장음표시 사용
111쪽
LIB. sECUNDUS dum veritatem sint . praeclarὸ nctat Idem lib. . ocabuia Patris, Filij, Spiritussanciti innati, Nait cap. Io. Procedentis, itemque principij tu, quod manat ex principio της προς- μα ς scit τῆς υπαρξεως neque solum nius ad alterum .habitudine , erum etiam subsistentia modum atque rationem declarare, t ij quoque sciunt, quibus ius illudpersperitum est, quo aduersus Nestorium pro nain Christo persena . militamus. Alioqui, obsecro. quά Cotra sς
arte nos ab errore Sabelli, extricaremus,cui haeresis in- Κ ianos.famia a Maioribus inusta est turpiter, non quia Deum I risonitum, nudἱsve minanibus relationibus trinum diccret oc enim recentium maculam Sabeltianam a s evius
se excoleresatagentium commentum est, sed quia ne- lib. 2. cotrag ibat Ternum; ubsi leni sis indiuiduis, veteres, Trinrt. pag. a quiba, habemus hanc haeresim prostigatam, loquun- 66. σθq.
tur, ae sera in m. Ob eam ergo causam quatuor aduem Theod. in
fimissos semper desndit Ecclesia. In primis affirma- Pobmori uisubsistentiarum quae per se cohaererent, multitudia Epiph. in , nem atque distincitionem , confisioneque pluralita tu Panario. singularitatemfustulit. Deinde pluralitatem illic do- sabelliani curi non tantum esse rationis aut proprietatum, sid e- rebus tiam rei, ν quasi subiecili, atque ita per veram ream Catholicis
Umque distinctionem exclusit id quod Picum dici- debunt.
turn Praeterea in rebus perfnalibus originis ordincm posuit,summota confusione disiretionem, quae importat ordine,praedicauit cum Tertulliano contra Praxea
pesna appellauit ordine in Deo , qui nihil de Essen canad peratia mutat. A d extremum sepostam indiuiduo amoris sona apud γinculo ita sciauit, tper c nantia auferastitu- Tertust. dine paratione,diuisione, quicquid est eiusmodi.
Hic autem hactenus γοcabulo sepostasis belN
112쪽
dis Da s. TRINITATE congruere nemo ambigit, qui modo intestigii h VA- sim Graecὸ Latinorum Iuli tinti e si supposito, ouod i An pers a Diale lici xocant stib iantiam Hoc aliqui I, re 1dem 3 od spondere. Verum dubitatio existit de persona, να
sumpta e mediis Comicorum π Tragicorum theatris Ῥbi aflores ocantur perstrati, π pcsunx ij, qui agunt herumseruum, et aliam quempiam, a personis certὸ, quas qualitates cr quas acies interpretantur, quibus alui ab alus discernuntur. Concedo quidem ni sit magni reserrasi assentiamus primam hac esse vocis originem pro ratione 2 mi, quemὸ Cai Basii cο-- celis tib I, mentariu de Originibus rerum attulit Gellius. Ideo e- p-γ- nim a persionando icta Ῥideatur quod per ope rimentum vultus ad speciem hominis a bimulatum Ῥοx J-Van lib. 6 net atque clareat Nihilo tamen minus Momorum orcs erberandum censeo, qui suae Latinitati disciplinam B d, in Christianam adeo cupiunt inseruire, t aldesudent Mς iis, inpresbnae voce de linguu piorum eripienda. Vbii eis udicium aeque ac eruditionem desideres. iudicium ridem , quod non ideantur cernere idem vocabu-ums e esse multiplex, eruditionem Ῥero, quod id
isto in ierbulo a Iuuenire nesciant. raeterea de ninure, cuin non animaduerterint personae nomen transta itym e Graeco quo peraeque atque ota ossiu Graeci Theologi tantur,monente Damasceno in priri cum da mi, institutionibus ustori , cr idem pro laci, q*o se Ius poPere apud Theologos. Et sane quemadmodηm
I G tisne, latam,secuti quibusda haereticis iam olim placuerat,
113쪽
modo hominem ipsum, vi apud Pho Iidem,
