeueteream si quia est, ιn quamum alu substantia est, ct bε- mum esse, o msi ab uis vero Deo, a quo omne bonum e se nm posse: malam v ri voluntatum inor ate mouer Asa infertara siverioribus V ouendo: a Deita Lactum esse, ut rationalis creatura oiratus, sua potessate propter exce Duream delectatas rameseret sverbialer quam caderet a beatitudines ritualis Paradis, set identia contabemret. Vide etiam dicta in praecedenti Axiomate, & in lib. II. de ra. de Civit. Dei.

Quo peccati genere primo peccauerint

Dmdium hic est inter scotistas, . tualisi quam ad superbiamrquatenus: & homi stas,& alios S la- scilke; iuerit nimium desectatu niticos. Scotus enim an secsido dct. appetita. beatitudi*is supernaturari. q. . ait. . docet primum Aredi tui ut ali3 scotistae explicant . ii peccarum potius ese reducendum cisia Angelus a genimio amici-

ad speciem cuiusdam luxuriae ori Hae inlexit λδ o ψo inordinato

372쪽

amore amicitiar,ortuin habuit amor ii docent: primum peccatum Luci-

concupiscentiae, quo sibi concupiuit feri, & aliorum Angelorum fuisse is bonum aliqnoMideli beatitu sirem perbianil 1t Aultra debitum modum. Hanc setia ' Hec agestio , quoad prima par

Disp. 4 qu. 34 puncto 3. dissidere Sacris: nam Tobiae cap. q. habetur. a communi sententia PP.& aliorum P. Inpersupi im mmis sit omnisper Theologorum affirmantium' primsi ditio . Eccl. i o Initium omnis pecc peccatum fuisse superbiam. Alij ve- ti superbia. hoc loco utitur etiam S. ro benignius eam interpretatur cum P. lib. ia. de Civit. Dei cap. 6. ad shenti Disp. 8. de Angeri S . LY-c intenium. ladii 4s. se est π 4 S. Motus dicentes, quod licep-Hyer omnes filior periscae. id est pinsentemia communiter renciatur a nium primus,' Hur antesignanus, sic Recentioribus, quatervis negat pri-- etiam Isaraeca et q. omiae ceci mum peccatum fuisse sperbiam pro iis tu dinis LMferi dixisti enim is

te dictam; & in hoc puncto nona . resum eonscendam. EZech. 2 8. dixi sis admittendar posis tetranen Mon in- - Iti in rotae tuo Deus ego m. & ρον congrue dici, i iam maximum, idcim utere. Heraclum es cari min de Vordi natum superbiae a sectum, 1bisP.s tuc sumba a. Metire. & prim Sin Angelis nimiam sui complacen- TN. oonuolam in duobus praece tiam; eo quod vanissime delectatus dentibus Axiomatibus; sed etiam insit in pulchritudine, & donis sibi a lib it. de Ciuitate Dei cap. 13.

Deo datis, quod etiam antina ob r- obi Idely umquam beatus cum

373쪽

nes. ad litteram cap. 2 .cum retulisset verba illa Isaiae Proph.c. Iq.V. Ia uomodo cecidi de caelo Luciferi

ponam Threnum meum. &c. qua mDura velut Regis Babylonis in dia. bolum dicta incelliguntur, plura in eius corpus couentutpro quo facit etialocus ille ex lib. 12. de Civit. Dei 'cap. o. upra relatus,in quo loquitus β. P. non Bituri de Lirectio sed etia , de omnibus Angelis malis; cum ait.

liti. cap. 1q. ubi refert, quod Nonnulti dicant i um ei fuisse casum afu- pernis Ieribus, quod inuiserit homini facto ad imagιnem Dei. & respondet. Porro haec anmHasequituroperbum, non procedit: non enim causauem

perbiendi earnuidentia, sed causa in sidendiIuperbia Cum uisur Iupe

Hast amor exeassentia murra, inui. Aia vero ' odium felicitatis aluum, quid unde)nascaturiaris in promptu est. smando enim qinque excellem ita uam, vespa' bus inuidet, quod et coquantωr, vel inferioribus ne sibi cessumtur, vel Iuperioribus, quod ei non eoeq.angaroversiendo igitur imvidus, non inuidendo qusque sve bus υλ Merito mitium omnis peccati

