장음표시 사용
141쪽
ita DE s. TRIN1TATEt non Herois res conscripturum,sed eius qui γt Fcta, dei existis,ita a prophetis e r dominus dudum habitus praedicat que sit. Altadit enimperspi-va . cue ad istud Uriae, cum de Ioanne Baptista loquitur, Natrii. η Vox clamaris in destino parate iam Iehus, cypaunpos Ecce dominum Lehuόfortiter Ῥenientem. Nec alio LPet.3. Petri ouatio referri potest, Crescire in Patia cognitione domini nostri saluatoris Iehu christi ipsi, 'i x iunc & in diem aeternitatis, Amen. Vt rei a illa A gelorum coelestiuinque stirituum gratu latio fatetur, Natus est Ῥοbis hodie saluator, qui cor Christus dominus. Et, lignus est agnus, qui occise est,accipere a irtute, diuinitate, s sapientia forti tudinem π honorem gloriam σ benedictionem. Et Zdenti in throno magno benedictio π honor, gloria, π potesta3 in secula saeculorum. Amen. praeterea quam aperte per Fabi singularem proprie Christu na talem notatione a rebus' Aitiis, istinguitur'Pau-turalem σ lus argumentatur ristum notitantum excellere An 'erum σ gelu,quod differentius nomen,nempe Filii, uti exent.
propriu es pla,quae quidem subiicit, declarat, prae illis haeredit,
se Filium ueris sed etiam deum. Eundem citra pro ortionem ansedet, propte te finit Mosi, qu d Filiussit in doni ua, quampr.- Να eaq; ceu I fibricauerit e deum prodens, quia,inquit, it timonio Q nia creauit deus est . Iam enim Ῥideamus γeteris te- si rapturae Christum filium dei a creaturarum no- fameli, ex menclatura separatus in diuinitatis consortio nu-rpe, E de nexatus sit,nominent. Heb. Ordiora Diu fri s meus es tu,ego hodie genui M. . t . inculamini filium: remando pereatis. Anie se Ibid. lem, Innon. i.filiabitur, filius erit nomen eius. Vbi I sel. 7r. Chaldgus, 2t antequam e estpraeparatum eruin,
142쪽
- LIB. SECUNDUS. Ia's uti eius. Hebraeorum autem maioresannon tradunt Reuehi.
esse unum e cognomentis Messiae, quasi Christus filius lib. i. Ca
existeret, illisque nomen obtineret, ante mundi exor- bal. Galat. tum sicuti alibi ipse idem significauit , A vulva auro- lib. 12.c.3.rae tibi ros natiuitatis tuae. QEdseptuaginta inter, Psal. 1 oo. pretes erremi, Ante lueserit genui re,eode quidem, sed tamen clariore sensu. Salomon Patrem aemulatus hoc crametum non reticuit, Nostin ait, quod nomen Prou. 3ἀeius, π quod nome filii clusi Vtprophetas notem, E, Esa. fias Hieremias Christum germen domini nun Hier. I, p ιerunt Danielispecies quarti, qui infornace ap- σ 3taruit, similis filio dei erat. Osias narrat deum P. Dan.3. trem avocasseex' to filium suum. Apud Zacha - Itariam, framea, inquit Pater, fusicitareseuperpastorem Zach. Is. meum, Vsuper irum cohaerentem mihi, Aamithi,id
est Ocium meum,consubstantialem meum . . a . I, Iam quid eo frequenti , quid eo saepius in nostru Ioan rhteru'vidimus eum quasi unigenitum plenum grariae π eritaris. Nec vero particula,quasi,pertusiare quemquam debet, quia apud Hebraeos adverbia huiusicemodi non modo non minuunt ed σ ad mala - - rem asseveratisinem faciunt , nde etiam appellaturnIR P ci)22 Exempla aliquot promis R. . . Dauid Limhi in quartum caput Osee. At ero ramitast habere hoc loco constat ex aliis eiusdem B. Ioanu pa- Ioan. r.
