De S. Trinitate libri tres contra huius aeui trinitarios, antitrinitarios, & autotheanos. G. Genebrardo theologo Paris. auctore. His praeposita est summa sessionum Synodi, quam triennio superiore ministri Poloni cum trinitariis Petricouiae habuerunt,

발행: 1569년

분량: 383페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

121쪽

pem,quae cum in una domo ard)nt tota infe totis in-Iῖint, cy' cum pura sint, certam 3; habeant alia ab alii peculiariter consistentem distinctionem, niunturi edistin hone cr distinguuntur ipsa Ῥnione. Nam certe in domo multis luminaribus positis, constat in ,num Libuod lumen omnium lumina coniungi, ae unum indistinctum Jlendorem emittere,adeo Ῥinutas,ubntrari it huius lucernae lume a caeteris ex aere omnia lumina complectente distinguere, cr alterum sine al-lcro cernere, quod in totis tosa sine permixtione temperatasint. λtν ero siquis , nam factum e domo su duxerit, ita simul educet Ῥniuersium eius lumen, nec quicquam aliorum luminum cum ψίδ. attrahat,

aut de ipse aliis deserat. Erat enim ipsorum, uti dixi, totorum per tota completa ab blutaque Ῥnio, absque ira prorsum missesta aliculas partas confusione,

quippe cum lumen reuera in aere corporeo, ex materiato igne penderet. Vbi quidem stuperessentialem

nlanem longe superare dicimus non selum corporeas coniunctiones, erum etiam ligas quae in ipsis metibus, intelligentiisque existunt, quas sine mixtione SV mολ natura si heriore habent lumina ista supercaelestia Deoque ili , tota per tota iuxta participationem ipsis,qui unione omnia puperante participant, conue nientem. Gricca si cui magis assubessunt, sic habent,

122쪽

D8 DE s. TRINITATE

F ij spiritus sanciti incompresiensam dinionem, qrram hac fidei caligine γtcunque dili neari optabamus, adumbrat etiam uJOmptae camis in lirium. Christus quidem dixerat, o a Patre exiboe ad Patrem 'ado ,sed quia idem testificatus fuerat se num esse cum Patre, non sitis peropiebatur, quἰ ipse sine patre potuisset humanam carnem induere.. Respondens igitur Diuus,quemadmodum, inquit , si ἐmultu νna fax ἴ-bduceretur e domo, nihil ilia secum traheret ex aliis luminibus, nihil etiwn desivo illis r linqueret, sic mihi cogita Filium a Patre pro sedium in mundum neque secum traxisse Patrem neque spiritu,

sed nec illis fui aliquid dereliquisse, itaque in iis i

123쪽

sium suae immanentia exitum fecisse. sed de his adiabi. Interea Mc obserua, Ῥι' Diuus familiari exemplo repellat raucam plagam cuiusdam Andreae Fracss, Impietas qui in Polonia ad 1 cliquas animis ui impietates, Aria- Andreae nam adiecit. Is quodam in libro quem de Mediam re Fricci'

Christo inscrip1it ,statim initio prodit quid de trium postaseia, naac eadem diuinitatesentiat. Namse non Ῥiderestetur,qus si una sit trium essentia, Pater simul cum Filio non sit incarnatus. Stupenda profecin i institia, quae non alio simili castiganda est,quam Dion ano. Ex tribus luminibus in na domo micantiabus num inflidum foras traducipotes,ckm interim duo reliqua tota ac integra intus manean neque Ῥllo modo participent iis, quae alteri oris eueniunt. Sic ex tribus diuinupersonis Ῥna dicitur defendisse in ca nem, ac Ῥt sent schola licorum nostrorum breue hiatumque dinum, incarnatio te rnatur in persenam, non in essentiam. Quamuis enim in verbo diuina eis sentia incarnata corporataque sit, non amen absolute

Tenes frtasse quum experitisses pluribus, quae

de essentia persona, tria is 'ce, praefanda sit ceperam, quὸ ad caetera, quae de tanta re e plicanda supersunt,ino uectiorem tibi praeberem transitum. Restat, i lubricam periculosam illam quaestionem de Deo νno σTrino,ad quam Omnium tem porum peruersa aliquot ingenia duc athana fremuetarunt,secundum scripturaspropitiante Deo tibi enode- sic Virgil. Die labo ista domus inextricabilis error, de Cretensi Vt quondam Creta fertur labriniam in alta labrintho - Parietibus textum caecis iste 'ancipitemi te ς.aneid.

124쪽

DE s. TRINITATE

Mille γiu habuisse datim, quo signa sequetem

res eret indeprensus irronea bilis error.

