장음표시 사용
391쪽
quo se illi opposuit; quod interprae. Dico a. probabile esse,quod p .
tatur. I uis in Deus, manifestu est, tuerit appetere aequalitatem praed, Luciferum in hoc errasse. R. com- ctam affectu simplici, & inefficaci muniter ex istis locis solum haberi. non tendente in rei consecutionem: quod voluera esse similis Deo; non
vero quod appetierit identitatem, vel aequalitatem in natura , cu enim esset plenus scientia, Optime nou
rat: hoc esse impossibile, ut ex ipsis Sacris litteris patet ; propterea in his
textibus exprimitur similitudo, non vero identitas, aut aequalitas vera
propria, & rigorosi: ly enim simi, di similis BIam similitudinem indueant, quae recth stat sine aequalitate.
Locus ille Ezechielis dictus est phim, in persona regis Tyri, sub quo
tamen figurabatur Luciser. Et propterea Glossa ordinaria in expositione illius textus affert etiam supradiciam Auctoritatem Isaiae, Similis erae ritissimo: ita ut sensus sit,solum de similitudine esse ibi sermonem δε &apcrtius Nicolaus de Lyra ibi ait aem/w,D s ego sum; idest potens in
serra, sicut Deus in Cato, re es hvembole, sicut communiter diratur de aliis quo multam potente maliquapuria, veI Cinnate: Talis ea Deus talis C urtat/s, vel rixia i velforte quia Rex Dri ex nimia elatione Laciebat s biearsere fenores Humos, Hur Ioas. Achorinoser, o Catus Imperator.
Ex quibus apparet, non recte inferri .
ex eo a quod ibi sit Lucistri sermode appetentia absoluta Deitatis per aequalitatem propriam . sed sistente in quadam simplici com
placentia Iibera, & hanc dicunt ali qui fuisse mentem Moti in secundo dist. 6. qu. r. ubi videtur dissentire λS.Thoma circa huiusmodi appetitui sed si haec suit eius intentio revera non dissentit. Probatur haec asse tio primo ex Aristotele loco supra citato: ubi docet Electionem quidae
non posse esse,bene tamen volunt tem impossibilium. Prob. 2. communiter quia etiam Damnati volutate condicionata,&indificaci appetunt Deu non esset quod tame nore
est minus impossibile quam sit Angelum esse Deum peressentia Ergo etiam Angeli potuerunt modo dicto appetere hoc impossibila. Dices primor damnati hoc appetiit no propter se; sed propter aliud, idest vi euadat punitionem. At ho non habet locum in Angelis ain quam punirentur, in quibus non arparet v IIum motruum, quo potuis,sent ipsi velle Diuinitatem per ess tiam R. sulficiens motrium potuisse esse, quod velIent esse in maiori honore, & gloria, quam esset illa,
quam habebant; & quae proueniret ex tali aequalkate, ac proinde sibi
in illa inordinate eo Iacerri iDkes secundosin simplici compta ceruia non est nec meritum, ne c d
392쪽
meritum. 'Ergo Angelus non potuit hoc modo peccare. R. negan do antecedens; nam in complace tia libora existentis ingratia, & viatoris de persectionibus Diuinis, gloria Dei, & in displicentia qua homo nollet se peccasse, postquam pecca
uit, licet sit voluntas conditionata, inuenitur ratio meriti. & similiter in
libera, & simplici complacentia, qua voluntas desectatur de obiecto malo, vel qua desideraret Deum, nona esse solum ex prauo affectu, iuuen, tur ratio demeriti. Dices 3. Nullus potest appeteresui destructionem, nee etiam affectu simplicis complacentiae, nisi ex erro re prauo existente in intellectu. Sed
si Angelus appetiuisset simplici asse.