ginis, Proprio, Proprio incluam filio suo nonn-
percit. Deinde rationem reddit cur ad sevum Euangelium cribendum impulseus sit nempe t fidem faceret . . Isum esse Christum Dei filium. Et in Catholica , Vt Istan. a Q.
simus in vero, vero onquam filio eius iesu Chri- IIoari. s. sto,ipse est verus Deus. Et, filuam suum unigeni- Moan si .mna misit Deus inmundum, t tu i sper eum. Et
143쪽
Det s. TRINITATE qui diliPt eum qui genuit,diligit creum qui genitus eis ex eo. Vere enim, vete filius Dei erat isse paulus subinde hoc declamat. Inter caetera , dum mn-
fert M isn cum Christositu distinguit quam late disesideat utriusque nic,Mosem latum adoptiuum, Christum ero naturalem esse docens. Moses quidem ait metu erat in tota domo Dei tanquam tam uius,in e rum testimonium, quae dicenda erant, Chririus νοὸ tanquam Mnas in domo sua .Clariisse adoptiuuma HebRIO. naturali discemere potuit'Ae ne semel quodam orat
rio impetu id dicta existimes, idem capite decimo repetit,Irritam quis faciens legem Motisone xlla minseratione duobus aut tribus testibus moritur. Qbnis deteriora mereri supplicia puratis eum,qui fi l tu in d ei conculcauerit f in si certe cr famulo filium opponit, Heb I. quod exaggerauerat illius Epistolae initio compa-' ratis cum Christo Angelia , ut enim discit aliqu/ndo Angelori lius meus es tu, o hodie genui tet sed amritnetis huiustmodi nihil opus est, crem misiimum harbeamus Patrissermonem qui confirmas honorem,glo- aTet T. riam, maiestate μῆ, oce caelitus detipsa apud Apo-Nsaris . oe 'stolos testatur, Hic est fibus meus dilectus, in quo i . mihi complacui, sium audite. Hanc enim Ῥoce etiam Apostoli seorsum audiuerunt de caelo astata,dum cum mole itaΘrio essent. Hanc Ioannes Christi Baptista sibi reuelatam palam apud eius aduersarios te-ιρ η in stificatus est, Qui misit me baptitare in aqua mihi d Multa in xit ,seuper quem ideris Spiritum defiendentem crLuagellis manentem seuper eum, hie est, qui bapti in spirimi Christi di- sane iis, ego νidim testimoniu perhibui, quia hic uinitatem est filius Dei. Mitto id luculentisiime demonstrari in declarant Euangiliis σ Apost icis scriptis ex gynere tum ad c
144쪽
rationis,tum inuocations, quo in istis licitur, ex mi raculιssolo verbo aut etiam nutu facitis, ex omnipotentia,quae illi tribuitur, ex modo loquendi, qui de eo usurpatur , ex obedientia, quam istipraebuerunt νημuerseres inanimae. Nam his exscribere plan/ nouum Testamentum oporteret, quippe cism omnia , ilicscmptas.' ut noster Ioannes testis est, i credam νι quias eius est Christiis filius Dei , Ῥtque credentes a i- tam obtineantus ipsius nomine. Insiste ortasse obtuso Iudaeoru Mahometanorum, mimhi iuque . qui xion nisi filios Dei adoptiuos recipiunt, telo, a poloiu Deum spiritum esse proptereaque nonposie 1 Pere. Maho in Atqui inde potius λογύα facundita que Deι Patris Alcorano Osredas illo per Esaiam ociferante, usu quiΠ-nerationem caeteris tribuo,ero sterilis Vtut enim Iudaei locum accipiant de procreandis Ecclesiae liberis verbo Dei, tamen propositio sententiaque generalis est.Vnde quemadmodum quod ex homine nascitur, verus homo existit, sic quod ex Deo vere naturaliterquegene
ritum est, xerus es Deus Nihil enim gignit nisi sibi si
mile. Fateor quide hominis Dei generationem non per omnia conuenire ,sed tamen ignorandum non est trobiqn1u'ad rei natura, ratione esse eande, quippe cum generationis notatio,in quocuq. spectetur, non ex
