장음표시 사용
81쪽
ii carnis dispensitionem simplexfuit semper habita,
quid igitur attinet aliquid ei creatum siuperaddere' post remo scripturae clamant in Christo duas duntaxat esse naturas, quarum nam ex tempore assumpseruin Ῥtem,irgineo, alteram ab omni aeternitate ex Patre habuerit. Nec Augustinus, que/m sui en ris patronum habere gloriantur, diuersum Vpiam significat. locus, quem in suam sententiam e libro confessionum lib. I r. c p. ., trahunt, est huiuscemodi. An illud negatissublimem ibis quandam esse creaturam tam casto amore cohaeretem, , Deo Ῥero συeia αterno, t quamuis ei coaeterna nonis sit in illam tamen temporum arietatem ici litu
is dinem ab ido se resoluat ac defluat ,sed in eius istius
is Ῥeracissima contemplatione requiessat Quyniam tuis Dem diligenti te,quantum praecipis,ostendis ei teri sufficis ideo non declinat a nec ad se. Haec estis dona us Dei non terrena,neque Ῥlla caelesti mole com, poma, sed spiritualis'particeps aeternitatis tuae, is quia sine labe in aeternum. Statuisti enim eam in secu-Dlum eZr in seculumseculi, praeceptum posuisti notiispraeteribit. Nec tamen tibi Deo coaeterno, quo- , , niam non sine initio, facta est enim. Nam etsi,, non inuenimus tempus ante illam, Prior quip-H pe omnium creata est sapientia, nec utique illa, , sapientia tibi Deus noster Patri suo plane coaeis terna & coaequalis,& perquam creata sunto amnia ,& in quo principio fecisti caelum&ter-- ram, sed profecto sapientia, quae creata est, in- ,, rellectualis natura scilicer, quae contemplatio- ne Ita minis lumen est. Dicitur enim & ipsa, a, quamuis crem sed quantum interest
inter lumen, Pod illuminat e r Dod illuminatur,'
82쪽
cs DE s. TRINITA iE' tantum inter sapietram,quae creat istam quae creas ta est. Et caetera. In istis enim nodus est. QSe autem a duodecimo capite antecesserunt, quaeq; post hoc consequuntur,nullam habent obscuritatem,sed perspicuὸ ad Angelidam naturam,quam sapientiam creatam di domum Dei moresuo hic orat Augustinus ertinent. sic enim loquitur libri primi de Genesi ad litorum,capite I Xc libro quarto eiusdem opero cap. a . Angeli, inquit, erbo eius nigenim perfruuntur,iti quibus prima omnium creata est sapientia. Et libri quinti capite decimonono Angelos Ῥocabulo domus ciuitatis assicit. Nuncii autem chaec eius punt Nerba G ce Angeli dicuntur, quo nomine generali uniuersa illa superna cris uas nuncupatur. Nimiussim in repraesertim tam aperra huc ,elim congerere, quae ad id referantur omnia ex ipsius Meditationibus cr solitoquiis. Libri sunt in manibus. in il ergo haec,
quae paulo ante protuli, alio iidentur Pectare, facit orbiIubstantivi, quod si additur e libro Meditationum, in quo totidem νerbis'aliquanto planioribus repetuntur,nihil hoc in loco remanebit Arupi. Ait igitur Augustinus. Prior omnium creata est sapientia. i. Angetica natura Nec Ῥrilue ista e i, quae' tibi Deus patri suoplane coaeterna σ coaequalis se mid est hae apientia non est Christus, qui pientia etiincreata, C per quam creata punt omnia, cr in quo
principio fecisti caelum cr terram , sed prosecto ceri
Iapientia , quae creata est intestet alis natura, circ. adeo caecus est,Ῥt non cernatAugustinum intelles fuassem,sive A Melicam naturam asto are creata
essesapientiam, increatam esse inficiari. Vrgent qu demsententiam Ecclesiastici ed quam improbὸ Ban
83쪽
diuus mediae aetatis Theologus, a quo sententias fisas Band lib. et hausisse Petrum Lombardum non iniuriapleri; am sent .dishr.eumant,iam olim avidit. QNdscriptum est, ait, Pri .