superbiam Scriptura definiuit dicens. Initium omnis peccat superbia. Inuidia ergo imediate oritui ex super bia; ut etiam supra dixi. Quaestio hic est inter PP. an hoc peccatum i mmdue commiserint,tum adhu sudent in via, an sero. post casum, &in teminor nam S. Basilius in hiniam a miseria malorum Ongelorum milia de inuidia, & S. Bernardus Sex M. Prob. etiam ratione quia Am c mon. 2 de Aduentu aliurust, eos

geli qui cecidersit inducti sunt a Luci cecidisse de caeso propter superbia, fero ad peccanMgi,ut supra dictum & inuidiam; & consequenter inuti est. Ergo peccmiermi eddem ge- diam prescessiste statum damnati

nere peccati, quo ille. nis, ut causam meritoriam eius. --. -Dices italib. Samiitiae e. a bab. positam serientiam docet S. P. lib.

Dis dia Diabon marsilatravit si, orbe i .de Civit. Dei da=.undecimo di. terrarum. Ergo primum Reccatum cens. Postea qua verbus rige t metus fuit inuima I .non sequvvracu. gelus, ae pis hor etiam inuadus pre

374쪽

sam rasaersus, 3ee. male Iaad. -υο-m in homini eum serpere assectam. i -'esauri,quosiam am reciderat , uuidebat colubrum elegis. dec. Hauc eamdem Senti tenuit S. Gregorius Magnus in Tertia parte curae pastoralis ad:non. ra. ubi est. Dicendum itaque est lauidis, quia dum se amore minime custodisnt ae antiquam muti hostis nequitiam demergum eura de Hlo mamque Scriptum ea Issia aeta astem diasoli mors intrauit in om em terrarum. Ieuia enim iEse mali-Duis ritus aduersarius miser eas per Hrit, conduo adέω ἔρ-ia misint, or damnasionem suam perarat adhae alus perdeaedo eumatiau . locis istis hi SS. PP. & D . primum actum inuidiae in dieant fuisse post

ipsorum terminum viae. Si dicas petuit esse alius actus antecedens,c sum. R. me non negare suisse possibilem: sed non habere flandament vel ex Scripturis; ves exPP. ad afferendum, quodsuerit de tacto: sicut habeo ad dicendum. quod fuerit

AXIO MAS EXTUM

Obiectumsuperbiae Antelorum fuit dominium, seu pres/uis illis indebita . Ex Lib. I q. de Civit. Dei. cap. Vndecimo.

Posteaquam Hvrebus ille vetus aeper Me inuidus per eamdem sive biam, a Deo ad semetvsum conuersus, O quodam quasi orea iro fi gaudere fas ritu. quam esse Aubditas eis eris; de S rarati Pam ius cecidit: de cuius IV , sociorumque eius, qui ex LAngelu Dra vin eissessem Iibris ν decimo, re Godecima hum3 opem satis, qua t- ροτον, Hopulari,

hae quaestione in diuersas abie Primaest eorum qui dntuerunt Aax re Theologi senteatias; quatum. gesum posuista & de facto precaac

375쪽

e D E . appetitu inordinata uniorus hyposta ius, quo Cesiderauit suam nat ram Diuinae Personae uniri: & simul deliquisse invidia Unionis humanae naturae cum Verbo Diuino. Auth res huius opinionis dicuntur fuisse Ambr. Catherinus in opusculo de gloria bonorum Angelorum,& Iapsu malorum. in Expositione Genesi ad illa verba e. 3. Serrios caia δον eris. Noster Iacobus de Valemtia in Psal. 8 i. ad illa v. sarge Deus Maeca terram. &c. Viguerius in lib. de institutionibus Theologicis cap. a versicis. Iacobus Naesam

tus in Epistolam ad Ephesiosin Alexander AIensis Tertia parte qu. a. membro a 3. Eamdem sequumur

plures recentiores; qui utuntur etiaΑuetoritate S. Bernardi Abdi & Ruperti item Abb. Tuitiensis: de quia

bus infra. .