ginis scriptares: ita Persona non tantum speciem, similitudinem, ,ultum, deinde τero quaciam transtitione dignitatem, ocem,qualisarem siue coditionem,
Ρd etiam hominem ipsum , atque substantiae ratione praeditae individuum significat. Prioris exemplas uppeditar Cicero,abiicerepersonam quaestoris , tueripe sonam h incipis, Fabius Mam oratione induere perasonis, Liuius ferre alienam perscinam, diuinae autem liter e personam alicurus accipere. Posteriori praebet festimonium certissimuni valerius Maximusprobatis Valer. tib simn sane Roman eloquentiae testis, qui Titulo de a. p. I. antiquis institutis in eum sensum hanc dicitionem v surpans conuiuium, inquit,)Flenne maiores instituerunt,iaque Charistia appellauerunt,cui praeter cogna-ios' nes nemo interponebatur, ui qua inter ne-
essarias personas querela esset orta, loliaretur per 3 Persena δfias necessertas citra disceptationem appeltat homines h mano propinquitate a1nita e iuncilas . quemadmodum indi iduo ostra loquitur , dum probum hominem bonam pis cotria Vasta sen mi vocitat, v Iurisco ulti, apud quos aliud re tam, aliud personarum ius, plerique item iiihil nueta In l. ciuilisitionis eiusdem. Hanc ignificationem feruant Rheto lib. a. Tit 9 Hes, qκando personas a rebus edi iudiciis distingunt, Cic i' Tocu ndo tradunt demon irationis genus positum in laude alicuius certae personae, quando aiunt alia esse dς φης' personis alia negotiis attributa. Aprisi mὸ igitur, imὸ eQ elegantismediui,mentes separatae, liuinaesub sistentiae peson e nomine censentur. Vam nulla ratio
114쪽
ICro DE s. TRINITATE Inni kbstantiae primae, DA τ,rationis compotes,naturae indiuiduae, persee consistentes, quae per .nae ratione omnino constituunt. Nunc obsecro, lictor Christiane, quem salutis cura mouet, considera an Laurentianis quibus per na declarat meram qualitatem,tantopere contra pium scriptorem Boethium fuerit insultandum,ac docendum Catholicam Eces sam,quam Boe-
Uij specie, falsi insimulant, per nae Ῥocabulum ad
diuinitatis tres res ideo transtuisse, quod ii ea tres qualitates in arabiles proprietates e duntaxat agnosseret. Tantum, mihi crede, abest mi id uniuam senserit, , in sabellio praxea milibusque monstris, quorum tamen plena sunt spro dolor sediariorum
conventicula,iampridem confoderit. Si mihi non credis, euolue, etiam atque etiam obtestor, libros Ῥetem,' qui de Deo optime penserunt, quos nostraepietatis habemus magistros principes. Labor profecilla haud Ata lib. I. inutilis, cum necfrudi usui .dit recili ab L. Anode Triuei Ioriptum est,aliquid aliud inueniatur,necpericulosius alibi erretur. Nam quem ex feliquis fidei capitibus
fucium posituperare,si in primum peccas ' in id a
Deo expectare debeas ,si in eum, prout ste nobis pate- feci non credis' ita reticum esse in controuersiis, quae aestimantur paruigrande piaculum est,qu)d peccetur in communionem ancillarum, qu d tunica Christi in sutilis dissuatur, cui etiam impij milites pepercerunt. QDnto censeri debet capitalim,quantδ exitiosius i. I. Ioan s. Iem yse praestare in rebus ad summam caelestis salutis pertinentibus. Si te moliet,quod istos in hanc impietatem traxisse τidetur, ieri non posse, ut tres pers ubsistentes sint nus Deas , magis quam tres Adamus,. Ρa,scibM nus homo,en pauli persine, Tt quaedam
115쪽