mb omnium creata est iapients. acdenatura ange
lica necesse est intelligatur. quaesepe ita, pientia r lux insi pluris dicitur. sapientia quippe Dei,quae ipsi est Deus,increata est. Deinde sobiit, quae isti pose
sent opponere. sed quo modo hoc est,cum alibiscriptura dicit, In principio creauit Deus caelum terram. Gen. I. Et initio tu domine terram fundasti. prosed insi initio Psit,ips. terraiam creauit,ante eam nihil fasium est. d si Angelus primo omnimm,tunc cir ante terram actus esse probatur. Sed respondendum pruno omnrum creatam Hye pientiam,quia etsi non tempore raecedit tamen dignitate Angelus. Atque haec ille ex A ugustiniperpetuo sensic Alioqui enim Graeci ex Nostris Hilarius, itemque Hierondimus, verius meo quidem si fragio, Angelos nessio quot saeculis antecesiisse rerum corpo ratarum Originem βntientes,habent ad manum flutionem solidiorem, quam terre non hic fert locus.
Nihil quippe facit ad propositam de sipientia creata
quaestionem,cumpo sciat intelligere Augustinum crebro ita Angelos extulisse, i deos propemodum fecerit, neque his reformidarit pientiae miliumq; grea litatum elogia tribuere. Duo inquit,in Cossionibus, principio fecisti ὁ Domine Unum prope te, cAngelum)altem n prope nihil materiam primam Restat igitur, se alio conuertant, quandoquidem ipsis nihil hac succedit Ῥia. Blaterant Gregorium in Moralibus in Iob sivum conismare inuentum. Equidem diligenteriorum illud opus, eoque sine Ῥolui, nec tamen quic-qμήm reperi, quod et exiguam eiu oqic emmet.
84쪽
po s. TRINITATEueat. Quyre aut locum indicent, aut desinant tantae impietatis calumniam Uiro sancito Druere. Boethi lia bellam de unitate in ore ferunt. est haec imp dentia,obsecro' Toto illo,ne Ῥerbulum q/ idem de pro . creata sapientia. Primam quidem aliquam esse Ῥnitatem ait producitam a Deo, per quam materia, qua
suapte natura est dissipabilis,dividua, cr indifferens Ῥna ac intra num consistens oscitur. sed quid haee ad institutum' verὸ obscurum sit formam esse
principium Ῥnitatis, quemadmodum materiam diuisionis cir multiplicitatis. Adde Boethium uti eratphilosephus, sicstilophilosephico, de iliaprima Ῥnitate,
quam formam Aristoteles appetiat, perinde loqui, at- que de Idea Plato,cum eam elut rem per se extra singula cohaerentem contemplatur. Eam Pero Filio Dei inire atque coniungere,ne persemnium quidem Boethio νisium est. Eiusdem est vertiginis, qu)d auector pussuli de causis: π Ricius libro de Agricultura contendunt existere quandam naturam generalem, comi : munemve,quae sit mundi anima. Garriant illi qui quid fuerit collibitum, non tamen apud sanos obtinebunt disiam aliam naturam res tuentem consiman-An Deussit lemque esse,quam Deum. QEm si appeltant animam anima mundi aut inepte faciunt,aut metaphorice se loqui famundi. teantur necesse est. Primo quia Deo aliquid poneretur perfecilios, aliquid abstulius, nempe mundus, cuius
partem Deum, Ῥti animam corporis animati, con immunt. Nam totum parte praestabilius est. Deinde mu- . dus,cuius Deum animam esse somniant, animatus esset, sicque singulas partes haberet animatas, nec dari posset tam minutula modi portio, ne lapissus quidem, Mintaeris ramentum, quod τacuum existeret anima.
85쪽
LIB. PRIMVs. 7ἔCorporis quippe animati singula partes animataesunt nec est ratulum membrum brusi sominis,stirpis,quod non participet Ῥua, quandiu animam vitae principium atque fontem colli gratam habet. Sed Ῥt hoc ιι- Poscamus qualu est haec ratiocinatio, QMdam est natura generalis, quaedam est anima mundi. Ergo quaedam prima crearura Filio Dei ante Angelos couditos copulata est' Nunquid hiemudi anima potuit esse increata,ac idem,quod Deus Pari fatuitate Cabasci Hebraeorum ad hunc disput tionis campum pertrahunt 'r. Aiunt quidam animam Mesitae primam essee creaturarum , sed quo id faciant sensu exponit R. David K imbi in Esiam,
is Res septem sententia Lectorum nosi rorum, quorum M faustum' meminisse procreatae extiterunt antequamis conderetur munos. 'empe hortus Eden, Lex, Iuli, ,, Israelitae Thronussoriae, Ierusalem, Mefas ius,, Dauidis. sensus autem huius commentationis non is is est, quem vulgus dissorum existimat. Nam tantum
86쪽
priusquam 'bricaretur uniuersitas quod eiusnodi
sint pnis,cuius causa mundus extaret conditus.Vnde . Abr. Ab Abraham praefans in Pentateuchum ridet eos,bζη - Σ qu eite dictum maiorum, quo lex aspritur extitisse pro t- i' mille annis ante orbem conditum , adegoricὸ intellia 'Gζηυ - gendum non arbitrarentur. sic enim ignificari legem, cuius promulgatio contigitpoti multa ab orbe saecula praecesiisse res omnes destinatione artificis. Praeterea, quod ad Hionem animae Christipertinet, pridem ista opinionem damnatam prodidit Ioannes Damasicenus.
