장음표시 사용
151쪽
3 DE s. TRINITATE De dei st, philosophorum, tum Ῥeterum Hebraeorum scripta. Issi ritu siue a- quidem Spiritum Dei quendam esse dixerut ,sine quo
nima mun nihil moueretur co isteret, qui intus res procreatas di philoso- alere continere conseruaret, tueretur,totamque pei phorum o- artus infusius agitaret molem magno corpori uniuersi piniρ. sese immisicens, qui tum mens tum anima mundi existeret. Aormabant, inquit Athenagoras, is ἀοῦ δεηοινώο ἀκοσιε , ac x pluribus Caiacidius Platonicus ex Stoicorum sententia in Tinticum
Magistri sui expressit,non deesse materi de qua Ῥni-ueva oriuntur, Spiritum σ igorem ex aeternitate, qui moueat eam rationaliter, totam interdum, non' nunquampro portione,quae cauasit tam crebrae,iam is,que,ehementis niuersὰ rei conuersionis. spiritum porro motuum istorum, esse non naturam,sed anima
Cr quidem rationalem,quae Ῥiuificans sensilem mundum exomauerit eum ad hanc, qua nunc illustratur, enustatem. Qusm quidem beatum animal Cr deum appellant.Hebraei ero Spiritum sancium,quem Run
haccodes tam crebro nominant, Ecclesiae moderatorem praefectimque confitentur, ac Ῥocant cognomento apud ipsos γulgatissimo Sechina,quod ipse cum ea, praesertim cu Prophetis maneat. Liber Eliae Iudaei,qui Thissi inscribitur, equo ista transcripsimus, extat in
omnium manibus. Huius ero fidei adumbraui vererem iis Apostolorum, in quibus commemorat B. Lucas sadducaeos a Pharisaeis habitos pro haereticii, quod non tantum A ngelos, verum etiam spiritum in- fciarentur. scilicet ipsum etiam cogebantur de rerum
ordine atque natura tollere, t suae disciplinae princi sadducaei piis insistere omninὸ possent. Cum enimfemel habe et
152쪽
LIB. sECUNDUS. ire, prophetis vero de sacrarum scripturarum canone tateucham expungerent,sequebatur. ut eossiuopte 4piritu π in- Mosi, rectis
genio fudisse,quae ipsorum nomine fierebantur,defen- pium.
erent,negarent quaque praeter instituta Maiorum vialum esse spiritum s. qui Prophetas aliquando af δε- msset, ne i eum admisissem, viderenturresistere spiria sui Iancito, qui per ipsos locutus tam constauter asse.
Hunc postea articulum illustriorem reddiderunt scripturae Christus Aposioli. Quota enim pagina est nouite--Te L stamenti, qude non s. spiritu inculcet ' Bapti amur in de diuinita nomine ipsius perinde atque Patris Filis. Deinde S. Spiri- peccatum quod admittitur in spiritum S. est grauius, quam quod contra Patrem vel Filium, quasi tum ma. Mati. 28. xime aliquid perpetratum sit, quodsingulariter diu L A i. II. nitatem ipsam a ticiat. Alioquisi non esset Deus, quἰ in eum peccare, tam esset impium σ irremisi ibile 'Qm Ioanes illum cum Patre G Verbo 'unum esse di I. Ioan. s.ceret ' QuI Paulus pronuntiaret solum Dei Spiritum I.Cor. a. e nosse, quae t Dei, perinde acsblius homines θλrtim nouit ea, quaesunt hominis ruo paecto Petrus, quem Spiritum sanctum prius nominauerat, Deum Ueinde appellaret ' Reprehendit enim Ananiam, quia metituι erat Spiritui sancto, deinde declaras quid effet mentiri spiritui sancto,N9n os,iniuit,metitus hominibus, sed Deo. In ii dem Actis quam piὸ referretur, Haec dicit Spiritus iubens, separate mihi Pax- AEI, 3. tum m Barnatam in opus, ad quod assumpsi eos' Et A Estis. Apostoli dictarent, Placuit Spiritui sancto crNO. a. r. s. bu si apertiores requiru tabulas paulus ad Corin- iosscribit dominum esse Spiritum. Graeca carent r