Secunda sententio est eorum, qui dicunt, potuisic peccare appetitu

aequalitatis nat urae, eum Deo; pro

qua citatur. & otus in secundo Dist. , si quaest. prima S. oeuia ramen adnimum L. Gabriel in eadem Dist qu.p B a sistis quaest. prima L a ia ι νυν ad 8ximum. Et tali superbia Angelos de facto peccasse a firmat I annes Maiori relatus a VasqueZ T. a. in primam partem Disp.a sq.cam 3. S auamquam misimprobanda. Tertio est eorum, 'ni dicunt non esse minus certum Angelum peeca se immoderato appetitu suae beat, NOE BPs . 4343tudinis supernaturalis,quam creat ra intellectualis sperat in prςmium suorum meritorum, quam peccasse peccato superbiae: hanc tenuerunt Antisodorensis lib. a. suae summae Trael. 2. μγ. AB. Magnus insecuda p. Summae Tract. I.q. a me . a in in sec. Sent.dist. 3 .artic. 3. Alex.

Alens a. p. S. quaesh 98. Memb. Lincorp. & ad 3. S. Th. prima parte quaest. 63. artic. 3. Caietanus, &alii Thomistae, noster B. Egidius in

secundo I ist. D qu. primo artis, a. noster Thomas, Arg. item in secum Dist. si quest. p. artic. p. citamur etiam pro ea Ricardus, Durandus, Heruarus, Scotus, Bastolus,Gabriel,

Maior, Capreolus, Marsilius, Hobcoh& Ferrariensis: a Vasquea Disp. ῖ D cap. p. Quidam ex istis citant pro se S. P. N. libro a z. de Civit. Dei cap. primo S. Ambrosium in βpist. 84. S. Gregorium Issi. 36.

Moralium cap. rq. & in aliquibus impressionibus r7. ac etiam lib. S. can a s. vel ut apud aliquos a 3- . . in ta sententia est Drum, qui docuerunt;peccasse appetitu beati tudinis naturalis. vel saltem peccare potuisse pro hac Vasqueae loca itato cap. D citat S. Thomam incitata sit . 63. an. 3. Caietamim ibi Ferrariensem nostrum lib. x contra '

mori. Hemaeum, & Bassolium dinem es Angelum pereasse appeti iinmoderato bearundinis naturalis t

376쪽

quatenus haec illi ita placuit tamqua Itimus finis, ut a beatitudine nat rali 1eipsam auerterit. Quibus ait consentire etiam Nostrum B. Egidium,& Rieardum. Sed aduertit hos Doctores non conuenire in modo explicandi hanc sententiam. Quinta Sententia est eorum, qui dic liAngelum peccasse appete do praeserti alijsi de illis praeesse: vel saltem nulli subesse: his enim duobus modis, vel peccasse, vel peccare potuisse docent Alexander Ale. fis secunda parte summae quaest. 98. membro 3. incorp. v g. r. v bi d cet peccasse, & hoc modo, & simul peccasse immoderato affectu beatitudinis supernaturalis; S Bona uentura in secundo Dist. I. artie. l. qu.

a. Nicollaus de Lyra in cap i lla

ad illa verba: In caelum consemdam.&e. Burgensis in addit. a. illius capitis. Torrigius in repliea illius. Vuillelmus Parisiensis, pri na partesec dar partis principalis de Vniuetis

tias dicam per singulas quid sen

deratione propriae persectioni, &pulchritudinis in superbiam elatum inordinate appetiuisse dominatum e& potestat em: hoc est voluisse nulli subesse, nec etiam ipsi Deoi & praue esse Miss. Hanc assertionem puto esse mentem expressam S. P. fundata in Scripturis illis Ezech. cap. 8. ver υ oc T V ui s. Eleuatum est cor tuum in Hire tuo. Isaiae cap. rq. versu a 3 In ea iam eonscendam re astra Dra exalbido selium meum. &c. Osceam er aisitudinem montium , similis ero . Psismo. motivum huius appetitus suilla excellentiam propriam indicant clarε illa verba EZech. Et exponit S. P. lib. ri .de Gen.ad liti. cap. 23. ubi de Diabolo explieans quommodo in veritasenon steterit,

ait. Factus eontinuo βὰ luce veritatis auertit, superbia tumιdus, ct ρ aprupolectatis delectatione eo Futus .