modulo generandi accipiatur, sed expubstantia, quae eadem in pro Lucete produector e existit. Proprie enim oneratio nihil est aliud, nisi communicatio sisae essem Q dge
liae quodam naturae modo, quam frondstatem v - neratio '
peltamus. Q aequia perfectissime hk cernitur , ma
xime proprie Deus Deum generat. Hominum autem
servi reatio plane imperfecta est, ut quiper mutationia
145쪽
r32 DE s. ΤR1NITATE In quo dis suique i feminis decisionemgignantialia longe ratis. ferat Dei ne,ac Deus,qui plenisiime cum ilio essentiam seua sine generatis diuisione communicat. Hominum siquidem soboles, ab huma- partes sunt quodammodo gignfiium,quod in his comna. Porum natura non simplex ed fluxa sit ex parti-
Alba. to. a. bus coalescat. Deus contra expers partium. patibi-
de Unodi lisque est, ac proinde sine partitione ,sine patibilitate, Nic.decre- sine perpessione Νῆ sui Pater evadit. Non enim efflu-ris. xio est a re incorporea,aut in eam ,sia in xio, ut hominibus accidit. Itaque quia simplex est,omni imper fectionesummotaprolem effundit, Ῥt eum hominibus erbum mentis nec per perpesitone nee per diuisionem innascitur. Imo vero multo magis Dei Verbum ita em Ioan. ortum arbitrari debemus, quod spiritus Deus sit; spi- Epipha. in ritus autem xum non patiatur, non contractionem, Ancorato non immutationem,non exiesionem,non poltationem. Whαr. . sed nec ulla sexus cogitatio ,enire hk debet in mentem ,scribcnte in legatione Athenagrara, quod animo omnino comples iendum est, ne existimemus, quae deSarpedone, Hercule, reliquis Deum fabulosiorumsiliis orediit Gentium natio, cum hoc arcano ortu habere Athenag. quidpiam affinitatis. νοου δἰ κῶνον ἀειού. - μή is legiro νομογ π Μο, Τ τύύ s k, ὼς
146쪽
bulantur. qui nihilo meliores deos hominibus osten- sin aut de Deo π Patre,aut de Filio ipsius sapimur. Sed est Filius Dei ratio ceu Verbum 'Patris idt aarque actu. Etenim ab ipsῖ per ipsum uniuersa offlasunt, quippe cum num sint Pater Filius, insit quoque Pater in Filio σ Filius in Patre,in unitate σ spiritus, i mens ratioque Patris. Quodst per intestigentiam, quae in vobis est praestantissima, contemplandum , idetur, qui sibi γelit Filius dei, breui dicam. Primum progeniem esse Patri non quidem δε- Elam a principio enim deus, cum sit mens sempiter na,habuit ipse in seipse semper verbum aut rationem elut ratione praeditus sed quae, ut idea & perfectio progrederetur rerum materiatarum omnium informi natura terraque constantium, ubieectorum interse coeuntium instar crasitoribus leuioribus inuicem confusis. Hoc autem postea in diuinorum dogmatum epitome. pite de Filio ,sic Theodoritus ex. Theod. in presiit,o A . λοῖ re οἰ- ως ς ὐνήMως-
λογν. Verbum,*t ista Latinἰ interpretemur, declarat
147쪽
quod generatio iudi sit Ampiremar3ι PE s. TRINITATE impatibilitatem generationis. Ne enim audito Filii iocabulo in humanas Oogitationes decidamus, atque existimemus eodem modo, quo nos gigni Filium de rerum omnium o sicem Verbumsiue λον, ipsi mappellauit Euangelista,docens hunc ortum ab omni per-psione esse liberum, Non enim mens nosti apariens γerbum indiget forminae coniundilone,aut patitur se-Ehonem Ῥel fluxum aliquem ,sed perfecta cum sit, pci feciμm conficit verbum. Deinde in humanis 'ut partem tantum 4sentiae,externis rebus caeterasuppeditantibus, sic non eandem numero siubstantiam