LIB. SECUNDUS rorde diocabulis Trinitatis αλι ρκniat tibi explicenius. Potiea huius difficilis lubricieque quaestionis enodationem, Deo opitulante ne de pera audies. - Trinitatem igitur intesigimus tres diuintas posta-ys siue personas adeo γt tres per nae Trinito plane conuertantur, idDique significent. Vnde eteres, quicunque de Trinitate locuti sunt, nomen illud tantum ad persen s retulerunt. Ac certe absurdus est e ror eorum,qui hoc ocabulo complet isitur essentiam. Vasta quidem Ῥoluit Trinitatem esse trium Ῥnam diuinitatem, Gentilis trium nitatem, eri si plus auscultandi non siunt, quam ene*a Circe, ad cuius catus vlo σ cera aures vidisses obturabat. Et si enim dubium non e cistat, quin ii sum diuinarum sepos&hon νna sit diuinita3, atque adeo νnitas summa, non ilico tamen sequitur hanc spre Uerbi naturam , hanc im hanc notationem. id apparet ex Graeco χαμαι, cui non modo isiud respἄdetped etiam 'd Graecam diocem inmode e r mendam a. Maioribus Latinis Uum patium est. Trinitas ergo non secus ac etesia ternion senat, ' quem dmodum apud Latinos quaternio nihil ali id praeterquatuor chartari alterius cujusq; rei numeru declarat, aut duernio cii duabus rebus de quibus hoc dicitur ,ocabulum, reciprocatur, sic sane Trinitas ultro citroque commeat cum tribus hyposta-
sinus,ad quas designan Masu recepta est. Atque hinc ires persenae,quinalioqui essentia numerabili disserui,
dicuntur et, Trinitas, Trinitas Angelorum, Trinitas hominum,Trinitas rerum. Isidorum quidem.
Hispalesem temporibus Heraclij scripsisse memini di
ssimctionem inter Ῥnitatem . Trinitatem esse baiusce
116쪽
io2 DE s. TRINITATErb multiplex oe' numerabilis , quia Trinitas esset trium Ῥnitas , sed aut Ῥoluit tropo quodam nota-sionis oratoriae ludere , quo similiter iocamur esuitatem trium esse i nitatem, aut certe in hac Eυmvlotia, ut in plerisis aliis extitit nimires. Caeterum qi niam in eo nihil alebat mon bri,quod esset a Catholica alienum, hoc ipsi condonaripoto ε, istos xero, qui ex falsa notatione nescio quid portenti in animum indu cunt suum, minime ferimus. Q apropter aduersum eos unitatem Trinitatem potius ita distinguimus,,t illam ad essentiam, qMe in diuinis, indi uiduis aina maxime colituribanc ad personas,quae profecto tres ines tiae Ῥnitate adonititur, referenda in simpliciter cum Ecclesia sientiamus. Hinc enim unitas est in Trinitate. id eri, na essentia in Dibus persionis ,σ Trinitas indinitate,hoc est, tres personae in na essentia. Et tamen turpiter fassitur Caluinus qui contra Gentilem in institutione ex eo quod eteres Trinitatu ocesignisicari Ῥoluerunt trespersonas cium ebentia parationem DPigit in personis non comprehedi essen- tiam. Perinde enim ait, atque si quu negaret Trinitatem hominum, quod significet tres homi nes, Guatenus tres An , excludere humanam essentiam ab his tribus sing ιlu. Redi cilic t ad ingenium,quomaputat per sonam nuda esse proprietatem, quo de errore sis fu- Trinitatis perque modo dissataui, Vocabulum autem apri γoeabulis Apostolorum temporibus dunum continenti quadam
Apostoli . tempis si ne aemοημ are possumus Dion situs Areopagita nostrae Francis A olim de diuinis nominibus, ct de mystica Theologia inculcataeocem . άδες. I stinus philo plus in mari r librum de expositione dei inscripsi me retos, quod τerbum toto illa op
117쪽
LI P. SECUNDUS, Ioso plerisque aliis terit. Grex irius Thaumaturrus Eus histori Ab Galieno in fidei quada formula . quae extat apud Ecci lib.