153쪽
ρωί o,.ου δἰ Ἀ--ώου εοῖ-δα. Ciam auteconuersism fuerit scor Iudaeorum ad Dominum, auferetur velamen. Isse autem Dominus de quo loquor' Spiritus fandius est. Vbi autem spiritus domini
ibi libertas. QM Ῥim articulorum Graecorum comprehensam habet, hunc esse loci sensium intelligit. Ac ne quis tergiuerVetur Filium γel Patrem signi icatu esse, ideo dictum spiritum ob incorpoream pubstantia, tr alias apud Ioannem publicit Apostolis, Vbi ante
Spiritus domini ibi libertas. Nam qpiritum Domini nemo dubitauerit esse spiritum lan m. Eodem praeterea quae sequuntur, pertinent. Nos,ero omnes reuelata iacie gloriam Domini speculantes, in eadem imaginem transfrmamur a claritate in claritatem, a Domino spiritu. Sic enim mihi cu B. Basiliovidetur interpretandu quod Graece teritur, καθά 1 ol 1ωρίου πιευματοι. Non a domini Spiritu, t vulgaruinterpres censuit, siue quia repetitio est eius , quou dixerat, Dominus est Spiritus, siue quoniadiectionucollocatio statim hanc interpretationem os eri. sed cur hoc in loco haeremuι .cum in alis Domini cν Dei titulum clare Spiritui s. tribuat Apostolus 8 Domini quidem dum ad Thessalonicensis scribit. Dominus a tem dirigat corda vesi, a in dileEhone Dei in pati tiam Christi. Nam si de Patre id dixisset, subiungendumsuerat,in dilectionem siluam de Filio, in patientiam suam. Deinde dirigendorum animorum adiis, quoniam quaedam in piratio est, solet spiritui s. attribui. Adde eandem esse sequentu literae Rententiam, vos Dominus multiplicet,in abundar a. ciarcharitatem iestram in inuicem er in omnes,quia admodum cr nos in Ῥοbis ad conflrmada cor
154쪽
LI 8. sECVNDVs stra sine querela in sine litate ante Deum σ Patrem, in aduentu Domini nosBri Iesu Christi cum omnibus senectu eius. A men. Dees cum ad Corinthios ex-etimat, Nescitis,quia Templum dei estis, cuius autem dei declarat, subiicies, Et Spiritus Sanctus habitae in vobis. Et iterum, Mem bra vesba Templum sunt x ς'rue Spiritus sancti, qui habitat in vobis. Hinc continuo, Glorificate σ portate Deum tu corpore Ῥe iro. Deum certe per Hebraeis familiarem Ῥo eans Spiritum sansitum. Nam cui Salomon de lapidibus . lignis templum aedificat, Deus erit,m cui μ-mus 'viuum spirituale temptu Deus non est Apem tus eri locis de missione Pauli re Barnabae. Haec dicit Spitarias iuberis, separate mihi Paulum π Barna Assubam. Et de doni, re distributionibus s. spiritus. Haec I.CORI omnia cinquit Paulino operatur unus atque idem spiritus diuidens singulis prout vult. Si enim viritus non essit eiusdem potestatu atque Pater, non diceret A postolus spiritum iubere aut haec dare quando ipse vult, sed quado i ater praeciperet, quibus principeret. Paulo superius, Diuisiones Gratiam siunt. Ide iaute 'iritus. Et diuisiones minis,ationu. Ide aute dominus. Et diuisiones operationse,ide aute deus,qui operatur ora in omnibus. Alij quide piritus dasermones sapietis mc. Qes primo dixit spiritu, vocat deinde
Dominu,tertio Den. rursumΤ; Spiritu, oratisne latat diuersa eleganti mero 'verboru congerie. quemadmodum in sacris uteris Ῥμ fieri faetet, ut ide verbis iden- iidem submutatis elegantisiime nonuntietur. unde, quod Hieremias tribuerat Deo Hebraeos, Paulus addicit spiritui ncto. Contestatur autem nos Hier.3
α Spiritus sanctus. Postsuam enim duxit hoc ste- Heb-7-