. spiritus ipse dolos tecti,ambagesque resoluar, Caeca simul nobis a estigia,Chrst religna. De Trinita primumplures numerandas diuimis hypo pes. HisperDηa- est,resper hostis sumsubsistentes, quaru naquaerii script que Deus creatrixque siti, locisquentes, quorum ali-

De et res. quam partem olim aduersus R Albonem ea et festamento coace auimus,sidem indubitata faciunt. Incree.I. principio D 9 creauit caelum teream. Et, collocutus ini,hue, alieri dixit Deus at lux.Ῥox enim Hebraica sermonem unius ad alterum declarat. adeo γt alter, ad quem refertur hoc cotiloquium , etsi non exprimatur, debeat ramen intesigi, ne secum collocutu, existimetur o,de quo locabulum .patum est Testis si R. David imbi insevo radicum in bro, bi quid intersit inter diu. 2I scire ad uo dum distulat. Ac hic profecto locus opportunisiimus extitit,ad hoc personarum sacramentum designa lum, quoniam de creatione mundi agebatur, quae propriὶ eri Trinitatis opus , T uersa moliete Patre per Filium in sin is vir. Tali Pippe locutione patitus ac cateri' hi tores sacri coefficientiam Cr ordinem personarum adumbrare consueuerunt. Altaquitur igitur Deus Pateralium iis ,nivcrsa mulli eonditicne, ac di-

έ cendo omnia procreat, id est, per verbum pium, quod

in .Deo est postasis atque subsistit,in auras humani

Iermonis cogitationisve instar minime evanescens. Qusdsiquido cernitur, dum hominem fabricaturiis, era. . faciamus, inquit, hominem ad imaginem nost ram. Haec enim perspicue sunt Ῥerba Patris ad Filium piritum S. eius tanquam consiliarios, et certὶ trium

125쪽

fersonarum seipsas ad hoc insigne opus cohortatium. similiter quod Isequitur, Ecce Adam fidius est tamquam nus ex Nobis. Et agedum descendamus & Gen. rL confundamus illic labium eorum. Quam enim riaridum est, quod Hebraeoli commentantur, consiueuisse linguas omnes I 2Inraliter loqui de insignibus personis, cum praesertim id in sua nonposiint indicare, nisi cum Ῥel Deus de θ et de Deo Driptura loquitur Num saltem alicubi inscripturis exemplum extaret, quo celebres personas pluralis numeri voce appellatas doceremur' pila duo,

quae usto asserunt,c si quae huiusmodi possunt depromere a tam amplo corporis Biblici χolumine non carent controuersia , a vel grammatica vel arcana

expositione diluuntur, ut perstedium iis est, qui in consilium adhibent Hebraeorum Perussim, Agadoth, Midrassim. Deinde nonne ignobilissimi hominum alloquentes magnates, principes re reges interdum dignitatis ergo surpassent Persus eos pluralem ni merum 'praeterea si modus loquendi de Deopluraliter ob dignitatem illius tantum astatus est, cur nonperpetuoseruatur,cum honor illi semper debeatur idem' Et tame Moses, a quo hanc pluralem dicendi formam hausimus, dixi Mitte domine alium,non, Mittite, Dele me δε libro itae non,delete, centaque huiusi Exod. vi modi. Ex quibus certὸ 'unitatem essentiae a Bonuit, sinuatam, quemadmodum ex locis quorum formu-

lapsuralis est, ternionem personarii,autfcripturarum ' ζfensa frigida, plena γanitatis succi miserisq; inaniaeensere oportet. Qvd cum cerneret Maometes,dum secandidiorem rerum acrarum censere exhibere cupit. maemidatus*etorrescripturasplurali ocedae Deor

126쪽

ii 1 DE s. TRINITATE loquitur, nec vero ipsi vel Iudaei ca commenta , et Christiana m ieria fatis ciunt aliam causam huius

Deus ha- locutionis excogitare voluit. nxitpluralem de Deo bet aη, ima locutionem adumbrare quandam Dei compositionem

nec est ρη- ac in Deo esse animam, cuius gratia pluresis formula rusa ius de ipso non dit iam implici Cr Iolitario enuntietur. 14someli. Malui ilicet aliquid quamuis ictitii, quamuμμ- Ium,quamuis a pbilosophia, nedum theologia abbo rens dicere . quam tam abiecte tam humilitor de Acria plura sentire. Sentiant igitur Hebraeoli quicqui fors ipsis obiecerit in mentem, laesientsursum deorsum nebraica,opponat spiritui rancidas qua dam literas,nos secutigenuinum natiuumque sensum spiritus saneti,

