장음표시 사용
101쪽
LIB. sECUNDUs. 8 i perse extare somnias, ac hominum mentes non secus in Etam resoluit, isque mixta corpora in seua elemen
Dolendum eri avium Trinitarios tam proiecte esse vocem dia impudentim,ut ποημώιm ea, quae spiritu sancito in uime essen- stati,saluberrim h credimus loquimur de Dei VP tiae non esse sentia ardonicerideant, erum etiam esuriant Elf Di tiam,
sentiae vocabulum a Patribus temere praeter'iptu. cotra Gr rarum authoritatem cosictum, ac e Mercurio Trisine - gor. Paulugisto, qui plurima inpii nandro maliis libris de Dei in libro eo-οὐπια philos batur,nefarie steterateque ad Christia- tra Sabel-na dogmata traduectum. Q dprocul dubio consultὸ lianos crabistu factam est, quia iam tum meditabantur a L in Tabulis. μersum ea,=Maesandie de ρμιισίω sancita sunt a Nicena synodo cotra Arianos, utiproximo P ricoviensi
conuentu apparuit . sed haec scelesta sertio faciuscripturis,quas suae impietatipraetendunt,refutatur,in quibus non tantum id, e que synovina multa saepiusoccurrunt ed etiam improprium Dei nomen
constare oronuntiatur. Ac, tomittam quae de se pronuntiat dominus apud Mosem, quaeque Iuperiore li- Exod. s. 5m de nomine tetragrammato disserui, potueritae aptius ora istorii obturari,quam hoc Ῥerbulo O ων, O Uu, Apo.I. πο ἐρ hos oc, quod D. Istannes eodem capite mod3 Pa- a. tri,modo Filio attribuit' si Ces te non om cernere ocem ουmαι,4csis tam hebes , t non teneas de quo dicitur νnum coniugatorum, de eodem affirmari almum aμ liquid B. petrus scribat. Per hoc efficia- 'mini θέα ωινωνο φύοσωe, diuinae conirtes natu-
rae. Tibiae diuina essentia a diuina natura disseri QMdputas Pantumsignisicasse, cum Christum nam Phil. N et, is re Γλοι -hliud furta sie esse ου -
102쪽
C migcsubstant ne obscure tibi Videtur meminisset siue enim Dpostasis iissic significetper a atq; subsistentia, t respostulat ,siuesubstantiam ceu essentiam perpetuo sequitur Deo tribui essentia,quonia nuda est sepostasis,quae prius non sit essentia.achpostasis definiri no poteri, quin in eius desinitionem essentia n
men ingrediatur. Iam quid moneam nobis diuinam essentiam, diuinam natβram,deitatem, liuinitatem idem penitus d clarare, cum etiam M. Cicero in libris, quos de ea re edidit indisserenter naturam deorum diuinitatem Uurpet atque adeo confundet ' Quoties autem n et deitatis, et diuinitatis mentio insacris paginis occum it Duo loca depromam ex B. Paulo,in quibus singulis singula extent Ῥocabula notationis eiusdem, ditnο-
Icas, Trinitarie criptoribus nosi, is non defuisse copia, qua Deipubstantiam mortalibus denuntiaret. Ad Romanos, per ea quae facta sint,cospicitur etnaei δεος ia diome. Ad Colossenses, In ipse inhabitat,mν π1ήρωμα ς λο-πς . QNmobrem si prohibes dicere patrem Filium σ Spiritu s. eiusdem essentiae altem permitte, Ῥt eos Petrino Ciceronian9s Ῥο catulo asseramus esse eiusdem naturae, Paulino eiusdem formae ubstantiae, Litatis, diuinitatis, Ῥtque in dissutatione de Deo Dei naturam, formam ,substantiam,deitatem,diuinitatem denique nominemus. Permitte etiam , dit Ecclesiam a Patribus circumcisis tiomnium temporum eadem extitispopuli domin des,
non a Trimegisto, quemadmodum blasphemas, essentiae ocabulu accepisse agnoscamus. ScribitIosephμ
103쪽
LIB. sECUNDUS. 8ρβ complexum,quattuor librissentetiasseorum Iudαο-- rebis rum m c ου ἀσώ.qua ergo impμdentia,Τμ , Antis. procacitate asseuerabis portenta esse Christianorum, quae de Dei Gentia enuntiatur Te haec quidem vald/turbant, qui ortasse cupis nullam Dei essentiam eritare, ut e conscientia tua criminum Ῥlceribus opemta metum numinis penitus extrahas ,sed te veheme
rius runt, Ne erubesse, fatere quod reseri te ehementius Ῥrunt,quae de ea Christianipersuasisiima ha bemus, credimus, palam teriamur. verum etiam si te dissecari misere .porteat, quae de illa sentimus repetita audies aut aures obturabis.