ctu Diuinitatem modo dicto appetivisset sui destructionem a cum tamen de hoc non haberet errorem inimtellectu; ergo nullo modo potuit appetere Diuinitatem ἐν Maior com muniter admittitur. Minor probatur quoad primam partem, quia non poterat esse aequalis Deo in Deitate,
nisi de*sset esse Angelus: no enim est hic sermo de unione hypostati
ca, sed de identitate cum Dium a n
tura . J Ergo si appet ijsset Diuinita-lcm modo dicto, appeti stet sui d fructionem. Probatur etiam quo ad secundam partem ; quia Ange- Ius clare, & distincte nouerat seipsum, & consequenter se esse creaturam ,& ens essentialiter depcndens, ac proinde se non posse transire adesse Dei, de cuius essentiali e0nce. ptu est esse ens omnino independes, nisi prius desineret esse ens essentibliter dependens. Ergo non habebat errorem in intellectu, qui requiritur ad hoc, ut posset appetere sim.pliei aflectu, seu complacentia hoc complexum impossibile, quod est, incipere esse Dcum per essentiam. I E quod cum Angelus non cognosceret tunc Deum sicuti est, poterat optime se apprehendere, ac si esset Deus; hoc est, ac si super se non haberet Deum; Ex quo non sequitur eum, appetendo Diuinitatem modo explicato, appetijsse sui non esita: nam licet esse Deum essentialiter,importet necessario, & essentialiter noesse creaturam, potcrat nihilominus Angelus unum sine altero voluntati
proponere; id est bonum Diuinitatis, non proponendo malum, quod est in non esse sui ipsius, & hoe absque iudicio affirmante, vel neganter sicut apprehendit praeesse alijs oma, bus independenter a Deo, esse sibi bonum,ac proinde appetendum, provide facto appetijt i ut supra dictum est; non apprchendendo, vel iudi cando de malis, & paenis inde secu
Dices q: haec simplex, & innes ficax complacetia non est actus de liberatus . Ergo non lassicit ad pee
catum mortale. R. . distinguendo antecedens, non est actus delibera' lus
393쪽
tus, idest liber procedens a volunt, sultatio, concedo antecedens; sed te potente operari. & non operari , hoc licet suificiat ad peccandum, nego antecedens i & haec sulficit ad non tamen necessario requiritur tpeccatum si adsit praeceptum vel na- quia sine hoc complacentia simplestturale, vel positivum. Non est actus potest esse actus liber, di ad pece deliberatus procedens a voluntate tum sueuiens.
eligente, ad quem praecesserit co
casus Angelorum deserentium Deum . Ex Enchiridione cap. 28. & 29.
A IU Lir ahquibus impia superbia deserentibus Deum, o in huius aeris
imam caliginem desuperna calem habitatione deiectis: residuus num rus velorum ιο aterna cum Deo beatitu e , o sanctitate permanser, ne que enim ex uno serieis L so, atque damnato, eateri propagati Jnr , ut eos Acut homines striginale malum obnoxia Decessionis vincutis obtigaret, atque uniuersos traheret ad debura panas: sed eo, qui Diabolus factus in cum socys smputaris elato, o Vs eum eis elatione pronirato, ear eripia abedientia Domi sto cohaererunt, sec. Placuri itaque umuersitatis creatori, atque moderatori , quoniam non tota multιtudo -ngelorum Deum deserendo perierat, ω quaeririerat, luperpetuaperditione remaneret.
Vtrum omnes Angeli, qui peccauerunt suerint damnati quomodo .
Constans est omnium Theolo- damnatos. Et prob. I. Ex epist. a gorum assertio. Omnes A S.Petri cap. a. ubi habetur Deus -- gelos, qui semel peccauerunt suisse gelis peccansibus non sepercit.: Et cois. - Z d fit-
394쪽
firmatur ex eap. t z. Apocalym v. 8. ubi de Angelis peccantibus dicitur.