Eusebium, Gemes Romanus in epitome peregrinati cap.13, num Petri, Athenagoras in Apologia idem observitat.
Latiueos quostue erustis nos id fuisse imitatos liquet
ἐ primo Latinorum omnium scriptore celebri Tenuiatiano, qui librum nominatim scripsit de Trinitate. In Philopatri Lucianus Apostaia tempore Adriani Caesaris vocem iam tum inter nostros percrebruisse indicat, dum ipsos ludit inducere quaternionem inhagoricum. Quia deinceps sequut uni crebrioribussim ionibuό eam burparunt, quam ut hic debeant enu
Sequitur igitur quarta praefationis nostrae pars, in qua intima instabilis diuinari; Dpostaseon con-
hetudo explicanda nobis est, de qua pub mistulo Graeci Theologi plurima disterunt. Ista diriposse
ideo ,nionem, qua unum existit in alio non tantum per naturae participationem ed etiam per plenam re intimam praesentiam. Hoc in istentiae, Ῥtsic dicam, genus Nosses Circumincestonem appellat, qui peri lud aliqua,quatumuis a se inuicem absqueseparatio ne distinguantur,inse absque confusione insunt,seque γ eluti immeant, Ῥt cum Deus in v fluo inpiorum mentes se insinuat, infunssit e sub tialiter, aut cum impurus Spiritus in animos abreptiliorum , quos ονερ Exempla νυ , Oic vetus Ecclesia nominauit, introit atque illa-- bitur. Quiemadmodum etiam corpus quid erat rem.osura ac dissicilem multis insibare similibus' co
pus,inquam, immortalitate gloriaque beatum in alio corpore tali claritate nequaquam praedito ineri,quase
118쪽
V DE S. TRINITATEpidem sepulchro adiectu temque per medias ianuas, quae repagulis firmiter obdebantur,corpus suum discipulis e landum traduxit. -dex Angelicissiparati ve mentibus , ex duabus quoque Christi naturis
adumbrare Ῥtcunque licet. In illis naturae tanta,nuget puritas,tanta simplicitas, aut in se inuicem citra γlsam noxam aut alterius csionem penetrare, introire, aduenire,insidere, inhaerere posiint, elut cum cereo .
rum plurima lumina in Ῥna domo stetiamsi e confuderint atque coniunxerint,integra tamen,incorrupta,
perfecta denique di nectione separantur. In iustam
exacta naturarum adunatio, a)t diuinitas per totam sol.*- a Christi animam commeet, anima Ῥicis im diuinitatis
plenitudinem profluo modulo capiat, no immerito, a scholasticis quaesitum sit, Maώrne esset trium diutinarum personarum,quam duarum Christi naturarum inio, nisi quod coniunctio siue praesentia, Pam hoc Praeseηtia loco quaerimus, cum penetr tione, introitu, praesentia circuinces nusqua dissanti, substatialem porro identitatem com-sionis is o plehitur . Tatio quippe alia genera inexistentiae sis importat, teramus hoc ocabulumo quoniam sine eiusdemsub- Tria gζης stantiae participatione, id est, consubstantialitate ad-ra inexi' ueniunt,non huc proprie pertinent. Primum sit perex sentix, ternam receptatio m , qua res loco contenta dicitur
esse in loco. Alterum per praesentiam, quaessuauis distantia careat,Ῥt cum A Vela in loco,accidens in Fub-Dam. lib.3. tedio formam in materia esse pronutiamus. Ad quam feciem refertur, quod Damasienus tradit duas chria T. Cy lo fli naturasse inuicem assique confusione ac mutatione cv .ao. immeare, ita tamen illa , t immeatio nonproficiscat Arex carno, quippe quae nequit diuinitatem peruadere,