In diuinis rebus essentiam profitemur maximὸ in id denam,singularissimam,simplicissimam omnino indiuia diuina ef tuam o αδουρετον ,summam, infimissimam. Vnam sint iacu- quidem in singulis perfnis, quippe quae aeadem tota dendum. consistat in Patre, tota in Filio, tota in s. Spiritu ,scribente Apostolo plenitudinem omnem omnem inquam COLLplenitudinem in Filio inhabitare, se de plenitudine Iob. I.
eius,id est, te s. Spiritu, qui est verbi Dei plena substantia, nos omnes accepisse. singularissimam autem, quod no numeretur, sed eadem numero Ῥigeat in persisnusingulis , imis ero sit personae singulae Nam dit Metapb. yrefert Aristoteles in Metaphsicis unum numero σsingulare re nihil disserunt simplicisiimam etiam eam credimus tanquam partibus σ omni compositionis genere carentem, prorsus sine accidentium,formarum, ficultatum diuersitate. Indiuiduam ceu insecabilem, quasi pliciterindistine iam,ac omnino citraque dia uisionem eandem, coniune lim quidem in cunt iis tria 'buspersenis,divisim eQ in singulis, neque maiorem in cunctis,quam in singulis, neque minorem in singu- . .
104쪽
ha. o. po DE s. TRINITATElis, quam in cunctis. Haec enim ex eo conse uuntur,
quod unica singulari limaque extet Patris Cr Filii σSpiritus s.diuinitatisplenitudo,ac essentia Patris exia stat Filii quoque atque Spiritus essentia, σ. essentia horum illius substanti .summam adhaecpraedicamus,quia taeteris naturis in infinitum emine nec aliquam habet, non dico aequalem ,sed ne minima qui- Cicer. Lia dem mbrasimilem , ut recte Simonides Hismni Ο-nu.deor. racusano reis onderis,quato drutius consideraret, Missibi rem ideri obscuriorem. post remo infinitam agnoscimus, quod in immensum pateat, elutpugillo metiens aquas,mcaelos palmo ponderans, tribus digitis appendens magnitudinem terrae, σ astos montes in statera, mundum denique niuersumpugno contines,
adeo νι ὀ essentiae stupendum pelagus tam sit extra
supraque mundum,quani intratoti que iuxta Cabbaicos Hebraeorum, haberi debeat locus mudi,tuam mundus locus ipsius. QNntumuis loge late alte pomrigatur niuersitatis amplitudo extra omnia non ea Auditur, intra non includitur,supra eleuatur. Q
niam ergo infinitisiima est diuina essentia, etiamsi si singularis ,peipsam pluribus persionis tribuit, id quod
non possunt gulares hominum nat m, quae finitae σ terminatae existat. confitemur quidem proterea eandem esse aeternam, necessariam a nullo pendentem,omni praestantia excellentem,nulli casui,mutationi, labi obnoxiam, ita Ῥt sese fidei nostrae oculis offerat natura quaedam istustris , niuersis perfeciti num gradibus absoluta, omnibus numeris completa, sed has γirtutes hoc loco non persequimur, quando praecedetes salsunt, i doceamus, qus tres diuinaepese
senae interse coniungantur inti uingularissimique
105쪽
LIB. SECUNDUM IJnitie trecellitudine. Ex his igitur apparet quanisi Arianis qui plures ef in rebus sentias introducebat, repugnemus Orthodoxi. Contra ab Arianis eos defendimus a titate essentiae omni prorium diuer- orthodoxi sitatesublata , ac illius causι num Deu numero cre- disserunt. dimus. entimus deinde essenti pummam esse pu- citatem, Deum plicisiimum confitentes remota diuisione atque separatione, quae compositione afferant. Praeterea agnossimus persenas essentia omnino pares,
ac repudiamus omnem ἀ -re,qua naturae importet
alienationem,disserentiam, disiimilitudinem , Filium Patri per omnia similem , itemque spiritum fandrum
Fili imaginem adorantes. Adhaec a nobis ponitur ab- soluta omnibus numeris Gualitas potentiae,magnitu dinis,aeternitatis, proindeque execramur istos quibus
ire antita Dpostasessiunt vel dispares 'vel inaequales. Tortet etiam nobis Trinitari, qui quamquam hoc dis Τ Trhferre videri velint ab Ariauis, quod hi tres essentias nitarijd impares perinde atque persenas constituerent, ipsi, cantse difris tres essentias pares pro personarum numeropraedia ferre ab A
cent.eodem tamen, ubi diu multumque cum loco,quo rianis.