Neque Deus anuentus est eorum amispisus in Cato. Haec enim loca cum habeant vim propositionum unuuersalium negatiuarum satis aperte ostendunt nullum eorum veram paenitentiam egisse. Si enim egissent veram pςnitentiam no fuissent damnati. Hoc idem docent communia ter Patres: & hoc non obscure indiacat Κ P. hic in Axiomate , cumi discriminatim dicat. Getngelis im- pMIuperbia deserentibus Deam , Orm
DissicuItas uincestinassignanda firma ratione praedictae impaenite tiae Angelorum malorum, quae zκ eo oritur x quod veI paenitentia erat
possibilis , vel impossibilis illis. Si
enim possibilis suit, unde constat at quos non parnituisse, & in gratiam restitutos fuisse Si enim dicatur hoc haberi eae praedictis scripturis: responderi potest in illis esse Sermonem ibium de Angelis omnibus peccantibus, & non paenitemibus . si dicatur quod fuit impossibilis, huius impossibilitatis rati Oalsun ari debet di Et hic labor est, in quo prim rehciendus est error ori genis, docentis Demones esse Πurgados, quCrefert S P. Rugustin lib. de haeres bus. & refutat haeresi 43. his verbis
ustuis en/- Catholicus ChrHIanus , vel doctus, vel ισdoctus, non vehementer exhorreat , eam, qaam dicit purgationem malorum, Mest etiam eos, qui hanc υιtam ιn ιmputara Amerint, ipsum etiam Diabolum, ἀιque. Ne
os eius post Durassima tempora purga
res, aιque ιllum natos Regno Dei res
tu , sec. Qui error in sexta Synodo in Epistola Sophron ij, quae fuit recitata actione secunda, & approbata actione a D specisiter damnatus est
iste Origenis error, & meritos nunoppositum eius itinetur in Evang. S. Matthaei cap. 2 3. in epist. S. Iudae Apostoli, in Apocalypsi S.Ioan; i ap. a o. in Symbolo S. Athanasiij, &i Concilio Later. cap. firmiteF. is, bus in Iocis habetur paecias damnatorum suturas Aternasia EL hic est sensus uniuersalis S S. PP. & omnium Christi fidelium. o errore cxcluso,quem Valentia dicit Origenem in Periarchon cap. G. nouas ueranter docuisset sed cum timore,& tremore proposuisse datis eius
Thomistae eommuniter docent eum Angelico Doctore 1. Par. qu.6ψ . art. 2. Angelos semel peccantes natura sua esse inflexibiles, eo quod immobiliter adhaereant et , quod semel elegerunt, ac proinde eos non posse mutare electionem semel factam, & ex hac in exibilitate oriri impossibilitatein in eis post pecca
tum agendi paenitentiam. .. E contra S. Bonaventura in sec&do dist. I. Par. I. are. I. qu. I. Scinus
395쪽
Ibid. quaest. unica. Durandus etiaibi qu. a. num. M. & Marsilius qu. . art. 3. & alij plures, tum antiqui, tu
recentiores docent voluntatem Angeli natura sua esse flexibilem : ac proinde aliunde esse petendam rationem impaenitentiae Daemonum: Et hoc est magis consorme doctrinae S.P.N.Augustini, & S. Fulgentis Ruspensis Episcopi, & eius discipuli, ut habetur in libro de Fide ad P
trum , qui sub nomine utriusque circumsertur cap. 2 3. Vbi expresse ha-ietur . Hoc ipsum quod UAngeli ab
illo statu beatitudi- mutari in det rius nullatenus possunt, non est eis na. ruraliter insitum, se postquam erratifunt gratia Diuina largitate colutum.
Si enim Veli naturaliter incommuis latiusserent, numquam de eorum
consortio Diabolus , se eius sevelieetidissent. Hoc ipsum etiam man L. feste habetur in capite tertio eiusdelibri. Propterea Dico I. totam causam impenit
tiae Diaboli desumendam este ex denegatione diuini auxilij. Quod probatur, quia Angeli ni air sine speciali
auxilio gratiae, non potuerunt agere veram paenitentiam de peccato semel commisso. Et Deus huiusmodi auxilium illis omnibus peccantibus iuste denegauit, ut ex Scripturis, &PP. habetur, & patet ex cffectu. Ergo ex hoc capite sufficiens ratio imis paenitentior habetur. Dices i. cum Thomistis intelle-
ter unum oppositorum. Ergo, &voluntas Angelica adhaeret v ni Oppositorum fixe,& immobiliter postquam illud elegerit. Antecedens probatur, ciuia Angeli apprehendat sine discurru eo modo, quo nos apprehendimus prima principia; quae propterea a nobis apprehenduntur fiue, & immobiliter. Consequentia probatur, quia voluntas est pr portionata intellectui, tamqua mobile suo motori. n. quidquid sit de iudicio speculativo; non tamen di ctamine practico , quo intellectus mouet voluntatem habere Angelu, ut apprehendat immobiliter. Potest enim, & ipse practice quodlibet
oppositorum sub ratione aliqua b ni saltem apparentis, vel delectabulis , ac proinde sine errore speculat, uo proponere voluntati oppositum eius, quod idem intellectus iudicio speculativo iam apprehederat ut Verum. Est tamen probabilinimum, quod longe difficilius Angelus, qua homo dimoueatur ab eo, quod sibi semel proposuit. Cum enim sit perfectiori intellectu, & voluntate prin iditus i sic etiam eligit firmiori quo