qui per oracula oraculorumque sacro, interpretes loquitur, sacrametum tantum in veteri testimento concenaῖ- templabimur. Apparuit dominus Abrahae in tribus iris, quos Abraham per multitudinis numerum in- sic in Ner, vita ueindesicut unum singulariter compellat, D tate Hebrat mini, Inquit,siinueniPatiam in oculis tuis ne perca, e qua transiera feruum tuum. Et ad Abinielech, Eduxerutfere seque- me dij dedo mo Patris mei. sic in Historia Iacob, a P tia transfe- paruerunt ei dij cum fugeret fratrem suum. Et inruntiir. lege,Quaenam est gens,quα habeat Deos tam pro-

Geo ro, pinquos sibi, bi paulo post extat cons io totius p

Gen. 3s. . puliseu Ecclesiae Domini, Audiuimus, inquiunt, Deut... cem Deorum viventium , qui de medio Pul Delit. s. quitur Apud Ioseuam, Non poteritis feruire domino, ius it quonia Di j sancti est. In Regibus, fraelgens in tem , a Reg. 7. ra,propter quam tueriam Dij, ut redimi rent sibi. a. Par.3 a. Ei,dii liberabunt de manu istae salomo mortalium Eccl. ir. Iapientisiimus secundum inum Christum declaratus Ora A, Memento, ais, creatorum tuorum in die bustκ-

127쪽

LIB. SECUN bus. iij bus iuuentutis tuae. Et, Q sed homo est, τFquipsi, rces. Lregem Deum qui feceria me arri)L Nouiscientiam Prou. H. sani horuni ξ sis Iob Esaiasmό dixit, bis Deus Iob.is. factores meii Non suspexistis ad eos, qui fecerant Ef. 11. am Hieri dem formatoremque eius de longe non a. so γidistis. Creas caelos extendetes eos Ἱominus, . Mane erigit aure mihi, t audiam magistros Quia dominabuntur tui qui fecerunt te , . - Usq. minus exercituum nomen eius. Hieremias distinguensimum ab idolis mortuis, dominus, inquit, Deus ierus. Hier.IO eis, ipse Diu viventes erre empiternus. Et eode 'i Hier. 23. libro,Peruert hue dierba Deorum vivetium, domini exercituum Dei nostri. Danielsuum adiungit calculii, Dan. a. Mihi quoque non insapietia,quae in me en acramen- . Mium hoc reuelauit Dem sed Ῥt interpretationem Regi Dan. 7. manifestarent. dabitur sanctis ibid. morius m. Et uscipient rem um necti estissii noriam. Ibid. Et,sanctos alti stimorum conteret. Item inte ficiet Ibid. robustos oe populum san istoria m,secundum oluntatemsuam. Malachias fidem simamque opinionem prophetarum, qui se praecesserant,comprobat, si erra Issa gr. Pater ego sum, bis honor meus, si ego Domini,dibi tin'r meus' eas, Iutas adhuc desedit cum Deo OfII. cum sanctis Heli. Apud Dauidem Reditam ide, Psai.rubunt ultus eorum,cram antea Dei numero singularis la esset mentio. Et,ecce enim Dominus adiuuat me,

dicantes in terra . Et Psal. 2'. de Angelis, qui pint ,- α'. pera trium Luinarum postasion, Tribuite Domitiissili, deorum, tribuite domino gloria. Et psal. 8'. Qis 8' in nubibus aequabitur domino similabitur Deo in f

128쪽

liis deorum. Et psal. 47. Dii fortes terrae Ῥe emente eleuati sunt. Et psal.s 48. Laetetur frael in faectoribuιfιis. it Psal. Confitemini domini, dominorum, quemadmodum iam olim Acri erat Mosis , dominus Deus seripsi est dii deorum domini dominan- ium. Infinitasunt talia propemodum in Psalmis cr propheticis oraculu, in Pibus elocutio Hebraica ita fibstantiae aemonis diuinae nitatem credere imperat, i interim hyposta con multitudin m aperte i sinuet. Itaque Rabbini ,eteres 'eritatis luce per risu . scribere coarili fuerunt. qansati est xtcunque men- tibus, quae huiuscemodi dicendi formuli, conturbari poterant, Deum esse 'n' A ut imum sed non fφtarium. Quae erba etiam apud Nostis trita sun - . Damasus Pontis x insem Symbolo, num Deum, ait, colimus π confitemur,necsic num Deutu qua δε- rarium,nec eudem, qui sesibi P.uersit ipse Filius. Augustinus libro quaestionum ruereris nouae legis. Fntis est Deus , ped non singularis. Prudentius initis p chomachi