155쪽
mi S.I4r DE s. TRINITATE flamentum quod testabor ad illos. post dies tuos diei dominus πl ,dabo leges mem in cordibus eorum. erc. Quod ex ejecitis, quae eadem illi ac patri π Fiatio scriptura attribuit, A thanasius, Basilius, caeteri
Maiores contra Macedonianos my - π-χις aceruis
restimoniorsi commonstrarunt,extorqueri potest.verbi cause, cum Paulus ait Spiritum omnia strutari, etiam profunda dei, St,quae sunt dei neminem nosse nisi spi- 'ritum. qui de deo, cum eum Apostoli annumerant Parri Filio , in rebus, quibus diuina eorum maiestas atque gloria desinitur,cum ipsiιm omnia 'ietem,cundia potentem,Ῥniuersa administrantem faciunt, cum Ῥbique esse, omnia creasse scruare continere,finctificare regi re prout Ῥult,dicunt, cui dubium esse potest. quin istum ipsem peraeque ac Patrem ν Filium deum signiscent existere Linc ergosir, vicum multa contionantur de rerum aspectabilium in pectabiliumque procreatione,nunquam ne per speciem aut coniecfuram quidem recordentur Sp. sancti,imo Ῥero non tantum ex iurarum numero atque grada semper ipsum eximunt, ,erum etia assea erant ine ipso earum conditionem nequaquam constitisse Profantur quidem piritum esse dei,esse ex deo,procedere a deo exire a deo,mitti a deo ex plurima alia, quae in hanc cadunt faciem, Creatum auteni
se,factum esse a deo σsi qua sunt huiusimodi nun
quam. Non enim per tot saecula administri Sathanae id reticuissent. Quid ira Qiesonia certὸ ab alio esse deo siue diuinae personae non repugnat, effectum esse plane in ordinem creaturam cogit eum, de quo tale dicitur. Ideo enim insciamur filium esse creatum factum G qu ista Patre,stnihil nisi a Patre Obtineat, quia
156쪽
LIB. sECvNDYs. I 3ereatura non est, quod habet non ex nihilo ,sed de se viatia Patris sempiterneper generationem adeptus est.inod igitur obest spiritum, quaecunque obtinet, aliqua emanatione, quam procellionem de nomine generis appessamus,cosecutum es, π interea quia non existit e Vibilo,rerum creataru ordinem euadere. Nam quod omnia essentiam etiam diuinam acceperit a Patre, puto cossare partim ex his, quibus diuinam pilus essentium a Patre xisseastruximus tartim ex sacris oraculis est Utis Malom,quibus hoc coceptis verbis olim signauerunt. Manifestum est Pauli testimonium, quae deisiunt nemo nouit, nisi Spἰiritus dei. Nos autem non Spiritum huius mundi accepimus,seed Spi ritu in qui ex deo est. Quem proxime piritum dei nuncupauerat,statim audet appellare spiritum,qui ex deo est. Primum , dii testatum redderet, quod clarius traἀidit Augustinus ,sicut naturam praestat Filiosine principio generatio, ita spiritui sandio praestare essentiam sine initio procesitonem. Quodque aliis droeabulis ρ credere profesii sunt D. Ilieronymus ud
Nostros,' apud Graecos Ioannes Dama enus. Credimus, inquiunt, in spiritum sanctum averum deum, qui de Patre proprie est procedit, Ῥt eum non magis esse , πλον, quam Filium, cuius sine Abstantiam a Patre manasse superiore libro docuimus , d monstraret. D einde igrauem plagam instigeret cri cis, pii existimaturi erant aliud esse spiritum Christier spiritum ex Christo, ne a Filio quoque v. sane in precedere cogerentur confiteri 'persuasionem satis repestis Apostolus,dum spirit uni Dei is spiritum ex deo piro eodem citra controuersiam accipit. Vnde si huiusi diIubmutandae orationis natio istis e causa'