constricti tenentur, Puctati sunt , velut in hisbam, quod tutum putant ab aduersariorum incursionibus ferae bestiae,agitatipre que evadunt. Nam eb se furenter proripientis Gentilis haec est assertioriolus Pater cit immensae substantiae. Filius vero Spiritus est ex Deo ineffabiliter generatus,ac progen rationis modulo circumscriptibilis genitus. quam proferiis sententiam omnes pedum manuumq; I R' 'plausu ire apertὸ Ursisiunt, ut iam negarinon post inissa Unodo Petri utensi, cuiussummulam initio hu-bys operis praescripsimus, tam ex conuentibus Arianis
106쪽
dia DE s. TRINITATE firmium approbauerunt. Hic mihi cerne, quam peia sermone prouerbi di Uurpatumsemper uerit, Nemi, nem repente fieri turpissimum. Nam cum primum non auderent calumniam inaequalitatis mouere Filio Dei
spiritui sanciis, tandem ad illam a sathana ipse rum spiritu deductipraecipitasque siunt. Tres essem Praeterea demus eospersistere in priore sua opinione,
tiaspares auancire tres pares essentias, perinde atq; tres essen non consi- tias pares, proptereane,cedo, Ariani esse desinent' F tendum cu reor quidem antiquorum istorum, quorum pinguem Trinitariis crastumq; in scripturis damnatum errorem quarto l co paulo anteposui,ordinem post e effugere, verum tamen nunquam obtinebunt,quin in Ari, sobole aliqua
numerentur. Nam Aelius Eunomius arbores Arianae infelici limi stolones eo a praecessoribus abfuerunt, Gen' d. quod essentias iam pares aequalesque facerent. Te lis
in catalog. Gennadius,cum in sabbatij vita; icponitis et iove-Ῥirorum ro & Eunomio discipulo ostendit Patrem &iae brum. Filium non duarum es. naturarum & diuinitate parilium, sed unius essentiae, & alterum ex altero. i. ex Patre Pilium, alterum alteri coaeternum, cui credulitati Aetius & Eunomius contradicunt. Nec dubium, quin ad extremum in eum inauspicatum errorem deciderint propter inauspicatu Anomorarum nome, qui id cognomenti ex haeresi contraxerunt,cum iam cernerent iniquis auribus ab omnibus accipi quae ab istis bla phemabantur, Chrisitam Icilicet plane esse dissimilis disparisque a Patre substantiae. siquidem ne quidem Ariani hanc contum liam aeque audiebant,cum imos constet in Anti ceno conuenticulo sanxisse,ne Chrisitas magis diceretur ά - νη-ιος,2 4mο κήουιπος; tisque essestat'erenti tPa-
107쪽
LIB. SECUNDUS. 93rripraedicaretur omiis nος. Ex qDibus Die intelligitur Catholicos semper credidisse nam essentiam in tribus personis aequalibus, caeteras arem diuersorum pem
Daliones ex Ialya Arii doctrina prinuxisse. Abeant igituristi er negentsibi lium esse cum Ario, Arransf
Explicatis iis, quae ad 4sentiae diuinae mediocrem De personae gustrationempertinet acilius nunc intelligetur, quae ,ocabula.