Dices a. Si Angeli natura sua essent flexibiles Deus pro sua miseri-eordia aliquem illorum adiuvisset ad salutarem paenitentiam suscipiendam ι hoc enim videtur verosimilius, & Diuinae misericordiae con-Z a a sor-
396쪽
formius: eum hoc praestet quotidie
cum hominibus non semel tantum,
sed plusqua septuagies septies enOD
missima scelera iterantibus . Sed nullum umquam adiuuit ut constat
ex praedictis, & testatur etiam Diuus Petrus in secunda Epistola cap. z. se laeus Angelis suis peccantibus Mon pepercit. Ergo dicendum est
cos natura sua post electionem esse 4nflexibiles. R. esse plures rationes, quas adducunt SS.PP. propter quas Deus voluit negare gratiam Ang dis ad paenitentiam salutarem, esto ii. sorum arbitrium natura sua sit fiex, bile, & eam concesserit hominibus. Prima est quia homo peccauit ex fimbecillitate, seu fragilitate, Ange-dus vero ex malitia . Secunda, quia diomo peccauit alio suadente, & d cipiente, Angelus sua sponte . Te aia, quia peceante uno homine pe- .cijt tota natura hum Ana. . a. Dico a. non esse certum, an A
geli statim, ac immediate post pri-amam peccatum fuerint damnati; licet enim communiter habeatur pro .certo, quod Οα ues in eodem instaneti simul peccauerint; non talac propterea possumus asserere in eodem quoque momento fuisse parna ais
aetos simul cum pexcato; nam licet. stet assignari, quod in priori na- Iurae peccauerint , & in posteriori fuerint puniti intra idem instans durationis, seu temporis; nihilominus
hoc a oulla adhuc ex Theologis,
quos vidi assertum inueni. Cui enim peccatum fuerit commissuuia in via: & primum instans poenae se
rit initium termini necessario vide
tur debere assignari diuersam durutionc uui,ac alteri; neq; enim via, &terminus debent, aut possimi in eodem momento durationis implicari. Si quaeras quantum distaverit primum instans inflictionis paenae a primo instanti creationis, vel ab instamii lapsus,loquendo de duratione eo trinseca . nihil certi possumus asi, gnare, loquendo vero de intrinseca, ea ratione qua supra dixi, instantia Angelica desumi ab eorum operationibus ad minus tria in stautia sunt assignanda. Primum est creationis, in quo omnes omnino Angeli crea..ti fuerunt in gratia, iuxta proloquiuS. P. Deus erat in eis coadens nat
ram, & largiens gratiam. Seclm-: dum, in quo mali peractum superbiae se auerterunt a summo bono; quem consecutos suille alios actus aliorum peccatorum probabile est, sed ab his ordinarie non desumi ur
diuersitas in stantium, cum suppona . tur simul cum illis durasse actum illa. sit perbiae, qui fuit radix aliorupe catorum ; Et propterea ab eo solu, di principaliter accipitur denominatio diuersi instantis a primo. TeDtium fuit, in quo incepit eorianis petena, ct non solum ignis , ct cruciatus , postquam deiecti suere ἰsed etiam damni; nam licet omnes
397쪽
D E. Angeli In toto spatio viae non vide,
. riniciare Diumam Essentiam; non . tamen haec carentia in Angelis mu lis habuit rationem paenae; nisi quam do ex decreto Dei habuit rationem priuationis, & pri uationis aeternae; - nam antea habebat solum rationem simplicis carentiae: non enim adhuc. debita erat visio beata, nec etiam
bonis i Et sicut in Angelis Sanctis
. collatio visionis beatificae in primo instanti, fuit debita eorum merito, di habuit rationcm praemij, & primi esse termini eorum; ita carentia illius non potuit habere rationem ps nae, nisi quando incarpit esse priuatio; aeterna a Deo decreta,&ab eis con
tracta pro debito supplicio sus Apin
' stiliae. Propterea communiter censetur simul simultate coexistentiae caepisse terminum viae Angelorum Sanctorum, & terminum viae Da,
Dico 3. Angelis non fuisse concessum spatium, vel locum paeniten- tiar, sed statim, ac deliquerunt fuisse irremissibiliter deputatos damnationi, &paenae aeternae. Haec asse tio est communis in Scholis, & ex principijs S. Thomae sequitur per necessariam consequentiam a nam eo ipso quod ponuntur natura sua post liberam electionem infleκibiles om- .nino, nectorio sequitur . quodit sta eis concederetur locus, vel sp, tium paenitendi. In nostra vero se tentia, qui ponimus eos naturae sua
flexibiles, habet aliquam di ficulta. tem. Immo non deluere Schola ilici priinaris ac interpretes S. Scripturae, qui oppositum docuerunt. In ter quos sunt Scotus in secundo dist.