ο νοῆ - Γ, λογα,, c, Non inquit, t quidam mentiuntur, ante facitam ex Ῥirgine incarnationem, animus,nitus est Deo Verbo. M. igitur istu ad Autotbeanos reuertamur. QV-i, admodum docuimus non effici, i, i Chrisitas a Patre per generationem diuinitatem habet, precario coimmodatovesit Deus , ita aduersus eos demonDremus rationem receptam insolennibussacris orationem, Sancta TriSandia Tri nitas unus Deus, neque esse barbaram , neque -- nitas Ῥnus propriam, neque rudiustulam Primum hocprosuoi Deus,no es restatuunt nulla barbarismi aut άκιρολογία allata r Ie barbara tione. Deinde annuunt Trinitariis, qui solum Patrem
aut impro- per Filiuim in s. spiritu implorandum sentiunt. Qima priam. proculdubio a Lutherigento identur didicisse, qui Cal. in prae in Enchiridio,quod anno domini I s 3 edidit,Ῥt no- t. contra forum horaria emendaret, censoria Ῥirgulae Gem Valent. Ge manorum litaniis, hanc precadi formulam summo sti item. cris penitus. Post emo id iapios asaluberrima inuocatio-Ep .ad Po ne s.Triadis, quasi inutili, aut certe percrassum Ῥuulonos. gus imperitumque in Ecclesiam indusia, retrahendos oectarς nemo, i mpntis acies minime serepta, non
87쪽
LIB. PRIMVs. 7 sernit. Vt igitur me hu impiustudiis cir conatibus opponam, stans Aut murus pro istaei, talem formulam - non modo non barbaram em impropriam, verum etiaacundhue Ecclesiis aeculis cum Fumma ouatione urpatam, receptam, praedicatam doceo. AVUinus, mi Via. ab illo ordiar.quem Oeterissolent ipsi anteponere,Tri-
'itariis quoque hac in di putatione pro scuto aleneo obiicere,epistola ad Dardanum, Ῥbi Deum percuncta diffusum ostendisset. Ita,inquit, Pater, im Filius, ita spiritus naus,ita Trinitas unus Deus. Initio I eundi capitis libri primi de Trinitate, adiuuante domino se ait demonstrandum suscipere Trinitatem
eme unum Deum & solum & verum. Haec enim
eius fisi xerba quae subinde per totum illud opus repetit. In libro deside ad Petrum Diaconum, Firmillimὸ Cap.f.
tene Cr nullatenus dubita Patrem, Filium, π spiritu S. ι. Sanctam Trinitatem esse solum naturaliter verum Deum. Elpaulo pon, Firmisiime tene, inustatenus dubita Saetam Trinitatem solum verum Deum , sicut aeternum .it olum incommutabilem eje. QDm locutionem non flum toto illa Dei libro inculcat , sed nec in aliis eius dioluminibis gaqccurris equentior, nulla crebrior , Ῥt non oriri non
positi ingens admiratio,cur vocetur in disceptationem ab in, qui Augustinum negotij de Trinitate iudicem interse s Trinitarios plane constituunt. Qirid enim facient de Termiliano, apud quemphrasi duriore Pater, Filius, iritus, Tres hi unum Deum sistunt mydde Gnxcorumscriptionibus,quae alundat hvi Icemodi exemplis ' Diondisius de diuinis nominibus
88쪽
7 DS s. TRINITATE consistens. Omitto caeteros,ne Urum potentiorem ingredia quam dimetiri posiim. Si respondent st tantum queri,quod vocabulum barbarismum pia proindeque sit barbarus,qui Trinitatem Deum et vocet et invocet, magnam inferunt contumeliam eloque tisiimo homini D. Hieronymo quisichepe loquitur, cr per Homousion Trinitatem alicubi obsecrat Dama sum, tfuae quaestionifatisfaciat. Insigni iniuria assὶ-ciunt disert imos Ῥiros Tertullianum, Curianum, Arnobium, Lactantium, Optatum, Augustinum. Cou-. Agunt totam antiquitatem, quae de Trinitate partim inteums libros conseripsit, partim in subscriptis Trinitatis vocabulum crebra fermocinatione Uurpauit, citra etiam Laurent' vastae reprehensionem,imo Ῥerbcum ipsius bona venia,licentia,interpretatione, cuius Vall. Eleg. tamen mordax lingua sapo notatur epigrammate. lib.yc. I. Posteaquam manes defundius Visa petiuit, Non audet Pluto Ῥerba Latina loqui.