depersona siue ispostasi,quam scholastici, verbum ἐ
γσbo,suppositum interpretantur, pertractandaseunt.11sentia, γti dixi, quoddam niuersum est compara- itione Θpostasis,quae adhaec eius,quod per se siubsist
re, cr in nulla pendere dicitur, notationem continet. Natura humani corporis in Petro persona no est,quip
pe quae per e neqMaquam haereat,sed per Petrum, quosiilicet intereunte pasioque partium distriatione interit quoque humani sui corporis fustentatis . partes enim i quando pes cohaerent, destructa totius se
ma atque a L,abiiciunt partis rationem , nouamque prorsus induunt.Verbi gratia, Mortui Petri corpus non
amplius Petri corpus estsed cadauer se positum iam in se sidens, imo xero , si Aristoteli fidem addicimus, Arist. a. deno magis humanum corpus habendum est,quam quod animo c.ri ex aere νADpse in speciem hominis singitur. Causam
adiicit, =uia rerum omnium natura non ex externascis sed orma interiore atq; adeo functionibuι natu raepropriis ponderari debet. Ergo cum illud nulla dirurae opera exerceat, nihil humani gerat plus qμam x Uum aut aereum, Ἐt iam aliqua sit hypostasis, Petri certe postasis nulta ratione potest censeri. Anima itidem Petri,quandiu inculis corporeis constringitur, rationem hypostasis neutiquam obtinet, quippe ἱμα
108쪽
' iγε s. TRr NITATE nondum persese haeseris,nec ,ero haerebit, donec do posito corpore libera Diutaque fuerit omni concreti ne mortali. Interea Petrus ipse, qui animo simul σcorpore continetur,qui trumque eadem operasustentat, eras Dpostasis, quoniam perse consistit in humana natura . non quidem communi hanc enim loquendi sermulam iusti, de causispaulo ante reprehen' cimus peti propria incommunicabili. Ita tamen, t Petrus non nisi existat suum corpussuaque anima, neque ex tribub eius perpona constetur. Nam illa siuestibi', a pμbsistendi perse, siue substantandipartes ratio no esto' propris aliqti id actu a partibus seeparatum, quin potius proras,no sub- prietas Τμα iam manans ab no principio, bi nicasantia. extatprincipium,quemadmodum in mentibus sipa ratis,a duobus, Ῥbi iam duo, quemadmodum in nibus animo σ corpore constantibus , Atque hine
profecita est illa cuiusdam libelli, quem Nesse ius Ohim
edidera inscriptio, on μία - πατης
οπς ὐ- ρξεω:, qua declarabatur subsistentiam is, homine ἐ corpore exanimo,animi,e π corporis ad theod. in natione pro ere. Pol mori QMamuis autem per 'esubsistendi ratio rebus b Damasi. in tu itemque inanimis conueniat,ac ideo Graeci script primis insti res,in his Theodotritus Damascenus, Pachmeres, sui tutionibus das,hpsasis Ῥocabulu tribuerint funalibus,bubus, logica. equis,oleis, similibusque substantiis. Nostri tamen, γρcogitationem in naturis prae tantioribus detinerent, rachm. in hoc nomen seli naturae intelligenti accommodarunt, 2. cap. dis vocem generis certaespeciei astringentes.Ηinc,opinor,
in. n. apparet. t Uignari debeat siue perseme, siue Θρο-yσμnae stasis definitio, intelligentis naturae indiuidua μ d sinitis. sentia, persubsistentiam autem intestigi cobarentia,
109쪽
L I s. sECYNDVS. quaepe e consistat nec dependeat aliunde. Quae ecum ea reciprocatur,1uam maiorum definitionem no- ,, minat et Uuffatiis, Utor Hugo Et terianus. Persona Etterianus,, sinquit eriμbstatia rationalis proprietatibus ab eius libr. i. de ,, dem naturae rebus numero illinerem. Haec eri maiorum proces so,, definitio, cuius desicriptionu ferisus hic esse videtur. sanct Locis Per Oerisubstantia rationalis,quaepersuasproprie- tra Graecos,, talessingulam intesistitur, t Pater per generatione, Ob.Ir,, Fitin per natiuitatem, irsane iusperprocessionem, , , acperhorusimilia,quaesingulispersonis connee tipo se,, suntsingulariter. st paulo ante. Napersona, quod is gulare est, manife tit,cocursusq; insignitina ,, proprietatu secundu ratione ex proprietatibus comis sideratam, tindiuiduum a communiscerint,m in- ,, dicat. Eodem deuoluitur Boethi, circunscriptio, Per- Boethiussbna est naturae rationalis indiuidua subtatia. λγ.libride
Nam etiam ipse more Ῥeteri , qui apud Pilarium duabus occurrit creberrime, μbstat iam βιmit pro subsistentia, Chrisv πα-
cuius diim notionemque modo attulimus. Lombardus turis.