de Trinit. cap. 2ς. Hienis ex-
Damassen. cap.de Tri ade lib. I. orthod. Dama sen. ibid.c. ID
157쪽
Eu non est nata, sed procedens, Ῥnde non
ritum Fili ,dubtandum non est, quin locutionem alia tera illa dicendi 'ormula variasset. Prorsum enim eadem vis ea atque notatio harum Patris MSpiritus ex Patre, Spiritus Fili j & Spiritus ex Filio. γt e Milibus enuntiationibus confirmari potes. Paulus Filium dei appellat dei sapientiam auiue istutem non quidem, qua deus Pater potem sepienseque existit Jei . enim potes est C sapit, irtute profecto σ sapientia sibi insita atque innatao sed quam potentissimus cr seipientissimus potetissimamsapientistimamque genuit, adeo τι genitus dici possit sapientia de sapientia,Potentia de potentia. Qvd exprimi potest elegantissimis Pub amnis ei musseumptis proculdubio . Sibyllae alicuius loliis, Nate meae ires, mea magna potenti olus, Nare Parrisse mi,qui tela Dphesea temnis. Itaque spiritum sanctum ocat spiritum Filij, non quo pirat iuἱtque Filius. mam per se id facit ba bens iram in semetipse,ait Ioannes, aequi ac pater sed quem iam ab aeterno modo quodam singulari uespirauitsiue emisit. Quod quia cum Patre communiter facit, Vtriasque enim communis est spiratio siue emisito,non dicimus spiritum sanctum genitu ed procedentem. Et si enim omnis natiuitas quaedam estprocesio , nde e π Filius a Patre potest dici procedere, quemadmodum etiam exire ab eo legitur,tamen quia non omnis procesila natiuitas est, Ῥt apparet ex Euanima humani generis formina, quae ab Adamo quidepracsit, sed id citra generationem , G modus, quo spiritus a Patre π Filio procedit, acat nomine,nilith ens prosum commercis. cum Utatis emanandi
158쪽
, fimis, generis voce adspeciem restri λα, ac ema-hationi spiritussint ii ,ccabulum processionis attribuimus, ne eius ab alio originem ignorare penitus Ῥia deamur. Nam in humanis quoque nihil datur, quod a duobus aequaliter agentibu substantiam, quae eiusdem sit naturae ortiatur, ut hic emanationis mos, haec
ratio planὸ sit spiritus diuisipropria. Apud nos quidem duo Pater mater seu amiari eiu em speciei
proli impertiunt,atque hunc a tum generationem nominamus, Ῥermm q..ia ratione hse obtinet agen- nerationi
tuo formae, foemina patientis polim materiae non in Arist.μb troque aequalem Ῥim atque aclionem, no idem Oufe gen- atque principij inesse censemus. Deinde iiii animantibus ad procreationem neeessiriasit alterius 'us tanquam materiae coniunctio, tamen id in cun ectis gignentibus non e Eperpetuum, cum sine formis arbores m pleratue alia purculos, fructus , fetu que pariant. Itaque cum bla proprie sit agens nicum ο- Ceneratio necessa rium,ac ea gigni elia censeantur, quae ho) non est me Hodo naturae βια consentaneo, comunicatione ei de taphoricὸ speciei conpetuuntur,mirum no est si Filium Dei ab A; in Deo. tropo reuerat; gentisicu scripturis praedicemuF, p ab I. Joan. 'no Patre adeptus fuerit comunitatε ei de pubstatis.' piritu s. quoniano asoto Patre, erum etia aftio,idq; aequalite 'secudu ide causae principisse Q si
nus nae ius e ubstantia, inficiamur genitu colitemur continens procedente,id est,inusitato natu ae modo a duobus in causi proque comuniters spiratibus taἡqua agetibus pro- csis ii αueZA Ergo quemadmo tu oneratione definiebamus dommunicatonem est dem hitur ecudu a sitatu na .