6. quaest. a. S. flaygumenta prin- cssatia, v: ad quartum. Gabr. ibid.art. I. concl. a. ubi docent Angelos
post primum peccatum intra spatiu. viae potuisse resipiscere I quod si se-
cistent inuenturi erant veniam, &misericordiam, & consequenter negant Angelum statim post primum peccatum fuisse irremissibiliter adiudicatum, & addictum paenae . Hoc defendit etiam Salmer. in suis Commentarijs super Epistolam secunda S. Petri cap. a. disp. 3. Dubio 3. His
. tamen non obstantibus, non est reis cedendum a communiori sententia supra posita. Quae communiter pr hatur, ex illo D.Petri epist. a. cap. a Deus peccantibus ta velis non pepe cit, cuius textus sensus est Deus non
reliquit eis locum remissionis, & veniae; conantur aliqui infirmare vim huius Scripturae, dicedo quod Ap stolus ibi subiungit Et originali
Mundo non pepercit Histrum inducens . Cum tamen constet Deu .eoncessisse hominibus paenitentiam. Sed facile respondetur hic loqui Apostolum de mena temporali Mndi i idest hominum, qui erat in Mus dot ibi vero loquitur de aeterna; ν de potius erat inferendum oppotatum; idest quod sicut Deus non peperis
398쪽
percit hominibus peccantibus , &non paenitentibus paenam temporalem comminatam diluuiii quia non resipuerunt ; ita nec etiam pepercit Angelis peccantibus paenam aeteris
nam, sic se explicat ibi Apostolus i
se, cum enim dixisset se velis' eantibus non pepercit, statim subdit, sed videntibus Inferni detractos in
tartarum tradidit cruciandos , m.
post illud vero de diluuio adducit etiam in exemplum Ciuitates Sodomorum, de quibus dicit, o G
tates Sodomorum, o Gommoraeorum in emerem redigens eversione damnasti. Vbi ulterius aduerto, quod hie Scriptura meminit .de Noe custodito a diluuio, & Loth de incendio liberato : ex quibus insert. Novit Do minus pios de tentatione eripere. Cutamen nullam faciat mentionem de Angelorum malorum paenitentia, vel actuali, vel possibili. Prob. 2. ex communi consensu PP. nam S. P. hic in Axiomate, & in lib. undecimo, duodecimo,& aa de Ciuitate Dei; & alibi indifferenter ponit Angelos per superbiam elatos, & deserentes Deum deiectos fuisset Idem habetur expressius in libro de mirabilibus Sacrae Scripturae, qui ci
cumseitur inter opera S.P.in appendice tamen lib. i. cap. a. est celebre
ad hoc intentum Axioma illud Samcti Ioannis Damasceni lib. 2. cap. q. Hoc fuit Angelis casus, quod hom-bus mors. Idem docent S.Gregorius Magnus lib. a. Moralium cap. 3. &lib.4. cap. 9. & I o. S.Ioannes Chrysostomus homil. de Adam, & Eua. S.Isidorus lib. t. de Summa Bonoeap. 12. & in lib. Sentem. Sent. vn decima. S. Anselmus lib. a. Cur D homo, cap. a I. N S.Gregorius Nyssdinus lib. r. de Philolaph. cap. 3. Prinhatur tertio ratione a posteriori,snam a priori nullam aliam Posita. mus certam assignare praeter diuina voluntatem, &Prouidentiam sic di.