sed ex diuina; bstantia, cui omnia concedunt nece fi
119쪽
LIB. sECUN Dus. Iosiario. Vnde ipsa di ιinitas carnem permeans tribuit carni ineffabilem ergase α ρκαν,qua unionem νο- citamus. eritii hoc no=m intimae,plenissimae,ac nulti
medio distintipraesentia consubstantialitatem addit. Itaque Dei eri maxime proprium, in cuius beatisiim Trinitate, utis Utii relituit Augustinus,singula exi- i in singulis, omnia insingulis er omnia in omnibus unu omnia. Q d miraculum Piectauorum Epissopus Hilarius ut eleganti similitudine declara reticum Eucharistia,qua corpori Domini substantialia
ter adunamur, contulit, eamq; ideo appellanit sacra mentum unitatis patris Filij. Qil madmodu enim Christus nobis ομούα,ο. in nobis ine Ecarnaliter cve
hume i Hilarij)perfacramenti participationem, sic iste in patre naturaliter per diuinitatis substanam a que consortium. intoniam autem in ab*luta ρη dii potissimum requiruntur, distine Bosimul niti, ac in Iolis diuinis spostasibus summa reperi. tur Ῥnitas, itemq: distincitio In istis enim xt distine honon confunditur, ita neque nitas distinguitur, quoniam parer er Filius Cr spir. sanctus 'e confusione indivisi sunt .vt D. Leo loquitur, αραρετηι ό t Naz n enus certe in solo Deo perferita, abfluta,
completa extat ριχ ηας. Inde enim peculiaritersacrae literae commemorant, Ego in Patre eit Pater in meeti, Deus erat in Christo mundum reconcilians sibi Verbi7 erat apud Deum Unigenitus qui eri in sinu patris, ipse enarrauit Spiritus qui in Deo e F. Tantum in te Deus,G- extra te no est alius,iusta Nostrorum quidem te honem. Pater in me manet. His enim locutionibus priuatam quandam caupam insinuant, cur tres sint νnus Deus, tuae a nobis non prius clare compre- Aug. libr.
120쪽
ros DE s. TRINITATE 1 C t. r. benipoteris,quam Deus suo fauore singulari nos introduxerit in cessaria sua, albi in eo ad plenum exultemus-laetemur herfruentes amoribus eius supra inum. Interim ne desinamus fide tantam maiestatem contemplari, ac ad eius gloriam pauentes atque ait
niis plicare, , dem quam nostris in animis ingenerauit,alat, augeat, ad summit ensim perduca neque nos sinat sensuum ratiunculis pertrahi ad istam impietatis facem, quam iam cernimus longe lateque in Europa per Tredditas, iis aduerses Neos bestianos excitiari, atquesturare. A rdua quaestio est,fateor, quaeque humanis mentibus percipi nequeat ,stdpro ptereane a disciplina, quam Dominus tantis Apostolorusudoribus propagaui tam multo mari um
guine consi auit, tam dis ilibus hominum . - Ebinae Ῥitae sani hiate praestatium aduersum ntia monstra lusiationibus stabiliuit, deficiendum est
Cu non potius Uidua manu versamus eorum libros qui aetatem in tam obsecuris difficilibusque arcanis nostra causa obtriverut ' Cur non ipsorum demonstrationes ex inerrantibus Dei oraculis depromptas attendimus, quibus tam euidenter, tam dilucide putidas i rum opinationes infirmaruni t Ilus probabile est cun
mam incorru'tifimamque itam, Dei inspirationibus alde opportunam addiderint ,sincerim hac de m teria itidicare, diuinius etiasicribere. Id experiri licet in D. Dionysio,quo nudus morialium hanc de He - ἰα contemplationem melius, mea quidem opinion Diov. lib. explicauit nudus exemplis clarioribus illus,auit.M