Iuppiter hunc 'pero dignatus honore fuisset, Censorem linguaesed timet esses η.
sin totam orationem barbarismi reprehendunt, pud se reputent, num apte diserteque posiim ad hune modum ratiocinari, ἰῶς Graecὸ sisnat Tres, I. Ioa'. s. igitur Trinitatem.Ioannes clamat Et hi tres unum sunt, si tres sent unus Deus. sancita igitur Trinitas est unus Deus. Nam tres Trinitas coniugatasiunt. Si autem incusant, i idetur,consiu
iudinem Christianorum s.Triadem iuxta praedictam formulam implorandam , ideant ad quos transfugiunt,a quibus dissedant. Nam non tantum separatim Patrem,Filium cν spiritum, eminetiam coniunctim totam triadem formula, quatin zcclesia pr c
89쪽
LIB. PRIMUS. I sit, sancta Trinitas unus Deus miserere nostri, rite cir salubriter inuocari,Sandiorum, quos niuersὰ religionu habemus auctores,perpetuus sus argumen
tum praebet locuplet pimum 'quamquam lupersti cui satis e severioribus efficitur: si enim iuxta diu soracula Deus sit inuocandus ,-Trinitas diuinarum personarum sit iste Deus, Ῥti modo confirmaui, σ libro secundo examinibus siripturarum euincam, non
iideo quibus spiris aut sinubus Ierpentes i ii elabi
psint e manibus. Attamen , firmius constridii teneantur,quae fuerit Ecclesiae praxis perennis, agedum dispiciamus. ΦDiovsius magnus,de cuius prima antiquitate Desit Areopapta ue Corinthius, nemo eruditorum vnquam ambegit, ,el hoc nomine, quod sancitis intem pretes Dion um Alexandrinum, Maximum, Pach- merem habeat etustismos, ita librum de misi Theologia exorditur.
M Trinitas,ai quae essentiam, diuinitatem, bonitatemq:,, transcendis , diuinae Chribbanorum sapientiae praeses, is dirige nos in id, quod de arcanis oraculis valde in-
,, comprehensibile est,splendoremque omnem sperat, in alissimum eorum enicem, ubi simplicia cri, Fotita immutabiliaTheologia msteria in persita-
is striarcani milisque silentii caligine abdita sunt,
90쪽
tenebrosi imo loco clarissimam lucem emittentia, σin prosus intra Gabili inaspecitabiliq: perelegantium
raἐiorum, mirabiliter opplentia mentes oculorum e pertes. Hoc non contentus eam omnino innocandam in libro de diuinis nominibus docet. ταῖς et ,οῦπν - τω ως άγχλιρχου, προ -άγε diu,
eluti bonitatis principem prouehi, propius ad illam accedentes in hoc disce e pelaam optima dona ipsi esse circumposita. Nam ipsa quidem aden mnibus non autem illi adsent omnia. ubi aute ipsam purissemis precibus,deferatoque animo G ad dim-nam,nionem accommodato inuocauerimus,tunc nos
illi quoque assῆmus. Liber versatur in manibus, e qua cetera, quae ad hanc pietatem costituendam persequia tu decerpi queunt. Unatius eius suppar non modo sanctam Triadem inuocauit,sed etiam inuocandae eiu ritumsuae Antiochenae Ecclesiae tradidit. De illa enim hane historiam consignauit socrates. Ignatius Antiochiae tertius ab Apo solo Petro episcopus, Ῥ-na eum Apostolis aliquando conuersatus , visionem Angelorum per responsῖrios, inuos S. Triadem laudantium conspicatus est, s modum Ῥisionis Antis. chenae Ecclesiae praebuit. nde m ad uniuersas ecclesias huiusimodi traditio deinceps permanavit. Nulla enim niuam fuit, quae hinnum trisagium, Ῥti appellatur a Graecis , ad sacram Triadem solennibus in