Quod vero ex hac consideratioρα, appetierit nulli subesse, & praeesse alijs explicat S. P. in illis verbis

Axiomatis: quodam quesi tyrroico

fastu gaude eβbditis. quam esse subditus eligens; quod etiam docuerutS: Basilius orat sonέ i , si Anselmus

lib. de casu Diaboli cap. . & S. Ber nardus Serm. r . ire Cantica. Quod vero nee etiam subesse Deo voluerit explicat S P. in praecitato loco de Genesi ad Iitteram ubi subdit. Ille

autem continuo impius, eonsequenter, se mente cacas non ex eo,quod accepe

rat reeidit. sed eae est, quod acciperet

subdi voluisset Deo,quod pro Mist qui

noluit, o ab eo, quod accepturus erat

ceridit, se potestatem illius sab qsa esse neisit non euasit. Quae doctrina sic communiter explicatur ut mali Angeli propterea eeciderint, quia inordinate appeti vere me Deo li- miles in hoel ut quemadmodum ly

377쪽

D E LAE Nis nulli est subiectus, ut Superiori; ita & ipsi nullius, nec etiam ipsius

Dei imperio actu referrerentur ut inferiores: Ac proinde dicenduest, non apetiuisse, eos no subdi Deo quoad conseruationem; & actualem eius concursum ad eorum operas nasne hac subiectione, nec consistere poterant; nec poterant ignorare.hoc fieri non posse,cum essent pleni scientia r cuius hoc est unum exprimis principiis. Sed desiderasib libertate, qua non subessent Deo imperanti,& praecepta imponenti;Cum scirent hoc non esse impossibile r nulla apparente implicantia quin Deus possit creare Angelos, quibus nullum velit praeceptum positiuum imis ponere; ac proinde eximere illos ab omni imperio actualis & conseque . ter potuerunt absolute,& efficaciter appetere talem exemptionem. Nulla est enim necessitas ponendi, quod nouerint tunc Decreta Dei de ipso. rum ministerijs per actuale imperiu. Ex praedicto superbo appetitu probabilissimum est, derivasse in unumquemque Daemonum desiderium . cuiusdam principatus, idest potestatis in aliquas creaturas, ut indicat S. P. in Axiomate; de honoris indebiti exhibedia creaturis inferioribus. Quod suaderi potest, quia supremus Angelus inter malos desiderauit essicaciter. coli, & venerari a malis Angelis,& homiuibus maiori hon

re; quam esset ille, qui sibi debebas E L I S. 34stur, ut supra dictu est, & Scriptura

indicat . Cumque ais; peccauesint moti exemplo, vel forte etiam sita sione ipsius, consequens est, quoa inducti fuerint ad eamdem peccatBspeciem,& quod unusquisque Ange: lorum malorum efficaciter desiderauerit a creaturis inferioribus se coli, & honorari indebite. Confirmari potest ab experientia, qua patet, quod Daemones contendunt ab hominibus sibi deferri honores soli Deo debitos rvt videre est apud Idolatras. Et consequenter relinquitur, probabilissimum esse, illos huiusmodi indebitos honores iam a princi pio appetiuisse. Quaeri hic solet an Lucifer appetierit,praeesse solis An. gelis: an solis hominibus, an vero, utrisque simul. D. rem esse incertam. Aliqui enim dicunt,eum appe-lijsse solum dominium super homines, & pro hac sententia citant S. Bernardum Serm. t 7. in Canticarverum ibi mellifluus Doctor sub dubio loquitur: dicendo: hoe ego nomasi ro, dicerespiritum S.sed nee contra dicere duo. Nescis enim. Poteris au tem contingerose samen antria sit .

nou putetur. & praeterea ibi S. Be nardus non excludit alios Angelos ab hoc appetitu dominandi, nec de illis meminit, sed solum dicit, quod ipse appetierit. alitur sedere, o regere genus humanum quod est praesci dere ab hoc puncto, an scilicet appetierit etiam regere Angelos sibi in-X x serio-