genitor genito tribuit. Hkχerqpater Filio contulit deitatis secet plenitudinem, irtutisque aequalitatem. Alioqui si Filius partem duntaxat accepisse,neuter eset perfectus. Patri deessct portio . quae ipsi decesisseet amissa suaperae tum genenutionis plenitudine. Nec plenitudo extant in Filio qui ex parte solum consistere lusque nassendo totam P tru essentiam non fui et constecutus: a oram igitur dia Ela,auditu,cogitatu mirabile0 Pater dedit tota inc ffabiliteritotam ad numerum ap'd sic retinuit. praeterea Homo ob impotentiam sivi liriumque de- femonem non statim xt natus est, generat sibi ite, sed progressu temporis paulatim ad vim procreandae Iobolis consirmatur. Deus autem, quoniam infinitus aeternusque est,ab omnsque auo pr epotens, ideo σαυή- ίω: absque temporis initio, assique tirium defodiu absque potentiae detrimento Filium suum genuit Quemadmodum,quia erat impatibili, incorporea, nodestuente substantia ipsium sine defluxu atque decisi ne genuisse iam aliquoties probauimus. Postremogenera ρ quidem hominis uia extra
148쪽
LIB. SECUN DV s. 73ssicitur. sic loquuntur Nostri schoiastici post Homo - 4. Πηera
Mem episcopum ocabulis quidem barbaris ,sed tame tionem dei Laconico more breuiter multa eas insignia concipien esse intria, tibus. Ideri, in rebus humanis generans generatum secam. extrast constitui sicque aliud crseparatum asepro- Homo in creat. In Deo autem Pater gignens genitum intra se I. Ioan . conseruat adeὸ t nunquam a se tisiuicem diuellantar.
Q bdfacit, tiusti lima sit querimonia D. Hilarisai Nilo.lib. uersus Arianos i que nostra aduersum Trinitarios, de Trinit, qui vinculum ardium sancitae indiuiduae Triadis non dico dissoluere sed ausis temeraris, imo diero nefario dissecare conantur. Nam hanc Filius apud S.Io- Ioan . I. annem testatur se esse in sinu Patris,hoc est, insecreto Aug.viILPatris,quo cum ido vel in illo haeret semper, dit ne per 3. ad volos Varnis quidem οἰκονοψώ, ab eius recessu intimo disces ioan. I*.serit. Ego,ai in Patre Cr Pater in me est,quemadmo- ω' ἔ . dum cir de s. spiritu Apostolus alicubi edisserit. Nam
etiam ipsi extra Patrem non evagatur. Vbi enim exin
xum, qui bique est subsisteret' Igitur, H ad Filium
redeam, sicuti mens humana lim intrinsecus genso ita Pater fundit Verbumperitissimum, quose intra se explicat mirabiliter. Vbi lubet exclamare, Quam admirabitu domi et Et magnitudinis tuae non δε oisinis. Generatio cr Generatio laudabit opera tuam magnificentiam oriae tuae loquentur, cr mirabialia tua narrabunt. Si enim paucissima, quae de iness-bili γerbi Dei generatione per aenigma, pr lucente Christi re Apostolorum dodisiva,accepimus, in tan'ta admirationem ardoremque nos rapiunt, quid siet ἰm in caelum per Dei gratiam admisit, beata ilia contemplatione, quae ad uersa facie nobis promissa e ter hemri intro H Mς anima peregrin tiong
149쪽
ης DE S. TRINITATE qualicunque hac reuelatione pascamus nos , contenti Perse trum nus, i era absolutaque censeatur generatio, satis agens sine esse Ῥt quod in externis natalibus perseditionis materia p nempe per se ac ex ste simile procreare ioc in mysteriose ac ex se retineatur, quod imperfectionis, imulatio,)sem producit. nis decisio, γι temporis longinquitas σθatium,rei
Generatio riatur. enim ad vera ortus rationem nequaquam
in creatura tertinent, quemadmodum definitio, quam modo a duo inAu- tulimus,declarat.