, Vnum nanque Deum colimus de nomine trino. i

Nρ ta en is selli,quia tu Deus ex Patre Christe es, nanc teterum fidem dissimulare non potuerunt pleria

que recentiorum Iuda orum, quatumuis eam alio to

quere conati sint. Nam R. M osis Haddarsan in fluifere,hith Rabba sententiam Talmudicorum esse Arincena. bis rasosem ideo νμrpassepluralem deorum numeri , t significareti per tres tu P .i proprii rates diuinas

procreatum mundum,ηοtitiam, lientiam, prudentiam, quae existunt trium persenarum attributa Haec enim quamuu insensum Sabellianum, superiore in ro monui, retulerit, tamen dubium non eo, pu iac

129쪽

' Lip. sECVNDV . Iis horum sententiam recitabat, ad nostrum dogma sp ctarent,quemadmodum infra ex his,quae sedem ipsi des. spiritu prodiderunt , per licuum planumque est-ciant. Praeterea Iaphet tu Psalmum 'undecimum σῆ. alomon tale aliquid indicant. N ata. inqui R. sa-Linion,dum enarrat, quod e Genesi citauimus, Di, Gen. ra. durerunt me pluralem. hanc ontaxisis. Ne autem mireris. Compluribus enim in locis dictiones deitate, diuinitatem, dominationem declarates scriptura cuiuide Deo loquitur pluraliter enuntiat, cluerunt dii, dii viventes , dii sancti, domini dominorum.1mo eua bique Ox Stobim pluralis est numeri. Aem decem dei νulpitis nominibus nullum extat, quod non sipiuscule occurrat pluraliter , praeter Iehuete.

tragrammaton cro Io, q ae duo adsignificandam 'u' μ' dci essentiam plane pertinent. Atqui hae locutiones ef tpericulosisiim e, ebementer ad idololatria erroremque inclitiarent, nisi rerum aliqua pluralitas tu Deo existere praesertim cum, erbi gratia,C MF: Lubim, a qua Ῥoce doctrina de procreatione mundia: icatur Moses,habeat singularen ,κ Eloab hiaratisimum. Proinde R. Abraham re ipsasuperatus co- Abben Elafitetur Danielem apud Nabugdono erem noluisse lo δή p

qui de Deo pluraliter, Hebraeorum more, ne plurium et deorum moueret; uspitionem. En Deus ait in caelo re-

uelam im teria, dibi Hebraeus diceret. E i dij in caelo reuelansm seria. Quia i huiusimodi ad plurium deorum cogitationem anrmum auditorii conuerta tisint i de iis, quae non debeant in homines alienae religionis indicari, quippe pinguiores corporatior que, quam xt ni Ieria fidelium valeantpercipere. etiam No -

fer Hieronymus inseptuagibita interpretibus peculia-

130쪽

riter obseruauit. Eos enim deprehedit disces spe a die; ritate Hebraica illis in locis, quibus icrameta an me Triadis insinuabamur quod sibila non suis, sed geli libus Ῥerrerent. Vtra prodidit Iosippus Hebraeoru historicus statim sui opusculi initio. Nam inter tredecim loca, quibus ipseos affirmatIAbmuta contextu in He

braicum saec duo reponis, facia hominem ad ima- Gen. II. ginem & similitudinem meam. Item, tescedam ct confundam labium ipsorum,cum aperte Mosi lisera habeat. Factamus hominem ad imaginem nostram , descendamus & confunda diis labium ipsoru . Cau amfuisse, ait, yIn tarz ν )Σ2. Ne, inquit, audiaretur Deus , ,elutis, qui consultat cum aliis. Deinde ad coronide illius enumerationis subiicit, i R div n uu ci) a 'a vn veni atten-lle quemadmodum i canerint a Graecorum dogma,tibus. Qibdidem an leprospexisse Apostolos in Ecclesiae cunabulis vidit Carolus Magnus infragmetis quae hodie de 'veteris Ecclesiae ritibussupersunt, nempe ideo solennes orationes ad olum Patrem. direxisse, ne exi mareturab externis πιλυλοπι m assa quidetu di=rentem ed tamen aliquam intraducere. Nota fori- sed hi, addamus nostri testamenti tabulas , praete-pturae de s. rea etiam Prophetica oracula, quae quaedam sunt Trinitate. media inter antiquΜm Cy recen testamentum, ita articulatim nobo personas aliquando exprimunt , quae .m s. sta totidem e G testaturIoannes insiua Catholica. ressisnt in caelo, qui testimonium dat Pater,uerbum,

SEARCH

MENU NAVIGATION