378쪽

eriores: citatur etiam pro hac se tentia S. Basilius .. Commaioz vis detur sententia, & magis ad mentulS. P. quod absolute appetierit prae- lesse utrisque: cum indeterminate lo quatur tam in Axiomate, quam alia M. Haec autem prςexcellentia ; αρος sidentia cum pollit considerari imordine ad diuersa: Videndum est in ordine ad quae, illa appetierit. Primo quidem in ordine ad naturalia de in hoe sensu non potuit eam a petere, cum in illis praecelleret omnibus, tam Angelis, quam hominiabus: Secundo quoad iustificati nem. & in hoc sensu nec etiam; potuit appetere nulIi subesse, cum optime Iciret, Gratiam nanctificantem

esse participationem inamae nat rari ac proinde a nulloi alio, quam ,

ab ipso Deo tamquam a causa prim

opali posse infundi. Impossibilia

uero, cognita Uttali non appetan

tui absoluth, dc eficaciterised solum conditionate, & inegie aciter. Si d cas, potuit appetere praeesse caeteris in ordine causae ministerialis, siue iastrumentalis. R. hoc iam esse velles di, & subeste: instrumetum enim,& minister subditur, & subijcitur

Printi pati; & Lucifer in eo,quod appetebat, nulli subesse volebat. Tertio potest considerari in ordine ad aestu alia ministeria, & exercitia: &hoc modo peccasse, arbitror esse deis mente S. P. ut indicant illa verba Axi Om. gustaeam quast uranico sinu gaudere sibitis, quam esse G disus eligens o Tyrannis enim istadio pote ras appeti, nisi in Ordine ad Iaec utinnisteria, &.exercitia,

Dico a probabile esse ,: quod

Angelusi etiam peccauerit appetitu superbo acquirendi beatim dinem supernaturalem proprijs Viribus; haec sententia videtur esis de mente S. Thomae. qu. 63 m. R. & probatur Auereritate S. P. qui lib. I a. de Ciuitate Dei cap. primo loquens debeatis, ait: Deus que Hruauitamquam

vita victusque est απια tiber si arbitrium ejdem inrauemisti noti a tribrui tuleras vellet deserare Deam, atrandinem scilicet fiam, contis

miseria e se erutura. α cum με Axet Ongelos quosdam pra Hazamnem, qua ipsi sibi ad beasam vitam

sufficere vellent, tanιι bona deferraressi ures, non eis ademi sanc. potestiis

rem. idem docuerunt S. Ambrosius Epistola.8 . ante medium &S Gre 15orius Magnus lib. 34. suorunt m seratiumr capite septimo, quod in f, quibus impre gion ibus eli decimum quartum. Consequenter ad haec SThomas incocitato ait: Vel si pertis invitimum gruem asta, Dei sis

titudinem. qu datur ex ruta, volare hoe babere per virtutem sue natura non ex diuiso Oxatia oreundum Dei

uis positionem; re Me modo eoaeonat diaris ausi mi M. de caseu Diaboli cap.

379쪽

rea in Tract. de Angelis cap. 4. Q. 7. S. Secunda Cones a dicit Angelum non peccasse appetendo beatitudinem supernaturalem; eo quod appetitus ille non fuerit inordinatus , neque ratione obiecti, neque ratio ne alicuius modi, vel circumstantiae. Non ratione obiecti, quia tale obi

ctum est per se bonum, ad quod a

petendum erat per se a Deo ordin

tus. Si dicas potuit appetere plures gradus Beatitudinis, quam illi qui ei conuenirent, vel qui a Deo il-m decreti fuissent. Respondet illum . schsse quot gradus illi decreti sui sent , si perseuerasset; & propterea ex hae parte non habuit motivum inordinati desiderii. Quod vero nosuerit inordinatus ratione modi, vel alicuius circumstantiae probat; quia aron fuit nimius obiective, cum Obiectum sit bonum , nec intensiuδ, quia maior, vel minor intensio actus aeon facit illum esse malam; & prae terea intensio non est in praecepto. Nec appretiatiue, quia nullus amat se inordinate, vel nimium hoc modo , nisi quando ex amore sui commodi transgreditur aliquod praec plum Diuinum, quod non constat fecisse Angelum in ordine ad beatutudinem supernaturalem. Et consequenter nec etiam modo inordi.