dii produ. sed Ῥeniamus ad spiritum sanctum. Illum quoqueZZionem et diuinam esse Θρψ im, a caeteris rei a distinctam,
mutatione. iisdem tamen aequalem , consubstantialem, coaevam, Testimo- nec ero de rerum procreatarum numero,multis pari- nia Ῥetera ter oraculis comprobari potest. Iam inde spiritus do-
de S. Spiri- mini ab initio fertur seu per aquas, eis insuper accubat tu. quasi designaturus redacturusque inordinem, 'spe- Gen.I. ciem quae erant incomposita. Haec est ista Mens , quan Anaxagoras, etustiores secretior que philosophid resiisse νolun chaos, rudem molem, quae primo tempore sine ordine specie, forma arte turbuleteque agia I xod. 3s. tabatur. Haec est, de quastribit Moses, Impleuit eum Spiritus Dei. Cui Dauid improducendi niuer μ ata. attributam canit,Emittes Spiritum tuum renovabis faciem terrae. Qui etiam praestntiae eius mi Psalm.i3'. statem, escientiam qκoquoversum expandens, ru' ibo, inqμit, a Spiritu tuo. Spiritus enim do-imni impleuit orbem terraru tuod omplectitur omnia caelum. Atqui ex primis notionibus est,Deum Georg. ire per omnes Teria que tractu ue maris,caelumque profundum. Hunc spiritum non ignorauit Nehemias,qui illi hom
numFiet ium acceptam fert, Spiritium tuu' bo μ'
150쪽
aptauit me. Et, Spiritus omnipotentis dat intelligen- , tiam. Non librorum Regiorum author um deum dia centem facit, Regnauerut non per me,neque per S piritum meum. Prophetae, ii ipse praecipue agitabμηρο r.Per. I tur per eos enim loquebatur) ita esiam de labiis eum non deponunt. Esias, Spiritus meus, qui est in te. Ipsi ad iracundiam prouocauerunt eum,' exacer bauerut Spiritum lanctum eius .Etpost. Vbi est qui
posivit in medio eius Spiritum sanctum suum. Σ fundam Spiritum meumsepe mentu*m. Donec 31. undatur seper nos Spiritus de excelΡ. Erechiel, Spiritum meum pona in medio est,ri, e faciam, E eo. 3ς.
tin praeceptis meis ambuletis. Ioel, Effundam Spi- 1οel.2. ritum meum .per omnem carnem.se aliusfuerit, me ingrediamur in immensium, his parcὸ carptis te ad lectionem σ ipsorμm'reliquorum prouocare. Hoc , num quaeram sic enim exitum inueniam Ῥeterum testimoniorum Jcur apud Dauidem, atque adeo cieteros antiquarum scripturaru auctores Nam de recentibus non um loquor) Spiritus quidam est prin- psal. II. cipalis Z Certe nulla eius ratio excogitari potest plicior, nulla, qua magis animis hominum satisfiat, quam aliquem esse singularem spiritum, quem Deus singulari more sibi ab aeterno profuderit, cor peluctum
ἡ Geterorum numero atque gradu intimumsemperba buerit,quem exa se manatem rebus creatis, quas praestanti munere affectas cupit mitta instiste largiatur. Hancsententiam a No bris non esse temere considiam,
sed a prima natura haustam, deinde caelesti reuelatio-- ne confirmatam,t QVahisi