159쪽
pater i tur, per omnia peculiari π proprio. Nam Pater non Pater non ut pater Filim non Ῥt Filius spiritum emittuns
stirat nec producunt,e,sed ambo prorsus na eademques ira Filias νο tione, non quasi duo principia, sed quasi num sicut Filius. Ῥere sunt unum mirabiliter fundunt. Quod quia non facium naturaliter, hoc est, naturae Degenera- Communis tioni; modulo modulus enim communis Spirationis stimatio. prors-m habet cum rebus natura constantibus simile j Spiritus neque pino filio neque pro nepste cen fetur. Atque eam esse rationem qMamobrem procesii nis xocabulum ipsi singulariter Uignemus probari. potis testimonio magni Epiphanij, cuius auctoritas piis tanto debet esse acceptior, quanto eum ma se in telligunt xersatum in Apostolorum postolis oramque omnium, qui ipsum per trecentos quinquaginta annorpraecesserunt scriptis, ut aduersum A rianos Cy N acedonianos pro Filij cr spiritus diuinitate grauisiimos conflictas. qnos eum pastinuissee Historii memorant. φ .iu gereret. Is igitur hunc in modum scribit tum in libro, Anchorato qui insicribitur αλ ραρος, tum in opere aduersum 8 .m in Pa- haereses quando Pneumatomachos expug'at. AM' ὐπὸ .haer. D nomista A etsi
P , ε . Dice inqMit,siquis nos duos filios dicere: quo modo igitur egi nigenitus tu erum quis tu es, pii contra Deum ratiocinaris 'si tum Ῥοcat eum qui ex
ipse exi lit, an tam autemspiritum qui ab γtroque inlaesiolum fide comprehensa a sanctis , E,Eriali rem praebentia illustrem icacian habens. Ηuio a
160쪽
,- enis diutius immorarer, nisi apud me constituissem deproclione integrum opusculum edere aduersum Ioanneri Calanouium equitem Polonum , qui in γna epistolarum aa Caluinum non tantum reuocat ab infers putrem Graecorum errorem, sed etiam au
Iet. in praesentiarum autem haec mihi videntur fuisse delibanda , ,r doceremus spirituri rem esse per se sub Hientem, quae rei ι mmmorer, si ab illudisrret, a quibus produceretur. Non enim poteti intelligi unam eadema esse b post sim, quae produeit quae producitur. Cum egis Scripturae Hos cogant disimilite costeri Pa- De Dei
irem, Veruum Cr spiritum Dei, eximat etiam hos tres nisare.ὸ rerum procreatarum ordine,iubeantpraeterea unum
solum Deum credere,de quo effatum sit, Videte, quod mut.3t. ego solus is non bis alius Deus praeter me, St, A udi s Deut.c. rael dominus Deus tuus Deus inus est,in hi, crededis, quod pugnaKtra ideantus ,side haesitabimus ' si tres non pubus erant, qui vere σμυῖatialiter essent Elo- Gen. ib. him i. iij, puta legeremus, Eduxerunt me dij. si viso Deo plures essent censendi, cedonesicriberetur, Praeferine nois est Deus uribet Augustinum ea de re disseren- A V. epithiem in medium proferre. Iam nunc intuere, quas L I7 plura m eloquia nos compellant unum dominum
Deum is sileri, siue tantum de Patre, siue tantum derili, cr s. Spiritu inteissimur. Certe scriptum est, Iccidi uel dominus Deus tuus Deus νη us est. be quo diectum putas si tantum de patre, non ψὶ dominu Deus nureri us Christus. Ef bi est illa clangen tu'clamantis,dbminus meus, Deus meus,qua Chri- io .eto, pus ipsie non reprehe dit,sed approbauit,dicens,Qui