sponentem; J quia de facto non co. ceditur remissio peccatorum , nisi per merita Christi Domini i Sed Christus non fuit Redemptor Angelorum , sed hominum solum, ut est indubitatum in doctrina S. P. N& S. Thomae. Ergo non poterant Angeli consequi remissionem peccati; sed statim ac peccarunt, fuerunt sine remissione addidit damnationi aeternae. Prob. vltimo, quia alias posset quis dicere inter Ang los Beatos dari de facto aliquos, qui peccauerunt, & postea per paenitentiam veniam obtinuerunt, quod tamen ad minus esset temerarium as
Dices post primum peccatum , antequam infligeretur eis paena; &durante praelio inter S. Michaelem Archangelum, & Draconem potuerunt addere; & communior sententia est quod de facto addiderint alia
peccata. Ergo potuerunt etiam resipiscere a primo peccato, di agere
399쪽
'. v D E Npaenitentiam. Probatur consequentia, quia si non potuitient resurgerea peccatos nec etiam peccassenc addendo nouos actus malos primo peccato Ideo enim dicitur eos non potuisse resurgere a peccato; quia non fuit eis datum auxilium sulficiens ad hoc: sed nec etiam habuissent auxilium sufficiens ad vitanda sequentia peccata: Ergo de facta non peccassent per sequentes actus quantumuis malos, quos supponiturcos exercuisse antequam de supernac a lesti habitatione dei cerentur. D. aliqui actus malos sequentes ad primum peccatum fuisse solum liberos in causa, hoc est in primo peccato tnam Angeli tune praeuidere, & co.
gitare debebant, se per illud peccatum contrahere necessitatem committendi deinceps alia peccata Hoc tamen recentioribus no placet, quia eum essent in via, ut supponitur, ad
ad principiu termini debebant esse liberi: Et quia sequentia peccata imputarentur solum ratione eius primae voluntatis in caula,quod eis dinrum videtur. Sed quidquid sit dehoe, de quo alibi. Responsio communior, de magis recepta est; quod etiam tunc peccare poterant magis, ac magis, & demereri, & maiorem paenam sibi thesaurizaret Cu enim
adhuc peccent in temtao damna. I E L I S.
tionis, etiam tunc peccare poterant;& liberum erat eis non addere illa peccata ; nam licet non habuerint auxilium lassiciens, quo possent con uerti ad Deum, di agere paeniten tiam de primo peccato; habebant tamen, quatenus erat necessarium ut possent non ad ijcere noua pecca ta. Sic soluit nodum Auersa I. par. quaest. 66. sect. r. Dices a. videtur durum quod ex
una parte Angeli post aliquod meritum potuerint peccare; & posito primo peccato non potuerint resurge re , & ex alia ad acquirendam gloria requisita suerit perseuerantia inte rupta . R. hoc non essse durum, sed
iustissime a Deo ordinari potuisse; ut patet in sinuli de primis parentibus, quibus ut conseruarentur immunes a morte, & in statu iustitiae originalis imposuit Deus praecept4, quod toto tempore viae debebant obseruare, post cuius primam transgressionem non fuit amplius reditus ad illum statum, nec ad immunit tem a morte. Quod vero nobis hominibus in hoc statu naturae lapis concessum fuerit, ut post peccata dum sumus in via, possimus ad Deuconuerti, & veniam obtinere; Moecst singulare beneficium, & priuile. gium nobis concessiim propter metita Christi DOGai. . . :
400쪽
Diabolus ,σAngeli eius ad ignem aeternum, gr alis, perpetua3 panas sunt destinati.
DIabolus, o Gangeli eius in Scripturis Sanctu manifestati sunt salis, quod ad ignem aternum sint desinati. Vsorum tantum desperori ea
correctio, contra quos habemus occultam luctam.
Quasnam parnas incurrerint Angeli mali
Pi as Daemonum singillatim, cto effici beatitudinem, quam recto
ac per partes hizbreuiter per- proposito intellectualis natura deside curro distinctis assertionibus, eas rat. Hoc ea ut incommutabili ινηλlum attingens, quae mihi magis ad quod est Deus sine Olia molita pe mentem S. P. videntur, & initium fruatur, σ in eos in aeteνnum ess sumo a paena intellectus, &c. ma urum, nec visa dubitasione Πνη Dico r. Maximam, & omnium ctetur, nec ullo errore fastatare su- poenarum primam esse in Demon, biunxit. Hanc habere gelu lacubus priuationem visionis beatifii ae t pia e ereiamus ι hane nec antequam sicut enim in uisione beata primario, raderet habuisse Gngelos peccatstres,& formaliter saltem inadaequath co- quinua prauitate ista luee priuat Uum, sistit beatitudo; sic eius priuatio est consequentι ratione colligimus. Hanc maxima, & prima omnium damna- paenam consequitur in intelli ctu Detorum paena. De hac loquitur S. P. monum, sicut, & aliorum damnato- lib. undecimo de Ciuitate Dei cap. rum continua cogitatio de suis data . 33 ubi cum diuisset; utroque coniun- nis, di malis, quae ob peccatum pa'