idem planesensit, nisi Pod, ne per c nia Boethio si- Lib I. sentimilis videatur,paulo aliter erbac candum Per- digas.sbnam ait shbstat iam rationalem indiuiduae naturae. Aptiorem quidem M ardus vi Drinus se Ricbard reperisse gloriatur per quam persona dicitur Intelle. lib-Α.dectualis naturae incommunicabilis stubsistentia. Trinit cap erum si acrius attendis,de Ῥerbis tantum rixam mo- ' ' σuet, cumper indiuiduam siueFubstantiam siue submstentiam non modὸ intelligatur ea, quasingularissit, sed etiam quae incommunicabilis, hoc eri, quae per
haereat nec in alio substineatur. Itaq1 grauisi epeccant, qui Ῥelpartes ratione xel
ymitate, id eri, nudis proprietatibus per am def
110쪽
ss DE S. TRINITATE Persenam niunt, posi Laurentium certe vastam, qui contra nec esse thio m arrogater pro Grammatico.ne dicam impie,de-
partem nee monstrandam sumpsit personam nihil esse aliud , nisi qualitate. inseparabilem quesitatem, cum 'modi in sele posuit sed idquod lucem, ibrationem, colorem. Acitpraeteream pD prie Ab- dos itus, qui eam partem essentiae faciunt, quod iam si hi. satis semiperioribus confutati, intelligereque potu
Vassa eleg. rint multo magis rationem totius obtinere, iste est in- lib. ι. cap. felix scopulus,ad quem naufragium certatim faciunt 3 re in quotquot ferme Sectariorum,aduersius Trinitarios ho- diale L aie stringunt calamum, Ῥtproinde aequisiime a Tris Cata. lib.r. tartu Sabellianimi insimulentur. Quia enim,Ῥt mox Inst. cap. 13. dissutabo, videam apud Latinos persen vocabulum Num. I. qualitatem designare , eluti cumperfnam philos)6. phi,persenam pauperis,persisnam nobili, dicimuso Corea A,- tam conseques, texeasignificatione ad diuina quo-ritrinita- que translatumsit. Atqui nominibus personarum,quae s. suhi Pater,Filius, senectus, nosiolumsignifican- Persenam turpmprietates, id est, Patm, Filij sp . sancti nota non latum tiones quibus se baripaternitatu uationis,st iratio- proprieta- nis Ῥoces inditerunt ed etiam sepostasis, quemad-tem sed cr modum nominibus Petri Cr Pauli praeter eorum pro- subsisten- prietates, qualitates , proprias notas, ipserum quoquetiam notat. indiuidua, perseque consistemsubstantia declaratur. Id luculente tradit Iob. Damascenus, dum inter caete- Dan. lib. i. ra quae diuinissime de De lio edisserit Hy υ νεά- cap.ς. ν ,inquit, ἐο ν δε tim me': ἐοῖιν,-ρ οἶ etiai . sμεαν - αν Ex eo odi subsistit per sese disti ἡ-Lib.3. c. s. gutturab Ho, a quo ortu Dpostasim habet. Et alibi.
t turam cositemur, Tres autem spostasis dicimus,quari secundum'