nato appetiuisse talem beatitudine. Si dicatur fuisse inordinatum ex eo,

quod desiderauis habere beatitud, ELIS. . . 3Α7nem supernaturalem sitis vitibus sine gratia: ut docet S. Thomas loco citato : opponit, quod hoc desideriunon potuit esse nisi vel explicitum, vel implicitum; & neutro ex his modis Angelum potuisse peccaro primo; ita ut primum peccatum, de quo loquimur, esset actus superbiae: quod sic probat, & explicati. Si de siderauit explicite illo modo beatitudinem, errauit non solum contra

rationem; sed etiam contra fidem; iudicando se posse consequi beatit dinem supernaturalem suis viribus; quod est error contra fidem, & primum principium haeresis Pelagian ;& se primum peccatum eius nCIL fuisset superbiai sed infidelitas. Similiter si dicatur, desiderasse solum implicite, sequitur non peccasse primo per superbiam. Quia desidera. re implieite beatitudinem sine gratia, nihil aliud est, quam eam appetere non cogitando de medijs supe naturalibus, quibus acquirenda est. Sed in hoe nullum est peccatum , quando nullum adest praeceptu obligans ad talem cogitationem. Ne . que enim nos peccamus appctendo

Regnum Caelorum, licet nihil cogitemus de med ijs: Eo quod, qui a perit beatitudinem,ex vi illius appetitus non tenetur semper appetet Omedia sed susticit, quod actu nolia

excludat media conuenientia, nec

appetat media indebita . Quod si dicas;Angelum habuisse praeceptum

380쪽

- cogitandi, & appetendi media, &tale mandatum non seruasse; iam. non fuisset peccatum luperbiae, sed . ommissionis, aut inobedicinita. Iste . est cliscursus Becani loco citato, cuius vis tendit ad in firmandam Doctrinam praedictam M. DD. Augustini, & S. Thomae, nec non & Ambrosij, ae Gregorii Magni locis supra citatis: Et dum nimio impetu fertur in illos sua mei ratione de-: struit seipsum; nam eo ipso I quod

confitetur eum, qui δppetit beatitu dinem , tenetur non excludere actuanedia conuenientia, nec appetere

media indebita. Cum iiii SS. PP., a DD. praesidio, & contemplatio-

. ne Sacrarum Scripturarum, quae de peccato primo Luciferi agut: agn .scant in eo actum positiuum excludendi auxilium gratiae Dei, iam a - tu excluditur medium conueniens: -& cum p ant eum appeti se dicta beatitudinem, ut acquirendam suis viribus naturalibus, iam agnoscunt eam appotijsse media indebita . Et consequenter eum utroque modo peccasse , quia tenebatur eκ vi ap- . petitus beatitudinis ad excludendutios actus appetitus indebiti circae

media; quod habet locum non tum in desiderio implicito p sed mul. to magis in desiderio explicito;quod isti SS PP. supponunt suase in Ange. Iis malis o Quod vcro actus iste su rit actus superbiae; quod contendis me re Lecanda: pater. Quia hoc fuit, nolle subesse Deo auxilianti in aequirenda beatitudine; & conis sequenter appretiatiuὸ praeserreisiplum illi, & suas vires diuinae gratie ' Ipsius. Quod est formatissime actus . superbiae r Nec obstat, quod fuerit

casus infidelitatis; neque enim repugnat in uno, eodemque actu in uen, ri malitiam superbiae, di malitiam infidelitatis : immo ex superbia ortas haereses omnes, demonstrant communiter TheoIogi,quarum omnium venena concludit ; ut loquitur Samctus Hieronym' in Epistola ad Ct siphontem: error iste Luciferi; quepostea Pelagius innouauit, contra

quem S. Me Doctor in praedicta Epustola scribit ,& dicit; quodpis si eiu oriente decepit, ut peν δε-ωnem hum tittriuIuperbiam Hycerant, ct Scerent cum Diabolo . In Catam incendam super Jdera Caeli ponam thronum meum , ct ero similis aliis iamo . enim poteB alia maior esse temeritas, quam Dei siti non diram simiotudinem , μου aequalitatem UI

dirare, σ breuisententia omnium hae reticorum venena complecti.

Dico 3. esse etiam probabili, quod Angeli mali appetierint suam

beatis inem naturalem, tamquam finem ultimum simpliciter, non cinracido de beatitudine supematurali, ad quam ordinabatur per gratiam thanc etiam lenteat iam docet S.Thomas fisco est. supra his verbis.

SEARCH

MENU NAVIGATION